31--8--2016--ΑΠΟ ΣΗΜΕΡΑ ΛΕΩ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΑΝ ΕΙΝΑΙ Η ΟΧΙ ΘΕΟΠΝΕΥΣΤΟΣ ΟΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ.Ο ΚΥΡΙΟΣ ΝΑ ΔΩΣΕΙ ΦΛΟΓΑ ΣΤΙΣ ΚΑΡΔΙΕΣ ΜΑΣ

ΤΑ ΘΕΜΕΛΙΑ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ

Μεταφορά της Αγίας Γραφής Σπύρου Φίλου

ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟΝ

Η ΒΙΒΛΟΣ

01

Ο Θεός υπάρχει:

 Η ύπαρξης Του είναι ένα γεγονός το οποίο προσδιορίζει η ιστορία. «χωρίς δε πίστεως αδύνατον είναι να ευαρεστήσει τις εις αυτόν διότι ο προσερχόμενος εις τον Θεόν πρέπει να πιστεύει ότι είναι και γίνεται μισθαποδότης εις τους εκζητούντας αυτόν».

Εβραίους 11:6

6 χωρίς δε πίστεως αδύνατον είναι να ευαρεστήσει τις εις αυτόν· διότι ο προσερχόμενος εις τον Θεόν πρέπει να πιστεύει ότι είναι και γίνεται μισθαποδότης εις τους εκζητούντας αυτόν.

  Αυτός ο συλλογισμός μας δίδει τον ορθό προσανατολισμό μας στην αναζήτηση του Προσώπου Του. Ο Θεός υπάρχει. Αυτό είναι το κέντρον της αληθείας. Α’ αυτό ακτινοβολούν οι βασικές αλήθειες όσον αφορά τη θεία φύσι ,τις ιδιότητες τους θείους σκοπούς όσον αφορά την προέλευση τη φύση και την τύχη του ανθρώπου όσον αφορά την καταγωγή κάθε ζωής.

02--O ΘΕΟΣ ΜΙΛΗΣΕ

Η θεία αποκάλυψης που έγινε όχι αναγκαιότητας έχει την προέλευση της στην κυρίαρχο χάρι του Θεού. Ο Ιεχωβά(η Γιαχβέ) έχει αποκαλύψει τον Εαυτό Του  στη φύση.

Ψαλμός ιθ:

…Οι ουρανοί διηγούνται την δόξαν του Θεού, και το στερέωμα αναγγέλλει το έργον των χειρών αυτού.

Στις συνειδήσεις των ανθρώπων.

Ρωμαίους β: 15

15 οίτινες δεικνύουσι το έργον του νόμου γεγραμμένον εν ταις καρδίαις αυτών, έχοντες συμμαρτυρούσαν την συνείδηση αυτών και τους λογισμούς κατηγορούντες ή και απολογουμένους μεταξύ αλλήλων,

>>> 

Στον γραπτό Του Λόγο την Βίβλο -

Β΄Πέτρουα:21

21 διότι δεν ήλθε ποτέ προφητεία εκ θελήματος ανθρώπου, αλλ' υπό του Πνεύματος του Αγίου κινούμενοι ελάλησαν οι άγιοι άνθρωποι του Θεού.

 Και πάνω απ’ όλα στον ενσαρκωθέντα Λόγο - τον Yιόν του Θεού τον Κύριο μας Ιησού Χριστό

Εβραίους α:1-2

1 Ο Θεός, αφού ελάλησε το πάλαι προς τους πατέρας ημών διά των προφητών πολλάκις και πολυτρόπως,

>>> 

Όταν ο Θεός μίλησε δεν μίλησε ψελλίζοντας λέξεις ακαθορίστου σημασίας. Μίλησε με απλότητα νε ευθύτητα και συγκεκριμένα.

 Η αποκάλυψης Του είναι πραγματική και τέλεια. Ας είναι λοιπόν η αδιάκοπη φράσης του στόματος μας: Ο Θεός μίλησε-«ω γη, γη, άκουε τον λόγον του Κυρίου».

Ιερεμίας 22:29

29 Ω γη, γη, γη, άκου τον λόγο τού Κυρίου.

Ο λόγος του Κυρίου ακούγεται μέσα στην Βίβλο περισσότερο καθαρά από οπουδήποτε αλλού. Η γνώσης γύρω απ’ όλα τα γεγονότα που σχετίζονται με τη δημιουργία και τη λύτρωση. Αν θέλαμε να γνωρίσουμε τον νουν του Θεοί για κάποια ορισμένη περίοδο σκέψεως της ζωής, θα πρέπει να χρησιμοποιήσουμε ως πρωτεύουσα πηγή γνώσεως τον Λόγο Του.

Τα πρώτα δε κεφάλαια του παρόντος βιβλίου αφιερώνονται στην μελέτη των ουσιωδών εκείνων θεμάτων που έχουν σχέση με την προέλευση το περιεχόμενο και την αποστολή της βίβλου.

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΒΙΒΛΟΣ

  Η Βίβλος είναι το βιβλίο απ’ το οποίο πηγάζει η γνώσης του Θεού.

