Iδού έρχομαι ταχέως !!!
ΗΛΙΟΒΑΣΙΛΕΜΑ ΜΕ ΣΥΝΝΕΦΑ
ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΤΥΧΙΚΟΣ-ΜΑΙΟΣ-ΙΟΥΝΙΟΣ 2004 -
01
Με το φως της Γραφής
Οκτώ μεγάλα αμαρτήματα
«Πλούσιο σε περιεχόμενο το δράμα του Γολγοθά και όσα έλαβαν χώρα γύρω από αυτό, που έχουν σχολιαστεί από πολλούς και βιβλία έχουν γραφτεί όπως π.χ. για τους «Επτά Λόγους του Χριστού επί του Σταυρού». Στο άρθρο αυτό όμως θέλουμε ν’ ασχοληθούμε με μια σειρά Μεγάλα Αμαρτήματα που διαπράχθηκαν –και διαπράττονται– γύρω από τον άξονα του Πάθους παίρνοντας σχετικά μαθήματα.
ΗΛΙΟΒΑΣΙΛΕΜΑ ΜΕ ΣΥΝΝΕΦΑ
1. Η ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΤΟΥ ΙΟΥΔΑ
Προδότες υπήρξαν και υπάρχουν πολλοί στον κόσμο και την ιστορία όλων των λαών. Η περίπτωση όμως του Ιούδα ξεχωρίζει απ’ όλες. Ήταν άνθρωπος που ευεργετήθηκε από τον Κύριο, δέχτηκε τη μοναδική διδασκαλία Του και τη χάρη να κάνει θαύματα^ άνθρωπος με σημαντικές εμπειρίες^ κι όμως αποφάσισε να προδώσει τον Κύριό Του για χρήματα. Δεν τον ανάγκασε κανείς να το κάνει^ αντίθετα έκανε ένα είδος εμπορικής συμφωνίας. Ο Ματθαίος εξηγεί ότι «υπήγεν προς τους αρχιερείς και είπε· Τι θέλετε να μοι δώσητε, και εγώ θέλω σας παραδώσει αυτόν;» (26/κς/14-15) και εισέπραξε 30 αργύρια. Επιπλέον φρόντισε αυτή η προδοσία και παράδοση να γίνει με τρόπο μοναδικό, ώστε κι ο Κύριος ακόμη να απορήσει: «Ιούδα, με φίλημα παραδίδεις τον Υιόν του ανθρώπου;» (Λουκ. 22/κβ/48). Μόνο ο Θεός ξέρει τι μπόρεσε ν’ αλλάξει στην καρδιά του Ιούδα, ώστε να κάνει ένα τέτοιοι αμάρτημα και με τέτοιο τρόπο, πάντως ο Λουκάς αποκαλύπτει ότι «Εισήλθε δε ο Σατανάς εις τον Ιούδαν» (22/κβ/3).
Για όλους αυτούς τους λόγους μέσα στον κόσμο μας η αμαρτία του Ιούδα είναι μοναδική.
2. Η ΑΡΝΗΣΗ ΤΟΥ ΠΕΤΡΟΥ
Η άρνηση του Πέτρου είναι η δεύτερη μεγάλη αμαρτία που θα μας απασχολήσει, είναι δε μεγαλύτερη από εκείνη του Ιούδα επειδή, παρ’ όλο που ο Πέτρος ήταν καλοπροαίρετος και λίγες ώρες πριν ορκιζόταν ότι «έτοιμος είμαι μετά σου να υπάγω και εις φυλακήν και εις θάνατον» (Λουκ. 22/κβ/33), και συγκρίνοντας τον εαυτό του με τους υπόλοιπους μαθητές, είπε: «Και εάν πάντες σκανδαλισθώσιν, εγώ όμως ουχί» (Μάρκ. 14/ιδ/29), όχι μόνο έφτασε στο σημείο να Τον αρνηθεί και δύο και τρεις φορές, αλλά «ήρχισε να καταναθεματίζη και να ομνύη ότι δεν γνωρίζω τον άνθρωπον» (Ματθ. 26:74). Δηλαδή να ορκίζεται στον Θεό και να επικαλείται τις κρίσεις και τις τιμωρίες Του, την ώρα που έλεγε ένα τόσο χονδροειδές ψέμα που ακόμη και η προφορά του τον μαρτυρούσε!
SYNEXIZETAI
