ΤΥΧΙΚΟΣ -ΜΑΪΟΣ - ΙΟΥΝΙΟΣ 1999 –Μεγάλο μέρος του προηγούμενου τεύχους του "Τ" (με κείμενα και εικόνες), αφιερώθηκε στην επίθεση του ΝΑΤΟ στη γειτονική Γιουγκοσλαβία. Στο διάστημα που πέρασε έκτοτε, όχι μόνο δεν άλλαξε η άποψή μας, ότι εκεί συντελέστηκε ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα πολέμου του 20ού αιώνα, αλλά και με πολλά νέα στοιχεία επιβεβαιώθηκε ότι οι ηγέτες των χωρών της Δύσης είναι ασύστολοι εγκληματίες και υπηρέτες των ταπεινότερων ενστίκτων τους.


Παθήματα Σύγχρονων Χριστιανών

Ενδιαφέρονται στ’ αλήθεια

για τα ανθρώπινα δικαιώματα;

Βρέθηκαν εντούτοις υποστηρικτές τους, που προσπάθησαν να εξηγήσουν πως όλη αυτή η "επιχείρηση" έγινε με ανθρωπιστικά (!) μόνο κίνητρα -που εμείς, είπαν, δεν γνωρίζαμε, επειδή δήθεν είχαμε παραπλανηθεί από τα ελληνικά ΜΜΕ(;)- και ούτε λίγο ούτε πολύ θέλουν να τους ανακηρύξουμε "φιλάνθρωπους".

Αν υπάρχει ίχνος αλήθειας στους ισχυρισμούς τους, πώς μπορεί να εξηγηθεί η παντελής αδιαφορία των ίδιων ηγετών για ένα άλλο δράμα που συντελείται στον πλανήτη μας, δηλαδή τη γενοκτονία των χριστιανικών πληθυσμών στο νότιο Σουδάν;

Η κατάσταση εκεί όχι μόνο είναι παλαιότερη από εκείνη στο Κόσοβο, αλλά και οι αριθμοί των απωλειών πολύ μεγαλύτεροι. Όμως οι "υπέρμαχοι" των ανθρώπινων δικαιωμάτων, περί άλλα τυρβάζουν, παρόλο που θρησκευτικοί και πολιτικοί ηγέτες στο Σουδάν παρακαλούν για βοήθεια ώστε ν’ απαλλαγούν από το καταπιεστικό ισλαμικό καθεστώς.

Το πρόβλημα του Σουδάν μοιάζει να έχει λησμονηθεί σε σύγκριση με τη μαζική παγκόσμια ανταπόκριση στην ανθρωπιστική κρίση στο Κόσοβο. Εκατομμύρια Σουδανοί αγωνίζονται να διατηρηθούν ζωντανοί. "Έχουμε ακούσει για ανθρώπινα δικαιώματα, στο ραδιόφωνο. Αν υπάρχουν ανθρώπινα δικαιώματα, γιατί δεν μας βοηθάει ο κόσμος;" ρώτησε τον ανταποκριτή του αμερικάνικου περιοδικού "First Things" ένας καθολικός ιερέας στο Σουδάν.

 Πληρωμή λύτρων για την εξαγορά αιχμαλώτων στο Σουδάν

"Η μουσουλμανική κυβέρνηση του Χαρτούμ σύμφωνα με όλα τα στοιχεία προσπαθεί να εξισλαμίσει τη χώρα υποτάσσοντας τους χριστιανούς και ειδωλολάτρες στο νότο. Ο στρατός βομβαρδίζει σχολεία, εκκλησίες και νοσοκομεία, σκοτώνοντας άρρωστους, αθώους και ηλικιωμένους", είπε στο ειδησεογραφικό πρακτορείο "Religion Today" ο ιεροκήρυκας Derek Hammond. "Στρατιώτες επιτίθενται στα χωριά του νότου φονεύοντας άντρες, βιάζοντας γυναίκες και παίρνοντας παιδιά για σκλάβους", πρόσθεσε. Καταστρέφοντας τις σοδειές και εμποδίζοντας τις διεθνείς αποστολές βοήθειας, χρησιμοποιούν την πείνα ως όπλο του πολέμου με αποτέλεσμα πολλές χιλιάδες να πεθαίνουν αργά και οδυνηρά.

