ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΤΗΣ ΣΟΥΛΤΑΝΑΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΟΥ ► SULTANA . CHA: Ιουνίου 2019

01-

ΚΑΛΟ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΚΩΔΙΚΕΣ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΓΡΑΦΗΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΥΘΕΝΤΙΚΟΙ

ΜΗΝΗΜΑ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΓΑΛΑΝΗ

Β΄ Έκδοση.

Εκδόσεις ελληνικού Κέντρου Της Βίβλου 1985 Αθήνα.

ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΤΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ

ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ

01--

ΜΗΝΗΜΑ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΓΑΛΑΝΗ

Η ΒΙΒΛΟΣ ΚΑΙ Η ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑ - 04

Η ΓΝΗΣΙΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΓΡΑΦΩΝ ΟΙ ΚΩΔΙΚΕΣ

Πολλοί ρωτούν: πως ξέρετε ότι η Αγία Γραφή έχει μείνει αναλλοίωτη δια μέσου των αιώνων;

Και απαντάμε: - Υπάρχουν σήμερα Κώδικες με ολόκληρη την Αγία Γραφή και περί τα 1000 χειρόγραφα τηςΠ.Δ. καθώς και 2.328 χειρόγραφα της Καινής Διαθήκης.

«»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»

1/. Ο ΒΑΤΙΚΑΝΟΣ ΚΩΔΙΚΑΣ

Ο Βατικανός Κώδικας είναι ο αρχαιότερος από τους Κώδικες και κατά γενική ομολογία είναι το πολυτιμότερο από τα χειρόγραφα μας.

Ο πολύτιμος Κώδικας φυλάγεται στη βιβλιοθήκη του Βατικανού από το έτος 1481. περιλαμβάνει ολόκληρη την αγία Γραφή εκτός από την επιστολή προς Εβραίους και την Αποκάλυψη. Χρονολογείται από τον 4^οαιώνα και είναι γραμμένος πάνω σε λεπτότατη περγαμηνή. Έχει σήμερα 759 φύλλα και η Καινή Διαθήκη περιλαμβάνει τα 142 φύλλα.

«»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»

ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ ΜΗΝΥΜΑ ΕΛΠΙΔΑΣ ΚΑΙ ΖΩΗΣ

ΜΗΝΗΜΑ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΓΑΛΑΝΗ

2/.Ο ΣΙΝΑΪΤΙΚΟΣ ΚΩΔΙΚΑΣ

Αυτός ο Κώδικας είναι λίγο μεταγενέστερος του Βατικανού. Ανήκει κι αυτός στον 4^ο αιώνα και είναι γραμμένος σε δέρμα αντιλόπης. Τον ανακάλυψε ο Τίσσεντορφ ( TISCHENDORF) το 1844. Οι μοναχοί που δεν ήξεραν της αξία του χρησιμοποιούσαν τα φύλλα για να ανάβουν τη φωτιά. Πουλήθηκε στο Βρετανικό Μουσείο για εκατό χιλιάδες λίρες.

Αυτός ο Κώδικας περιέχει ολόκληρη την Καινή Διαθήκη χωρίς να λείπει κανένα βιβλίο της.

«»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»

02--

Γ΄ ΤΑ ΣΥΓΓΡΑΜΜΑΤΑ ΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ

3/. Ο ΑΛΕΞΑΝΔΡΙΝΟΣ ΚΩΔΙΚΑΣ

Είναι τρίτος σε σπουδαιότητα. Είναι του 5^ου αιώνα και περιλαμβάνει ακέραιη την καινή Διαθήκη. Βρίσκεται κι αυτός στο Βρετανικό Μουσείο και είναι γραμμένος Ελληνικά.

«»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»

4/. Ο ΚΩΔΙΚΑΣ ΤΟΥ ΒΕΖΑ

Βρίσκεται στο Πανεπιστήμιο του Κέϊμπριτζ. Είναι δίγλωσσος στα Ελληνικά και Λατινική μετάφραση του 6^ουαιώνα. Έχει μεγάλη αξία για την αποκατάσταση του κειμένου.

«»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»

Β΄ ΟΙ ΜΕΤΑΦΡΑΣΕΙΣ

Άλλη κατηγορία πηγών εξαιρετικής σημασίας για την αποκατάσταση του κειμένου αποτελούν οι διάφορες μεταφράσεις της Παλαιάς και της Καινής Διαθήκης.

«»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»

Α/. ΜΕΤΑΦΡΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΑΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ

1/. Η μετάφραση των εβδομήκοντα(0) έγινε το 288 προ Χριστού στα Ελληνικά.

2/. Η Σαμαρειτική Πεντάτευχος

3/. Τα Ιωβηλαία.

4/. Η μετάφραση του Ιερώνυμου η καλουμένη Βουλγάτα

( BYLGATA).

Β΄ ΜΕΤΑΦΡΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΚΑΙΝΗΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ

1/. Η Παλίμψηστος Συριακή. Το χειρόγραφο αυτό γύρω στο 400 μ.χ. Αποτελεί μια δυναμική μαρτυρία γιατί δείχνει ότι τα κείμενα των Ευαγγελίων είναι αναλλοίωτα και ουσιαστικά τα ίδια ακριβώς με τα σημερινά.

2/. Η Συριακή Διατεσσάρων.

3/. Η Κουρετόνειος Συριακή.

4/. Η Πεσίττα Συριακή

5/. Η Βουλγάτα του Ιερώνυμου.

«»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»

Μια Τρίτη πηγή σπουδαίας σημασίας για την αποκατάσταση των κειμένων αποτελούν οι διάφορες περικοπές της Κ.Δ. που βρίσκονται κατάσπαρτες μέσα στα συγγράμματα των Πατέρων.

«»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»

1/. Ο Κλήμης Ρώμης ο Πολύκαρπος ο Παπίας που έζησαν στον αποστολικό αιώνα αναφέρουν στα συγγράμματά τους ολόκληρα αποσπάσματα της Καινής Διαθήκης(Κ.Δ.)όμοια με τα σημερινά.

2/. Ειρηναίος το130 μ.Χ. βρίσκουμε1.200 χωρία όμοια με τα σημερινά.

3/. Τερτυλλιανός 150 μ.Χ. στα έργα του Τερτυλλιανού βρίσκονται 2.500 χωρία όμοια με τα σημερινά.

4/. Κλήμης ο Αλεξανδρεύς 165 μ.Χ. 320 χωρία όμοια με αυτά που έχουμε σήμερα.

5/. Ωριγένης 185 μ.Χ. Στα περισωθέντα μέχρι σήμερα συγγράμματά του Ωριγένη βρίσκουμε 5.745 εδάφια (χωρία) όμοια με τα σημερινά που αποτελούν τα δύο τρίτα της καινής Διαθήκης.

Το ίδιο συναντάμε και στους εχθρούς της Βίβλου

Κέλσον και Πορφύριο. Εάν λοιπόν υποθέσουμε προς στιγμή ότι όλες οι Γραφές μυστηριωδώς εξαφανιστούν από το πρόσωπο της γης μας θα μπορέσουμε να τις ξαναβρούμε στα συγγράμματα φίλων και εχθρών της Γραφής το πολύ μέχρι το 225 μ.Χ. Κανένα άλλο Βιβλίο της αρχαιότητας δεν μπορεί να αποδείξει

Ο Ιησούς Χριστός επικύρωσε σχεδόν όλα τα κανονικά βιβλία της Π.Δ. έτσι που να μην αμφιβάλλουμε για την γνησιότητα του κειμένου.

Το κείμενο που χρησιμοποιούσε ο Ιησούς Χριστός και οι Απόστολοι είναι αυτό το ίδιο που έχουμε κι εμείς σήμερα και επομένως είναι γνήσιο ιστορικό και αναλλοίωτο.

Την ίδια στάση κράτησαν και οι μαθητές του Ιησού. Τα γνώριζαν από την παιδική τους ηλικία γιατί τα διδάσκονταν.

Ο Απ. Παύλος γράφει στον Τιμόθεο: «Από βρέφους γνωρίζεις τα ιερά γράμματα τα δυνάμενα να σε σοφίσωσιν εις σωτηρίαν δια της πίστεως εν Χριστώ Ιησού».( Β΄ Τιμοθέου γ:15).

«»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»

Δ΄ Η ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ

Η Κ.Δ. είναι το πιο ζωτικό βιβλίο στον κόσμο το υπέρτατο αντικείμενο της είναι ο Κύριος Ιησούς Χριστός.

Το υπέρτατο θέμα της είναι η σωτηρία των ανθρώπων. Το υπέρτατο έργο της είναι η τελική βασιλεία του Χριστού.

-Διαθήκη σημαίνει: Η Διαθήκη του Θεού προς τον άνθρωπο. Η διαθήκη ισχύει μόνο μετά τον θάνατο του διαθέτη. Η Κ.Δ. έχει ισχύ γιατί πέθανε ο Χριστός και με το αίμα Του που χύθηκε πάνω στο σταυρό της έδωκε την ισχύ της για μας. Και η κληρονομιά που μας άφησε ο Θεός είναι άφθαρτη και αμίαντη και αμάραντη.(Α΄ Πέτρου α:4)

-Πιστεύουμε ότι ο Θεός οδήγησε την αρχέγονη Εκκλησία να ξεχωρίσει τα γνήσια αποστολικά γραπτά και να σχηματίσει τον Κανόνα των 27 κανονικών βιβλίων της Κ.Δ.

Οι δύο Διαθήκες Παλαιά και Καινή αποτελούν στη συνείδηση της Οικουμενικής Εκκλησίας του Χριστού τις Θεόπνευστες γραπτές πηγές της χριστιανικής αποκαλύψεως.

-Ο Ιησούς Χριστός αντλούσε μόνο από τη γραπτή παράδοση της Παλαιάς Διαθήκης τις μαρτυρίες για το πρόσωπό Του και το έργο Του και όχι από τις παραδόσεις Ταλμούδ ( Το Ταλμούδ έχει τις παραδόσεις των Ιουδαίων). (Ιωάννης ε:39)

Ο Κανόνας της Θείας Αποκαλύψεως είναι Ένας και η

Αγία Γραφή. «Δια τούτο και ημείς ευχαριστούμε τον Θεόν αδιαλείπτως ότι παραλαβόντες τον Λόγον του Θεού τον οποίο οικούσατε παρ’ ημών εδέχθητε αυτόν ουχί ως λόγον ανθρώπου αλλά καθώς είναι αληθώς Λόγος Θεού όστις ενεργείται μεταξύ ημών των πιστευόντων». (Α΄ Θεσσαλονικείς β:13).

-Το προφητικό κήρυγμα των Αποστόλων και ο γραπτός Λόγος τους είχαν έμπνευση και αναγεννητική δύναμη όπως και σήμερα ο Λόγος του Θεού αναγεννά τον Πιστεύοντα.

«Σας φανερώνω αδελφοί το Ευαγγέλιο το οποίον εκήρυξα προς εσάς το οποίον και παραλάβετε εις το οποίον και ίστασθε δια του οποίου και σώζεστε…διότι παρέδωκα εις εν πρώτοις εκείνο το οποίον και παρέλαβον» (Α΄ Κορινθίους ιε:1—3).

Όσα εκήρυτταν οι απόστολοι προφορικά δεν μπορούσε να ήταν διαφορετικά από εκείνα που έγραψαν στις επιστολές τους.

Στην επιστολή προς Γαλάτας ο Απ. Παύλος προειδοποιεί και μάλιστα σε τόνο επίσημο και αυστηρό ότι ένα είναι το περιεχόμενο του ευαγγελίου και δεν υπάρχει άλλο. «Εάν ημείς ή άγγελος εξ’ ουρανού σας κηρύττει άλλο Ευαγγέλιο παρά εκείνο το οποίο σας εκηρύξαμεν ας είναι ανάθεμα».

(Γαλάτας α:8).

Το Ευαγγέλιο που είχε κηρύξει ο Απ. Παύλος δια του προφορικού λόγου

Το Ευαγγέλιο που είχε κηρύξει ο απόστολος Παύλος δια του προφορικού λόγου έπρεπε οπωσδήποτε να συμφωνεί και να ταυτίζεται με το κήρυγμα καθώς το εκθέτει στην επιστολή του.

Η διδασκαλία που υποστηρίζει την ύπαρξη δύο πηγών και δύο κανόνων.

Θα πρέπει να στηρίζεται κάθε αμαρτωλός για να σωθεί και να του δώσει ο Θεός τη βεβαιότητα της σωτηρίας του

………………………………..

Η Αγία Γραφή: 2--10--2017----- ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ «Η ΚΑΙΝΗ ...: M ατθαίος 1 1. ΒΙΒΛΙΟ της γενεαλογίας τού Ιησού Χριστού, γιου τού Δαβίδ, γιου τού Αβραάμ. 2. Ο Αβραάμ γέννησε τον Ισαάκ· και ο Ισαάκ...

Ο ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ( Υπό Ανδρέα Τσαγκαλίδη)

Εκδόσεις «Ο Λόγος» LOGOS

ΠΡΟΛΟΓΟΣ

Με πολλή ευχαρίστηση παρουσιάζω την πρώτην αυτήν εργασίαν του αγαπητού αδελφού και άλλοτε μαθητού μου εις την Βιβλική Σχολή Ανδρέα Τσαγκαλίδη ο οποίος τώρα υπηρετεί ως εργάτης του Κυρίου εις τον αμπελώνα Αυτού.

Το θέμα του μικρού τούτο τεύχους είναι: «ο Σταυρός του Χριστού» και αποτελείται από εννέα άρθρα που εδημοσιεύθησαν κατά καιρούς εις το θρησκευτικό περιοδικό «αναζωπύρωσης».

Είναι ενδιαφέρον και ρίχνουν άφθονο φως εις το εξιλαστήριο έργο του Χριστού. Βοηθούν δε πολύ τον πιστό αλλά και κάθε αναγνώστη εις το να εμβαθύνει στο μεγάλο και ανέκφραστο μυστήριο του Σταυρού να κατανοήσει κάπως περισσότερο την τόσο ακατανόητη για το πεπερασμένο - (αυτό που έχει όρια). μας πνεύμα αγάπη του Θεού ο Οποίος τόσο αγάπησε τον αμαρτωλό άνθρωπο ώστε να θυσιάσει τον Υιό Του τον Μονογενή «ίνα πας ο πιστεύων εις Αυτόν μην απολεσθή αλλά να έχει ζωήν αιώνιον. Η μικρή αυτή μελέτη θα βοηθήσει ελπίζουμε πολλούς ώστε να γνωρίσουν ότι ο Λόγος του Σταυρού ενώ είναι εις τους απολυμένους μωρία όμως στους σωζομένους είναι δύναμης Θεού και ότι μόνον εκεί εις τον Σταυρό του Χριστού είναι δυνατόν να έχουμε ασφάλεια και σωτηρία επίσης ότι το Αίμα που χύθηκε στον Σταυρό μας εξασφαλίζει την εξιλέωση την απολύτρωση την συγχώρηση την καθαρότητα και την ειρήνη της ψυχής.

Αλλά και άλλη άποψης του Σταυρού η οποία ενώ με τόση δύναμη και πίστη διακηρύσσεται από τον Απόστολο Παύλο εις την προς Γαλάτας επιστολή του.

(Γαλάτας 2:20)

20 Μαζί με τον Χριστό έχω συσταυρωθεί· ζω δε όχι πλέον εγώ, αλλά ο Χριστός ζει μέσα σε μένα· σε ό,τι, όμως, τώρα ζω μέσα στη σάρκα, ζω με την πίστη τού Υιού τού Θεού, ο οποίος με αγάπησε, και παρέδωσε τον εαυτό του για χάρη μου.

…..

Μ’ όλα αυτά πολύ λίγο διακηρύσσεται και υπογραμμίζεται συνήθως αναπτύσσεται στη μικρή αυτή μελέτη με σαφήνεια και απλότητα. Είναι δε η αλήθεια αυτή ότι ο κάθε πιστός οφείλει να συμμετέχει εις τον θάνατον του Χριστού. Αυτό το θαυμάσιο μυστήριο αυτή η ευλογημένη παραδοξολογία ότι δηλαδή ενώ ζούμε τώρα είμαστε δια πίστεως νεκροί και συν-εσταυρωμένοι

Με τον Χριστό η αλήθεια είναι πράγματι ότι ο Χριστός ζει μέσα μας που αποτελεί αληθινή αποκάλυψη και πνευματική επανάσταση αποτελεί επίσης και την λύση όλων των προβλημάτων μας και όλων των δυσκολιών μας.

Είναι βεβαίως οδυνηρά αλλά και τόσο πολύ ευλογημένα τα’ αποτελέσματα της συ-σταυρώσεως μας με τον Χριστό διότι επιβάλλουν την σταύρωσή μας ως προς τον κόσμο και του εγώ μας. Εν τούτοις από την σταυρωμένη αυτή ζωή πηγάζει η νέα ζωή της υπηρεσίας η ειρήνη και η ικανότης του πιστού να λέγει μαζί με τον Παύλο: «Τα πάντα δύναμαι δια του ενδυναμούντος με Χριστού». Όλα αυτά τα ευλογημένα αποτελέσματα αναπτύσσονται με δύναμιν και χάριν από τον συγγραφέα. Γενικώς η μελέτη του βιβλίου αυτού ελπίζουμε ότι θα βοηθήσει ώστε ο αναγνώστης να αποκτήσει μία καθαρωτέραν και πληρεστέραν γνώσιν του απολυτρωτικού σχεδίου του Θεού και να συλλάβει την βαθυτέραν σημασίαν του ευλογημένου μηνύματος του Σταυρού που είναι ιδιαιτέρως επίκαιρον και απαρέτητον στην εποχή μας.

Δημήτριος Ι. Μαγκριώτης

02--Ο ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ( Υπό Ανδρέα Τσαγκαλίδη)

Εκδόσεις «Ο Λόγος» 02

Κεφάλαιο ==Α==

02--Ο ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ

Ελέχθη ότι η καρδιά του κόσμου είναι η Παλαιστίνη η καρδιά της Παλαιστίνης η Ιερουσαλήμ και η καρδιά της Ιερουσαλήμ ο ναός.

Η καρδιά του χριστιανισμού είναι η Βίβλος η καρδιά της Βίβλου είναι ο Σταυρός και η καρδιά του Σταυρού είναι η καρδιά του Θεού. μια καρδιά γεμάτη από τρυφερό πόνο για τον πλανεμένο αμαρτωλό άνθρωπο μια καρδιά που χτυπήθηκε και συντρίφτηκε την ώρα που έκανε εξιλέωση της δικής μου ενοχής!

Προτού προχωρήσουμε περισσότερο ας ζητήσουμε σιωπηλά το Άγιο Πνεύμα να μας δώσει μια καθαρότερη όραση των θαυμάσιων του Σταυρού και μια βαθύτερη πείρα της μεταμορφωτικής Του δυνάμεως.

Ο Σταυρός του Χριστού είναι το τρομερότερο αλλά και το

ενδοξότερο αντικείμενο που είδαν ποτέ οι άνθρωποι ή οι άγγελοι έξω από την πύλη του Ουρανού.

Στην:

(Α΄ Κορινθίους 1: 18)

18 Επειδή, ο λόγος τού σταυρού σ' εκείνους μεν που χάνονται είναι μωρία, σε μας, όμως, που σωζόμαστε είναι δύναμη Θεού.

…..

Διαβάζουμε : «Διότι ο λόγος του σταυρού εις μεν τους απολυμένους είναι μωρία εις ημάς δε τους σωζομένους είναι δύναμης Θεού».

Ο λόγος ή το μήνυμα του σταυρού πιθανόν να μη μπορεί ν’ ακουστεί από ένα μόνο εδάφιο της Γραφής. Αν θέλουμε να λάβουμε το μήνυμα αυτό σε όλη του την πληρότητα και σπουδαιότητα πρέπει να ακούσουμε ολόκληρο τον Λόγο του Θεού σχετικά μ’ αυτό. Το μεγάλο μήνυμα του Σταυρού έχει πολύ παρεξηγηθεί λόγω του τμηματικού τρόπου κατά πόσο κηρύττεται πλήρως το Ευαγγέλιο του Σταυρού. Τούτο θα εξακολουθεί να είναι στους απολυμένους μωρία. Πόσο αποκαλυπτικό είναι αυτό! Είναι ένα σημείο ότι είσαι απολυμένος αν δεν δεις την άπειρη σοφία και δύναμη του Θεού στο Σταυρό του Χριστού.

