ΡΕΑΣ ΣΥΛΒΙΑΣ (1959-1969)REA SYLBIA
28—8—2017--
ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟΣ Ο ΕΡΧΟΜΕΝΟΣ
23ΟΝ
Νοσταλγοί του φωτός Σου είμαστε Κύριε
εδώ στη χώρα της ομίχλης. Οι μύχιοι πόθοι μας
αιωρούνται στου γαλάζιου την απεραντοσύνη
ταξιδεύουν με τις γαλέρες των ελπίδων στο ποθητό μας
βασίλειο. Οι στολές μας περιμένουν στιλπνές σαν το χρυσάφι
λευκές σαν το χιόνι λουσμένες στη δόξα του Θαβώρ.
`````````````````
Εδώ στολίζουμε με τα βάγια των δακρύων μας
Τη λεωφόρο της αιωνιότητος. Στις επάλξεις της στήσαμε
Τα ματωμένα λάβαρα των αγώνων μας
Περιμένουμε τον βασιλιά μας.
`````````````````````
Ρίξαμε τις ελπίδες μας στα πόδια Του για να διαβεί
Ανάψαμε ¨ευώδες θυμίαμα¨ ο βασιλιάς μας θα περάσει
Θα μας παραλάβει…ευλογημένος ο ερχόμενος
Εν ονόματι Κυρίου.
…..
ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΔΟΞΟΛΟΓΙΑ ΣΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΜΑΣ
ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΡΕΑΣ ΣΥΛΒΙΑ
ΡΕΑΣ ΣΥΛΒΙΑΣ (1959-1969)REA SYLBIA
29—8—2017--
ΣΤΗΣ ΠΡΟΦΗΤΕΙΑΣ ΤΟ ΛΥΧΝΑΡΙ
24ον
Ήρθε το φως Σου και πλημμύρισε η γη τραβηχτήκαν με τρόμο
Οι χειμώνες ήταν παντού μια καταχνιά μια θλίψη μια κραυγή
Τον ερχομό Σου σημαδεύουν.
````````````````````
Στο κύλισμα των χρόνων οι ψυχές στης προφητείας
τα’ άσβηστο λυχνάρι μετράγανε τις ώρες τις στιγμές
νιώθαν τα βήματα αυτοί κατάδικοι προσμένανε την χάρη
``````````````
Κι’ όταν το σήμαντρο αντήχησε γλυκά ανοίξανε τα γαλανά
Παλάτια κι’ ήρθε τα’ Αστέρι σου πλημμύρισε με φως
Των ταπεινών ψυχών τα μάτια.
`````````````````
Εκεί π’ απλώνονταν του σκότους οι σκιές λάμψαν οι ουρανοί
λάμψαν οι δρόμοι γαλήνεψαν του κόσμου οι καρδιές
πάψαν τα κλάματα χαθήκαν της ζωής οι πόνοι
```````````````````````
Τώρα κοιτάζουμε τους ουρανούς ψηλά στης προφητείας
τα’ άσβηστο λυχνάρι βλέπουμε τους καιρούς νοιώθουμε
βήματα το σύννεφο θωρούμε γοργά σε σένα
κάποιαν ώρα θα μας πάρει.
…..
ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΔΟΞΟΛΟΓΙΑ ΣΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΜΑΣ
ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΡΕΑΣ ΣΥΛΒΙΑ
ΡΕΑΣ ΣΥΛΒΙΑΣ (1959-1969)REA SYLBIA
30—8—2017--
ΕΘΕΣΑ ΤΗΝ ΕΛΠΙΔΑ ΜΟΥ ΕΠΙ ΣΕ ΚΥΡΙΟΝ ΤΟΝ ΘΕΟΝ
(Ψαλμός ογ:28 –73: 28)
Κι’ αν θαμπώνουν τα μάτια μου στις πηγές των δακρίων
Κι αν υψώνονται κύματα σαν τα βουνά μανιασμένα
Θα ελπίζω σε Σένα.
`````````````````````
Κι’ αν σκοτάδι απλώνεται κι’ όλο πέφτει τριγύρω της αγάπης
Λουλούδια ξεψυχάν μαραμένα θα ελπίζω σε Σένα.
``````````````````
Κι’ αν οι μπόρες κυκλώνουνε το λευκό το σπιτάκι
Και ορμάνε οι χείμαρροι σαν θεριά μανιασμένα
Θα ελπίζω σε σένα.
`````````````````
Κι’ αν τ’ αβρό μου χρυσάνθεμο που τα’ αγάπησα τόσο
Να λυγίζει τ’ αντίκρισα με τα μάτια θλιμμένα
Θα ελπίζω σε Σένα.
`````````````````````
Ποιος μπορεί της αγάπης σου να μου κλέψει το μύρο
τον αιμάτινο στέφανο ποιος μπορεί να κρατήσει;
Σε κοιτάζουν τα μάτια μου στης οδύνης το ξύλο
Ποιος μπορεί περισσότερο από Σε ν’ αγαπήσει;
…..
ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΔΟΞΟΛΟΓΙΑ ΣΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΜΑΣ
ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΡΕΑΣ ΣΥΛΒΙΑ
ΡΕΑΣ ΣΥΛΒΙΑΣ (1959-1969) REA SYLBIA
31—8—2017--
ΟΙ ΠΡΩΤΕΣ ΣΤΑΛΕΣ
26ΟΝ
Σωριάστηκαν τα σύννεφα βαριά μπρος στο παράθυρο μου
Τριγυρίζουν πέφτει βροχούλα όλα γύρω ψιθυρίζουν
Οι στέγες ο αγέρας τα κλαριά.
```````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````
Κρύφτηκε το γαλάζιο το γλυκό ντυθήκανε στα γκρίζα όλα γύρω
Κρύφτηκε ο ήλιος και η γη πλημμύρισε στο μύρο
Κάτω απ’ της ψιχάλας τον σκοπό.
``````````````````````````````````
Σωριάστηκαν τα σύννεφα βαριά και η ψυχή μιαν Άνοιξη
Προσμένει ξεσπούν μπόρες μα ο ήλιος περιμένει
Να δείξει την χρυσή του θωριά.
`````````````````````````````````
Είναι φθινόπωρο στη γη κι’ η χειμωνιά θα’ ρθει καθόλου
δεν θ’ αργήσει τα μάτια βλέπουνε ψηλά και καρτερούν
την άνοιξη να ορθρίσει στης γης την τόση παγωνιά.
....
