30--9--2016-------ΝΑ ΞΕΡΕΤΕ ΟΤΙ ΤΑ ΑΝΑΡΤΥΩ ΑΥΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΟΤΙ Ο ΘΕΟΣ ΜΙΣΕΙ ΤΗΝ ΑΜΑΡΤΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΡΟΣΚΥΝΗΣΗ ΕΙΔΩΛΩΝ. ΚΑΙ ΕΙΔΩΛΑ ΕΙΝΑΙ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΠΟΥΤΟ ΠΡΟΤΙΜΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΕΟ. Ο ΚΥΡΙΟΣ ΘΕΛΕΙ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ.ΟΛΑ ΝΑ ΓΙΝΟΝΤΕ ΧΑΡΙΝ ΕΚΕΙΝΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ ΣΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΟΥ ΟΧΙ ΚΑΤΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΑ-----03--Οι ασεβείς βασιλιάδες του Ισραήλ και του Ιούδα--

03--Οι ασεβείς βασιλιάδες του Ισραήλ και του Ιούδα

Μεταφορά του Αγίας Γραφής Σ. Φίλου

Θέμα :τα είδωλα

21--

Βασιλέων Α' 17

1 ΚΑΙ ο Ηλίας ο Θεσβίτης, αυτός από τους κατοίκους τής Γαλαάδ, είπε στον Αχαάβ: Ζει ο Κύριος ο Θεός τού Ισραήλ, μπροστά στον οποίο στέκομαι, αυτά τα χρόνια δεν θα υπάρχει δρόσος και βροχή, παρά μονάχα με τον λόγο τού στόματός μου.

2 Και ο λόγος τού Κυρίου ήρθε σ' αυτόν, λέγοντας:

3 Αναχώρησε από εδώ, και στρέψε ανατολικά, και κρύψου κοντά στον χείμαρρο Χερίθ, που είναι απέναντι από τον Ιορδάνη·

4 και θα πίνεις από τον χείμαρρο · πρόσταξα δε τους κόρακες, να σε τρέφουν εκεί.

5 Και πήγε, και έκανε σύμφωνα με τον λόγο τού Κυρίου· επειδή, πήγε και κάθησε κοντά στον χείμαρρο Χερίθ, που είναι απέναντι από τον Ιορδάνη.

6 Και οι κόρακες του έφερναν ψωμί και κρέας το πρωί, και ψωμί και κρέας την εσπέρα· και έπινε νερό από τον χείμαρρο.

7 Και μετά από μερικές ημέρες ο χείμαρρος Χερίθ ξεράθηκε, επειδή δεν έγινε βροχή επάνω στη γη.

8 Και ήρθε σ' αυτόν ο λόγος τού Κυρίου, λέγοντας:

9 Αφού σηκωθείς, πήγαινε στα Σαρεπτά τής Σιδώνας, και κάθησε εκεί· δες, έχω προστάξει εκεί μια χήρα γυναίκα να σε τρέφει.

10 Και αφού σηκώθηκε, πήγε στα Σαρεπτά. Και καθώς ήρθε στην πύλη τής πόλης, να, ήταν εκεί μια χήρα που μάζευε ξυλαράκια· και της φώναξε, και είπε: Φέρε μου, παρακαλώ, σε δοχείο λίγο νερό να πιω.

11 Κι ενώ πήγε για να φέρει, της φώναξε, και είπε: Φέρε μου, παρακαλώ, και ένα κομμάτι ψωμί στο χέρι σου.

12 Κι εκείνη είπε: Ζει ο Κύριος ο Θεός σου, δεν έχω ψωμί, αλλά μόνον μια χεριά αλεύρι στο πιθάρι, και λίγο λάδι στο ρωγί· και δες , μαζεύω δύο ξυλαράκια, για να πάω και να το φτιάξω για τον εαυτό μου, και για τον γιο μου, και να το φάμε, και να πεθάνουμε.

13 Και ο Ηλίας τής είπε: Μη φοβάσαι· πήγαινε, κάνε όπως είπες· αλλά, απ' αυτό κάνε πρώτα σε μένα μια μικρή πίτα, και φέρ' την σε μένα, και έπειτα κάνε για τον εαυτό σου, και για τον γιο σου·

14 επειδή, έτσι λέει ο Κύριος ο Θεός τού Ισραήλ: Το πιθάρι με το αλεύρι δεν θα αδειάσει ούτε το ρωγί με το λάδι θα ελαττωθεί, μέχρι την ημέρα κατά την οποία ο Κύριος θα δώσει βροχή επάνω στο πρόσωπο της γης.

15 Κι εκείνη πήγε, και έκανε σύμφωνα με τον λόγο του Ηλία· και έτρωγε, αυτή, κι αυτός, και η οικογένειά της, πολλές ημέρες·

16 το πιθάρι με το αλεύρι δεν άδειασε ούτε το ρωγί με το λάδι ελαττώθηκε, σύμφωνα με τον λόγο τού Κυρίου, που μίλησε διαμέσου τού Ηλία.

17 Και μετά από τα πράγματα αυτά, αρρώστησε ο γιος τής γυναίκας, της κυρίας τού σπιτιού· και η αρρώστια του ήταν υπερβολικά δυνατή, μέχρις ότου δεν έμεινε μέσα του πνοή.

18 Και είπε στον Ηλία: Τι έχεις μαζί μου, άνθρωπε του Θεού; Ήρθες σε μένα για να φέρεις σε ενθύμηση τις ανομίες μου, και να θανατώσεις τον γιο μου;

19 Κι εκείνος τής είπε: Δώσε μου τον γιο σου. Και τον πήρε από τον κόρφο της, και τον ανέβασε στο υπερώο, όπου αυτός καθόταν, και τον πλάγιασε επάνω στο κρεβάτι του.

20 Και αναβόησε στον Κύριο, και είπε: Κύριε, Θεέ μου! Έφερες κακό κι επάνω στη χήρα, κοντά στην οποία παροικώ, ώστε να θανατώσεις τον γιο της;

21 Και ξάπλωσε τρεις φορές επάνω στο παιδάκι, και αναβόησε στον Κύριο, και είπε: Κύριε, Θεέ μου, ας επανέλθει, παρακαλώ, στο παιδάκι αυτό, η ψυχή μέσα του.

22 Και ο Κύριος εισάκουσε τη φωνή τού Ηλία· και στο παιδάκι επανήλθε μέσα του η ψυχή, και ανέζησε.

23 Και ο Ηλίας πήρε το παιδάκι, και το κατέβασε από το υπερώο στο σπίτι, και το έδωσε στη μητέρα του. Και ο Ηλίας είπε: Δες, ο γιος σου ζει.

24 Και η γυναίκα είπε στον Ηλία: Τώρα γνωρίζω απ' αυτό ότι είσαι άνθρωπος του Θεού, και ο λόγος τού Κυρίου στο στόμα σου είναι αλήθεια.

………………………

29-9-2016--- ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΕΤΣΙ ΗΤΑΝ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΚΑΙ ΘΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟΣ ΟΠΩΣ ΤΟΕΙΠΕ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΟΤΙ ΘΑ ΞΕΧΕΙΛΗΣΕΙ Η ΑΜΑΡΤΙΑ ΤΟΥΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΥΣ ΚΑΙΡΟΎΣ.ΑΣ ΔΟΥΜΕ Ο ΑΠ. ΠΑΥΛΟΣ ΠΟΥ ΤΑ ΛΕΓΕΙ ΕΞΩ ΑΠΟΤΑ ΔΟΝΤΙΑ.ΑΠΛΑ ΕΜΕΙΣ ΕΠΕΙΔΗ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΜΑΣ ΚΛΕΙΣΤΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΔΕΝ ΜΠΟΥΡΟΥΜΕ ΝΑ ΦΑΝΤΑΣΤΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΜΑΡΤΙΑ ΤΟ ΠΟΣΟ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΞΕΦΥΓΕ. ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΤΑ ΜΕΣΑ ΑΥΤΑ ΤΟΥ ΙΝΤΕΡΝΕΤ ΤΑ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΚΑΙ ΦΡΙΚΑΡΟΥΜΕ