Ο Λόγος του Σταυρού είναι Λόγος του Θεού περί Σταυρού. Είναι το μήνυμα της αγάπης και της χάρητος σε μας δια του Σταυρού. Τι θαυμαστός Λόγος είναι αυτός! Ας προσπαθήσουμε την βαθύτερη σημασία Του.

1/. Ο Λόγος του Σταυρού είναι ο Λόγος του Θεού σχετικά με την αγιότητα και την αμαρτία.

Εννοώ την αγιότητα του Πάσχοντος και την φαυλότητα της αμαρτίας για την οποία έπαθε.

Στο κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο 8:34 ο Ιησούς είπε: «Ο πράτων την αμαρτίαν δούλος είναι της αμαρτίας».

34 Τους αποκρίθηκε ο Ιησούς: Σας διαβεβαιώνω απόλυτα, ότι: Καθένας που πράττει την αμαρτία, είναι δούλος της αμαρτίας.

Και στο εδάφιο 46 λέγει: Τις από σας με ελέγχει περί της αμαρτίας;»

ΙΩΑΝΝΗ 8:46

46 Ποιος από σας με ελέγχει για αμαρτία; Αν, όμως, σας λέω αλήθεια, γιατί εσείς δεν με πιστεύετε;

……

Σχετικά με τη διδασκαλία του Ιησού αμαρτία και δουλεία είναι στενά συνδεδεμένα μεταξύ τους. δεν υπάρχει αληθινή ελευθερία όπου δεν έχουν σπάσει τα δεσμά της αμαρτίας. Ο Χριστός δεν έκαμε αμαρτία. Εάν θα έκανε θα έμπαινε κάτω από την επιρροή της και ως εκ τούτο θα υστερείτο της Μεσσιανικότητας Του και δεν θα ήταν κατάλληλος να γίνει μια θυσία «χωρίς μώμο». Αυτός ήταν άγιος άμωμος και χωρισμένος από τους αμαρτωλούς. Ο χαρακτήρα και οι λόγοι Του ήσαν αποκαλύψεις του αοράτου και αιωνίου

Θεού. Έφερε τις αμαρτίας μας στο σώμα Του και θανατώθηκε υπό «χειρών ανόμων»

(Πράξεις 2:22)

22 Άνδρες Ισραηλίτες, ακούστε τούτα τα λόγια· τον Ιησού τον Ναζωραίο, άνδρα που αποδείχθηκε σε σας από τον Θεό με δυνάμεις και τέρατα και σημεία, τα οποία ο Θεός έκανε ανάμεσά σας διαμέσου αυτού, όπως ξέρετε κι εσείς,

….

Η αγιότης του Θεού και η αμαρτωλότης του ανθρώπου συναντήθηκαν σε μια τρομερή πάλη στο σταυρό του Κυρίου Ιησού Χριστού. Ο Σταυρός είναι εκείνος που αποκαλύπτει την αγαθότητα του Θεού και την αμαρτωλότητα και ελεεινότητα του ανθρώπου

(Πράξεις 4:27—28).

27 Επειδή, στ' αλήθεια, συγκεντρώθηκαν ενάντια στον άγιο παίδα σου, τον Ιησού -αυτόν που έχρισες- και ο Ηρώδης, και ο Πόντιος Πιλάτος, μαζί με τα έθνη και τους λαούς τού Ισραήλ,

28 για να κάνουν όσα το χέρι σου και η βουλή σου προόρισε να γίνουν.

Όπως το σκοτάδι δεν μπορεί να έχει επικοινωνία με το φως έτσι και το αμαρτωλό πνεύμα του ανθρώπου δεν μπορεί να έχει επικοινωνία με το Άγιο Πνεύμα της Νίκης προς την αγιότητα και προς την αθέτηση της αμαρτίας.

…………..

2/. Ο Λόγος του Σταυρού είναι ο Λόγος του Θεού σχετικά με την αγάπη και τη θυσία.

Όταν ο Θεός έδωκε τον Υιό Του δεν υπήρχε καμιά προσδοκία αποφυγής του καταραμένου θανάτου του Σταυρού.

Ο Θεός δεν είχε καμιά ελπίδα σωτηρίας για τον άνθρωπο παρά μόνον δια του θανάτου του Υιού Του γι’ αυτό και δεν υπάρχει άλλη ελπίδα σωτηρίας εκτός από τη δύναμη του Σταυρού Του

(Πράξεις 4:12).

12 Και δεν υπάρχει διαμέσου κανενός άλλου η σωτηρία· επειδή, ούτε άλλο όνομα είναι δοσμένο κάτω από τον ουρανό ανάμεσα στους ανθρώπους, διαμέσου τού οποίου πρέπει να σωθούμε.

…..

Ο Σταυρός στέκεται για την αγάπη του

Θεού—Πατρός και την θυσία του Θεού—Υιού. «Διότι τόσον ηγάπησεν ο Θεός τον κόσμον ώστε έδωκε τον Υιόν αυτού τον Μονογενή».

(Ιωάννης 3:16).

16 Επειδή, με τέτοιον τρόπο αγάπησε ο Θεός τον κόσμο, ώστε έδωσε τον Υιό του τον μονογενή, για να μη χαθεί καθένας ο οποίος πιστεύει σ' αυτόν, αλλά να έχει αιώνια ζωή.

……

Ο Χριστός επίσης μας αγάπησε και έδωκε τον εαυτό Του για μας «προσφορά και θυσία εις τον Θεό»

(Εφεσίους 5:2).

2 και περπατάτε με αγάπη, όπως και ο Χριστός αγάπησε εμάς, και παρέδωσε τον εαυτό του για χάρη μας προσφορά και θυσία στον Θεό, σε οσμή ευωδίας.

……

Η ομολογία του Κυρίου μας είναι: «Ο Υιός του ανθρώπου δεν ήλθε δια να υπηρετηθεί αλλά δια να υπηρετήσει και να δώσει την ζωήν αυτού λύτρον αντί πολλών»

(Ματθαίος 20:28).

28 όπως ο Υιός τού ανθρώπου δεν ήρθε για να υπηρετηθεί, αλλά για να υπηρετήσει, και να δώσει τη ζωή του λύτρο για χάρη πολλών.

…….

Το μήνυμα του Σταυρού είναι μήνυμα της απείρου και υπηρετούσης αγάπης. Μόνο ο Θεός μπορούσε να αγαπήσει έναν αμαρτωλό κόσμο και να δώσει τον Υιόν Του τον Μονογενή για να πεθάνει πάνω στο Σταυρό γι’ αυτόν.

Μόνο ο Θεός—Υιός μπορούσε να μας αγαπήσει ενώ ήμασταν εχθροί και να δώσει την άμωμη ψυχή Του θυσία για την αμαρτία. Τα παθήματα και η θυσία του Χριστού είναι η απόδειξη και η έκφραση της εντάσεως της αγάπης του Θεού.

………….

03-Ο ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ( Υπό Ανδρέα Τσαγκαλίδη)

Εκδόσεις «Ο Λόγος» 03

3/. Ο Λόγος του Σταυρού είναι Λόγος του Θεού σχετικά με τη δικαιοσύνη και την ειρήνη

Μερικοί από τους πρώτους Πατέρες της εκκλησίας δίδαξαν ότι η προσφερόμενη υπό του Χριστού απολυτρωτική τιμή πληρώθηκε στο Σατανά για την ελευθέρωση των ψυχών(1) (Σημείωση ένα(1)

Σ. Μ. Τη θεωρία του Ωριγένη αυτή φαίνεται ότι πρώτος επινόησε ο Ωριγένης δεχόμενος: ότι ο Ιησούς στο θάνατο Του προσέφερε το μεν σώμα Του ως θυσία στον Θεό την δε ψυχή Του ως «λύτρον»και αντάλλαγμα στο διάβολο για να εξαγοράσει τις ψυχές των ανθρώπων που είχε εκείνος στην εξουσία του.

«Ούτος γαρ (ο διάβολος) εκράτει ημών εως δοθεί το υπέρ υμών αυτώ λύτρον ή του Ιησού ψυχή…»(Ωριγένης.

Αλλά τι δικαίωμα είχε πάνω στις ψυχές των ανθρώπων αυτός που ήταν ένας ανθρωποκτόνος από την αρχή; Η βίβλος διδάσκει ότι ο Χριστός έδωσε τον εαυτό Του θυσία προς τον Θεό

(Εφεσίους ε:2).

…..

Ο Σταυρός δεν στέκεται μόνο ως έμβλημα της απείρου αγάπης αλλά και της αιωνίας δικαιοσύνης. Ο Χριστός έφερε την ειρήνη δια του αίματος του Σταυρού. Η άπειρη δικαιοσύνη είναι απείρως ικανοποιημένη με την άπειρη αξία της ζωής και του αίματος Εκείνου ο Οποίος ήταν Άπειρος. «εξαλείψας το καθ’ ημών χειρόγραφον συνιστάμενον εις διατάγματα το οποίον ήτο εναντίον εις ημάς και αφήρεσεν αυτό εκ του μέσου προσηλώσας αυτό επί του Σταυρού».

(Κολοσσαείς 2:14).

14 όταν εξάλειψε το χειρόγραφο με τα διατάγματα, που ήταν εναντίον σας, και το αφαίρεσε από το μέσον, καρφώνοντάς το επάνω στον σταυρό·

……

Όλο εκείνο που ήταν εναντίον μας στα μάτια του δίκαιου Θεού που στεκότανε στο δρόμο της διαλλαγής μ’ Αυτόν καρφώθηκε πάνω στο Σταυρό μαζί μ’ εκείνον που υπέφερε και πέθανε πάνω σ’ αυτόν. Και έτσι εμείς που κάποτε ήμασταν μακράν εγίναμε πλησίον δια του θανάτου του Χριστού

(Εφεσίους 2: 13).

13 τώρα, όμως, διαμέσου τού Ιησού Χριστού, εσείς που άλλοτε ήσασταν μακριά, γίνατε κοντά διαμέσου τού αίματος του Χριστού.

……

Δια του Σταυρού Του «δικαιοσύνη και ειρήνη εφιλήθησαν». Τώρα το μήνυμα του Σταυρού είναι ότι «Αυτός είναι η ειρήνη ημών όστις έλυσε το μεσότοιχον του φραγμού»

(Εφεσίους 2: 14)

14 Επειδή, αυτός είναι η ειρήνη μας, ο οποίος έκανε τα δύο μέρη ένα, και γκρέμισε το μεσότοιχο του φραγμού,

…..

για να ενώσει Ιουδαίους και Εθνικούς στον Εαυτόν Του καταργήσας την έχθραν εν τη σαρκί αυτού τον νόμον των εντολών των εν διατάγμασι».

(Εφεσίους 2:15).

15 καταργώντας την έχθρα επάνω στη σάρκα του, τον νόμο των εντολών, που είναι στα διατάγματα, ώστε, στον εαυτό του, να κτίσει τούς δύο σε έναν καινούργιο άνθρωπο, φέρνοντας ειρήνη·

….

4/. Ο Λόγος του Σταυρού είναι ο Λόγος του Θεού σχετικά με τη σωτηρία και τη δύναμη.

Κοίταξε στο εδάφιο με το οποίο αρχίσαμε :

(Α΄ Κορινθίους 1:18)

…..

«ο Λόγος του Σταυρού είναι εις ημάς τους σωζομένους δύναμις Θεού». Ο Σταυρός είναι το σύμβολο της παντοδυναμίας του Θεού στο να σώζει. Όλοι οι πιστεύοντες και οι επαναπαυόμενοι στη σκιά Του αισθάνονται τη σωτήρια δύναμη του Θεού. Όπως η ασφάλεια του Ισραηλίτη εξαρτιόταν από την παραμονή του στο σπίτι με τους ματωμένους παραστάτες.

(Έξοδος 12: 22)

22 έπειτα, πάρτε μια δέσμη από ύσσωπο, και βουτήξτε την στο αίμα, που θα είναι σε μια λεκάνη· και από το αίμα που θα είναι μέσα στη λεκάνη, χτυπήστε το ανώφλι και τους δύο παραστάτες των θυρών· και κανένας από σας δεν θα βγει έξω από τη θύρα τού σπιτιού του μέχρι το πρωί·

….

Έτσι και η δική μας ασφάλεια εξαρτάται από τη διαμονή μας κάτω από τον ματωμένο Σταυρό ως την ανατολή της ημέρας που θα διαλύσει τα σκοτάδια της αμαρτίας και του θανάτου. Όπως ο Ιησούς Χριστός έχασε τη ζωή Του στο Σταυρό για να την σώσει στη δόξα της αναστάσεως έτσι κι εμείς πρέπει να χάσουμε τη ζωή μας για να την εύρωμε νέα εν Αυτώ για την τιμή και τη δόξα του Θεού Πατρός.

Ο Λόγος του Σταυρού είναι ο Λόγος της δυνάμεως του Θεού προς σωτηρίαν εις πάντας του πιστεύοντας. Είναι το μόνο επιτυχές μέσον του Θεού για τη σωτηρία των ανθρώπων δια πίστεως ώστε να εξέλθουν από τα από τα σκότη και να έλθουν στο φως για να γίνουν νέα κτίσματα. Παντού και πάντοτε ο σταυρός του ο Σταυρός του Χριστού είναι δύναμις Θεού.

Η σοφία των ανθρώπων και των αγγέλων ποτέ δεν θα ξεπεράσει την σοφία του Θεού που αποκαλύφθηκε στο Σταυρό του Χριστού. «Ο Ιησούς Χριστός έγινε εις ημάς σοφία από Θεού δικαιοσύνη τε και αγιασμός και απολύτρωσις».

(Α΄ Κορινθίους 1:30).

30 Αλλά, εσείς είστε απ' αυτόν εν Χριστώ Ιησού, που έγινε σε μας σοφία από τον Θεό, και δικαιοσύνη και αγιασμός και απολύτρωση·

«»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»

κεφαλαιον ==Β==

Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

«Και ευρεθείς κατά το σχήμα ως άνθρωπος εταπείνωσεν εαυτόν γενόμενος υπήκοος θανάτου –θανάτου δε σταυρού».(Φιλιππισίους β:6)

Ο θάνατος του Χριστού μνημονεύεται στην Καινή Διαθήκη 175 φορές. Όλες οι μεγάλες διδασκαλίες της Γραφής σαν αμάραντα στεφάνια κατατέθηκαν υπό του Αγίου Πνεύματος

στα πόδια του Σταυρού.

Ο Σταυρός και ο Χριστός αντιπροσωπεύονται ως ένα διότι καρφώθηκαν μαζί. Το να κηρύττεις το Σταυρό είναι σαν να κηρύττεις τον Χριστό και Αυτόν εσταυρωμένον.

Το να καυχάσαι στο Σταυρό είναι σαν να καυχάσαι στη χάρη εκείνη η οποία δια του θανάτου έχει αθετήσει την αμαρτία και κατήργησε την έχθρα της ανθρώπινης καρδιάς.

(Εφεσίους β:16).

Ο θάνατος του Σταυρού είναι ο θάνατος της αμαρτίας που έφραζε το δρόμο του ανθρώπου προς τον Θεό και ο θάνατος του θανάτου που ήταν ο μισθός της αμαρτίας. Η φωνή μας χρειάζεται να αγιασθεί για να μιλήσει για ένα θάνατο όπως αυτόν. Διότι αυτός ήταν:

1/. Ένας θάνατος αισχύνης.

Για ληστεία και φόνο ο Ρωμαίος σκλάβος μαστιγωνόταν και σταυρωνόταν γυμνός. Ο Άγιος του Θεού που ελογίσθη μετά ανόμων είχε την ίδια μεταχείριση (Ιωάννης ιθ:23—24). «Έλαβον τα ιμάτια και έκαμον τέσσερα μερίδια εις έκαστον στρατιώτην εν μερίδιον… και επί τον ιματισμόν έβαλον κλήρον». Αυτοί τον μαστίγωσαν γυμνόν και τον εξέθεσαν στα μάτια των ανθρώπων αλλά τόσον βαθειά και ισχυρή ήταν η αγάπη Του για τους αμαρτωλούς και τόσο πολύ ευχαριστείτο στο θέλημα του Θεού ώστε υπέφερε το Σταυρό καταφρονήσας την αισχύνη. (Εβραίους ιβ:2).

Ο σταυρωμένος επάνω στο ξύλο εθεωρείτο καταραμένος από τη γη και από τον ουρανό. Αυτό ήταν και γεγραμμένο: «Επικατάρατος πας ο κρεμάμενος επί ξύλου». Αυτός έφερε την αμαρτία και υπέφερε την αισχύνη διότι αμαρτία και αισχύνη είναι αδιαχώριστα. Είσαι τόσο αναίσχυντος για τις αμαρτίες σου ώστε να θέτεις Αυτόν σε φανερή αισχύνη; (Εβραίους ς:6)

Ω τι ντροπή να αισχύνεσαι(ντρέπεσαι) γι’ Αυτόν ο οποίος δεν αισχύνθηκε(ντράπηκε)να υποφέρει τον οδυνηρό και ατιμωτικό θάνατο του Σταυρού για μας για να μας σώση α[π τη δύναμη και την ενοχή της αμαρτίας και από την αγωνία μιας αιωνίου αισχύνης (ντροπής). Το γεγονός αυτό θα έπρεπε να θέση μια βαθύτερη σημασία στον ύμνο: «Δεν επαισχύνομαι Χριστέ να Σε ομολογώ».

2/. Ένας εκούσιος θάνατος.

Το θέλημα του Θεού ήταν γραμμένο στην καρδιά Του. με την καθημερινή και συνεχή υπακοή Του στο θέλημα αυτό έγινε υπήκοος μέχρι θανάτου –θανάτου δε Σταυρού. Άκουσε τα λόγια Του γραμμέναστο κατά Ιωάννην ι:17—18: «Δια τούτο ο Πατήρ με αγαπά διότι εγώ βάλλω αυτήν απ’ εμαυτού. Εξουσίαν έχω να βάλω αυτήν και εξουσίαν έχω πάλιν να λάβω αυτήν. Ταύτην την εντολήν έλαβον παρά του Πατρός μου».

Μπορεί να είναι αυτός ο θάνατος ενός μάρτυρος κατά συνήθη έννοια; Ο κόσμος έχει δει όχι και λίγους που είχαν τη δύναμη να την λάβουν πάλι πίσω. «Χαλάσατε τον Ναόν τούτον» είπε ο Ιησούς εννοώντας το σώμα Του «και εις τρεις ημέρας θα τον οικοδομήσω». Είναι η γλώσσα ενός απλώς «καλού ανθρώπου» που είναι έτοιμος να υποφέρει θάνατο χάριν της αληθείας; Το γεγονός ότι αυτός είχε δύναμη να λάβει πίσω τη ζωή Του πάλι δίνει άπειρη αξία στο να την βάλει. Ο θάνατος Του δεν μπορούσε να είχε γλυκειά ευωδία στο Θεό σαν μια εξιλέωση για την αμαρτία εάν δεν ήταν ένας πρόθυμος και οικιοθελής θάνατος για το σκοπό αυτό.

Ο Απ. Παύλος έγραφε στους Κορινθίους: «διότι εξεύρετε την χάριν του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού ότι πλούσιος ων επτώχευσε δια σας δια να πλουτήσητε σεις με την πτωχείαν Εκείνου». (Β΄ Κορινθίους η: 9). Ο Εθελοντικός Του θάνατος είναι αδιαχώριστος από την Του ζωή. Η υποταγή Του ήταν «έως θανάτου» και έτσι η υποταγή Του και ο θάνατος Του ήταν μια προσφορά—μια θυσία η οποία θα έχει μια γλυκιά ευωδία στο Θεό για όλη την αιωνιότητα.

Υπάρχει καμιά γλυκιά ευωδία στην ψυχή σου χάριν της θυσίας;

3/. Ένας προλεγόμενος θάνατος.

Η αρχαιότατη σκέψη που κάποτε εισήλθε στο νου του ανθρώπου είναι συνδεδεμένη με τον με τον Αμνό του Θεού: τα παθήματα του Κυρίου Ιησού Χριστού. «Ο αμνός του Θεού ο θυσιασθείς προ καταβολής κόσμου»(Αποκάλυψης ιγ: 8). Αυτό δεν ήταν μια μεταγενέστερη σκέψη του Θεού το να δώσει δηλαδή τον Υιό Του να θυσιαστεί για τη σωτηρία του κόσμου. Ο Πέτρος μας λέγει ότι ο Χριστός ήταν «Προορισμένος προ

καταβολής κόσμου» (Α΄ Πέτρου α:20).

