31--1--2017------53------ΤΑ ΘΕΜΕΛΙΑ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ Μεταφορά της Αγίας Γραφής Σπύρου Φίλου----------Ο Ιησούς δεν ήλθε στον κόσμο για να ακυρώσει τον νόμο του Θεού. Το είπε άλλωστε καθαρά: Ματθαίος 5:17 17 Μη νομίσετε ότι ήρθα για να καταργήσω τον νόμο ή τους προφήτες· δεν ήρθα να καταργήσω, αλλά να εκπληρώσω. ……. Εξήγησε τον νόμο τον ερμήνευσε κι υποστήριξε έντονα την εφαρμογή του πολλές φορές δε όταν μιλούσε αναφερόταν σε αυτόν:


ΤΟΥ ΚΗΠΟΥ ΜΟΥ ΔΕΝΤΡΑ ΚΑΙ ΤΟ ΣΚΑΝΤΖΟΧΟΙΡΑΚΙ
53 
3/. Ο Ιησούς δεν ήλθε στον κόσμο για να ακυρώσει τον νόμο του Θεού. Το είπε άλλωστε καθαρά:
Ματθαίος 5:17
17 Μη νομίσετε ότι ήρθα για να καταργήσω τον νόμο ή τους προφήτες· δεν ήρθα να καταργήσω, αλλά να εκπληρώσω.
…….
Εξήγησε τον νόμο τον ερμήνευσε κι υποστήριξε έντονα την εφαρμογή του πολλές φορές δε όταν μιλούσε αναφερόταν σε αυτόν:
Ματθαίος 12:5 
5 Ή, δεν διαβάσατε στον νόμο, ότι κατά τα Σάββατα οι ιερείς βεβηλώνουν το Σάββατο μέσα στο ιερό, και είναι αθώοι;
ΤΟΥ ΚΗΠΟΥ ΜΟΥ ΔΕΝΤΡΑ ΚΑΙ ΤΟ ΣΚΑΝΤΖΟΧΟΙΡΑΚΙ

Και πάλιν:
Ιωάννης  10:34
34 Ο Ιησούς αποκρίθηκε σ' αυτούς: Δεν είναι γραμμένο μέσα στον νόμο σας, «εγώ είπα, είστε θεοί»;
……
4/. Αλλά και το κυριότερο ο Σωτήρας μας εξετέλεσε κι όλες τις απαιτήσεις του ηθικού Νόμου.
Οι εχθροί Του δεν μπορούσαν να Τον ελέγξουν για κάτι άτοπο.
Μόνον Αυτός απ’ όλους τους ανθρώπους που έζησαν ανά τους αιώνας ήταν τελείως απαλλαγμένος από τον ηθικό μολυσμό.
Έζησε τη ζωή που ο αμαρτωλός άνθρωπος δεν θα μπορούσε ποτέ να ζήσει.
Υπήρξε καθ’ όλα υπήκοος στο θέλημα του Πατρός Του. αποτέλεσμα δε της ηθικής και πνευματικής Του τελειότητας ήταν το ότι Αυτός εκρίθη ως ο «άμωμος…)
Α΄ Πέτρος 1: 19
19 αλλά με το πολύτιμο αίμα τού Χριστού, ως αμνού χωρίς ψεγάδι και χωρίς κηλίδα·
ΤΟΥ ΚΗΠΟΥ ΜΟΥ ΔΕΝΤΡΑ ΚΑΙ ΤΟ ΣΚΑΝΤΖΟΧΟΙΡΑΚΙ

Του οποίου η θυσία θα γινόταν δεκτή για την αμαρτία του κόσμου.
………
Ε΄ Ο ΝΕΟΣ ΝΟΜΟΣ ΠΟΥ ΕΜΦΥΤΕΥΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΨΥΧΗ
 Στην οικονομία της χάρητος ο πιστός θεωρείται νεκρός ως προς τον νόμον.
Γαλάτες 2:19 
19 Γιατί, λοιπόν, δόθηκε ο νόμος;
Προστέθηκε εξαιτίας των παραβάσεων, μέχρις ότου έρθει το σπέρμα, προς το οποίο είχε γίνει η υπόσχεση, που διατάχθηκε από αγγέλους διαμέσου ενός μεσίτη.
……..
Όταν αυτός(πιστός) δέχθηκε τον Χριστό ως Σωτήρα του απελευθερώθηκε απ’ την κατάρα του νόμου.
Γαλάτες 3:13
 13 Ο Χριστός μάς εξαγόρασε από την κατάρα τού νόμου, καθώς έγινε κατάρα για χάρη μας· επειδή, είναι γραμμένο: «Επικατάρατος καθένας που κρεμιέται επάνω σε ξύλο».
ΤΟΥ ΚΗΠΟΥ ΜΟΥ ΔΕΝΤΡΑ ΚΑΙ ΤΟ ΣΚΑΝΤΖΟΧΟΙΡΑΚΙ

Τώρα έχει μέσα του θεία ζωή δηλαδή μία τελείως νέα αρχή ζωής. Ζει και ενεργεί κάτω απ’ τον νόμο του Χριστού
Γαλάτες 6:2
2 Βαστάζετε ο ένας τα βάρη τού άλλου, και εκπληρώστε έτσι τον νόμο τού Χριστού.
Ένα νόμο που έχει εμφυτευθεί μέσα στην ψυχή του.
1/. Αυτός ο νόμος χαρακτηρίζεται με διάφορες ονομασίες.
«Ο Νόμος του πνεύματος της ζωής εν Χριστώ Ιησού» ο οποίος
«με ελευθέρωσε από του από του νόμου της αμαρτίας και του θανάτου.ΤΟΥ ΚΗΠΟΥ ΜΟΥ ΔΕΝΤΡΑ ΚΑΙ ΤΟ ΣΚΑΝΤΖΟΧΟΙΡΑΚΙ

Ρωμαίους 8:2
2 Επειδή, ο νόμος τού Πνεύματος της ζωής, η οποία υπάρχει στον Ιησού Χριστό, με ελευθέρωσε από τον νόμο τής αμαρτίας και του θανάτου.
«Ο τέλειος νόμος της ελευθερίας»
Ιάκωβος 1:25
25 Όποιος, όμως, εγκύψει στον τέλειο νόμο τής ελευθερίας, και επιμείνει σ' αυτόν, αυτός που έγινε όχι ακροατής, που λησμονεί, αλλά εκτελεστής έργου, αυτός θα είναι μακάριος κατά την εκτέλεσή του.
Είναι ο νόμος που έχει γραφθεί επί της σαρκικής καρδιάς.