Είναι το εγχειρίδιο της θείας αληθείας, ο οδηγός προς την αιώνια ζωή. Η λέξεις «Βίβλος» έχει τη σημασία της συλλογής επισήμων εγγράφων. Το βιβλίο αυτό ονομάζεται και αι  «Γραφαί»

Α΄ Κορινθίους 15: 3-4  

3 Επειδή, εν πρώτοις, σας παρέδωσα εκείνο, το οποίο και παρέλαβα, ότι ο Χριστός πέθανε εξαιτίας των αμαρτιών μας σύμφωνα με τις γραφές·

4 και ότι θάφτηκε, και ότι την τρίτη ημέρα αναστήθηκε, σύμφωνα με τις γραφές·

Η «ο Λόγος του Θεού»   

Εβραίους δ:12

12 Επειδή, ο λόγος τού Θεού είναι ζωντανός, και ενεργός, και κοφτερότερος περισσότερο από κάθε δίκοπη μάχαιρα, και εισχωρεί βαθιά, μέχρι διαίρεσης και της ψυχής και του πνεύματος, μέχρι τους συνδέσμους και τους μυελούς, και διερευνάει τούς συλλογισμούς και τις εννοεί

Α ΄ ΤΑ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ΣΤΗΝ ΒΙΒΛΟ 

 Η Βίβλος είναι μια συλλογή από εξήντα έξη βιβλία, τα οποία χωρίζονται σε δυο σειρές, στην Παλαιά και την Καινή Διαθήκη. Η λέξης «Διαθήκη» σημαίνει «συνθήκη» ή «συμφωνία» 

Εβραίους η:6-15-

6 Τώρα, όμως, ο Χριστός έλαβε μια εξοχότερη υπηρεσία, καθόσον είναι και μεσίτης μιας ανώτερης διαθήκης, που νομοθετήθηκε με ανώτερες υποσχέσεις.

7 Επειδή, αν η πρώτη εκείνη σκηνή ήταν άμεμπτη, δεν θα υπήρχε ανάγκη να ζητηθεί τόπος για μια δεύτερη·

8 επειδή, καθώς τούς κατηγορεί, λέει: «Δέστε, έρχονται ημέρες, λέει ο Κύριος, και θα πραγματοποιήσω επάνω στον οίκο Ισραήλ κι επάνω στον οίκο Ιούδα μια καινούργια διαθήκη·

9 όχι σύμφωνα με τη διαθήκη που έκανα προς τους πατέρες τους, κατά την ημέρα που τους έπιασα από το χέρι, για να τους βγάλω έξω από τη γη τής Αιγύπτου· δεδομένου ότι, αυτοί δεν έμειναν στη διαθήκη μου, και εγώ τους παραμέλησα, λέει ο Κύριος.

10 Επειδή, αυτή είναι η διαθήκη που θα κάνω προς τον οίκο τού Ισραήλ ύστερα από τις ημέρες εκείνες, λέει ο Κύριος: Θα δώσω τους νόμους μου στη διάνοιά τους, και θα τους γράψω επάνω στην καρδιά τους, και θα είμαι σ' αυτούς Θεός, κι αυτοί θα είναι σε μένα λαός.

11 Και δεν θα διδάσκουν κάθε ένας τον πλησίον του, και κάθε ένας τον αδελφό του, λέγοντας: Γνώρισε τον Κύριο· για τον λόγο ότι, όλοι τους θα με γνωρίζουν, από μικρόν μέχρι μεγάλον.

12 Επειδή, θα είμαι ελεήμονας στις αδικίες τους, και τις αμαρτίες τους, και τις ανομίες τους δεν θα τις θυμάμαι πλέον».

13 Λέγοντας, όμως, «καινούργια», έκανε παλιά την πρώτη· αυτό δε που παλιώνει και γερνάει, είναι κοντά σε αφανισμό.  

Η Παλαιά Διαθήκη εγράφη κατ’ αρχήν στην Εβραϊκή γλώσσα (αν και μερικά μέρη του Δανιήλ και Έσδρα εγράφησαν στην Αραμαϊκή.) Η Καινή Διαθήκη εγράφη

στην Ελληνική. ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ  

31-8-2016------(Α΄ Ιωάννου 2:1). -Β΄ Καθολική -«Συγχώρησον αυτούς» Ποιοι είναι αυτοί; Ποιοι άλλοι παρά οι σταυρωτές Του. ο ψαλμωδός τους περιγράφει ως εξής: «Ταύροι πολλοί με περικύκλωσαν ταύροι δυνατοί με περιστοίχισαν. Κύνες με περιεκύκλωσαν σύναξης πονηρευομένων με περιέκλεισεν…Σώσον με εκ στόματος λέοντος»------- (Ψαλμός 22:22—16—24—21 ).-

Η ΤΕΛΕΙΑ  ΛΥΤΡΩΣΗΣ

  (Του Κώστα Κουνάδη=1988)

 01--

Η ΜΕΣΙΤΕΙΑ ΤΗΣ ΛΥΤΡΩΣΕΩΣ

«Ο δε Ιησούς έλεγεν Πάτερ άφες αυτοί

(Λουκάς 23:34)ς ου γαρ οίδασιν τι ποιούσιν».