Ο θάνατος Του ήταν ο σκοπός της ενσαρκώσεως Του. ήλθε όχι για να υπηρετηθεί αλλά για να υπηρετήσει και να δώσει τη ζωή Του λύτρον αντί πολλών. Δεν έχεις παρά να μελετήσεις τον «Μωϋσή και τους προφήτες» για να ιδείς πόσο καθαρά οι άνθρωποι αυτοί του θεού μίλησαν κινούμενοι υπό του Αγίου Πνεύματος περί των παθημάτων του Χριστού και της μετά ταύτα δόξης.(Γένεσης γ: 15—κβ:18—Ησαϊας ν:6—

νγ: 3—12 Δανιήλ θ:24—26 Ζαχαρίας ς:12—13—ιγ:6—7

Μαλαχίας γ: 1—3).

Ο απόστολος Πέτρος που γνώριζε την διδασκαλία των προφητών προκαλούμενος στο Ναό από τους Ιουδαίους τους είπε ότι όλα αυτά που « ο Θεός προ-είπε δια στόματος πάντων των προφητών αυτού ότι ο Χριστός έμελλε να πάθη εξεπλήρωσεν ούτω»(Πράξεις γ: 18). Στην ένδοξη εκείνη συνάθροιση στο όρος της μεταμορφώσεως το κύριο και μοναδικό θέμα άξιο της προσοχής τους ήταν «ο θάνατος που θα πραγματοποιούνταν στην Ιερουσαλήμ» ο ουρανός η γη και η Κόλαση θα επηρεάζονταν από το θάνατο αυτό. «Ω ανόητοι και βραδείς την καρδίαν» είπε ο Κύριος στους δύο που βάδιζαν προς Εμμαούς «εις το να πιστεύσητε όλα όσα ελάλησαν οι προφήται. Δεν έπρεπε ο Χριστός να υποφέρει και να εισέλθει εις την δόξαν αυτού;» (Λουκάς κδ: 25—26).

Ο θάνατος του Χριστού μαζί με τη δόξα που θα ακολουθούσε είναι το πιο έξοχο γεγονός μέσα σε ολόκληρη την περιοχή της θείας Αποκαλύψεως.

4/. Ένας αντικαταστατικός θάνατος.

Αυτός έθεσε τη ζωή Του με σκοπό να σώσει εμάς από την ενοχή και την αμαρτία για να μας φέρει προς το Θεό. τι λέγει η Γραφή; Ο Λόγος του Θεού ασφαλώς είναι πολύ καθαρός πάνω στο σπουδαίο και ζωτικό αυτό σημείο. Άκουσε τι λέγει ο Πέτρος: «Τας αμαρτίας ημών Αυτός εβάστασεν εν τω σώματι Αυτού επί του ξύλου»(Α΄ Πέτρος β:24). Άκουσε την διακήρυξη του Παύλου: «Ο Ιησούς Χριστός έδωκεν εαυτόν υπέρ ημών δια να μας λυτρώσει από πάσης ανομίας και να μας καθαρίσει εις εαυτόν λαόν εκλεκτόν ζηλωτήν καλών έργων». (Τίτος β:4). Ο Ησαϊας λέγει γι’ Αυτόν: «Αυτός τω-όντι

τας ασθενείας ημών εβάστασε και τας θλίψεις ημών επεφορτίσθη. Αυτός ετραυματίσθη δια τας παραβάσεις ημών εταλαιπωρήθη δια τας ανομίας ημών η τιμωρία ήτις έφερε την ειρήνην ημών ήτο επ’ Αυτόν…. Αλλά η βαθύτερη καρδιά του θέματος εγγίζεται όταν λέγει: «Αλλ’ ο Κύριος ηθέλησε να βασανίσει αυτόν… θα δώσεις την ψυχήν Αυτού προσφοράν περί αμαρτίας».(Ησαϊας νγ:4—10). «Τον μη γνωρίσαντα αμαρτίαν έκαμεν υπέρ ημών αμαρτίαν δια να γίνωμεν ημείς δικαιοσύνη του Θεού δι’ αυτού». (Β: Κορινθίους ε:21).

Ο θάνατος του Χριστού είναι η θέση του αμαρτωλού. Είναι η τελική και αμετάκλητη τακτοποίηση του Θεού με την αμαρτία. Οι θυσίες της Π.Δ. δεν μπορούσαν να αφαιρέσουν την αμαρτία. Σ’ αυτές υπήρχε ενθύμησης της αμαρτίας.

(Εβραίους ι:3—4). Αλλ’ ο Χριστός με μια προσφορά ετελειοποίησε διαπαντός τους αγιαζομένους. (Εβραίουςι:14).Η προσφερόμενη εκείνη θυσία πάνω στο σταυρό είναι η τελευταία ενθύμηση του Θεού περί αμαρτίας εκείνων που πιστεύουν. «Τας αμαρτίας σας και τας ανομίας σας δεν θέλω ενθυμείσθαι πλέον»(Ιερεμίας λα:34)

Η αμαρτία πρέπει να είναι ένα απερίγραπτο και τρομερό πράγμα στα μάτια του Θεού όταν Αυτός δεν μπορούσε και δεν θα μπορέσει να δεχθεί καμία άλλη τιμή από εκείνη την αγία και άμωμη ψυχή του αιωνίου και αγαπητού Του Υιού. Αυτός έδωσε την ψυχή του Υιού Του προσφοράν περί αμαρτίας.(Ησαϊας νγ:10)

ΤΟ ΑΙΜΑ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ

«και δι’ αυτού να συνδιαλλάξει τα πάντα προς εαυτόν ειρηνοποιήσας δια του αίματος του Σταυρού αυτού»(Κολοσσαείς α:20).

Μια από τις πλέον θαυμάσιες εκθέσεις σε ολόκληρη τη Γραφή σχετικά με τον μοναδικό χαρακτήρα του Κυρίου Ιησού Χριστού βρίσκεται στο πρώτο κεφάλαιο της προς Κολοσσαείς επιστολής και στα εδάφια αυτά θα δεις ότι αρχίζουν και τελειώνουν με μια παραπομπή στο απολυτρωτικό αίμα του Σταυρού του Χριστού σαν να ήταν η βάσις της ενδόξου

προεξοχής Του.

Η αμαρτία και ο θάνατος συνεδέθησαν μαζί σαν αιτία και αποτέλεσμα από την πρώτη αρχή. «Εν τη ημέρα καθ’ ην φάγης θέλεις εξάπαντος αποθάνει». Όταν ο Αδάμ αμάρτησε ο θάνατος αμέσως έγινε φανερός στην αναζήτηση να κρύψει τον εαυτόν του από την παρουσία του Θεού. Επίσης η αμαρτία του Κάϊν τον οδήγησε μακριά από την παρουσία του Θεού. Ο μισθός της αμαρτίας είναι θάνατος. Εκείνοι που δεν συμφιλιώθηκαν με τον Θεό δια του θανάτου του Υιού Του παρουσιάζονται ως νεκροί ενώ είναι ζωντανοί.

Υπάρχουν δύο ζωτικές και σπουδαίες ερωτήσεις σχετικά με την άποψη αυτή του Σταυρού στις οποίες θα προσπαθήσουμε να απαντήσουμε.

α/. Τι σημαίνει το αίμα του Σταυρού Αυτού;

Το αίμα του Σταυρού αυτού πρέπει να διακριθεί από το αίμα κάθε άλλου Σταυρού. Το αίμα εκείνων που σταυρώθηκαν με τον Χριστό δεν αξίζει τίποτα. Και αν ακόμα το αίμα ολοκλήρου της ανθρωπότητας θα μπορούσε να χυθεί επάνω σε ένα Σταυρό δεν θα μπορούσε να κάνει ούτε ένα εξιλασμό ενώπιον του Θεού. Η έμφασης δεν πρέπει να τεθεί τόσο επάνω στο Σταυρό όσο το γεγονός ότι αυτός ήταν δικός Του σταυρός και ότι ήταν στην αγία ενανθρώπιση Του στη θεία Του αξιοπρέπεια δόξα και τιμή εσταυρώθει εκεί. «η ζωή είναι εις το αίμα και τι ζωή ήταν αυτή! Όλη η πολυτιμότης και αμέτρητη αξία και της ζωής του Θεού αντιπροσωπεύεται εδώ στο αίμα του Χριστού. Η έκχυσης του αίματος Αυτού επάνω στο Σταυρό ήταν η έκχυσης της ψυχής Του με όλη την άπειρη αξία της καθαρότητας αγάπης και δυνάμεως. Αυτός έδωσε τον εαυτό Του για μας. Αυτό λέγεται εύκολα. Αλλά που μπορούν πεπερασμένα μυαλά να συλλάβουν όλα εκείνα που ο εαυτός Του σημαίνει στα μάτια και στην καρδιά του Θεού; Μόνον ο Αιώνιος Πατήρ μπορεί να εννοήσει πλήρως και να εκτιμήσει την αξία της ψυχής του Αιωνίου Υιού.

Το αίμα του Χριστού που εχύθη για τις αμαρτίες μας είναι όλο εκείνο που ο Χριστός είναι ενώπιον του Θεού χάριν ημών. Ποιος θα τολμήσει να πει πως η τιμή δεν ήταν αρκετή;

Δεν έχει σημασία η αξία που εμείς δίδαμε στο Αίμα του

Σταυρού Του αλλά η αξία που ο Θεός δίδει.

Η επόμενη ερώτησης είναι:

β/. Το αίμα του Σταυρού Του τι μας εξασφαλίζει;

Αυτό έθεσε την βάση δια της οποίας ο Θεός μπορεί δικαίως να δικαιώσει τον ασεβή. Άνοιξε ένα αυλάκι δια του οποίου το σωτήριο έλεος του Θεού μπορεί να ρέει χαρμόσυνα ως τα έσχατα μέρη της γης και τα έσχατα βάθη της ανθρώπινης ανάγκης. Δια του αίματος του Σταυρού Του υπάρχει:

1/. Εξιλέωσης. «Και Αυτός είναι ιλασμός περί των αμαρτιών ημών και ουχί μόνον περί των ημετέρων αλλά και περί όλου του κόσμου».(Α΄ Ιωάννης β:2). Ήταν αναμφιβόλως στην τιμή της θυσίας της ζωής που ο Θεός στην αρχή έντυσε τον Αδάμ και την Εύα με το δέρμα του ζώου. Τώρα στην τιμή της ζωής του Υιού υπάρχει ένα ταιριαστό κάλυμμα προσφερόμενο σε κάθε παιδί του Αδάμ. Το κάλυμμα που προμηθεύει δια του αίματος του Χριστού ήταν αρκετά μακρύ και φαρδύ ώστε να σκεπάσει τις αμαρτίες ολόκληρου του κόσμου.»Ο κρύπτων τας αμαρτίας αυτού δεν θέλει ευοδωθεί». Κανένα σκέπασμα κατασκευασμένο από άνθρωπο δεν είναι αρκετά μακρύ και δυνατό να αποκρύψει την ασυγχώρητη αμαρτία από το μάτι εκείνου ο Οποίος ως κριτής όλης της γης θα καθίσει επί του μεγάλου λευκού θρόνου.

2/. Απολύτρωσης: το αίμα του Χριστού δεν είναι μόνο ένα σκέπασμα της αμαρτίας αλλά είναι επίσης μια εξαγοραστική τιμή που επληρώθη για τον αμαρτωλό. Κοίταξε πως το τοποθετεί ο Πέτρος: «Εξεύροντες ότι δεν ελυτρώθητε από της ματαίας πατροπαραδότου διαγωγής υμών δια φθαρτών αργυρίου ή χρυσίου αλλά δια του τιμίου αίματος του Χριστού» (Α΄ Πέτρου α:18). Ο μέγας Θεός και Σωτήρας μας λέγει ο Παύλος γράφοντας προς τον Τίτο έδωκε τον Εαυτόν Του για μας για να μας εξαγοράσει από κάθε ανομία( Τίτος β:14 ). Δεν υπάρχει Εκκλησία του Θεού χωρίς το απολυτρωτικό αίμα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού (Πράξεις κ: 28). Το να απορρίπτεις την απολυτρωτική δύναμη του εκχυθέντος αίματος του Χριστού είναι σαν να απορρίπτεις την ύπαρξη της Εκκλησίας ως ενός κεκλιμένου λαού γι’ Αυτόν.

«Δεν ανήκετε εις εαυτούς δια τιμής ηγοράσθητε» είναι αλήθεια για κάθε έναν που είναι παιδί του Θεού δια της χάρητος. Η αμαρτία δεν ένα χρέος αλλά είναι ένα έγκλημα για το οποίο ο Χριστός έγινε κατάρα. Το αίμα Του χύθηκε όχι για να πληρώσει το χρέος της αμαρτίας αλλά για να εξαλείψει την αμαρτία και να απολυτρώσει τον αμαρτωλό από όλες τις ανομίες του. η τιμή ήταν ο Εαυτός Του και είναι ικανή στον υπολογισμό του Θεού για τις αμαρτίες όλου του κόσμου. Αγαπητέ μου φίλε έχεις απαιτήσει δια πίστεως την ελευθερία αυτή που αγοράσθηκε για σένα δια του αίματος του Σταυρού Του;

3/. Συγχώρησης.

Το αίμα του Χριστού δεν μας προμηθεύει μόνο το σκέπασμα της αμαρτίας (όπως το ιλαστήριο κάλυπτε τις πλάκες του παραβιασμένου Νόμου) ούτε μόνο μία τιμή ικανή να λυτρώσει τον αμαρτωλό αλλά μας προμηθεύει επίσης και την συγχώρηση των αμαρτιών. «Δια του Οποίου έχομεν την απολύτρωσιν δια του αίματος Αυτού την άφεση των αμαρτημάτων». (Εφεσίους α:7).

Αυτός εφανερώθη για να σηκώσει τις αμαρτίες μας. Εσήκωσε τις αμαρτίες μας στο σώμα Του επάνω στο ξύλο και στο καταραμένο εκείνο ξύλο ένας θάνατος ισοδύναμος με την αμαρτία απέθανε.

Ο μισθός της αμαρτίας του κόσμου ήταν ο θάνατος του Υιού του Θεού. Και επειδή ο μισθός της αμαρτίας επληρώθη η αμαρτία δεν έχει καμιά κυριότητα επάνω μας. «Πας ο πιστεύων δικαιούται». ( Πράξεις ιγ:39) το αίμα του Σταυρού του Χριστού είναι το επίπεδο της πλήρους και αιωνίου συγχωρήσεως του Θεού. Η ελευθερία και η πληρότητα της συγχωρήσεως αυτής εξαρτώνται από την ελευθερία και την πληρότητα της θυσίας του Χριστού. Όχι από προσπάθειες και τα έργα μας αλλά από το έλεος και την χάρη του Θεού.

19-6-2019-

Ο ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ( Υπό Ανδρέα Τσαγκαλίδη)

03 ==Γ== Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΟΥ 03-

4/. Καθαρότης. Τόσο τέλειο και θαυμαστό είναι το έργο αυτό της χάριτος για μας ώστε η μίανσης που επροξενείτο με την πράξη των αμαρτιών που ήδη συγχωρήθηκαν τώρα θα έχει ως αποτέλεσμα τον καθαρισμό. Το αίμα των τράγων και των ταύρων και η σποδός της δαμάλεως—οι σκιές εκείνες του αίματος του Χριστού—μπορούσε μόνο να φέρουν τελετουργικό καθαρισμό αλλά «πόσο περισσότερον το αίμα του Χριστού (ο οποίος ενεδυναμώθη υπό του αιωνίου Πνεύματος να προσφέρει τον Εαυτό Του στον Θεό) θέλει καθαρίσει την συνείδηση σας από νεκρών έργων».(Εβραίους θ:14). Ο καθαρισμός αυτός είναι απαραίτητος για να υπηρετήσομε τον ζώντα Θεόν. «οι καθαροί την καρδίαν θέλουσιν ιδεί τον Θεόν». Λυτρωθήκαμε για να είμεθα ένας καθαρισμένος λαός γι’ Αυτόν ζηλωταί καλών έργων.

Αλλά πως θα διατηρηθούμε μέσα στην καθαρότητα αυτή για να είμεθα κατάλληλοι για την υπηρεσία του Κυρίου; η απάντηση μας δίδεται στην ( Α΄ Επιστολή του Ιωάννου α:7)

«Εάν περιπατώμεν εν τω φωτί καθώς Αυτός είναι εν τω φωτί έχομεν κοινωνίαν μετ’ αλλήλων και το αίμα του Ιησού Χριστού του Υιού Αυτού καθαρίζει ημάς από πάσης αμαρτίας».

Ενώ περιπατούμε στο φως της παρουσίας Του το αίμα του Χριστού καθαρίζει συνεχώς καθαρίζει συνεχώς κάθε αμαρτία η οποία θα διέκοπτε την κοινωνία μας μετ’ αλλήλων και θα μας παρεμπόδιζε να εργασθούμε γι’ Αυτόν.

5/. Ειρήνη. Αυτή δεν είναι μια ειρήνη που έγινε με τον Θεόν αλλά μια ειρήνη που ο Θεός έκαμε «ειρηνοποιήσας δια του αίματος του σταυρού αυτού». Ο μεγάλος αγώνας μεταξύ της αμαρτίας του ανθρώπου και της δικαιοσύνης του Θεού τελείωσε επάνω στο Σταυρό όσον αφορά τον λυτρωμένο. Αυτή είναι η ειρήνη με τιμή. Αιωνία τιμή στην άπειρη σοφία και αγάπη του Πατρός και στην άπειρη συγκατάβαση και χάρη του Υιού. Ο Σταυρός του Χριστού είναι μια τέτοια υπερχειλίζουσα αποκάλυψης της αγαθότητας του Θεού που έχομε αλλά για να την απολαύσουμε πρέπει να μετανοήσουμε και να προχωρήσουμε τελείως τον εαυτό μας μία ειρήνη «την οποία ο κόσμος δεν δύναται να δώσει». «Αυτός είναι η ειρήνη ημών».

6/. Εγγύτης. «Τώρα όμως δια του Ιησού Χριστού σεις οι ποτέ όντες μακράν εγίνατε πλησίον δια του αίματος του Χριστού». Η αμαρτία δεν είναι μόνο «ακαθαρσία» η οποία μας η οποία μας κάνει ακατάλληλους για την παρουσία του Θεού αλλά είναι και «παράβασης» και αποστασία η οποία τραβά την ψυχή μακριά από τον Θεό. Ότι κάνει η αμαρτία το αίμα του Χριστού τα καταστρέφει. Η αγάπη της αμαρτίας μας οδηγεί μακριά από τον Θεό η δε αγάπη για τον Χριστό που έγινε θυσία για την αμαρτία μας –μας φέρει κοντά στον Θεό. Το να έχεις σχέσεις με τον θάνατο του Χριστού αυτό θα σε φέρει κοντά στον Θεό. Αυτή είναι η εγγύτης ενός τέκνου γεννημένου στην οικογένεια του Θεού που βρήκε τον τόπο της αναπαύσεως στους βραχίονας της αιωνίου αγάπης Του. Όπως το φως εξαλείφει τα σκοτάδια έτσι και το αίμα του Χριστού εξαλείφει τις αποστάσεις.

7/. Ελευθερία. Αφού οι αμαρτίες μας και οι ανομίες μας δεν θα μνημονευθούν πλέον θα έχομε παρρησία να «εισέλθωμεν εις τα άγια δια του αίματος του Ιησού δια νέας και ζώσης οδού την οποίαν καθιέρωσεν εις ημάς δια του καταπετάσματος τουτέστι της σαρκός αυτού». (Εβραίους ι:17—20). Το μεγαλύτερο προνόμιο μας στη γη είναι να εισερχώμεθα με παρρησία στα άγια. Αυτό ήταν η μεγαλύτερη πράξης την οποία ο Αρχιερεύς έκανε στη μεγάλη ημέρα του εξιλασμού. Η ελευθερία αυτή της εισόδου μας στο μέρος της παρουσίας του Θεού ο οποίος είναι ο Αγιότερος όλων είναι η στεφανωμένη Νίκη του Σταυρού. Δια του Αίματος του Ιησού η ενοχή της αμαρτίας μας εξαλείφθηκε και το μίασμα της αμαρτίας καθαρίστηκε από την ψυχή μας και έτσι μπορούμε να πλησιάσουμε τον Θεό με πίστη και εμπιστοσύνη (Εφεσίους γ:12). Η ελευθερία αυτή της εισόδου μας στα άγια είναι το μυστικό και η πηγή της ελευθερίας στην υπηρεσία μας. «Ας πλησιάζωμεν λοιπόν μετά παρρησίας εις τον θρόνο της χάρητος δια να λάβωμεν έλεος και να εύρωμεν χάριν προς βοήθειαν εν καιρώ χρείας».( Εβραίους δ:16). Εκείνοι που πηγαίνουν με παρρησία στο θρόνο της χάρητος θα πάνε με παρρησία στο έργο του Κυρίου. Επωφελούμαστε άραγε από την Αιματοαγορασμένη αυτή ελευθερία;

Στις ημέρες της δουλείας ένα φτωχό πλάσμα βρέθηκε στον Καναδά. Καθώς το τραίνο περνούσε μέσα από το Τορόντο μια άλλη ελευθερωμένη σκλάβα τον είδε ταπεινωμένο σε μια γωνιά

ηθικά φοβισμένο μήπως κάποιος έμπορος σκλάβων τον συλλάβη.