2/. Ο Λόγος του Θεού καθιστά προσεκτικά τους πιστούς στο να μην θεωρούν τους εαυτούς τους ότι βρίσκονται κάτω απ’ την δουλεία του Μωσαϊκού νόμου.
« αποχωρίσετε …κλπ»
Γαλάτες 5:4
4 Αποχωριστήκατε από τον Χριστό, όσοι ανακηρύσσεστε δίκαιοι από τον νόμο· ξεπέσατε από τη χάρη.ΤΟΥ ΚΗΠΟΥ ΜΟΥ ΔΕΝΤΡΑ ΚΑΙ ΤΟ ΣΚΑΝΤΖΟΧΟΙΡΑΚΙ

Ο κίνδυνος του να επιδιώκει κανείς να δικαιωθεί ενώπιον του Θεού δια της εκτελέσεως του νόμου έγκειται στο ότι αν αυτός παραβεί έστω και μία φορά τον νόμο ολόκληρο το οικοδόμημα της προσπάθειας του γκρεμίζεται. «Όστις φυλάξει τον νόμο και πταιει εις εν έγινε ένοχος πάντων.»
Ιάκωβος 2:10
10 Επειδή, όποιος φυλάξει ολόκληρο τον νόμο, φταίξει όμως σε ένα, έγινε ένοχος σε όλα.
…….
Η κλασσική διαβεβαίωσης της πραγματικής θέσεως στην οποία ο Χριστιανός βρίσκεται είναι : «δεν είσθε υπό νόμον αλλά υπό χάριν».
Ρωμαίους 6: 14
14 Επειδή, η αμαρτία δεν θα σας κυριεύσει· για τον λόγο ότι, δεν είστε κάτω από νόμο, αλλά κάτω από χάρη.
ΤΟΥ ΚΗΠΟΥ ΜΟΥ ΔΕΝΤΡΑ ΚΑΙ ΤΟ ΣΚΑΝΤΖΟΧΟΙΡΑΚΙ

3/. Ο πιστός βρίσκεται πράγματι υπό χάριν παρ’ όλον που
Ο ηθικός νόμος δεν έχει ακυρωθεί και που εξακολουθεί να αποκαλύπτει  τις ιδιότητες του Θεού και το θέλημα Του για τον άνθρωπο και να ταπεινώνει αμαρτωλούς οδηγώντας αυτούς στα πόδια του σταυρού. Οι βροντές του Σινά σαν μία φωνή ελέγχου
Προς τον αμαρτωλό δεν έχουν δεν έχουν ακόμα παύση.
4/. Η υπακοή στο νόμο της ελευθερίας Είναι κάτι τελείως διαφορετικό απ’ την υπακοή στον μωσαϊκό νόμο.
Τούτο γίνεται φανερό απ’ το έκτο κεφάλαιο της επιστολής προς Ρωμαίους. Εκεί η αμαρτία λογίζεται ως τοιαύτη δια της ισχύος του νόμου και φέρει το θάνατο.

Ρωμαίους 8:2
2 Επειδή, ο νόμος τού Πνεύματος της ζωής, η οποία υπάρχει στον Ιησού Χριστό, με ελευθέρωσε από τον νόμο τής αμαρτίας και του θανάτου.
Το Πνεύμα κατά την αναγέννηση μεταβάλει τις διαθέσεις τις φιλοδοξίες και τους σκοπούς του ανθρώπου και τον καθιστά ικανό να ζήσει τη ζωή της δικαιοσύνης.
Ο σκοπός της ενσαρκώσεως και του εξιλασμού του Χριστού ήταν «να πληρωθεί η δικαιοσύνη του νόμου εις ημάς τους μη περιπατούντες κατά την σάρκα αλλά κατά το Πνεύμα»
Ρωμαίους 8:3-4-
3 Επειδή, το αδύνατο στον νόμο, καθότι ήταν ανίσχυρος εξαιτίας τής σάρκας, ο Θεός, στέλνοντας τον δικό του Υιό με ομοίωμα σάρκας αμαρτίας, και σε σχέση με την αμαρτία, κατέκρινε την αμαρτία στη σάρκα·
4 για να εκπληρωθεί η δικαιοσύνη τού νόμου, σε μας, που δεν περπατάμε σύμφωνα με τη σάρκα, αλλά σύμφωνα με το Πνεύμα.
 ΤΟΥ ΚΗΠΟΥ ΜΟΥ ΔΕΝΤΡΑ ΚΑΙ ΤΟ ΣΚΑΝΤΖΟΧΟΙΡΑΚΙ

ΣΤ΄ Η ΕΚΠΛΗΡΩΣΗΣ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ
Ο Κύριος μας διεκήρυξε ότι ολόκληρος ο νόμος και οι προφήτες συγκεφαλαιώνονται στις δύο εντολές:
Ματθαίος 22: 36--37-40
36 Δάσκαλε, ποια εντολή είναι μεγάλη μέσα στον νόμο;
37 Και ο Ιησούς τού είπε: «Θα αγαπάς τον Κύριο τον Θεό σου από όλη την καρδιά σου, και από όλη την ψυχή σου, και από όλη τη διάνοιά σου».
38 Αυτή είναι πρώτη και μεγάλη εντολή.
39 Δεύτερη, όμως, όμοια μ' αυτή είναι: «Θα αγαπάς τον πλησίον σου σαν τον εαυτό σου».
40 Σ' αυτές τις δύο εντολές κρέμονται ολόκληρος ο νόμος και οι προφήτες.
Την ίδια αυτή διακήρυξη απηχούσε και η φράσης του Απ. Παύλου:
Γαλάτες 5:14
14 Επειδή, ολόκληρος ο νόμος εκπληρώνεται σε έναν λόγο, σε τούτον: «Θα αγαπάς τον πλησίον σου σαν τον εαυτό σου».
 Ο απόστολος αναλύει αυτήν την ιδέα στην επιστολή προς
Ρωμαίους 13:8-10
 ΤΟΥ ΚΗΠΟΥ ΜΟΥ ΔΕΝΤΡΑ ΚΑΙ ΤΟ ΣΚΑΝΤΖΟΧΟΙΡΑΚΙ

8 Σε κανέναν να μη οφείλετε τίποτε, παρά μονάχα το να αγαπάτε ο ένας τον άλλον· επειδή, εκείνος που αγαπάει τον άλλον, εκπληρώνει τον νόμο.
9 Δεδομένου ότι, το: «Μη μοιχεύσεις, Μη φονεύσεις, Μη κλέψεις, Μη ψευδομαρτυρήσεις, Μη επιθυμήσεις», και κάθε άλλη εντολή, συμπεριλαμβάνεται μέσα σε τούτο τον λόγο, στο: «Θα αγαπάς τον πλησίον σου όπως τον εαυτό σου».
10 Η αγάπη κακό δεν κάνει στον πλησίον· η αγάπη, λοιπόν, είναι εκπλήρωση του νόμου.
ΤΟΥ ΚΗΠΟΥ ΜΟΥ ΔΕΝΤΡΑ ΚΑΙ ΤΟ ΣΚΑΝΤΖΟΧΟΙΡΑΚΙ

