30—5 —2016 —ΔΕΥΤΕΡΑ-------------ΜΑΤΘΑΙΟΣ 6: 9 Έτσι, λοιπόν, να προσεύχεστε εσείς: Πατέρα μας, που είσαι στους ουρανούς, ας αγιαστεί το όνομά σου· 10 ας έρθει η βασιλεία σου· ας γίνει το θέλημά σου, όπως στον ουρανό, έτσι και επάνω στη γη·

Iδού έρχομαι ταχέως !!!

Iδού έρχομαι ταχέως !!! 



ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΔΟΞΟΛΟΓΙΑ ΣΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΜΑΣ-
ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΑΓ. ΓΡΑΦΗΣ ΣΠΥΡΟΥ ΦΙΛΟΥ
30—5 —2016 —ΔΕΥΤΕΡΑ
ΕΙΘΕ Η ΚΑΡΔΙΑ ΜΑΣ να κατανοήσει πως η προσευχή μας πρέπει να εναρμονίζεται με την δοξολογία του ουρανού. Όπως: οι άγγελοι που ξέρουμε και ουράνιος κόσμος που δεν μπορούμε να διανοηθούμε τι πολύς κόσμος ουράνιος υπάρχει. Και πάνω από όλα να έχουμε διακαεί πόθο να έρθει η σωτηρία δια Ιησού χριστού στον κόσμο. Ώστε να γίνεται το θέλημα Του όπως στον ουρανό και στην γη
ΜΑΤΘΑΙΟΣ 6:
9 Έτσι, λοιπόν, να προσεύχεστε εσείς:
Πατέρα μας, που είσαι στους ουρανούς, ας αγιαστεί το όνομά σου·
10 ας έρθει η βασιλεία σου· ας γίνει το θέλημά σου, όπως στον ουρανό, έτσι και επάνω στη γη·

11 το καθημερινό μας ψωμί δώσε μας σήμερα·
12 και συγχώρεσε σε μας τις αμαρτίες μας, όπως κι εμείς συγχωρούμε σ' αυτούς που αμαρτάνουν σε μας·
13 και μη μας φέρεις μέσα σε πειρασμό, αλλά ελευθέρωσέ μας από τον πονηρό, επειδή δική σου είναι η βασιλεία και η δύναμη και η δόξα στους αιώνες. Αμήν.
14 Επειδή, αν συγχωρήσετε στους ανθρώπους τα πταίσματά τους, θα συγχωρήσει και σε σας ο ουράνιος Πατέρας σας.
15 Αν, όμως, δεν συγχωρήσετε στους ανθρώπους τα πταίσματά τους, ούτε ο Πατέρας σας θα συγχωρήσει σε σας τα πταίσματά σας.
…..
Θεέ τα Χερουβείμ …
1/. Θεέ τα Χερουβείμ μετά των Σεραφείμ
Μια φωνή. Αινούσιν εν χορό Σε εν παντί καιρό
Το παν εν ουρανών σε προσκυνεί

2/. Εις Σε Θεέ ημών δεήσεων θερμών
Οι  κομισταί, ημείς ερχόμεθα
Και προσευχόμεθα. Ότι δεόμεθα 
Δος ω Χριστέ
3/. Ω Συ οδήγησον και νυν ευόγησον
Τους δούλους σου. Ενώ πολυειδώς
Δεικνυετ’ η οδός επιτυχίαν δος
Τω Λόγω σου.

4/. Τα πάντα κύρωσε Πιστώς
Εκπλήρωσε Πάσα ευχή . 
Εχθρούς μας νίκησε εν ημών οίκησε

Αφθόνως προίκισε πάσα ψυχή


..........................................................

29--5--2016-----ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ

Iδού έρχομαι ταχέως !!!

Iδού έρχομαι ταχέως !!! 




ΚΑΙ ΕΔΩ ΔΙΑΒΑΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ ΣΕ ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΤΟΥ ΣΠΥΡΟΥ ΦΙΛΟΥ
ΠΑΛΑΙΑ ΚΑΙ ΚΑΙΝΗ


ΚΑΙ ΕΔΩ ΔΙΑΒΑΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ

/

..........................................................................................

