Δοξολογείτε τον Κύριο
ΔΟΞΟΛΟΓΕΙΤΕ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟ (ΤΗΣ SULTANAS
CHA)- ΚΙΣ-ΡΗ
Ψαλμοί 119
ΜΑΚΑΡΙΟΙ οι άμωμοι στον δρόμο τους· αυτοί που περπατούν στον νόμο τού Κυρίου.
2 Μακάριοι όσοι φυλάττουν τα μαρτύριά του, αυτοί που τον εκζητούν με όλη την καρδιά·
4 Εσύ πρόσταξες να τηρούνται οι εντολές σου ακριβώς.
5 Είθε έτσι να κατευθύνονται οι δρόμοι μου, ώστε να φυλάττω τα προστάγματά σου!
7 Θα σε δοξολογώ με ευθύτητα καρδιάς, όταν μάθω τις κρίσεις τής δικαιοσύνης σου.
8 Θα φυλάττω τα διατάγματά σου· μη με εγκαταλείπεις ολοκληρωτικά.
10 Από όλη την καρδιά μου σε εκζήτησα· μη με αφήσεις να αποπλανηθώ από τα προστάγματά σου.
11 Στην καρδιά μου φύλαξα τα λόγια σου, για να μη αμαρτάνω σε σένα.
12 Ευλογητός είσαι, Κύριε· δίδαξέ με τα διατάγματά σου.
14 Στον δρόμο των μαρτυρίων σου ευφράνθηκα, σαν για όλα τα πλούτη.
15 Στις εντολές σου θα μελετώ, και στους δρόμους σου θα ενατενίζω.
16 Στα διατάγματά σου θα εντρυφώ· δεν θα λησμονήσω τα λόγια σου.
18 Άνοιξε τα μάτια μου, και θα βλέπω τα θαυμάσια, αυτά μέσα από τον νόμο σου.
19 Πάροικος είμαι εγώ στη γη· μη κρύψεις από μένα τα προστάγματά σου.
20 Λιποθυμεί η ψυχή μου από τον πόθο που έχω στις κρίσεις σου, πάντοτε.
21 Εσύ επιτίμησες τους επικατάρατους υπερήφανους, αυτούς που παρεκκλίνουν από τα προστάγματά σου.
23 Πραγματικά, κάθησαν άρχοντες και μιλούσαν εναντίον μου· ο δούλος σου, όμως, μελετούσε στα διατάγματά σου.
24 Τα μαρτύριά σου, βέβαια, είναι η απόλαυσή μου, οι σύμβουλοί μου.
 | ||||||||||
| 25 Η ψυχή μου κολλήθηκε στο χώμα· ζωοποίησέ με σύμφωνα με τον λόγο σου. | 26 Φανέρωσα τους δρόμους μου, και με εισάκουσες· δίδαξέ με τα διατάγματά σου. | 27 Κάνε με να εννοώ τον δρόμο των εντολών σου, και θα μελετώ στα θαυμάσιά σου. | 28 Η ψυχή μου λιώνει από τη θλίψη· στερέωσέ με σύμφωνα με τον λόγο σου. | 29 Απομάκρυνε από μένα τον δρόμο τού ψεύδους, και χάρισέ μου τον νόμο σου. |
31 Προσκολλήθηκα στα μαρτύριά σου· Κύριε, μη με ντροπιάσεις.
32 Θα τρέχω τον δρόμο των προσταγμάτων σου, όταν πλατύνεις την καρδιά μου.
34 Συνέτισέ με, και θα τηρώ τον νόμο σου· ναι, θα τον τηρώ με όλη την καρδιά.
35 Οδήγησέ με στον δρόμο των προσταγμάτων σου· επειδή, ευφραίνομαι σ' αυτόν.
36 Κλίνε την καρδιά μου στα μαρτύριά σου, και όχι σε πλεονεξία.
38 Εκτέλεσε τον λόγο σου, που υποσχέθηκες στον δούλο σου, ο οποίος είναι παραδομένος στον φόβο σου.
39 Αφαίρεσε το όνειδός μου, το οποίο φοβάμαι· επειδή, οι κρίσεις σου είναι αγαθές.
