20--8--2016---------09-ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΤΥΧΙΚΟΣ-ΜΑΡΤΙΟΣ-ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2006 -------- ΤΟ «ΠΕΡΠΑΤΗΜΑ» ΜΕ ΤΟΝ ΘΕΟ



09-ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΤΥΧΙΚΟΣ-ΜΑΡΤΙΟΣ-ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2006
                    
01
 Μια δεύτερη ματιά   
    Mati-2o

        Συχνά διαβάζουμε βιαστικά και μερικές φορές προσπερνούμε χωρίς την δέουσα προσοχή σημεία που κανονικά θα έπρεπε να κεντρίσουν το ενδιαφέρον και ν' απασχολήσουν τη σκέψη μας. Από την άλλη μεριά μια “δεύτερη ματιά” είναι συχνά απαραίτητη για να ξεφύγουμε από προκαταλήψεις για κάποιο θέμα, που ενστικτωδώς μας ωθούν ν' “αρνηθούμε” ν' ακούσουμε μια αντίθετη άποψη. Αλλά και οι συγγραφείς αισθάνονται κάποτε την ανάγκη να προσθέσουν “μια επιπλέον πινελιά” στο δημοσιευμένο κείμενό τους. 

Τούτη η σελίδα –που ελπίζουμε να παρουσιάζεται τακτικά στον «ΤΥΧΙΚΟ»– σκοπεύει να καλύψει τέτοιες ανάγκες. Αν οι αγαπητοί αναγνώστες έχουν κάτι να πουν ή να προσθέσουν σχετικά με τα δημοσιεύματά μας, καλούνται να αξιοποιήσουν την ευκαιρία.

         ΤΟ «ΠΕΡΠΑΤΗΜΑ» ΜΕ ΤΟΝ ΘΕΟ

        Για τα ίχνη της ζωής μας, που αναφερθήκαμε στο προηγούμενο τεύχος, καλό είναι να θυμηθούμε ότι η φράση «περιεπάτησεν ο Ενώχ μετά του Θεού» στη μετάφραση των Ο~ αποδίδεται ως «ευηρέστησε τω Θεώ», δηλαδή ο τρόπος που έζησε τη ζωή του ευχαρίστησε/ικανοποίησε τον Θεό.

 Έτσι χρησιμοποιείται στην Επιστολή προς Εβραίους («προ γαρ της μεταθέσεως μεμαρτύρηται ευαρεστηκέναι τω Θεώ» 11/ια/6). Το ίδιο σημειώνεται και για τον Νώε, που «τέλειος ων εν τη γενεά αυτού τω Θεώ ευηρέστησεν» (Γεν. 6/ς/9). Ασφαλώς δεν είναι τυχαίο ότι ο Θεός μαρτύρησε από τον Ουρανό κατά τη βάπτιση του Ιησού ότι «Ούτος είναι ο Υιός μου ο αγαπητός, εις τον οποίον ευηρεστήθην» (Ματθ. 3/γ/17).


        Το περπάτημα μαζί με τον Θεό υπονοεί ταυτότητα στη σκέψη, στα λόγια και στις πράξεις, ενώ ως αντίθετο αναφέρεται το περπάτημα «εν βουλή ασεβών» (Ψαλμ. 1/α/1), που αφορά την παράβαση των θείων οδηγιών και διαταγμάτων.

        Ο Ενώχ δεν ήταν ο μοναδικός από τους ανθρώπους που σεβάστηκαν τον Θεό στη ζωή τους, υπήρξε όμως ένα μεγάλο παράδειγμα της πίστης που ευχαριστεί τον Θεό. Ο Σολομώντας μιλώντας στον Θεό για τον Δαβίδ, είπε ότι «περιεπάτησεν ενώπιόν σου εν αληθεία και εν δικαιοσύνη και εν ευθύτητι καρδίας μετά σου» (Α~ Βασ. 3/γ/6).