29--5--2016---------(Ιωάννης ζ:38). «Και απέθανε υπέρ πάντων δια να μη ζώσι πλέον δι’ εαυτούς οι ζώντες αλλά δια τον αποθανόντα και αναστάντα υπέρ αυτών». Αυτό είναι το ευλογημένο αποτέλεσμα. Από δω κι’ εμπρός όχι πια για τον εαυτό μου αλλά για τον Κείνον που πέθανε παίρνοντας επάνω Του τις αμαρτίες μου και αναστήθηκε για τη δικαίωση μου.

Iδού έρχομαι ταχέως !!!

Iδού έρχομαι ταχέως !!! 


ΑΝΑΤΟΛΗ ΑΠΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΟΥ, ΣΤΟΝ ΚΗΠΟ ΜΟΥ
ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΑΙ ΝΕΑ ΖΩΗ(του J.PENN-LEWIS)
Εκδόσεις ¨Θρίαμβος εν Χριστώ¨αριθ.2

02
(Λουκάς θ:23).
Λέγοντας αυτά τα λόγια ο Κύριος ήταν σαν να τους έλεγε: «Όταν θα έρθει η ώρα και θα με δείτε να βαδίζω το δρόμο του Γολγοθά σηκώνοντας τον Σταυρό μου και να πεθαίνω εκεί πάνω σ’ αυτόν να θυμηθείτε ότι ο δρόμος σας πρέπει να είναι ο ίδιος. Και σεις επίσης πρέπει να πάρετε τον σταυρό και ίσως Εγώ και μαζί με Μένα ν΄ αρνηθήτε τη ζωή σας και να πεθάνετε πάνω σ’ αυτόν».

Συνηθίζομε κάθε μικρή θλίψη ή δοκιμασία του να φέρομε τον σταυρό μας πολύ βαθειά. Σημαίνει ότι δεχόμαστε και μείς δια της πίστεως τη θέση μας στον Σταυρό και τον θάνατο του Χριστού σαν δικό μας και ότι και μείς είμεθα χωρισμένοι για ότι Εκείνος είχε χωρισθεί επάνω στο σταυρό. Στην πρακτική ζωή για να έχει ενεργητική αξία ο Σταυρός είναι ανάγκη να εμπιστευόμαστε συνεχώς ότι το Άγιο Πνεύμα θα πραγματοποιεί στην παλιά ζωή μα τον θάνατο του Χριστού.
«…Εάν εις απέθανε υπέρ πάντων άρα οι πάντες απέθανον». Πόσο καθαρά ο Λόγος του Θεού μας δείχνει ότι όλοι για τους οποίους ο Χριστός πέθανε κι’ αυτοί μαζί Του έχουν πεθάνει. Αυτή είναι η βάσης της εν Χριστώ ζωής. Αν δεν έχουμε αυτό το θεμέλιο του Λόγου του Θεού είναι σαν να χτίζουμε πάνω στην άμμο. Πόσοι που ομολογούν τον Χριστό προσπαθούν πάνω στην παλιά ζωή τους να προσθέσουν την καινούργια. Δεν έχουν καταλάβει ότι η παλιά ζωή πρέπει να είναι σταυρωμένη και συνεχώς να κρατιέται δια της πίστεως σε κατάσταση θανάτου για να υπάρχει έδαφος στη ζωή του Χριστού να ενεργεί αυτή μέσα μας.

 Είμαστε πρόθυμοι να καταδικάζουμε στον Σταυρό οποιαδήποτε εκδήλωση της παλιάς ζωής που ο Θεός θα μας δείχνει; Υπάρχει τίποτε πιο σοβαρό από του να έχομε το όνομα ότι ζούμε αλλ’ εμείς όμως να
παράγομε νεκρά έργα; Μόνο εάν είμεθα πρόθυμοι να παίρνομε τη θέση μας συνεχώς στον Σταυρό μαζί με τον Χριστό δια της Πίστεως αφήνοντας να το κάνει Εκείνος πραγματικότητα μέσα μας δια του Πνεύματος Του θα υπάρχει έδαφος ελεύθερο ώστε ο χείμαρρος της θείας ζωής και αγάπης να πλημμυρίζει όλη την ύπαρξη μας και να ξεχύνεται δι’ ημών στους γύρω
(Ιωάννης ζ:38).
 «Και απέθανε υπέρ πάντων δια να μη ζώσι πλέον δι’ εαυτούς οι ζώντες αλλά δια τον αποθανόντα και αναστάντα υπέρ αυτών». Αυτό  είναι το ευλογημένο αποτέλεσμα. 