Ένας που αγαπά κάποιον άλλον θα επιδιώξει να του κάμει καλό κι όχι κακό. Η αγάπη λοιπόν είναι «εκπλήρωσης του νόμου».
  Αλλά ας ληφθεί  υπ’ όψιν ότι η αληθινή αγάπη εκείνη δηλαδή που πηγάζει από μια ειλικρινή και αγία καρδιά είναι καρπός του Αγίου Πνεύματος. Αυτό εκχέει την αγάπη του Χριστού μέσα μας και μας ικανώνει να αγαπάμε αληθινά ο ένας τον άλλο. Επομενως η συνεχείς προσευχή του πιστού ενώ αυτός προχωρεί στην εκπλήρωση του νόμου της Χριστιανικής αγάπης ας είναι το Πνεύμα του Θεού να τον γεμίζει με τον ουράνιο καρπό.ΤΟΥ ΚΗΠΟΥ ΜΟΥ ΔΕΝΤΡΑ ΚΑΙ ΤΟ ΣΚΑΝΤΖΟΧΟΙΡΑΚΙ




……

31--1--2017----------11--Ο ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ( Υπό Ανδρέα Τσαγκαλίδη) Εκδόσεις «Ο Λόγος»------------------(Α΄ Θεσσαλονικείς 5:10). 10 ο οποίος πέθανε για χάρη μας, ώστε, είτε αγρυπνούμε είτε κοιμόμαστε, να ζήσουμε μαζί του-----(Κολοσσαείς 2:15------------«Και απογυμνώσας τας αρχάς και τας εξουσίας παρεδειγμάτησε παρουσία θριαμβεύσας κατ’ αυτών επ’ αυτού». (


 τα καλοπιστηκα μου δέντρα

10-Ο  ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ
( Υπό Ανδρέα Τσαγκαλίδη) Εκδόσεις «Ο Λόγος»   
10

6/. Αυτός απέθανε για μας για να λάβουμε την επαγγελία του Πνεύματος
 (Γαλάτας 3:13—14).
13 Ο Χριστός μάς εξαγόρασε από την κατάρα τού νόμου, καθώς έγινε κατάρα για χάρη μας· επειδή, είναι γραμμένο: «Επικατάρατος καθένας που κρεμιέται επάνω σε ξύλο».
14 Για νάρθει στα έθνη η ευλογία τού Αβραάμ διαμέσου τού Ιησού Χριστού, ώστε να λάβουμε την υπόσχεση του Πνεύματος διαμέσου τής πίστης. 
τα καλοπιστηκα μου δέντρα

Αυτός εξαγόρασε την ελευθερία μας από την κατάρα του Νόμου για να λάβουμε την δωρεά του Αγίου Πνεύματος. Η Πεντηκοστή ήταν στο Γολγοθά. Η δύναμης του Αγίου Πνεύματος έχει εξασφαλισθεί για μας δια της δυνάμεως του θανάτου Του και της αναστάσεως Του.
Διδασκόμαστε εδώ ότι κανείς δεν μπορεί να λάβει την επαγγελία του Πνεύματος εντός εκτός εάν έχει λυτρωθεί από την κατάρα δι’ Αυτού που έγινε κατάρα για μας. Το αίμα του Χριστού πρέπει κατά πρώτον να καθαρίσει την καρδιά προτού το ευλογημένο Άγιο Πνεύμα μπορέσει να κατοικήσει εκεί. Το αίμα του Χριστού προμηθεύει κάθε πνευματική ευλογία για μας και το άγιο Πνεύμα έρχεται για να μας βοηθήσει στην πνευματική απόλαυση των ευλογιών αυτών και να εργαστεί μέσα μας και με εμάς εκείνο που είναι ευάρεστο(αρεστό) ενώπιον του Θεού.
Αυτός πέθανε να μας σώσει από τις αμαρτίες μας. Όχι μόνο για να διαφύγουμε την επερχόμενη οργή αλλά για να γίνουμε Ναοί του Αγίου Πνεύματος και μάρτυρες Αυτού.(του Χριστού)
 τα καλοπιστηκα μου δέντρα

(Πράξεις 1:8).
8 αλλά, θα πάρετε δύναμη, όταν έρθει επάνω σας το Άγιο Πνεύμα· και θα είστε μάρτυρες για μένα και στην Ιερουσαλήμ και σε ολόκληρη την Ιουδαία και στη Σαμάρεια, και μέχρι το τελευταίο άκρο τής γης.
……………..
 Η υπόσχεσης του Πατρός περί Πνεύματος όπως και η σωτηρία μας λαμβάνεται δια πίστεως.
7/. Απέθανε για μας για να γίνει ο Κύριος του θανάτου και της ζωής.
«Επειδή δια τούτο ο Χριστός και απέθανε και ανέζησε δια να είναι Κύριος και νεκρών και ζώντων»
(Ρωμαίους 14:9).
9 Επειδή, γι' αυτό ο Χριστός και πέθανε και αναστήθηκε και ξανάζησε, για να είναι Κύριος και νεκρών και ζωντανών.
 τα καλοπιστηκα μου δέντρα

Αυτός ταπείνωσε τον εαυτό Του τόσο χαμηλά και ο Θεός Τον ύψωσε. Αυτός που ήταν άσημος τώρα είναι στεφανωμένος ως Κύριος των όλων. Μας λύτρωσε δια του αίματος Του για να γίνει ο Κύριος της ζωής μας. «Δεν ανήκετε εις εαυτούς». Μας εξαγόρασε για να είμαστε ο ιδιαίτερος Του θησαυρός που δόθηκε ελεύθερα και ολοκληρωτικά στη διάθεση Του.
Τι ευλογημένο προνόμιο να ανήκεις σ’ Αυτόν ο Οποίος δια των παθημάτων και του θανάτου υψώθη πάνω απ’ όλα έχοντας όλη την εξουσία στον ουρανό και στη γη και ο Οποίος επιθυμεί και απαιτεί το σωστό και να μας απαλλάξει από όλη τη ζωή μας για το δικό μα αιώνιο καλό και για τη δική Του αιώνια δόξα. Εάν ο Χριστός είναι ο Λυτρωτής σου είναι επίσης και ο Κύριος σου. Δια του θανάτου Του είχε γίνει ο Κύριος ζώντων και νεκρών.
 τα καλοπιστηκα μου δέντρα