Ρωμαίους 1

1 Ο Παύλος, δούλος τού Ιησού Χριστού, καλεσμένος απόστολος, ξεχωρισμένος για το ευαγγέλιο του Θεού,
2 (που προϋποσχέθηκε, διαμέσου των προφητών του, μέσα στις άγιες γραφές),
3 για τον Υιό του, που γεννήθηκε από το σπέρμα τού Δαβίδ κατά τη σάρκα,
4 και αποδείχθηκε Υιός τού Θεού με δύναμη, σύμφωνα με το πνεύμα τής αγιοσύνης, με την ανάσταση από τους νεκρούς, του Ιησού Χριστού τού Κυρίου μας,
5 διαμέσου τού οποίου πήραμε χάρη και αποστολή, σε υπακοή πίστης όλων των εθνών, υπέρ τού ονόματός του·
6 ανάμεσα στα οποία είστε κι εσείς, προσκαλεσμένοι τού Ιησού Χριστού·
7 προς όλους όσους είναι στη Ρώμη, αγαπητούς τού Θεού, προσκαλεσμένους αγίους, χάρη να είναι σε σας και ειρήνη από τον Θεό τον Πατέρα μας, και τον Κύριο Ιησού Χριστό.
8 Πρώτα μεν ευχαριστώ τον Θεό μου διαμέσου τού Ιησού Χριστού για όλους σας, για τον λόγο ότι η πίστη σας εξαγγέλλεται σε όλο τον κόσμο·
9 επειδή, ο Θεός μου είναι μάρτυρας, τον οποίο τον λατρεύω με το πνεύμα μου στο ευαγγέλιο του Υιού του, ότι αδιάκοπα σας θυμάμαι,
10 καθώς πάντοτε δέομαι στις προσευχές μου, μήπως κατά κάποιον τρόπο αξιωθώ κάποτε, με το θέλημα του Θεού, νάρθω σε σας.
11 Επειδή, επιποθώ να σας δω, για να σας μεταδώσω κάποιο πνευματικό χάρισμα για τη στήριξή σας·
12 κι αυτό είναι, το να συμπαρηγορηθώ ανάμεσά σας με την κοινή πίστη, και τη δική σας και τη δική μου.
13 Μάλιστα, δεν θέλω αδελφοί να αγνοείτε, ότι πολλές φορές μελέτησα νάρθω σε σας, (εμποδίστηκα, όμως, μέχρι τώρα), για να απολαύσω κάποιον καρπό και ανάμεσά σας, καθώς και ανάμεσα στα υπόλοιπα έθνη.
14 Είμαι χρεώστης και απέναντι σε Έλληνες και απέναντι σε βάρβαρους, και σε σοφούς και σε άσοφους·
15 έτσι, είμαι πρόθυμος, όσον αφορά το δικό μου μέρος, να κηρύξω το ευαγγέλιο και σε σας που είστε στη Ρώμη.
16 Επειδή, δεν ντρέπομαι, βέβαια, το ευαγγέλιο του Χριστού· για τον λόγο ότι, είναι δύναμη Θεού προς σωτηρία σε κάθε έναν που πιστεύει, και στον Ιουδαίο, πρώτα, και στον Έλληνα·
17 επειδή, διαμέσου αυτού η δικαιοσύνη τού Θεού αποκαλύπτεται από πίστη σε πίστη, καθώς είναι γραμμένο: «Ο δίκαιος, βέβαια, θα ζήσει με πίστη».
18 Επειδή, οργή του Θεού αποκαλύπτεται από τον ουρανό επάνω σε κάθε ασέβεια και αδικία ανθρώπων, που κατακρατούν την αλήθεια με μέσα αδικίας.
19 Επειδή, ό,τι μπορεί να γίνει γνωστό για τον Θεό, είναι φανερό μέσα τους· για τον λόγο ότι, ο Θεός το φανέρωσε σ' αυτούς.
20 Δεδομένου ότι, τα αόρατα αυτού βλέπονται φανερά από την εποχή τής κτίσης τού κόσμου, καθώς νοούνται διαμέσου των δημιουργημάτων του, και η αιώνια δύναμή του και η θεότητα, ώστε αυτοί να είναι αναπολόγητοι.
21 Επειδή, ενώ γνώρισαν τον Θεό, δεν τον δόξασαν ως Θεό, ούτε τον ευχαρίστησαν· αλλά, μέσα στους μάταιους συλλογισμούς τους, αναζήτησαν μάταια πράγματα, και σκοτίστηκε η ασύνετη καρδιά τους.
22 Ενώ έλεγαν ότι είναι σοφοί, έγιναν μωροί.
23 Και άλλαξαν τη δόξα τού άφθαρτου Θεού σε ομοίωμα εικόνας φθαρτού ανθρώπου, και πουλιών και τετράποδων και ερπετών.
24 Γι' αυτό και ο Θεός τούς παρέδωσε σε ακαθαρσία, διαμέσου των επιθυμιών των καρδιών τους, ώστε να ατιμάζονται τα σώματά τους αναμεταξύ τους.
25 Οι οποίοι αντικατέστησαν την αλήθεια τού Θεού με το ψέμα, και απέδωσαν σεβασμό και λάτρευσαν την κτίση, παρά εκείνον που την έκτισε, ο οποίος είναι άξιος ευλογίας στους αιώνες. Αμήν.
26 Γι' αυτό, ο Θεός τούς παρέδωσε σε πάθη ατιμίας· επειδή, και οι γυναίκες τους αντικατέστησαν τη φυσική χρήση με την αφύσικη·
27 παρόμοια δε και οι άνδρες, αφήνοντας τη φυσική χρήση τής γυναίκας, άναψαν μέσα τους από την επιθυμία τους ο ένας προς τον άλλον, κάνοντας την ασχημοσύνη, αρσενικοί σε αρσενικούς, και απολαμβάνοντας στον εαυτό τους την πρέπουσα αντιμισθία τής πλάνης τους.
28 Και καθώς αποδοκίμασαν το να έχουν επίγνωση του Θεού, ο Θεός τούς παρέδωσε σε αδόκιμον νου, ώστε να κάνουν εκείνα που δεν πρέπει·
29 επειδή, είναι γεμάτοι από κάθε αδικία, πορνεία, πονηρία, πλεονεξία, κακία· είναι γεμάτοι από φθόνο, φόνο, φιλονικία, δόλο, κακοήθεια·
30 ψιθυριστές, κατάλαλοι, με μίσος για τον Θεό, υβριστές, υπερήφανοι, αλαζόνες, εφευρετές κακών, απειθείς στους γονείς,
31 χωρίς σύνεση, παραβάτες συμφωνιών, άσπλαχνοι, ασυμφιλίωτοι, ανελεήμονες·
32 οι οποίοι, ενώ γνωρίζουν τη δικαιοσύνη τού Θεού, ότι εκείνοι που πράττουν τέτοιου είδους πράγματα είναι άξιοι θανάτου, όχι μονάχα τα πράττουν, αλλά και επιδοκιμάζουν με ευχαρίστηση εκείνους που τα πράττουν.

........................................

Εφεσίους 2

1 2 3 4 5 6

1 Κι εσάς, που ήσασταν νεκροί, εξαιτίας των παραβάσεων και των αμαρτιών, σας ζωοποίησε·

2 μέσα στις οποίες κάποτε περπατήσατε, σύμφωνα με το πολίτευμα του κόσμου τούτου, σύμφωνα με τον άρχοντα της εξουσίας τού αέρα, του πνεύματος, που σήμερα ενεργεί στους γιους τής απείθειας·

3 ανάμεσα στους οποίους και όλοι εμείς συναναστραφήκαμε κάποτε, σύμφωνα με τις επιθυμίες τής σάρκας μας, κάνοντας τα θελήματα της σάρκας και των συλλογισμών· και ήμαστε από τη φύση μας τέκνα οργής, όπως και οι υπόλοιποι.

4 Ο Θεός, όμως, επειδή είναι πλούσιος σε έλεος, εξαιτίας τής πολλής του αγάπης, με την οποία μάς αγάπησε,

5 και ενώ ήμασταν νεκροί εξαιτίας των αμαρτημάτων, μας ζωοποίησε μαζί με τον Χριστό· (κατά χάρη είστε σωσμένοι)·

6 και μας ανέστησε μαζί του, και μας κάθισε μαζί του στα επουράνια διαμέσου τού Ιησού Χριστού·

7 για να δείξει στους επερχόμενους αιώνες τον υπερβολικό πλούτο τής χάρης του με την αγαθότητά του σε μας εν Χριστώ Ιησού.

8 Επειδή, κατά χάρη είστε σωσμένοι, διαμέσου τής πίστης· κι αυτό δεν είναι από σας· είναι δώρο τού Θεού·

9 όχι από έργα, ώστε να μη καυχηθεί κάποιος.

10 Επειδή, δικό του δημιούργημα είμαστε, καθώς κτιστήκαμε στον Ιησού Χριστό για καλά έργα, που ο Θεός προετοίμασε, για να περπατήσουμε μέσα σ' αυτά.

11 Γι' αυτό, να θυμάστε ότι, εσείς, οι άλλοτε εθνικοί κατά σάρκα, που αποκαλείστε ακροβυστία, απ' αυτούς που αποκαλούνται περιτομή, η οποία γίνεται με το χέρι στη σάρκα·

12 ότι, εκείνο τον καιρό, ήσασταν χωρίς Χριστό, απαλλοτριωμένοι από την πολιτεία τού Ισραήλ, και ξένοι από τις διαθήκες τής υπόσχεσης, μη έχοντας ελπίδα, και ήσασταν στον κόσμο χωρίς Θεό·

13 τώρα, όμως, διαμέσου τού Ιησού Χριστού, εσείς που άλλοτε ήσασταν μακριά, γίνατε κοντά διαμέσου τού αίματος του Χριστού.

14 Επειδή, αυτός είναι η ειρήνη μας, ο οποίος έκανε τα δύο μέρη ένα, και γκρέμισε το μεσότοιχο του φραγμού,

15 καταργώντας την έχθρα επάνω στη σάρκα του, τον νόμο των εντολών, που είναι στα διατάγματα, ώστε, στον εαυτό του, να κτίσει τούς δύο σε έναν καινούργιο άνθρωπο, φέρνοντας ειρήνη·

16 και να συμφιλιώσει και τους δύο σε ένα σώμα προς τον Θεό διαμέσου τού σταυρού, αφού θανάτωσε διαμέσου αυτού την έχθρα.

17 Και όταν ήρθε, κήρυξε ευαγγέλιο ειρήνης σε σας που ήσασταν μακριά, και σ' αυτούς που ήσαν κοντά·

18 επειδή, διαμέσου αυτού έχουμε και οι δύο την είσοδο προς τον Πατέρα με ένα Πνεύμα.

19 Επομένως, λοιπόν, δεν είστε πλέον ξένοι και πάροικοι, αλλά συμπολίτες των αγίων και οικείοι τού Θεού,

20 που εποικοδομηθήκατε επάνω στο θεμέλιο των αποστόλων και των προφητών, που ακρογωνιαία πέτρα είναι ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός·

21 στον οποίο κάθε οικοδομή, καθώς συναρμολογείται, αυξάνει σε έναν άγιο ναό εν Κυρίω·

22 στον οποίο κι εσείς συνοικοδομείστε σε κατοικητήριο του Θεού διαμέσου τού Πνεύματος.

