05-
Με το φως της Γραφής
Εξομολογήσεις Διαμαρτυρομένων
Πόσο πονούν τα αληθινά λόγια;
ΑΝΑΖΩΠΥΡΩΣΗ, ΛΥΣΗ Ή ΠΡΟΒΛΗΜΑ;
Το θέμα για την αναζωπύρωση είχε μεγάλο ενδιαφέρον,όπως έδειξαν οι αναγνώστες που έσπευσαν να εκφράσουν απόψεις τους, για το οποίο και τους ευχαριστούμε. Επίσης οι εκδότες του περιοδικού “Αναζωπύρωση στην Ελλάδα” είχαν την καλοσύνη να στείλουν μια σειρά τευχών που έχουν εκδώσει. Καθώς δε ένα από αυτά κρίθηκε ιδιαιτέρου ενδιαφέροντος, το αναδημοσιεύουμε στις επόμενες σελίδες ως συνέχεια της σειράς για την Αναζωπύρωση, κάτω από τον τίτλο “Εξομολογήσεις Διαμαρτυρομένων”. Εμείς θα επανέλθουμε στο εγγύς μέλλον.
Μερικοί δυσανασχετούν όταν ο «Τ» αποκαλύπτει τα κακώς κείμενα στις εκκλησίες τους. Αυτό εν μέρει μας ικανοποιεί, επειδή μαρτυρεί την παρουσία κάποιου ίχνους εντροπής, που ίσως οδηγήσει και σε μετάνοια. Άλλοι όμως αδιαφορούν για όλα, επειδή το κακό έχει γίνει πια συνήθεια στη ζωή τους και ελάχιστα πλέον ενοχλεί... Αναδημοσιεύουμε γι’ αυτό μεγάλο απόσπασμα από άρθρο του Michael Brown, που με εντιμότητα ομολογεί και επιβεβαιώνει όσα λέγονται σ’ αυτές τις σελίδες, με την ελπίδα μήπως κάποιοι τολμήσουν να κοιτάξουν στον καθρέφτη της αλήθειας. Βέβαια, όπως σημειώνει και ο μεταφραστής του εν λόγω άρθρου, ο συγγραφέας είχε υπόψη του την κατάσταση των Διαμαρτυρομένων στις ΗΠΑ, όπου ζει, που όμως οι Διαμαρτυρόμενοι της Ελλάδας τούς ακολουθούν κατά πόδας, ατυχώς.
Ο Θεός δεν εντυπωσιάζεται με διαφημίσεις. Δεν διαθέτει χώρο για υπερβολές. Οι μεγάλες ομιλίες δεν Τον επηρεάζουν. Οι εντυπωσιακοί ισχυρισμοί δεν Τον εξαπατούν. Νοιάζεται μόνο για την αλήθεια. Κι ενώ μπορούμε εύκολα να εξαπατήσουμε τους άλλους (και τους εαυτούς μας), ποτέ δεν μπορούμε να εξαπατήσουμε τον Κύριο.
Είναι «ο έχων τους οφθαλμούς Αυτού ως φλόγα πυρός», είναι «ο έχων την ρομφαίαν την δίστομον την οξείαν», Αυτός είναι «ο μάρτυς ο πιστός και αληθινός» (Αποκ. 2/β/18,12, 3/γ/14). Ποτέ δεν λέει: «Νομίζω». Λέει μόνο: «Ξέρω». Σε κάθε εκκλησία που απευθύνεται στο βιβλίο της Αποκάλυψης, τα λόγια Του ήταν πάντα τα ίδια: «Εξεύρω...»
Οι πιστοί στις Σάρδεις είχαν ένα όνομα. Έχαιραν εκτίμησης στη βασιλεία. Ο Ιησούς όμως δεν συγκινούνταν. «Εξεύρω τα έργα σου, ότι το όνομα έχεις ότι ζης, και είσαι νεκρός». (Αποκ. 3/γ/1). Αυτό που νόμιζαν οι άλλοι άνθρωποι ήταν τελείως λάθος.
Ο Ιησούς λέει: «Εξεύρω...»
Είσαι πρόθυμος ν’ ακούσεις την αλήθεια;
Οι άνθρωποι της Λαοδίκειας φαίνονταν τόσο καλοί στο εξωτερικό. Φαινόταν να έχουν μαζέψει όλα τα καλά. Ήταν η εκκλησία εκείνη που είχε φτάσει στο πιο ακμάζον, το πιο ευλογημένο, το πιο χρισμένο σημείο. (Πιθανόν να καυχιόταν ότι είχε τις "πιο γρήγορα αυξανόμενες συναθροίσεις" στη Μικρά Ασία). Ο Ιησούς όμως είδε πέραν αυτής της λάμψης και της ακτινοβολίας.
«Εξεύρω τα έργα σου... Διότι λέγεις, Ότι πλούσιος είμαι, και επλούτησα, και δεν έχω χρείαν ουδενός, και δεν εξεύρεις ότι συ είσαι ο ταλαίπωρος, και ελεεινός, και πτωχός, και τυφλός, και γυμνός» (Αποκ. 3/γ/15,17).
Τα λόγια του Ιησού αφαίρεσαν το κάλυμμα. Βλέπει. Μιλάει. Ξέρει.
Είναι πολύ άσχημο να βρίσκεσαι σε μια ταλαίπωρη, ελεεινή, φτωχή, τυφλή και γυμνή κατάσταση. Η μεγαλύτερη όμως τραγωδία είναι να μην το ξέρεις!
Τι θα έλεγε ο Ιησούς σε μας σήμερα; Αν εμφανιζόταν σε ένα χριστιανικό τηλεοπτικό κανάλι, ποιο θα ήταν το μήνυμά Του; Πόσο απ’ αυτό που έχουμε σήμερα είναι καλό όνομα και φήμη και πόσο είναι πραγματικότητα; Είμαστε μια Εκκλησία μαχητική ή μια παραμορφωμένη; Ο Ιησούς λέει: «Εξεύρω...» Είσαι πρόθυμος ν’ ακούσεις την αλήθεια;
«Αυτό που είμαστε είναι μόνο αυτό, που υπάρχει στο σκοτάδι, εκεί που τίποτα δεν φαίνεται. Όλο το υπόλοιπο είναι απλά φήμες. Αυτό που ο Θεός βλέπει, είναι μόνο εκείνο που βρίσκεται στο σκοτάδι, στα κρυφά, στις φαντασιώσεις του νου μας, στις σκέψεις της καρδιάς μας, στις συνήθειες του σώματος μας.
Σ’ αυτά τα πράγματα σταμπάρει ο Θεός όταν μας κοιτάζει... Ο χαρακτήρας είναι αυτό που βρίσκεται στο σκοτάδι». (Oswald Champers).
Ποιος είναι ο χαρακτήρας της σύγχρονης Εκκλησίας; Τι βαθμό παίρνουμε στον κρυφό τομέα, στο σκοτάδι;
Θυμήσου: Ο Θεός βλέπει αυτό που κανένας άνθρωπος δεν μπορεί να δει. Ο Θεός βλέπει όταν κανένας άνθρωπος δεν μπορεί να δει. Παντού... Τα πάντα... Πάντοτε.
...........