-Πάντοτε τα λόγια μεγάλων ανδρών προκαλούν το ενδιαφέρον όλων μας. Μάλιστα τα τελευταία τους λόγια. Κι αν αυτό συμβαίνει με τους ανθρώπους πόσο μάλλον πρέπει να συμβαίνει με τον κατ’ εξοχήν Μεγάλο τον Μεγαλύτερο στην πραγματικότητα άνθρωπο τον Ιησού Χριστό τον Υιόν του Θεού;

Στο διάστημα της επιγείου ζωής Του ελάλησε καθώς ουδείς άλλος ποτέ. Μα  και τα τελευταία Του λόγια από τον Σταυρό δεν έχουν το όμοιον τους. 

Αν το έργο για το οποίο ήλθε στον κόσμο μας είναι η λύτρωση μας τότε τα λόγια Του από τον σταυρό είναι εν συνόψει ολόκληρη η ιστορία της λυτρώσεως μας. Μ’ αυτό το πνεύμα λοιπόν ας πλησιάσουμε τον σταυρό του Χριστού όχι απλώς ως παρατηρητές ούτε ως απλοί δογματικοί μαθητές για να αυξήσουμε τις γνώσεις μας μα ως αμαρτωλοί που λαχταρούν να βρουν την λύτρωση τους κοντά σε Εκείνον που γι αυτούς έβαλε την ψυχή Του ως λύτρον και έχυσε το αίμα Του για να τους σώσει.

-Φρικτή είναι η αλήθεια η σκηνή της σταυρώσεως.

Οι Ευαγγελιστές μας την παρουσιάζουν με τα πιο σκοτεινά χρώματα. Και είναι η ευαγγελική αυτή διήγηση που ενέπνευσε τον Εθνικό μας ποιητή Ι. Πολέμη να βάλει αυτά τα λόγια στο στόμα του «Τυφλού προ του Σταυρού».

«Τι είν’ η βοή στο Γολγοθά που κόσμος τρέχει απάνω; Πηγαίνουν να σταυρώσουν δυό μαζί με κάποιον πλάνο. Ποιοι ναν’ οι δυό που εκδικητής ο χάρος τους προσμένει; Κλέφτες φονιάδες άρπαγες κακούργοι ξακουσμένοι. Και ποιος ο πλάνος που κι αυτός θα σταυρωθεί μαζί τους; Τους Φαρισαίους ρώτησε είναι δουλειά δική τους.

Θα πάω να δω….

Κατά το λόφο επάνω κόσμος περιγελάσματα κι’ οχλοβοή κι’ αντάρα χίλιες φωνές σαν μια φωνή κι όλες σαν μια κατάρα…»

Και μέσα στην «οχλοβοή» ακούγεται η ήρεμη φωνή του Ιησού

Χριστού που προσεύχεται και λέγει: «Πάτερ συγχώρησον αυτούς διότι δεν γνωρίζουν τι κάνουν». Και η προσευχή αυτή δεν είναι τίποτε άλλο παρά η μεσιτεία για τη Λύτρωση μας από Εκείνον που είναι ο Μόνος μεσίτης μεταξύ Θεού και ανθρώπων. Κι’ αυτή η μεσιτεία της λυτρώσεως είναι σύμφωνα με το εδάφιο μας αυτό εδώ.

-Α΄ Συνεχής

-Από τον χρόνο του ρήματος «έλεγεν» κι’ όχι«είπε» φανερώνεται ότι αυτά τα λόγια ο Χριστός δεν τα είπε μόνο μια φορά αλλά επανειλημμένως. Τα είπε φαίνεται όταν Τον μαστίγωσαν. Τα είπε όταν Τον ύψωσαν στο σταυρό και το σώμα Του κρεμάσθηκε μεταξύ Ουρανού και γης. Τα είπε ίσως πιο δυνατά όταν Τον χλεύαζαν και διαμοιράζονταν τα ιμάτια Του. Κι’ αυτήν την προσευχή της μεσιτείας για τη λύτρωση μας δεν την έκανε μόνο τότε από τον σταυρό αλλά εξακολουθεί ακόμη και σήμερα να κάνει από το θρόνο Του «υπέρ πάντων». «Όθεν δύναται και να σώζει εντελώς τους προσερχομένους εις τον Θεόν δι’ αυτού. Ζων πάντοτε δια να μεσιτεύσει υπέρ πάντων». (Εβραίους ζ:25).

-Και μεσιτεύει όχι απλώς για τους δίκαιους αλλά για τους ενόχους όπως ήταν οι σταυρωτές Του για τους αμαρτωλούς.  Όχι «εάν τις είναι δίκαιος»  αλλά «εάν» τις αμαρτήσει έχομεν παράκλητον—προς τον Πατέρα τον Ιησούν Χριστόν τον δίκαιον και αυτός είναι ιλασμός περί των αμαρτιών ημών και ουχί μόνον περί των ημετέρων αλλά και περί όλου του κόσμου». (Α΄ Ιωάννου 2:1).

-Β΄ Καθολική

-«Συγχώρησον αυτούς» Ποιοι είναι αυτοί; Ποιοι άλλοι παρά οι σταυρωτές Του. ο ψαλμωδός τους περιγράφει ως εξής: «Ταύροι πολλοί με περικύκλωσαν ταύροι δυνατοί με περιστοίχισαν. Κύνες με περιεκύκλωσαν σύναξης πονηρευομένων με περιέκλεισεν…Σώσον με εκ στόματος λέοντος» (Ψαλμός 22:22—16—24—21 ). Είναι Γραμματείς και Φαρισαίοι. Είναι Ρωμαίοι στρατιώτες κι’ αξιωματικοί.