-Τζων είσαι ανόητος του είπε εκείνη. Γιατί είσαι τόσο φοβισμένος; Έχεις αποτινάξει τα δεσμά της σκλαβιάς. Είσαι ένας ελεύθερος άνθρωπος σε ελεύθερο έδαφος. Δόξασε το Θεό Τζων!

-Αγαπητή ψυχή και συ είσαι ένας ελεύθερος άνθρωπος σε ελεύθερο έδαφος. Πάρε την ελευθερία σου που ο Χριστός έχει εξαγοράσει για σένα. Δόξασε τον Κύριο.

«»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»

04--Ο ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ( Υπό Ανδρέα Τσαγκαλίδη)

Εκδόσεις «Ο Λόγος»

==Δ==

Ο ΣΚΟΠΟΣ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ

«Ο Ιησούς Χριστός όστις έδωκεν εαυτόν δια τας αμαρτίας υμών δια να ελευθερώσει ημάς εκ του παρόντος πονηρού αιώνος κατά το θέλημα του Θεού και Πατρός ημών.

(Γαλάτας 01:4).

4 που έδωσε τον εαυτό του εξαιτίας των αμαρτιών μας, για να μας ελευθερώσει από τον παρόντα πονηρό αιώνα, σύμφωνα με το θέλημα του Θεού και Πατέρα μας·

….

Στην μεγάλη αυτή ημέρα του Ισραήλ όταν ο Αρχιερεύς έκανε τον ετήσιο εξιλασμό ράντιζε με το αίμα της θυσίας όλα τα σκεύη της σκηνής και αυτό σήμαινε ότι ο δρόμος πλέον ήταν ανοιχτός για την εισαγωγή στην απόλαυση όλων των ευλογιών που αυτά αντιπροσώπευαν. Έτσι με τον ραντισμό του αίματος του εξιλασμού όλα τα πράγματα που τυπικώς ήσαν αφιερωμένα στο Ναό προσφέρθηκαν ελεύθερα στο λαό. Γι’ αυτό στην προς (Ρωμαίους η 32)

32 Επειδή, αυτός, που τον ίδιο του τον Υιό δεν λυπήθηκε, αλλά τον παρέδωσε για χάρη όλων μας, πώς και μαζί μ' αυτόν δεν θα χαρίσει σε μας τα πάντα;

…….

διαβάζουμε: «Επειδή όστις τον ίδιον εαυτού Υιόν δεν εφείσθη αλλά παρέδωκεν αυτόν υπέρ πάντων ημών πως και μετ’ αυτού δεν θέλει χαρίσει εις ημάς τα πάντα;» Πώς να τα δώσει ο Θεός όλα αυτά αφού όλα εκείνα που χρειαζόμαστε για την ευσέβεια αγοράστηκαν για μας δια του θανάτου του Υιού αυτού; Ο Ιησούς είπε στους μαθητάς Του: «Αιτείτε και θέλει σας δοθεί. Ζητείτε και θέλετε ευρεί». Τι είναι λοιπόν τα ιδιαίτερα εκείνα προνόμια και οι ευλογίες που αγοράσθηκαν δια του αίματος του σταυρού Αυτού και μας δόθηκαν ως κληρονομιά στο θάνατο Του;

1/. Ο Χριστός απέθανε για μας για να αγοράσει την ελευθερία μας από όλη την ανομία

(Τίτος 2:14).

14 ο οποίος έδωσε τον εαυτό του για χάρη μας, για να μας λυτρώσει από κάθε ανομία, και να μας καθαρίσει για τον εαυτό του λαόν εκλεκτό, ζηλωτή καλών έργων.

…………….

Η ανομία έχει δύο όψεις: Την παθητική και την ενεργητική ως κατάστασης και ως πράξης. Ως κατάστασης σημαίνει ανισότητα ως πράξης

σημαίνει αδικία. Η φυσική στάσης του ανθρώπου ενώπιον του Θεού δεν είναι σωστή δεν υπάρχει ισότης και ενότης σκοπών και έτσι τα έργα του ανθρώπου είναι άδικα για τον Θεό. Ονομάζονται «πονηρά έργα». Και από τα έργα αυτά της αδικίας και από την άνιση φύση που είναι ο αρχηγός τους μας ελευθερώνει το πολύτιμο αίμα του Χριστού. Το να λυτρωθείς από κάθε τι που εμποδίζει την ψυχή από του να ομοιάσει εκείνον που πέθανε για τις αμαρτίες μας.

Εάν δεν είμαστε απελεύθεροι από όλες αυτές τις διαθέσεις της ψυχής που αμαυρώνουν την ισότητα μας με το Θείο Σχέδιο τότε ο Σταυρός του Χριστού δεν ξεπλήρωσε το σκοπό του σε μας.

2/. «Αυτός απέθανε για μας ο δίκαιος υπέρ των αδίκων για να μας φέρει στον Θεό».

(Α΄ Πέτρου γ:18).

18 Επειδή, και ο Χριστός έπαθε μια φορά για πάντα για τις αμαρτίες, ο δίκαιος για χάρη των αδίκων, για να μας φέρει στον Θεό, ο οποίος, ενώ μεν θανατώθηκε κατά τη σάρκα, ζωοποιήθηκε όμως διαμέσου τού Πνεύματος·

………….

Ο σκοπός του θανάτου του Χριστού δεν ήταν μόνο να μας ελευθερώσει από όλη την ενοχή και την ανομία αλλά για να μας φέρει προς τον Θεόν. «Προσήλθατε—λέγει ο συγγραφεύς της προς Εβραίους επιστολής—εις τον Ιησούν τον μεσίτην και εις αίμα καθαρισμού…και εις την πόλην του Θεού του ζώντος»

(Εβραίους 22:22—24).

22 αλλά, προσήλθατε στο βουνό Σιών, και σε πόλη τού ζωντανού Θεού, την επουράνια Ιερουσαλήμ, και σε μυριάδες αγγέλων,

23 σε πανηγύρι και εκκλησία πρωτοτόκων, που έχουν καταγραφεί στους ουρανούς, και στον Θεό, που είναι ο κριτής όλων, και σε πνεύματα δικαίων, οι οποίοι έλαβαν την τελειότητα·

24 και σε μεσίτη καινούργιας διαθήκης, τον Ιησού, και σε αίμα καθαρισμού, που μιλάει καλύτερα από εκείνο τού Άβελ.

……………….

Το να φερθείς στον Θεό όχι σαν ένας εγκληματίας αλλά ως ένας αγορασμένος με το αίμα υιός είναι μεγάλος θρίαμβος του Σταυρού του Χριστού. Αλλά πως μπορεί ο θάνατος του Χριστού να μας φέρει στον Θεό;

Κατά πρώτον μας φέρνει στη γνώση του Θεού. Εμείς ποτέ δεν μπορούσαμε να εννοήσομε την άπειρη αγάπη και το έλεος του Θεού που απέστειλε τον Υιόν Του να υποφέρει και να πεθάνει για τους ασεβείς. Δια θανάτου του Υιού Του ο Θεός μας έδωσε μια νέα και πλήρη αποκάλυψη του Εαυτού Του.

Δεύτερον τα παθήματα του Χριστού μας φέρνουν στην εύνοια του Θεού. Συμφιλιωθήκαμε με τον θεό δια του θανάτου του Υιού Του.

Τρίτον δια του θανάτου Αυτού λάβαμε δια πίστεως την ομοιότητα του Θεού και γίναμε «Κοινωνοί Θείας φύσεως».

Τέταρτον φερθήκαμε στην απόλαυση του Θεού και τελικώς θα φερθούμε στον Οίκο και στην άμεση Παρουσία του Θεού. Ο σκοπός μας στο Θεό αλλά να φέρει την καθημερινή μας ζωή σε

ευγνώμονα και μακαρία αφιέρωση στο θέλημα Του. Η δύναμης του Σταυρού Του σε έφερε στον Θεόν;

3/. Αυτός απέθανε για μας για να λάβωμεν την υιοθεσία. «εξαπέστειλε ο Θεός τον Υιόν αυτού…..δια να μας εξαγοράσει….δια να λάβωμεν την υιοθεσίαν»

(Γαλάτας 4:5).

5 για να εξαγοράσει αυτούς που ήσαν κάτω από τον νόμο, ώστε να λάβουμε την υιοθεσία.

………………….

Το προνόμιο της υιοθεσίας αγοράσθηκε δια του αίματος του Σταυρού αυτού. Προτού καλέσουμε τον Θεό Πατέρα μας πρέπει να ελευθερωθούμε από το βάρος της ενοχής και την δύναμη του Νόμου. Προτού ο Θεός μας αναγνωρίσει ως υιούς Του πρέπει και εμείς να φέρουμε την εικόνα Του και να εκπληρώσουμε όλες τις δίκαιες απαιτήσεις του αγίου Νόμου.

Όλοι οι άνθρωποι δια φύσεως είναι πλάσματα του Θεού και μπορούν να γίνουν τέκνα Θεού μόνο δια πίστεως. Το να είναι υιός είσαι κληρονόμος και το να είσαι κληρονόμος αυτό σημαίνει να είσαι κάτοχος όλων εκείνων που αγοράσθηκαν για μας δια του θαυμάσιου θανάτου του Σταυρού. Και επειδή είμεθα υιοί εξαπέστειλε ο Θεός το Πνεύμα του Υιού Του στις καρδιές μας το οποίο κράζει « Αββά ο Πατήρ»

(Γαλάτας 4:6) και έτσι ο Πατήρ ακούει την κραυγή και απαντά κατά την πληρότητα της Πατρικής Του σοφίας και αγάπης.

4/. Απέθανε για να μας ελευθερώσειαπό τον παρόντα πονηρόν αιώνα

(Γαλάτας 1: 4).

……………

Ενόσω θα βρισκόμαστε στο σώμα αυτό θα είμαστε εκτεθειμένοι στις πολλές επιδράσεις του παρόντος πονηρού αιώνος. Έξω από την επιρροή του αγίου πνεύματος του Θεού εργάζονται τα πονηρά πνεύματα στις καρδιές των υιών της απείθειας

(Εφεσίους 2:2).

2 μέσα στις οποίες κάποτε περπατήσατε, σύμφωνα με το πολίτευμα του κόσμου τούτου, σύμφωνα με τον άρχοντα της εξουσίας τού αέρα, του πνεύματος, που σήμερα ενεργεί στους γιους τής απείθειας·

….

Ένας από τους καρπούς του Θανάτου του Χριστού είναι να μας σώσει από τις εσφαλμένες αρχές και τις ακάθαρτες διαθέσεις μας και να θεραπεύσει τις ψυχές μας ακόμα και μέσα στη δηλητηριασμένη ατμόσφαιρα του παρόντος πονηρού αιώνος. Μια από τις αιτήσεις της μεγάλης ιερατικής προσευχής του Κυρίου ήταν: «Δεν παρακαλώ να σηκώσεις αυτούς εκ του κόσμου αλλά να φυλάξεις αυτούς εκ του πονηρού».

(Ιωάννης 17:15).

15 Δεν παρακαλώ να τους σηκώσεις από τον κόσμο, αλλά να τους διαφυλάξεις από τον πονηρό.

…………….

Οι τρεις παίδες δεν σώθηκαν από την κάμινο του πυρός αλλά σώθηκαν από την κάμινο του πυρός αλλά σώθηκαν μέσα σ’ αυτήν και αυτό ήταν περισσότερο για τη δόξα του Θεού.

Ο πανταχού παρόν σταυρός είναι πανταχού για να μας προστατεύει από τον πονηρό του κόσμου τούτου. Νικούμε δια του αίματος του Αρνίου. Δια της συνεχούς αποβλέψεως μας

σ’ Αυτόν θα είμαστε συνεχώς ελευθερωμένοι.

5/. «Απέθανε υπέρ ημών δια να μη ζήσωμεν ημείς πλέον δι’ εαυτούς(για τους εαυτούς μας) αλλά δια τον αποθανόντα υπέρ ημών»

(Β΄ Κορινθίους 5:15).

15 και πέθανε για χάρη όλων, ώστε αυτοί που ζουν, να μη ζουν πλέον για τον εαυτό τους, αλλά γι' αυτόν που πέθανε και αναστήθηκε για χάρη τους.

……

Απέθανε για μας για να μας ελευθέρωσε από τη νεκρά κατάσταση της φιλαυτίας(φίλος του εαυτού μου) και για να βρούμε μια νέα ζωή με κέντρο Αυτόν.(όχι του εαυτού μας).

Το να ζούμε για τον εαυτό μας είναι σαν να είμαστε νεκροί για τον Θεό ενώ ζούμε. Η ψυχή που δεν έχει ελκυσθεί από τη δύναμη του Σταυρού δεν μπορεί να πει πως βρήκε την αληθινή της ανάπαυση. Οι πιο μεγάλοι πειρασμοί με τους οποίους έχομε να κάνουμε είναι εκείνοι που μας ωθούν να ζήσομε για τον εαυτό μας. Όλη η αυτενέργεια κατά κάποιον τρόπο θέλει να δοξάσει το εγώ. Τα νερά που πηγάζουν από μια φίλαυτη καρδιά δεν μπορούν να σηκωθούν ψηλότερα από μια φίλαυτη τιμή.

-Όταν η καρδιά γίνει το κανάλι της θείας ενέργειας αντί η πηγή της αυτενέργειας η έκβαση της ζωής θα σηκωθεί πάνω από την ανθρώπινη προσπάθεια και θα δοξάσει Εκείνον που είναι η πηγή της ζωής και της σωτηρίας. Ο Χριστός έπαθε για μας αφήνοντας παράδειγμα για να ακολουθήσουμε στα ίχνη Εκείνου. «Αυτός δεν ήρεσεν εις Εαυτόν».(Εννοεί ότι ήθελε να αρέσει στον Πατέρα και όχι στον εαυτό Του ο Χριστός δηλαδή). Εάν έχουμε λυτρωθεί με την τιμή αυτή του αίματος πρέπει να δοξάσουμε τον Θεό δια του σώματος μας και δια του πνεύματος μας τα οποία είναι δικά Του. Η γλώσσα των λυτρωμένων ψυχών είναι: «Όχι εγώ αλλά ο Χριστός».(Όπως και ο Χριστός όχι εγώ αλλά ο Πατέρας).

10-Ο ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

( Υπό Ανδρέα Τσαγκαλίδη) Εκδόσεις «Ο Λόγος»

6/. Αυτός απέθανε για μας για να λάβουμε την επαγγελία του Πνεύματος

(Γαλάτας 3:13—14).

13 Ο Χριστός μάς εξαγόρασε από την κατάρα τού νόμου, καθώς έγινε κατάρα για χάρη μας· επειδή, είναι γραμμένο: «Επικατάρατος καθένας που κρεμιέται επάνω σε ξύλο».

14 Για νάρθει στα έθνη η ευλογία τού Αβραάμ διαμέσου τού Ιησού Χριστού, ώστε να λάβουμε την υπόσχεση του Πνεύματος διαμέσου τής πίστης.

……

Αυτός εξαγόρασε την ελευθερία μας από την κατάρα του Νόμου για να λάβουμε την δωρεά του Αγίου Πνεύματος. Η Πεντηκοστή ήταν στο Γολγοθά. Η δύναμης του Αγίου Πνεύματος έχει εξασφαλισθεί για μας δια της δυνάμεως του θανάτου Του και της αναστάσεως Του.

Διδασκόμαστε εδώ ότι κανείς δεν μπορεί να λάβει την επαγγελία του Πνεύματος εντός εκτός εάν έχει λυτρωθεί από την κατάρα δι’ Αυτού που έγινε κατάρα για μας. Το αίμα του Χριστού πρέπει κατά πρώτον να καθαρίσει την καρδιά προτού το ευλογημένο Άγιο Πνεύμα μπορέσει να κατοικήσει εκεί. Το αίμα του Χριστού προμηθεύει κάθε πνευματική ευλογία για μας και το άγιο Πνεύμα έρχεται για να μας βοηθήσει στην πνευματική απόλαυση των ευλογιών αυτών και να εργαστεί μέσα μας και με εμάς εκείνο που είναι ευάρεστο(αρεστό) ενώπιον του Θεού.

Αυτός πέθανε να μας σώσει από τις αμαρτίες μας. Όχι μόνο για να διαφύγουμε την επερχόμενη οργή αλλά για να γίνουμε Ναοί του Αγίου Πνεύματος και μάρτυρες Αυτού.(του Χριστού)

(Πράξεις 1:8).

8 αλλά, θα πάρετε δύναμη, όταν έρθει επάνω σας το Άγιο Πνεύμα· και θα είστε μάρτυρες για μένα και στην Ιερουσαλήμ και σε ολόκληρη την Ιουδαία και στη Σαμάρεια, και μέχρι το τελευταίο άκρο τής γης.

……………..

Η υπόσχεσης του Πατρός περί Πνεύματος όπως και η σωτηρία μας λαμβάνεται δια πίστεως.

7/. Απέθανε για μας για να γίνει ο Κύριος του θανάτου και της ζωής.

«Επειδή δια τούτο ο Χριστός και απέθανε και ανέζησε δια να είναι Κύριος και νεκρών και ζώντων»

(Ρωμαίους 14:9).

9 Επειδή, γι' αυτό ο Χριστός και πέθανε και αναστήθηκε και ξανάζησε, για να είναι Κύριος και νεκρών και ζωντανών.

…………..

Αυτός ταπείνωσε τον εαυτό Του τόσο χαμηλά και ο Θεός Τον ύψωσε. Αυτός που ήταν άσημος τώρα είναι στεφανωμένος ως Κύριος των όλων. Μας λύτρωσε δια του αίματος Του για να γίνει ο Κύριος της ζωής μας. «Δεν ανήκετε εις εαυτούς». Μας εξαγόρασε για να είμαστε ο ιδιαίτερος Του θησαυρός που δόθηκε ελεύθερα και ολοκληρωτικά στη διάθεση Του.

Τι ευλογημένο προνόμιο να ανήκεις σ’ Αυτόν ο Οποίος δια των παθημάτων και του θανάτου υψώθη πάνω απ’ όλα έχοντας όλη την εξουσία στον ουρανό και στη γη και ο Οποίος επιθυμεί και απαιτεί το σωστό και να μας απαλλάξει από όλη τη ζωή μας για το δικό μα αιώνιο καλό και για τη δική Του αιώνια δόξα. Εάν ο Χριστός είναι ο Λυτρωτής σου είναι επίσης και ο Κύριος σου. Δια του θανάτου Του είχε γίνει ο Κύριος ζώντων και νεκρών. Μόνον εκείνοι που είναι ζώντες εν Θεώ μπορούν να τον έχουν ως Κύριο τους. Εκείνοι που πέθαναν στις αμαρτίες τους θα Τον ομολογήσουν ως Κύριό όταν Τον συναντήσουν στο

Θρόνο της κρίσεως. Ας είναι η εξουσία της σου επί των ώμων Του τώρα. Ας λάβει ο Κύριος ο Λυτρωτής σου και Θεός σου την πρέπουσα θέση στο θρόνο της καρδιάς σου και η βασιλεία Του θα έλθει μέσα σου και το θέλημα Του θα γίνει στην επίγεια ζωή σου όπως γίνεται στον Ουρανό. Για το σκοπό αυτό «ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός απέθανεν υπέρ ημών ίνα είτε αγρυπνούμε είτε κοιμώμεθα ζήσωμεν μετ’ Αυτού»

(Α΄ Θεσσαλονικείς 5:10).

10 ο οποίος πέθανε για χάρη μας, ώστε, είτε αγρυπνούμε είτε κοιμόμαστε, να ζήσουμε μαζί του.

«»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»

11--Ο ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

( Υπό Ανδρέα Τσαγκαλίδη) Εκδόσεις «Ο Λόγος»

==Ε==

Ο ΘΡΙΑΜΒΟΣ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ

«Και απογυμνώσας τας αρχάς και τας εξουσίας παρεδειγμάτησε παρουσία θριαμβεύσας κατ’ αυτών επ’ αυτού».