Από δω κι’ εμπρός όχι πια για τον εαυτό μου αλλά για τον Κείνον που πέθανε παίρνοντας επάνω Του  τις αμαρτίες μου και αναστήθηκε για τη δικαίωση μου. Μ’ αυτό το φρόνημα περπατάμε μέρα με την ημέρα δια της πίστεως και λέμε: «Κύριε   αρνούμαι την παλιά μου ζωή δέχομαι τη θέση μου στο Σταυρό Σου και παίρνω τη δική σου ζωή αντί της δικής μου». Πολλοί παίρνουν αυτή τη θέση αλλά δεν την διατηρούν λεπτό με λεπτό σύμφωνα με τις προϋποθέσεις του Λόγου του Θεού το νομίζουν σαν γεγονός που όταν συμβεί έχει το αποτέλεσμα το μόνιμο και συνεχές για πάντα. Ξεχνούν ότι δεν είναι αρκετό μια φορά.

Πρέπει «Πάντοτε την νέκρωση του Κυρίου Ιησού να περιφέρομε εν τω σώματι ημών και η ζωή του Ιησού» (Β΄ Κορινθίους δ:10).
Είναι ανάγκη να φυλάξομε το θεμέλιο του Σταυρού καθαρό και αληθινό. Ζωή που ξεπηδά απ’ τον θάνατο και θάνατος ως η μόνη βάσης της ζωής απ’ την αρχή μέχρι τέλους.
Καθώς βαδίζομε μ’ αυτό το φρόνημα είναι απαραίτητο να είμαστε με την βοήθεια του Θεού σε συνεχή αγρυπνία και προσευχή
 (Ματθαίος κς: 41)
και να μην αφίνωμε να υπάρχει στη ζωή μας κανένα σκοτεινό ή αδύνατο σημείο ούτε και κανένας συμβιβασμός με την αμαρτία. Και οποιαδήποτε εκδήλωση του παλαιού ανθρώπου εμφανισθεί (ανησυχίες φόβοι μέριμνες θυμοί στενοχώριες κλπ) αμέσως να τις απορρίπτομε δια της ελευθέρας μας θελήσεως
 (Εβραίους ιβ:1)
τοποθετώντας τους εαυτούς μας κάτω απ’ την εξαγνιστική δύναμη του αίματος του Χριστού-
ΠΟΛΥ ΠΡΩΙ

 (Α΄ Ιωάννου α:7).
Επίσης χρειάζεται προσοχή διότι ο εχθρός της ψυχής μας θα προσπαθεί με πονηρούς τρόπους να μας απελπίζει εκμεταλλευόμενος τις απροσεξίες αδυναμίες και πτώσεις μας. Τότε απλά μπορούμε να πούμε: «Έχω καταδικάσει όλα στον Σταυρό και το αίμα του Χριστού με καθαρίζει καθώς περπατώ στο φως (Α΄ Ιωάννου α:7). Και σταθερά στέκομαι στην
αλήθεια του Θεού ότι έχω πεθάνει μαζί με τον Χριστό αυτή τη θέση παίρνω και τώρα δια της ελευθέρας μου θελήσεως και εκλογής. Ο Κύριος είναι η δύναμης μου και Αυτός μου δίνει τη δύναμη για να σταθώ και να συνεχίσω τον καλό αγώνα της πίστεως
(Α΄ Τιμοθέους:12)
 και δια του Σταυρού έχω απελευθέρωση