"Το Σουδάν είναι η χειρότερη ανθρωπιστική κατάσταση σε όλο τον κόσμο", δήλωσε ο Roger Winter, εκτελεστικός διευθυντής της Επιτροπής για τους Πρόσφυγες των ΗΠΑ. "Έχω ταξιδέψει σχεδόν παντού στον κόσμο όπου υπάρχουν συγκρούσεις για πολλά χρόνια, και δεν υπάρχει κανένα άλλο μέρος όπως το Σουδάν".

Οι ηγέτες της Δύσης και τα ΜΜΕ, που η προσοχή τους απορροφήθηκε από το Κόσοβο, έχουν δώσει ελάχιστη προσοχή στο Σουδάν. Οι σχεδόν 5.000 θάνατοι και το 1.000.000 πρόσφυγες στο Κόσοβο έχουν κερδίσει την προσοχή του κόσμου ενώ οι 1.900.000 που πέθαναν στο Σουδάν πέρασαν απαρατήρητοι...

"Το βρίσκω φοβερό ότι ο πρόεδρος [Κλίντον] μπορεί να μιλάει για γενοκτονία στο Κόσοβο αλλά αρνείται να χρησιμοποιήσει την ίδια λέξη για το Σουδάν", είπε ο Michael Horowitz, υποστηρικτής των θρησκευτικών δικαιωμάτων, που ζήτησε από το Υπουργείο Εξωτερικών των Η.Π.Α. να καταδικάσει τη γενοκτονία στο Σουδάν και να υποστηρίξει τις μη στρατιωτικές προσπάθειες ενάντια στην κυβέρνηση του Χαρτούμ. Πολλοί πιστεύουν πλέον ότι η αδιαφορία της Δύσης για την Αφρική οφείλεται στο ρατσισμό.

"Στο Κόσοβο κακοί είναι οι χριστιανοί και καλοί οι μουσουλμάνοι", είπε ο Horowitz, "αλλά στο Σουδάν συμβαίνει το αντίθετο κι αυτό περιπλέκει τα πράγματα για τους ανθρώπους στο Υπουργείο Εξωτερικών των Η.Π.Α., που δεν θέλουν να κατηγορηθούν ως πολέμιοι του Ισλάμ" και πρόσθεσε: "Η απόφαση της αμερικάνικης κυβέρνησης να μην βομβαρδίσει το Ιράκ με την έναρξη της μουσουλμανικής γιορτής του Ραμαζανιού, ενώ αρνήθηκε να δεχτεί τις αιτήσεις των Ορθοδόξων και Ρωμαιοκαθολικών να διακοπούν οι βομβαρδισμοί της Γιουγκοσλαβίας στη διάρκεια της γιορτής του Πάσχα, δείχνει την αντιχριστιανική προκατάληψη της αμερικανικής κυβέρνησης".

Ο γερουσιαστής Frank Wolf έστειλε επιστολή στον Κλίντον στις 6 Μαΐου, προτρέποντάς τον να ορίσει ειδικό απεσταλμένο στο Σουδάν. "Πιστεύω πως πρέπει να προσπαθήσουμε αυτή την προσέγγιση στο Σουδάν πριν χάσουν τη ζωή τους επιπλέον 2 εκατομμύρια άνθρωποι και μια νέα γενιά παιδιών μεγαλώσει μέσα στον πόλεμο".

Ελάχιστες μόνο χριστιανικές διακονίες και ανθρωπιστικές οργανώσεις εργάζονται στη χώρα. Η "World Relief" στέλνει τρόφιμα και φάρμακα, η "Samaritan’s Purse" λειτουργεί ένα νοσοκομείο, η "Christian Freedom International" παρέχει εκπαιδευτικό και πνευματικό υλικό, και η "Voice of Martyrs" προμηθεύει Άγιες Γραφές και βοήθεια σε εκκλησίες του νότου. Μια άλλη διακονία, η "Love in Action", βοηθάει τους χριστιανούς που κρύβονται στα βουνά Νούμπα, στο κέντρο της χώρας. Περίπου 400.000 άνθρωποι έχουν ζητήσει εκεί καταφύγιο. "Υπάρχει λίγη τροφή και όσοι κατεβαίνουν από τα βουνά οδηγούνται υποχρεωτικά σε "στρατόπεδα ειρήνης" όπου εξαναγκάζονται να γίνουν μουσουλμάνοι", είπε ο Hammond, που προμηθεύει τρόφιμα, εκπαιδευτικό υλικό και άλλη βοήθεια στην απομονωμένη περιοχή.