ΑΜΗΝ

29--9--2016------01------ΚΑΙ ΠΑΛΙΝ ΕΡΧΟΜΕΝΟΝ ΜΕΤΑ ΔΟΞΗΣ…Εν τω μεταξύ η Εκκλησία του Χριστού περιμένει. Η Νύμφη περιμένει το Νυμφίο. Ζούμε τώρα στην εποχή που ο Νυμφίος από μια χώρα μακρινή στέλνει στη Νύμφη τα δώρα Του. Και είναι δώρα πολύ ωραία. Μα δεν μπορεί με δώρα μόνο η Νύμφη να ικανοποιηθεί. Η Νύμφη ζητεί το Νυμφίο. Και θα είναι ώρα πολύ μεγάλη εκείνη που θα έλθει ο Νυμφίος για να πάρει τη Νύμφη Του και να την οδηγήσει στο ουράνιο σπίτι της. Από εκείνη την όμορφη ώρα κανείς μας εύχομαι να μη λείψει.

09--ΚΑΙ ΠΑΛΙΝ ΕΡΧΟΜΕΝΟΝ ΜΕΤΑ ΔΟΞΗΣ…

Γ .Α. ΧΑΤΖΗΑΝΤΩΝΙΟΥ δ. θ.

ΕΚΔΟΣΕΙΣ Β΄ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΑΘΗΝΩΝ.

ΤΟ ΞΑΝΑΒΑΖΩ ΔΙΟΤΙ ΤΟ ΖΗΤΗΣΑΝ ΚΑΠΟΙΟΙ

01

Από τα πιο παραμελημένα θέματα είναι και το θέμα του βιβλίου αυτού. Σπανίως  ο άμβων το κάνει αντικείμενο κηρύγματος. Και τα αποτελέσματα της παραμελήσεως αυτής υπήρξαν θλιβερά αλλά και αναπόφευκτα. Προς δύο κατευθύνσεις θλιβερά. Από την μια μεριά είναι οι πολλοί οι αδιάφοροι. Από την άλλη μεριά οι σχετικώς λίγοι οι φανατικοί. Καρπός και οι δύο αυτές τάξεις της νωχελούς στάσεως που κατά κανόνα παίρνει ο χριστιανικός άμβων απέναντι σ’ ένα θέμα τόσο ζωτικού για τον Χριστιανό ενδιαφέροντος. Αν συχνότερα και συστηματικότερα το έφερνε το θέμα αυτό η Εκκλησία υπό μελέτην θα έλειπε αφ’ ενός η παγερή αδιαφορία που χαρακτηρίζει τους πολλούς θα μετριαζόταν αφ’ ετέρου και οι ακρότητες μερικών καλοπροαίρετων ως επί το πλείστον χριστιανών οι οποίοι δι’ έλλειψιν καταλλήλου καθοδηγήσεως και συστηματικής διδασκαλίας αφέθηκαν να τους πάρει το ποτάμι ενός ανερμάτιστου συναισθηματισμού που σε πολλές περιπτώσεις πήρε τη μορφή θρησκευτικού φανατισμού.

Επειδή ακριβώς αναλογίσθηκα τη μεγάλη ζημιά που προκύπτει

από την παραμέληση της γλυκύτατης αυτής υποσχέσεως που έδωσε στην Εκκλησία Του ο Χρηστός έφερα το θέμα αυτό προς μελέτην σε μια σειρά κηρυγμάτων από τον άμβωνα της Β΄ Ευαγγελικής Εκκλησίας Αθηνών στον οποίο διακονώ. Και τώρα υπό τη μονιμότερη αυτή μορφή του βιβλίου τα στέλνω τα κηρύγματα αυτά να φέρουν σ’  ένα ευρύτερο κοινό το μήνυμα του επανερχόμενου Κυρίου. το θέμα πολύ υψηλό οι δυνάμεις μου πολύ ασθενείς. Φυσική συνέπεια ήταν και το προϊόν της προσπάθειας αυτής να παρουσιάσει ατέλειες πολλές. Τέτοιο όμως όπως είναι—ένα κρίθινο ψωμάκι –το βάζω το βιβλίο στα χέρια του Χριστού με την ευχή Εκείνος να το χρησιμοποιήσει για να θρέψη μερικές πεινασμένες ψυχές.

Όπως  και σε προηγούμενες περιπτώσεις στον άμβωνα του βιβλίου τα ανέβασα τα κηρύγματα αυτά κατ’ ευθείαν από τον άμβωνα της Εκκλησίας χωρίς να επιφέρω σοβαρές τροποποιήσεις γιατί δεν ήθελα να τους αφαιρέσω τον αρχικό χαρακτήρα.

Ο Κύριος ας ξυπνήσει μέσα στην καρδιά όλων μας ζωηρότερο τον πόθο της συναντήσεως μας μαζί Του. Εκείνος όταν επιστρέψει ας μας εύρη όλους μας αγρυπνούντας. Γ. Α. Χ.  

ΜΥΘΟΣ Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ;  

Ανέλπιστο είναι. Απίστευτο φαίνεται ότι μια σειρά κηρυγμάτων που πρόκειται να κηρυχθούν σε χριστιανική Εκκλησία επάνω στο δόγμα της δευτέρας ελεύσεως του Ιησού Χριστού ως πρώτο κήρυγμα της έχει κήρυγμα που φέρει την επικεφαλίδα αυτή. Ανέλπιστο με ένα τέτοιο ερωτηματικό να είναι ανάγκη ν’ αρχίσει κανείς την έρευνά του γύρω από τη «μακαρία ελπίδα» της επανόδου του Κυρίου. 

Το ερωτηματικό όμως υπάρχει. Κι’ ίσως από όλα τα ερωτηματικά που κατά καιρούς ανέκυψαν στο πνεύμα του ανθρώπου εν σχέση με τούτο το δόγμα της χριστιανικής μας πίστεως αυτό είναι εκείνο που πιο βαθειά πιο επίμονα και με μεγαλύτερο πείσμα ρίζωσε στις καρδιές των ανθρώπων. Και το ερωτηματικό δεν το

έγραψε απλώς κόσμος.  Αυτό θα έπρεπε να το περιμένουμε. Μάλλον θα έπρεπε να μας ξενίσει αν ένας κόσμος άπιστος και

υλιστής που όποτε δεν καταδιώκει την Εκκλησία και τον Κύριο της τους προσφέρει την ψυχρή ανοχή του δεν υπεδέχετο με σκώμα και με ειρωνεία την ελπίδα της επανόδου  του Χριστού.

Το ερωτηματικό δεν το ενέγραψε απλώς ο κόσμος. Το ενέγραψε η Εκκλησία. Τις πιο επίμονες επιφυλάξεις για τη διδασκαλία της δευτέρας ελεύσεως του Κυρίου πάντοτε η εκκλησία τις διατύπωσε.  Εννοείται η ορθολογίζουσα Εκκλησία.

(Μικρό Νεοελληνικό λεξικό Τεγόπουλος-Φυτράκης) ορθολογισμός: (ο) ουσιαστικό σκέψη-κρίση - σύμφωνη με τον ορθό λόγο).

Η Εκκλησία που υπό την επίδραση του ορθολογισμού απέκοψε τους δεσμούς της με τον κόσμο του πνεύματος. Η Εκκλησία που τοποθέτησε κάτω από το μικροσκόπιο του λογικού της όλα τα δόγματα της πίστεως μας: τη Θεοπνευστία της Αγίας Γραφής την εκ παρθένου γέννηση του Κυρίου τη μυστηριώδη και θεία υπόσταση του προσώπου Του τα θαύματα Του τον ιλαστήριο θάνατο και την ένδοξη ανάσταση Του και το ένα μετά το άλλο όλα αυτά τα δόγματα τα απέρριψε  γιατί δεν μπορούσε με το λογικό της να τα εξηγήσει. Περίεργο θα ήταν πράγματι αν από ένα τέτοιο ολοκαύτωμα ηθικών αξιών αν από ένα τέτοιο ολοκληρωτικό ναυάγιο πίστεως το δόγμα της δευτέρας ελεύσεως του Κυρίου μονάχα διεσώζετο. Και της ορθολογιζούσης Εκκλησίας το ερωτηματικό θα έπρεπε συνεπώς να το περιμένουμε.

Το θλιβερό εκείνο που δεν θα περιμέναμε είναι ότι και χέρια ευσεβή δίπλα στο δόγμα της πίστεως ενέγραψαν ερωτηματικό. Το θλιβερό είναι ότι και χριστιανοί πιστοί που καμιά απολύτως σχέση δεν έχουν με τον ορθολογισμό και την απιστία οι οποίοι το τι πιστεύουν και τι απορρίπτουν ανεπιφύλακτα το ρυθμίζουν από το περιεχόμενο του αποκεκαλυμμένου Λόγου του Θεού αυτό το δόγμα ξεχώρισαν για να διατυπώσουν γι’ αυτό το σκεπτικισμό τους την αμφιβολία τους ή κι αυτήν ακόμα την ανοιχτή άρνηση τους. Ανάγκη λοιπόν παρίσταται από το ερωτηματικό κι ‘ εμείς ν’ αρχίσουμε. Δεν μπορούμε να το αγνοήσουμε. Αν ο κόσμος αν η αποστάτης Εκκλησία απλώς είχε εγγράψει το ερωτηματικό θα ήταν δυνατόν—καίτοι δεν εξεύρω αν θα ήταν συμφέρον—να το προσπεράσουμε. Από τη στιγμή όμως που μια σεβαστή μερίς πιστών ανθρώπων διατύπωσε τις επιφυλάξεις και τους δισταγμούς της για το θέμα της δευτέρας ελεύσεως του Χριστού κατ’ ανάγκη το ερωτηματικό αυτό καταλαμβάνει την πρώτη- πρώτη θέση σε κάθε σοβαρή και αντικειμενική έρευνα γύρω από το δόγμα αυτό της πίστεως μας.

Περίεργο όμως ερωτηματικό! Γιατί αν από τη συχνότητα και την επιμονή με την οποία μια ορισμένη διδασκαλία επανέρχεται στις σελίδες της Αγίας Γραφής αν από τη σαφήνεια και την κατηγορηματικότητα  με την οποία διατυπώνει η Αγ. Γραφή τη διδασκαλία της επί ενός ορισμένου θέματος εξαρτάται το αξιόπιστο και το παραδεκτό μιας διδασκαλίας το τελευταίο δόγμα που θα μπορούσε να τεθεί υπό αμφισβήτηση θα έπρεπε να είναι το δόγμα της δευτέρας ελεύσεως του Ιησού Χριστού. Γιατί και προφήτες στην Π.Δ. και απόστολοι στην Κ.Δ. κι ‘ αυτός ο Κύριος μας με σαφήνεια και κατηγορηματικότητα έκαναν τις διακηρύξεις τους επάνω σ’ αυτό το κεφάλαιο συχνότερα ίσως παρά σε οιοδήποτε άλλο κεφάλαιο της χριστιανικής μας πίστεως.