Αν ο Χριστός πέθανε «υπέρ πάντων» ο δίκαιος υπέρ ημών των αδίκων» τότε όλοι οι άνθρωποι μηδενός εξαιρουμένου συμμετείχαν με αντιπροσώπους στον θάνατον του Χριστού.

Ανάμεσα σ’ αυτούς ο καθένας μας πρέπει να αναζήσει τον εαυτόν του. Εξ’ αιτίας της αμαρτίας μας ο καθένας ένα καρφί έμπηξε στο σώμα του Ιησού. Και εμείς είμαστε οι ηθικοί αυτουργοί του δράματος του Γολγοθά τότε δόξα να έχει το όνομα Του η προσευχή εκείνη αγκαλιάζει και εμάς.

«Πάτερ άφες αυτοίς». Ξεχνά τον εαυτό Του και προσεύχεται υπέρ των εχθρών Του. Αυτός κήρυξε «αγαπάτε τους εχθρούς σας και προσεύχεσθε υπέρ εκείνων οίτινες σας διώκουσιν» και να τώρα το ζει.

-Γ΄  Προσεκτική

-«Διότι δεν εξεύρουσι τι πράττουσι». Ο Κύριος κοιτάζει να ιδεί κάτι υπέρ των σταυρωτών Του και δεν βλέπει τίποτε άλλο παρά την άγνοια τους. Αυτό είναι το μόνο ελαφρυντικό τους. Μα δεν γνώριζαν πραγματικά τι έκαμαν. Δεν γνώριζε ο Ιούδας λ. χ. ότι «παρέδιδε αίμα αθώον;» Δεν ήξερε ο Πιλάτος ότι Αυτός ήταν δίκαιος; Δεν γνώριζαν οι Ιουδαίοι ότι αυτό που έπρατταν ήταν πραγματικά κακό; Ασφαλώς το ήξεραν. 

Αλλά δεν ήξεραν το βάθος του κακού που έκαναν ούτε ακριβώς ποιος ήταν Αυτός. Γι’ αυτό κι’ ο Πέτρος μετά την Πεντηκοστή αυτό το ίδιο επιχείρημα χρησιμοποίησε απευθυνόμενος προς τα πλήθη της Ιερουσαλήμ. «και τώρα αδελφοί εξεύρω ότι επράξατε κατά άγνοιαν καθώς και οι άρχοντες σας….Μετανοήσατε λοιπόν και επιστρέψατε δια να εξαλειφθώσι αι αμαρτίαι σας.(Πράξεις γ:17—19).

-Ο Απόστολος Παύλος το ίδιο επιχείρημα της αγνοίας επικαλείται για τον εαυτόν Του. «Και ευχαριστώ τον ενδυναμώσαντα με Ιησούν Χριστόν τον Κύριον ημών ότι ενέκρινε πιστόν και έταξεν  εις την διακονίαν εμέ τον όντα πρότερον βλάσφημον και διώκτην και υβριστήν. Ηλεήθην όμως διότι έπραξα εν απιστία. Αλλ’  υπερεπερίσευσεν η χάρης του Κυρίου ημών μετά πίστεως και αγάπης της εν Χριστώ

Ιησού».(Α΄ Τιμοθέου α:12—14). 

-Δ΄ Πνευματική

-«Άφες». Αν και εξ’ αγνοίας όπως λέγει ο Χριστός Τον σταύρωσαν όμως αυτό δεν τους απαλλάσσει της ευθύνης. Άλλως  η έκκλησή Του  για συγχώρηση δεν θα είχε νόημα. Αν εμείς  ούτε στα παιδιά μας δεν συγχωρούμε την απειρία  και την άγνοια τους και ο ανθρώπινος νόμος δεν αθωώνει ένα ένοχο που έχει άγνοια των κειμένων νόμων πως είναι δυνατόν ο δίκαιος Θεός να μη αναγνωρίσει ευθύνη πραγματική έστω κι αν ο αμαρτωλός άνθρωπος δεν γνωρίζει το βάθος της ενοχής του; Γι’ αυτό ο αμαρτωλός άνθρωπος πρώτα απ’ όλα χρειάζεται συγχώρηση.

-Ο Χριστός δεν λέγει «Πάτερ φώτισε τους γιατί δεν ξέρουν τι κάνουν» γιατί ο απλώς φωτισμός δεν θα έκανε τίποτα άλλο παρά να τους δείξει την πραγματική κόλαση. Αλλά κραύγασε: «Πάτερ συγχώρησον». Κι’ ενώ κραύγαζε έτσι οι πολύτιμες σταγόνες του αίματος Του που χυνόταν από τις πληγές Του έκαναν έκκληση κι’ εκείνες προς τον Θεό ο οποίος χωρίς αμφιβολία συγχώρησε. «Χωρίς χύσεως αίματος δεν γίνεται άφεσης.

