Ψαλμοί 93
1 Ο ΚΥΡΙΟΣ βασιλεύει· μεγαλοπρέπεια είναι ντυμένος· ο Κύριος είναι ντυμένος με δύναμη, και περιζωσμένος·
και στερέωσε την οικουμένη, ώστε δεν θα σαλευτεί.
2 Ο θρόνος σου είναι στερεωμένος εξαρχής· από τον αιώνα υπάρχεις εσύ.
3 Ύψωσαν οι ποταμοί, Κύριε, ύψωσαν οι ποταμοί τη φωνή τους· οι ποταμοί ύψωσαν τα κύματά τους.
4 Ο Κύριος, που είναι στους ύψιστους χώρους, είναι δυνατότερος από τον ήχο πολλών νερών, περισσότερο από τα δυνατά κύματα της θάλασσας.
5 Τα μαρτύριά σου είναι πιστά σε υπερβολικό βαθμό· στον οίκο σου ανήκει αγιότητα, Κύριε, σε μακρότητα ημερών.
Ψαλμοί 92
1 Ψαλμός ωδής για την ημέρα τού Σαββάτου.
ΕΙΝΑΙ αγαθό το να δοξολογεί κάποιος τον Κύριο, και να ψαλμωδεί στο όνομά σου, Ύψιστε·
2 να αναγγέλλει το πρωί το έλεός σου, και την αλήθεια σου κάθε νύχτα.
3 με δεκάχορδο όργανο, και με ψαλτήρι, με ωδή και κιθάρα.
4 Επειδή, με εύφρανες, Κύριε, στα δημιουργήματά σου· θα αγάλλομαι στα έργα των χεριών σου.
5 Πόσο μεγάλα είναι τα έργα σου, Κύριε! Υπερβολικά βαθείς είναι οι συλλογισμοί σου.
6 Ο άνθρωπος, ο ανόητος, δεν γνωρίζει, και ο μωρός δεν το καταλαβαίνει αυτό·
7 ότι οι ασεβείς βλασταίνουν σαν χορτάρι, και όλοι οι εργάτες τής ανομίας ανθίζουν, για να αφανιστούν αιώνια.
8 Αλλά, εσύ, Κύριε, είσαι ύψιστος στον αιώνα.
9 Επειδή, δες, οι εχθροί σου, Κύριε, επειδή, δες, οι εχθροί σου θα εξολοθρευτούν· θα διασκορπιστούν όλοι οι εργάτες τής ανομίας.
10 Αλλά, εσύ θα υψώσεις το κέρας μου, όπως του μονοκέρατου ζώου·
εγώ θα χριστώ με νέο λάδι·
11 και το μάτι μου θα δει την εκδίκηση των εχθρών μου· τα αυτιά μου θα ακούσουν για τους κακοποιούς, που επαναστατούν εναντίον μου.
12 Ο δίκαιος θα ανθίζει σαν φοίνικας· σαν κέδρος τού Λιβάνου θα αυξάνει.
13 Φυτεμένοι στον οίκο τού Κυρίου, θα ανθίζουν στις αυλές τού Θεού μας·
14 θα καρποφορούν και σ' αυτά τα βαθιά γηρατειά, θα είναι ακμαίοι και ανθηροί·
15 για να αναγγέλλουν ότι ο Κύριος είναι δίκαιος, το φρούριό μου· και δεν υπάρχει σ' αυτόν αδικία.
Ψαλμοί 90
1 Προσευχή τού Μωυσή, του ανθρώπου τού Θεού.
Κύριε, εσύ έγινες σε μας καταφυγή από γενεά σε γενεά.
2 Πριν γεννηθούν τα όρη, και πλάσεις τη γη και την οικουμένη, και από τον αιώνα μέχρι τον αιώνα, εσύ είσαι ο Θεός.
3 Ξαναφέρνεις τον άνθρωπο στο χώμα· και λες: Επιστρέψτε, γιοι των ανθρώπων.
4 Επειδή, μπροστά σου 1.000 χρόνια είναι σαν τη χθεσινή ημέρα, που πέρασε, και σαν μια φυλακή τής νύχτας.