(Κολοσσαείς 2:15)

15 και αφού απογύμνωσε τις αρχές και τις εξουσίες, τις καταντρόπιασε δημόσια, όταν, επάνω του, θριάμβευσε εναντίον τους.

………….

Απ’ όλες τις ζωές που έκλεισαν ξαφνικά πάνω στη γη καμία δεν φαινότανε περισσότερο σαν αποτυχία από τη ζωή του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Το να κρεμαστείς πάνω σ’ ένα ξύλο στον υπολογισμό των ανθρώπων ήταν μνήμη του ονόματος σου να σβησθεί από τη γη και τον ουρανό. Αλλά ο σταυρός Του το σύμβολο της κατάρας γίνεται το σύμβολο του αιωνίου θριάμβου. Η πρώτη νίκη του Σταυρού φάνηκε σε κείνον τον

πτωχό μετανοημένο και συμπάσχοντα Ληστή πάνω στο σταυρό.

Ο επόμενος άνθρωπος του οποίου η έχθρα εθανατώθη υπό του σταυρού ήταν ο εκατόνταρχος ο οποίος αναγκάσθηκε να ομολογήσει ότι «αληθώς ο άνθρωπος ούτος ήτο ο Υιός του Θεού».

Ο θάνατος του Χριστού ήταν το μεγαλύτερο κατόρθωμα που ποτέ επετεύχθη σ’ αυτόν τον κόσμο. Η επιρροή και το αποτέλεσμα Του φθάνει τα έσχατα μέρη του ουρανού και της γης και της κολάσεως. Όπως το αποκορύφωμα της ανθρώπινης αμαρτίας και αποτυχία φαίνεται στο σταυρό σταυρώνοντας τον Κύριο της δόξης έτσι ο μέγιστος θρίαμβος του Χριστού έχει έλθει δια του Σταυρού Του. εναντίον τίνος ήταν αυτή η νίκη και ο θρίαμβος;

1/. Ένας θρίαμβος εναντίον του Νόμου.

« Εξαλείψεως το καθ’ ημών χειρόγραφον συνιστάμενον εις διατάγματα το οποίον ήτο εναντίον εις ημάς και αφήρεσαν αυτό εκ του μέσου προσηλώσας αυτό επί του σταυρού».

(Κολοσσαείς 2:14).

………………

‘Ότι ήταν καρφωμένο στο Σταυρό Του ήταν συνταυτισμένο με αυτόν τον θάνατο Του. ο Νόμος με τη δικαιοσύνη του και τις αδιάκοπες απαιτήσεις του ήταν εξ’ ολοκλήρου εναντίον μας λόγω των παραβάσεων μας και της αμαρτίας μας. Αυτός που έφερε τις αμαρτίες μας στο σώμα Του καρφώνοντας το Νόμο στο Σταυρό Του έκαμε συνδιαλλαγή= (συμφιλίωσε) δια της θυσίας Του καθαρίζοντας και την αμαρτία και το Νόμο που ήσαν εμπόδια στο δρόμο της προσεγγίσεως μας με τον Θεόν. Ο ηθικός Νόμος σαν ένας τρόπος ζωής έχει διαγραφή δια του θανάτου του Χριστού. Δεν υπάρχει πλέον τώρα δρόμος για τον ουρανό κατ’ αυτόν τον τρόπο «διότι εξ’ έργων νόμου δεν θέλει δικαιωθεί ουδεμία σαρξ ενώπιον αυτού»

(Ρωμαίους 3:20).

20 Επειδή, από έργα τού νόμου δεν θα δικαιωθεί μπροστά του καμιά σάρκα· για τον λόγο ότι, διαμέσου τού νόμου δίνεται σαφής γνώση τής αμαρτίας.

………………

«γιατί με τα έργα που επιβάλλει ο νόμος κανένας δεν μπορεί να δικαιωθεί. Το μόνο που καταφέρνει με το νόμο είναι να συνειδητοποιήσει τη δύναμη της αμαρτίας».

Ιωάννης 14:20

20 Κατά την ημέρα εκείνη θα γνωρίσετε ότι εγώ είμαι σε ενότητα με τον Πατέρα μου, κι εσείς σε ενότητα με μένα, και εγώ σε ενότητα με σας.

………

«Εγώ είμαι η οδός ουδείς έρχεται προς τον Πατέρα ειμί δι’ Εμου». Ο θάνατος του Χριστού είναι ο θρίαμβος Του για μας επί του παραβιασμένου Νόμου

2/. Ένας θρίαμβος εναντίον της αμαρτίας.

«Ο Χριστός εφανερώθει άπαξ εις το τέλος των αιώνων δια να αθετήσει την αμαρτίαν δια της θυσίας Εαυτού»

(Εβραίους 9:26).

26 (επειδή, έπρεπε τότε, από τη δημιουργία τού κόσμου, να πάθει πολλές φορές)· τώρα, όμως, φανερώθηκε μια φορά, στο τέλος των αιώνων, για να αθετήσει την αμαρτία διαμέσου τής δικής του θυσίας.

………………

Οι αμαρτίες μας όπως και ο Νόμος καρφώθηκαν πάνω στο Σταυρό Του για να αθετηθούν ως νεκρά πράγματα. «Το δε κέντρον του θανάτου είναι η αμαρτία και η δύναμις της αμαρτίας ο Νόμος αλλά χάρις εις τον Θεόν Όστις δίδει εις ημάς την νίκην δια του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού»

(Α΄ Κορινθίους 15:26-57).

26 τελευταίος εχθρός καταργείται ο θάνατος.

27 Επειδή, «όλα τα υπέταξε κάτω από τα πόδια του»· και όταν πει ότι όλα είναι υποταγμένα, είναι φανερό ότι εξαιρείται αυτός που υπέταξε σ' αυτόν τα πάντα.

28 Και όταν τα πάντα υποταχθούν σ' αυτόν, τότε και ο ίδιος ο Υιός θα υποταχθεί σ' εκείνον ο οποίος υπέταξε σ' αυτόν τα πάντα, ώστε να είναι ο Θεός τα πάντα, σε όλα…

..51 Δέστε, ένα μυστήριο λέω προς εσάς· όλοι μεν δεν θα κοιμηθούμε, όλοι όμως θα μεταμορφωθούμε,

52 σε μια στιγμή, σε χρόνο ανοιγοκλεισίματος του ματιού, στην έσχατη σάλπιγγα· επειδή, θα σαλπίσει, και οι νεκροί θα αναστηθούν άφθαρτοι, κι εμείς θα μεταμορφωθούμε.

53 Επειδή, πρέπει τούτο το φθαρτό να ντυθεί αφθαρσία, και τούτο το θνητό να ντυθεί αθανασία.

54 Όταν τούτο το φθαρτό ντυθεί αφθαρσία, και τούτο το θνητό ντυθεί αθανασία, τότε θα πραγματοποιηθεί ο λόγος, που είναι γραμμένος: «Καταβροχθίστηκε ο θάνατος με νίκη».

55 «Θάνατε, πού είναι το κεντρί σου; Άδη, πού είναι η νίκη σου;».

56 Το δε κεντρί τού θανάτου είναι η αμαρτία· και η δύναμη της αμαρτίας ο νόμος.

57 Αλλά, ευχαριστία ανήκει στον Θεό, ο οποίος μάς δίνει τη νίκη διαμέσου τού Κυρίου μας Ιησού Χριστού.

58 Ώστε, αγαπητοί μου αδελφοί, γίνεστε στερεοί, αμετακίνητοι, περισσεύοντας πάντοτε στο έργο τού Κυρίου, γνωρίζοντας ότι ο κόπος σας δεν είναι μάταιος εν Κυρίω.

…………..

Δεν πρέπει να σκεπτόμαστε για την αμαρτία αυτή για την οποία ο Χριστός απέθανε σαν κάτι το εξωτερικό και μακριά από μας. Αυτό είναι το βδελυρό εκείνο πράγμα στην καρδιά σου και στην καρδιά μου που μας κάνει ακατάλληλους για την κοινωνία μας με τον Θεό και κάνει τον χριστό να είναι τόσο μακριά και άγνωστος στην ψυχή. Αυτός απέθανε για τις αμαρτίες μας ώστε εμείς καθημερινώς να θριαμβεύουμε εναντίον της δυνάμεως της αμαρτίας. Εάν η αμαρτία κατά κάποιον τρόπο μας εξουσιάζει αυτό είναι μια θετική ένδειξης ότι ο Σταυρός του Χριστού δεν έχει την πρέπουσα θέση μέσα στη ζωή μας διότι η παρουσία Του σημαίνει νίκη κατά της αμαρτίας.

12--Ο ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

( Υπό Ανδρέα Τσαγκαλίδη) Εκδόσεις «Ο Λόγος»

3/. Ένας θρίαμβος εναντίον του θανάτου.

«Και αυτός παρομοίως μετέλαβεν από των αυτών…δια να ελευθερώσει εκείνους όσοι δια τον φόβον του θανάτου ήσαν δια παντός του βίου υποκείμενοι εις την δουλείαν»

(Εβραίους β:14—15). Η αμαρτία κερδίζει θάνατο και ο φόβος του θανάτου δεσμεύει την ελευθερία του ανθρώπου σε όλη του τη ζωή. Θάνατος πάντοτε σημαίνει χωρισμό. Πνευματικός θάνατος χωρισμός από τον Θεό τον αρχηγό και δοτήρα όλης της πνευματικής ζωής. Ο θάνατος του Χριστού είναι θάνατος του φόβου του θανάτου όλων εκείνων που πιστεύουν σ’ Αυτόν.

Ο Παύλος γράφοντας προς τον Τιμόθεο λέγει: Ο Σωτήρ ημών Ιησούς Χριστός κατήργησε μεν τον θάνατον έφερε δε εις φως την ζωήν και την αφθαρσίαν δια του Ευαγγελίου» της καλής αγγελίας του θανάτου και της Αναστάσεως Του.

(Β΄ Τιμόθεος α:10). Εκείνοι οι οποίοι δια πίστεως είδαν τον Χριστό γευόμενον θάνατον γι’ αυτούς έχουν την υπόσχεση ότι ποτέ δεν θα γευθούν θάνατον: «Δεν θέλουσιν ιδεί θάνατον». Μπορούν να φωνάξουν θριαμβευτικώς: «Που θάνατε το κέντρον σου; Που Άδη η νίκη σου;» Η αμαρτία είναι το κεντρί του θανάτου αλλά ας είναι χάρις στον Θεό ο οποίος δίνει σε μας νίκη δια του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Ο θάνατος κατεβροχήσθη από τη Νίκη του Σταυρού Του (Ησαϊας κε:8).

4/. Ένας θρίαμβος εναντίον του Διαβόλου.

Ο Λόγος του Θεού μας λέγει: «Δια τούτο εφανερώθη ο Υιός του Θεού δια να καταστρέψει τα έργα του Διαβόλου».

(Α΄ Ιωάννου γ:8). Τι είναι το έργο του Διαβόλου; Αυτός είναι ένας απατεώνας και ψεύτης από την αρχή. ο κύριος σκοπός του είναι να εξαπατήσει τους ανθρώπους δια της συσκοτίσεως του νου τους όσον αφορά τα πράγματα του Θεού και του Χριστού. Το έργο του Χριστού είναι να βγάλει από την απάτη τους ανθρώπους δίδοντας σ’ αυτούς το αληθινό φως και την γνώση του αληθινού Θεού. Ο σταυρός του Χριστού είναι η αναίρεσης του ψεύδους εκείνου του Διαβόλου που είπε στους πρωτόπλαστους: «Βεβαίως δεν θέλετε αποθάνη». Διότι ο μισθός της αμαρτίας είναι θάνατος και ο Χριστός «Πρέπει να πάθει» εάν πρόκειται να αθετηθεί η αμαρτία. Εάν ο Θεός δεν τιμωρήσει την αμαρτία είναι διότι αυτός την τιμώρησε στο πρόσωπο του Υιού Του. όλοι εκείνοι που πιστεύουν στον Κύριο Ιησού Χριστό ελπίζοντας στην αποτελεσματικότητα του απολυτρωτικού Του αίματος έχουν ελευθερωθεί από την απάτη και την δολιότητα του Διαβόλου και είναι ελεύθεροι για πάντα στη Βασιλεία του Θεού. Το έργο του Διαβόλου θα είναι απολύτως άστοχο στην περίπτωση εκείνων που «καυχώνται εις τον Σταυρόν». Αυτό είναι το μεγαλύτερο όπλο εναντίον του οποίου ο Διάβολος ούτε τα έργα του θα είναι ποτέ ικανά να σταθούν.

13--Ο ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

( Υπό Ανδρέα Τσαγκαλίδη) Εκδόσεις «Ο Λόγος»

5/. Ένας θρίαμβος εναντίον του ίδιου του Διαβόλου.

Ο Ιωάννης μας λέγει ότι άκουσε «φωνήν μεγάλην λέγουσαν εν τω ουρανώ κατερρίφθη ο κατήγορος των αδελφών ημών ο κατηγορών αυτούς ημέραν και νύκτα. Και αυτοί ενίκησαν αυτόν δια το αίμα του Αρνίου» (Αποκάλυψης ιβ: 10—11). Το αίμα του Αρνίου θριαμβεύει όλων των κατηγοριών του Διαβόλου και έχει δύναμη να τον εκσφενδονίσει κάτω από

Την υπερέχουσα θέση του από την οποία πλέον είναι εντελώς

Ανίσχυρος να πειράξει. Δια του αίματος του Αρνίου ο Διάβολος και οι κατήγοροι του μπορούν να εκσφενδονιστούν από την ψυχή εκείνη για την οποία ο Χριστός πέθανε. Το κέντημα της πτέρνας του Χριστού υπό του Σατανά έφερε την συντριβή της κεφαλής του Σατανά υπό του Χριστού(Γένεσης γ:15). Το κέντημα της πτέρνας του Χριστού ίσως να τον εμπόδισε στο γήϊνο περπάτημα του μεταξύ των ανθρώπων αλλά η συντριβή της κεφαλής του σατανά ήταν η κατασύντριψη του θρόνου της βασιλείας του και της δυνάμεως του. Αντισταθείτε στο Διάβολο και θέλει φύγει από σας.

6/.Ένας θρίαμβος εναντίον όλων.

Όλοι οι αντιπρόσωποι των δυνάμεων του Διαβόλου απερρίφθησαν και καταισχύνθησαν δια του θανάτου του Σταυρού Του. «Απογυμνώσας τας αρχάς και τας εξουσίας παρεδειγμάτησε παρρησία θριαμβεύσας κατ’ αυτών επ’ αυτού». (Κολοσσαείς β:15).

Ο ισχυρός και δυνατός πρίγκιψ του σκότους βρισκότανε εν ειρήνη εως ότου ο Χριστός ο ισχυρότερος του τον υπερνίκησε δια της δυνάμεως του Σταυρού Του και αφήρεσε απ’ αυτόν κάθε όπλο στο οποίο ήλπιζε. Ο θάνατος και η ανάστασης του Ιησού Χριστού δεν ήταν μόνο ματαίωσης των σκοπών των οργανωμένων δυνάμεων του Διαβόλου που εκδηλώνονταν δια των ιερατικών αρχόντων και των Ρωμαίων πριγκίπων αλλά ήταν επίσης ένας θρίαμβος επί όλης της ανθρωπότητας. Άκουσε τα επίσημα λόγια του Χριστού επί του θέματος αυτού: «Τώρα η ψυχή μου είναι τεταραγμένη». Η αγωνία του τρομερού εκείνου θανάτου πάνω στο ξύλο ερχόταν επάνω Του. «Αλλά λέγει: δια τον σκοπόν αυτόν ήλθα εις την ώραν ταύτην». Μετά από την ουράνια φωνή που μίλησε λίγα λόγια παρηγορίας σ’ Αυτόν είπε: «Τώρα είναι κρίσης του κόσμου τούτου θέλει εκβληθή έξω και εγώ εάν υψωθώ εκ της γης θέλω ελκύσει πάντας προς εμαυτόν (Ιωάννου ιβ:27—32).

«Τούτο δε έλεγε δεικνύων με ποίον θάνατον έμελε να αποθάνει».

Το είδος αυτού του θανάτου θα ήταν εξαιρετικά μοναδικό και δυνατό που θα επηρέαζε κατά κάποιον τρόπο όλους τους ανθρώπους τους δαίμονες και τους αγίους αγγέλους. Όλοι οι άνθρωποι πρέπει να ελκυστούν προς Αυτόν είτε για χάρη είτε για κρίση διότι ως εκ της δυνάμεως του θανάτου του Χριστού για την αμαρτία όλου του κόσμου και δια της αναστάσεως Του ο θεός Τον όρισε ως Κριτή του κόσμου(Πράξεις ιζ:31). Επειδή υψώθηκε επάνω στο Σταυρό τώρα υψώθηκε επάνω στο θρόνο.

Όλοι οι άνθρωποι πρέπει να παρουσιαστούν ενώπιον Του είτε στο θρόνο της αμοιβής (β΄ Κορινθίους ε:10)είτε στο Μεγάλο Λευκό θρόνο της αιωνίου κρίσεως( Αποκάλυψηςκ:11—15). Είτε αμαρτωλοί σεσωσμένοι δια του αίματος Του είτε ως αμαρτωλοί οι οποίοι εκουσίως απέρριψαν τη θυσία Του ή πέθαναν αγνοούντες αυτό. Το γεγονός ότι όλοι οι άνθρωποι θα ελκυστούν προς Αυτόν δεν αποδεικνύει ότι επειδή ο Χριστός πέθανε για να συμφιλιώσει όλους όλοι είναι υπεύθυνοι σ’ Αυτόν ο Οποίος είναι «Κριτής ζώντων και νεκρών». Οι ασεβείς θα δουν την δύναμη του Σταυρού του Χριστού με νέο φως όταν θα δουν τον καρφωμένο Σωτήρα να κάθεται ως Κριτής όλης της γης επάνω στο Λευκό Του θρόνο. Ασφαλώς ο Κριτής όλης της γης θα κάμει δικαιοσύνη μετά που έδωσε τον εαυτό Του για την Λύτρωση του κόσμου.

Η νίκη του Σταυρού φαίνεται επίσης στον Ουρανό. Όταν ο Ιωάννης έκλαιε διότι κανείς δεν ήταν άξιος να ανοίξει το βιβλίο κάποιος του είπε: «Μη κλαίε ο λέων της φυλής του Ιούδα…έχει υπερισχύσει και θα ανοίξει το βιβλίον». Τότε άκουσε την νέα αυτή ωδή: «άξιος είσαι να λάβεις το βιβλίον και να ανοίξεις τας σφραγίδας αυτού διότι εσφάγης και ηγόρασας ημάς εις τον Θεόν δια του αίματος Σου εκ πάσης φυλής….έθνους».

(Αποκάλυψης ε:4—10).

Η ικανότης του Αρνίου στο να ανοίξει το βιβλίο αυτό έγκειται στο γεγονός ότι «εσφάγη». Το βιβλίο αυτό αντιπροσωπεύει την ανθρώπινη ψυχή την οποία έλαβε Αυτός και ανοίχθηκε για την τιμή και δόξα του αγίου Του Ονόματος. Κανείς άλλος εκτός απ’ Αυτόν δεν είναι ικανός να λύσει τις σφραγίδες που εμποδίζουν τις ψυχές των ανθρώπων από το να υπηρετήσουν τον ζώντα Θεό διότι μόνο αυτός πέθανε για να εξαγοράσει την ελευθερία μας με το ίδιο Του- το αίμα.

Αφιερώσου σ’ Αυτόν και ο δικός Του θρίαμβος θα είναι δικός σου. «είμεθα υπερνικηταί δι’ αυτού που μας ηγάπησεν».

»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»

14--Ο ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

( Υπό Ανδρέα Τσαγκαλίδη) Εκδόσεις «Ο Λόγος»

==ΣΤ==

ΤΟ ΣΚΑΝΔΑΛΟΝ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ

«Επειδή και οι Ιουδαίοι σημείον αιτούσι και οι Έλληνες σοφίαν ζητούσιν ημείς δε κηρύττομεν Χριστόν εσταυρωμένον εις μεν τους Ιουδαίους σκάνδαλον εις δε τους Έλληνας μωρίαν εις αυτούς όμως τους προσκεκλημένουςΙουδαίους τε και Έλληνας Χριστόν Θεού δύναμιν και Θεού σοφίαν»(Α΄ Κορινθίους α: 22—24).