 (Ρωμαίους ς:7—14)».
Καθώς βαδίζεις έτσι ο Χριστός θα έχει κατοχή μέσα σου καθημερινώς και ο χαρακτήρας Του όλο και περισσότερο θα φανερώνεται δια σου.
Δεν είναι μεγάλη ανακούφιση όταν ο Θεός δια του Αγίου Πνεύματος Του φωτίζει την καρδιά μας και δείχνει ποιοι είμαστε για να στραφούμε στο Γολγοθά; Δόξα τω Θεώ για τον θάνατο του Χριστού. Ο Θεός λέει ότι έχομε γίνει σύμφυτοι με τον Χριστό κατά την ομοιότητα του θανάτου Του «ώστε καθώς ο Χριστός ανεστήθη εκ των νεκρών έτσι και μείς να περπατήσουμε σε νέα ζωή»
 (Ρωμαίους ς:4).
Δεν πρέπει απλώς ν’ ασχολούμαστε μ’ αυτές τις αλήθειες  σαν γνώσεις αλλά με την πραγματικότητα του Λόγου του Θεού που μας λέει ότι ο Χριστός έγινε κατάρα για μας παίρνοντας μας μαζί Του στον Σταυρό. Κάνοντας το λάθος όταν μάθουμε λίγα γύρω απ’ το Σταυρό να νομίζουμε τα ξέρουμε όλα. Μπορείς με βεβαιότητα να λες: «Συνεσταυρώθην μετά του Χριστού» αλλά πρέπει  να ξέρεις ότι ακόμα δεν έχεις μάθει τι σημαίνει αυτό σ’ όλο το βάθος,

Είθε ο Κύριος να μας εμβαθύνει καθημερινώς στην επίγνωση του Σταυρού Του για να υπάρχει όλο και περισσότερο έδαφος να φανερώνει τη ζωή Του και το φως και η αγάπη Του μέρα με την ημέρα να ξεχύνονται δι’ ημών. Οι ψυχές γύρω μας περιμένουν για την αγάπη του Χριστού όχι απλώς με λόγια αλλά οι καρδιές μας πρέπει να είναι γεμάτες με την ίδια εκείνη αγάπη που έκανε τον Υιόν του Θεού να δώσει τον Εαυτό Του για τους αμαρτωλούς  ώστε και μείς αυθόρμητα να δώσουμε τους εαυτούς μας για τους άλλους υπέρ του Χριστού. 

Πόσο χρειάζεται ο κόσμος αυτήν την αγάπη! ας ζητάμε χάρι απ’ τον Θεόν για να μας ικανώνει να ζούμε σύμφωνα με τις προϋποθέσεις του Λόγου Του ώστε η αγάπη του Χριστού να γεμίζει τις καρδιές μας και να ξεχύνεται στους γύρω μας .
( Ιωάννης ιε: 10).
ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΑ ΔΕΝΤΡΑ ΤΟ ΠΡΩΙΝΟ


ΠΟΛΥ ΠΡΩΙ
………

29—5 —2016 —ΚΥΡΙΑΚΗ Αποκάλυψις 4: 11 Άξιος είσαι, Κύριε, να πάρεις τη δόξα και την τιμή και τη δύναμη· επειδή, εσύ έκτισες τα πάντα και για το θέλημά σου υπάρχουν και κτίστηκαν.

Iδού έρχομαι ταχέως !!!

Iδού έρχομαι ταχέως !!! 



ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΔΟΞΟΛΟΓΙΑ ΣΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΜΑΣ-
ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΑΓ. ΓΡΑΦΗΣ ΣΠΥΡΟΥ ΦΙΛΟΥ
29—5 —2016 —ΚΥΡΙΑΚΗ
Αποκάλυψις 4:
11 Άξιος είσαι, Κύριε, να πάρεις τη δόξα και την τιμή και τη δύναμη· επειδή, εσύ έκτισες τα πάντα και για το θέλημά σου υπάρχουν και κτίστηκαν.

Αποκάλυψις 5:
4 Και εγώ έκλαιγα πολύ, ότι δεν βρέθηκε κανένας άξιος να το ανοίξει και να διαβάσει το βιβλίο, ούτε και να το βλέπει.
5 Και ένας από τους πρεσβύτερους μου λέει: Μη κλαις· πρόσεξε, υπερίσχυσε το λιοντάρι, που είναι από τη φυλή τού Ιούδα, η ρίζα τού Δαβίδ, να ανοίξει το βιβλίο, και να λύσει τις επτά σφραγίδες του.