 Μόνον εκείνοι που είναι ζώντες εν Θεώ μπορούν να τον έχουν ως Κύριο τους. Εκείνοι που πέθαναν στις αμαρτίες τους θα Τον ομολογήσουν ως Κύριό όταν Τον συναντήσουν στο
Θρόνο της κρίσεως. Ας είναι η εξουσία της σου επί των ώμων Του τώρα. Ας λάβει ο Κύριος ο Λυτρωτής σου και Θεός σου την πρέπουσα θέση στο θρόνο της καρδιάς σου και η βασιλεία Του θα έλθει μέσα σου και το θέλημα Του θα γίνει στην επίγεια ζωή σου όπως γίνεται στον Ουρανό. Για το σκοπό αυτό «ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός απέθανεν υπέρ ημών ίνα είτε αγρυπνούμε είτε κοιμώμεθα ζήσωμεν μετ’ Αυτού»
(Α΄ Θεσσαλονικείς 5:10).
10 ο οποίος πέθανε για χάρη μας, ώστε, είτε αγρυπνούμε είτε κοιμόμαστε, να ζήσουμε μαζί του 
τα καλοπιστηκα μου δέντρα

11--Ο  ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ
 ( Υπό Ανδρέα Τσαγκαλίδη)    Εκδόσεις «Ο Λόγος»
11
                                       ==Ε==
Ο ΘΡΙΑΜΒΟΣ  ΤΟΥ  ΣΤΑΥΡΟΥ
     
«Και απογυμνώσας τας αρχάς και τας εξουσίας παρεδειγμάτησε παρουσία θριαμβεύσας κατ’ αυτών επ’ αυτού».
(Κολοσσαείς 2:15)

15 και αφού απογύμνωσε τις αρχές και τις εξουσίες, τις καταντρόπιασε δημόσια, όταν, επάνω του, θριάμβευσε εναντίον τους.
………….
Απ’ όλες τις ζωές που έκλεισαν ξαφνικά πάνω στη γη καμία δεν φαινότανε περισσότερο σαν αποτυχία από τη ζωή του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Το να κρεμαστείς πάνω σ’ ένα  ξύλο στον υπολογισμό των ανθρώπων ήταν μνήμη του ονόματος σου να σβησθεί από τη γη και τον ουρανό.  
τα καλοπιστηκα μου δέντρα

Αλλά ο σταυρός Του το σύμβολο της κατάρας γίνεται το σύμβολο του αιωνίου θριάμβου. Η πρώτη νίκη του Σταυρού φάνηκε σε κείνον τον
πτωχό μετανοημένο και συμπάσχοντα Ληστή πάνω στο σταυρό.
Ο επόμενος άνθρωπος του οποίου η έχθρα εθανατώθη υπό του σταυρού ήταν ο εκατόνταρχος ο οποίος αναγκάσθηκε να ομολογήσει ότι «αληθώς ο άνθρωπος ούτος ήτο ο Υιός του Θεού».
Ο θάνατος του Χριστού ήταν το μεγαλύτερο κατόρθωμα που ποτέ επετεύχθη σ’ αυτόν τον κόσμο. Η επιρροή και το αποτέλεσμα Του φθάνει τα έσχατα μέρη του ουρανού και της γης και της κολάσεως. Όπως το αποκορύφωμα της ανθρώπινης αμαρτίας και αποτυχία φαίνεται στο σταυρό σταυρώνοντας τον Κύριο της δόξης έτσι ο μέγιστος θρίαμβος του Χριστού έχει έλθει δια του  Σταυρού Του. εναντίον τίνος ήταν αυτή η νίκη και ο θρίαμβος;
 τα καλοπιστηκα μου δέντρα

1/. Ένας θρίαμβος εναντίον του Νόμου.
« Εξαλείψεως το καθ’ ημών χειρόγραφον συνιστάμενον εις διατάγματα το οποίον ήτο εναντίον εις ημάς και αφήρεσαν αυτό εκ του μέσου προσηλώσας αυτό επί του σταυρού».
 (Κολοσσαείς 2:14).
14 όταν εξάλειψε το χειρόγραφο με τα διατάγματα, που ήταν εναντίον σας, και το αφαίρεσε από το μέσον, καρφώνοντάς το επάνω στον σταυρό. τα καλοπιστηκα μου δέντρα

‘Ότι ήταν καρφωμένο στο Σταυρό Του ήταν συνταυτισμένο με αυτόν τον θάνατο Του. ο Νόμος με τη δικαιοσύνη του και τις αδιάκοπες απαιτήσεις του ήταν εξ’ ολοκλήρου εναντίον μας λόγω των παραβάσεων μας και της αμαρτίας μας. Αυτός που έφερε τις αμαρτίες μας στο σώμα Του καρφώνοντας το Νόμο στο Σταυρό Του έκαμε συνδιαλλαγή= (συμφιλίωσε) δια της θυσίας Του καθαρίζοντας και την αμαρτία και το Νόμο που ήσαν εμπόδια στο δρόμο της προσεγγίσεως μας με τον Θεόν. Ο ηθικός Νόμος σαν ένας τρόπος ζωής έχει διαγραφή δια του θανάτου του Χριστού. Δεν υπάρχει πλέον τώρα δρόμος για τον ουρανό κατ’ αυτόν τον τρόπο «διότι εξ’ έργων νόμου δεν θέλει δικαιωθεί ουδεμία σαρξ ενώπιον αυτού» 
τα καλοπιστηκα μου δέντρα

 (Ρωμαίους 3:20).
20 Επειδή, από έργα τού νόμου δεν θα δικαιωθεί μπροστά του καμιά σάρκα· για τον λόγο ότι, διαμέσου τού νόμου δίνεται σαφής γνώση τής αμαρτίας.
………………
«γιατί με τα έργα που επιβάλλει ο νόμος κανένας δεν μπορεί να δικαιωθεί.  Το μόνο που καταφέρνει με το νόμο είναι να συνειδητοποιήσει τη δύναμη της αμαρτίας».
Ιωάννης 14:20
20 Κατά την ημέρα εκείνη θα γνωρίσετε ότι εγώ είμαι σε ενότητα με τον Πατέρα μου, κι εσείς σε ενότητα με μένα, και εγώ σε ενότητα με σας.
………
 «Εγώ είμαι η οδός ουδείς έρχεται προς τον Πατέρα ειμί δι’ Εμου». Ο θάνατος του Χριστού είναι ο θρίαμβος Του για μας επί του παραβιασμένου Νόμου 
τα καλοπιστηκα μου δέντρα

2/. Ένας θρίαμβος εναντίον της αμαρτίας.
«Ο Χριστός εφανερώθει άπαξ εις το τέλος των αιώνων δια να αθετήσει την αμαρτίαν δια της θυσίας Εαυτού»
(Εβραίους 9:26).
26 (επειδή, έπρεπε τότε, από τη δημιουργία τού κόσμου, να πάθει πολλές φορές)· τώρα, όμως, φανερώθηκε μια φορά, στο τέλος των αιώνων, για να αθετήσει την αμαρτία διαμέσου τής δικής του θυσίας.
 τα καλοπιστηκα μου δέντρα