5 Τους κατακλύζεις· είναι σαν όνειρο της αυγής, σαν χορτάρι, που παρέρχεται·
6 το πρωί ανθίζει και παρακμάζει· την εσπέρα κόβεται και ξεραίνεται.
7 Επειδή, στην οργή σου εκλείπουμε, και στον θυμό σου ταραζόμαστε.
8 Έβαλες τις ανομίες μας μπροστά σου, τις κρυφές πτυχές μας στο φως τού προσώπου σου.
9 Επειδή, όλες οι ημέρες μας παρέρχονται στην οργή σου· διατρέχουμε τα χρόνια μας σαν διανόημα.
10 Οι ημέρες τής ζωής μας είναι ουσιαστικά 70 χρόνια, και αν είμαστε σε ευρωστία, 80 χρόνια,
όμως, και το καλύτερο μέρος τους είναι κόπος και πόνος, επειδή γρήγορα παρέρχεται, και εμείς πετάμε.
11 Ποιος γνωρίζει τη δύναμη της οργής σου, και του θυμού σου, ανάλογα με τον φόβο σου;
12 Δίδαξέ μας να μετράμε έτσι τις ημέρες μας, ώστε να προσκολλούμε τις καρδιές μας στη σοφία.
13 Επίστρεψε, Κύριε· μέχρι πότε; Και γίνε ελεήμονας στους δούλους σου.
14 Χόρτασέ μας με το έλεός σου από το πρωί, και θα αγαλλόμαστε και θα ευφραινόμαστε σε όλες τις ημέρες μας.
15 Εύφρανέ μας, αντί για τις ημέρες κατά τις οποίες μάς έθλιψες, τα χρόνια κατά τα οποία είδαμε κακά.
16 Ας γίνει το έργο σου φανερό στους δούλους σου, και η δόξα σου στους γιους τους·
17 και ας είναι η λαμπρότητα του Κυρίου τού Θεού μας επάνω μας·
και το έργο των χεριών μας στερέωνε επάνω μας· ναι, το έργο των χεριών μας, στερέωνέ το.
1 Ο ΚΥΡΙΟΣ βασιλεύει· μεγαλοπρέπεια είναι ντυμένος· ο Κύριος είναι ντυμένος με δύναμη, και περιζωσμένος·
και στερέωσε την οικουμένη, ώστε δεν θα σαλευτεί.
2 Ο θρόνος σου είναι στερεωμένος εξαρχής· από τον αιώνα υπάρχεις εσύ.
3 Ύψωσαν οι ποταμοί, Κύριε, ύψωσαν οι ποταμοί τη φωνή τους· οι ποταμοί ύψωσαν τα κύματά τους.
4 Ο Κύριος, που είναι στους ύψιστους χώρους, είναι δυνατότερος από τον ήχο πολλών νερών, περισσότερο από τα δυνατά κύματα της θάλασσας.
5 Τα μαρτύριά σου είναι πιστά σε υπερβολικό βαθμό· στον οίκο σου ανήκει αγιότητα, Κύριε, σε μακρότητα ημερών.
Ψαλμοί 92
1 Ψαλμός ωδής για την ημέρα τού Σαββάτου.
ΕΙΝΑΙ αγαθό το να δοξολογεί κάποιος τον Κύριο, και να ψαλμωδεί στο όνομά σου, Ύψιστε·
2 να αναγγέλλει το πρωί το έλεός σου, και την αλήθεια σου κάθε νύχτα.
3 με δεκάχορδο όργανο, και με ψαλτήρι, με ωδή και κιθάρα.
4 Επειδή, με εύφρανες, Κύριε, στα δημιουργήματά σου· θα αγάλλομαι στα έργα των χεριών σου.
5 Πόσο μεγάλα είναι τα έργα σου, Κύριε! Υπερβολικά βαθείς είναι οι συλλογισμοί σου.
6 Ο άνθρωπος, ο ανόητος, δεν γνωρίζει, και ο μωρός δεν το καταλαβαίνει αυτό·
7 ότι οι ασεβείς βλασταίνουν σαν χορτάρι, και όλοι οι εργάτες τής ανομίας ανθίζουν, για να αφανιστούν αιώνια.
