04/.Συνεχίζω λοιπόν επάνω στο αμαρτωλό εγώ μας.
Εφεσίους κεφ.2: εδάφιο 3-5
3 ανάμεσα στους οποίους και όλοι εμείς συναναστραφήκαμε κάποτε, σύμφωνα με τις επιθυμίες τής σάρκας μας, κάνοντας τα θελήματα της σάρκας και των συλλογισμών· και ήμαστε από τη φύση μας τέκνα οργής, όπως και οι υπόλοιποι.
4 Ο Θεός, όμως, επειδή είναι πλούσιος σε έλεος, εξαιτίας τής πολλής του αγάπης, με την οποία μάς αγάπησε,
5 και ενώ ήμασταν νεκροί εξαιτίας των αμαρτημάτων, μας ζωοποίησε μαζί με τον Χριστό· (κατά χάρη είστε σωσμένοι)·
6 και μας ανέστησε μαζί του, και μας κάθισε μαζί του στα επουράνια διαμέσου τού Ιησού Χριστού·
…….
Έτσι λοιπόν σαν αυτούς(τους ανθρώπους του κόσμου) ζήσαμε κι εμείς όλοι: ήμασταν δούλοι στις επιθυμίες μας και κάναμε ότι ήθελε το αμαρτωλό εγώ μας. Η αμαρτωλή μας φύση, μας οδηγούσε όπως και τους την οργή του Θεού. Ο Θεός όμως μας αγάπησε γιατί είναι πλούσιος σε έλεος κι έχει απέραντη αγάπη. Κι ενώ ήμασταν πνευματικά νεκροί εξ' αιτίας των παραπτωμάτων μας, μας ξανάδωσε ζωή μαζί με τον Χριστό.
Αυτή τη ζωή που μας έδωσε ο Χριστός και την αποδεχτήκαμε μετανιωμένοι για ότι είχαμε κάνει στη ζωή μας, αλλά από την ημέρα που τον γνωρίσαμε στα πόδια του σταυρού του και περνώντας τα χρόνια κύλησε και κιλά η ζωή μας με ειρήνη στην καρδιά μας και με πολλές δυσκολίες μέσα στην ζωή.
Το εγώ μας επαναστατεί το βρίσκουμε πάντα μπροστά μας και πάντα κόντρα στοεγώ μας σε κάποια πράγματα που θα έπρεπε να υποχωρούμε. Και μένουμε και παλεύουμε σε ότι άλλο μας ξεσηκώνει μπροστά μας σαν τα κύματα της θάλασσας για να μας πνίξει, αλλά η κραυγή μας ακούγεται στον Κύριο ο οποίος ξέρει όλα τα προβλήματα μας οπότε δεν ήμαστε μόνοι μας όπως νομίζουμε μέσα στην απελπισία που μας δημιουργεί ο εχθρός. Γι’ αυτό να μην απελπιζόμαστε, διότι ζούμε κάτω από κατοχικό έδαφος που άρχοντα έχει τον εχθρό του Θεού και των ανθρώπων όποτε είναι δύσκολη η ζωή του πιστού να το πάρουμε απόφαση. Αν ο Κύριος μας πολεμήθηκε και πολεμιέται εμείς τι;
Ιωάννης 15:
18 Αν ο κόσμος σάς μισεί, να ξέρετε ότι πρωτύτερα από σας μίσησε εμένα.
Ιωάννης 15:
20 Να θυμάστε τον λόγο, που εγώ σας είπα: Δεν υπάρχει δούλος μεγαλύτερος από τον κύριό του. Αν εμένα έθεσαν υπό διωγμό, θα θέσουν υπό διωγμό και σας· αν φύλαξαν τον λόγο μου, θα φυλάξουν και τον δικό σας.
21 Αλλά, όλα αυτά θα τα κάνουν σε σας εξαιτίας τού ονόματός μου, επειδή δεν ξέρουν αυτόν που με απέστειλε.
Ιωάννης 15:
23 Εκείνος που μισεί εμένα, μισεί και τον Πατέρα μου.
….
Επειδή έχουμε τον μεγάλο αρχιερέα μέσα στα Άγια των Αγίων που μεσιτεύει για μας, μας προτρέπει να έχουμε ενότητα μεταξύ μας και να τον πλησιάζουμε με αληθινή καρδιά και ελπίδα στον πρόσωπο Του. ότι δεν μας αφήνει μόνους στον αγώνα ενάντια στον εχθρό και πάνω από όλα έχουμε μέσα μας το Πνεύμα το Άγιο που μας ελέγχει διδάσκει και βοηθά να ζούμε την ζωή του Χριστού.
…..
Ιωάννης 16:
13 αλλά, όταν έρθει εκείνος, το Πνεύμα τής αλήθειας, θα σας οδηγήσει σε όλη την αλήθεια· επειδή, δεν θα μιλήσει από τον εαυτό του, αλλά θα μιλήσει όσα πρόκειται να ακούσει, και θα σας αναγγείλει τα μέλλοντα.
………..
Χωρίς το Πνεύμα το Άγιο δεν μπορούμε να μπούμε μέσα στην ζωή του Χριστού. Μόνο θα έχουμε παρρησία αν αποδεχτήκαμε κατανοήσαμε οπότε το αίμα του Χριστού μας καθαρίζει.
Α΄ Ιωάννης 1:
7 Αν, όμως, περπατάμε μέσα στο φως, όπως αυτός είναι μέσα στο φως, έχουμε κοινωνία ο ένας με τον άλλον, και το αίμα τού Ιησού Χριστού, του Υιού του, μας καθαρίζει από κάθε αμαρτία.
Αφού λοιπόν έχουμε το φως που είναι ο Χριστός έχουμε και την παρρησία.
Εβραίους 10:
19 ΕΧΟΝΤΑΣ, λοιπόν, αδελφοί, την παρρησία να μπούμε μέσα στα άγια, διαμέσου τού αίματος του Ιησού,
20 μέσα από έναν νέο και ζωντανό δρόμο, τον οποίο καθιέρωσε σε μας διαμέσου τού καταπετάσματος, δηλαδή, της σάρκας του,
21 και έχοντας μεγάλον ιερέα για τον οίκο τού Θεού,
22 ας πλησιάζουμε με αληθινή καρδιά, με πληροφορία πίστης, έχοντας τις καρδιές μας καθαρισμένες από πονηρή συνείδηση,
23 και λουσμένοι το σώμα με καθαρό νερό, ας κρατάμε την ομολογία τής ελπίδας ασάλευτη· επειδή, είναι πιστός αυτός που υποσχέθηκε·
24 και ας φροντίζουμε ο ένας για τον άλλον, παρακινώντας σε αγάπη και καλά έργα·
25 μη αφήνοντας το να συνερχόμαστε μαζί, όπως είναι συνήθεια σε μερικούς, αλλά προτρέποντας ο ένας τον άλλον· και μάλιστα, τόσο περισσότερο, όσο βλέπετε να πλησιάζει η ημέρα.
Ειρήνη Κυρίου στις καρδιές όλων μας. —S. Cha
............................