Ίσως καλλίτερη απάντηση στο ερωτηματικό αυτό δεν θα μπορούσαμε να δώσουμε παρά ανοίγοντας την Αγ. Γραφή και ξεφυλλίζοντας την από την αρχή ως το τέλος για να σταθούμε μπροστά σε μερικές από τις πολλές διακηρύξεις του Λόγου του Θεού επάνω στο θέμα που μας απασχολεί. Στον κήπο της Εδέμ ήταν που δόθηκε η πρώτη υπόσχεση για την δευτέρα έλευση του Ιησού Χριστού. Είχε πέσει ο άνθρωπος. Επάνω από τη ζωή του είχε απλωθεί η μαύρη σκιά της αμαρτίας. Και τώρα μπροστά του ανοιγόταν το μονοπάτι μιας τρομερής περιπέτειας ήταν μέσα στην πίκρα της ώρας εκείνης που δόθηκε το πρώτο Ευαγγέλιο και ακούστηκε από τα χείλη του Θεού η πρώτη υπόσχεσης για τον ερχομό του Σωτήρος. Εστράφη στον όφι ο Θεός και μιλώντας για το Σωτήρα που θα ερχόταν του είπε: «Αυτός θα σου συντρίψει την κεφαλή κι εσύ θα Του κεντήσεις την πτέρνα».(Γένεσης 3:15). Το δεύτερο μέρος της προφητείας αυτής εξεπληρώθει το πρώτο όμως μέρος περιμένει ακόμα την εκπλήρωσή του. Στην πρώτη έλευση του Χριστού στο Σταυρό ο όφις του κακού εκέντησε την πτέρνα του Σωτήρος.

Μια πρόχειρη όμως ματιά γύρω μας είναι αρκετή να μας πείσει ότι ακόμα του όφεως η κεφαλή δεν έχει συντριβή. Απ’ απεναντίας Ουδέποτε άλλοτε υπήρξε ο όφις του κακού τόσο θαλερός όσο σήμερα. Η υπόσχεσης όμως του Κυρίου δεν θα μείνει ανεκπλήρωτη. Αν στην πρώτη έλευση του Χριστού το δεύτερο σκέλος της προφητείας εξεπληρώθει μια δεύτερη Του έλευση περιμένουν που θα εκπληρώσει και το πρώτο

Ένα-ένα κατόπιν ανοίξτε τα βιβλία της Π.Δ. ανοίξτε το βιβλίο των ψαλμών τα βιβλία των προφητών και δείτε αν υπάρχει αν υπάρχει έστω και ένα που να μη περιέχει ρητές ή κεκαλυμμένες υποσχέσεις για τη Δευτέρα έλευση του Κυρίου ή περιγραφές ορισμένων λεπτομερειών της. Αυτός μάλιστα είναι και ο λόγος της πείσμονος αρνήσεως των θρησκευτικών ηγετών του Ισραήλ τις ημέρες του Χριστού να αναγνωρίσουν στο πρόσωπο του Ιησού τον υπεσχημένο Μεσσία του Θεού. Μελετούσαν οι άνθρωποι αυτοί τις Γραφές τους. Είχαν διαβάσει τους προφήτες. Και ήξεραν αυτοί ότι ο Μεσσίας που τους υποσχέθηκε ο Θεός θα ήταν ένδοξος θα ήταν δυνατός θα ήταν νικητής των εχθρών του λαού Του. Και δυσκολεύτηκαν όπως –ας το ομολογήσουμε—κι εμείς θα δυσκολευόμασταν ν’  αναγνωρίσουμε το  Μεσσία στο Ναζωραίο εκείνο Διδάσκαλο που τερμάτισε την ταπεινή σταδιοδρομία Του στην αισχύνη του σταυρού. Δεν πρόσεξαν πως στα γραφόμενα των προφητών συνυφαίνονται τα νήματα δύο διακεκριμένων ελεύσεων του Μεσσία.

Πολύ χτυπητά εμφανίζεται το φαινόμενο αυτό στις προφητείες του Ησαϊα. Και ο πάσχων Σωτήρ και ο νικητής Κύριος—και οι δύο εμφανίζονται στις σελίδες του Ησαϊα.»Κατατεθλιμμένος και βεβασανισμένος αλλά δεν ήνοιξε το στόμα Αυτού –εφέρθη ως αρνίον επί σφαγήν… Ετραυματίσθη δια τας παραβάσεις ημών εταλαιπωρήθει δια τας ανομίας ημών η τιμωρία ήτις έφερε την ειρήνην ημών ήτο επ’ Αυτόν και δια των πληγών Αυτού ημείς ιάθημεν» (Ησαϊας 53:5-7) Ο πάσχων Σωτήρ το κέντημα της πτέρνας. Η πρώτη έλευσης.»Διότι ιδού ο Κύριος θα έλθει εν πυρί και αι άμαξαι Αυτού ως ανεμοστρόβιλος δια να αποδώσει την οργήν Αυτού με ορμήν¨(Ησαϊας 66:15). Τα άρματα τα πύρινα του Κυρίου ο κόσμος ακόμα δεν τα είδε. Τον ανεμοστρόβιλο της οργής Του δεν τον δοκίμασε. Αλλά θα τα δει και θα τα δοκιμάσει.

Ακούστε τον Ιερεμία κατόπιν (Ιερεμίας 3:17) «Εν εκείνω τω καιρώ θα ονομάσουν την Ιερουσαλήμ θρόνο του Κυρίου και πάντα τα έθνη θα συναχθούν προς αυτήν». Είναι προφανές πως η προφητεία αυτή ακόμα δεν εξεπληρώθει και η εκπλήρωσης της είναι συνδεδεμένη με ένα όμορφο λαμπρό μέλλον.

Ακούστε τον Δανιήλ. Τι όμως να ξεχωρίσουμε από του Δανιήλ το όμορφο βιβλίο που κατά κάποιο τρόπο δεν αναφέρεται στη Δευτέρα έλευση του Χριστού;»Ιδού ως Υιός ανθρώπου ήρχετο μετά των νεφελών του ουρανού…και εις Αυτόν εδόθη η εξουσία και η δόξα και η βασιλεία δια να λατρεύωσιν Αυτόν πάντες οι λαοί τα έθνη και αι γλώσσαι η εξουσία Αυτού είναι εξουσία αιώνιος ήτις δεν θα παρέλθει και η βασιλεία Αυτού ήτις δεν θα φθαρεί».(Δανιήλ 7:13-14).

Ακούστε και τον Ζαχαρία που βλέπει τον Κύριο να έρχεται με όλους τους αγίους Του «Και οι πόδες Αυτού θα σταθούν κατά την ημέραν εκείνην επί του όρους των ελαιών» (Ζαχαρίας 14:4) την ημέρα εκείνη λέγει ο ίδιος ο Κύριος: «θα επιβλέψουν επ’ Εμέ τον οποίον εξεκέντησαν».Ζαχαρίας 12:10

Στην Κ.Δ. και μόνο τις παραβολές του Κυρίου αν είχαμε θα ήταν αρκετές για να μη μας αφήσουν καμιά αμφιβολία για τη δεύτερη Του.

Να θυμηθούμε την παραβολή των παρθένων και τη μεσονύκτιο εκείνη χαρούμενη κραυγή που αναγγέλλει την άφιξη του νυμφίου για να παραλάβει τη νύμφη;

Να θυμηθούμε την παραβολή του ανθρώπου εκείνου του αποδημούντος που επανήλθε για να καλέσει σε λογοδοσία τους υπηρέτες του στους οποίους είχε εμπιστευθεί τα τάλαντα του;

Να θυμηθούμε την παραβολή του ευγενούς εκείνου που υπήγεν εις χώραν μακράν «δια να λάβει εις εαυτόν βασιλείαν και να επιστρέψη»;

Να θυμηθούμε την παραβολή του σίτου και των ζιζανίων τα οποία πρέπει να συναυξάνουν μέχρι του τέλους τότε που θα αποστείλει ο Υιός του ανθρώπου τους αγγέλους Αυτού και θα συλλέξουν εκ της βασιλείας Αυτού πάντα τα σκάνδαλα»…και οι δίκαιοι θα Εκλάμψουν ως ο ήλιος εν τη βασιλεία του Πατρός αυτών»; (Ματθαίος 13:24-29-36-43).

Και για να βγούμε τώρα από τον κύκλο των παραβολών ας θυμηθούμε την υπόσχεση τη ρητή όσο και όμορφη που έδωσε ο Χριστός στους δικούς Του την τελευταία εκείνη βραδιά που ήταν μαζί τους: «Πάλι θα έλθω και θα σας παραλάβω μαζί μου» (Ιωάννης 14:3). Και ας θυμηθούμε την εξ’ ίσου κατηγορηματική διακήρυξη που την ίδια εκείνη βραδιά υπόδικος τώρα στο συνέδριο: «Εις το εξής θα ιδείτε τον Υιόν του ανθρώπου καθήμενον εκ δεξιών της δυνάμεως και ερχόμενον επί των νεφελών του ουρανού»

(Ματθαίος 26:64) ας σταθούμε μια όμορφη αξέχαστη μέρα μαζί με τους δώδεκα στην πλαγιά του όρους των Ελαιών και ν’ ακούσουμε τους δύο εκείνους αγγέλους καθώς τους πλησιάζουν για να τους ρωτήσουν: «Άνδρες Γαλιλαίοι τι ίστασθε εμβλέποντες  εις τον ουρανόν; Ούτος ο Ιησούς όστις ανελήφθη αφ’ ημών εις τον ουρανόν θα έλθει ούτω καθ’ όν τρόπον είδατε Αυτόν πορευόμενον εις τον ουρανόν»; (Πράξεις 1:11).