40 Δες, επιθύμησα τις εντολές σου· ζωοποίησέ με διαμέσου τής δικαιοσύνης σου.
42 Τότε, θα απαντήσω σ' εκείνον που με ονειδίζει· επειδή, ελπίζω στον λόγο σου.
43 Και μη αφαιρέσεις ολότελα τον λόγο τής αλήθειας από το στόμα μου· επειδή, έλπισα στις κρίσεις σου.
45 Και θα περπατάω σε ευρυχωρία· επειδή, εκζήτησα τις εντολές σου.
46 Και θα μιλάω για τα μαρτύριά σου μπροστά σε βασιλιάδες, και δεν θα ντροπιαστώ.
47 Και θα εντρυφώ στα προστάγματά σου, που αγάπησα.
48 Και θα υψώνω τα χέρια μου στα προστάγματά σου, που αγάπησα· και θα μελετώ στα διατάγματά σου.
50 Αυτή είναι η παρηγοριά μου στη θλίψη μου, ότι ο λόγος σου με ζωοποίησε.
51 Οι υπερήφανοι με χλεύαζαν πάρα πολύ· εγώ, όμως, από τον νόμο σου δεν ξέκλινα.
52 Θυμήθηκα, Κύριε, τις κρίσεις σου, που είναι γνωστές από το παρελθόν και παρηγορήθηκα.
54 Τα διατάγματά σου υπήρξαν σε μένα ψαλμωδίες στο σπίτι τής παροικίας μου.
55 Τη νύχτα θυμήθηκα το όνομά σου, Κύριε· και φύλαξα τον νόμο σου.
56 Αυτό έγινε σε μένα, επειδή φύλαξα τις εντολές σου.
58 Παρακάλεσα το πρόσωπό σου με όλη μου την καρδιά· ελέησέ με σύμφωνα με τον λόγο σου.
59 Συλλογίστηκα τους δρόμους μου, και έστρεψα τα πόδια μου στα μαρτύριά σου.
60 Έσπευσα, και δεν βράδυνα να φυλάξω τα προστάγματά σου.
62 Σηκώνομαι τα μεσάνυχτα για να σε δοξολογώ για τις κρίσεις τής δικαιοσύνης σου.
63 Εγώ είμαι μέτοχος όλων εκείνων που σε φοβούνται και φυλάττουν τις εντολές σου.
64 Η γη, Κύριε, είναι γεμάτη από το έλεός σου· δίδαξέ με τα διατάγματά σου.
66 Δίδαξέ με φρόνηση και γνώση· επειδή, πίστεψα στα προστάγματά σου.
67 Πριν ταλαιπωρηθώ, εγώ πλανιόμουν· τώρα, όμως, φύλαξα τον λόγο σου.
68 Εσύ είσαι αγαθός και αγαθοποιός· δίδαξέ με τα διατάγματά σου.
70 Η καρδιά τους έπηξε σαν το πάχος· εγώ, όμως, εντρυφώ στον νόμο σου.
71 Καλό έγινε σε μένα ότι ταλαιπωρήθηκα, για να μάθω τα διατάγματά σου.
72 Ο νόμος τού στόματός σου είναι σε μένα καλύτερος παρά χιλιάδες από χρυσάφι και ασήμι.
74 Αυτοί που σε φοβούνται θα με δουν, και θα ευφρανθούν, επειδή έλπισα στον λόγο σου.
75 Κύριε, γνωρίζω ότι οι κρίσεις σου είναι δικαιοσύνη, και ότι πιστά με ταλαιπώρησες.
76 Ας με παρηγορήσει, παρακαλώ, το έλεός σου, σύμφωνα με τον λόγο σου, που έγινε στον δούλο σου.
78 Ας ντραπούν οι υπερήφανοι, επειδή άδικα ζητούν να με ανατρέψουν· εγώ, όμως, θα μελετώ στις εντολές σου.
79 Ας γυρίσουν σε μένα αυτοί που σε φοβούνται, κι αυτοί που γνωρίζουν τα μαρτύριά σου·
80 ας είναι άμωμη η καρδιά μου στα διατάγματά σου, για να μη ντροπιαστώ.