        Η γενική ιδέα της Αγίας Γραφής αποδίδεται, νομίζουμε, στο λόγο που είπε ο Ιησούς του Ναυή στους Ισραηλίτες:«Προσέχετε όμως σφόδρα να εκτελήτε τας εντολάς και τον νόμον, τον οποίον Μωϋσής ο δούλος του Κυρίου προσέταξεν εις εσάς, να αγαπάτε Κύριον τον Θεόν σας, και να περιπατήτε εις πάσας τας οδούς αυτού, και να φυλάττητε τας εντολάς αυτού, και να ήσθε προσηλωμένοι εις αυτόν, και να λατρεύητε αυτόν εξ όλης της καρδίας σας και εξ όλης της ψυχής σας» (Ιησ. 22/κβ/5).


        Το πνεύμα αυτό μεταφέρει και ο απόστολος Παύλος γράφοντας στους Θεσσαλονικείς: «Όθεν του λοιπού, αδελφοί, σας παρακαλούμεν και σας προτρέπομεν διά του Κυρίου Ιησού, καθώς παρελάβετε παρ' ημών το πώς πρέπει να περιπατήτε και να αρέσκητε εις τον Θεόν, ούτω να περισσεύητε εις το μάλλον· διότι εξεύρετε ποίας παραγγελίας εδώκαμεν εις εσάς διά του Κυρίου Ιησού» (Α~ Θεσ. 4/δ/1-2). |

09-ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΤΥΧΙΚΟΣ-ΜΑΡΤΙΟΣ-ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2006

 02
        “ΕΘΝΙΚΕΣ” ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΚΛΗΡΙΚΩΝ ΤΙΝΩΝ


        Συμπληρωματικά με όσα είχαμε γράψει στο τεύχος Μαΐου 2005, σχετικά με την άλωση της Κωνσταντινούπολης, στα διαβάσματά μας συναντήσαμε αναφορά από το έμμετρο «Χρονικόν περί της των Τούρκων βασιλείας» του Ιέρακος (από το 1300 μέχρι το 1461), σύμφωνα με το οποίο όταν ο Μουράτ ο Β, πολιορκούσε τη Θεσσαλονίκη, αντιμετώπισε σθεναρή αντίσταση και ήταν έτοιμος να σταματήσει την πολιορκία αλλά τότε του παρουσιάστηκαν μοναχοί από την Μονή Βλατάδων και του υπέδειξαν πώς να κόψει την υδροδότηση της πόλης για να αναγκαστούν οι κάτοικοι να παραδοθούν από λειψυδρία. Να πώς περιγράφει το γεγονός ο μέγας λογοθέτης του Πατριαρχείου Κωνσταντινούπολης:

            «Τινές των μοναχών
            των ρακενδύτων εκ των Βλαντέων της μονής
            γράφουσι δε και λέγουσι:
            Ω Κύριε Σουλτάνε
            Ως ει τοι σοι εστί βουλητόν άρξαι Θεσσαλονίκης
            λαβείν και ταύτην και υμάς και πάντας τους εν πόλει
            τους υδροχόους έκοψον σωλήνας Χορτιάτου
            δίψη πιεζομένων δε απάντων κι απορία
            ακόντων τελεσθήσεται όπερ ποθείς γενέσθαι
            Όρος Χορτιάτης έστι δε κείμενον υπέρ ταύτη
            εξ ου τη πόλει άριστον ύδωρ ηδύ εισρέει».