Και κατόπιν ας ξεφυλλίσουμε τις Επιστολές.

Ακούστε τον Απόστολο Παύλο: «Το πολίτευμα ημών είναι εν ουρανοίς οπόθεν και προσμένομε Σωτήρα τον Κύριον ημών Ιησούν Χριστόν όστις θα μετασχηματίσει το σώμα της ταπεινώσεως ημών ώστε να γίνει σύμμορφον με το σώμα της δόξης Αυτού» (Φιλιππισίους 3:20-21). «Αυτός ο Κύριος θα καταβεί απ’ ουρανού με κέλευσμα με φωνήν αρχαγγέλου και με σάλπιγγα Θεού και οι αποθανόντες εν Χριστώ θα αναστηθούν πρώτον έπειτα ημείς οι ζώντες όσοι απομένομεν θα αρπαχθώμεν μετ’ αυτών εν νεφέλαις εις απάντηση του Κυρίου» (Α΄ Θεσσαλονικείς 4:16-17)

Ακούστε τον Απόστολο Ιωάννη στην Α΄ Επιστολή του «Έτι δεν εφανερώθη τι θα είμεθα εξεύρομεν όμως ότι όταν φανερωθή θα είμεθα όμοιοι με Αυτόν» (Α΄ Ιωάννου 3:2).

Ακούστε τον συγγραφέα της προς Εβραίους Επιστολής: «Ο Χριστός άπαξ προσφερθείς δια να σηκώσει τας αμαρτίας πολλών θα φανεί εκ δευτέρου χωρίς αμαρτίας εις τους προσμένοντας Αυτόν».(Εβραίους 9:28).

Ακούστε τον Κύριο μας στη συνέντευξη Του εκείνη με τον

Ιωάννη στην Πάτμο: «Ιδού έρχομαι ταχέως και ο μισθός Μου είναι μετ’ Εμού δια να αποδώσω εις έκαστον όπως θα είναι το έργον του» (Αποκάλυψη 22:1).

Λίγα κατ’ ανάγκη πολύ λίγα από τα πολλά χωρία της Αγ. Γραφής που θίγουν το θέμα αυτό. Λίγες από τις πολλές διακηρύξεις της. Θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει ο Λόγος του Θεού γλώσσα σαφέστερη και κατηγορηματικότερη απ’ αυτήν;

Προσπάθησαν είναι αλήθεια πολλοί να ερμηνεύσουν τα χωρία αυτά κατά τρόπο που να μη αποδεικνύουν μια προσδοκωμένη προσωπική Δευτέρα έλευση του Ιησού Χριστού.

Είπαν:» Έρχεται ο Χριστός. Έρχεται κάθε φορά που ένας πιστός πεθαίνει και τον παίρνει ο Χριστός κοντά Του. Έρχεται βέβαια με το θάνατο ο Χριστός αλλά είναι προφανές ότι κανένα από τα χωρία της Γραφής που παραθέσαμε ανωτέρω δεν μπορεί να εξοικονομηθεί μέσα σ’ ένα τέτοιο ερμηνευτικό πλαίσιο. Όταν πεθαίνει ένας πιστός δεν ακούγεται σάλπιγξ ούτε αρπάζονται οι επιζώντες στον αέρα για να συναντήσουν τον Κύριο. Έπειτα δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι ο θάνατος είναι εχθρός: «Έσχατος εχθρός καταργείται ο θάνατος».(Α΄ Κορινθίους 15:26) ο Λόγος όμως του Θεού δεν μας παραγγέλλει να περιμένουμε με λαχτάρα την έλευση του εχθρού. Κάτι άλλο πολύ πιο χαρούμενο μας παραγγέλλει να περιμένουμε.

Είπαν: « Ήλθε ο Χριστός. Την ημέρα της Πεντηκοστής ήλθε. Υπό μορφή του Αγίου Πνεύματος ήλθε ο Χριστός για να μείνει για πάντα με τους δικούς Του. Λησμονούν όμως όσοι έτσι ερμηνεύουν τις υποσχέσεις του Χριστού ότι όλες ανεξαιρέτως οι υποσχέσεις σχετικά με τη Δευτέρα έλευση όσες περιλαμβάνονται στις Επιστολές  εγράφησαν όλες μετά την Πεντηκοστή και όλες μιλούν για τη Δευτέρα έλευση σαν για κάτι που μέλλει ακόμα να γίνει. Και όταν η ημέρα της Πεντηκοστής ο Πέτρος και οι άλλοι απόστολοι δεν «υρπάγησαν» αλλά έμειναν στους δρόμους της Ιερουσαλήμ για να κηρύξουν το Ευαγγέλιο.

Είπαν: «Ήλθε ο Χριστός. Ήλθε το 70 μ.Χ. όταν έπεσε η Ιερουσαλήμ στα στρατεύματα του Τίτου». Αλλά πάλι πολλές υποσχέσεις για τη Δευτέρα έλευση του Χριστού δόθηκαν μετά το 70 μ.χ. και εξ’ άλλου η πτώσης της Ιερουσαλήμ περίστασης

πόνου και αιματοχυσίας και αμιγούς θλίψεως υπήρξε ενώ η Δευτέρα έλευσης του Χριστού όπως περιγράφεται στην Αγ. Γραφή θα είναι για τον πιστό περίστασης ανέκφραστης χαράς.

Μια σοβαρά και ειλικρινής αντιμετώπισης όλου του όγκου του υλικού της Αγίας Γραφής δεν μπορεί να μας αφήσει καμιά αμφιβολία. Όχι το θάνατο όχι την επίδραση του Αγίου Πνεύματος όχι ένα οποιοδήποτε γεγονός αλλά αυτό το Χριστό σύμφωνα με τη ρητή υπόσχεση Του περιμένει η Εκκλησία. Και η έλευσης Του αυτή όπως το προείπαν οι άγγελοι στους μαθητάς την ημέρα της Αναλήψεως θα είναι προσωπική: «Αυτός ο Ιησούς» και θα είναι ορατή: «Καθώς ίδετε Αυτόν πορευόμενον εις τον ουρανόν».

Εκτός όμως από τις ρητές διακηρύξεις του Λόγου του Θεού αυτή η καρδιά μας –μας το ψιθυρίζει. Ένα  βλέμμα αν ρίξουμε γύρω μας στην υλική δημιουργία κι’ ένα κι ένα δεύτερο βλέμμα αν ρίξουμε στον κόσμο μας στην πνευματική τη νέα δημιουργία την ίδια αυθεντική και σαφή διαβεβαίωση θα πάρουμε ότι πρέπει να ξαναέλθει ο Χριστός.

Το βλέμμα στον κόσμο γύρω μας τι μας αποκαλύπτει; Τι βλέπουμε εκεί; Όλη η φύσις λέγει ο απ. Παύλος «συστενάζει και συναγωνιά». (Ρωμαίους 8:22).ακουμπήστε το αυτί σας στη γέρικη αυτή γη και θ’ ακούσετε το βογγητό της θα νοιώσετε την αγωνία της. Με την πίκρα των τάφων της με το σφαδασμό των σεισμών της με το αίμα που τόσο άφθονα την έχει ποτίσει με τα’ αγκάθια της κατάρας που σαν απαίσιος μανδύας την σκέπασαν με όλα αυτά το παράπονό της την αγωνία της ψιθυρίζει η γη. Την πίκρα και τη ντροπή με την οποία η αμαρτία των ενοίκων της την σκέπασε. Με κάθε χτυποκάρδι της την ικεσία της επαναλαμβάνει η κτίσης έστω κι αν δεν την ακούει ο άνθρωπος ο εγωιστής: « Έλα Κύριε Ιησού έλα και ξανάχτισε αυτό το ερειπωμένο σπίτι». Είναι αδύνατον αυτή η ικεσία να μην εισακουστεί.

Μα και στην κοινωνία των ανθρώπων αν διευθύνεις το βλέμμα σου τι θα δεις; Αδικία εκμετάλλευση καταπίεση θα δεις. Τα δάκρυα του αδικουμένου θα δεις. Είναι αδύνατον είναι νοητόν αυτά όλα να μείνουν για πάντα χωρίς καμιά ανταπόδοση χωρίς κάποια ηθική αποκατάσταση;

Στρέψε το βλέμμα σου στον κόσμο της πνευματικής δημιουργίας και δες πως υπέρ πάντα άλλον εκείνος ο κόσμος απαιτεί την επάνοδο του Κυρίου.

Το βλέπεις πλήρες το βλέπεις ολοκληρωμένο το βλέπεις τέλειο την ώρα αυτή το έργο της πνευματικής δημιουργίας; Έχεις πάρει βέβαια τη συγχώρηση των αμαρτιών σου από τα χέρια του Χριστού αν ήλθες κοντά Του με μετάνοια και πίστη. Έχεις πάρει την καινούργια ζωή που ξεκινά από την ευλογημένη πείρα της αναγεννήσεως. Έχεις πάρει και την ελπίδα τη βεβαία του ουρανού. Μα αυτό είναι όλο; Τίποτα δεν περιμένεις; Το σώμα σου και τα σώματα των αγαπημένων σου μέσα στον τάφο θα τα’ αφήσεις να σαπίζουν ενώ το πνεύμα σου μονάχα θ’  απολαμβάνει την ειρήνη και τη χαρά του ουρανού; Θ’ αρκεστείς στο να ζεις για μια ατέλειωτη αιωνιότητα μια χωλή ζωή και να περιφέρεις μια ακρωτηριασμένη προσωπικότητα; Όχι! Ψιθυρίζει η καρδιά σου. όχι ! λέγει ο απ. Παύλος «Πρέπει το φθαρτόν τούτο να ενδυθεί αθανασίαν»(Α΄ Κορινθίους 15:53)

Πρέπει ο έσχατος εχθρός ο θάνατος να νικηθεί. Κι’ από την πύλη του νικημένου αυτού εχθρού να οδηγηθεί ο λυτρωμένος άνθρωπος σε μια  ζωή πλατειά ολοκληρωμένη τέλεια σε μια ζωή ανέκφραστης ομορφιάς.