 Οι αμαρτίες μας όπως και ο Νόμος καρφώθηκαν πάνω στο Σταυρό Του για να αθετηθούν ως νεκρά πράγματα. «Το δε κέντρον του θανάτου είναι η αμαρτία  και η δύναμις της αμαρτίας ο Νόμος αλλά χάρις εις τον Θεόν Όστις δίδει εις ημάς την νίκην δια του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού»
(Α΄ Κορινθίους 15:26-57).
26 τελευταίος εχθρός καταργείται ο θάνατος.
27 Επειδή, «όλα τα υπέταξε κάτω από τα πόδια του»· και όταν πει ότι όλα είναι υποταγμένα, είναι φανερό ότι εξαιρείται αυτός που υπέταξε σ' αυτόν τα πάντα.
28 Και όταν τα πάντα υποταχθούν σ' αυτόν, τότε και ο ίδιος ο Υιός θα υποταχθεί σ' εκείνον ο οποίος υπέταξε σ' αυτόν τα πάντα, ώστε να είναι ο Θεός τα πάντα, σε όλα…
..51 Δέστε, ένα μυστήριο λέω προς εσάς· όλοι μεν δεν θα κοιμηθούμε, όλοι όμως θα μεταμορφωθούμε,
 τα καλοπιστηκα μου δέντρα

52 σε μια στιγμή, σε χρόνο ανοιγοκλεισίματος του ματιού, στην έσχατη σάλπιγγα· επειδή, θα σαλπίσει, και οι νεκροί θα αναστηθούν άφθαρτοι, κι εμείς θα μεταμορφωθούμε.
53 Επειδή, πρέπει τούτο το φθαρτό να ντυθεί αφθαρσία, και τούτο το θνητό να ντυθεί αθανασία.
54 Όταν τούτο το φθαρτό ντυθεί αφθαρσία, και τούτο το θνητό ντυθεί αθανασία, τότε θα πραγματοποιηθεί ο λόγος, που είναι γραμμένος: «Καταβροχθίστηκε ο θάνατος με νίκη».
55 «Θάνατε, πού είναι το κεντρί σου; Άδη, πού είναι η νίκη σου;».
56 Το δε κεντρί τού θανάτου είναι η αμαρτία· και η δύναμη της αμαρτίας ο νόμος.
57 Αλλά, ευχαριστία ανήκει στον Θεό, ο οποίος μάς δίνει τη νίκη διαμέσου τού Κυρίου μας Ιησού Χριστού.
58 Ώστε, αγαπητοί μου αδελφοί, γίνεστε στερεοί, αμετακίνητοι, περισσεύοντας πάντοτε στο έργο τού Κυρίου, γνωρίζοντας ότι ο κόπος σας δεν είναι μάταιος εν Κυρίω.
 τα καλοπιστηκα μου δέντρα


Δεν πρέπει να σκεπτόμαστε για την αμαρτία αυτή για την οποία ο Χριστός απέθανε σαν κάτι το εξωτερικό και μακριά από μας. Αυτό είναι το βδελυρό εκείνο πράγμα στην καρδιά σου και στην καρδιά μου που μας κάνει ακατάλληλους για την κοινωνία μας με τον Θεό και κάνει τον χριστό να είναι τόσο μακριά και άγνωστος στην ψυχή.  Αυτός απέθανε για τις αμαρτίες μας ώστε εμείς καθημερινώς να θριαμβεύουμε εναντίον της δυνάμεως της αμαρτίας.  Εάν η αμαρτία κατά κάποιον τρόπο μας εξουσιάζει αυτό είναι μια θετική ένδειξης ότι ο Σταυρός του Χριστού δεν έχει την πρέπουσα θέση μέσα στη ζωή μας διότι η παρουσία Του σημαίνει νίκη κατά της αμαρτίας.
 τα καλοπιστηκα μου δέντρα

................................

30--1--2017----01--ΤΥΧΙΚΟΣ-ΜΑΙΟΣ - ΙΟΥΝΙΟΣ 2001---- Εάν δεν μετανοήτε, πάντες ομοίως θέλετε απολεσθή... Ιησούς Χριστός (Λουκάς 13/ιγ/3)



01
Εάν  δεν μετανοήτε, πάντες ομοίως θέλετε απολεσθή...

Ιησούς Χριστός (Λουκάς 13/ιγ/3)

"Γιατί το επέτρεψε ο Θεός;
"...και απώλεσεν άπαντας"

Στο εξώφυλλο αυτού του τεύχους υπάρχει μια φωτογραφία από την τραγική γαμήλια τελετή σε πόλη του Ισραήλ, όπου υποχώρησε το πάτωμα της αίθουσας και οι συνδαιτυμόνες έπεσαν πάνω σε άλλους που γιόρταζαν στον κάτω όροφο, αφήνοντας πολλούς νεκρούς.
  Εύκολα θα μπορούσε κάποιος να πει, "Αμαρτωλοί ήταν γιΆ αυτό και τιμωρήθηκαν". Αλλά με ποιο δικαίωμα θα το έκανε; Θα μπορούσε μήπως να πει ότι οι νεκροί του συγκεκριμένου ατυχήματος ήταν πιο αμαρτωλοί από εκείνους που σώθηκαν; Και γιατί "η οργή του Θεού", όπως λένε, δεν ξεσπά σε τόσους άλλους τόπους ακολασίας παρά έπεσε σΆ αυτή την οικογενειακή γιορτή;
 
Προσθήκη λεζάντας
Μεγάλο ηθικό πρόβλημα για τον ανθρώπινο νου. Γιατί συνέβη; Πού ήταν ο Θεός; Γιατί δεν το απέτρεψε; Κι αυτό βέβαια δεν είναι παρά ένα μόνο παράδειγμα από τόσα και τόσα ανεξήγητα που συμβαίνουν καθημερινά. Όσο κάποιος βρίσκεται "έξω από τον χορό" είναι εύκολο να λέει "τις απόψεις του?", όταν όμως βρεθεί "μέσα στο μάτι του κυκλώνα", τότε τα πράγματα αλλάζουν.

Κυρίως εκφράζονται δύο θέσεις: Η πρώτη λέει ότι ο Θεός τα ορίζει όλα (πεπρωμένο, κισμέτ, μοιρολατρία). Η άλλη υποστηρίζει ότι δεν αναμιγνύεται σε όλες τις λεπτομέρειες αυτής της ζωής. Τι θα μπορούσαμε να πούμε εμείς;

Είναι συνέπεια της αμαρτίας;

Από την πανανθρώπινη αυτή απορία δεν ξέφυγαν ούτε οι Μαθητές του Χριστού, που βλέποντας έναν εκ γενετής τυφλό, ρώτησαν τον Κύριο: "Ραββί, τις ήμαρτεν, ούτος ή οι γονείς αυτού, ώστε να γεννηθή τυφλός;" (Ιωάν. 9/θ/1-3). Με άλλα λόγια για τους Απόστολους -όπως δυστυχώς συμβαίνει και με πολλούς σύγχρονους "μαθητές" του Χριστού- το να έρθει κάτι δυσάρεστο στη ζωή κάποιου οφείλεται σε αμαρτία είτε του ίδιου είτε των γονέων του, αφού "αμαρτίαι γονέων παιδεύουσι τέκνα" κατά το κοινώς λεγόμενο.
  Όμως ο Κύριος Ιησούς Χριστός είχε αντίθετη γνώμη. Η απάντησή Του ήταν τόσο σαφής ώστε να μην αφήνει καμιά αντίρρηση: "Ούτε ούτος ήμαρτεν, ούτε οι γονείς αυτού".

