ΤΑ ΘΕΜΕΛΙΑ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ
Μεταφορά της Αγίας Γραφής Σπύρου Φίλου
ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟΝ
Η ΒΙΒΛΟΣ
01
Ο Θεός υπάρχει:
Η ύπαρξης Του είναι ένα γεγονός το οποίο προσδιορίζει η ιστορία. «χωρίς δε πίστεως αδύνατον είναι να ευαρεστήσει τις εις αυτόν διότι ο προσερχόμενος εις τον Θεόν πρέπει να πιστεύει ότι είναι και γίνεται μισθαποδότης εις τους εκζητούντας αυτόν».
Εβραίους 11:6
6 χωρίς δε πίστεως αδύνατον είναι να ευαρεστήσει τις εις αυτόν· διότι ο προσερχόμενος εις τον Θεόν πρέπει να πιστεύει ότι είναι και γίνεται μισθαποδότης εις τους εκζητούντας αυτόν.
Αυτός ο συλλογισμός μας δίδει τον ορθό προσανατολισμό μας στην αναζήτηση του Προσώπου Του. Ο Θεός υπάρχει. Αυτό είναι το κέντρον της αληθείας. Α’ αυτό ακτινοβολούν οι βασικές αλήθειες όσον αφορά τη θεία φύσι ,τις ιδιότητες τους θείους σκοπούς όσον αφορά την προέλευση τη φύση και την τύχη του ανθρώπου όσον αφορά την καταγωγή κάθε ζωής.
02--O ΘΕΟΣ ΜΙΛΗΣΕ
Η θεία αποκάλυψης που έγινε όχι αναγκαιότητας έχει την προέλευση της στην κυρίαρχο χάρι του Θεού. Ο Ιεχωβά(η Γιαχβέ) έχει αποκαλύψει τον Εαυτό Του στη φύση.
Ψαλμός ιθ:
…Οι ουρανοί διηγούνται την δόξαν του Θεού, και το στερέωμα αναγγέλλει το έργον των χειρών αυτού.
Στις συνειδήσεις των ανθρώπων.
Ρωμαίους β: 15
15 οίτινες δεικνύουσι το έργον του νόμου γεγραμμένον εν ταις καρδίαις αυτών, έχοντες συμμαρτυρούσαν την συνείδηση αυτών και τους λογισμούς κατηγορούντες ή και απολογουμένους μεταξύ αλλήλων,
>>>
Στον γραπτό Του Λόγο την Βίβλο -
Β΄Πέτρουα:21
21 διότι δεν ήλθε ποτέ προφητεία εκ θελήματος ανθρώπου, αλλ' υπό του Πνεύματος του Αγίου κινούμενοι ελάλησαν οι άγιοι άνθρωποι του Θεού.
Και πάνω απ’ όλα στον ενσαρκωθέντα Λόγο - τον Yιόν του Θεού τον Κύριο μας Ιησού Χριστό
Εβραίους α:1-2
1 Ο Θεός, αφού ελάλησε το πάλαι προς τους πατέρας ημών διά των προφητών πολλάκις και πολυτρόπως,
>>>
Όταν ο Θεός μίλησε δεν μίλησε ψελλίζοντας λέξεις ακαθορίστου σημασίας. Μίλησε με απλότητα νε ευθύτητα και συγκεκριμένα.
Η αποκάλυψης Του είναι πραγματική και τέλεια. Ας είναι λοιπόν η αδιάκοπη φράσης του στόματος μας: Ο Θεός μίλησε-«ω γη, γη, άκουε τον λόγον του Κυρίου».
Ιερεμίας 22:29
29 Ω γη, γη, γη, άκου τον λόγο τού Κυρίου.
Ο λόγος του Κυρίου ακούγεται μέσα στην Βίβλο περισσότερο καθαρά από οπουδήποτε αλλού. Η γνώσης γύρω απ’ όλα τα γεγονότα που σχετίζονται με τη δημιουργία και τη λύτρωση. Αν θέλαμε να γνωρίσουμε τον νουν του Θεοί για κάποια ορισμένη περίοδο σκέψεως της ζωής, θα πρέπει να χρησιμοποιήσουμε ως πρωτεύουσα πηγή γνώσεως τον Λόγο Του.
Τα πρώτα δε κεφάλαια του παρόντος βιβλίου αφιερώνονται στην μελέτη των ουσιωδών εκείνων θεμάτων που έχουν σχέση με την προέλευση το περιεχόμενο και την αποστολή της βίβλου.
ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΒΙΒΛΟΣ
Η Βίβλος είναι το βιβλίο απ’ το οποίο πηγάζει η γνώσης του Θεού.
Είναι το εγχειρίδιο της θείας αληθείας, ο οδηγός προς την αιώνια ζωή. Η λέξεις «Βίβλος» έχει τη σημασία της συλλογής επισήμων εγγράφων. Το βιβλίο αυτό ονομάζεται και αι «Γραφαί»
Α΄ Κορινθίους 15: 3-4
3 Επειδή, εν πρώτοις, σας παρέδωσα εκείνο, το οποίο και παρέλαβα, ότι ο Χριστός πέθανε εξαιτίας των αμαρτιών μας σύμφωνα με τις γραφές·
4 και ότι θάφτηκε, και ότι την τρίτη ημέρα αναστήθηκε, σύμφωνα με τις γραφές·
Η «ο Λόγος του Θεού»
Εβραίους δ:12
12 Επειδή, ο λόγος τού Θεού είναι ζωντανός, και ενεργός, και κοφτερότερος περισσότερο από κάθε δίκοπη μάχαιρα, και εισχωρεί βαθιά, μέχρι διαίρεσης και της ψυχής και του πνεύματος, μέχρι τους συνδέσμους και τους μυελούς, και διερευνάει τούς συλλογισμούς και τις εννοεί
Α ΄ ΤΑ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ΣΤΗΝ ΒΙΒΛΟ
Η Βίβλος είναι μια συλλογή από εξήντα έξη βιβλία, τα οποία χωρίζονται σε δυο σειρές, στην Παλαιά και την Καινή Διαθήκη. Η λέξης «Διαθήκη» σημαίνει «συνθήκη» ή «συμφωνία»
Εβραίους η:6-15-
6 Τώρα, όμως, ο Χριστός έλαβε μια εξοχότερη υπηρεσία, καθόσον είναι και μεσίτης μιας ανώτερης διαθήκης, που νομοθετήθηκε με ανώτερες υποσχέσεις.
7 Επειδή, αν η πρώτη εκείνη σκηνή ήταν άμεμπτη, δεν θα υπήρχε ανάγκη να ζητηθεί τόπος για μια δεύτερη·
8 επειδή, καθώς τούς κατηγορεί, λέει: «Δέστε, έρχονται ημέρες, λέει ο Κύριος, και θα πραγματοποιήσω επάνω στον οίκο Ισραήλ κι επάνω στον οίκο Ιούδα μια καινούργια διαθήκη·
9 όχι σύμφωνα με τη διαθήκη που έκανα προς τους πατέρες τους, κατά την ημέρα που τους έπιασα από το χέρι, για να τους βγάλω έξω από τη γη τής Αιγύπτου· δεδομένου ότι, αυτοί δεν έμειναν στη διαθήκη μου, και εγώ τους παραμέλησα, λέει ο Κύριος.
10 Επειδή, αυτή είναι η διαθήκη που θα κάνω προς τον οίκο τού Ισραήλ ύστερα από τις ημέρες εκείνες, λέει ο Κύριος: Θα δώσω τους νόμους μου στη διάνοιά τους, και θα τους γράψω επάνω στην καρδιά τους, και θα είμαι σ' αυτούς Θεός, κι αυτοί θα είναι σε μένα λαός.
11 Και δεν θα διδάσκουν κάθε ένας τον πλησίον του, και κάθε ένας τον αδελφό του, λέγοντας: Γνώρισε τον Κύριο· για τον λόγο ότι, όλοι τους θα με γνωρίζουν, από μικρόν μέχρι μεγάλον.
12 Επειδή, θα είμαι ελεήμονας στις αδικίες τους, και τις αμαρτίες τους, και τις ανομίες τους δεν θα τις θυμάμαι πλέον».
13 Λέγοντας, όμως, «καινούργια», έκανε παλιά την πρώτη· αυτό δε που παλιώνει και γερνάει, είναι κοντά σε αφανισμό.
Η Παλαιά Διαθήκη εγράφη κατ’ αρχήν στην Εβραϊκή γλώσσα (αν και μερικά μέρη του Δανιήλ και Έσδρα εγράφησαν στην Αραμαϊκή.) Η Καινή Διαθήκη εγράφη
στην Ελληνική. ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ 