Ψαλμοί 66:
16 Ελάτε, ακούστε, όλοι εσείς που φοβάστε τον Θεό· και θα διηγηθώ όσα έκανε στην ψυχή μου.
17 Σ' αυτόν βόησα με το στόμα μου, και υψώθηκε με τη γλώσσα μου.
18 Αν θωρούσα αδικία στην καρδιά μου, ο Κύριος δεν θα άκουγε·
19 αλλ' ο Θεός, βέβαια, εισάκουσε· πρόσεξε στη φωνή τής προσευχής μου.
20 Άξιος ευλογίας είναι ο Θεός, που δεν απομάκρυνε την προσευχή μου, και το έλεός του από μένα.
….
Εφεσίους 4:
8 Γι' αυτό, λέει: «Καθώς ανέβηκε σε ύψος, αιχμαλώτισε αιχμαλωσία, και έδωσε χαρίσματα στους ανθρώπους».

Ψαλμοί 68:
18 Ανέβηκες σε ύψος· αιχμαλώτισες αιχμαλωσία·
πήρες χαρίσματα για τους ανθρώπους· ακόμα, μάλιστα, και για τους απειθείς, για να κατοικείς ανάμεσά τους, Κύριε Θεέ.
19 Κύριε, είσαι άξιος ευλογίας, που καθημερινά μάς επιφορτίζεις με αγαθά· ο Θεός τής σωτηρίας μας. (Διάψαλμα).
20 Ο Θεός μας είναι Θεός σωτηρίας· και του Κυρίου τού Θεού μας είναι η λύτρωση από τον θάνατο.

 Άξιος δόξης και τιμής

1/. Άξιος δόξης και τιμής λατρείας τε παντοτινής
Άξιος αίνων διαρκών είσαι ω Σώτερ των ψυχών.
……………………………….
2/. Στα δεξιά Θεού Πατρός ο άλλοτε σφαγείς Αμνός
Ιστάμενος μας ευλογείς Μεσίτης μένων διαρκής.
…………………………..
3/. Ειρήνη χορηγείς πολλήν εις ποίμνην σου
την ταπεινή και δίδεις νίκες εις αυτήν
ο Αρχηγός και Ποιμήν


4/. Δοξολογία δέξαι νυν γήινη πλην αληθινή
Τα Σα προσφέρομε εις Σε Νυν και αεί Θεού Υιέ.








…………………………………………..

28--5--2016---------- «Η αγάπη του Χριστού συσφίγγει ημάς…» (Β΄ Κορινθίους ε:14) 14 Δεδομένου ότι, η αγάπη τού Χριστού μάς συσφίγγει· επειδή, κρίνουμε τούτο, ότι, αν ένας πέθανε για χάρη όλων, επομένως όλοι πέθαναν ...

Iδού έρχομαι ταχέως !!!

Iδού έρχομαι ταχέως !!! 



ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΑΙ ΝΕΑ ΖΩΗ(του J.PENN-LEWIS)
Εκδόσεις ¨Θρίαμβος εν Χριστώ¨αριθ.2
                   «»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»
                         =01=    


ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΡΩΤΟ
 «Η αγάπη του Χριστού συσφίγγει ημάς…»
(Β΄ Κορινθίους ε:14)
14 Δεδομένου ότι, η αγάπη τού Χριστού μάς συσφίγγει· επειδή, κρίνουμε τούτο, ότι, αν ένας πέθανε για χάρη όλων, επομένως όλοι πέθαναν
...
Δεν είναι η δική μας αγάπη προς τον Χριστόν αυτό που συσφίγγει τις καρδιές μας αλλά η αγάπη του Χριστού προς ημάς. Εκείνη η αγάπη που ήταν στην καρδιά του Θεού «ώστε έδωκε τον Υιόν Αυτού τον μονογενή»
 (Ιωάννης γ:16)
 16 Επειδή, με τέτοιον τρόπο αγάπησε ο Θεός τον κόσμο, ώστε έδωσε τον Υιό του τον μονογενή, για να μη χαθεί καθένας ο οποίος πιστεύει σ' αυτόν, αλλά να έχει αιώνια ζωή.
...
για σένα και για μένα.
Είναι δύσκολο να φανταστούμε το πώς θα ήταν ο ουρανός χωρίς τον Χριστό πως οι άγγελοι θα είχαν αισθανθεί καθώς έβλεπαν τον μονογενή Υιόν του Θεού να περπατά σ’ αυτή τη γη κατά το σχήμα ως άνθρωπος