Βέβαια η τύφλωση του ανθρώπου εκείνου ήταν γεγονός, όπως γεγονός είναι και οι αναρίθμητες ανάλογες περιπτώσεις που συναντούμε γύρω μας και πολλοί άλλοι ζούμε προσωπικά: Παιδιά γεννιούνται με προβλήματα, ανίατες αρρώστιες ταλαιπωρούν συνανθρώπους μας, άλλοι αποκτούν αναπηρίες από ποικίλα ατυχήματα, οικογένειες απορφανίζονται... Ο κατάλογος θα μπορούσε να είναι πολύ μακρύς.

Συμβαίνουν μόνο στους κακούς;

Ο Χριστός, όντας πρακτικός και ρεαλιστής διδάσκαλος, επικαλέστηκε δυο δυστυχήματα που έγιναν στις μέρες Του και μάλιστα μέσα στην ίδια την Ιερουσαλήμ. Το ένα όταν ο Πιλάτος διέταξε τους στρατιώτες του να σκοτώσουν κάποιους Γαλιλαίους μέσα στο Ναό και, όπως χαρακτηριστικά σημείωσε ο Κύριος, "έμιξε [το αίμα τους] με τας θυσίας αυτών". Το άλλο αφορούσε δεκαοκτώ ανθρώπους πάνω στους οποίους "έπεσεν ο πύργος εν τω Σιλωάμ, και εθανάτωσεν αυτούς" (Λουκ. 13/ιγ/1-5).


Προλαβαίνοντας την αναμενόμενη κι αυθόρμητη, αλλά όχι δίκαιη, κρίση των Μαθητών, έσπευσε να διευκρινίσει: "Νομίζετε ότι οι Γαλιλαίοι ούτοι ήσαν αμαρτωλοί υπέρ πάντας τους Γαλιλαίους, διότι έπαθον τοιαύτα; (?) ή νομίζετε ότι ούτοι ήσαν αμαρτωλοί υπέρ πάντας τους ανθρώπους τους κατοικούντας εν Ιερουσαλήμ; Ουχί, σας λέγω".
 Όταν ο Κύριος αποκλείει κάτι, ποιος θα μπορούσε να επιμένει για το αντίθετο, ακόμη και αν όλοι εμείς θα το θεωρούσαμε βέβαιο; Μαθαίνουμε λοιπόν από το στόμα του Χριστού ότι τα ατυχήματα και άλλα δεινοπαθήματα ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ και ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΑ αποτέλεσμα κάποιας συγκεκριμένης "τιμωρίας".

02--ΤΥΧΙΚΟΣ-ΜΑΙΟΣ - ΙΟΥΝΙΟΣ 2001
02

Παίρνοντας όμως αφορμή από τη συζήτηση αυτή, ο Κύριος συνέχισε να μιλάει προειδοποιώντας τους ακροατές Του ότι "Εάν δεν μετανοήτε, πάντες ομοίως θέλετε απολεσθή". Δεν εννοούσε βέβαια ότι τα δυστυχήματα αυτά θα επαναλαμβάνονταν με τον ίδιο τρόπο αφού ούτε ο Πιλάτος σκότωνε συστηματικά λάτρεις στο Ναό της Ιερουσαλήμ, ούτε ο πύργος του Σιλωάμ έπεσε ξανά για να πλακώσει εκείνους που βρίσκονταν από κάτω, ούτε βέβαια όλοι οι αμαρτωλοί πεθαίνουν από ατυχήματα ή βίαιες εκδηλώσεις.
 Άρα εκείνο που ήθελε να πει ο Κύριος δεν ήταν ο μηχανισμός και το μέσο αλλά πως με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, ο θάνατος θα τους βρει το ίδιο απροετοίμαστους. Αυτό είναι ό,τι χειρότερο μπορεί να συμβεί, επειδή η μακροθυμία του Θεού για τους ανθρώπους δεν θα είναι παντοτινή.

Οι πιστοί δεν εξαιρούνται

Κάποιοι επικαλούνται έναν άλλο λόγο του Χριστού, που λέει: "Δύο στρουθία δεν πωλούνται διΆ εν ασσάριον; και εν εξ αυτών δεν θέλει πέσει επί την γην, άνευ του θελήματος του Πατρός σας. Υμών δε και αι τρίχες της κεφαλής είναι πάσαι ηριθμημέναι. Μη φοβηθήτε λοιπόν^ πολλών στρουθίων διαφέρετε σεις" (Ματθ. 10/ι/29-31) και ισχυρίζονται ότι όλα τα ορίζει ο Πατέρας. Αυτό το συμπέρασμα το βγάζουν απομονώνοντας τη φράση αυτή του Κυρίου από το συμφραζόμενο, και οδηγούνται σε θέσεις που είναι τουλάχιστον ΑΔΙΕΞΟΔΕΣ.
 Αν ο Χριστός εννοούσε με τα παραπάνω λόγια Του, ότι οι χριστιανοί έχουν "το κοκαλάκι της νυχτερίδας" και δεν παθαίνουν τίποτα, πώς θα εξηγήσουμε ότι οι άρρωστοι ήταν και είναι αναρίθμητοι; Επίσης δεν μας διαφεύγει το ενδεχόμενο ότι μπορεί να βρισκόμαστε αύριο στη θέση τους εμείς οι ίδιοι.

Το πρώτο που μπορεί και πρέπει να λεχθεί είναι ότι ο Χριστός ποτέ δεν είπε ότι οι χριστιανοί σΆ αυτή τη ζωή "θα καλοπερνάνε". Το ευαγγέλιο δεν λέει πουθενά ότι οι χριστιανοί δεν θα πονάνε, δεν θα φτωχαίνουν, δεν θα υποφέρουν?

Αυτά τα ισχυρίζονται -αναίσχυντα και χωρίς να φοβούνται τον Θεό- κάποιοι ευφυείς "διδάσκαλοι" που παίζουν με τα λόγια της Βίβλου για να λένε εκείνα που γαργαλίζουν τα ώτα των ακουόντων, συνήθως προς ίδιον όφελος.

