7-8-2015----Η ΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ

Iδού έρχομαι ταχέως !!!

Iδού έρχομαι ταχέως !!!
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΕΚΤΟ

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΣΤΗΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ

Όλοι μαζί όταν βρέθηκαν στην Αλεξάνδρεια δόξασαν τον Θεό.
Η Ραχήλ είχε μεγάλη χαρά που συναντήθηκαν με την μητέρα της ύστερα από πολύ καιρό.
 Όταν ο Κίμωνας με την Ραχήλ έμαθαν το μαρτυρικό θάνατο του πατέρα της έκλαψαν αλλά μετά όταν συνήρθαν δόξαζαν τον Κύριο που είναι τώρα κοντά του και χαίρεται στον ουρανό την αιώνια παρουσία του Χριστού.
Ο Κίμωνας ήταν όλο χαρά, για τους δυο αδελφούς Ιούστο και τον Αράμ που ήρθαν μαζί με την μητέρα της γυναίκας του.
  Την ημέρα όλοι βοηθούσαν στο φαγητό για τους εξόριστους αδελφούς. Αλλά και για τους ξένους. Ήταν πολύ προσεκτικοί και όταν ήταν να  μιλήσουν για τον Χριστό το έκαναν σ’ αυτούς που ήτανε γνωστοί.
  Στους ξένους έκαναν φιλοξενία τάϊσμα, γιατί ένιωθαν ότι είχαν ανάγκη οι άνθρωποι μετά το χαλασμό του διωγμού στην Ιερουσαλήμ αλλά δεν τους γνώριζαν και φοβόντουσαν να μιλήσουν.
  Ένα βράδυ που ήταν όλοι μαζί στου Κίμωνα το σπίτι σκέφτηκαν ότι πρέπει να συνεχίσουν να κάνουν δωμάτια και να μπορούν να κρύβονται για πολύ καιρό από τους Ρωμαίους και τους ανθρώπους της Συναγωγής.
  Οι αδελφοί αυτοί που ήρθαν από τα Ιεροσόλυμα τους έφεραν και ένα σημάδι πώς να αναγνωρίζουν ο ένας τον άλλο αν είναι χριστιανός. Όταν μιλούσαν ζωγράφιζαν δήθεν τυχαία με το πόδι αν ήταν όρθιοι και μιλούσαν ή αν ήταν καθισμένοι κάτω με το χέρι ένα ψάρι.
 Το Ψάρι συμβόλιζε τα αρχικά του Χριστού από την ελληνική λέξη ΙΧΘΥΣ =Ιησούς= Χριστός= Θεού =Υιός= Σωτήρ.
  Στο μεταξύ η Ραχήλ έκανε δύο παιδάκια δίδυμα. Επάνω στην ώρα ήρθε ηΡεβέκα να βοηθήσει στο μεγάλωμα των παιδιών.
 Τα ονόμασαν Ισαχαρ και Ιούδα
  Πολύς κόσμος πίστευε στο Χριστό. Πετούσαν τα είδωλα από την ζωή τους πίστευαν στον Θεό και στον Ιησού Χριστό
Που ήταν ο Λόγος του. εθνικοί και Ιουδαίοι. Τα βράδια γέμιζε το τούνελ από αδελφούς που έρχονταν άλλοι από το σπίτι λίγοι –λίγοι και άλλοι από το ποτάμι. Πάντα  στην είσοδο τα βράδια υπήρχαν αδελφοί που τους οδηγούσαν στην αίθουσα που ήξεραν τα κατατόπια, και μαζεύονταν όλοι να ακούσουν ξανά και ξανά για το Χριστό. Όλοι έλεγαν και κάτι που έτυχε  να δουν η να ακούσουν από ανθρώπους σοβαρούς γεγονότα γύρω από τον Ιησού Χριστό.
Όλα τα βράδια  διηγιόντουσαν τις ιστορίες του έργου του Χριστού
Του Αράμ η ομολογία και του Ιούστου