(Φιλιππισίους β:8)
8 και, καθώς βρέθηκε κατά το σχήμα ως άνθρωπος, ταπείνωσε τον εαυτό  του, γινόμενος υπάκουος μέχρι θανάτου, θανάτου μάλιστα σταυρού.
...
 βάζοντας τον εαυτό Του κάτω από ανθρώπινους περιορισμούς για να περπατήσει βήμα προς βήμα το μονοπάτι της ταπεινώσεως αφήνοντας τον εαυτό Του χωρίς καμιά αντίσταση στα χέρια εκείνων που ο Ίδιος είχε δημιουργήσει για να Τον οδηγήσουν και να Τον καρφώσουν στο Σταυρό της αισχύνης.
Ώ η αγάπη που ήταν στην καρδιά του Χριστού ώστε να Τον κάνει ν’ αφήσει το θρόνο Του στη δόξα και να κατέβει σ’ αυτόν τον αμαρτωλό και χαμένο κόσμο και συνεχώς να δαπανά τη ζωή Του για τους άλλους γεμάτος συμπάθεια και συγχωρητικότητα ακόμα και για την πιο ξεπεσμένη ψυχή. Η αγάπη που τον οδήγησε να πάρει το δρόμο προς τον Γολγοθά και να υπομείνει τον σταυρό καταφρονώντας την αισχύνη.

Η ανθρώπινη αγάπη δεν μπορεί να συγκριθεί μ’ αυτή την αγάπη του Χριστού γι’ αυτό είναι απαραίτητο να βάζουμε τους εαυτούς μας σαν αδειανά σκεύη στα χέρια Του ώστε να μας γεμίζει Εκείνος με τη δική Του απέραντη αγάπη που συσφίγγει τις καρδιές μας και είναι η μόνη που σπάει κάθε φραγμό μεταξύ των καρδιών.
Αυτή η θαυμαστή αγάπη του Χριστού ήταν που ικάνωσε και τον Απ. Παύλο—ο οποίος αποκαλεί τον εαυτό του ότι είναι ο πρώτος
των αμαρτωλών
(Α΄ Τιμοθέου α:15)—
15 Πιστός ο λόγος και άξιος κάθε αποδοχής, ότι ο Ιησούς Χριστός ήρθε στον κόσμο για να σώσει τούς αμαρτωλούς, από τους οποίους πρώτος είμαι εγώ·

ώστε  να ζήση αυτή τη ζωή της αυτοθυσίας για τους άλλους υπέρ του Χριστού.
Και η ίδια αυτή αγάπη του Χριστού μπορεί να ικανώσει και τον κάθε αμαρτωλό για να ζήσει καθώς Εκείνος θέλει.
Πως είναι δυνατόν αυτή η ζωή της αγάπης να πραγματοποιείται στη ζωή μας; Άς διαβάσουμε πάλι το εδάφιο
 (Β΄ Κορινθίους ε:14): «
14 Δεδομένου ότι, η αγάπη τού Χριστού μάς συσφίγγει· επειδή, κρίνουμε τούτο, ότι, αν ένας πέθανε για χάρη όλων, επομένως όλοι πέθαναν·

