11---ΤΟ ΠΡΟΦΗΤΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ
Ο Σατανάς εδημιουργήθη αρχικώς ως «χερούβ»κεχρισμένον δια να επισκιάζει. Ο Θεός του είχε αναθέσει μεγάλη ευθύνη και
εξουσία. Ήτο ο «Άγγελος Φρουρός» του θρόνου του Θεού. Ήτο «πλήρης σοφίας και τέλειος εις κάλλος» αφ’ ης ημέρας εκτίσθει εωσού ευρέθη αδικία εν αυτώ. Εις τον προφήτη (Ιεζεκιήλ κεφ.κη:12—19) ευρίσκομε μία ωραία καταγραφή περί αυτού.
Η καρδιά του Σατανά υψώθη εξ’ αιτίας του κάλλους και της εξουσίας του. Ο Σατανάς έφθειρε την σοφίαν του και κατέστη υπερήφανος και αυθάδης. Είπεν εν τη καρδία του: «θέλω αναβή εις τον ουρανόν θέλω υψώσει τον θρόνον μου υπεράνω των άστρων του Θεού και θέλω καθίσει επί το όρος της συνάξεως προς τα μέρη του βορρά θέλω αναβή επί τα ύψη των νεφελών θέλω είσθαι όμοιος του Υψίστου» (Ησαϊας ιδ: 13—14). Η συναίσθησης της δυνάμεως και εξουσίας του τον έκαμε να ματαιοδοξήσει.
Το εγωιστικό «θέλω» εις τα χείλη του Σατανά αποτελεί την εισαγωγή της αμαρτίας εις τον κόσμο. Έτσι ώστε να οδηγηθεί και να είναι δόλιος πονηρός άγριος σκληρός και κακός και να επαναστατήσει κατά του Θεού και της βασιλείας του Θεού. Ο Σατανάς εξέπεσε από την υψηλή θέση του μέσα εις την βασιλείαν του Θεού εξ’ αιτίας της αμαρτίας του.
Μετά την αποστασία του ο Σατανάς έκαμε την γη και τον αέρα σκηνή των ανατρεπτικών του ενεργειών. Ο Κύριος είπε προς αυτόν: «Θέλω σε καταστρέψει χερούβ επισκιάζον». (Ιεζεκιήλ κη:16). Ο Κύριος έκαμε μιαν διαθήκην εις την οποίαν υπεσχέθη την τελική καταστροφή του Σατανά δια του Σπέρματος της γυναικός(Γένεσης γ:15). Ο Θεός γνώριζε ότι το σπέρμα αυτό θα ήταν Ο Ιησούς. Ο Ιησούς έχει ήδη νικήσει την αμαρτία και τον θάνατο δια του θανάτου και της αναστάσεως Του και επίκειται ακόμη να καταστρέψει τον Σατανά και όλους τους οπαδούς του και πάντα τα έργα του(Α΄ Ιωάννου γ:8). Ο Ιησούς Χριστός και ότε ακόμη ευρίσκετο επί της γης είχε την δύναμη να εκβάλλει δαιμόνια(Ματθαίος δ:24 και η:16) Ο Σταυρός του Γολγοθά είναι σημείο όπου η ήττα του Σατανά είναι μία διαρκείς πραγματικότης εις την ζωήν του πιστού. Η θυσία εκείνη του Χριστού καθήρεσε κάθε εξουσία του Σατανά επί του ανθρώπου και επί της γης. Έτσι ο Ιησούς Χριστός είναι νόμιμος Κύριος του κόσμου.
Όπως ο Χριστός αντέστη εις τον Διάβολο και τον νίκησε έτσι και ο Χριστιανός πρέπει να ανθίσταται εις αυτόν δια της δυνάμεως του Αγίου Πνεύματος. «Αντισταθείτε εις τον Διάβολον και θέλει φύγει αφ’ ημών». Ο χριστιανός οφείλει να ενδυθεί την πανοπλία του Θεού δια να δυνηθεί να αντισταθεί εις τας μεθοδίας του Διαβόλου. «Διότι δεν είναι η πάλη ημών εναντίον εις σάρκα και αίμα αλλ’ εναντίον εις τας αρχάς και εναντίον εις τας εξουσίας». Ο Χριστιανός πρέπει να ενδυναμούται εν Κυρίω και εν τω κράτει της ισχύος Αυτού(Εφεσίους ς:10—18). Η πίστης εις τον Θεό είναι η νίκη που νικά τον κόσμον. Όταν είχε αποκαταστήσει την γη εις την αρχική της ωραιότητα και τελειότητα και είχε διακηρύξει ότι τα πάντα ήταν « καλά λίαν» ο Σατανάς έκαμε την δευτέρα κακόβουλο απόπειραν του να καταστρέψει το έργο του Θεού. Αυτό το κατόρθωσε με την εξαπάτηση της Εύας της μητρός των πάντων ζώντων. Με δόλιο τρόπο την έκαμε να αμφιβάλλει εις την αξιοπιστία του λόγου του Θεού. Από της στιγμής αυτής εισήλθε η αμαρτία εις τον κόσμο. Ο Χριστός είπε περί του Αγίου Πνεύματος ότι θα ήρχετο θα ήλεγχε τον κόσμον περί αμαρτίας περί αμαρτίας «διότι δεν πιστεύουσιν εις εμέ».
