31--8--2017---ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΔΟΞΟΛΟΓΙΑ ΣΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΜΑΣ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΡΕΑΣ ΣΥΛΒΙΑ

ΡΕΑΣ ΣΥΛΒΙΑΣ (1959-1969)REA SYLBIA

28—8—2017--

ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟΣ Ο ΕΡΧΟΜΕΝΟΣ

23^ΟΝ

Νοσταλγοί του φωτός Σου είμαστε Κύριε

εδώ στη χώρα της ομίχλης. Οι μύχιοι πόθοι μας

αιωρούνται στου γαλάζιου την απεραντοσύνη

ταξιδεύουν με τις γαλέρες των ελπίδων στο ποθητό μας

βασίλειο. Οι στολές μας περιμένουν στιλπνές σαν το χρυσάφι

λευκές σαν το χιόνι λουσμένες στη δόξα του Θαβώρ.

`````````````````

Εδώ στολίζουμε με τα βάγια των δακρύων μας

Τη λεωφόρο της αιωνιότητος. Στις επάλξεις της στήσαμε

Τα ματωμένα λάβαρα των αγώνων μας

Περιμένουμε τον βασιλιά μας.

`````````````````````

Ρίξαμε τις ελπίδες μας στα πόδια Του για να διαβεί

Ανάψαμε ¨ευώδες θυμίαμα¨ ο βασιλιάς μας θα περάσει

Θα μας παραλάβει…ευλογημένος ο ερχόμενος

Εν ονόματι Κυρίου.

…..

ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΔΟΞΟΛΟΓΙΑ ΣΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΜΑΣ

ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΡΕΑΣ ΣΥΛΒΙΑ

ΡΕΑΣ ΣΥΛΒΙΑΣ (1959-1969)REA SYLBIA

29—8—2017--

ΣΤΗΣ ΠΡΟΦΗΤΕΙΑΣ ΤΟ ΛΥΧΝΑΡΙ

 24^ον

Ήρθε το φως Σου και πλημμύρισε η γη τραβηχτήκαν με τρόμο

Οι χειμώνες ήταν παντού μια καταχνιά μια θλίψη μια κραυγή

Τον ερχομό Σου σημαδεύουν.

````````````````````

Στο κύλισμα των χρόνων οι ψυχές στης προφητείας

τα’ άσβηστο λυχνάρι μετράγανε τις ώρες τις στιγμές

νιώθαν τα βήματα αυτοί κατάδικοι προσμένανε την χάρη

``````````````

Κι’ όταν το σήμαντρο αντήχησε γλυκά ανοίξανε τα γαλανά

Παλάτια κι’ ήρθε τα’ Αστέρι σου πλημμύρισε με φως

Των ταπεινών ψυχών τα μάτια.

`````````````````

Εκεί π’ απλώνονταν του σκότους οι σκιές λάμψαν οι ουρανοί

λάμψαν οι δρόμοι γαλήνεψαν του κόσμου οι καρδιές

πάψαν τα κλάματα χαθήκαν της ζωής οι πόνοι

```````````````````````

Τώρα  κοιτάζουμε τους ουρανούς ψηλά στης προφητείας

τα’  άσβηστο λυχνάρι βλέπουμε τους καιρούς νοιώθουμε

βήματα το σύννεφο θωρούμε γοργά σε σένα

κάποιαν ώρα θα μας πάρει.

…..

ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΔΟΞΟΛΟΓΙΑ ΣΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΜΑΣ

ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΡΕΑΣ ΣΥΛΒΙΑ

ΡΕΑΣ ΣΥΛΒΙΑΣ (1959-1969)REA SYLBIA

30—8—2017--

ΕΘΕΣΑ ΤΗΝ ΕΛΠΙΔΑ ΜΟΥ ΕΠΙ ΣΕ ΚΥΡΙΟΝ ΤΟΝ ΘΕΟΝ

(Ψαλμός ογ:28 –73: 28)

25^ον

Κι’ αν θαμπώνουν τα μάτια μου στις πηγές των δακρίων

Κι αν υψώνονται κύματα σαν τα βουνά μανιασμένα

Θα ελπίζω σε Σένα.

`````````````````````

Κι’ αν σκοτάδι απλώνεται κι’ όλο πέφτει τριγύρω της αγάπης 

Λουλούδια ξεψυχάν μαραμένα θα ελπίζω σε Σένα.