82 Τα μάτια μου απέκαμαν για τον λόγο σου, λέγοντας: Πότε θα με παρηγορήσεις;
83 Επειδή, έγινα σαν ασκός στον καπνό· όμως, δεν ξέχασα τα διατάγματά σου.
84 Πόσες είναι οι ημέρες τού δούλου σου; Πότε θα κάνεις κρίση εναντίον εκείνων που με καταδιώκουν;
86 Όλα τα προστάγματά σου είναι αλήθεια· άδικα με κατατρέχουν· βοήθησέ με.
87 Παρολίγο με κατέστρεψαν στη γη· εγώ, όμως, δεν εγκατέλειψα τις εντολές σου.
88 Ζωοποίησέ με, σύμφωνα με το έλεός σου· και θα φυλάξω τα μαρτύρια του στόματός σου.
90 η αλήθεια σου σε γενεά και γενεά· θεμελίωσες τη γη και παραμένει.
91 Σύμφωνα με τις διατάξεις σου παραμένουν μέχρι σήμερα, επειδή τα σύμπαντα είναι δούλοι σου.
93 Δεν θα λησμονήσω τις εντολές σου, στον αιώνα, επειδή μέσα σ' αυτές με ζωοποίησες.
94 Δικός σου είμαι εγώ· σώσε με· επειδή, εκζήτησα τις εντολές σου.
95 Οι ασεβείς με περίμεναν για να με αφανίσουν· εγώ, όμως, θα προσέχω στα μαρτύριά σου.
96 Σε κάθε τελειότητα είδα όριο· ο νόμος σου, όμως, είναι υπερβολικά πλατύς.
98 Με τα προστάγματά σου με έκανες σοφότερο από τους εχθρούς μου· επειδή, είναι πάντοτε μαζί μου.
99 Είμαι συνετότερος από όλους εκείνους που με διδάσκουν· επειδή, τα μαρτύριά σου είναι μελέτη μου.
101 Από κάθε πονηρό δρόμο εμπόδισα τα πόδια μου, για να φυλάξω τον λόγο σου.
102 Από τις κρίσεις σου δεν ξέκλινα· επειδή με δίδαξες εσύ.
103 Πόσο γλυκά είναι τα λόγια σου στον ουρανίσκο μου! Είναι περισσότερο από μέλι στο στόμα μου.
104 Από τις εντολές σου έγινα συνετός· γι' αυτό, μίσησα κάθε δρόμο ψεύδους.
106 Ορκίστηκα, και θα εμμένω, να φυλάττω τις κρίσεις τής δικαιοσύνης σου.
107 Ταλαιπωρήθηκα υπερβολικά· Κύριε, ζωοποίησέ με σύμφωνα με τον λόγο σου.
108 Δέξου, παρακαλώ, τις προαιρετικές προσφορές τού στόματός μου, Κύριε· και δίδαξέ με τις κρίσεις σου.
110 Οι ασεβείς μού έστησαν παγίδα· εγώ, όμως, δεν ξέκλινα από τις εντολές σου.
111 Τα μαρτύριά σου κληρονόμησα στον αιώνα· επειδή, αυτά είναι η αγαλλίαση της καρδιάς μου.
112 Έκλινα την καρδιά μου στο να εκτελώ πάντοτε τα διατάγματά σου μέχρι τέλους.
114 Εσύ είσαι η σκέπη μου, και η ασπίδα μου· ελπίζω στον λόγο σου.
115 Απομακρυνθείτε από μένα οι πονηρευόμενοι· επειδή, θα φυλάττω τα προστάγματα του Θεού μου.
117 Υποστήριζέ με, και θα σωθώ· και θα προσέχω για πάντα στα διατάγματά σου.
118 Εσύ καταπάτησες όλους εκείνους που ξεκλίνουν από τα διατάγματά σου· επειδή, μάταιη είναι η δολιότητά τους.
119 Θεωρείς σαν σκύβαλα όλους τούς πονηρούς τής γης· γι' αυτό, αγάπησα τα μαρτύριά σου.