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

26--5--2017------ΤΥΧΙΚΟΣ -ΜΑΪΟΣ - ΙΟΥΝΙΟΣ 1999 –--Αλλά δεν είναι μόνο το Σουδάν. Μια άλλη ανάλογη περίπτωση εξελίσσεται στη Σιέρα Λεόνε, την οποία επισκέφθηκε ο νέγρος πάστορας Jesse Jakson, ο άνθρωπος που επικεφαλής θρησκευτικής αντιπροσωπίας, μεσολάβησε για την απελευθέρωση των τριών Αμερικανών αιχμαλώτων από τη Σερβία. Ύστερα από αυτή την επίσκεψη έγραψε σχετικά στο περιοδικό "Newsweek" (7-6-99). Αποσπάσματα από το άρθρο του μεταφέρουμε στη συνέχεια.--

Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΟΥ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟΥ
Παθήματα Σύγχρονων Χριστιανών

Ενδιαφέρονται στ’ αλήθεια

για τα ανθρώπινα δικαιώματα;

 Το Σουδάν στα ανατολικά.

Η Σιέρα Λεόνε στα δυτικά.

Ταξίδεψα στο Λόμε, Τόγκο, για να συναντηθώ με τον Πρόεδρο της Σιέρα Λεόνε και τον ηγέτη των επαναστατικών δυνάμεων της χώρας εκείνης, που μάχονται για περισσότερο από επτά χρόνια. Σ' αυτό τον πόλεμο περισσότεροι από 600.000 άνθρωποι έχουν φονευθεί και περισσότεροι από ένα εκατομμύριο εξαναγκάστηκαν σε εξορία. Επισκέφθηκα νοσοκομεία και παρακολούθησα τη φρίκη. Παιδικά πόδια κομμένα στα γόνατα. Στήθη γυναικών κομμένα και κοιλιές εγκύων γυναικών ξεσχισμένες. Υπήρχαν άνθρωποι που τους έβγαλαν τα μάτια. Είδα ασθενείς που έχασαν τα χέρια, τα δάχτυλα ή τ' αυτιά. Η ωμότητα είναι μια προσπάθεια των στρατιωτών που θέλουν να σπείρουν τον τρόμο στο λαό.

Ο πόλεμος στη Σιέρα Λεόνε είναι ο μεγαλύτερος σε διάρκεια, ο πιο αιματηρός και ο πιο απαίσιος αυτής της δεκαετίας, και όμως αυτός ο πόλεμος διενεργείται στο σκοτάδι. Στην ουσία έχει αγνοηθεί από την κυβέρνηση των Η.Π.Α. και τα ΜΜΕ. (...)

Εξαιτίας της κάλυψης από τα ΜΜΕ της συνάντησής μας με τον Μιλόσεβιτς, οι Αμερικανοί συγκινήθηκαν και λυπήθηκαν για τις θηριωδίες στο Κόσοβο. Θέλουμε τα εγκλήματα πολέμου να σταματήσουν και εκείνοι που εξαναγκάστηκαν σε εξορία να επιστρέψουν στα σπίτια τους. Θέλουμε να δούμε τους βομβαρδισμούς να σταματούν και να δοθεί μια ευκαιρία στην ειρήνη. Δεν θέλουμε άλλο να βλέπουμε πυραύλους να χτυπούν από λάθος σχολικά λεωφορεία, ένα ασθενοφόρο ή μια πρεσβεία, αφαιρώντας ζωές αθώων.

Υπάρχουν καταπληκτικές ομοιότητες ανάμεσα στον πόλεμο στο Κόσοβο και τον πόλεμο στη Σιέρα Λεόνε. Και οι δύο πόλεμο είναι εσωτερικές διαμάχες. Η σφαγή και η καταστροφή είναι φοβερή. Πολλοί ντόπιοι έχουν εξαναγκαστεί να ζουν μακριά από τις εστίες τους. Όμως οι ομοιότητες σταματούν εδώ. Πρόκειται για δύο διαφορετικές χώρες με δύο διαφορετικές ιστορίες.

Όταν οι Αλβανοί κάτοικοι εκδιώκονται από το Κόσοβο, η κυβέρνηση [των ΗΠΑ] και το ΝΑΤΟ έρχονται να τους προστατεύσουν. Στη Σιέρα Λεόνε υπάρχει μια ομάδα αντιμετώπισης της κρίσης μόνο από Αφρικανούς, που αφήνει την εντύπωση ότι δεν αξίζει να διακινδυνεύσεις μια ζωή [λευκού] για να σώσεις έναν Αφρικανό. Ενώ αμυνόμαστε για εκείνους στο Κόσοβο, το ΝΑΤΟ και η Αμερική αφήνουν τους Αφρικανούς να αμύνονται για τον εαυτό τους.

