άγνωστος και Παναγιώτης Τσιμπίδας(οι φωτο)
Εβραίους 12
1 Κι εμείς, λοιπόν, καθώς είμαστε περικυκλωμένοι από ένα τόσο μεγάλο σύννεφο μαρτύρων, ας απορρίψουμε κάθε βάρος και την αμαρτία που εύκολα μας περιπλέκει, και ας τρέχουμε με υπομονή τον αγώνα που είναι μπροστά μας·
2 αποβλέποντας στον Ιησού, τον αρχηγό και τελειωτή τής πίστης, ο οποίος, εξαιτίας τής χαράς που ήταν μπροστά του, υπέφερε σταυρό, καταφρονώντας τη ντροπή, και κάθησε στα δεξιά τού θρόνου τού Θεού.
3 Γι' αυτό, συλλογιστείτε αυτόν που υπέμεινε μια τέτοια αντιλογία στον εαυτό του από τους αμαρτωλούς, για να μη αποκάμετε, αποθαρρύοντας τις ψυχές σας.
άγνωστος
4 Δεν αντισταθήκατε ακόμα μέχρις αίματος, αγωνιζόμενοι ενάντια στην αμαρτία·
5 και λησμονήσατε τη νουθεσία, που μιλάει σε σας ως προς γιους, λέγοντας: «Γιε μου, μη καταφρονείς την παιδεία τού Κυρίου· ούτε να αποθαρρύνεσαι, όταν ελέγχεσαι απ' αυτόν.
6 Επειδή, όποιον ο Κύριος αγαπάει, τον περνάει από παιδεία· και μαστιγώνει κάθε γιο τον οποίο παραδέχεται».
7 Αν υπομένετε την παιδεία, ο Θεός συμπεριφέρεται απέναντί σας ως προς γιους· επειδή, ποιος γιος υπάρχει, τον οποίο ο πατέρας του δεν τον παιδαγωγεί;
8 Αν, όμως, είστε χωρίς παιδεία, της οποίας όλοι έγιναν μέτοχοι, άρα είστε νόθοι και όχι γιοι.
9 Έπειτα, τους μεν πατέρες μας κατά σάρκα τούς είχαμε παιδαγωγούς, και τους σεβόμασταν· δεν θα υποταχθούμε πολύ περισσότερο στον Πατέρα των πνευμάτων, και θα ζήσουμε;
10 Επειδή, εκείνοι μεν για λίγο καιρό μάς παιδαγωγούσαν, σύμφωνα με την αρέσκειά τους· ο Θεός, όμως, για το συμφέρον μας, για να γίνουμε μέτοχοι της αγιότητάς του.
11 Κάθε παιδεία, βέβαια, για μεν το παρόν δεν φαίνεται ότι είναι πρόξενος χαράς, αλλά λύπης· έπειτα, όμως, σ' αυτούς, που διαμέσου αυτής γυμνάστηκαν, αποδίδει ειρηνικό καρπό δικαιοσύνης.
Παναγιωτης Τσιμπιδας
12 «Γι' αυτό, ανορθώστε τα εξασθενημένα χέρια και τα παραλυμένα γόνατα».
13 Και «κάντε στα πόδια σας ίσιους δρόμους»· ώστε, το χωλό να μη εκτραπεί, αλλά μάλλον να θεραπευθεί.
14 Επιδιώκετε ειρήνη με όλους, και τον αγιασμό, χωρίς τον οποίο κανένας δεν θα δει τον Κύριο·
15 παρατηρώντας μήπως κάποιος στερείται τη χάρη τού Θεού· «μήπως κάποια ρίζα πικρίας, που αναφύεται, φέρνει ενόχληση», και διαμέσου αυτής μολυνθούν πολλοί·
16 μήπως υπάρχει κάποιος πόρνος ή βέβηλος, όπως ο Ησαύ, ο οποίος για ένα πιάτο φαγητό πούλησε τα πρωτοτόκιά του·
17 ξέρετε, βέβαια, ότι και μετέπειτα, θέλοντας να κληρονομήσει την ευλογία, αποδοκιμάστηκε· δεδομένου ότι, δεν βρήκε τόπο μετάνοιας, αν και την εκζήτησε με δάκρυα.
18 Επειδή, δεν προσήλθατε σε ένα βουνό που ψηλαφείται και καίγεται με φωτιά, και σε ένα μαύρο σύννεφο και σκοτάδι και ανεμοστρόβιλο,
19 και σε ήχο σάλπιγγας, και φωνή λόγων, που, αυτοί οι οποίοι την άκουσαν, παρακάλεσαν να μη τους μιληθεί πλέον ο λόγος·
20 (επειδή, δεν υπέφεραν αυτό που προσταζόταν: «Και ζώο αν αγγίξει το βουνό, θα λιθοβοληθεί ή θα κατατοξευτεί με βέλη».
21 Και το φαινόμενο ήταν τόσο φοβερό, ώστε ο Μωυσής είπε: Είμαι γεμάτος φόβο και έντρομος)·
Παναγιωτης Τσιμπιδας
22 αλλά, προσήλθατε στο βουνό Σιών, και σε πόλη τού ζωντανού Θεού, την επουράνια Ιερουσαλήμ, και σε μυριάδες αγγέλων,
23 σε πανηγύρι και εκκλησία πρωτοτόκων, που έχουν καταγραφεί στους ουρανούς, και στον Θεό, που είναι ο κριτής όλων, και σε πνεύματα δικαίων, οι οποίοι έλαβαν την τελειότητα·
24 και σε μεσίτην καινούργιας διαθήκης, τον Ιησού, και σε αίμα καθαρισμού, που μιλάει καλύτερα από εκείνο τού Άβελ.
25 Προσέχετε μη καταφρονήσετε αυτόν που μιλάει· επειδή, αν εκείνοι δεν απέφυγαν, όταν καταφρόνησαν αυτόν που τους μιλούσε επάνω στη γη, πολύ περισσότερο εμείς, αν αποστραφούμε αυτόν που μιλάει από τους ουρανούς·
26 του οποίου η φωνή, τότε, σάλευσε τη γη· τώρα, όμως, υποσχέθηκε, λέγοντας: «Μια φορά ακόμα εγώ σείω όχι μονάχα τη γη, αλλά και τον ουρανό».
Παναγιωτης Τσιμπιδας
27 Και το «μια φορά ακόμα» φανερώνει τη μετάθεση αυτών που σαλεύονται, ως χειροποίητων, για να μείνουν αυτά που δεν σαλεύονται.
28 Γι' αυτό, παραλαμβάνοντας μια ασάλευτη βασιλεία, ας κρατάμε τη χάρη, διαμέσου τής οποίας να λατρεύουμε ευάρεστα τον Θεό, με σεβασμό και ευλάβεια.
29 Επειδή, ο Θεός μας είναι φωτιά που κατατρώει.
Παναγιωτης Τσιμπιδας
