ΟΙ ΣΠΟΥΔΑΙΟΤΕΡΕΣ (;) ΣΤΙΓΜΕΣ... Όπως ήταν επόμενο διάφοροι εμπορικοί παράγοντες του τόπου μας αλλά και διεθνώνς έσπευσαν να εκμεταλλευτούν το παραμύθι της χιλιετίας για να κερδίσουν από τους αφελείς πελάτες τους. Ανάμεσά τους και μια εταιρεία που εμπορεύεται "αναμνηστικά" πιάτα. Με την ευκαιρία λοιπόν του "millenium" έθεσε σε κυκλοφορία το εικονιζόμενο πιάτο με μεγάλη καλλιτεχνικής αξία και χρυσό περιθώριο...
Όλα αυτά, βέβαια, δε θα είχαν καμιά θέση στις σελίδες μας αν στο διαφημιστικό του φυλλάδιο δεν γινόταν λόγος για "τις σπουδαιότερες στιγμές του ανθρώπου στην Εξέλιξη, τη Σκέψη, τον Πολιτισμό, την Ιστορία, την Επιστήμη". Αν είστε περίεργοι να μάθετε ποιες ήταν οι "σπουδαιότερες στιγμές" που διάλεξαν να απεικονίσουν στο πιάτο τους, αυτές είναι: η εποχή των δεινοσαύρων και του homo sapiens, ο Παρθενώνας, το έργο του Μεγάλου Αλέξανδρου, η Αναγέννηση, το φωτεινό μυαλό του Αϊνστάιν και ο άνθρωπος στο Φεγγάρι...
Καμιά αναφορά στη γέννηση, τη ζωή και τη θυσία του Χριστού, παρόλο που ακόμη και αυτό το γεγονός της "χιλιετίας" αποκτά σημασία μόνον αν συνοδεύεται από το "ΜΕΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ". Είτε το θέλουν κάποιοι είτε όχι, το μοναδικό και ανεπανάληπτο γεγονός που άλλαξε τον ρου της ιστορίας και την διαίρεσε σε δύο ξεχωριστές ΕΠΟΧΕΣ ήταν η ενανθρώπιση του Κυρίου -όποτε και αν έγινε αυτή- και όλα τα άλλα, παρόλη τους τη σπουδαιότητα, δεν είναι παρά ελάχιστα, σε σύγκριση ΜΕ ΤΟ ΕΝΑ.
Και οι μεν πλαστογράφοι της ιστορίας προσπαθούν να φέρουν σε δεύτερη μοίρα εκείνα τα γεγονότα που όντως είναι αληθινά και άξια της προσοχής των ανθρώπων, τι κάνουν όμως οι ακόλουθοι του Χριστού, που είναι Η ΑΛΗΘΕΙΑ; Ίσως είναι τούτος ο χώρος που ιδιαίτερα ισχύει το "μη συμμορφόνεσθε με τον αιώνα τούτον".
Ο "ΙΟΣ ΤΟΥ 2000"
Είχαμε ενημερώσει από τις σελίδες του "Τ" τους αγαπητούς αναγνώστες ότι ο περιβόητος "Ιός του 2000" ούτε τη συντέλεια του κόσμου θα έφερνε ούτε σοβαρά προβλήματα θα δημιουργούσε.
Το γεγονός ότι για μια ακόμη φορά επαληθευθήκαμε, μας ικανοποιεί βέβαια ως ανθρώπους, ιδιαίτερα όμως μας ευχαριστεί επειδή όσοι δίνουν προσοχή στα κείμενά μας δεν κινδυνεύουν να πέσουν θύματα διαφόρων ιεροκηρύκων οι οποίοι, θεωρώντας τους εαυτούς τους "υποχρεωμένους" να έχουν απάντηση για όλα τα πράγματα, συνήθως εκστομίζουν ή γράφουν ανοησίες. Δεν θα ισχυριστούμε όμως ότι δεν υπήρχε πρόβλημα, κάτι που ειπώθηκε από μερικούς... Η αλήθεια είναι ότι επειδή ακριβώς εκείνοι που ήταν υπεύθυνοι έδρασαν έγκαιρα ώστε να ελέγξουν τις συσκευές και να λάβουν τα κατάλληλα μέτρα, τελικά η ζωή συνεχίστηκε ομαλά.
Είθε αυτό το παράδειγμα έγκαιρης ενημέρωσης, ελέγχου και τακτοποίησης, να το ακολουθούμε σε κάθε τομέα της ζωής μας - κυρίως δε στον πνευματικό. Τότε θα είμαστε καλύτερα εξασφαλισμένοι από ανεπιθύμητες εκπλήξεις, ιδιαίτερα μάλιστα στα θέματα για τα οποία μάς προειδοποιεί ο λόγος του Θεού.
ΤΑ "ΜΑΤΩΜΕΝΑ ΧΕΡΙΑ"
Τις πρώτες μέρες του νέου έτους αναφερόμενος ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών κ. Χριστόδουλος στις θρησκευτικές συνήθειες του προέδρου των ΗΠΑ Κλίντον, δήλωσε δικαιολογημένα τα εξής:
"Είδαμε το πρωί τον πλανητάρχη που πήγε να προσευχηθεί για την παγκόσμια ειρήνη όταν τα χέρια του στάζουν αίμα. Αυτό είναι το πιο ανησυχητικό. Δείχνει την καπήλευση των ιδανικών και των αρχών τις οποίες ήρθε και δίδαξε ο Κύριος Ιησούς Χριστός".