        Λέγεται ότι ο Μουράτ έδωσε μεγάλα προνόμια στη Μονή για τη συνεργασία της με τους Τούρκους και «φρουρόν [τουρκ.=τσαούς”] έθηκεν εν αυτή τιμής ένεκεν», γι’ αυτό και ονομάσθηκε “Τσαούς Μοναστήρ”. Επιπλέον, όπως σημειώνει ο Καθηγητής Π. Καρολίδης στην Ιστορία του Κ. Παπαρηγόπουλου:
             «Διαρκούσης της πολιορκίας της Θεσσαλονίκης ή μικρόν μετά την άλωσιν της πόλεως ταύτης ενεμφανίσθησαν εν τω στρατοπέδω του Μουράτ Β~ απεσταλμένοι των ιερών μονών του αγιωνύμου όρους Άθω και προσήνεγκον αυτώ την υποταγήν της ιερατικής αυτών πολιτείας. Ο οθωμανός μονάρχης ευμενώς εδέξατο τους απεσταλμένους και ανεγνώρισε και επεκύρωσε πάντα τα δικαιώματα και προνόμια, ων απέλαυεν η ιερά πολιτεία επί των ελλήνων αυτοκρατόρων».

        Τα παραπάνω έγιναν το 1430, ύστερα δε από 23 χρόνια έπεσε και η Κωνσταντινούπολη στα χέρια του Μωάμεθ Β~, γιου του Μουράτ, και έγιναν όσα παρουσιάσαμε στο προαναφερθέν τεύχος μας.

        «Νέα Ελλάς», Τρύφ. Ευαγγελίδου, Αθήνα 1913, σελ. 10.
        www.myriobiblos.gr/texts/greek/constantelos_martiries_ch2.html
        Κ. Παπαρηγόπουλου, «Ιστορία του Ελληνικού Έθνους», Εκδ. Ελευθερουδάκη, Αθήνα, τόμ. 5, σελ. 253.


         ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΦΟΝΙΑΔΕΣ

        Κατακρίνοντας την αντιχριστιανική διαγωγή του Ευαγγελικού «ιεροκήρυκα» Πατ Ρόμπερτσον –που ζήτησε τη δολοφονία του προέδρου της Βενεζουέλας– γράφαμε στο τεύχος περασμένου Σεπτεμβρίου: «Εκείνο που περιμένουμε πλέον είναι μια ΔΗΜΟΣΙΑ ΑΠΟΚΗΡΥΞΗ τέτοιων ανθρώπων από τους Έλληνες Ευαγγελικούς».
        Στο τεύχος Νοεμβρίου του ευαγγελικού περιοδικού «Θεσσαλονικείς» ο Στέφανος Κατσάρκας μεταξύ άλλων έγραψε:


            Εστί δε Ρόμπερτσον ένας από τους πιο γνωστούς ευαγγελικούς “φονταμενταλιστές” της Αμερικής, που εμφανίζεται πολύ συχνά και διδάσκει χριστιανισμό στους χριστιανικούς τηλεοπτικούς σταθμούς — και στο δικό μας μακαρίτικο “ΕΛΛΑΣ 62”. Φιγούρα γνωστή και από τις διαφημίσεις βιβλικών σχολείων στο περιοδικό ”Christianity Today” — δυστυχώς.

            Αδελφοί χριστιανοί ευαγγελικοί των Ηνωμένων Πολιτειών, τι χριστιανισμός είναι αυτός που πιστεύετε; με τι λόγια να χαρακτηρίσουμε το γεγονός ότι ανέχεστε και στηρίζετε τέτοιου είδους “πνευματικούς” ηγέτες; Έχουμε και στο παρελθόν γράψει αρκετά για τους “δίκαιους” πολέμους που υποστηρίζετε όπως εκείνος της Παλιάς Διαθήκης και που κατηγορείτε για “μοντερνισμό” όσους ζητούν την ειρήνη.

 Και δε βρέθηκε ούτε ένας ελληνοαμερικανός χριστιανός να απαντήσει, εκεί που κάποιοι είχαν σπεύσει άλλοτε να επιχειρηματολογήσουν σε θέματα πολύ μικρότερης σημασίας. Ή μήπως στηρίζετε και πάλι τέτοιες εγκληματικές προθέσεις στην Παλιά Διαθήκη; εκεί που ο Σαμουήλ “κατέκοψε τον Αγάγ ενώπιον του Κυρίου εν Γαλγάλοις”; Απαντήστε μας: μόνο οι εκτρώσεις και οι ομοφυλόφιλοι σας ενδιαφέρουν;