-Και γεννάται το ερώτημα: Αυτή η συγχώρησης για την οποία προσηύχετο ο Χρηστός έχει λάβει όντως χώρα μέσα στην καρδιά σου; αν ναι με την χάριν Αυτού ζήσε μέσα στο πνεύμα αυτής. Αν όμως όχι μπορείς ακόμη να μένεις αδιάφορος μπροστά σε μια τέτοια αγάπη που έδειξε για σένα ο Χριστός από τον σταυρό;

 Αν συναισθάνεσαι την αμαρτωλότητα σου ταπεινώσου μπροστά Του. Δεν θα σου το αρνηθεί.  Και τότε ιδιαίτερα θα νιώσεις και συ όλο το βαθύ νόημα του πρώτου αυτού λόγου από τον σταυρό. «Πάτερ άφες αυτοίς ου γαρ οίδασιν τι ποιούσιν». Πράγμαπου ολόψυχα σου εύχομαι.   

                          «»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»

30-8--2016-----ΘΕΜΑ: 06-------02-Οι ασεβείς βασιλιάδες του Ισραήλ και του Ιούδα –---45 και ο Σαδώκ ο ιερέας και ο Νάθαν ο προφήτης τον έχρισαν βασιλιά στη Γιών· και ανέβηκαν από εκεί ευφραινόμενοι, και αντήχησε η πόλη· αυτή είναι η φωνή, που ακούσατε· 46 και, μάλιστα, ο Σολομώντας κάθισε επάνω στον θρόνο τής βασιλείας·

Ο ΠΡΩΙΝΟΣ ΗΛΙΟΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΑ ΔΕΝΤΡΑ ΜΟΥ

02-Οι ασεβείς βασιλιάδες του Ισραήλ και του Ιούδα –

Μεταφορά του Αγίας Γραφής Σ. Φίλου

Θέμα :τα είδωλα και η ανομία (την παρανομία-αμαρτία, έτσι την ονομάζει το λεξικό)

ΘΕΜΑ: 06

Βασιλέων Α' 1

27 από τον κύριό μου τον βασιλιά έγινε αυτό το πράγμα, και δεν φανέρωσες στον δούλο σου ποιος θα καθίσει επάνω στον θρόνο τού κυρίου μου του βασιλιά ύστερα απ' αυτόν;

28 Και ο βασιλιάς Δαβίδ απάντησε, και είπε: Καλέστε μου τη Βηθ-σαβεέ. Και μπήκε μέσα μπροστά στον βασιλιά, και στάθηκε μπροστά στον βασιλιά.

29 Και ο βασιλιάς ορκίστηκε, και είπε: Ζει ο Κύριος, που λύτρωσε την ψυχή μου από κάθε στενοχώρια,

30 σίγουρα, καθώς ορκίστηκα σε σένα στον Κύριο τον Θεό τού Ισραήλ, λέγοντας, ότι ο Σολομώντας ο γιος σου θα βασιλεύσει ύστερα από μένα, κι αυτός θα καθήσει αντί για μένα επάνω στον θρόνο μου, έτσι θα κάνω αυτή την ημέρα.

31 Τότε, η Βηθ-σαβεέ, σκύβοντας με το πρόσωπο μέχρι το έδαφος, προσκύνησε τον βασιλιά, και είπε: Ζήτω ο κύριός μου ο βασιλιάς Δαβίδ στον αιώνα.

32 Και ο βασιλιάς Δαβίδ είπε: Καλέστε μου τον Σαδώκ τον ιερέα, και τον Νάθαν τον προφήτη, και τον Βεναϊα, τον γιο τού Ιωδαέ. Και ήρθαν μπροστά στον βασιλιά.

33 Και ο βασιλιάς τούς είπε: Πάρτε μαζί σας τους δούλους τού κυρίου σας, και καθίστε τον Σολομώντα τον γιο μου επάνω στο μουλάρι μου, και κατεβάστε τον στη Γιών·

34 και ας τον χρίσουν εκεί ως βασιλιά του Ισραήλ ο Σαδώκ ο ιερέας, και ο Νάθαν ο προφήτης· και σαλπίστε με τη σάλπιγγα, και πείτε: Ζήτω ο βασιλιάς Σολομώντας·

35 και, τότε, θα ανεβείτε πίσω απ' αυτόν, για νάρθει και να καθήσει επάνω στον θρόνο μου· κι αυτός θα βασιλεύσει αντί για μένα· κι αυτόν πρόσταξα να είναι ηγεμόνας επάνω στον Ισραήλ, κι επάνω στον Ιούδα.

36 Και ο Βεναϊας, ο γιος τού Ιωδαέ, απάντησε στον βασιλιά, και είπε: Αμήν· έτσι ας επικυρώσει και ο Κύριος ο Θεός τού κυρίου μου του βασιλιά!

37 Και καθώς ο Κύριος στάθηκε μαζί με τον κύριό μου τον βασιλιά, έτσι να είναι και μαζί με τον Σολομώντα, και να μεγαλύνει τον θρόνο του περισσότερο από τον θρόνο τού κυρίου μου του βασιλιά Δαβίδ.

38 Τότε, κατέβηκε ο Σαδώκ ο ιερέας, και ο Νάθαν ο προφήτης, και ο Βεναϊας, ο γιος τού Ιωδαέ, και οι Χερεθαίοι, και οι Φελεθαίοι, και κάθισαν τον Σολομώντα επάνω στο μουλάρι τού βασιλιά Δαβίδ, και τον έφεραν στη Γιών.

