26---4---2016----------Έστω ο Θεός αληθής!» -------ΡΩΜΑΙΟΥΣ 1:1 Ο Παύλος, δούλος τού Ιησού Χριστού, καλεσμένος απόστολος, ξεχωρισμένος για το ευαγγέλιο του Θεού, 2 (που προϋποσχέθηκε, διαμέσου των προφητών του, μέσα στις άγιες γραφές), 3 για τον Υιό του, που γεννήθηκε από το σπέρμα τού Δαβίδ κατά τη σάρκα, 4 και αποδείχθηκε Υιός τού Θεού με δύναμη, σύμφωνα με το πνεύμα τής αγιοσύνης, με την ανάσταση από τους νεκρούς, του Ιησού Χριστού τού Κυρίου μας, 5 διαμέσου τού οποίου πήραμε χάρη και αποστολή, σε υπακοή πίστης όλων των εθνών, υπέρ τού ονόματός του· 6 ανάμεσα στα οποία είστε κι εσείς, προσκαλεσμένοι τού Ιησού Χριστού· 7 προς όλους όσους είναι στη Ρώμη, αγαπητούς τού Θεού, προσκαλεσμένους αγίους, χάρη να είναι σε σας και ειρήνη από τον Θεό τον Πατέρα μας, και τον Κύριο Ιησού Χριστό.

Iδού έρχομαι ταχέως !!!

 

02--2007--TYXIKOS--ΑΠΡΙΛΙΟΣ-MAIOS-ΙΟΥΝΙΟΣ

Έστω ο Θεός αληθής!»

    Ευχαριστούμε για τη διαφήμιση

        

        Κατά καιρούς ο κ. Ε. Ζουλιανίτης κάνει διαφήμιση στο παρόν έντυπο, μέσω του δικού του περιοδικού «Μαχόμενη Ορθοδοξία», όπως και στο πρόσφατο τεύχος Μαρτίου 2007 (βλ. φωτο). Προφανώς δεν το επιθυμεί, εντούτοις με τα γραπτά του ομολογεί όχι την "αίρεση" του «ΤΥΧΙΚΟΥ» αλλά, αντίθετα, την Ορθοδοξία μας, αφού «Ορθόδοξος» δεν είναι ο αυτοαποκαλούμενος αλλά ο «ορθήν δόξαν έχων/ορθώς πιστεύων», κι αυτό μπορεί να το διακρίνει εύκολα καθένας που έχει οφθαλμούς διά να βλέπει.

        Επειδή όμως ο κ. Ε.Ζ. ζητεί από εμάς να του δείξουμε πού έχει λάθος, τον βοηθούμε να το διαπιστώσει "με τα δικά του μάτια" διαβάζοντας μέσα στην "δική του" Αγία Γραφή (για διευκόλυνσή του παραθέτουμε τα χωρία όχι από μεταφράσεις αλλά από το αρχαίο κείμενο).

        1. Έχει ο κ. Ζουλιανίτης να μας δείξει έστω και ένα σημείο στην Καινή Διαθήκη όπου η Μητέρα του Κυρίου παρουσιάζεται «πάνω από τους άλλους Χριστιανούς»;

        2. Μετά την Ανάληψη του Κυρίου μας, η Μητέρα του Κυρίου παρουσιάζεται μία, μοναδική και τελευταία φορά, στις Πράξεις 1/α/14, όπου διαβάζουμε: «Ούτοι πάντες ήσαν προσκαρτερούντες ομοθυμαδόν τη προσευχή συν γυναιξίν και Μαριάμ τη μητρί [του] Ιησού και συν τοις αδελφοίς αυτού». Βλέπει εδώ ο κ. Ζουλιανίτης κάτι το διαφορετικό, κάποιον ιδιαίτερο προσδιορισμό, κάποια ξεχωριστή προσαγόρευση, οτιδήποτε άλλο που να ξεχωρίζει την Μητέρα του Κυρίου από τους άλλους Μαθητές, ακόμη και τους αδελφούς του Χριστού, εκτός από το θαυμαστό προνόμιο που ανήκει μόνο σ’ αυτήν, το να είναι δηλαδή «Η ΜΗΤΗΡ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ»; Αυτός είναι ο μόνος τίτλος που της ανήκει και με τον οποίο μένει ξεχωριστή και μοναδική στους αιώνες. Εξυπακούεται δε ότι η Αγία Γραφή δεν γνωρίζει κανέναν από τους 100 ή δεν ξέρω πόσους άλλους "τίτλους" που της έχει αποδώσει στο μεταξύ η καλή διάθεση διαφόρων "Μαριολατρών", που ασφαλώς και δεν τους χρειάζεται.