``````````````````

Κι’ αν οι μπόρες κυκλώνουνε το λευκό το σπιτάκι

Και ορμάνε οι χείμαρροι σαν θεριά μανιασμένα

Θα ελπίζω σε σένα.

`````````````````

Κι’ αν τ’ αβρό μου χρυσάνθεμο που τα’ αγάπησα τόσο

Να λυγίζει τ’ αντίκρισα με τα μάτια θλιμμένα

Θα ελπίζω σε Σένα.

`````````````````````

Ποιος  μπορεί της αγάπης σου να μου κλέψει το  μύρο

τον αιμάτινο στέφανο ποιος μπορεί να  κρατήσει;

Σε κοιτάζουν τα μάτια μου στης οδύνης το ξύλο

Ποιος μπορεί περισσότερο από Σε ν’ αγαπήσει;

…..

ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΔΟΞΟΛΟΓΙΑ ΣΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΜΑΣ

ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΡΕΑΣ ΣΥΛΒΙΑ

ΡΕΑΣ ΣΥΛΒΙΑΣ (1959-1969) REA SYLBIA

31—8—2017--

ΟΙ ΠΡΩΤΕΣ ΣΤΑΛΕΣ

 26^ΟΝ

 Σωριάστηκαν τα σύννεφα βαριά μπρος στο παράθυρο μου

Τριγυρίζουν πέφτει βροχούλα όλα γύρω ψιθυρίζουν

Οι στέγες ο αγέρας τα κλαριά.

```````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````

Κρύφτηκε το γαλάζιο το γλυκό ντυθήκανε στα γκρίζα όλα γύρω

Κρύφτηκε ο ήλιος και η γη πλημμύρισε στο μύρο

Κάτω απ’ της ψιχάλας τον σκοπό.