39 Και ο Σαδώκ ο ιερέας πήρε το κέρατο του λαδιού από τη σκηνή, και έχρισε τον Σολομώντα. Και σάλπισαν με τη σάλπιγγα· και ολόκληρος ο λαός είπε: Ζήτω ο βασιλιάς Σολομώντας.

40 Και ολόκληρος ο λαός ανέβηκε πίσω απ' αυτόν· και ο λαός έπαιζε φλογέρες, και ευφραινόταν με μεγάλη ευφροσύνη, και η γη σχιζόταν από τις φωνές τους.

41 Και ο Αδωνίας το άκουσε, και όλοι οι προσκαλεσμένοι του, καθώς τελείωσαν να τρώνε. Και όταν άκουσε ο Ιωάβ τη φωνή της σάλπιγγας, είπε: Ποια είναι αυτή η φωνή τής πόλης που θορυβεί;

42 Ενώ ακόμα μιλούσε, να, ήρθε ο Ιωνάθαν, ο γιος τού Αβιάθαρ, του ιερέα· και ο Αδωνίας τού είπε: Μπες μέσα· επειδή, εσύ είσαι γενναίος άνδρας, και φέρνεις αγαθές αγγελίες.

43 Και απαντώντας ο Ιωνάθαν είπε στον Αδωνία: Βέβαια, ο κύριός μας ο βασιλιάς Δαβίδ έκανε βασιλιά τον Σολομώντα·

44 και ο βασιλιάς έστειλε μαζί του τον Σαδώκ τον ιερέα, και τον Νάθαν τον προφήτη, και τον Βεναϊα τον γιον τού Ιωδαέ, και τους Χερεθαίους, και τους Φελεθαίους, και τον κάθισαν επάνω στο μουλάρι τού βασιλιά·

45 και ο Σαδώκ ο ιερέας και ο Νάθαν ο προφήτης τον έχρισαν βασιλιά στη Γιών· και ανέβηκαν από εκεί ευφραινόμενοι, και αντήχησε η πόλη· αυτή είναι η φωνή, που ακούσατε·

46 και, μάλιστα, ο Σολομώντας κάθισε επάνω στον θρόνο τής βασιλείας·

47 κι ακόμα, μπήκαν μέσα οι δούλοι τού βασιλιά να ευχηθούν τον κύριό μας τον βασιλιά Δαβίδ, λέγοντας: Ο Θεός να λαμπρύνει το όνομα του Σολομώντα περισσότερο από το όνομά σου, και να μεγαλύνει τον θρόνο του περισότερο από τον θρόνο σου· και ο βασιλιάς προσκύνησε επάνω στο κρεβάτι του·

48 και ο βασιλιάς είπε ακόμα τα εξής: Ευλογητός ο Κύριος ο Θεός τού Ισραήλ, ο οποίος μου έδωσε σήμερα διάδοχο που κάθεται επάνω στον θρόνο μου, και τα μάτια μου το βλέπουν.

49 Τότε, όλοι οι προσκαλεσμένοι, που ήσαν μαζί με τον Αδωνία, εκπλάγηκαν, και αφού σηκώθηκαν, πήγαν κάθε ένας στον δρόμο του.

50 Και ο Αδωνίας φοβήθηκε από το πρόσωπο του Σολομώντα, και αφού σηκώθηκε, πήγε, και πιάστηκε από τα κέρατα του θυσιαστηρίου.

51 Και ανήγγειλαν στον Σολομώντα, λέγοντας: Δες, ο Αδωνίας φοβάται τον βασιλιά Σολομώντα· και να, πιάστηκε από τα κέρατα του θυσιαστηρίου, λέγοντας: Ας μου ορκιστεί σήμερα ο βασιλιάς Σολομώντας, ότι δεν θα θανατώσει τον δούλο του με ρομφαία.

52 Και ο Σολομώντας είπε: Αν σταθεί άνδρας αγαθός, ούτε μία από τις τρίχες του δεν θα πέσει επάνω στη γη· αν, όμως, βρεθεί σ' αυτόν κακία, θα θανατωθεί.

53 Και ο βασιλιάς Σολομώντας έστειλε, και τον κατέβασαν από το θυσιαστήριο· και ήρθε, και προσκύνησε τον βασιλιά Σολομώντα· και ο Σολομώντας τού είπε: Πήγαινε στο σπίτι σου.

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

Ο ΠΡΩΙΝΟΣ ΗΛΙΟΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΑ ΔΕΝΤΡΑ ΜΟΥ 

05---ΤΟ ΠΡΟΦΗΤΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ-----Η μελέτη της Αγίας Γραφής με διάκριση των διαφόρων οικονομιών του θεού σχεδίου είναι υψίστης σπουδαιότητας προκειμένου να μάθει κανείς να ορθοτομεί τον λόγον της Αληθείας. Το απολυτρωτικό σχέδιο του Θεού όπως εκτίθεται εις την Βίβλον δεν είναι δυνατόν να γίνει καταληπτό παρά μόνο δια της διακρίσεως των οικονομιών αυτών.

05---ΤΟ ΠΡΟΦΗΤΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ

ΤΟΥ ΘΕΟΥ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΡΙΤΟ

ΑΙ ΕΠΤΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΙ—ΑΙ ΔΙΑΘΗΚΑΙ

«…Ο Θεός έκαμε τον κόσμον και πάντα τα εν αυτώ…και διώρισε τους προδιατεταγμένους καιρούς».

(Πράξεις 17:24—26).

24 Ο Θεός, που έκανε τον κόσμο και όλα όσα υπάρχουν μέσα σ' αυτόν, αυτός που είναι Κύριος του ουρανού και της γης, δεν κατοικεί σε χειροποίητους ναούς,

25 ούτε λατρεύεται από χέρια ανθρώπων, ωσάν να έχει ανάγκη από κάτι, επειδή αυτός δίνει σε όλους ζωή και πνοή και τα πάντα.

26 Και από ένα αίμα έκανε κάθε έθνος ανθρώπων, για να κατοικούν επάνω στο πρόσωπο της γης, και διόρισε τους προδιαταγμένους καιρούς, και τα οροθέσια της κατοικίας τους·

…………

Η μελέτη της Αγίας Γραφής με διάκριση των διαφόρων οικονομιών του θεού σχεδίου είναι υψίστης σπουδαιότητας προκειμένου να μάθει κανείς να ορθοτομεί τον λόγον της Αληθείας. Το απολυτρωτικό σχέδιο του Θεού όπως εκτίθεται εις την Βίβλον δεν είναι δυνατόν να γίνει καταληπτό παρά μόνο δια της διακρίσεως των οικονομιών αυτών.

Οικονομία λέγεται μια χρονική περίοδος κατά την οποία ο Θεός δοκιμάζει τον άνθρωπο ως προς την σχέση του με Αυτόν. Σε κάθε χρονική περίοδο ή οικονομία δίδεται αποκάλυψης του θελήματος του Θεού και ασκείται νέα δοκιμασία της πιστότητας του ανθρώπου. Κάθε  οικονομία αρχίζει με νέο φως εκ μέρους του Θεού και αποκάλυψη και τερματίζεται με σκότος καταστροφή και κρίση. Υπάρχουν επτά Οικονομίαι:

Η οικονομία της Αθωότητας της Συνειδήσεως της Ανθρώπινης Κυβερνήσεως της Επαγγελίας του Νόμου της Χάριτος και της Βασιλείας.

Οι πέντε εκ των οικονομιών αυτών πέρασαν ήδη εις την ιστορία και ανήκουν εις το παρελθόν η έκτη είναι η Οικονομία της Χάριτος εις την οποία ζει τώρα η Εκκλησία και η εβδόμη θα έλθει έπειτα από μία περίοδο που ονομάζεται περίοδος της Μεγάλης θλίψεως. Κάθε νέα οικονομία εισάγεται με μία συμφωνία ή Διαθήκη μεταξύ του θεού και του ανθρώπου η οποία καθορίζεται από τον Θεό. Οι Διαθήκες αυτές πρέπει να εκπληρωθούν από τον άνθρωπο κάτω από ορισμένες συνθήκες και περιλαμβάνουν τις υποσχέσεις του Θεού προς τον άνθρωπο. Ο Θεός έκαμε οκτώ διαθήκες με τον άνθρωπο τις εξής:

1/ Την «Εδεμική» Διαθήκη που εδόθη εις τον Αδάμ και την Εύα εις τον κήπο της Εδέμ υπό τον όρο της υπακοής.

(Γεν.1:28—30

28 και τους ευλόγησε ο Θεός· και είπε σ' αυτούς ο Θεός: Αυξάνεστε και πληθύνεστε και γεμίστε τη γη, και κυριεύστε την, και εξουσιάζετε επάνω στα ψάρια τής θάλασσας, κι επάνω στα πουλιά τού ουρανού κι επάνω σε κάθε ζώο που κινείται επάνω στη γη.

KAI:

Γεν. 2:15—17).

15 Και ο Κύριος ο Θεός πήρε τον άνθρωπο, και τον έβαλε στον παράδεισο της Εδέμ για να τον εργάζεται, και να τον φυλάττει.

16 Και ο Κύριος ο Θεός έδωσε προσταγή στον Αδάμ, λέγοντας: Από κάθε δέντρο του παραδείσου θα τρως ελεύθερα,

17 από το δέντρο τής γνώσης τού καλού και του κακού, όμως, δεν θα φας απ' αυτό· επειδή, την ίδια ημέρα που θα φας απ' αυτό, θα πεθάνεις οπωσδήποτε.

2/ Την «Αδαμική» Διαθήκη που εδόθει επίσης εις τον Αδάμ και την Εύα μετά την παρακοή τους εις τον Θεό χωρίς να τεθεί κανείς όρος .

(Γεν.3:14—19).

14 Και ο Κύριος ο Θεός είπε στο φίδι: Επειδή έκανες τούτο, επικατάρατο να είσαι ανάμεσα σε όλα τα κτήνη, και όλα τα ζώα τού χωραφιού· επάνω στην κοιλιά σου θα περπατάς, και θα τρως χώμα, όλες τις ημέρες τής ζωής σου·

15 και θα στήσω έχθρα ανάμεσα σε σένα και στη γυναίκα, κι ανάμεσα στο σπέρμα σου και στο σπέρμα της· αυτό θα σου συντρίψει το κεφάλι, κι εσύ θα του λογχίσεις τη φτέρνα του.