Πριν ο Χριστός μιλήσει περί "ηριθμημένων τριχών" και "στρουθίων", τους είπε ότι εξαιτίας της χριστιανικής τους ιδιότητας θΆ αντιμετώπιζαν πάρα πολύ σκληρές συνθήκες μεταξύ των οποίων και ο μαρτυρικός τους θάνατος: "Μη φοβηθήτε από των αποκτεινόντων το σώμα, την δε ψυχήν μη δυναμένων να αποκτείνωσι^ φοβήθητε δε μάλλον τον δυνάμενον και ψυχήν και σώμα να απολέση εν τη γεέννη" (Ματθ. 10/ι/28).

Κανείς δεν αμφιβάλλει ότι ο Θεός γνωρίζει τα πάντα, όπως επίσης και ότι είναι δυνατός να ρυθμίζει ως και τις παραμικρές λεπτομέρειες στη ζωή των ανθρώπων, όταν και εφόσον το κρίνει απαραίτητο. Όμως ο Χριστός λέει ότι οι οπαδοί Του θα μπορούσαν και να πεθάνουν ακόμη για χάρη του ονόματός Του. 
Όχι μόνο δεν τους εξασφαλίζει μακροημέρευση και καλοπέραση, αλλά τους προειδοποιεί ότι, αφού προηγούμενα θα είναι "μισούμενοι υπό πάντων διά το όνομά μου" (εδ. 22), τελικά μπορεί και να τους θανατώσουν? "Θα σας σκοτώσουν", τους λέει, όμως "μην φοβηθείτε γιΆ αυτό, επειδή ο Θεός έχει τον τρόπο να σας χαρίσει μιαν άλλη ζωή η οποία έχει και την πραγματική αξία".
………………
03--ΤΥΧΙΚΟΣ-ΜΑΙΟΣ - ΙΟΥΝΙΟΣ 2001
03

Μάλιστα ο Κύριος επισφραγίζει τα παραπάνω λόγια Του με τη ρητή δήλωση ότι ο πιστός που αξίζει δεν είναι εκείνος που θα καλοπερνάει σΆ αυτή τη ζωή, αλλά εκείνος που θα Τον ομολογεί "έμπροσθεν των ανθρώπων". Με δεδομένη την εχθρότητα των ανθρώπων, λοιπόν, ο πιστός που αξίζει δεν είναι εκείνος που καλοπερνά αλλά εκείνος που έχοντας δώσει τη μαρτυρία του Χριστού και αντιμετωπίσει τις συνέπειες, θα αξιωθεί της υπόσχεσης του Κυρίου: "θέλω ομολογήσει και εγώ αυτόν έμπροσθεν του Πατρός μου του εν ουρανοίς".


Τι έγινε με τον πρωτομάρτυρα Στέφανο, όταν τον έλιωσαν με τις πέτρες (Πράξ. 7/ζ/59); Τι έγινε με τον απόστολο Ιάκωβο, όταν ο Ηρώδης "εφόνευσε διά μαχαίρας" (12/ιβ/2); Τι έγινε με τον απόστολο Παύλο, όταν στα Λύστρα τον λιθοβόλησαν και τον έσυραν "έξω της πόλεως, νομίσαντες ότι απέθανεν" (14/ιδ/19); Τι έγινε με τους υπόλοιπους Απόστολους και όλους τους μάρτυρες των διωγμών ενάντια στους χριστιανούς ανά τους αιώνες^ όλους εκείνους που σφαγιάστηκαν "διά τον λόγον του Θεού, και διά την μαρτυρίαν την οποίαν είχον" (Αποκ. 6/ς/9);


Πόσο ανόητοι είμαστε όταν παρερμηνεύουμε τις Γραφές για να ταιριάζουν στις δικές μας επιθυμίες!.. Κι ας μην ξεχνούμε ότι παρόλο που ο Θεός έσωσε τον Δανιήλ από το στόμα των λεόντων και τους τρεις παίδες από τη φλόγα του καμινιού, δεν έκανε το ίδιο για πολλές χιλιάδες χριστιανών που τους έφαγαν τα λιοντάρια στα στάδια της Ρώμης και κάηκαν για την πίστη τους σε όλους τους αιώνες μέχρι και σήμερα! Δεν ήταν μετρημένες οι τρίχες όλων των παραπάνω ηρώων της πίστης; Τους λησμόνησε ο Θεός ή δεν είχαν αρκετή πίστη για να γλυτώσουν; Μη γένοιτο! Αλλά όποιος προσπαθεί να εφαρμόσει το μέτρημα των τριχών σΆ αυτή τη ζωή, ματαίως αγωνίζεται, επειδή δεν ήταν αυτό που υποσχέθηκε ο Χριστός.

Ο Χριστός δήλωσε με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο: "Μη νομίσητε ότι ήλθον να βάλω ειρήνην επί την γην^ δεν ήλθον να βάλω ειρήνην, αλλά μάχαιραν" και πρόσθεσε, "Όστις εύρη την ζωήν αυτού, θέλει απολέσει αυτήν^ και όστις απολέση την ζωήν αυτού διΆ εμέ, θέλει ευρεί αυτήν" (Ματθ. 10/ι/34,39).

Με άλλα λόγια, όποιος καλοπερνάει σΆ αυτή τη ζωή ας αναρωτηθεί πολύ σοβαρά για την γνησιότητα και την αξία της πίστης του.

Μη λησμονούμε τις ευθύνες μας

Ωστόσο, πρέπει να λάβουμε υπόψη μας και μια άλλη παράμετρο και να κατανοήσουμε ότι, αντί να θεωρούμε υπεύθυνο για οτιδήποτε αρνητικό συμβαίνει σΆ αυτή τη ζωή τον Θεό ή τον Διάβολο, ν' αντιληφθούμε ότι τα περισσότερα γεγονότα -εκτός συγκεκριμένων εξαιρέσεων- ακολουθούν φυσικούς νόμους που έχουν τεθεί από την αρχή της δημιουργίας.

Αν, συνεπώς, κάποιο παιδί γεννιέται σήμερα με κάποια κληρονομική ασθένεια, δεν είναι ανάγκη ούτε ορθό να την αποδίδουμε στον Θεό ή τον Διάβολο. Γιατί θα πρέπει "ν' ανακαλύψουμε" κάτι υπερφυσικό εκεί όπου γνωρίζουμε τους νόμους της κληρονομικότητας και μπορούμε με μαθηματική ακρίβεια να εξηγήσουμε τα γεγονότα;


Αν κάποιος οδηγεί υπό την επήρεια οινοπνεύματος, γιατί θα πρέπει να ψάχνουμε τον Διάβολο πίσω από το πιθανότατο ατύχημα; Ακόμη και όταν δεν έχει πιει τόσο πολύ ώστε να είναι μεθυσμένος με την κυριολεξία της λέξης, είναι βέβαιο ότι η οδήγησή του θα είναι επικίνδυνη, καθώς περιορίζεται η ικανότητα ορθής αντίδρασης σε μια δύσκολη συνθήκη οδήγησης - κι αυτό το λάθος δυστυχώς το κάνουν και πολλοί χριστιανοί οδηγοί. Αν συνεπώς επακολουθήσει κάποια σύγκρουση, δεν θα φταίει ούτε ο Θεός ούτε ο Διάβολος αλλά η ανθρώπινη απερισκεψία.