Ο Σατανάς παρουσιάσθη αρχικώς εις την Εύαν ως Άγγελος φωτός. Παρουσιάσθη υπό μορφήν όφεως. Ο Σκόφηλδ λέγει: «Δεν πρέπει να φαντασθώμεν τον όφιν της Εδέμ ως ερπετό διότι η μορφή αυτή είναι το αποτέλεσμα της κατάρας επί του όφεως. Το δημιούργημα αυτό πρέπει να δεχθούμε ότι ήτο το ωραιότερο μέσα στην Εδέμ όπως και το φρονιμότερο».
Η Εύα σιγά- σιγά επείσθη πρώτον να ακούσει τον Σατανά έπειτα να ίδει τον απηγορευμένον καρπόν και τέλος να λάβει εξ’ αυτού και να φάγει. Ο Παύλος λέγει: «Ο Αδάμ δεν ηπατήθη αλλ’ η γυνή απατηθείσα έγεινε παραβάτης».Κάποιος λέγει: « Η γυνή ημάρτησε επειδή αμφέβαλε εις τον λόγον του Θεού και ο Αδάμ έπεσε παρασυρθείς από την αγάπη που είχε βάλλει ο Θεός εις την καρδίαν του προς την βοηθόν που είχε δημιουργήσει ο Θεός εκ της πλευράς του». Ο πρώτος Αδάμ έπεσε εξ’ αγάπης. Ήτο ένας τύπος του δευτέρου Αδάμ όστις κατήλθε εκεί που ζούσε ο πεσμένος άνθρωπος «έγεινε σαρξ και εσκήνωσεν εν ημίν»
(Ιωάννης α: 14) εκένωσεν εαυτόν έλαβε δούλου μορφήν και ευρέθη κατά το σχήμα ως άνθρωπος(Φιλιππισίους β:7). «Διότι τον μη γνωρίσαντα αμαρτίαν έκαμεν υπέρ ημών αμαρτίαν δια να γείνωμεν ημείς δικαιοσύνη του Θεού δι’ αυτού»
(Β΄ Κορινθίους ε: 21).
Έτσι ο Σατανάς προκάλεσε την πτώση του ανθρώπινου γένους αλλ’ ο Θεός εν τη απείρω αγάπη Του και εν τω ελέει Του έδωκε την υπόσχεση περί μοναδικού φαρμάκου δια την αμαρτία του ανθρώπου ότι το σπέρμα της γυναικός έμελλε να συντρίψει την κεφαλήν του όφεως. Η υπόσχεσης του Θεού περί μέλλοντος να έλθει λυτρωμού εξεπληρώθει εις το πρόσωπο του Ιησού Χριστού. Η Θεία γραμμή εις την Π.Δ. διέρχεται από το Σηθ τον Νώε τον Αβραάμ τον Ισαάκ τον Ιακώβ τον Ιούδα και τον Δαβίδ. Από τους Πατριάρχας αυτούς αρχίζουν πολλαί υποσχέσεις και προφητείες περί του Ιησού Χριστού αι οποίαι εξεπληρώθησαν κατά την γέννηση αυτού.
Από την στιγμή που ο Σατανάς παρέσυρε την Εύα και τον Αδάμ εις την πτώση ήρχισε να περιέρχεται ως λέων ωρυόμενος ζητών τίνα να καταπίη. Τέκνα του οι πονηροί και αμαρτωλοί (Ματθαίος ιγ:38 και Πράξεις γ:10)κατέχονται υπό του Διαβόλου (Λουκάς κβ:3) έχουσι τυφλωθεί από αυτόν(Β΄Κορινθίουςδ:4)έχουν εξαπατηθεί και παγιδευτεί υπ’ αυτού (Β΄ Βασιλέων κβ:21 και Α΄ Τιμοθέου γ:7). Ο Σατανάς ταράττει τους οπαδούς του(Α΄ Σαμουήλ ις:14) αυτοί πράττουσι τας επιθυμίας αυτού.(Ιωάννης η :44). Εν τέλει ούτοι θέλουσι τιμωρηθή μετ’ αυτού (Ματθαίου κε: 41). Κατά τους παρελθόντας αιώνας ακόμη δε και μέχρι σήμερον ο Σατανάς αντέδρασε και αντιδρά εις το σχέδιο του Θεού δια τον άνθρωπον. Ο Χριστός ουδέποτε υποχώρησε προ της δυνάμεως του πονηρού διότι ως μετέχων της Θεότητος εγνώριζε ότι η δύναμης του Θεού είναι μεγαλυτέρα. Έτσι είπε εις τον Διάβολον: «Ύπαγε οπίσω μου Σατανά».
Σήμερον ο Σατανάς και οι δαίμονες του είναι ελεύθεροι να πειράζουν και να κατακτούν εκείνους που παραδίδονται εις αυτόν. Ο Σατανάς τώρα οργανώνει τους δικούς του με τας αρχάς της βίας της απληστίας της φιλαυτίας της υπερηφάνειας και των
αμαρτωλών ηδονών και δεν παραλείπει ακόμη να ονομάζει τους δικούς του με ελκυστικά ονόματα δια να εξαπατήσει τον λαό του Θεού.