16 Και στη γυναίκα είπε: Θα υπερπληθύνω τις λύπες σου και τους πόνους της κυοφορίας σου· με λύπες θα γεννάς παιδιά· και στον άνδρα σου θα είναι η επιθυμία σου, κι αυτός θα σε εξουσιάζει.

17 Και στον Αδάμ είπε: Επειδή υπάκουσες στον λόγο τής γυναίκας σου, και έφαγες από το δέντρο, από το οποίο σε είχα προστάξει λέγοντας: Μη φας απ' αυτό, καταραμένη να είναι η γη εξαιτίας σου· με λύπες θα τρως τους καρπούς της όλες τις ημέρες τής ζωής σου·

18 αγκάθια δε και τριβόλια θα βλαστάνει σε σένα· και θα τρως το χορτάρι τού χωραφιού·

19 με τον ιδρώτα του προσώπου σου θα τρως το ψωμί σου, μέχρις ότου επιστρέψεις στη γη, από την οποία πάρθηκες· επειδή, γη είσαι και σε γη θα επιστρέψεις.

3/ Την προς τον Νώε Διαθήκη που δόθηκε εις αυτόν μετά τον κατακλυσμό χωρίς κάποιου όρου και απευθυνόταν προς ολόκληρο τον κόσμο.

(Γεν.8:20

20 Και ο Νώε έκτισε ένα θυσιαστήριο στον Κύριο· και πήρε από κάθε καθαρό κτήνος, και από κάθε καθαρό πουλί, και πρόσφερε ολοκαυτώματα επάνω στο θυσιαστήριο.

Γεν.9:17).

17 Και ο Θεός είπε στον Νώε: Τούτο είναι το σημείο τής διαθήκης, που έστησα ανάμεσα σε μένα και σε κάθε σάρκα, που υπάρχει επάνω στη γη.

4/Την «Αβρααμική» Διαθήκη δοθείσα προς τον Αβραάμ. Ήταν διαθήκη χωρίς όρους και επικυρώθηκε προς τον υιόν αυτού τον Ισαάκ όπως επίσης και προς τον υιόν τούτου τον Ιακώβ.

(Γέν.12:1—3

1 ΚΑΙ ο Κύριος είπε στον Άβραμ: Βγες έξω από τη γη σου, και από τη συγγένειά σου, και από την οικογένεια του πατέρα σου, στη γη που θα σου δείξω·

2 και θα σε κάνω να γίνεις ένα μεγάλο έθνος· και θα σε ευλογήσω, και θα μεγαλύνω το όνομά σου· και θα είσαι για ευλογία·

3 και θα ευλογήσω εκείνους που σε ευλογούν, και θα καταραστώ εκείνους που σε καταριούνται· και μέσα από σένα θα ευλογηθούν όλες οι φυλές τής γης.

Γεν. 26:1—5

1 ΚΑΙ έγινε πείνα στη γη, εκτός της προηγούμενης πείνας, που είχε γίνει στις ημέρες τού Αβραάμ. Και ο Ισαάκ πήγε στον Αβιμέλεχ, τον βασιλιά των Φιλισταίων, στα Γέραρα.

2 Και ο Κύριος φάνηκε σ' αυτόν, και είπε: Μη κατέβεις στην Αίγυπτο· να κατοικήσεις στη γη, που θα σου πω·

3 να παροικείς σε τούτη τη γη, κι εγώ θα είμαι μαζί σου, και θα σε ευλογήσω· επειδή, σε σένα και στο σπέρμα σου θα δώσω όλους αυτούς τους τόπους· και θα εκπληρώσω τον όρκο, που ορκίστηκα στον Αβραάμ τον πατέρα σου·

4 και θα πληθύνω το σπέρμα σου σαν τα αστέρια του ουρανού, και θα δώσω στο σπέρμα σου όλους αυτούς τους τόπους, και διαμέσου του σπέρματός σου θα ευλογηθούν όλα τα έθνη τής γης·

5 επειδή, ο Αβραάμ υπάκουσε στη φωνή μου, και φύλαξε τα προστάγματά μου, τις εντολές μου, τα διατάγματά μου, και τους νόμους μου.

Γεν. 28:10—15).

 5/ Τη «Μωσαϊκή» Διαθήκη δοθείσα εις τον Μωϋσή μετά την έξοδο εις το Όρος Σινά. (Έξοδ. Κ:1—26 και 1—24

+ κε:1—40).

6/ Την «Παλαιστινική» διαθήκη δοθείσα εις τον Ισραήλ υπό τον όρο της μετανοίας του Λαού τούτου. (Δευτερον.λ:1—10).  

7/ Την «Δαβιτική» Διαθήκη δοθείσα εις τον Βασιλέα Δαβίδ.

(Β΄ Σαμουήλ ζ:4—17).

8/ Την «Νέα» Διαθήκη γινομένη προς τον Ισραήλ χωρίς κανενός όρου και η οποία θα περιλαμβάνει την περίοδο που θα επακολουθήσει την Αποκάλυψη του Ιησού Χριστού και την επάνοδο του Ισραήλ εις την Παλαιστίνη.(Ματθ.κζ:28—29

Ιερεμ.λα:31—37 Εβρ. η: 7—13).

…