T Ο Κύριος πρώτα κάνει άγιους τους δικούς Του
και ύστερα τους στέλνει για ευαγγελισμό
Μέσα στους αιώνες η μια και αληθινή Εκκλησία ενδιαφερόταν πάντα να "ευαγγελίσει" τον κόσμο με τα μέσα που είχε στη διάθεσή της, ακολουθώντας το αποστολικό πρότυπο και την εντολή του Χριστού, "Πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τα έθνη" (Ματθ. 28/κη/19), είναι δε καταπληκτικό ότι όχι μόνο το Ευαγγέλιο έφτασε σε όλο το γνωστό τότε κόσμο -μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα- αλλά και ότι αυτό έγινε με τρόπο τόσο δυναμικό, ώστε οι Απόστολοι να χαρακτηρίζονται ως
ΗΛΙΟΒΑΣΙΛΕΜΑ ΤΟΥ 2017
"οι αναστατώσαντες την οικουμένην" (Πράξ. 17/ιζ/6), και τόσο αποτελεσματικό ώστε ο Παύλος καλούσε τους Κολοσσαείς να μείνουν πιστοί στην ελπίδα του Ευαγγελίου, "του κηρυχθέντος εις πάσαν την κτίσιν την υπό τον ουρανόν" (Κολ. 1/α/23).
Όποια κι αν ήταν η εξέλιξη της εκκλησίας στους επόμενους αιώνες, και παρά τα σχίσματα και την απόκλισή της από την αποστολική απλότητα, γεγονός είναι ότι δράση για διάδοση του κηρύγματος υπήρξε πάντοτε, αν και πλέον το κίνητρο δεν ήταν ούτε η υπακοή στον Θεό ούτε η αγάπη για τους ανθρώπους αλλά μάλλον η διάθεση επιβολής από καθένα του δικού του "ευαγγελίου", που τις περισσότερες φορές συνδεόταν με προσωπικές, πολιτικές και άλλες σκοπιμότητες. Θα μπορούσαμε ωστόσο να επαναλάβουμε εδώ το λόγο του Παύλου:
ΗΛΙΟΒΑΣΙΛΕΜΑ ΤΟΥ 2017
"Τι λοιπόν; πλην κατά πάντα τρόπον, είτε επί προφάσει είτε τη αληθεία, ο Χριστός κηρύττεται^ και εις τούτο χαίρω αλλά και θέλω χαίρει" (Φιλιπ. 1/α/18).
Ανάλογες προσπάθειες στο έργο του ευαγγελισμού εκδηλώνουν και οι σημερινές εκκλησίες, χρησιμοποιώντας κάθε προσφερόμενο τρόπο και μέσο, είτε μιμούμενες τα βιβλικά πρότυπα είτε εκμεταλλευόμενες συστήματα και μεθόδους που προσφέρει η σύγχρονη τεχνολογία (έντυπα και ηλεκτρονικά μέσα, μουσική, θέατρο κ.λπ.).
Δύο περίοδοι ξεχώρισαν στην εκκλησιαστική ιστορία που το ευαγγελιστικό έργο δραστηριοποιήθηκε ιδιαίτερα. Η πρώτη ήταν στους δύο-τρεις πρώτους αιώνες, όταν -παρά τις τεράστιες δυσκολίες και τα ελάχιστα μέσα που πρόσφερε ο τότε πολιτισμός- το ευαγγέλιο έφτασε από την Βρετανία ως την Κίνα.
Η δεύτερη περίοδος ήταν στους αιώνες μετά τις μεγάλες ανακαλύψεις, όταν ο ευαγγελισμός ξεπέρασε κάθε προηγούμενο φέρνοντας το Ευαγγέλιο σε όλη την Αφρική, την Ασία, την Βόρεια και Νότια Αμερική, την Αυστραλία κ.λπ., με μοναδικό ιεραποστολικό ζήλο όμοιος του οποίου κανείς δε γνωρίζει αν θα υπάρξει ξανά.
Ξεχωριστή περίπτωση εντούτοις αποτέλεσε ο 20ος αιώνας, καθώς η εποχή μας διαθέτει όχι μόνο τα ισχυρότερα μέσα μαζικής ενημέρωσης αλλά και ιεραποστολικές οργανώσεις με τεράστια κονδύλια και πολυάριθμο ανθρώπινο δυναμικό στη διάθεσή τους.
Όμως, παρ’ όλες τις προσπάθειες που γίνονται σήμερα και τα τεράστια ποσά που δαπανώνται για τον ευαγγελισμό του κόσμου, τα πράγματα δεν είναι διόλου ανθηρά, σύμφωνα δε με το γράφημά μας και ύστερα από 1960 χρόνια ιεραποστολών, οι χριστιανοί στο σύνολό τους (γνήσιοι και κατ’ όνομα) αποτελούν μόλις το 33%, δηλαδή μόνον ένας σε κάθε τρεις κατοίκους της γης.
Ο αριθμός αυτός, βέβαια, δεν έχει καμία σχέση με την ποιότητα της πίστης όλων των ονομαζόμενων "χριστιανών", η οποία, όπως είπε ο αναλυτής σφυγμομετρήσεων George Gallup Jr., "είναι ένα χιλιόμετρο σε μήκος αλλά μόνο ένα εκατοστό σε βάθος"(δηλαδή πολλά λόγια αλλά ελάχιστη ουσία...)! Επίσης, σύμφωνα με τον ίδιο αναλυτή και τα στοιχεία που υπάρχουν στην εταιρεία του για τα τελευταία 70 χρόνια, οι Αμερικανοί, που γενικά προβάλλονται ως ο πιο θρησκευόμενος λαός, "έχουν μεγάλη άγνοια για το περιεχόμενο της θρησκείας τους και στερούνται εμπιστοσύνη στον Θεό". Σαν αποτέλεσμα συστείνει:
"Οι εκκλησίες να ενδιαφερθούν να ευαγγελίσουν εκείνους που ήδη πηγαίνουν στις εκκλησίες και να τους βοηθήσουν ν’ αναπτυχθούν βαθύτερα στην πίστη".
ΗΛΙΟΒΑΣΙΛΕΜΑ 2017
