ΑΝΑΛΗΨΗΣ (ποίημα της Ρέας Σύλβια) (από το περιοδικό Αστήρ της Ανατολής----19-6-2015- ----


πασχαλιά του κήπου μου
 Μες τη ζωή που πια δεν ροδίζει ούτε ένα φως
Εσένα η ματιά μου αντικρίζει στον ξάστερο
Γαλάζιο ουρανό μα και στη γη γύρω και
κοντά μου Σε νιώθω και Σ’ αγγίζω φωτεινό.
πασχαλιά του κήπου μου
………………………..
Έτσι Σε βλέπω  στη γαλήνη και στις μπόρες
Ω! Κύριε, και φτερουγούν οι ώρες μ’ Εσένα
Πάντοτε κοντά. Τα χέρια μου αρκεί
ν’ απλώσω Σε βλέπω πάντοτε μπροστά.
λουλούδια του κήπου μου
………………………
Και καρτερώ ν’ αρθείς και Σε προσμένω
Μέσα στο σύννεφο που Σ’ είδαν αρπαγμένο
Τα μάτια των πιστών δειλά να τρέξω
Και στο φως να Σ’ αντικρίσω
Στους ουρανούς ψηλά.
                                 Ρέα Σύλβια

κρίνα του κήπου μου

……………………………………………….