«Ως προς εμέ» λέγει ο Απόστολος Παύλος γράφοντας στους Γαλάτας «εάν κηρύττω περιτομήν» --ως μία προϋπόθεση της σωτηρίας για να ευχαριστήσω τους Ιουδαϊζοντες διδασκάλους- «διατί υποφέρω διωγμόν;» Γιατί διώκομαι από εκείνους οι οποίοι διδάσκουν ότι πρέπει να φυλάττουμε ολόκληρο το Νόμο του Μωϋσέως εάν θέλουμε να σωθούμε; Εάν είναι έτσι άρα καταργήθηκε το σκάνδαλο του Σταυρού(Γαλάτας ε:11).

Το συμπέρασμα είναι πού καθαρό ότι εάν δεν είμαστε πιστοί στην αλήθεια του θεού που αποκαλύπτεται στο σταυρό του Χριστού θα αποτελεί πάντοτε ένα σκάνδαλο και πρόσκομμα σε εκείνους που προσπαθούν να σωθούν με τα έργα τους. ο Σταυρός διακηρύττει ελευθερία χωρίς τις πράξεις του Νόμου. Ο Νόμος είναι ένα αφεντικό του οποίου η υπηρεσία είναι ο ζυγός και η δουλεία (Γαλάτας ε:1). Αλλά ο Σταυρός του Χριστού δεν μπορεί να είναι τίποτε άλλο παρά ένας λίθος προσκόμματος στο δρόμο εκείνων που απορρίπτουν την κατά χάριν σωτηρία. Θα γίνει μία φοβερά πτώσης στην κόλαση όταν θα προσκόψεις στο Σταυρό Του. Κοιτάζοντας στην όψη αυτή του Σταυρού θα προσπαθήσουμε να απαντήσουμε σε δυό ερωτήσεις.

Η μία είναι:

1/. Γιατί ο Σταυρός του Χριστού είναι ένα πρόσκομμα;

Δεν ήταν αυτός που θα αφαιρούσε το πρόσκομμα της αμαρτίας

από το δρόμο μας; Γιατί ο Σταυρός τώρα θα γίνει ένα

πρόσκομμα;

Ο θάνατος πολύ σπανίως ελέχθη ότι ήταν ελκυστικός. Αλλά ο θάνατος του Σταυρού ήταν ο πιο αισχρός από όλους. Ότι των ανθρώπων θα υπέφερε τον πιο επαίσχυντο (ντροπιαστικό) θάνατο είναι μία συγκλονιστική σκέψη σε κείνους που πιστεύουν σε ένα Κυβερνήτη του παντός και προνοητικό Προσωπικό Θεό. Ο Σταυρός ήταν το θανάσιμο πλήγμα για την ανθρώπινη υπερηφάνεια και κοσμική τιμή και δόξα. Και το να συναντηθείς με έναν με έναν ο οποίος υπέφερε πάνω στο Σταυρό ήταν να υποφέρεις τον χαμό.

Όταν το θείο μυστήριο του Σταυρού του Χριστού δεν γίνει πλήρως κατανοητό μας φαίνεται σαν αίσχος σαν ατύχημα ή ένα μαρτύριο—ένας που υπέφερε λόγω των αρχών του. είναι γεγονός ότι πολλοί μπορεί να είναι πολύ θρησκευτικοί χωρίς να βλέπουν τίποτα το ελκυστικό στο σταυρό του Κυρίου και Σωτήρος μας. Μάλλον τον αποφεύγουν διότι κάθε σκιά Του είναι σκανδαλώδης γι’ αυτούς επειδή δεν υπάρχει μέρος γι’ Αυτόν στις καρδιές τους και στη ζωή τους.

Οι αρχιερείς οι γραμματείς και οι πρεσβύτεροι της εποχής εκείνης έκραξαν: «Ας καταβή από του Σταυρού και θέλομεν πιστεύσει εις Αυτόν» (Ματθαίος κζ:42). Όπως πολλοί σήμερα έτσι και εκείνοι τότε ήθελαν να είχαν ένα Χριστό χωρίς Σταυρό. Αλλά ο σταυρός και ο Χριστός στον ένδοξο σκοπό του Θεού έχουν καρφωθεί για πάντα. Δεν υπάρχει τώρα άλλος Χριστός που σταυρώθηκε. Ακόμα και στον Ουρανό είναι γνωστός ως «το Αρνίον το εσφαγμένον».

Όταν ο Κύριος Ιησούς αντιμετώπισε το Σταυρό μερικοί από τους μαθητάς Του τον εγκατέλειψαν και έφυγαν. Ο Σταυρός του Χριστού είναι ένα πρόσκομμα σε κείνους που ικανοποιούνται με μια ξερή θρησκευτική ζωή διότι εάν θα τον ακολουθήσουμε πλήρως πρέπει πρόθυμα να σταυρωθούμε κι’ εμείς μ’ Αυτόν. Ω! αυτή είναι η Πέτρα του σκανδάλου! Δεν θέλουμε τα μικρά αυτοκυβέρνητα πλοιάρια μας να ναυαγήσουν και να συντρίβουνε στο σχισμένο Βράχο των αιώνων. Αλλά εκείνος που θα χάσει τη ζωή του εδώ θα την βρει.

Η επόμενη ερώτησης είναι:

2/. Σε ποιους είναι ο σταυρός του Χριστού πρόσκομμα;

Ο Παύλος κήρυττε Χριστό εσταυρωμένο – « εις τους Ιουδαίους

σκάνδαλον και εις τους Έλληνας μωρία». Οι Ιουδαίοι και οι Έλληνες μπορούν να παρουσιαστούν ως τυπικές και αντιπροσωπευτικές τάξεις. Η πρώτη τάξης είναι θρησκευτικά έργα και η Δευτέρα τάξης είναι η ανθρώπινη σοφία. Στους μεν ο Σταυρός του Χριστού είναι σκάνδαλο στους δε κάτι το γελοίο. Ούτε ο υπερήφανος θρησκευόμενος ούτε ο κατά κόσμον σοφός—μπορούν να προσπεράσουν τον σταυρό χωρίς να επηρεασθούν κατά κάποιον τρόπο απ’ αυτόν.

α/. Ποιος είναι ο Ιουδαίος; Ποιόν αντιπροσωπεύει;

Είναι ο άνθρωπος που μεγάλωσε και ανετράφη θρησκευτικώς που μπορεί να λέγει προσευχές που παρακολουθεί τακτικά την δημόσια λατρεία που δίδει από τα υπάρχοντα του στην Εκκλησία που είναι αρκετά ορθός στην πίστη του δεν έχει σχέσεις με μέθυσους με χαρτοπαίκτες και φέρει ένα άμεμπτο όνομα μεταξύ των φίλων του είναι ένας πολύ δίκαιος και θρησκευτικώς άνθρωπος. Αλλά ο Σταυρός του Χριστού σ’ αυτόν δεν έχει καμιά σημασία. Ίσως ν’ ακούσει περί αυτού και να τον θαυμάζει αλλά δεν μπορεί να δει τίποτα το αναγκαίο γι’ αυτόν. Ο Σταυρός είναι μια αποκάλυψης του ελέους του Θεού αλλ’ αυτός δεν χρειάζεται έλεος. Είναι μία διακήρυξης της δικαιοσύνης του Θεού αλλ’ αυτός είναι δίκαιος και δεν έχει ανάγκη από την δικαιοσύνη του Θεού. είναι μια προσφορά του πλούτου του Θεού αλλ’ αυτός δεν έχει ανάγκη από τίποτα. Όταν η σημασία του Σταυρού τεθεί επάνω του αυτός σκοντάφτει διότι ο Σταυρός κάνει την αυτοδικαίωση του σαν «ρυπαρόν ιμάτιον» και οι προσευχές του φαίνονται χωρίς αξία και σημασία. Γι’ αυτόν το να δεχθεί το Σταυρό θα σήμαινε την σταύρωση της αγαθότητας του. Δεν υπάρχει κανένα «Εγώ»που πεθαίνει τόσο σκληρά όσο το «Εγώ».

Στον θρησκευτικό εγωιστή άνθρωπο ο Σταυρός του Χριστού είναι σκάνδαλο

15--Ο ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

( Υπό Ανδρέα Τσαγκαλίδη) Εκδόσεις «Ο Λόγος»

β/. Ποιος είναι ο Έλληνας στον οποίο ο Σταυρός του Χριστού του είναι μωρία;

Ο Έλληνας αντιπροσωπεύει εκείνον ο οποίος επιδίδεται στην τέχνη στη φιλοσοφία και στις φυσικές επιστήμες. Όλα είναι καλά καθ’ αυτά αλλά όταν αυτά τα πράγματα γίνονται το αντικείμενο της ζωής και η ελπίδα για το μελλοντικό καλό ο Σταυρός του Χριστού γίνεται μωρία.

Στις ημέρες του Παύλου η Αθήνα ήταν «η πόλης των Σχολών και οι Ρωμαίοι νέοι που ήθελαν να διακριθούν έρχονταν στην Αθήνα για σπουδές. «Πάντες δε οι Αθηναίοι και οι επιδημούντες ξένοι εις ουδέν άλλο ηυκαίρουν παρά εις το να λέγωσι και να ακούωσι τι νεώτερον». (Πράξεις ιζ: 21). Αλλά όλη η ανθρώπινη εκπαίδευση και φιλοσοφία είναι εντελώς ανίκανες αφ’ εαυτών να εκτιμήσουν τον Σταυρό του Χριστού διότι δεν μπορεί η σάρκα να καυχηθεί στην παρουσία Του.

Κάθε παραγωγή και κατόρθωμα του ανθρώπου που είναι πνευματικός μαραίνεται και αποτυγχάνει με το πρώτο αντίκρισμα της δυνάμεως του Σταυρού. Σε όλους τους υλιστές και τους ορθολογιστές ο Σταυρός είναι μωρία διότι σ’ αυτούς είναι κάτι το ακατανόητο. Αλλά αυτό που είναι μωρία σ’ αυτούς είναι κάτι το ακατανόητο. Αλλά αυτό που είναι μωρία στα μάτια των κατά κόσμο σοφών που περπατούν στο φως του σπινθήρα του προσανάμματος τους είναι «εν έργο και αληθεία η Σοφία του Θεού». Το κήρυγμα του Εσταυρωμένου Χριστού είναι σε εκείνους που υπακούνε στην κλήση «Χριστός Θεού δύναμης και Θεού Σοφία». (Α΄ Κορινθίους α:24).

Σκέψου τώρα:

3/. Τι είναι πράγματι ο Σταυρός;

Όχι ο Σταυρός εκτός του Χριστού αλλά αντιπροσωπεύοντας αυτόν ο Οποίος εσταυρώθει.

α/. Είναι η δύναμης του Θεού.

Δεν είναι το κήρυγμα που είναι η δύναμης του Θεού αλλά ο «Σταυρωθείς Χριστός» που κηρύττεται. Ο σταυρός του Χριστού είναι η ενεργούμενη δύναμης του Θεού για τη σωτηρία του κόσμου. Όλη η δύναμης που ο Θεός μπορεί να φέρει δια της απολυτρώσεως των ανθρώπων από την αμαρτία και τον θάνατο είναι εδώ στο Σταυρό του Χριστού.

β/. Είναι το «υπερβάλλον μέγεθος της δυνάμεως Αυτού προς τους πιστεύοντας» (Εφεσίους α:19) Αυτός (ο Σταυρός) λαμβάνει την σώζουσα δύναμη του Θεού και αυτή η παντοδυναμία μπορεί να εργαστεί δια του θανάτου του Υιού Του.

Το να πιστεύεις στο θάνατο Του είναι σαν να τοποθετείς τον εαυτό

σου στο μέρος που θα μπορέσει να έλθει σε επαφή με τη δύναμη του Θεού που ελευθερώνει από όλη την ανομία και σώζει με μια αιώνια σωτηρία.

γ/. Είναι επίσης η σοφία του Θεού.

Μόνο μετά που θα πειραματισθούμε την σώζουσα δύναμη του Θεού δια του Σταυρού τότε θα δούμε πραγματικά να είναι «η σοφία του Θεού»--η αποκάλυψης της απείρου επιδεξιότητας. Το σχέδιο της ανθρώπινης απολυτρώσεως δια της δωρεάς του Υιού Του και του αίματος του Σταυρού Του ήταν μία αποκάλυψης της σοφίας και της αγάπης του Θεού.

Όταν λάβουμε έναν αληθινό οραματισμό του Εσταυρωμένου θα αναγκασθούμε να κράξουμε: «Ω! βάθος πλούτου και σοφίας και γνώσεως Θεού»! Το να καταφύγεις στο Σταυρό αυτόν είναι να θέσης τον αβοήθητο και αδύνατο εαυτό σου στη δύναμη Του –και την μωρία σου και άγνοια στη σοφία του. Τότε θα είσαι δυνατός και σοφός και ασφαλής εν Χριστώ Ιησού τω Κυρίω ημών.»Εις εμέ δε μη γένοιτο να καυχώμαι ειμή εις τον Σταυρόν του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού»(Γαλάτας ς:14).

..............................

16--Ο ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

( Υπό Ανδρέα Τσαγκαλίδη) Εκδόσεις «Ο Λόγος»

==Ζ=16

ΟΙ ΕΧΘΡΟΙ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ

«Διότι περπατούσι πολλοί τους οποίους σας έλεγον πολλάκις τώρα δε κλαίων λέγω ότι είναι οι εχθροί του Σταυρού του Χριστού» (Φιλιππισίους γ: 18—19).

Ο Παύλος είχε τέτοια καθαρή όραση της χάρητος και της δόξης του Σταυρού του Χριστού και μια τέτοια καθαρή άποψη της ενοχής και του κινδύνου εκείνων που ήταν εχθροί του Σταυρού ώστε δεν μπορούσε να μιλήσει γι’ αυτούς χωρίς ν’ αρχίσουν να τρέχουν τα δάκρυα από τα μάτια του. είναι φοβερό και τρομερό

Πράγμα να είσαι εχθρός της μεγαλύτερης από όλες τις αποκαλύψεις της αγάπης και της σοφία του Θεού. Το να είσαι εχθρός του Σταυρού του Χριστού είναι σαν να είσαι εχθρός είναι σαν να είσαι εχθρός του Θεού ένας απειθής εναντίον του ελεήμονος θελήματος Του στο να σώσει τους ανθρώπους από τις αμαρτίες τους δια του θανάτου του Υιού Του.

Είναι πολλοί που τιμούν τον Κύριο ως βρέφος στη φάτνη αλλά

Τον αρνούνται στο Σταυρό. Αγαπούν τους ύμνους της γεννήσεως αλλά δεν ενδιαφέρονται για τους ύμνους της απολυτρώσεως. Ίσως δεν είναι φανεροί εχθροί του Σταυρού αλλά τον αισχύνονται (ντρέπονται).

Αλλά μπορεί ένας να είναι εχθρός του θανάτου του Χριστού εφ’ όσον δεν είναι εχθρός της γεννήσεως Του;

Ο Χριστός γεννήθηκε για να πεθάνει. Ήρθε ακριβώς γι΄ αυτό το σκοπό. Να δώσει τον εαυτό Του ως θυσία για την αμαρτία. Οι εχθροί στους οποίους ο Απόστολος αναφέρεται εδώ ήταν στους Φιλιππισίους και είχαν περιέλθει κάτω από την επιρροή της αντινομιακής αιρέσεως. Έλεγαν δηλαδή ότι πίστευαν στο Χριστό αλλά ζούσαν μια ζωή μέσα στην αμαρτία και ακαθαρσία. Αγαπούσαν την αμαρτία και έτσι αποδεικνύονταν εχθροί του Σταυρού διότι ο σταυρός του Χριστού είναι εχθρός της αμαρτίας.

Το να αγαπάς την αμαρτία είναι σαν να προσκυνάς τη ρομφαία που διαπέρασε την ψυχή του Ιησού.

-Αν πίστευα πως το αίμα του Χριστού απομακρύνει από την αμαρτία είπε κάποιος τότε εγώ θα γέμιζα με αμαρτία.

Και συνομιλητής του απάντησε:

-Πόση αμαρτία χρειάζεται να γεμισθεί ο Χριστιανός;

Αλήθεια πόσο θα χρειαζόταν να ικανοποιήσει ένα άνθρωπο που το μισεί;

Θα κοιτάξουμε τώρα από πιο κοντά το αντικείμενο της έχθρας αυτής. Αυτοί είναι οι εχθροί του Σταυρού του Χριστού. Τι ο Σταυρός του Χριστού σημαίνει και πως μπορούν αυτοί να είναι εχθροί Του;

17---Ο ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

( Υπό Ανδρέα Τσαγκαλίδη) Εκδόσεις «Ο Λόγος»

Ο Σταυρός του Χριστού στέκεται;

1/. Για θυσία. «Εν τούτω εφανερώθη η αγάπη του Θεού προς ημάς ότι τον Υιόν αυτού τον μονογενή απέστειλεν ο Θεός εις τον κόσμον δια να ζήσωμεν δι’ Αυτού. Εν τούτω είναι η αγάπη ουχί ότι ημείς ηγαπήσαμεν τον Θεόν αλλ’’ ότι Αυτός ημάς και απέστειλε τον Υιόν αυτού ιλασμόν(καθαρισμό) περί των αμαρτιών» (Α΄ Ιωάννης δ: 6—10).

Η έλευση και ο θάνατος του Χριστού πάνω στο ξύλο ήταν η θεία εκδηλωτική οδός του Θεού για την αποκάλυψη της καρδιάς Του-

-μια καρδιά που κινήθηκε προς την άπειρη θυσία από την

αγωνία της αγάπης. Οι άνθρωποι για την αγάπη του κέρδους διαθέτουν κάθε τι την εμπορική τους κερδοσκοπία. Ο Θεός από αγάπη προς τους αμαρτωλούς ανθρώπους είχε διαθέσει όλα για την διεξαγωγή του Σταυρού. Αυτό δεν ήταν μια απλή πράξη αλλά μια αγαθοποιά δαπάνη της παντοδυνάμου χάριτος για ένα ορισμένο και αλάνθαστο σκοπό.

Τι να είσαι εχθρός του Σταυρού του Χριστού είναι σαν να είσαι εχθρός της αγάπης και του σκοπού του Θεού που απεκαλύφθη στο Σταυρό.

Οι αντίθετοι αυτοί του Σταυρού του Χριστού που αναφέρει εδώ ο Παύλος έδειχναν την εχθρότητα τους με την επιείκεια της αμαρτωλής ζωής τους: «Των οποίων ο Θεός είναι η κοιλία» λέγει. Η αυτό-επιείκεια δεν μπορεί παρά να είναι εναντίον του πνεύματος της αυτοθυσίας του Σταυρού. Ο Σταυρός του Χριστού είναι η ανωτέρα έκθεση της αυταπαρνήσεως –το να ζεις μια ζωή απλώς σαρκικής είναι άρνηση του Σταυρού. Ο σαρκικός νους –ο νους που σκέπτεται πάντοτε τα γίηνα πράγματα –είναι έχθρα και εναντίον του Νου και του Πνεύματος του Θεού. Το πνεύμα του Χριστού όπως αποκαλύπτεται στο Σταυρό είναι το πνεύμα της αυταπαρνήσεως για τη δόξα του Θεού και τη σωτηρία των ανθρώπων. Και έτσι εκείνοι που ζουν για τον εαυτό τους ζούνε στην απείθεια και εναντίον του πνεύματος και του σκοπού του Σταυρού. Το να ενδιαφερθείς περισσότερο για το σώμα παρά για το πνεύμα είναι σαν να ενδιαφέρεσαι περισσότερο για το ξύλο του σταυρού παρά για το Χριστό.

Η ανθρώπινη φιλαυτία είναι στην ουσία της εναντίον της θείας θυσίας που προσφέρθηκε πάνω στο σταυρό. Τέτοιο σαρκικό φρόνημα είναι ένδειξη θανάτου(Ρωμαίους η: 6).

Ο Σταυρός του Χριστού στέκεται:

2/. Για θεία Αγιότητα. Η ένταση του μίσους του Θεού προς την αμαρτία δεν μπορούσε να εκδηλωθεί πιο εμφαντικά από το θάνατο του Υιού Του πάνω στο Σταυρό. Το μέγεθος της θυσίας που έκανε ο Θεός δίνοντας τον υιό Του δείχνει το μέγεθος της ανάγκης. Η ανάγκη ήταν μεγάλη από ανθρώπινης πλευράς λόγω της αμαρτίας και η ανάγκη ήταν μεγάλη από πλευράς του Θεού λόγω της Αγιότητος Του. Το να έλθει κανείς μεταξύ των πυρών της ανθρώπινης αμαρτίας και της Θείας αγιότητος απαιτείτο

ανθρώπινη αναμαρτησία και θεία πληρότης προσόντα που μπορούσαν να βρεθούν μόνο στον Άνθρωπο Ιησού Χριστό.