("Το Βήμα" 4-1-2000)
Τα λόγια του, αν και απόλυτα αληθινά, προκάλεσαν εντούτοις το σχόλιο του Μητροπολίτη Ζακύνθου κ. Χρυσοστόμου (γνωστού και από άλλες δηλώσεις του), ο οποίος έσπευσε να σημειώσει ότι ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΦΑΤΗ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΚΛΙΝΤΟΝ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΧΕΡΙΑ Ο κ. ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ ΤΑ ΕΠΙΑΣΕ ΓΙΑ ΝΑ ΤΑ ΧΑΙΡΕΤΙΣΕΙ ΚΑΙ, ΣΥΝΕΠΩΣ, ΜΑΤΩΜΕΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ.
Δεν είναι πρόθεσή μας να εισέλθουμε στις αιτίες που χωρίζουν τους δύο κληρικούς, όμως παραμένει αληθής ο λόγος του Κυρίου Ιησού, ότι "Ουδείς δύναται δύο κυρίους να δουλεύη^ διότι ή τον ένα θέλει μισήσει, και τον άλλον θέλει αγαπήσει^ ή εις τον ένα θέλει προσκολληθή, και τον άλλον θέλει καταφρονήσει" (Ματθ. 6/ς/24). Και στην προκειμένη περίπτωση ο κ. Χριστόδουλος, δέσμιος ίσως του "πρωτοκόλλου", για μια ακόμη φορά εκτέθηκε σοβαρά. Γράφαμε στο προηγούμενο ότι μάλλον πάσχει από κακούς συμβούλους ο Αρχιεπίσκοπος, γεγονός που επιβεβαιώνει και το νέο του ατόπημα.
Θα μπορούσε τουλάχιστον να ωφεληθεί από τη λαϊκή σοφία που λέει: "Ή παπάς παπάς ή ζευγάς ζευγάς", όσοι όμως ανεβαίνουν "τα ψηλά τα σκαλοπάτια", συνήθως χάνουν την επαφή με την πραγματικότητα. Αυτό βέβαια δεν ισχύει μόνο για τον κ. Χριστόδουλο αλλά για πλείστους όσους εκκλησιαστικούς "ηγεμόνες"...
ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΤΕΛΙΚΑ ΟΙ "ΑΙΡΕΤΙΚΟΙ";
Στην προσπάθειά τους να προλάβουν τον Πάπα στους εορτασμούς για το "σωτήριον έτος 2000", οι προκαθήμενοι των Ορθοδόξων Εκκλησιών έσπευσαν να γιορτάσουν όλοι μαζί (αν και υπήρξαν πάλι κάποιες απουσίες) τα Χριστούγεννα στη Βηθλεέμ.
Ο εορτασμός αυτός όμως δεν έγινε κατά το Γρηγοριανό (νέο) ημερολόγιο, αλλά κατά το Ιουλιανό (παλαιό) ημερολόγιο (δηλαδή στις 6-7 Ιανουαρίου). Ίσως ήταν για τούτο που η τελετή -στην οποία παραβρέθηκαν και οι πολιτικοί ηγέτες των ορθοδόξων χωρών και ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας κ. Κ. Στεφανόπουλος- αν και κανονικά θα περίμενε κανείς να λάβει μεγάλη δημοσιότητα, στη χώρα μας πέρασε στα ψιλά, επειδή διαφορετικά θα έδειχνε στον κόσμο ότι ο προκαθήμενος της ελλαδικής εκκλησίας όχι μόνο γιόρτασε Χριστούγεννα μαζί με ΠΑΛΑΙΟΗΜΕΡΟΛΟΓΗΤΕΣ -πώς γίνεται, αλήθεια, άλλους παλαιοημερολογήτες να τους θεωρεί αιρετικούς ή σχισματικούς και με άλλους να τα βρίσκει;- αλλά επίσης γιόρτασε Χριστούγεννα ΔΥΟ ΦΟΡΕΣ, κάτι που, αν δεν κάνουμε λάθος, απαγορεύεται από τους κανόνες.
Δεν είμαστε εμείς οι κατάλληλοι για να κρίνουμε τα νομοκανονικά θέματα, παρατηρούμε όμως ότι ενώ οι άνθρωποι διψούν για ΣΥΝΕΠΕΙΑ ανάμεσα σε λόγια και σε έργα, όλο και σπανιότερα τη βρίσκουν.
Οι απουσίες τέλος του Πατριάρχη Αντιόχειας (που δεν πήγε στην Βηθλεέμ επειδή είναι Σύρος υπήκοος αραβικής καταγωγής και δεν τα πηγαίνει καλά με τον Πατριάρχη Ιερουσαλήμ που είναι ελληνικής καταγωγής), και του Μητροπολίτη Εσθονίας (που δεν πήγε επειδή δεν τον αναγνωρίζει ο Πατριάρχης Μόσχας), δείχνουν πως και η Ορθόδοξη Εκκλησία όχι μόνο είναι διαιρεμένη, αλλά και σε πολιτικές και εθνικιστικές σκοπιμότητες δέσμια.
....