Τα σκαλοπάτια αυτής της όμορφης πύλης θ’ ανέβουμε με τη χάρη του Θεού σ’ αυτά  μας τα κηρύγματα. Θα προσπαθήσουμε με οδηγό το Λόγο του Θεού να μελετήσουμε ένα-ένα τα στάδια από τα οποία θα περάσει το σχέδιο το αιώνιο του Θεού ώσπου να μας φέρει στη μεγάλη εκείνη ώρα.

Εν τω μεταξύ η Εκκλησία του Χριστού περιμένει. Η Νύμφη περιμένει το Νυμφίο. Ζούμε τώρα στην εποχή που ο Νυμφίος από μια χώρα μακρινή στέλνει στη Νύμφη τα δώρα Του. Και είναι δώρα πολύ ωραία. Μα δεν μπορεί με δώρα μόνο η Νύμφη να ικανοποιηθεί. Η Νύμφη ζητεί το Νυμφίο. Και θα είναι ώρα

πολύ μεγάλη εκείνη που θα έλθει ο Νυμφίος για να πάρει τη Νύμφη Του και να την οδηγήσει στο ουράνιο σπίτι της. Από εκείνη  την όμορφη ώρα κανείς μας εύχομαι να μη λείψει. 

29--9--2016------38—ΤΟ ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ-----1/. δια Πνευματικών ανθρώπων. Παράδειγμα έχομε την περίπτωση του Απολλώ. Διαβάζουμε στις Πράξεις ιη:24-28. «Ακούσαντες δε αυτόν ο Ακύλας και η Πρίσκιλλα παρέλαβαν αυτόν και εξέθεσαν εις αυτόν ακριβέστερα την οδόν του Θεού». 2/. Κάθε πιστός άνθρωπος ως μέλος του Σώματος του Ιησού Χριστού πρέπει να θεωρεί τον εαυτό του υποχρεωμένο να φροντίζει να νουθετεί να παρηγορεί και προτρέπει σε αγάπη και καλά έργα όλους εκείνους που έχουν άγνοια του θελήματος του Θεού.

Η ΦΩΤΟ ΤΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΠΑΡΑΛΗ 

38—ΤΟ  ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ

(Του Χαράλαμπου Μποσταντζόγλου)

Εκδόσεις (Ο Λόγος Αθήναι 1976)

ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ Μποσταντζόγλου (1885—1916

Το Πνεύμα το Άγιον διδάσκει δια ποικίλων μεθόδων

1/. δια Πνευματικών ανθρώπων.

Παράδειγμα έχομε την περίπτωση του Απολλώ. Διαβάζουμε στις Πράξεις ιη:24-28.

«Ακούσαντες δε αυτόν ο Ακύλας και η Πρίσκιλλα παρέλαβαν αυτόν και εξέθεσαν εις αυτόν ακριβέστερα την οδόν του Θεού».

2/. Κάθε πιστός άνθρωπος ως μέλος του Σώματος του Ιησού Χριστού πρέπει να θεωρεί τον εαυτό του υποχρεωμένο να φροντίζει να νουθετεί να παρηγορεί και προτρέπει σε αγάπη και καλά έργα όλους εκείνους που έχουν άγνοια του θελήματος του Θεού.

Εβραίους 10:24

24 και ας φροντίζουμε ο ένας για τον άλλον, παρακινώντας σε αγάπη και καλά έργα·
Εβραίους γ:13
13 αλλά, προτρέπετε ο ένας τον άλλον κάθε μία ημέρα ξεχωριστά, ενόσω ονομάζεται το «σήμερα»· για να μη σκληρυνθεί κάποιος από σας από την απάτη τής αμαρτίας·

Η ΦΩΤΟ ΤΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΠΑΡΑΛΗ 
Κολοσσαείςγ:16
16 Ο λόγος τού Χριστού ας κατοικεί μέσα σας πλούσια, με κάθε σοφία· διδάσκοντας και νουθετώντας ο ένας τον άλλον, με ψαλμούς και ύμνους και πνευματικές ωδές, ψάλλοντας με χάρη από την καρδιά σας στον Κύριο
Α΄ θεσσαλονικείς ε:14-15
14 Σας παρακαλούμε, μάλιστα, αδελφοί, νουθετείτε τούς άτακτους, παρηγορείτε τούς ολιγόψυχους, στηρίζετε τους ασθενείς, μακροθυμείτε προς όλους.
15 Προσέχετε, να μη ανταποδίδει κανείς κακό σε κάποιον αντί κακού· αλλά, ζητάτε πάντοτε το αγαθό και μεταξύ σας, και σε όλους.
3/. Το Πνεύμα το Άγιο Πνεύμα διδάσκει τους πιστούς και με πνευματικά βιβλία. Αυτός είναι ο λόγος που αναφέρεται στην Καινή Διαθήκη,
Β¨ Τιμοθέου 3:16-17
  Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι εκείνο του προφήτη Δανιήλ ο οποίος δήλωσε ότι καθώς μελετούσε το βιβλίο του Ιερεμίου κατάλαβε πως η αιχμαλωσία του λαού Ιούδα που θα κρατούσε 70 χρόνια πλησίαζε να λήξει κι’ έτσι άρχισε να προσεύχεται για το ζήτημα εκείνο.

Δανιήλ 9:2-3
2 κατά τον πρώτο χρόνο τής βασιλείας του, εγώ ο Δανιήλ εννόησα μέσα στα βιβλία τον αριθμό των χρόνων, για τους οποίους έγινε ο λόγος τού Κυρίου στον προφήτη Ιερεμία, ότι θα συμπληρώνονταν 70 χρόνια στις ερημώσεις τής Ιερουσαλήμ.
3 Και έστρεψα το πρόσωπό μου στον Κύριο τον Θεό, για να κάνω προσευχή και δεήσεις με νηστεία, και σάκο, και στάχτη·
4/. Το Άγιο Πνεύμα διδάσκει καθημερινά τους πιστούς δια μέσου των δοκιμασιών: «Μακάριος ο άνθρωπος ον ο Κύριος ελέγχει».
Εβραίους 12:5-9 
5 και λησμονήσατε τη νουθεσία, που μιλάει σε σας ως προς γιους, λέγοντας: «Γιε μου, μη καταφρονείς την παιδεία τού Κυρίου· ούτε να αποθαρρύνεσαι, όταν ελέγχεσαι απ' αυτόν.
6 Επειδή, όποιον ο Κύριος αγαπάει, τον περνάει από παιδεία· και μαστιγώνει κάθε γιο τον οποίο παραδέχεται».
7 Αν υπομένετε την παιδεία, ο Θεός συμπεριφέρεται απέναντί σας ως προς γιους· επειδή, ποιος γιος υπάρχει, τον οποίο ο πατέρας του δεν τον παιδαγωγεί;
8 Αν, όμως, είστε χωρίς παιδεία, της οποίας όλοι έγιναν μέτοχοι, άρα είστε νόθοι και όχι γιοι.
9 Έπειτα, τους μεν πατέρες μας κατά σάρκα τούς είχαμε παιδαγωγούς, και τους σεβόμασταν· δεν θα υποταχθούμε πολύ περισσότερο στον Πατέρα των πνευμάτων, και θα ζήσουμε;

Ιώβ 5:17-18
17 Πρόσεξε, μακάριος ο άνθρωπος, που τον ελέγχει ο Θεός· γι' αυτό, μη καταφρονείς την παιδεία τού Παντοδύναμου·
18 επειδή, αυτός πληγώνει, και επιδένει, χτυπάει, και τα χέρια του γιατρεύουν.
  Καθώς προχωρεί η ζωή μας συναντούμε δυσκολίες και αντιξοότητες. Τις δυσκολίες αυτές ο θεός τις επιτρέπει για να εκγυμναστούμε και ασφαλώς είναι για το καλό μας.
Ρωμαίους 10:28
28 Και ξέρουμε ότι όλα συνεργούν προς το αγαθό σ' αυτούς που αγαπούν τον Θεό, τους προσκαλεσμένους σύμφωνα με τον προορισμό του.
Α΄ Κορινθίους 10:13
13 Πειρασμός δεν σας κατέλαβε, παρά μονάχα ανθρώπινος· όμως, είναι πιστός ο Θεός, ο οποίος δεν θα σας αφήσει να πειραχτείτε περισσότερο από τη δύναμή σας, αλλά μαζί με τον πειρασμό θα κάνει και την έκβαση, ώστε να μπορείτε να υποφέρετε.
   5/. Το Άγιο Πνεύμα μας διδάσκει και δια της προσευχής. Όταν ο άνθρωπος προσέλθει μπροστά στο Θρόνο της χάρητος και της αγάπης του Θεού με καρδιά «συντετριμμένη και ταπεινωμένη» τότε το Άγιο Πνευμα βρίσκει γόνιμο έδαφος και η προσευχή έχει ανταπόκριση. Π.χ. Ενώ ο Απόστολος Πέτρος προσεύχονταν του αποκαλύφθηκε με όραμα ότι το Ευαγγέλιο δεν ήταν μονάχα για τους Εβραίους αλλά για όλους τους ανθρώπους ανεξαρτήτως φυλής ή χρώματος

 Πράξεις 10:9-20 
9 Και την επόμενη ημέρα, ενώ εκείνοι οδοιπορούσαν και πλησίαζαν στην πόλη, ο Πέτρος, γύρω στην έκτη ώρα, ανέβηκε στην ταράτσα για να προσευχηθεί.
10 Και καθώς πείνασε, ήθελε να φάει, και ενώ ετοίμαζαν, ήρθε επάνω του έκσταση·
11 και βλέπει ανοιγμένο τον ουρανό, και κάποιο σκεύος να κατεβαίνει σαν ένα μεγάλο σεντόνι, που ήταν δεμένο από τις τέσσερις άκρες, και το κατέβαζαν επάνω στη γη·
12 μέσα σ' αυτό υπήρχαν όλα τα τετράποδα της γης, και τα θηρία, και τα ερπετά, και τα πουλιά τού ουρανού.
13 Και έγινε μια φωνή προς αυτόν: Πέτρο, αφού σηκωθείς, σφάξε και φάε.
14 Και ο Πέτρος είπε: Μη γένοιτο, Κύριε· επειδή, ποτέ δεν έφαγα κανένα βέβηλο ή ακάθαρτο.
15 Και ξανά, για δεύτερη φορά, έγινε σ' αυτόν μια φωνή: Όσα ο Θεός καθάρισε, εσύ μη τα λες βέβηλα.
16 Και τούτο έγινε τρεις φορές· και το σκεύος αναλήφθηκε πάλι στον ουρανό.

