Iδού έρχομαι ταχέως !!!
Η ΤΕΛΕΙΑ ΛΥΤΡΩΣΗΣ
ΤΕΛΕΙΑ ΛΥΤΡΩΣΗ
(Του Κώστα Κουνάδη=1988
26
Η Τελεία Λύτρωσης: «Τετέλεσται».
-Τα δικά μας έργα συνήθως είναι ημιτελή. «Ούτος ο άνθρωπος ήρχισε αλλά δεν ηδυνήθη να τελειώσει». Μα Εκείνος ακριβώς γιατί ο ίδιος είναι τέλειος τέλεια κάνει τα έργα Του «Διψώ» τράβηξε την προσοχή μας στο πρόσωπο Του. αλλά μ’ αυτόν εδώ τραβά την προσοχή μας στο έργο Του. «Τετέλεσται»
Δεν είναι το συμπέρασμα γραμμένο με μεγάλα γράμματα κάτω από μια όμορφη βιογραφία. Είναι μάλλον το επινίκιο άσμα ενός θριαμβευτού. Όπως ο Μαραθωνοδρόμος των Αθηνών μετά τη μάχη του Μαραθώνος εναντίον των Περσών έτρεξε στας Αθήνας για να φέρει το άγγελμα της νίκης με το γνωστό εκείνο «νενικήκαμε» αν και έπεσε κάτω νεκρός έτσι στην περίπτωση αυτή εδώ.
Προτού ο Χριστός να παραδώσει το Πνεύμα Του στον Πατέρα φώναξε αυτό το περίφημο «Τετέλεσται» για να βεβαιώσει πρώτα τον Πατέρα κατόπιν τις ίδιες τις δυνάμεις της κολάσεως και εν συνεχεία εμάς τους ίδιους ότι το έργο που είχε αναλάβει να κάνει για την λύτρωση του χαμένου και αμαρτωλού ανθρώπου το τελείωσε.
-Αλλά ας πλησιάσουμε περισσότερο στον σταυρό του Χριστού και ας προσπαθήσουμε να διεισδύσουμε πιο βαθεία στο νόημα του λόγου αυτού «Τετέλεσται».
«»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»
Η ΤΕΛΕΙΑ ΛΥΤΡΩΣΗΣ
ΤΕΛΕΙΑ ΛΥΤΡΩΣΗ
(Του Κώστα Κουνάδη=1988
27
1/.—ΤΙ ΕΤΕΛΕΙΩΣΕ;
-α/.—Η ζωή της ταπεινώσεως Του
Όλοι μας ξέρουμε ότι Αυτός «εταπεινώθη ως ουδείς άλλος ποτέ». Αν και πλούσιος έγινε πτωχός για να πλουτήσουμε εμείς με την πτωχείαν Εκείνου. Αν και προ αιώνων υπήρχε εν μορφή Θεού και δεν ενόμισε αρπαγή να είναι ίσα με τον Θεόν όμως Εαυτόν εκκένωσε (άδειασε) λαβών δούλου μορφήν γενόμενος όμοιος με τους ανθρώπους και ευρεθείς κατά το σχήμα ως άνθρωποςεταπείνωσε εαυτόν γενόμενος υπήκοος μέχρι θανάτου –θανάτου δε Σταυρού. (Φιλιππισίους β:6—8). Όμως αυτή η ταπείνωση που έφθασε στο κατακόρυφο της πάνω στο σταυρό μπορούσε τώρα να αποκτήσει την χαρά την προκειμένην (που βρίσκεται μπροστά Του) εις Αυτόν και την δόξαν που θα ακολουθούσε. Σ’ αυτήν την δόξα εισήλθε όταν το έργο Του εδώ τελείωσε.
-β/.— Οι προφητείες σχετικώς μ’ Αυτόν τελείωσαν.
Αυτός ήταν το υποσχεθέν σπέρμα της γυναικός που θα συνέτριβε την κεφαλήν του όφεως. Αυτός ήταν ο χτυπημένος βράχος της Ερήμου. Αυτός ήταν το χάλκινο φίδι. Αυτός ο ήταν ο άνθρωπος των θλίψεων και ο δόκιμος ασθενείας. Αυτός ήταν ο δίκαιος δούλος του Κυρίου πάνω στον οποίον Αυτός έθεσε την ανομίαν πάντων ημών. Αυτός ήταν ο υποσχεθείς βασιλιάς που έρχεται επί πώλου Όνου και υιού υποζυγίου. Αυτές όμως οι προφητείες και πολλές άλλες ακόμα βρίσκουν την τελευταία εκπλήρωση τους όταν Αυτός ήταν σε θέση να κραυγάσει«Τετέλεσται».
-γ/.— Ο νόμος ετελείωσε.
Αυτόν τον εξεπλήρωσε πλήρως τόσον τον τελετουργικόν όσο και τον ηθικόν. Στο πρόσωπο Του ο νόμος βρήκε το τέλος του
(Ρωμαίους 10:4). Γι’ αυτό «Ελθών ο Χριστός αρχιερεύς των μελλόντων αγαθών δια της μεγαλυτέρας και τελειωτέρας σκηνής ουχί χειροποιήτου τουτέστιν ουχί ταύτης της κατασκευή ουδέ δι’ αίματος τράγων και μόσχων αλλά δια του ιδίου αυτού αίματος εισήλθε και άπαξ (μία και για πάντα) εις τα άγια αποκτήσας αιωνίαν λύτρωσιν».(Εβραίους θ:11).