δεν σκεπτόμαστε ότι εάν ήταν δυνατόν για τον Άγιο Θεό να σώσει τους αμαρτωλούς χωρίς το θάνατο του Σταυρού δεν θα απαντούσε στην αγωνιώδη προσευχή του υιού του όταν συνοδευμένη με δάκρυα και αίμα στον κήπο της Γεθσημανή έκραξε: «Πάτερ εάν είναι δυνατόν ας παρέλθει το ποτήριον τούτο απ’ εμού»(Ματθαίος κς:39).

Ήταν η αγάπη του Θεού προς ένα χαμένο κόσμο η αιτία που προσέφερε σ’ Αυτόν το φρικτό εκείνο ποτήριο. Ήταν η αγιότης του Θεού που δεν μπορούσε να το αφήσει να παρέλθει απ’ Αυτού εάν δεν ερχόταν ένα τέλος της αμαρτίας και ακόμα και όταν ο Ευλογητός εκείνος κρεμότανε πάνω στο καταραμένο ξύλο αναγκάσθηκε να φωνάξει: «Θεέ μου Θεέ μου! Διατί με εγκατέλειψες;» (ψαλμός κβ:1). Ο Άγιος Πατέρας αναγκάστηκε να απορρίψει το πρόσωπο Του από τον άγιο Υιό Του λόγω της κατάρας της μιαράς αμαρτίας που ήταν επάνω Του.

Το να είσαι ένας εχθρός του Σταυρού του Χριστού είναι σαν να είσαι εχθρός της αγιότητας που είναι ο χαρακτήρας του Θεού. ένα άλλο χαρακτηριστικό των εχθρών αυτών του Σταυρού που αναφέρονται από το Παύλο είναι ότι η δόξα τους είναι στην αισχύνη τους (Φιλιππισίους γ:19). Το να καυχάσαι σε πράγματα που είναι αισχύνη είναι διαβολικό. Το να καυχάσαι σε κάθε τι που ο Σταυρός του Χριστού θέλει να απομακρύνει είναι σαν να είσαι εχθρός του Σταυρού. Ο μέθυσος ο λαίμαργος και ο χαρτοπαίκτης καυχιόνται στο πόσο μπορούν να σφετεριστούν για φίλαυτους σκοπούς τους. ο ευημερών «άνθρωπος του κόσμου» και ο αυτοδικαιωθείς φανατικός που καυχώνται στη μερίδα που έχουν σ’ αυτή ζωή είναι οι εχθροί του Σταυρού του Χριστού. Το να αγαπάς την αμαρτία είναι ως να μισής το σταυρό. Η αμαρτία είναι από το διάβολο και η Αγιότης είναι από τον Θεό. δεν μπορείτε να δουλεύετε δύο κυρίους. Εκλέξατε σήμερα ποιόν θέλετε να ακολουθήσετε.

18---Ο ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

( Υπό Ανδρέα Τσαγκαλίδη) Εκδόσεις «Ο Λόγος»

Ο Σταυρός του Χριστού στέκεται:

3/. Για θείο πλουτισμό. «Όστις τον ίδιον εαυτού Υιόν δεν εφείσθη αλλά παρέδωκεν αυτόν υπέρ πάντων ημών πως και μετ’ αυτού δεν θέλει χαρίσει εις ημάς τα πάντα;»(Ρωμαίους η:32)

Ο θάνατος του Χριστού είναι η θεία εγγύηση σε όλους τους ελευθερωμένους και η αναγκαία ευλογία που ποτέ είχαν φανταστεί. «διότι εξεύρετε την χάριν του Κυρίου δια σας δια να πλουτήσετε σεις με την πτωχείαν Εκείνου».(Β΄ Κορινθίους η:9). Η αποθήκη του ανεξερεύνητου πλούτου του Χριστού ανοίχθηκε για μας δια του αίματος του Σταυρού Του. Όταν ο Χριστός έδωσε τον εαυτό Του για μας έδωσε τα πάντα σε μας. Ο πνευματικός και αιώνιος πλούτος αποτελείται όχι μόνο από εκείνο που έχει ο Θεός αλλά και από το τι Αυτός είναι.

Ο Θεός δεν μας δίνει μόνο δώρα αλλά μας κάνει δια πίστεως κοινωνούς της θείας Του φύσεως. Τα λόγια αυτά του Κυρίου μας ασφαλώς θα έχουν βαθύτερη σημασία για μας όταν διαβαστούν στο φως του Σταυρού Του: «Μη μεριμνάτε δια την ζωήν σας τι να φάγητε…ή τι να ενδυθείτε…υμών δε ο Πατήρ εξεύρει ότι έχετε χρείαν τούτων» (Λουκάς ιβ:32—31).

Κάμε τη βασιλεία του θεού το αντικείμενο των επιδιώξεων σου και όλα τα άλλα θα σου προστεθούν. Όλα υποσχέθηκαν στο Σταυρό και όλα μπορούν να απαντηθούν εκεί. Κάθε πρόσκαιρη και πνευματική ευλογία κάθε Βάπτισμα Πεντηκοστής με όλη του την απόλαυση τη δύναμη και καρποφορία είναι δυνατά στο σταυρό του Χριστού. Κάθε στροφή προς το Θεό κάθε αναζωπύρωση δια του Πνεύματος του Θεού κάθε έκρηξη ιεραποστολικού ζήλου για τους ειδωλολάτρες έχουν την κινητήρια τους δύναμη από το Σταυρό του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Παρ’ όλα αυτά υπάρχουν εκείνοι που είναι οι εχθροί του Σταυρού του Χριστού αν και ο Σταυρός είναι το σύμβολο και ενέχυρο των ουρανίων και του αιωνίου πλούτου.

Το τρίτο χαρακτηριστικό που αναφέρει ο Παύλος για τους ανθρώπους αυτούς που είναι εχθροί του Σταυρού είναι ότι «φρονούσι τα επίγεια». Αυτό σημαίνει πως ολόκληρος ο νους τους είναι αφιερωμένος στα γίηνα πράγματα απορρίπτουν ή αγνοούν τα ουράνια εκείνα πράγματα που προμηθεύτηκαν δια του θανάτου του Χριστού και έτσι γίνονται οι εχθροί του Σταυρού Του. Ο άνθρωπος του οποίου η καρδιά είναι προσκολλημένη στα γίηνα πράγματα δεν έχει μέρος στο σταυρό του Χριστού. Αυτός πέθανε για να προσκολλήσουμε την αγάπη μας στα «άνω» πράγματα. Αυτό ίσως να φαίνεται σαν ένα μικρό πρόσκομμα

Το να φρονείς τα γίηνα πράγματα αλλά είναι ένα πρόσκομμα εναντίον του πνεύματος και του σκοπού του Σταυρού εκείνου περί του οποίου ο Απόστολος Παύλος είπε: «Ο Κόσμος εσταυρώθη ως προς εμέ και εγώ ως προς τον κόσμον».

Εάν κανείς αγαπά τον κόσμο η αγάπη του Πατρός που αποκαλύφθηκε στο Γολγοθά δεν είναι μέσα του.

Ο Σταυρός του Χριστού στέκεται επίσης:

4/. Για θείο τελεσίγραφο. Είναι η τελική προσφορά ως προς το τέρμα της Ειρήνης. Σχετικά με τους εχθρούς αυτούς του σταυρού ο Παύλος λέγει: «Το τέλος των είναι η απώλεια». Με την απόρριψη της θυσίας του Χριστού πάνω στο σταυρό απέρριψαν τους όρους της ειρήνης του Θεού και βάδισαν το δρόμο της απώλειας. Ο μισθός της αμαρτίας είναι θάνατος. Το να ζεις αντίθετα προς το μήνυμα και τις απαιτήσεις του Σταυρού είναι σαν να ζεις σε πρακτική στάση εναντίον των τελευταίων και μέγιστων προτάσεων της απείρου αγάπης. «Πως θέλομεν εκφύγει εάν αμελήσωμεν τόσον μεγάλην σωτηρίαν;»

Οι όροι του Θεού δεν μπορούν να μεταβληθούν. Η συνθήκη του Σταυρού ποτέ δεν θα παραβιαστεί. Είμαστε υποχρεωμένοι ή να πιστέψουμε στο Χριστό ή να πεθάνουμε μέσα στις αμαρτίες μας και να υποφέρουμε την αιώνια τιμωρία. Συμφιλιώσου τώρα με τον Θεό και έχε ειρήνη μαζί Του. «Όσοι εδέχθησαν αυτόν

(τον Χριστόν) εις αυτούς έδωκεν εξουσίαν να γίνωσιν τέκνα Θεού» (Ιωάννης α:12)

«»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»

19--Ο ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

( Υπό Ανδρέα Τσαγκαλίδη) Εκδόσεις «Ο Λόγος»

19 ==Η==

Η ΚΟΙΝΩΝΊΑ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ

«Μετά του Χριστού συνεσταυρώθην ζω δε ουχί πλέον εγώ αλλ’ ο Χριστός ζει εν εμοί καθ’ ο δε τώρα ζω εν σαρκί ζω εν τη πίστει του Υιού του θεού όστις με ηγάπησε και παρέδωκεν εαυτόν υπέρ εμού» (Γαλάτας β:20).

«Μετά του Χριστού συνεσταυρώθην» η σταύρωση του Χριστού του δεύτερου Αδάμ ήταν κατά κάποιον τρόπο η σταύρωση ολοκλήρου της ανθρωπότητας. Όλοι αντιπροσωπεύονται σ’ Αυτόν.

Είναι μεγάλη ανακάλυψη να γνωρίζω ότι έχω σταυρωθεί και εγώ για τις αμαρτίες μου πάνω στο Σταυρό του Χριστού. Την ανακάλυψη αυτή την κάνει η πίστη όταν το Ευαγγέλιο του

Χριστού γίνει πιστευτό. Το είδες εσύ αυτό και το δέχθηκες ότι ο Θεός εδέχθη το θάνατο του Μονογενούς Υιού Του ως δικό σου θάνατο για τις αμαρτίες σου για να μη ζήσης εσύ πλέον στην αμαρτία αλλά σε μια νέα ζωή που είναι δική σου ζωή μέσα σ’ Αυτόν; Ο Κύριος σταυρώθηκε περίπου δώδεκα μήνες πριν της μεταστροφής του Παύλου αλλά λέγει: «Μετά του Χριστού συνεσταυρώθην». Ήταν ένα πράγμα που έγινε πριν αυτός αναγεννηθεί. Αυτός ανακάλυψε ότι ο κύριος Ιησούς Χριστός είχε τόσο συνταυτίσει τον Εαυτό Του μ’ αυτόν και τις αμαρτίες του ώστε αυτός(ο Παύλος)είχε θανατωθεί γι’ αυτές μετά του Χριστού επί του σταυρού. Και τώρα λέγει: «Ζω δε ουχί πλέον εγώ αλλ’ ο Χριστός ζει εν εμοί».η παλαιά αυτάρεσκη ζωή είναι πεθαμένη και τώρα «ζω εν τη πίστη του Υιού του Θεού όστις με ηγάπησε και παρέδωκεν εαυτόν υπέρ εμού.

Ο Απόστολος δεν ομιλεί περί της δικής του σταυρώσεως σαν να την έκανε αυτός. Αυτοσταύρωσις είναι αδύνατη. Κανένας δεν μπορεί να βάλει τα καρφιά στα χέρια του στα πόδια του. προσταζόμεθα να σταυρώσουμε την σάρκα ομού (μαζί) και τα πάθη και τις επιθυμίες αλλά ποιος θα σταυρώσει το πνεύμα εκείνο που σηκώνεται εναντίον του Θεού και το σαρκικό εκείνο φρόνημα που είναι έχθρα στο Θεό;«Ταλαίπωρος άνθρωπος εγώ τις θέλει με ελευθερώσει εκ του σώματος του θανάτου τούτου; Ευχαριστώ τον Θεόν δια του Κυρίου Ιησού Χριστού». (Ρωμαίους ζ:24—25).

Δια του θανάτου που ο Χριστός απέθανε αυτός έγινε μια για πάντα θάνατος εν σχέσει με την αμαρτία. Και έτσι πρέπει να λογαριάζουμε τους εαυτούς μας νεκρούς ως προς την αμαρτία.

(Ρωμαίους ς:10—11). Όχι μόνον οι αμαρτίες μας αλλά και ο αμαρτωλός εαυτός μας ήσαν μέσα στο μεγάλο απολυτρωτικό σχέδιο του θεού και καρφώθηκαν στο Σταυρό Του. και τώρα όχι εγώ «αλλ’ ο Χριστός ζει εν εμοί».

Μετά του Χριστού συνεσταυρώθην και έτσι πρέπει να λογαριάζω την αμαρτωλή μου φύση ως κεκρυμμένη υπό του Θεού στο Μονογενή Του Υιό πάνω στο καταραμένο ξύλο και ως θανατωμένη. Είμεθα νεκροί και η ζωή μας είναι τώρα κεκρυμμένη μετά του Χριστού εν τω Θεώ. Ευλογημένη παραδοξολογία –νεκροί και ήδη ζώντες!

Θαυμάσιο μυστήριο –ο Χριστός να ζει εντός μας. Όλοι όσοι πιστεύουν στον Ιησού Χριστό ως εξιλαστική τους θυσία ενώπιον του Θεού έχουν δια του αγίου Πνεύματος βαπτισθεί στο θάνατο Του και έγιναν μέτοχοι της αναστάσεως Του.

(Ρωμαίους σ: 3—5).

Δεν υπάρχει καμιά πιθανότης να γνωρίσουμε την δύναμη της αναστάσεως Του στις ψυχές μας εάν πρώτα δεν γίνομε μέτοχοι του Θανάτου Του. (Φιλιππισίους γ:10)

Όταν η μητέρα του Ιησού είδε τον Υιό της να πεθαίνει πάνω στο Σταυρό και όταν ο στρατιώτης «εκέντησε με λόγχην την πλευράν αυτού» τότε εκπληρώθηκαν τα προφητικά λόγια του γέρου Συμεών προς την Μαρία: «Και σου δε αυτής την ψυχήν ρομφαία θέλει διαπεράσει» (Λουκάς β:35). Αυτή επίσης είχε διαπεραστεί με ρομφαία επί του Σταυρού του Χριστού. Αλλά η ρομφαία που διαπέρασε την καρδιά της Μαρίας ήταν εντελώς διαφορετική ρομφαία που διαπέρασε την καρδιά του Χριστού. Η ρομφαία που είχε κόψει και διαχωρίσει την καρδιά του Χριστού δεν είχε εγγίσει ποτέ την δική της ψυχή. Έτσι είναι και με μας. Εάν εμείς πιστεύουμε πως εκείνος ο τρομερός θάνατος του Σταυρού ήταν εθελοντικώς διαλεγμένος και τον υπέφερε ο Χριστός από αγάπη για τις δικές μας κατεστραμμένες από την αμαρτία ψυχές μας με την πίστη αυτή θα γεννηθεί μέσα μας μια στοργή για τον παθόντα Υιό του Θεού. μια αγάπη τόσο αγνή και τρυφερή ώστε ηοδύνη του Σταυρού του Χριστού διαπερνά και τις δικές μας ψυχές και η δική μας σκληρότης ψυχρότης και αμαρτωλή φύσης σταυρώνεται μετά του Χριστού. Δεν είδαμε ποτέ τον Χριστό να διατρυπάτε για μας εκτός εάν αισθανθούμε την κατάκριση μέσα στην ψυχή μας. Το γεγονός ότι ο Χριστός ετραυματίσθη και εταλαιπωρήθη για τις ανομίες σου έχει ποτέ τραυματίσει τη δική σου ψυχή; Εάν δια της απιστίας μας δεν θελήσουμε να πεθάνουμε Αυτός πέθανε δεν έχουμε κοινωνία στα παθήματα Του και κατά συνέπεια δεν μπορούμε να γνωρίσουμε τη δύναμη της Αναστάσεως Του. Βλέπουμε πως η σταύρωση του εαυτού μας είναι μια συγκεκριμένη και οδυνηρή πείρα και ασφαλώς τα αποτελέσματα της θα είναι αξιοσημείωτα και συγκεκριμένα. Θα προσπαθήσουμε να δείξουμε μερικά:

20--Ο ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

( Υπό Ανδρέα Τσαγκαλίδη) Εκδόσεις «Ο Λόγος»

1/. Η σταύρωση του κόσμου.

Στην επιστολή αυτή προς Γαλάτας ο Παύλος λέγει: «Εις εμέ δε μη γένοιτο να καυχώμαι ειμή εις τον σταυρόν του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού δια του οποίου ο κόσμος εσταυρώθει ως προς εμέ

Και εγώ ως προς τον κόσμον».(Γαλάτας ς: 14).

Για τον Παύλο ο κόσμος είχε απογυμνωθεί από τη δόξα και την δύναμη του και καρφώθηκε ως ένα αβοήθητο και αισχρό πράγμα επί του Σταυρού του Χριστού. Γι’ αυτόν ο κόσμος ήταν ένα νεκρό πράγμα χωρίς δύναμη να πειράζει ή να ταλαντεύει την ψυχή του.

Η δόξα της χάριτος του εσταυρωμένου Χριστού είχε θαμπώσει τα μάτια του με οραματισμό των ουρανίων πραγμάτων ώστε τα πράγματα του κόσμου έγιναν γι’ αυτόν ως νεκρά σώματα.»Εάν τις αγαπά τον κόσμον η αγάπη του πατρός δεν είναι εν αυτώ». Τα έργα του κόσμου τούτου αποκαλύφθησαν στο ζενίθ τους στη σταύρωση του Υιού του Θεού. ο κόσμος δια της σοφίας δεν εγνώρισε τον Θεό μόνον μπορούσε να τον σταυρώσει και έτσι το ασεβές πνεύμα θα έπρεπε να είναι σαν ένα σταυρωμένο πράγμα σε μας.

2/. Η σταύρωση του Εγώ.

Όχι μόνον ο κόσμος σταυρώθηκε ως προς εμέ αλλά και «εγώ εσταυρώθην ως προς τον κόσμον»προσθέτει ο Απόστολος. Ο θάνατος του Χριστού δεν χώρισε μόνο κόσμο από εμένα αλλά χώρισε και εμένα από τον κόσμο. Ο Σταυρός του Χριστού ήλθε μεταξύ εμού και του κόσμου και έχει σταυρώσει αυτόν για μένα και εμένα γι’ αυτόν. « Ο παλαιός άνθρωπος» που αγαπούσε τον κόσμο και ζητούσε να μοιρασθεί την τιμή του και τη δόξα του «συνεσταυρώθη δια να καταργηθεί το σώμα της αμαρτίας ώστε να μη ήμεθα πλέον δούλοι της αμαρτίας» ( Ρωμαίους ς:6). Εκείνος που πλήρωσε την ποινή του θανάτου είναι ελεύθερος από την αμαρτία του (εδάφιο 7). Η πρώτη πράξη του εγώ στον Αδάμ ήταν να επιθυμήσει ένα απαγορευμένο πράγμα. Αυτό τοεγώ είναι που σταυρώθηκε μετά του Χριστού –το εγώ που δεν θα επιθυμήσει πλέον τίποτα έξω από το αγαθό θέλημα του Θεού. Αν το εγώ του Χριστού ήταν τελείως ανθρώπινο και τελείως αναμάρτητο ακόμη «Αυτός δεν ήρεσεν εις εαυτόν». Αυτός ευαρεστείτο να κάνει το θέλημα του Πατρός Του. Οι απαιτήσεις του εγώ είναι πολλές και επείγουσες και πολλές φορές

ευλογοφανείς αλλά κάθε φορά που το εγώ ευχαριστείται και τιμάται ο Σταυρός του Χριστού απορρίπτεται. Ένα από τα μηνύματα που έρχεται σε μας δια του Εσταυρωμένου είναι: «Εγώ πέθανα για σένα ώστε η φίλαυτη αυτή ζωή να πεθάνει για μένα». «εάν ο σίτος δεν πέσει εις την γην αυτός μόνος μένει». Η φίλαυτη ζωή σου θα μένει μόνη της στην ακαρπία εκτός εάν πεθάνει και ταφή στον τάφο του Χριστού. Αλλά εάν πεθάνει ένα τέλος – θα φέρει πλέον τους καρπούς μια νέας ζωής εν Χριστώ Ιησού. Το να είσαι ζωντανός για τον Θεό πρέπει να είσαι νεκρός για τον κόσμο.

Το να είσαι σταυρωμένος με τον Χριστό σημαίνει:

3/. Μια νέα ζωή για υπηρεσία.