Επίσης υπάρχουν ανομοιότητες στη βοήθεια των Η.Π.Α. προς την Αφρική. Οι κυβερνητικές δυνάμεις της Σιέρα Λεόνε χρηματοδοτήθηκαν με 15 εκατομμύρια δολάρια για να χτυπήσουν τις επαναστατικές δυνάμεις. Στο Κόσοβο, αντίθετα, η δαπάνη ήταν 13 δισεκατομμύρια δολάρια. (Σημ."Τ": Χίλιες φορές περισσότερα). Το Κογκρέσο έχει αποδεχτεί μια επιπρόσθετη δαπάνη 30 δισεκατομμυρίων δολαρίων για τους βομβαρδισμούς και 60 δισεκατομμυρίων επιπλέον για την ανοικοδόμηση εκείνων που βομβαρδίζονται. (Σημ."Τ": Τελικά, τώρα που ο πόλεμος σταμάτησε, ο κ. Κλίντον αρνήθηκε να πληρώσει για την αποκατάσταση των ζημιών!) Και ενώ έχουμε κάθε ηθική υποχρέωση να υποστηρίξουμε το λαό στο Κόσοβο, που εξαναγκάστηκε να φύγει από τις εστίες τους από την εθνοκάθαρση και την γενοκτονία, είναι ηθικά κακό και αντιφατικό για εμάς να μένουμε αδρανείς και να αγνοούμε την καταστροφή στην Αφρική. (...)

 ΝΙΚΗΣΑΜΕ! ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΤΑ ΠΑΤΕ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΣΑΣ ΤΩΡΑ

Τα ΜΜΕ έχουν ειδική υποχρέωση να δουν και τους δύο λαούς ως ανθρώπους. Αν οι Αμερικανοί μπορούσαν να δουν τις σφαγές στη Σιέρα Λεόνε, θα αναστατώνονταν, όμως δεν τους επιτράπηκε να τις δουν. Οι Αμερικανοί δεν έμαθαν τα γεγονότα. (...) Όταν οι άνθρωποι μπορούν να δουν, η ανθρωπιά υπερβαίνει την πολιτική. Πρέπει να καλύψουμε ειδησεογραφικά τον πόλεμο στη Σιέρα Λεόνε όπως καλύψαμε τον πόλεμο στο Κόσοβο. (Σημ."Τ": Αν μπορεί να χαρακτηριστεί δημοσιογραφική κάλυψη η μονόπλευρη παρουσίαση των γεγονότων από τα αμερικανικά και ευρωπαϊκά ΜΜΕ!)

(...) Παρακαλώ, επιτρέψτε στον αμερικανικό λαό να ασχοληθεί. (...) Έχω ανακαλύψει ότι πολλοί πολιτικοί ενεργούν διαφορετικά κάτω από το φως της δημοσιότητας παρ’ ό,τι στο σκοτάδι. Όσο τα ΜΜΕ επιτρέπουν στους πολιτικούς να ενεργούν στο σκοτάδι, οι πολιτικοί μπορούν να συνεχίσουν έχοντας δύο μέτρα και δύο σταθμά.

Αυτά είχε να πει ένας Αμερικανός ηγέτης, που φρόντισε να μάθει και ν’ αποκαλύψει την αλήθεια των πραγμάτων, έστω και αν έτσι έγινε δυσάρεστος στην κυβέρνηση της χώρας του. Οι υπόλοιποι θρησκευτικοί ηγέτες πού ήταν και ΤΙ ΕΚΑΝΑΝ;

Αν είχαμε χώρο θα μπορούσαμε να γράψουμε πολλά περισσότερα για το Αφγανιστάν και τους Ταλιμπάν, για τους Κούρδους, για την Κύπρο, για...

Αν ύστερα από τα παραπάνω ρωτούσε κάποιος αν ακόμα ντρεπόμαστε για τους "χριστιανούς" της Δύσης, θα προσθέταμε απλά πως "Ναι! Μόνο που τώρα ντρεπόμαστε και για κάποιους ‘χριστιανούς’ της Ελλάδας" που δυστυχώς είναι έτοιμοι να κλείσουν τα μάτια στην πραγματικότητα, για λόγους που μόνον εκείνοι γνωρίζουν.