ΕΝΟΣ ΦΙΛΟΥ ΑΠΟ ΤΟGOGL
17 Και ενώ ο Πέτρος ήταν μέσα του σε απορία, τι τάχα σήμαινε το όραμα που είδε, ξάφνου, οι άνθρωποι που είχαν σταλεί από τον Κορνήλιο, αφού ρώτησαν και έμαθαν το σπίτι τού Σίμωνα, έφτασαν στην πύλη·
18 και φωνάζοντας, ρωτούσαν, αν ο Σίμωνας, που επονομαζόταν Πέτρος, φιλοξενείται εδώ.
19 Και ενώ ο Πέτρος συλλογιζόταν για το όραμα, το Πνεύμα είπε σ' αυτόν: Δες, σε ζητούν τρεις άνθρωποι·
20 καθώς, λοιπόν, σηκωθείς, κατέβα, και πήγαινε μαζί τους, χωρίς να διστάζεις καθόλου, επειδή εγώ τους έστειλα.
  Στον Απ. Παύλο καθορίστηκε και του υποδείχθηκε το είδος της διακονίας στην οποία τον προορίζει ο Κύριος ενώ προσευχόταν. Και πράγματι απεστάλη μακράν προς τα έθνη για να διδάξει τα περί της βασιλείας του Θεού.
 (Πράξεις 22:17-21 ).
7 Και όταν επέστρεψα στην Ιερουσαλήμ, ενώ προσευχόμουν μέσα στο ιερό, ήρθα σε έκσταση,
18 και τον είδα να μου λέει: Βιάσου και βγες γρήγορα από την Ιερουσαλήμ· επειδή, δεν θα παραδεχθούν τη μαρτυρία σου για μένα.
19 Και εγώ είπα: Κύριε, αυτοί ξέρουν ότι εγώ φυλάκιζα και έδερνα μέσα στις συναγωγές αυτούς που πίστευαν σε σένα·
20 και όταν χυνόταν το αίμα τού μάρτυρά σου, του Στεφάνου, ήμουν και εγώ παρών, και συμφωνούσα στον φόνο του, και φύλαγα τα ιμάτια εκείνων που τον φόνευαν.
21 Και μου είπε: Πήγαινε· επειδή, εγώ θα σε στείλω σε έθνη, μακριά.ΕΝΟΣ ΦΙΛΟΥ ΑΠΤΟGOOGL

   Στο Δανιήλ 9:20-24
0 Και ενώ εγώ μιλούσα ακόμα, και προσευχόμουν, και εξομολογιόμουν την αμαρτία μου, και την αμαρτία τού λαού μου Ισραήλ, και πρόσφερα την ικεσία μου μπροστά στον Κύριο τον Θεό μου για το άγιο βουνό τού Θεού μου,
21 και ενώ εγώ μιλούσα ακόμα στην προσευχή μου, ο άνδρας Γαβριήλ, που είχα δει στην όραση αρχικά, πετώντας γρήγορα, με άγγιξε την ώρα περίπου της εσπερινής θυσίας·
22 και με συνέτισε, και μίλησε μαζί μου, και είπε: Δανιήλ, βγήκα τώρα για να σε κάνω να λάβεις σύνεση.
23 Στην αρχή των ικεσιών σου βγήκε η προσταγή, και εγώ ήρθα να σου το δείξω αυτό· επειδή, είσαι υπερβολικά αγαπητός· γι' αυτό, κατάλαβε την οπτασία.
24 Εβδομήντα εβδομάδες διορίστηκαν για τον λαό σου, και για την άγια πόλη σου, ώστε να συντελεστεί η παράβαση, και να τελειώσουν οι αμαρτίες, και να γίνει εξιλέωση για την ανομία, και να εισαχθεί αιώνια δικαιοσύνη, και να σφραγιστεί η όραση και η προφητεία και να χριστεί ο Άγιος των αγίων.
*****
Διαβάζουμε ότι ο Θεός έκαμε αποκαλύψεις στο Δανιήλ ενώ προσευχόταν. Ο Θεός φανέρωσε στον προφήτη ότι για τον λαό Ισραήλ «διορίστηκαν εβδομήντα εβδομάδες».
.ΕΝΟΣ ΦΙΛΟΥ ΑΠΤΟGOOGL

Προσθήκη λεζάντας

 Στο Δανιήλ κεφ. δέκατο 
7 Και μόνος εγώ ο Δανιήλ είδα την όραση· ενώ οι άνδρες που ήσαν μαζί μου δεν είδαν την όραση· αλλά, έπεσε επάνω τους μεγάλος τρόμος, και έφυγαν για να κρυφτούν.
8 Εγώ, λοιπόν, έμεινα μόνος, και είδα αυτή τη μεγάλη όραση, και δεν απέμεινε δύναμη μέσα μου· και η ζωτικότητά μου μεταστράφηκε μέσα μου σε μαρασμό, και δύναμη δεν έμεινε μέσα μου.
9 Άκουσα, όμως, τη φωνή των λόγων του· και ενώ άκουγα τη φωνή των λόγων του, εγώ ήμουν βυθισμένος σε βαθύ ύπνο επάνω στο πρόσωπό μου, και το πρόσωπό μου ήταν επάνω στη γη.
10 Και ξάφνου, με άγγιξε ένα χέρι, και με σήκωσε επάνω στα γόνατά μου, και στις παλάμες των χεριών μου·
11 και μου είπε: Δανιήλ, άνδρα υπερβολικά αγαπητέ, εννόησε τα λόγια, που εγώ μιλάω σε σένα, και στάσου όρθιος· επειδή, σε σένα στάλθηκα τώρα. Και όταν μου μίλησε αυτό τον λόγο, σηκώθηκα έντρομος.
12 Και μου είπε: Μη φοβάσαι, Δανιήλ· επειδή, από την πρώτη ημέρα, κατά την οποία έδωσες την καρδιά σου στο να εννοείς, και αφού ταπεινώθηκες μπροστά στον Θεό σου, εισακούστηκαν τα λόγια σου, και εγώ ήρθα στα λόγια σου.
****
Παρατηρούμε ότι ενώ ο προφήτης προσευχόταν ο Θεός του έδωσε άλλες αποκαλύψεις.

  Έτσι πειθόμαστε ότι όσο περισσότερο χρόνο διαθέτει ο πιστός στην προσευχή τόσο περισσότερο ανταποκρίνεται στα αιτήματα του  ο Θεός και του προσφέρει πειστικές αποκαλύψεις που φέρνουν δόξαν στο Όνομα του.
  Βασικό προσόν του ανθρώπου που θα κηρύξει σε άλλους πρέπει να είναι η πραότης και η ταπεινοφροσύνη. Τότε μονάχα θα ευλογηθεί και θα καρποφορήσει ο λόγος του Θεού.
Ώστε πρέπει να κάνουμε διάκριση μεταξύ των ομιλητών και του Πνεύματος που τους κατευθύνει και να μη πιστεύουμε «εις παν πνεύμα» παρά μονάχα σε κείνα που είναι εκ του Θεού.

…………………

28--9--2016------ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΤΥΧΙΚΟΣ ΜΑΙΟΣ-ΙΟΥΝΙΟΣ 2006--------ΕΛΛΑΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ ΜΗ ΠΡΟΤΡΕΧΕΤΩ Η ΓΛΩΤΤΑ.

10-ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΤΥΧΙΚΟΣ ΜΑΙΟΣ-ΙΟΥΝΙΟΣ 2006

11

ΕΛΛΑΣ  ΕΛΛΗΝΩΝ  ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ

            ΜΗ ΠΡΟΤΡΕΧΕΤΩ Η ΓΛΩΤΤΑ...

            Μεγάλη αναστάτωση στο πανελλήνιο προκλήθηκε από την πρόσφατη ανακάλυψη του “ΣΧΕΔΟΝ ΑΦΘΑΡΤΟΥ” σκηνώματος του μοναχού Βησσαρίωνα Κορκολιάκου στη “Μονή Αγάθωνος” της Φθιώτιδος, περίπτωση για την οποία η επίσημη εκκλησία κρατάει σκόπιμα διφορούμενη στάση. Από τη μία πλευρά ομιλεί περί αναμονής... ώσπου τα πράγματα “να δείξουν” τι απόφαση θα παρθεί.

            Από την εφημερίδα «Espresso» (24-3-06)

            Από την άλλη πλευρά όμως παίρνει θέση και με λόγους, όπως π.χ. η παρακάτω δήλωση του επιχώριου μητροπολίτη, σύμφωνα με την οποία «Δεν υπάρχει καμμία αμφιβολία ότι με το παράδοξο αυτό σημείο, δηλαδή της αφθαρσίας του λειψάνου του αγίου Γέροντος, ο Θεός επεκύρωσε τη γνώμη του λαού, ο οποίος πιστεύει και μαρτυρεί την αρετή του ταπεινού, πράου, ελεήμονος και φιλανθρώπου Ιερομονάχου. Μετά δε την άποψη της ιατρικής επιστήμης έχομε βεβαία την πεποίθηση, ότι αυτό που ομόφωνα η συνείδηση της Εκκλησίας πιστεύει, είναι πραγματικότης, ότι δηλαδή ο μακαριστός Γέρων Βησσαρίων υπήρξε άνθρωπος του Θεού». (Εφημ. «Ορθόδοξος Τύπος», 17-3-06, σελ. 6), αλλά και με πράξεις, αφού ήδη καθημερινά εκατοντάδες λαού γίνονται δεκτοί στο μοναστήρι – όπως βεβαίως και τα δώρα τους...