04-ΤΥΧΙΚΟΣ-ΜΑΙΟΣ - ΙΟΥΝΙΟΣ 2001
04

Ο Θεός από όλα βγάζει καλό

Αφού είδαμε παραπάνω ότι οι "υποσχέσεις" για καλοπέραση δεν αφορούν στον παρόντα αιώνα, ας έρθουμε πίσω στο αρχικό ερώτημα για τα δεινοπαθήματα. Όπως ήδη παρατηρήσαμε, ο Χριστός διευκρίνισε ότι ο γεννημένος τυφλός στην Ιερουσαλήμ, δεν ήταν τυφλός εξαιτίας αμαρτίας δικής του ή των γονέων του. Συνεπώς κανένας άνθρωπος δεν θεωρήθηκε υπεύθυνος γιΆ αυτή την αναπηρία. Αντίθετα ο Κύριος ξεκαθάρισε ότι αυτό έγινε "διά να φανερωθώσι τα έργα του Θεού εν αυτώ" (Ιωάν. 9/θ/3).

Θα τολμούσε ίσως κάποις να πει ότι την αναπηρία αυτή "του την έστειλε ο Θεός" και άλλοι θα πρότειναν το χωρίο της Εξόδου όπου ο Θεός ρωτάει τον Μωυσή, δίνοντας συνάμα και την απάντηση: "Τις έδωκε στόμα εις τον άνθρωπον; ή τις έκαμε τον άλαλον, ή τον κωφόν, ή τον βλέποντα, ή τον τυφλόν; ουχί εγώ ο Κύριος;" (Έξοδ. 4/δ/11).


Με την πρώτη ανάγνωση θα είμασταν υποχρεωμένοι να δεχτούμε πως έτσι είναι, αφού το λέει ο ίδιος ο Θεός. Αυτό όμως θα έπρεπε στη συνέχεια να ταιριάξει με τη διδασκαλία του Ιάκωβου σύμφωνα με την οποία, "Ο Θεός είναι απείραστος κακών, και αυτός ουδένα πειράζει" (Ιάκ. 1/α/13). Ποιο από τα δύο ισχύει;

Άραγε η προσοχή μας πρέπει να δοθεί περισσότερο στην πηγή του αγαθού και του κακού ή στον προσδιορισμό του τι είναι αγαθό και τι κακό; Εμείς πιστεύουμε ότι κάθε τι που δίνεται από τον Θεό -ακόμη κι εκείνο που από ανθρώπινη όψη φαίνεται ως κακό- στην πραγματικότητα είναι ΑΓΑΘΟ, επειδή μόνο με ανακαινισμένο νου μπορούμε να εξηγούμε "τι είναι το θέλημα του Θεού το αγαθόν και ευάρεστον και τέλειον" (Ρωμ. 12/ιβ/2).


Είναι γεγονός ότι εμείς οι άνθρωποι εκτός από τα καλά και κακά διακρίνουμε και τα ευχάριστα και δυσάρεστα. Αλλά ποιος θα μας πει με βεβαιότητα σΆ αυτή τη ζωή αν όλα τα ευχάριστα είναι οπωσδήποτε καλά και όλα τα δυσάρεστα είναι οπωσδήποτε κακά;

Δεν είναι λίγες οι φορές που στην εκτίμηση του Θεού συμβαίνει μάλλον το δεύτερο. Ήδη στο χωρίο που προαναφέρθηκε είδαμε ότι "Όστις εύρη την ζωήν αυτού, θέλει απολέσει αυτήν^ και όστις απολέση την ζωήν αυτού διΆ εμέ, θέλει ευρεί αυτήν" (Ματθ. 10/ι/34,39). Ο λόγος αυτός του Κυρίου δεν στέκεται με καμιά ανθρώπινη λογική κι αυτό είναι δικαιολογημένο επειδή ο άνθρωπος μπορεί να βλέπει και να εκτιμά μόνο με βάση τα βλεπόμενα. Αλλά ο Θεός -με τη χάρη του και ο πιστός- βλέποντας τα μη βλεπόμενα, μπορεί να συγκρίνει τα προσωρινά πράγματα με τα αιώνια, τα υλικά με τα πνευματικά, και έτσι να προτιμήσει τα δεύτερα!

Με τον τρόπο αυτό σκεπτόμενοι, λοιπόν, θα μπορούσαμε να πούμε ότι ο Χριστός υπονοούσε πως την τύφλωση αυτού του άνδρα την είχε επιτρέψει ο Θεός ώστε όταν θα θεραπευόταν από τον Χριστό, να γίνει αυτό που είπε ο Κύριος, δηλαδή "να φανερωθώσι τα έργα του Θεού εν αυτώ" (Ιωάν. 9/θ/3).

Αλλά ποιος θα αρνηθεί πως το ίδιο -και μάλλον ανώτερο- δεν θα γίνει όταν στο μέλλον ο Κύριος θα ευεργετήσει ΟΛΟΥΣ ΜΑΖΙ τους δοκιμασθέντες σΆ αυτή τη ζωή; Τότε που "οι οφθαλμοί των τυφλών θέλουσιν ανοιχθή και τα ώτα των κωφών θέλουσιν ακούσει. Τότε ο χωλός θέλει πηδά ως έλαφος και η γλώσσα του μογιλάλου θέλει ψάλλει" (Ησ. 35/λε/5-6).

Αλλά, δυστυχώς, πολλοί των σύγχρονων χριστιανών -και μάλιστα εκείνοι που πίνουν από δυτικές πηγές- είναι περισσότερο υλιστές από όσο το αντιλαμβάνονται ή είναι πρόθυμοι να ομολογήσουν. Ενδιαφέρονται περισσότερο για τα πρόσκαιρα και γήινα παρά για τα αιώνια και ουράνια? αγνοώντας και την προτροπή του Παύλου: "τα άνω ζητείτε" και το παράδειγμα του Μωυσή ο οποίος, "ως βλέπων τον αόρατον ενεκαρτέρησε", αλλά και του ίδιου του Χριστού, ο Οποίος "υπέρ της χαράς της προκειμένης εις αυτόν, υπέφερε σταυρόν, καταφρονήσας την αισχύνην" (Κολ. 3/γ/1, Εβρ. 11/ια/27, 12/ιβ/2).