``````````````````````````````````

Σωριάστηκαν τα σύννεφα βαριά και η ψυχή μιαν Άνοιξη

Προσμένει ξεσπούν μπόρες μα ο ήλιος περιμένει

Να δείξει την χρυσή του θωριά.

`````````````````````````````````

Είναι φθινόπωρο στη γη κι’ η χειμωνιά θα’ ρθει καθόλου

δεν θ’ αργήσει τα μάτια βλέπουνε ψηλά και καρτερούν

την άνοιξη να ορθρίσει στης γης την τόση παγωνιά.

....

31--8--2017--- ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΑΙ ΝΕΑ ΖΩΗ (του J.PENN-LEWIS) ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΑΓ. ΓΡΑΦΗΣ Σ. ΦΙΛΟΥ

                   ==Β==

Και η ίδια αυτή αγάπη του Χριστού μπορεί να ικανώσει και τον κάθε αμαρτωλό για να ζήσει καθώς Εκείνος θέλει.

Πως είναι δυνατόν αυτή η ζωή της αγάπης να πραγματοποιείται στη ζωή μας; Άς διαβάσουμε πάλι το εδάφιο

 (Β΄ Κορινθίους 5:14): «Η αγάπη του Χριστού συσφίγγει ημάς κρίνομε δε τούτο ότι εάν εις απέθανεν υπέρ πάντων…». Ο Παύλος στρέφει το βλέμμα του στον Γολγοθά σ’ Εκείνον που πέθανε. Αυτό που είλκυσε την καρδιά του Παύλου κι’ άφησε τον χείμαρρο της θείας αγάπης να ξεχυθεί δι’ αυτού ήταν η θυσία του Σταυρού.  Δεν είναι αλήθεια ότι το έργο του Γολγοθά δεν έχει θέση στην καρδιά μας που έπρεπε να έχει;

 Ψάλλομε και μιλάμε για τον Σταυρό μονάχα με τα χείλη! Είθε το Άγιο Πνεύμα ν’ αποκαλύψει στις καρδιές μας την αξία του Σταυρού και πόσο ακριβά στοίχισε στον Χριστό η σωτηρία μας ώστε πάντοτε τα βλέμματά μας να είναι προσηλωμένα δια της πίστεως στον Γολγοθά μ’ ευχαριστία και η αγάπη του Χριστού να συσφίγγει τις καρδιές μας.

Όλο το μυστικό αυτής της ζωής που έζησε ο Παύλος βρίσκεται στην αποκάλυψη του Γολγοθά. Ξέρουμε ότι ο ίδιος δεν είχε δει το Χριστό να πεθαίνει όπως οι άλλοι μαθηταί πως μπόρεσε να κηρύξει τον Σταυρό με τέτοια δύναμη; 

Ήταν γιατί ο Θεός του απεκάλυψε το έργο του Σταυρού έτσι που ποτέ δεν μπορούσε να το ξεχάσει. Καθώς βάδιζε στο δρόμο προς Δαμασκό συνάντησε για πρώτη φορά τον Ζωντανό Χριστό και ήταν ο Ίδιος ο Αναστημένος Κύριος που άλλαξε τη ζωή του Παύλου και του απεκάλυψε την έννοια του θανάτου Του. Ο Δοξασμένος Κύριος με τα σημάδια των καρφιών στα χέρια Του. Αυτός έδωσε την εξήγηση του Σταυρού Του στον Παύλο όπως ο ίδιος λέει στην επιστολή του προς (Γαλάτας 1:11—12). «Το ευαγγέλιο το κηρυχθέν υπ’ εμού δεν είναι ανθρώπινον… αλλά δι’ εμού αποκάλυψης Ιησού Χριστού».

«…εάν εις απέθανεν υπέρ πάντων άρα οι πάντες απέθανον». Ξέρουμε ότι ο Χριστός δια του θανάτου Του έγινε αντικαταστάτης μας παίρνοντας επάνω Του τις αμαρτίες μας και δια του αίματός Του έχομε ειρήνη με τον Θεό. καθώς το Άγιο Πνεύμα

αποκαλύπτει στον Παύλο τον θάνατο του Χριστού βλέπει και τον εαυτό του σταυρωμένο μαζί με τον Χριστό .

31--8--2017-----15-ΠΕΡΙ ΑΓΙΑΣΜΟΥ(έκδοσης Δευτέρα ) ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΑΓ. ΓΡΑΦΗΣ Σ. ΦΙΛΟΣ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ ΠΑΠΑΝΤΩΝΑΚΗΣ.

==15==

ΑΓΙΑΣΜΟΣ ΕΝ ΤΩ ΑΓΙΩ ΠΝΕΥΜΑΤΙ