            Αναλογίζεστε άραγε πόσο έδαφος έχουμε χάσει σ’ ολόκληρο τον κόσμο, εμείς οι ευαγγελικοί από τη δυσφήμιση που έχουν προκαλέσει στο όνομα “ευαγγελικός” —και έμμεσα στην πίστη του Χριστού— τέτοιου είδους φαινόμενα και τέτοιες ενέργειες;

        Βέβαια οι Αμερικανοί Ευαγγελικοί προφανώς δε θα διαβάσουν το κείμενο του Σ.Κ., ευχόμαστε τουλάχιστον να το προσέξουν κάποιοι Ελληνοαμερικανοί όπως επίσης και μερικοί Αμερικανοέλληνες. |

                Ο ΨΑΛΤΗΣ ΚΑΙ Ο ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ

        Παίρνοντας θέση για την διαγωγή των ιεροψαλτών ο Αρχιεπίσκοπος σημειώνει στη μελέτη του «ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟΝ ΙΕΡΟΨΑΛΤΟΥ»:

            «Παρεκτροπαί, και δη δημόσιοι, και πάθη κείνται πέραν και μακράν αυτού. Όπως ουδείς έκδοτος εις τοιαύτα πάθη, με παρελθόν βεβαρημένον, επιτρέπεται να εισέλθη εις τα άγια των αγίων, εις τας τάξεις του ιερού δηλονότι κλήρου, ούτω πως αναλογικώς τρόπον τινά, και ο ιεροψάλτης δέον να είναι προσεκτικός εις την καθόλου ζωήν και συμπεριφοράν του, ώστε να μη υπάρχουν εις βάρος του «αιτιάματα» ως εκ του τρόπου της εν γένει ζωής και πολιτείας του.»
         Και περί μεν των ψαλτάδων πολλά μπορεί να λέγονται και να γίνονται, όπως π.χ. να απολυθούν και να χάσουν το μισθό τους^ όταν όμως ο λόγος γίνεται περί των επισκόπων, τότε «απορία ψάλτου βηξ». |



        http://www.ecclesia.gr/greek/archbishop/meletes/manual_ieropsalti_11.html


                 ΟΙ “ΘΕΟΦΡΟΝΕΣ”...

        Σχολιάσαμε στο τεύχος Μαΐου 2004 την άφρονα ενέργεια του Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως να δεχθεί τον Σάκη Ρουβά για να τον “ευλογήσει” και να του ευχηθεί ”καλή επιτυχία” στη Eurovision , παρ’ όλο που το τραγούδι του ήταν ένα αισχρό “πορνοτράγουδο”...
         Λίγο πριν το παρόν τεύχος παραδοθεί στο τυπογραφείο, στην εκπομπή “Αποκάλυψη τώρα” του τηλεοπτικού σταθμού ΑΝΤΕΝΑ (13-3-06) παρουσιάστηκε ο εν λόγω τραγουδιστής ως οπαδός της “Εκκλησίας των Θεοφρόνων”[*], μαζί με άλλα γνωστά ονόματα, μεταξύ των οποίων αναφέρθηκε και εκείνο της συζύγου του τέως πρωθυπουργού, Δήμητρας Λιάνη Παπανδρέου.

        Δεν θα πούμε εμείς σε κανέναν ποιο “θεό” θέλει να λατρεύει. Ο κόσμος εντούτοις αναρωτιέται, “Τι δουλειά έχει η αλεπού στο παζάρι;” κι ο αναγνώστης ας ορίσει εν προκειμένω, ποιο είναι το παζάρι και ποια είναι η αλεπού... |
         [*] Η εν λόγω “εκκλησία” είναι μια ακόμη αίρεση που ανακατεύει τον Θεό μαζί με τον Δία και τα χριστιανικά ιερά κείμενα με εκείνα των αρχαίων Ελλήνων φιλοσόφων, του ταοϊσμού κ.λπ.