8 Αλλά, εσύ, Κύριε, είσαι ύψιστος στον αιώνα.
9 Επειδή, δες, οι εχθροί σου, Κύριε, επειδή, δες, οι εχθροί σου θα εξολοθρευτούν· θα διασκορπιστούν όλοι οι εργάτες τής ανομίας.
10 Αλλά, εσύ θα υψώσεις το κέρας μου, όπως του μονοκέρατου ζώου·
εγώ θα χριστώ με νέο λάδι·
11 και το μάτι μου θα δει την εκδίκηση των εχθρών μου· τα αυτιά μου θα ακούσουν για τους κακοποιούς, που επαναστατούν εναντίον μου.
12 Ο δίκαιος θα ανθίζει σαν φοίνικας· σαν κέδρος τού Λιβάνου θα αυξάνει.
13 Φυτεμένοι στον οίκο τού Κυρίου, θα ανθίζουν στις αυλές τού Θεού μας·
14 θα καρποφορούν και σ' αυτά τα βαθιά γηρατειά, θα είναι ακμαίοι και ανθηροί·
15 για να αναγγέλλουν ότι ο Κύριος είναι δίκαιος, το φρούριό μου· και δεν υπάρχει σ' αυτόν αδικία.
Ψαλμοί 90
1 Προσευχή τού Μωυσή, του ανθρώπου τού Θεού.
Κύριε, εσύ έγινες σε μας καταφυγή από γενεά σε γενεά.
2 Πριν γεννηθούν τα όρη, και πλάσεις τη γη και την οικουμένη, και από τον αιώνα μέχρι τον αιώνα, εσύ είσαι ο Θεός.
3 Ξαναφέρνεις τον άνθρωπο στο χώμα· και λες: Επιστρέψτε, γιοι των ανθρώπων.
4 Επειδή, μπροστά σου 1.000 χρόνια είναι σαν τη χθεσινή ημέρα, που πέρασε, και σαν μια φυλακή τής νύχτας.
5 Τους κατακλύζεις· είναι σαν όνειρο της αυγής, σαν χορτάρι, που παρέρχεται·
6 το πρωί ανθίζει και παρακμάζει· την εσπέρα κόβεται και ξεραίνεται.
7 Επειδή, στην οργή σου εκλείπουμε, και στον θυμό σου ταραζόμαστε.
8 Έβαλες τις ανομίες μας μπροστά σου, τις κρυφές πτυχές μας στο φως τού προσώπου σου.
9 Επειδή, όλες οι ημέρες μας παρέρχονται στην οργή σου· διατρέχουμε τα χρόνια μας σαν διανόημα.
10 Οι ημέρες τής ζωής μας είναι ουσιαστικά 70 χρόνια, και αν είμαστε σε ευρωστία, 80 χρόνια,
όμως, και το καλύτερο μέρος τους είναι κόπος και πόνος, επειδή γρήγορα παρέρχεται, και εμείς πετάμε.
11 Ποιος γνωρίζει τη δύναμη της οργής σου, και του θυμού σου, ανάλογα με τον φόβο σου;
12 Δίδαξέ μας να μετράμε έτσι τις ημέρες μας, ώστε να προσκολλούμε τις καρδιές μας στη σοφία.
13 Επίστρεψε, Κύριε· μέχρι πότε; Και γίνε ελεήμονας στους δούλους σου.
14 Χόρτασέ μας με το έλεός σου από το πρωί, και θα αγαλλόμαστε και θα ευφραινόμαστε σε όλες τις ημέρες μας.
15 Εύφρανέ μας, αντί για τις ημέρες κατά τις οποίες μάς έθλιψες, τα χρόνια κατά τα οποία είδαμε κακά.
16 Ας γίνει το έργο σου φανερό στους δούλους σου, και η δόξα σου στους γιους τους·
17 και ας είναι η λαμπρότητα του Κυρίου τού Θεού μας επάνω μας·
και το έργο των χεριών μας στερέωνε επάνω μας· ναι, το έργο των χεριών μας, στερέωνέ το.