Όταν ο άνθρωπος εννοήσει τις σπουδαίες αυτές αλήθειες περί της φυσικής του καταστάσεως και ιδεί ότι είναι ταλαίπωρος και δεν  δύναται με τις δικές του προσπάθειες να ελευθερωθεί από το σώμα του θανάτου τότε θα εκτιμήσει την   αξία του Χριστού και θα αρχίσει να ατενίζει προς Αυτόν όχι για να βελτιώσει τον εαυτό του αλλά για να εξαρτήσει από τον ευλογητό Σωτήρα ολόκληρο το έργο της σωτηρίας του και τότε θα μάθει πόσο επαρκές είναι το έργο του σταυρού για την δικαίωση και τον αγιασμό του για την απολύτρωση του.

Αυτή η εμπιστοσύνη εις τον Χριστό για την σωτηρία είναι πίστης την οποία ζητά ο Θεός από τον άνθρωπο κατά την παρούσα οικονομία τηςκατά χάριν σωτηρίας και αποτελεί την μόνη οδό για να πλησιάσει ο άνθρωπος τον Θεό. Εις εκείνον  που πιστεύει έτσι εις τον Χριστό ο Θεός δίδει Πνεύμα Άγιο εν τω οποίο αναγεννά και αυτή η νέα γέννησης που υπάρχει εις τον πιστό είναι αναμάρτητος και τέλεια διότι είναι εκ του Θεού

(Α΄ Ιωάννου 3:9).

 9 Καθένας που έχει γεννηθεί από τον Θεό, δεν πράττει αμαρτία, για τον λόγο ότι δικό του σπέρμα μένει μέσα σ' αυτόν, και δεν μπορεί να αμαρτάνει, επειδή γεννήθηκε από τον Θεό.

……..

Ταυτόχρονα όμως εξακολουθεί να υπάρχει εν αυτώ και η παλαιά φύσης η οποία διάκειται

εχθρικώς προς τον Θεό και δεν επιδέχεται καμίαν βελτίωση. «Το γεγεννημένον εκ της σαρκός είναι σαρξ και το γεγεννημένον εκ του Πνεύματος είναι πνεύμα»

(Ιωάννης 3:6). 

6 Καθένας ο οποίος μένει σ' αυτόν, δεν αμαρτάνει· καθένας που αμαρτάνει δεν τον είδε ούτε τον γνώρισε.

Στην:

 (Ρωμαίους 8:9 )

9 Εσείς, όμως, δεν είστε τής σάρκας, αλλά του Πνεύματος, αν το Πνεύμα τού Θεού κατοικεί μέσα σας. Αλλά, αν κάποιος δεν έχει το Πνεύμα τού Χριστού, αυτός δεν είναι δικός του.

......

30--8--2017--ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ - ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2001 Αναζητώντας τον Χριστό

    Θυμάμαι μια φορά που συνάντησα έναν γνωστό, που είχα καιρό να δω. Όπως ήταν φυσικό, τον ρώτησα:

    –Τι κάνεις; Είσαι καλά; Έχουμε καιρό να ιδωθούμε.

    –Πολύ καλά, δόξα στον Κύριο. Ψάχνω τον Χριστό. Αναζητώ το πρόσωπο του Κυρίου, ήλθε η απάντηση.

    –Δηλαδή; ρώτησα μάλλον μπερδεμένος. Συνέβη κάτι;

    –Ω, όχι. Απλά, μένω κλεισμένος στο σπίτι μου και προσεύχομαι. Απλά, εκζητώ τον Κύριο. Θέλω να Τον συναντήσω. Θέλω να δω το πρόσωπό Του.

    Είναι αλήθεια ότι έμεινα άναυδος. Δεν ήξερα τι να απαντήσω. Αλλά κούνησα το κεφάλι μου καταφατικά, τον χαιρέτησα και χωρίσαμε. Εκείνος έφυγε χαρούμενος με την πνευματική του αναζήτηση κι εγώ, από τη μεριά μου, βυθισμένος σε σκέψεις για το αληθινό νόημα των παραπάνω φράσεων.

    Είναι αλήθεια ότι σαν χριστιανοί θα έπρεπε να έχουμε την επιθυμία «να δούμε» τον Κύριό μας. Και μάλιστα να Τον βλέπουμε κάθε στιγμή και σε κάθε έκφανση της καθημερινής μας ζωής ίσως. Όμως είναι αυτό τελικά που θέλει Εκείνος; Να παρατήσουμε τα πάντα και να ριχτούμε στις προσευχές μέχρι να δούμε κάποιο «σημείο» από τον ουρανό; Να κυνηγάμε κάθε εντυπωσιακή φανέρωση, που μπορεί να δείχνει «υπερφυσική» (και να είναι), αλλά ταυτόχρονα να είναι και αμφιβόλου ποιότητας; Να απαρνηθούμε τα εγκόσμια, ίσως, και να φτάσουμε μέχρι του σημείου να απομονωθούμε απ’ όλους, προκειμένου να «αισθανθούμε» την παρουσία του Θεού; Και αν ακόμη τα κάνουμε όλα αυτά, είμαστε σίγουροι ότι θα έχουμε κάποιο αποτέλεσμα, κάποια εμπειρία που να αξίζει τον κόπο;