«Δεν ζω πλέον εγώ αλλ’ ο Χριστός ζει εν εμοί». (Γαλάτας β:20). «Διότι εάν εγίναμε σύμφυτοι με αυτόν κατά την ομοιότητα του Θανάτου αυτού θέλομεν είσθαι και κατά την ομοιότητα της αναστάσεως»(Ρωμαίους ς:5). Εάν λογαριάζω τον εαυτό μου συσταυρωμένον με τον Χριστό μπορώ επίσης να λογαριάσω τον Χριστό ως κατοικούντα μέσα μου με τη δύναμη της αναστάσεως Του. εάν το εγώ μας ή ο παλαιός μας άνθρωπος έχει πεθάνει τότε δεν υπάρχει κανένα εμπόδιο για τη ζωή του Ιησού να φανεί στη θνητή μας σάρκα (Β΄ Κορινθίους δ:10). Μια καθαρή απόδειξη ότι έχουμε πεθάνει για το εγώ και την αμαρτία είναι ότι είμεθα καθ’ ολοκληρίαν «ζώντες εν τω Θεώ».Το μέτρο της ζωής μας και της ελευθερίας μας για τον Θεό είναι το μέτρο της ελευθερίας μας από τη δύναμη του εγώ και της αμαρτίας. Το εγώ είναι δουλεία στο έργο μας για τον Κύριο. Δεν υπάρχει θέση γι’ αυτό εάν θέλουμε ο Χριστός να δοξασθεί μέσα μας. Εάν ο Χριστόςείναι εντός μας τότε έχει λάβει αυτό το εντός για να το αγιάσει να το πληρώσει με το Άγιο Πνεύμα και να το χρησιμοποιήσει για τη δόξα του Ονόματός Του. Το να ζητούμε τη δική μας τιμή και δόξα είναι σαν να αρνούμεθα εκείνον που ζει μέσα μας. Εάν ο Χριστός ζει μέσα μου όλος ο ανεξερεύνητος πλούτος Του είναι στη διάθεσή μου για την υπηρεσία μου μεταξύ των ανθρώπων. «Ο Σταυρός ως ηθικό γεγονός ανήκει σε όλους τους καιρούς» -είπε κάποιος και έτσι η δύναμη για τη σταύρωση του εγώ και την προετοιμασία του δρόμου της αναστημένης ζωής είναι παρούσα πάντοτε μαζί μας. Η ζωή του μη σωσμένου

ανθρώπου είναι: «Εγώ όχι ο Χριστός» η ζωή του αναγεννημένου και αγιασμένου χριστιανού είναι: «Όχι εγώ αλλά ο Χριστός». Ο σταυρός του Χριστού είναι ένας φοβερός τόπος αλλά είναι η μόνη πύλη του ουρανού.

«»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»

21-Ο ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

( Υπό Ανδρέα Τσαγκαλίδη) Εκδόσεις «Ο Λόγος»

ΤΟ ΚΑΥΧΗΜΑ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ

«Εις εμέ δε μη γένοιτο να καυχώμαι ειμή εις τον σταυρόν του κυρίου ημών Ιησού Χριστού».(Γαλάτας ς:14)

«Η καρδιά του Ευαγγελίου είναι η απολύτρωσης και η ουσία της απολυτρώσεως είναι η αντικαστατική θυσία του Χριστού.

Έχω ανακαλύψει ύστερα από μεγάλη πείρα ότι δεν αγγίζει τις ανθρώπινες καρδιές σαν το Σταυρό του Χριστού». Είπε ο Σπέρτζον. Εκείνο που σε μερικούς είναι πέτρα σκανδάλου σε άλλους η σοφία του Θεού.

Υπήρχαν διάφορα πράγματα στα οποία ο Απόστολος μπορούσε να καυχηθεί εάν η δόξα του σταυρού δεν είχε θαμπώσει τα μάτια του και τον εμπόδιζε να καυχηθεί στη μοναδική του μεταστροφή αν και τόσο πολύ την απολάμβανε και χαιρότανε σ’ αυτήν και δεν παρέλειπε να μιλάει γι’ αυτήν σαν μια ευκαιρία που πέρασε. Δεν καυχήθηκε τόσο πολύ στο ότι σώθηκε αλλά στο γεγονός ότι ο Κύριος Ιησούς τόσο τον αγάπησε ώστε παρέδωκε τον εαυτό Του στον σταυρικό θάνατο χάριν αυτού. «Αλληλούια είμαι σεσωσμένος» δεν είναι το ίδιο με το «αλληλούια διότι ο Ιησούς Χριστός με έσωσε». Είναι καλύτερα να υψωθείς με το καύχημα του σωτήρος παρά με τις απολαύσεις της σωτηρίας.

Μπορούσε επίσης να καυχηθεί στη μοναδική του θέση ως Απόστολος των Εθνών αλλά η δόξα της υψηλής του κλήσεως επισκιάσθηκε από τη δόξα του σταυρού. Ή μπορούσε να καυχηθεί στην επιτυχία του ως εργάτης του Ευαγγελίου και υπηρέτης του Ιησού Χριστού. Αλλά όχι δεν ήθελε να καυχηθεί σε τίποτα άλλο διότι για κείνον «Ο Χριστός και αυτός Εσταυρωμένος» ήταν η πηγή και ο δοτήρα όλων. Η δόξα του σταυρού Του δεν μπορεί ποτέ να εγκαταλειφθεί σαν ένα ελεεινό πράγμα ή μια αρχή. είναι αιωνίως παρών στην αιώνια του αποτελεσματικότητα. Ακόμη και στη δόξα του ουρανού ο Χριστός είναι γνωστός ως «το Αρνίον το εσφαγμένον».

Ο κήρυξ που έπαυσε να καυχάται στο σταυρό του Χριστού έχει παύσει να κηρύττει με τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος. Ολόκληρη η βουλή =(σκέψη –απόφαση) του Θεού βρίσκει το κέντρο της στον Εσταυρωμένο και έτσι το να καυχάσαι στο Σταυρό του Χριστού είναι σαν να καυχάσαι στη σοφία και στη δύναμη του Θεού. «Ας μη καυχάται ο σοφός εις την σοφίαν αυτού και ας μη καυχάται ο πλούσιος εις τον πλούτον αυτού αλλ’ ο καυχώμενος ας καυχάται εις τούτο ότι εννοεί και γνωρίζει εμέ».(Ιερεμίας θ: 23—24).

Το να γνωρίζεις την σημασία του Σταυρού του Χριστού είναι να καταλάβεις και να γνωρίσεις τον Θεό και να καυχάσαι σ’ Αυτόν.

Το να καυχάσαι σε οποιοδήποτε άλλο γήινο πράγμα είναι σαν να αρνήσαι το Σταυρό του Χριστού και ν’ αφαιρείς το Θεό από τη δόξα Του. «Ο καυχώμενος εν κυρίω ας καυχάται». Στις ημέρες αυτές πολύ λίγοι φαίνονται να έχουν την απόφαση που είχε ο Παύλος: «Να μη γνωρίζω τίποτα άλλο μεταξύ σας ειμή Ιησούν Χριστόν και τούτον εσταυρωμένον»(Α΄ Κορινθίουςβ:2).

Εδώ υπάρχουν μερικές καλές αιτίες για τις οποίες θα έπρεπε να καυχιόμαστε στο Σταυρό του Κυρίου Ιησού Χριστού.

1/. Δι’ αυτού φανερώνεται η αγάπη του Πατρός.

«Εν τούτω εφανερώθει η αγάπη του Θεού προς ημάς ότι τον Υιόν αυτού τον μονογενή απέστειλεν ο Θεός εις τον κόσμο δια να ζήσομεν δι’ αυτού» (Α΄ Ιωάννης δ:9). «Διότι τόσον ηγάπησεν ο Θεός τον κόσμον ώστε έδωκε τον Υιόν αυτού τον Μονογενή». (Ιωάννης γ: 16—18).Η αγάπη για τον κόσμο έπρεπε να ήταν τόσο μεγάλη ώστε να στείλει τον Υιόν Του τον μονογενή ακόμα και σ’ έναν κόσμο σαν κι’ αυτόν. Αλλά το βάθος και η ένταση της αγάπης αυτής μπορεί να εννοηθεί όταν σκεπτόμαστε την άπειρη συγκατάβαση του θανάτου του Σταυρού. «εν τούτω είναι η αγάπη ουχί ότι ημείς αγαπήσαμε τον Θεό αλλ’ Αυτός αγάπησε ημάς και απέστειλε τον Υιόν Αυτού ιλασμόν περί των αμαρτιών ημών».

(Α΄ Ιωάννου δ:10). Ο Θεός δια της πράξεως Του αυτής έδειξε την αγάπη Του προς ημάς (Ρωμαίους ε:8). Η σοφία του Θεού δεν μπορούσε να εύρη άλλον τρόπον πιο δυνατόν και αποτελεσματικό να φανερώσει την αγάπη Του εκτός απ’ αυτόν. Εμείς καυχιόμαστε στο σταυρό διότι είναι η δόξα της αγάπης Του.

22--Ο ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

( Υπό Ανδρέα Τσαγκαλίδη) Εκδόσεις «Ο Λόγος»

2/. Δι’ αυτού διακηρύττεται η αγάπη του Υιού.

«Όστις με ηγάπησε και παρέδωκε τον εαυτό Του δι’ εμέ». «Ο καλός Ποιμήν δίδει την ζωήν υπέρ των προβάτων»

(Ιωάννης ι:11). Η μέγιστη φανέρωσης της ανθρώπινης αγάπης είναι: «το να πεθάνει κανείς υπέρ του φίλου του αλλά ενώ εμείς είμαστε ακόμα αμαρτωλοί ο Χριστός πέθανε υπέρ ημών». Τα βαθειά νερά της ανθρώπινης αδιαφορίας αχαριστίας χλεύης= (χλεύης= περιπαίξει ή περιφρόνησης) και μίσους δεν έσβησαν και δεν αναχαιτίσαν την υπερχειλίζουσα αγάπη Του διότι ήταν μια αγάπη ισχυρότερη από το θάνατο. Τα σημάδια εκείνα των καρφιών στα χέρια του και στα πόδια Του ακόμα και στο δοξασμένο σώμα του Ιησού Χριστού είναι τα αιώνια μνημεία της αγάπης εκείνης που Τον οδήγησε στη θυσία του Εαυτού Του επάνω στο ξύλο του Γολγοθά ως μια λύτρωση για τις αμαρτωλές ψυχές των ανθρώπων. Η θερμότης της αγάπης του Ιησού εκδηλώθηκε μόνον δια του πολυτίμου αίματος Του. Δεν ακούμε και μείς τα ερευνητικά Του λόγια που ειπώθηκαν στον Πέτρο να έρχονται μέσα στις καρδιές μας σαν να βγαίνουν από τα θανατωμένα Του χείλη επάνω στο Σταυρό: «αγαπάς με; «Σκέψου για όλα αυτά που Αυτός έκανε για σένα.

3/. Δι’ αυτού οι αμαρτωλοί συμφιλιώθηκαν με τον Θεό.

«Διότι εάν εχθροί όντες εφιλιώθημεν με τον Θεό δια του θανάτου του Υιού αυτού». (Ρωμαίους ε:10). Ο μόνος δρόμος προς την απόλαυση της Παρουσίας του Θεού είναι δια της συνδιαλλαγής και ο μόνος τρόπος της συνδιαλλαγής είναι δια του θανάτου του Υιού Του. την στιγμή που η ψυχή η οποία μέχρι τώρα ήταν έχθρα του Θεού θα ατενίσει με πίστη στην εξιλαστική θυσία του Σταυρού τη στιγμή εκείνη το χέρι της δυνάμεως του Θεού λαμβάνει την σωτηρία. Ο Σταυρός του Χριστού είναι όπως η σκάλα του Ιακώβ που ετέθη επί της γης ως ο δρόμος προς τον ουρανό. Εδώ οι άγγελοι της χάριτος του ελέους και της ειρήνης ανέβαιναν και κατέβαιναν επί τον Υιόν του ανθρώπου. Είναι φοβερός ο τόπος αυτός αλλά είναι η πύλη του ουρανού. «Εγώ είμαι η οδός και η αλήθεια και η ζωή ουδείς έρχεται προς τον Πατέρα ειμή δι’ εμού». Συμφιλιώσου μ’ Αυτόν και έσο με ειρήνη μαζί του.

Καυχώμεθα στο Σταυρό του Χριστού διότι:

4/. Δι’ αυτού οι πιστοί χωρίζονται από τον κόσμο.

Αυτή είναι η κύρια αιτία που δίδεται από τον Απόστολο στους (Γαλάτας ς:14) γιατί δεν εκαυχάτο σε τίποτε άλλο παρά μόνο στο σταυρό του Χριστού: «Διότι λέγει δι αυτού ο κόσμος εσταυρώθει ως προς εμέ και εγώ ως προς τον κόσμον». Σε πολλούς αυτό φαίνεται περισσότερο ως συμφορά παρά ως Νίκη. Το να έχουν τις αγωνίες του Σταυρού του Χριστού να έλθουν μεταξύ αυτών και των απολαύσεων του κόσμου τούτου είναι γι’ αυτούς σαν να έχουν αποκληρωθεί. Αυτοί επιθυμούν να σεβαστούν τον Ιησού Χριστό ως ένα διδάσκαλο ερχόμενο από τον Θεό αλλά δεν θέλουν τον Σταυρό Του να έλθει και να αμαυρώσει τις σχέσεις τους και την κοινωνία τους με τον κόσμο. Τέτοιο δεν μπορούν να καυχηθούν στο σταυρό διότι καυχώνται στα πράγματα εκείνα τα οποία ο Σταυρός του Χριστού ήθελε

ν’ απομακρύνει. Ο Παύλος το θεωρούσε ελευθερία από τον παρόντα πονηρό αιώνα μια τέτοια μεγάλη ευλογία το να καυχάται στο σταυρό δια του οποίου το θαυμάσιο κατόρθωμα έχει πραγματοποιηθεί. Ένας πλήρης ένας πλήρης και τελικός χωρισμός έγινε δια του σταυρού όταν ο Χριστός και ο Κόσμος σταυρώθηκαν ο ένας προς τον άλλον.

Οι αμαρτωλές απολαύσεις του κόσμου είναι πανούργες δυνατές και επίβουλες(επιβουλή= =δόλιος ύπουλος)που μόνον δια της δυνάμεως του Σταυρού Του μπορεί η ψυχή να δραπετεύσει από τα δίχτυα τους και την αυταπάτη. Ο Χριστός δεν ήλθε να καταδικάσει τον κόσμο και ο κόσμος Τον καταδίκασε και Τον απέρριψε και έτσι καταδίκασε τον ίδιο τον εαυτό του αλλά από την καταδίκη αυτή εμείς που επιστεύσαμε έχομε ελευθερωθεί. ¨Εξέλθετε εκ μέσου αυτών και αποχωρίσθητε λέγει ο Κύριος».

23--Ο ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

( Υπό Ανδρέα Τσαγκαλίδη) Εκδόσεις «Ο Λόγος»

Καυχώμεθα στο σταυρό διότι:

5/. Δι’ αυτού κάθε αναγκαία ευλογία είναι

εξασφαλισμένη(εγγυημένη). «Όστις τον ίδιον εαυτού Υιόν δεν εφείσθη αλλά παρέδοκεν αυτόν υπέρ πάντων ημών πως και μετ’ αυτού δεν θέλει χαρίσει εις ημάς τα πάντα;» (Ρωμαίους η:32). Αυτός που ευχαριστείτε να δίδει χρυσά δώρα δεν θα φεισθή τα χάλκινα. Ο Θεός δίδοντας μας τον ήλιο μας έχει δώσει επίσης δωρεάν και όλα τα χρώματα με τα οποία είναι εξοικειωμένο το μάτι. Δίδοντας μας τη θάλασσα ο Θεός μας έδωσε επίσης δωρεάν

όλα εκείνα που είναι μέσα στη θάλασσα. Δίδοντας μας τον Υιό Του όλα όσα είχε ο Χριστός εδόθησαν σε μας για να ζήσουμε μια ευσεβή ζωή. «Τα πάντα είναι υμών σεις δε του Χριστού ο δε Χριστός του Θεού».(Α΄ Κορινθίους γ: 21—24). Έχοντας υπερνικήσει δια του Αίματος του Αρνίου έχομε γίνει κληρονόμοι των πάντων(Αποκάλυψης κα:7 και Ρωμαίους η:17). Όλες οι υποσχέσεις του Θεού είναι εν Χριστώ Ναι και Αμήν! Εάν μένομε εν αυτώ γινόμεθα συμμερισταί μετ’ Αυτού. Το να λάβεις τον Ιησού Χριστό—το δώρο του Θεού—ως προσωπικό σου Σωτήρα και Κύριο είναι σαν να λαμβάνεις μαζί Του την αψευδή υπόσχεση ότι όλα τα αναγκαία πράγματα για τώρα και για την αιωνιότητα θα σου δοθούν δωρεάν. Ασφαλώς αυτός είναι ένας καλός λόγος το να καυχασαι στο σταυρό αλλά υπάρχει και ένας άλλος:

6/. Σ’ αυτόν υπάρχει το φάρμακο του Θεού για όλα τα ουαί του κόσμου.

«Διότι τόσον αγάπησε ο Θεός τον κόσμον ώστε έδωκε τον Υιόν αυτού τον μονογενή»(Ιωάννης γ:16). Ο Θεός τόσο αγάπησε τον κόσμο ώστε έδωσε στον κόσμο Έναν ο οποίος ήταν πλήρως ικανός και πρόθυμος να τον σώσει από όλες τις αμαρτίες του και να θεραπεύσει όλες τις ασθένειες του. Το κάλυμμα του Θεού είναι αρκετά μεγάλο για να καλύψει την παγκόσμια πηγή της αμαρτίας.

Ο Θεός δεν έχει άλλο φάρμακο για τις ασθένειες του κόσμου εκτός από το αίμα του Υιού Του. Τα ανάμικτα κατασκευασμένα των ανθρώπων πολύ συχνά θέλουν να αντικαταστήσουν την δωρεά του Θεού και πολύ συχνά καταντούν στην αποτυχία και στην απογοήτευση. Η υγεία του λαού δεν έχει αναρρώσει. Δεν υπάρχει άλλη δύναμη σαν το Σταυρό του Χριστού για θεραπεία της ηθικής Κοινωνικής και πολιτικής πληγής του κόσμου. Ακόμη και η πνευματική αναζωπύρωση είναι μια απόδειξη της αλήθειας αυτής. Φρέσκο υγιεινό αίμα είναι ενσταλαγμένο στον άνθρωπο ή το Έθνος που γονατίζει πιστεύοντας στον Υιό του Θεού. Όσοι άγγιζαν Αυτόν γίνονταν υγιείς. Ο κόσμος είναι ένα νοσοκομείο γεμάτο αθεράπευτους μακριά από το θείο φάρμακο. Δεν εδόθη άλλο όνομα υπό τον ουρανόν μεταξύ των ανθρώπων δια του οποίου πρέπει να σωθώμεν. Επί του πυλώνος της παγκοσμίου

πύλης το χέρι της εμπνεύσεως είχε γράψει:

«Ο Κύριος ο Θεραπεύων σε».

Αυτός στην άπειρη σοφία Του έκανε μια ιδιαίτερη μελέτη στην περίπτωση του κάθε ατόμου. Ο θεραπευτικός Του λόγος ποτέ δεν

Αποτυγχάνει όταν ελπίζουν σ’ αυτόν οι άνθρωποι. Ο Θεός είναι ικανός να σώσει αυτούς μέχρι και του τελευταίου. Όλους εκείνους που έρχονται σ’ Αυτόν δια του Υιού Του. «Δια των πληγών Αυτού ημείς ιάθημεν».

Έχεις εσύ καταλάβει το ζωτικό αυτό γεγονός ότι η προμήθεια του Θεού για τις αμαρτίες και τις θλίψεις της ψυχής σου είναι εδώ για σένα ο θάνατος του Υιού Του;

Το χέρι που απλώνεται ίσως να είναι αδύνατο αλλά η ευλογία που απολαμβάνεται από το υπέρ αρκετό έλεος και την δύναμη του Θεού είναι ανυπολόγιστη. Όλη η δύναμη που υπάρχει στον Ιησού Χριστόν είναι δική σου με ένα μόνο άγγιγμα

(Ματθαίος ια:21).

Μπορείς τώρα να πεις: «εις εμέ δε μη γένοιτο να καυχώμαι ειμή εις τον Σταυρόν του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού»:

(Γαλάτας ς:14). ==ΑΜΗΝ==