        3. Το γεγονός ότι η Μητέρα του Κυρίου μας αποκλήθηκε από τον άγγελο ως «κεχαριτωμένη» (=αυτή που έχει λάβει χάρη), είχε έναν και συγκεκριμένο λόγο. Αυτό το διευκρινίζει ο ίδιος ο Γαβριήλ όταν στο επόμενο χωρίο εξηγεί: «Μη φοβού, Μαριάμ, εύρες γαρ χάριν παρά τω Θεώ». Και ποια ήταν αυτή η χάρη; «Ιδού συλλήμψη εν γαστρί και τέξη υιόν και καλέσεις το όνομα αυτού Ιησούν». Αυτή ήταν η χάρη που έλαβε η παρθένος της Ναζαρέτ και την εκπλήρωσε ως τέλος ως πιστή «δούλη Κυρίου» (Λουκ. 1/α/28- 38).

        Σύμφωνα με τα παραπάνω, λοιπόν, δεν ήταν ο Θεός που βρήκε χάρη στην Μαρία, αλλά ήταν η Μαρία που βρήκε χάρη στον Θεό.

        Αλλά πόσοι άλλοι έχουν λάβει ΧΑΡΙΝ ΠΑΡΑ ΤΩ ΘΕΩ; Σύμφωνα με το βιβλίο των Παροιμιών αυτό δεν είναι σπάνιο ή αποκλειστικό σε ένα πρόσωπο, για τούτο και ο θεόπνευστος συγγραφέας γράφει: «κρ

είσσων ο ευρών χάριν παρά Κυρίω» (12/ιβ/2). Έτσι και ο Μωυσής λέει στον Θεό «γνωστόν έσται αληθώς ότι εύρηκα χάριν παρά σοι εγώ τε και ο λαός σου» (Εξοδ. 33/λγ/16).

        Στην Καινή Διαθήκη ο ευαγγελιστής Ιωάννης γράφει για τους πιστούς Χριστιανούς: «εκ του πληρώματος αυτού ημείς πάντες ελάβομεν και χάριν αντί χάριτος» (Ιωάν. 1/α/16).

        Ο απόστολος Παύλος στην Επιστολή προς Ρωμαίους γράφει ότι ο Κύριος Ιησούς Χριστός «απεδείχθη Υιός Θεού εν δυνάμει κατά το πνεύμα της αγιωσύνης διά της εκ νεκρών αναστάσεως» και μέσω Αυτού «ελάβομεν χάριν και αποστολήν εις υπακοήν πίστεως εν πάσιν τοις έθνεσιν υπέρ του ονόματος αυτού, εν οίς εστε και υμείς κλητοί Ιησού Χριστού» (Ρωμ. 1/α/4-6). Αν εδώ δεν περιλαμβάνονται όλοι οι Χριστιανοί, τουλάχιστον και πέραν πάσης αμφιβολίας, ο λόγος αφορά τους Αποστόλους του Κυρίου (Πρβλ. Ρωμ. 15/ιε/15, Α~ Κορ. 3/γ/10).

        Σε άλλες περικοπές, όμως, ο Παύλος μιλάει σαφώς για ΟΛΟΥΣ τους πιστούς:  «Ευχαριστώ τω Θεώ πάντοτε περί υμών επί τη χάριτι του Θεού τη δοθείση υμίν εν Χριστώ Ιησού» (Α~ Κορ. 1/α/4). (Πρβλ. Ρωμ. 5/ε/2, Β~ Κορ. 6/ς/1, 8/η/1 [στις εκκλησίες της Μακεδονίας], Κολ. 1/α/6, Β~ Θεσ. 1/α/12, Β~ Πέτρ. 3/γ/18). Τέλος η Επιστολή προς Εβραίους προτρέπει τους Χριστιανούς: «Προσερχώμεθα ουν μετά παρρησίας τω θρόνω της χάριτος, ίνα λάβωμεν έλεος και χάριν εύρωμεν εις εύκαιρον βοήθειαν» (4/δ/16).

        Σύμφωνα με όλα τα παραπάνω, δεν υπάρχει ούτε ένας Χριστιανός που δεν έλαβε την χάρη του Θεού, και συνεπώς δεν είναι «κεχαριτωμένος»!

        Ας γνωρίζει λοιπόν ο κ. Ε.Ζ. ότι εμείς δοξάζουμε και λατρεύουμε τον Θεό «πάσης χάριτος». Αυτόν που διά του Ιησού Χριστού μας κάλεσε στην αιώνια δόξα Του και μαζί με τον απόστολο Πέτρο λέμε: «Αυτώ το κράτος εις τους αιώνας, αμήν» (Α~ Πέτρ. 5/ε/10). Αν για τούτο δεν έχουμε την έγκριση του κ. Ε.Ζ. ελάχιστα μας ενδιαφέρει. |

        Ο κ. Ε.Ζ. παραπέμπεται και στο επίσημο περιοδικό της Ελλαδικής Εκκλησίας «ΕΚΚΛΗΣΙΑ» (Ιαν. 2007, σελ. 14), όπου μεταξύ άλλων ομολογείται ότι οι θεομητορικές εορτές που «εισήχθησαν και διαμορφώθηκαν σταδιακά από τον 4ο αιώνα, έχουν ως πηγές βιβλικά και εξωβιβλικά κείμενα (...)».

...............................................