    Εκ πρώτης όψεως δεν είναι κακό ούτε λάθος να εκζητούμε τον Θεό. Το αντίθετο μάλλον: Πρέπει να εκζητούμε τον Θεό! Όμως είναι αυτός ο τρόπος να Τον εκζητούμε;

    Πιστεύω ότι για κάθε θέμα τέτοιας σημασίας, η απάντηση μπορεί να βρεθεί στο λόγο του Θεού, την Αγία Γραφή, και είναι καλύτερο να στηριζόμαστε σε αυτόν παρά σε απόψεις ανθρώπινες. Στο Ευαγγέλιο του Ματθαίου (25/κε/34-40), ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός λέει κάτι που θα έπρεπε να το πάρουμε πολύ σοβαρά:

    «Έλθετε, οι ευλογημένοι του Πατρός μου, κληρονομήσατε την ητοιμασμένην εις εσάς βασιλείαν από καταβολής κόσμου^ διότι επείνασα, και μοι εδώκατε να φάγω^ εδίψησα, και με εποτίσατε^ ξένος ήμην, και με εφιλοξενήσατε^ γυμνός, και με ενεδύσατε^ ησθένησα, και με επεσκέφθητε^ εν φυλακή ήμην, και ήλθετε προς εμέ».

    Στη γεμάτη έκπληξη ερώτησή τους, «Πότε Κύριε τα κάναμε αυτά για Σένα;» ήλθε η απάντηση: «ΚΑΘ’ ΟΣΟΝ ΕΚΑΜΕΤΕ ΕΙΣ ΕΝΑ ΤΟΥΤΩΝ ΤΩΝ ΑΔΕΛΦΩΝ ΜΟΥ ΤΩΝ ΕΛΑΧΙΣΤΩΝ,

    ΕΙΣ ΕΜΕ ΕΚΑΜΕΤΕ».

    Έλεγα, λοιπόν, ότι είναι καλό να ψάχνουμε τον Χριστό, αλλά ακόμη καλύτερο θα είναι να πάρουμε τα λόγια Του στα σοβαρά, αν θέλουμε να Τον συναντήσουμε. Έχουμε μπροστά μας μια ανθρωπότητα που πονάει και χάνεται. Σκεφθείτε τι θα γινόταν αν ο Χριστός καθόταν μόνιμα σ’ ένα απομονωμένο μέρος και προσευχόταν αντί να βγει και να υπηρετήσει τον κόσμο.

    Μπορεί να πεις, «Μα δεν μπορώ να κάνω θαύματα!» Σωστό. Μπορείς όμως να κάνεις επισκέψεις. Γι’ αυτό και ο Κύριος επαίνεσε αυτούς που έκαναν αυτό που περνούσε απ’ το χέρι τους. Τα θαύματα θα τα κάνει ο Θεός. Είναι στη δικαιοδοσία Του. Εν τω μεταξύ ας κάνουμε αυτό που είναι στη δική μας δικαιοδοσία. Ας κυλήσουμε την πέτρα μπροστά από τον τάφο του κάθε «Λάζαρου» κι ας αφήσουμε τον Κύριο να κάνει την ανάσταση.

     «Ευθύνατε την οδόν του Κυρίου». Να η δουλειά μας. Οι πιστοί είμαστε καλεσμένοι από τον ίδιο τον Χριστό να πλησιάσουμε και να υπηρετήσουμε έναν κόσμο που χάνεται μέσα στη δυστυχία του. Να φέρουμε το μήνυμα και να υπηρετήσουμε την ανάγκη. Εκεί, πράγματι, θα συναντήσουμε τον Κύριό μας.

    Ο Θεός είπε στον Μωυσή, «Δεν δύνασαι να ίδης το πρόσωπόν μου^ διότι άνθρωπος δεν θέλει με ιδεί, και ζήσει» (Έξοδ. 33/λγ/20). Είσαι σίγουρος ότι θέλεις να «δεις» τον Θεό; Δεν θα Τον δεις εκεί που θέλεις εσύ αλλά εκεί που θέλει Εκείνος. Και λέει πού. Και οι αλλαγές πάνω σου θα είναι τέτοιες που θα ισοδυναμούν με θάνατο. Το θάνατο ενός παλιού εγωιστικού εαυτού και τη γέννηση ενός καινούργιου, που πονάει γι’ αυτά που και ο Χριστός πονάει. |

    Άρθρο του Ηλία Ηλιάδη στην εφημερίδα «Χριστιανική Αλήθεια», Οκτώβριος-Νοέμβριος 2001.

..............

30--8--2017------14-ΠΕΡΙ ΑΓΙΑΣΜΟΥ(έκδοσης Δευτέρα ) ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΑΓ. ΓΡΑΦΗΣ Σ. ΦΙΛΟΣ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ ΠΑΠΑΝΤΩΝΑΚΗΣ.

==14==

Συνεχίζουμε τα εδάφια επάνω στο:

ΑΓΙΑΣΜΟΣ ΕΝ ΤΩ ΑΓΙΩ ΠΝΕΥΜΑΤΙ

Γαλάτας 5:17

17 Επειδή, η σάρκα επιθυμεί ενάντια στο Πνεύμα, και το Πνεύμα ενάντια στη σάρκα· αυτά, μάλιστα, αντιμάχονται το ένα προς το άλλο, ώστε εκείνα που θέλετε, να μη τα πράττετε.

Εφεσίους 2:1—3