            Ύστερα από τα παραπάνω είναι προφανές ότι η απόφαση είναι ήδη ειλημμένη και όλα τα περί της «γνώμης επιστημόνων» και του ότι «θα αφήσωμεν τον Θεό να μιλήσει μέσω του χρόνου» είναι φληναφήματα που μόνο σκοπό έχουν τη διαμόρφωση κατάλληλου κλίματος για την καλύτερη εμπορική αξιοποίηση του συμβάντος.

            Όσον αφορά τα περί βελτίωσης του πτώματος που υποστήριξε με φωτογραφίες η εφημερίδα «Espresso» (24-3-06) θα δούμε αν θα μηνύσει κανείς την εφημερίδα ή θα προτιμηθεί η σιωπή “αφήνοντας στη λήθη να γιατρέψει την πληγή”... 

|

              ΤΟ ΦΘΑΡΤΟ ΚΑΙ ΤΟ ΑΦΘΑΡΤΟ

            Σε κάθε χριστιανική κηδεία αναφέρεται για τον νεκρό ότι «Χους ει και εις χουν απελεύση», επαναλαμβάνοντας τη θεϊκή ετυμηγορία «Γη ει και εις γην απελεύση» (Γεν. 3/γ/19–Ο~). Αυτός είναι ο προορισμός του ανθρώπινου σώματος στην παρούσα εποχή όπου –ως συνέπεια της αμαρτίας– πρέπει να «επιστρέψη το χώμα εις την γην, καθώς ήτο, και το πνεύμα [να] επιστρέψη εις τον Θεόν, όστις έδωκεν αυτό» (Εκκλ. 12/ιβ/7). Καμία διαδικασία διατήρησης νεκρού σώματος (ούτε τεχνητή ούτε φυσική ούτε “θαυματουργική”) δεν αναφέρεται στις σελίδες των Αγίων Γραφών ούτε προηγούμενο διατήρησης λειψάνων, επειδή αυτά είναι αντίθετα με το θέλημα του Θεού![*]

            Υπάρχει όμως μια άλλη στιγμή, όπως διδάσκει ο απόστολος Παύλος, «όταν το φθαρτόν τούτο ενδυθή αφθαρσίαν και το θνητόν τούτο ενδυθή αθανασίαν, τότε θέλει γείνει ο λόγος ο γεγραμμένος· Κατεπόθη ο θάνατος εν νίκη» (Α~ Κορ. 15/ιε/53-54). Τότε ο όρος αυτός θα ανατραπεί, θεία δυνάμει, για να χαρίσει στους εν Χριστώ κοιμηθέντας νέο πνευματικό σώμα με αιώνια προοπτική.

            Τα ανθρώπινα τεχνάσματα και η θρησκόληπτη αφέλεια που μπορεί να βαφτίσει μια μούμια “άφθαρτη”, μάλλον με πρακτικές βουντού ταιριάζουν παρά με τη χριστιανική διδασκαλία. |

                 [*] Μοναδικές εξαιρέσεις είναι οι περιπτώσεις των Ιακώβ και Ιωσήφ, που έγιναν με τεχνικά μέσα και μόνο για να εξυπηρετηθεί η μετακομιδή των οστών τους στη Χαναάν όπου και τάφηκαν τελικά (Γεν. 50/ν/7, Έξοδ. 13/ιγ/25).

            Ο Ι   Π Ρ Ο Ι Κ Ο Θ Η Ρ Ε Σ...

            Όσοι έχουν κάποια ηλικία, θα θυμούνται σίγουρα πως πριν αλλάξει στη χώρα μας το οικογενειακό δίκαιο, αφθονούσαν οι λεγόμενοι “προικοθήρες”. Για χάρη των νεότερων αναγνωστών, εξηγούμε στη συνέχεια.

             Σύμφωνα με παλαιότερα έθιμα, προκειμένου να παντρευτεί μια νέα, ιδίως όταν δεν διέθετε άλλα χαρακτηριστικά που θα την έκαναν ελκυστική για τον γαμπρό, ο πατέρας της πρόσφερε προίκα, δηλαδή οικονομική παροχή–συνήθως σε ακίνητο. Το δώρο αυτό το μεταβίβαζε στο όνομα της κόρης του με σκοπό να αποτραπεί κίνδυνος διάλυσης του γάμου.

             Υπήρχαν όμως περιπτώσεις που ο γαμπρός απαιτούσε η προίκα να γραφτεί όχι στο όνομα της νύφης αλλά στο δικό του και μάλιστα όχι με προικοσύμφωνο ή δωρητήριο αλλά με πωλητήριο...

            Ζώντας σε κόσμο αμαρτίας, δεν ήταν σπάνιες οι φορές που ο προικοθήρας, αφού πρώτα εξασφάλιζε στο όνομά του την περιουσία της νύφης, στη συνέχεια άρχιζε να της φέρεται άσχημα, με σκοπό να την αναγκάσει να φύγει από κοντά του, οπότε η προίκα παρέμενε για πάντα στην εξουσία του γαμπρού. Μάλιστα υπήρχαν κάποιοι που έκαναν το ίδιο πράγμα και δεύτερη και τρίτη φορά, αυξάνοντας την περιουσία τους σε βάρος των δύστυχων των γυναικών. [Το φαινόμενο αυτό καταργήθηκε πια, τουλάχιστον επισήμως, και όχι μόνο η περιουσία της γυναίκας παραμένει στο όνομά της αλλά και η περιουσία που αποκτιέται μετά το γάμο ανήκει από κοινού και στους δύο συζύγους, οπότε –και αν ακόμη υπάρξει διαζύγιο– η γυναίκα δεν μένει στους πέντε δρόμους.]

             Το κακό αυτό παράδειγμα των κυνηγών προικών, το θυμηθήκαμε με αφορμή όσα γράψαμε στο προηγούμενο τεύχος αναφορικά με τον τελικό “ιδιοκτήτη” αρκετών εκκλησιαστικών κτιρίων και λοιπών περιουσιακών στοιχείων (κατασκηνώσεις κ.λπ.), διότι πώς αλλιώς μπορούν να χαρακτηριστούν οι μεταβιβάσεις τους σε σωματείο της πρωτεύουσας με όλες τις δυσάρεστες συνέπειες/εκπλήξεις για τους παραχωρητ

                    ...ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ;

             Mε τίτλο «Ο Motzart ...πάει εκκλησία!» Ευαγγελική εκκλησία των Αθηνών καλούσε πρόσφατα σε μουσικές εκδηλώσεις που παρουσίασε για τον μουσουργό. Δεν πρόκειται ν’ ασχοληθούμε εδώ με τη σημασία της τέχνης –και δη της μουσικής– στην εκκλησιαστική ζωή, ούτε θα μιλήσουμε για την ποιότητα του έργου διαφόρων καλλιτεχνών, για το οποίο είμαστε αναρμόδιοι.

            Αναρωτιόμαστε ωστόσο αν πρέπει να υπάρχει –αν είναι δυνατόν να μην υπάρχει– σχέση ανάμεσα στο καλλιτεχνικό έργο και διάφορες ιδιαιτερότητες της ζωής τους (π.χ. ο Mozart υπήρξε Μασόνος, ο Tchaikovsky ομοφυλόφιλος κ.ο.κ.).   

            Αν και ευχαρίστως ακούσαμε τα εν λόγω μουσικά έργα –τα οποία εκτελέστηκαν θαυμάσια– εντούτοις αδυνατούμε να τα αισθανθούμε ως μέρος “θρησκευτικής μυσταγωγίας και πηγή νοερής προσευχής” όπως πρότεινε ο μαέστρος, όταν γνωρίζουμε ότι προέρχονται από τέτοια άτομα.

             Μήπως η υπερβολική αγάπη κάποιων για την τέχνη, κάνει να παραβλέπουν τα άλλα στοιχεία και τους παρασύρει σε κάποιες υπερβολές; |

                           ΜΟΥΡΛΟ–VISION

            Τελείωσε άλλη μια φορά το τρελοπανηγύρι της Eurovision, στο οποίο η χώρα μας έχει να δείξει περίσσευμα κάθε είδους ανοησίας και ανθελληνικής διάθεσης από τους εκπροσώπους της. Εμάς εδώ μας ενδιαφέρουν μόνο τα εξής τρία:

            1. Η εκλογή ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΧΡΙΣΤΕΠΩΝΥΜΗ ΕΛΛΑΔΑ (με 12 βαθμούς) του σατανιστικού συγκροτήματος της Φινλανδίας, καθώς και οι υποκριτικές διαμαρτυρίες των καναλιών που ενώ όλο το χρόνο συναγωνίζονται ποιο θα είναι χειρότερο στο πρόγραμμά του, ξαφνικά ενοχλήθηκαν από τις έτσι κι αλλιώς απαίσιες μορφές των “τεράτων”. 

     

            2. Μήπως και η κ. Βίσσυ δεν έπαιξε πριν λίγα χρόνια στην Αθήνα μια ροκ όπερα με τίτλο «Δαίμονες»;

            3. Ότι ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων δέχθηκε αυτή τη φορά την τραγουδίστρια της Ελλάδας, την ευλόγησε και της πρόσφερε τον Σταυρό της Ιερουσαλήμ με την ευχή «να της δίνει δύναμη για να επιτύχει τους στόχους της».... Βοήθειά μας! |

                Υ.Γ.: Προς θλίψιν του Ξενίου Διός, ο οικοδεσπότης υπουργός μας κ. Ρουσόπουλος απέφυγε να βραβεύσει τα τέρατα, μη τυχόν και φωτογραφηθεί μαζί τους...