 Ο Ιούστος που ήταν μαθητής του Κυρίου και τον ακολουθούσε παντού επιβεβαίωνε τις φήμες η έλεγε- όχι αυτό είναι φανταστικό εγώ ήμουν εκεί και δεν είδα τέτοιο πράγμα η άκουσα από τα χείλη Του.
 Το άλλο βράδυ μίλησε ο Ιούστος. Τους είπε εγώ θα σας διηγηθώ όλα όσα έζησα με τον Ιησού. Από την πρώτη μέρα τον ακολούθησα  και είδα όλα τα θαύματα που έκανε είδα τις αναστάσεις που έδωσε ζωή σε ανθρώπους που ήταν πεθαμένοι.
Τους διηγήθηκε για τον Λάζαρο που τον ανάστησε ο Κύριος  για το γιο της χήρας της Ναήν και  την κόρη του άρχοντα Ιάειρου…
Όλα  τα άκουγαν και το Πνεύμα το Άγιο ενεργούσε μέσα τους και ήταν έτοιμοι να δώσουν και την ζωή τους για το Χριστό.
Κάθε βράδυ μαζευόντουσαν και διηγούνταν γεγονότα από την ζωή του Κυρίου.
Είχαν πίστη και ήξεραν ότι ο Κύριος ήταν ανάμεσα τους.
Το πίστευαν δυνατά. Και ο ένας έδινε θάρρος στον άλλον.
Ο Ιουστος τους διηγήθηκε από την αρχή πως ξεκίνησε  το έργο του ο Ιησούς χριστός ακριβώς όπως έγιναν τα γεγονότα επί τρία χρόνια και τους διηγήθηκε για την ανάσταση του.
 Το επόμενο  βράδυ που ήρθαν οι αδελφοί, μιλούσε ο Αράμ και διηγήθηκε την ιστορία  την συνάντηση του με τον Ιησού Χριστό. Ώρες  πολλές τους έλεγε πράγματα που πρώτη φορά τα άκουγαν. Και όλους τους κατέλαβε συγκίνηση. Αφού προσευχήθηκαν ευχαρίστησαν τον Κύριο.
 Και  κατά ομάδες αραιά έφευγαν από το τούνελ. Προσέχοντας να μη αφήνουν σημάδια
 
 Η σύλληψη του Ααρόν και του Ιωσήφ

 Ένα πρωί ο Γιος του Ααρόν ο Ιωσήφ πηγαίνοντας στην δουλειά είδε τους στρατιώτες του αυτοκράτορα να πιάνουν ανθρώπους και να τους πηγαίνουν για ανάκριση. Δεν πρόλαβε ο Ιωσήφ να το αποφύγει και τον έπιασαν κι αυτόν.
 Εκεί ήταν κάτι ιερείς από την συναγωγή και φώναζαν. Μόλις είδαν τονΙωσήφ άρχισαν να κατηγορούν και την οικογένειά του και απαιτούσαν να έρθει και ο Ααρόν να φυλακιστεί διότι ήταν όπως έλεγαν αυτός που ξεσήκωνε τον κόσμο να γίνουν χριστιανοί.
 Όταν το έμαθε ο Ααρόν αμέσως έστειλε όλη την οικογένεια στο τούνελ και ο ίδιος αντιμετώπισε το πλήθος που ήρθαν να τον συλλάβουν. Πράγματι τον έβαλαν φυλακή μαζί με τον γιό του.
 Όταν  τον αντάμωσε το γιο του μαζί με τους άλλους ο Ααρόν του έδωσε κουράγιο όπως και στους αδελφούς που είχαν συλληφθεί.
  Το πρωί χωρίς να χάσουν καιρό τους πήγαν στον άρχοντα διοικητή που είχε  ορίσει ο αυτοκράτορας με την διαταγή να τους ρωτούν αν είναι χριστιανοί και αν ρίξουν θυμίαμα στους θεούς και στον αυτοκράτορα που είναι θεός θα τους αφήσουν ελεύθερους.
 Αν δεν το κάνουν τότε θα τους πάνε στην αρένα και ανάλογα ή στα λιοντάρια τα γυναικόπαιδα ή στους μονομάχους οι εύρωστοι νέοι για να προσφέρουν θέαμα στον κόσμο.
Άλλους τους έκαναν δούλους και τους έστελναν στη Ρώμη.
Κυρίως γυναίκες.
  Κανένας δεν δέχτηκε να προδώσει τον Χριστό. Όλοι ομολόγησαν ότι είναι χριστιανοί και ότι ο Χριστός είναι αυτός που είναι ο αληθινός γιος του Θεού, Θεός.
  Τους ξαναρίξανε στη φυλακή και τους κρατούσαν σε αναμονή ώστε να σπάσει το ηθικό τους και πάλι τους έφερναν να ρίξουν θυμίαμα και να απαρνηθούν τον Χριστό.
  Όλοι οι αδελφοί μαζεύονταν κάθε βράδυ και προσεύχονταν να δώσει δύναμη και θάρρος ομολογίας ο Κύριος. Αλλά και στην φυλακή προσεύχονταν όλοι και μιλούσαν ο ένας στον άλλο να παίρνουν θάρρος για το τι τους περιμένει.
  Μια από αυτές τις ημέρες φώναξαν τον Ααρόν Και τον Ιωσήφ και τους είπαν ότι αν δεν προσκυνήσουν έστω λίγο θυμίαμα στην προτομή του αυτοκράτορα που είναι θεός από σήμερα δεν έχουν σπίτι περιουσία και θα κυνηγήσουν την υπόλοιπη οικογένεια τους.
 Ο Ααρόν είπε: -γυμνός γεννήθηκα και ο Κύριος μου έδωσε σπίτι χωράφια πλούτη και τώρα του τα επιστρέφω διότι δεν ήταν δικά μου. - Άρχοντά μου η καρδιά και η ζωή μου ,ανήκουν στον Χριστό που μου έδωσε αυτά, εγώ τα κατέθεσα όλα όπως την αγάπη μου, στα παιδιά μου σε Εκείνου τα χέρια. Ανήκουν σ’ Αυτόν είμαι δικός Του - τα έδωσα σε πάλι πίσω  σε Εκείνον που είναι ο αληθινός Θεός και τους θεούς σου δεν τους προσκυνώ.
-Δανεικά ήταν και του τα επιστρέφω. -Τιμώ τον αυτοκράτορα αλλά είναι άνθρωπος με εξουσία και όχι θεός.
 - Ο γιος σου που είναι μαζί σου δεν τον λυπάσαι; - Ο Πατέρας Θεός δεν λυπήθηκε για μένα τον γιο του τον μοναδικό γιατί να λυπηθώ τον γιο μου; Ούτε αυτός μου ανήκει. Εδώ  είναι ρωτήστε τον να σας απαντήσει.    -Ελεύθερος άνθρωπος είναι και διαθέτει όπου θέλει τον εαυτό του εγώ δεν έχω ευθύνη για κανένα παρά μόνο για τον εαυτό μου. 