1 Κι εσάς, που ήσασταν νεκροί, εξαιτίας των παραβάσεων και των αμαρτιών, σας ζωοποίησε·

2 μέσα στις οποίες κάποτε περπατήσατε, σύμφωνα με το πολίτευμα του κόσμου τούτου, σύμφωνα με τον άρχοντα της εξουσίας τού αέρα, του πνεύματος, που σήμερα ενεργεί στους γιους τής απείθειας·

3 ανάμεσα στους οποίους και όλοι εμείς συναναστραφήκαμε κάποτε, σύμφωνα με τις επιθυμίες τής σάρκας μας, κάνοντας τα θελήματα της σάρκας και των συλλογισμών· και ήμαστε από τη φύση μας τέκνα οργής, όπως και οι υπόλοιποι.

Ιερεμίας 13:23

23 Μπορεί ο Αιθίοπας να αλλάξει το δέρμα του ή η λεοπάρδαλη τα ποικίλματά της; Τότε, μπορείτε κι εσείς να κάνετε καλό, οι οποίοι έχετε μάθει το κακό.

Ρωμαίους 3:1—8

1 ΠΟΙΑ είναι, λοιπόν, η υπεροχή τού Ιουδαίου; Ή, ποια είναι η ωφέλεια της περιτομής;

2 Πολλή, με κάθε τρόπο. Πρώτα μεν, για τον λόγο ότι στους Ιουδαίους εμπιστεύθηκαν τα λόγια τού Θεού.

3 Επειδή, αν μερικοί δεν πίστεψαν, τι με τούτο; Μήπως η απιστία τους θα καταργήσει την πίστη τού Θεού;

4 Μη γένοιτο· αλλά, ας είναι ο Θεός αληθής, και κάθε άνθρωπος ψεύτης· καθώς είναι γραμμένο: «Για να δικαιωθείς στα λόγια σου, και να νικήσεις όταν κρίνεσαι».

5 Και αν η αδικία μας δείχνει τη δικαιοσύνη τού Θεού, τι θα πούμε; Μήπως είναι άδικος ο Θεός, που επιφέρει την οργή; (ως άνθρωπος μιλάω).

6 Μη γένοιτο· επειδή, πώς θα κρίνει ο Θεός τον κόσμο;

7 Αν, βέβαια, η αλήθεια τού Θεού περίσσευσε για τη δόξα του διαμέσου του δικού μου ψέματος, γιατί εγώ κρίνομαι πλέον ως αμαρτωλός;

8 Και, (καθώς δυσφημούμαστε, και καθώς μερικοί κηρύττουν ότι λέμε εμείς): Γιατί να μη κάνουμε τα κακά για νάρθουν τα αγαθά; Η κατάκριση των οποίων είναι δίκαιη.

……..

Ρωμαίους 3: 9--23

9 Τι, λοιπόν; Υπερέχουμε από τους εθνικούς;

Όχι, βέβαια· επειδή, δείξαμε προηγουμένως ότι και οι Ιουδαίοι και οι Έλληνες, όλοι, είναι κάτω από την αμαρτία.

10 Όπως είναι γραμμένο, ότι: «Δεν υπάρχει δίκαιος ούτε ένας·

11 δεν υπάρχει κάποιος που να έχει σύνεση· δεν υπάρχει κάποιος που να εκζητάει τον Θεό.

12 Όλοι παρεξέκλιναν, μαζί εξαχρειώθηκαν· δεν υπάρχει αυτός που πράττει το αγαθό· δεν υπάρχει ούτε ένας».

13 «Τάφος ανοιγμένος είναι το λαρύγγι τους· με τις γλώσσες τους μιλούσαν δόλια»· «δηλητήριο από οχιές υπάρχει κάτω από τα χείλη τους».

14 Των οποίων «το στόμα είναι γεμάτο από κατάρα και πικρία».

15 «Τα πόδια τους είναι γρήγορα στο να χύσουν αίμα».

16 «Ερήμωση και ταλαιπωρία είναι στους δρόμους τους·

17 και δρόμον ειρήνης δεν γνώρισαν».

18 «Δεν υπάρχει ο φόβος Θεού μπροστά στα μάτια τους».

19 Και ξέρουμε ότι όσα λέει ο νόμος, μιλάει προς εκείνους που είναι κάτω από τον νόμο· ώστε να φράξει κάθε στόμα, και ολόκληρος ο κόσμος να γίνει υπόδικος στον Θεό.

20 Επειδή, από έργα τού νόμου δεν θα δικαιωθεί μπροστά του καμιά σάρκα· για τον λόγο ότι, διαμέσου τού νόμου δίνεται σαφής γνώση τής αμαρτίας.

21 Τώρα, όμως, χωρίς τον νόμο, φανερώθηκε η δικαιοσύνη τού Θεού, έχοντας τη μαρτυρία τού νόμου και των προφητών·

22 δικαιοσύνη, όμως, του Θεού, διαμέσου τής πίστης στον Ιησού Χριστό, προς όλους κι επάνω σε όλους εκείνους που πιστεύουν· επειδή, δεν υπάρχει διαφορά·

23 δεδομένου ότι, όλοι αμάρτησαν, και στερούνται τη δόξα τού Θεού· κλπ

.......