09---ΤΟ ΠΡΟΦΗΤΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ
Ο άνθρωπος δύναται να χαλιναγωγεί το σώμα του και έτσι δια της ορθής χρήσεως των αισθήσεων να προχωρήσει εις τελειοτέραν σχέση μετά του Θεού. Ο Θεός έδωκεν εις τον άνθρωπο την ικανότητα της αναπαραγωγής.
Ο Θεός είπεν: «αυξάνεσθε και πληθύνεσθε και γεμίσατε την γη και κυριεύσατε αυτήν»(Γένεσης α:28). Ο Θεός επίσης προίκισε τον άνθρωπο ευθύς εξαρχής με την ικανότητα της εκλογής της τροφής του και της γνώσεως του τρόπου καθ’ ον πρέπει να τρέφει το σώμα του δια να διατηρήσει εις την ζωήν. Η Αγία Γραφή αναφέρει ορισμένους κανόνας δια την φροντίδα του σώματος και την αρμόζουσα διαγωγή με σκοπό να διατηρηθεί το σώμα ικανό προς υπηρεσία και κοινωνία με τον Θεό. Πόσο θαυμαστό δημιούργημα είναι ο άνθρωπος με την ικανότητα που του δίδει ο Θεός να αυξάνει να προφυλάττει εαυτόν από την αμαρτία και τον Σατανά και να ευημερεί. Ο Θεός παρακαλεί τον άνθρωπο να αποβάλλει το κακό από την ψυχή του και να συμφιλιωθεί μαζί Του προτού να είναι αργά.
Ο Παύλος διατηρεί τους ανθρώπους εις τρεις τάξεις σύμφωνα με την πρόοδο των προς τη τελειότητα του πνευματικού ανθρώπου. Αι τάξεις αυταί είναι ο φυσικός άνθρωπος ο σαρκικός άνθρωπος και ο πνευματικός άνθρωπος. Ο φυσικός άνθρωπος είναι ο Αδαμικός τοιούτος ο οποίος δεν έχει αναγεννηθεί. (Α΄ Κορινθίους 2: 14 και 15: 44). Ο Σατανάς τον νέμεται και τον παίζει στα χέρια του. ο φυσικός άνθρωπος μπορεί να είναι μορφωμένος εύγλωττος και γοητευτικός αλλά το πνευματικό περιεχόμενο της Γραφής του είναι απολύτως άγνωστο διότι δεν άνοιξαν τα μάτια του δια της αναγεννήσεως.
Ο σαρκικός άνθρωπος είναι ο φρονών τα της σαρκός. Ο
Παύλος χρησιμοποιεί την λέξη «σαρκικός»δια τον πιστό όστις ζει υπό το κράτος της Αδαμικής φύσεως και περιπατεί κατά σάρκα.(Ρωμαίους η:9). Είναι γνωστό ως νήπιον εν Χριστώ μη περιπατών κατά το Πνεύμα. Είναι ικανός να αντιλαμβάνεται τας Γραφικάς αληθείας αλλά μόνο υπό την απλουστέραν των μορφή. Ο Παύλος λέγει ότι οι σαρκικοί αυτοί χριστιανοί ήτο ανάγκη να τρέφονται μόνο με «γάλα» ως νήπια εν Χριστώ διότι δεν μπορούσε να τους θρέψει με «στερεά τροφή» όπως θα το έκανε προς πνευματικούς ανθρώπους. Ο πνευματικός άνθρωπος είναι εκείνος που έχει αναγεννηθεί.
Ο τοιούτος παρέδωκε τον εαυτό του εις τον Θεό αφ’ ότου εκαθαρίσθει από πάσης αμαρτίας δια του αίματος του Αρνίου ώστε είναι πεπληρωμένος υπό του Πνεύματος και περιπατεί κατά το Πνεύμα εν πλήρη κοινωνία με τον Θεό
(Εφεσίους ε:18—20).
Η πίστης του ανθρώπου δεν πρέπει να στηρίζεται δια της σοφίας αυτού αλλά δια της δυνάμεως του Θεού. Πολλοί θέλουν να κατευθύνουν τον Θεό το θεό αντί να παραχωρούν τους εαυτούς των ώστε να κατευθύνονται υπ’ Αυτού. Θέλουν να δείξουν τον δρόμο εις τον Θεό αντί να ακολουθήσουν με υπομονή εκεί που τους οδηγεί. Ο Ιερεμίας προσευχόταν: «Κύριε γνωρίζω ότι η οδός του ανθρώπου δεν εξαρτάται απ’ αυτού του περιπατούντος ανθρώπου δεν είναι το να κατευθύνει τα διαβήματα αυτού»
(Ιερεμίας ι:23). Ο Ψαλμωδός έλεγε: «Δίδαξον με Κύριε την οδόν Σου»(Ψαλμός ιζ:11).
Η νέα ζωή έρχεται εις τον άνθρωπο όταν αναγνωρίζει το γεγονός της δυνάμεως του Θεού εις την πνευματική ζωή όπως αναφέρεται υπό του Παύλου εις τα κεφάλαια δεύτερον και τρίτον της πρώτης προς Κορινθίους επιστολής και όταν ακόμη αναγνωρίζει ότι η κοσμική ζωή είναι ανάξια να συγκριθεί με την δύναμη που λαμβάνει όταν περιπατεί και ομιλεί με τον Θεό.
Η επιτυχία μας εξαρτάται απ’ την ενέργεια των κρυμμένων πνευματικών δυνάμεων μέσα εις ένα ήσυχο πνεύμα που επιστηρίζεται εις τον Θεό.
Εκείνος λέγει προς τον άνθρωπο: «Ησύχασε και γνώρισε ότι είμαι ο Θεός» και πάλι λέγει: «Κύριον τον Θεόν σου θέλεις προσκυνήσει και Αυτόν μόνο θέλεις λατρεύσει»
(Ματθαίος δ:10).