Το μαρτύριο του Ιωσήφ

- Τότε αύριο θα διασκεδάσουμε με τον γιο σου και συ θα τον βλέπεις.- Τότε  θα σε δω.  Όλο το βράδυ ήταν σε προσευχή ώστε να δώσουν στο παιδί κουράγιο να τον δώσει δύναμη ο Κύριος να μην υποφέρει και πάλι ότι πει ο Κύριος ας γίνει το θέλημα Του.
  Ο Ιωσήφ ήταν το πρωί γαλήνιος και έτοιμος να παραδώσει τον εαυτό του.
Φίλησε τον πατέρα του και του είπε ότι θα τον περιμένει γρήγορα τον ουρανό.
Το πρωί ήρθαν τον πήρανε και τον πήγαν να το ντύσουν μονομάχο. Όμως αρνήθηκε να φορέσει ρούχα του μονομάχου. Αυτοί  με το ζόρι τον έντυσαν τον έσπρωξαν στην αρένα και ο Ιωσήφ πέταξε το σπαθί και δήλωσε ότι είναι χριστιανός και δεν χρειάζεται να υπερασπισθεί την ζωή του. ότι ακολουθεί τον Κύριο που είναι Άρχοντας της ειρήνης. Μιλούσε δυνατά ώστε όλοι να τον ακούσουν. Ομολόγησε τον Κύριο και τους είπε -σας συγχωρώ ότι και να μου κάνετε.
  Ακούστηκε ένα α! α! α!  απογοήτευσης από το πλήθος που παρακολουθούσε. Ο άρχοντας που καθόταν στη θέση τη σπουδαία έκανε νόημα να τον χτυπήσουν χωρίς να τον σκοτώσουν όμως από ένα λάθος του σπαθοφόρου που τον χτύπησε σε καίριο σημείο παρέδωσε το πνεύμα του ο Ιωσήφ.
Ο πατέρας του ευχαρίστησε τον Κύριο που δεν υπέφερε ο γιος του.
   Τα μαντάτα έφτασαν στην κατακόμβη.
Βγάλανε  και πετάξανε το σώμα του Ιωσήφ έξω κανένας δεν πλησίαζε να το πάρει. Όταν νύχτωσε τότε ο Αράμ και ο Λευή πήγαν όσο αθόρυβα μπορούσαν το πήραν φυλάγοντας σκοπιές και τον πήγαν στην κατακόμβη άνοιξαν ένα τάφο και τον έβαλα μέσα χύνοντας όλοι πικρά δάκρυα και στηριγμένοι στον Κύριο και αποφασισμένοι να μην υποκύψουν και να προδώσουν τον Κύριο.
  Την άλλοι μέρα ήρθε η σειρά από τα γυναικόπαιδα. Τους έβαζαν μπουλούκια –μπουλούκια άλλους τους κατασπάραζαν τα λιοντάρια και άλλους τους σκότωναν οι μονομάχοι.
  Σε μια τέτοια σειρά σκότωσαν και τον Ααρόν. Κάνανε μεγάλο κόπο οι αδελφοί να μπουν ανάμεσα σ’ αυτούς που μάζευαν τους νεκρούς και τους έθαβαν και έτσι βρήκαν και τον Ααρόν και κρυφά τον ξεχώρισαν και τον έθαψαν δίπλα στο γιο του.
 Όταν είδαν οι άρχοντες ότι πολύ άρεσε αυτό το θέαμα στον κόσμο άρχισαν με μανία να πιάνουν χριστιανούς διότι ήταν και οι περιουσίες που τις δήμευαν για τους εαυτούς τους.
 Έδωσαν διαταγή να προσέχουν όλους για να πιάνουν χριστιανούς.

 SYNEXIZETAI