ΣΤΑΥΡΟΣ ΜΠΑΡΟΤΣΑΚΗΣ ΓΡΑΦΤΑ
Stavros Barotsakis
15 Μαΐου στις 8:23 μ.μ. ·
Δε διώχνεις τον εχθρό από την
ψυχή σου, όταν με πείσμα σκέπτεσαι πως ο Θεός είναι υποχρεωμένος να απαντήσει
στην προσευχή σου κατά την προσδοκία σου, αλλά όταν με υπομονή και επιμονή προκρίνεις
την Αγαθότητα και Τελειότητα του Δικού Του Θελήματος σε κάθε περίπτωση∙ όταν
πιστεύεις ακράδαντα πως η καθυστέρησή Του να απαντήσει στο αίτημά σου, δε
συνεπάγεται την αδιαφορία Του για όσα περνάς. Ίσως, ο Θεός εργάζεται τη
διευθέτηση και άλλων καταστάσεων, πριν επέμβει στο πρόβλημά σου, καταστάσεων
που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο σχετίζονται και με το δικό σου θέμα, και ούτε
καν μπορείς να τις σκεφτείς. Ίσως, ο Θεός, σου ζητά να ησυχάσεις και να Τον
εμπιστευτείς αδιαπραγμάτευτα, καθώς έχει στο μυαλό Του να εκπληρώσει αυτό
ακριβώς που Του ζητάς, ή κάτι απείρως καλύτερο, παρόμοιο, ή εντελώς
διαφορετικό..
Stavros Barotsakis
9 Μαΐου στις 12:59 π.μ. ·
Αθήνα ·
"Και ο καρπός της
δικαιοσύνης σπείρεται εν ειρήνη υπό των ειρηνοποιών". Ιάκ. 3:18
Στον κόσμο που ζούμε, είναι
αδύνατον να μη μας αδικήσουν, να μας πονέσουν, ή να μας απορρίψουν. Μη
νομίζουμε όμως πως ανταποδίδοντας με λύσσα και οργή τα "χτυπήματα",
θα αισθανθούμε καλύτερα. Είναι πολύ εύκολο να αγανακτήσουμε και να οργιστούμε
σε τέτοιες καταστάσεις, αλλά είναι σίγουρα ακατόρθωτο χωρίς τη χάρη του Θεού,
να αποφασίσουμε να αντισταθούμε στον τρόπο σκέψης που μας συστήνει το πνεύμα
του πληγωμένου εγωισμού μας.
Κάθε φορά λοιπόν που
παρόμοιες σκέψεις προσπαθούν να συνθλίψουν μέσα μας το φρόνημα του Χριστού, ας
τις αποκηρύξουμε με την εξουσία που μας έχει δοθεί από Εκείνον, ο Οποίος
ενδύθηκε την ανθρώπινη φύση μας, πέρασε αυτά που περνάμε και πολύ περισσότερα,
αλλά απέναντι σε όλα αυτά στάθηκε και υπερίσχυσε με τη δύναμη που αντλούσε από
την σχέση Του με τον Πατέρα Θεό.
Ας μην ξοδεύουμε όλη μας τη
ζωή πασχίζοντας να δικαιωθούμε, αλλά ας δεσμεύουμε με ελεύθερη καρδιά και
ειρηνικό πνεύμα τη ζωή μας, στη μεγαλειώδη απόφαση να μη σταματήσουμε ποτέ να
είμαστε εμείς δίκαιοι απέναντι στους άλλους, φορώντας πάντα το ένδυμα της
δικαιοσύνης του Ιησού Χριστού, που αγιάζει όλη μας την ύπαρξη.
Και τότε χωρίς να το
περιμένουμε, και χωρίς να το διεκδικούμε με αρρωστημένο πείσμα και ατέλειωτο
θυμό, οι υποθέσεις μας θα τακτοποιούνται με θαυμαστό τρόπο από τον Κύριο που
λατρεύουμε και τιμούμε.
" Όστις λοιδορούμενος
δεν αντελοιδόρει, πάσχων δεν ηπείλει, αλλά παρέδιδεν εαυτόν εις τον κρίνοντα
δικαίως". A' Πέτρ. 2:23...
.................................................
