Iδού έρχομαι ταχέως !!!
ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΔΟΞΟΛΟΓΙΑ ΣΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΜΑΣ-
ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΑΓ. ΓΡΑΦΗΣ ΣΠΥΡΟΥ ΦΙΛΟΥ
16—5 —2016 —ΔΕΥΤΕΡΑ
04
**
Ρωμαίους 5
7 Δεδομένου ότι, με δυσκολία θα πεθάνει κάποιος για έναν δίκαιο· για τον αγαθό, βέβαια, ίσως και τολμάει κάποιος να πεθάνει.
8 Ο Θεός, όμως, δείχνει τη δική του αγάπη σε μας, επειδή, ενώ εμείς ήμασταν ακόμα αμαρτωλοί, ο Χριστός πέθανε για χάρη μας·
9 πολύ περισσότερο, λοιπόν, αφού τώρα ανακηρυχθήκαμε δίκαιοι με βάση το αίμα του, θα σωθούμε από την οργή διαμέσου αυτού.
10 Επειδή, αν, ενώ ήμασταν εχθροί, συμφιλιωθήκαμε με τον Θεό διαμέσου του θανάτου τού Υιού του, πολύ περισσότερο, εφόσον συμφιλιωθήκαμε, θα σωθούμε με τη ζωή του.
11 Και όχι μονάχα τούτο, αλλά και καυχώμαστε στον Θεό διαμέσου του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, διαμέσου του οποίου λάβαμε τώρα τη συμφιλίωση.
12 Γι' αυτό, όπως διαμέσου ενός ανθρώπου η αμαρτία μπήκε μέσα στον κόσμο, και με την αμαρτία ο θάνατος, και με τον τρόπο αυτό ο θάνατος πέρασε μέσα σε όλους τούς ανθρώπους, για τον λόγο ότι όλοι αμάρτησαν·
13 (επειδή, μέχρι τον νόμο υπήρχε στον κόσμο η αμαρτία· αμαρτία, όμως, δεν λογαριάζεται όταν δεν υπάρχει νόμος.
14 Αλλά, ο θάνατος βασίλευσε από τον Αδάμ μέχρι τον Μωυσή κι επάνω σε όλους όσους δεν αμάρτησαν σύμφωνα με την ομοιότητα της παράβασης του Αδάμ, που είναι τύπος τού μέλλοντος.
15 Αλλά, δεν είναι όπως το αμάρτημα, έτσι και το χάρισμα· επειδή, αν για το αμάρτημα του ενός πέθαναν οι πολλοί, πολύ περισσότερο η χάρη τού Θεού και η δωρεά διαμέσου τής χάρης τού ενός ανθρώπου, του Ιησού Χριστού, περίσσευσε στους πολλούς.
**
Η ΔΟΞΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΔΑΒΙΔ
Σαμουήλ Β' 22
1 ΚΑΙ ο Δαβίδ μίλησε στον Κύριο τα λόγια τούτης της ωδής, την ημέρα κατά την οποία ο Κύριος τον ελευθέρωσε από το χέρι όλων των εχθρών του, και από το χέρι τού Σαούλ·
2 και είπε:
Ο ΚΥΡΙΟΣ είναι πέτρα μου, και φρούριό μου, και ελευθερωτής μου·
3 ο Θεός είναι ο βράχος μου· σ' αυτόν θα ελπίζω·
Η ασπίδα μου, και το στήριγμα της σωτηρίας μου, ο ψηλός πύργος μου, και το καταφύγιό μου,
Ο σωτήρας μου· εσύ με έσωσες από την αδικία.
4 Θα επικαλεστώ τον αξιύμνητο Κύριο, και θα σωθώ από τους εχθρούς μου.
5 Όταν με περικύκλωσαν τα κύματα του θανάτου, χείμαρροι ανομίας με κατατρόμαξαν.
6 Οι πόνοι τού άδη με περικύκλωσαν, οι παγίδες τού θανάτου με έφτασαν,
7 στη στενοχώρια μου επικαλέστηκα τον Κύριο, και αναβόησα στον Θεό μου·
και άκουσε από τον ναό του τη φωνή μου, και η κραυγή μου ήρθε στα αυτιά του.
8 Τότε, η γη σαλεύθηκε και έγινε έντρομη· τα θεμέλια του ουρανού ταράχτηκαν και σαλεύτηκαν, επειδή οργίστηκε.
9 Από τους μυκτήρες του ανέβαινε καπνός, και από το στόμα του έβγαινε φωτιά που κατέτρωγε· κάρβουνα άναψαν απ' αυτόν.
10 Και χαμήλωσε τους ουρανούς, και κατέβηκε, και κάτω από τα πόδια του ήταν πυκνό σκοτάδι.
11 Και ανέβηκε επάνω σε χερουβείμ, και πέταξε, και φάνηκε επάνω σε φτερούγες ανέμων.
12 Και έβαλε το σκοτάδι για σκηνή ολόγυρά του, νερά σκοτεινά, πυκνά σύννεφα των ανέμων.
13 Κάρβουνα φωτιάς άναψαν, από τη λάμψη που είναι μπροστά του.
14 Ο Κύριος βρόντησε από τον ουρανό, και ο Ύψιστος έδωσε τη φωνή του.
15 Και έστειλε βέλη, και τους σκόρπισε· αστραπές, και τους συντάραξε.
16 Και φάνηκαν οι πυθμένες της θάλασσας, ανακαλύφθηκαν τα θεμέλια της οικουμένης,
Στην επιτίμηση του Κυρίου, από το φύσημα της πνοής των μυκτήρων του.
17 Έστειλε από ψηλά· με πήρε· με τράβηξε από πολλά νερά.
18 Με ελευθέρωσε από τον δυνατό εχθρό μου, και από εκείνους που με μισούσαν, επειδή ήσαν πιο δυνατοί από μένα.
19 Με πρόφτασαν την ημέρα της θλίψης μου· αλλ' ο Κύριος στάθηκε το αντιστήριγμά μου·
20 Και με έβγαλε σε ευρυχωρία· με ελευθέρωσε, επειδή ευδόκησε σε μένα.
21 Ο Κύριος με αντάμειψε σύμφωνα με τη δικαιοσύνη μου· μου ανταπέδωσε σύμφωνα με την καθαρότητα των χεριών μου.
22 επειδή, φύλαξα τους δρόμους τού Κυρίου, και δεν ασέβησα παρεκκλίνοντας από τον Θεό μου.
23 Επειδή, όλες οι κρίσεις του ήσαν μπροστά μου· και από τα διατάγματά του δεν απομακρύνθηκα.
24 Και στάθηκα απέναντί του άμεμπτος, και φυλάχτηκα από την ανομία μου.