Η αγάπη του Χριστού συσφίγγει ημάς κρίνομε δε τούτο ότι εάν εις απέθανεν υπέρ πάντων…». Ο Παύλος στρέφει το βλέμμα του στον Γολγοθά σ’ Εκείνον που πέθανε. Αυτό που είλκυσε την καρδιά του Παύλου κι’ άφησε τον χείμαρρο της θείας αγάπης να ξεχυθεί δι’ αυτού ήταν η θυσία του Σταυρού.  Δεν είναι αλήθεια ότι το έργο του Γολγοθά δεν έχει θέση στην καρδιά μας που έπρεπε να έχει; Ψάλλομε και μιλάμε για τον Σταυρό μονάχα με τα χείλη! Είθε το Άγιο Πνεύμα ν’ αποκαλύψει στις καρδιές μας την αξία του Σταυρού και πόσο ακριβά στοίχισε στον Χριστό η σωτηρία μας ώστε πάντοτε τα βλέμματά μας να είναι προσηλωμένα δια της πίστεως στον Γολγοθά μ’ ευχαριστία και η αγάπη του Χριστού να συσφίγγει τις καρδιές μας.

Όλο το μυστικό αυτής της ζωής που έζησε ο Παύλος βρίσκεται στην αποκάλυψη του Γολγοθά. Ξέρουμε ότι ο ίδιος δεν είχε δει το Χριστό να πεθαίνει όπως οι άλλοι μαθηταί πως μπόρεσε να κηρύξει τον Σταυρό με τέτοια δύναμη; Ήταν γιατί ο Θεός του απεκάλυψε το έργο του Σταυρού έτσι που ποτέ δεν μπορούσε να το ξεχάσει. Καθώς βάδιζε στο δρόμο προς Δαμασκό συνάντησε για πρώτη φορά τον Ζωντανό Χριστό και ήταν ο Ίδιος ο Αναστημένος Κύριος που άλλαξε τη ζωή του Παύλου και του απεκάλυψε την έννοια του θανάτου Του. Ο Δοξασμένος Κύριος με τα σημάδια των καρφιών στα χέρια Του. Αυτός έδωσε την εξήγηση του Σταυρού Του στον Παύλο όπως ο ίδιος λέει στην επιστολή του προς
(Γαλάτας α:11—12).
 11 Αλλά, αδελφοί, σας κάνω γνωστό ότι το ευαγγέλιο που κηρύχθηκε από μένα δεν είναι ανθρώπινο·
12 επειδή, ούτε εγώ το παρέλαβα από άνθρωπο ούτε το διδάχθηκα, αλλά διαμέσου αποκάλυψης του Ιησού Χριστού.

«Το ευαγγέλιο το κηρυχθέν υπ’ εμού δεν είναι ανθρώπινον… αλλά δι’ εμού αποκάλυψης Ιησού Χριστού».
«…εάν εις απέθανεν υπέρ πάντων άρα οι πάντες απέθανον». Ξέρουμε ότι ο Χριστός δια του θανάτου Του έγινε αντικαταστάτης μας παίρνοντας επάνω Του τις αμαρτίες μας και δια του αίματός Του έχομε ειρήνη με τον Θεό. καθώς το Άγιο Πνεύμα
αποκαλύπτει στον Παύλο τον θάνατο του Χριστού βλέπει και τον εαυτό του σταυρωμένο μαζί με τον Χριστό
 (Γαλάτας β:20 
20 Μαζί με τον Χριστό έχω συσταυρωθεί· ζω δε όχι πλέον εγώ, αλλά ο Χριστός ζει μέσα σε μένα· σε ό,τι, όμως, τώρα ζω μέσα στη σάρκα, ζω με την πίστη τού Υιού τού Θεού, ο οποίος με αγάπησε, και παρέδωσε τον εαυτό του για χάρη μου.

 Και είναι βέβαιος ότι εκεί στον Σταυρό είναι η θέσης η δική του καθώς και η θέσης του αμαρτωλού.

Ο Κύριος Ιησούς ενώ πλησίαζε η ώρα που θα κρατούσε τον Σταυρό και θα οδηγείτο στον Γολγοθά είπε: «Εάν τις θέλει να έλθει οπίσω μου ας απαρνηθεί εαυτόν και ας σηκώσει τον Σταυρόν αυτού κάθ’ ημέραν και ας με ακολουθεί»

 Ρωμαίους ς:6).
6 γνωρίζοντας τούτο, ότι ο παλιός μας άνθρωπος συσταυρώθηκε, για να καταργηθεί το σώμα τής αμαρτίας, ώστε να μη είμαστε πλέον δούλοι τής αμαρτίας.




.......................................