120 Έφριξε η σάρκα μου από τον φόβο σου, και από τις κρίσεις σου φοβήθηκα.
122 Γίνε εγγυητής τού δούλου σου σε καλό· ας μη με καταθλίψουν οι υπερήφανοι.
123 Τα μάτια μου απέκαμαν για τη σωτηρία σου, και για τον λόγο τής δικαιοσύνης σου.
124 Κάνε στον δούλο σου σύμφωνα με το έλεός σου, και δίδαξέ με τα διατάγματά σου.
126 Είναι καιρός να ενεργήσει ο Κύριος· ακύρωσαν τον νόμο σου.
127 Γι' αυτό, αγάπησα τα μαρτύριά σου περισσότερο από χρυσάφι, περισσότερο από καθαρό χρυσάφι.
128 Γι' αυτό, γνώρισα ορθές όλες τις εντολές σου για κάθε πράγμα· και μίσησα κάθε δρόμο ψευτιάς.
130 Η φανέρωση των λόγων σου φωτίζει· συνετίζει τους απλούς.
131 Άνοιξα το στόμα μου, και αναστέναξα· επειδή, επιθύμησα τα προστάγματά σου.
132 Επίβλεψε επάνω μου, και να με ελεήσεις, καθώς συνηθίζεις σ' εκείνους που αγαπούν το όνομά σου.
134 Λ'ύτρωσέ με από καταδυναστεία ανθρώπων, και θα τηρώ τις εντολές σου.
135 Κάνε να λάμψει το πρόσωπό σου επάνω στον δούλο σου, και με διδάξεις τα διατάγματά σου.
136 Ρυάκια δακρύων κατέβασαν τα μάτια μου, επειδή δεν τηρούν τον νόμο σου.
138 Τα μαρτύριά σου, που διέταξες, είναι δικαιοσύνη και υπέρτατη αλήθεια.
139 Ο ζήλος μου με κατέφαγε, επειδή οι εχθροί μου λησμόνησαν τα λόγια σου.
140 Ο λόγος σου είναι υπερβολικά καθαρισμένος· γι' αυτό ο δούλος σου τον αγαπάει.
141 Είμαι μικρός και εξουθενωμένος· όμως, δεν λησμόνησα τις εντολές σου.
142 Η δικαιοσύνη σου είναι δικαιοσύνη στον αιώνα, και ο νόμος σου αλήθεια.
143 Με βρήκαν θλίψεις και στενοχώριες· τα προστάγματά σου, όμως, είναι η χαρά μου.
144 Τα μαρτύριά σου είναι δικαιοσύνη στον αιώνα· συνέτισέ με, και θα ζήσω.
146 Έκραξα σε σένα· σώσε με, και θα τηρήσω τα μαρτύριά σου.
147 Πρόλαβα την αυγή, και έκραξα· έλπισα στον λόγο σου.
148 Τα μάτια μου προλαβαίνουν τις νυχτοφυλακές, για να μελετάω στον λόγο σου.
149 Άκουσε τη φωνή μου, σύμφωνα με το έλεός σου· ζωοποίησέ με, Κύριε, σύμφωνα με την κρίση σου.
151 Εσύ, Κύριε, είσαι κοντά, και όλα τα προστάγματά σου είναι αλήθεια.
152 Προ πολλού είχα γνωρίσει από τα μαρτύριά σου, ότι τα θεμελίωσες στον αιώνα.
154 Δίκασε τη δίκη μου, και λύτρωσέ με· ζωοποίησέ με σύμφωνα με τον λόγο σου.
155 Μακριά από τους ασεβείς η σωτηρία· επειδή, δεν ζητούν τα διατάγματά σου.
156 Μεγάλοι οι οικτιρμοί σου, Κύριε· ζωοποίησέ με σύμφωνα με τις κρίσεις σου.
157 Πολλοί είναι αυτοί που με καταδιώκουν, και με θλίβουν· αλλά, από τα μαρτύριά σου δεν ξέκλινα.
159 Δες πόσο αγαπώ τις εντολές σου· Κύριε, ζωοποίησέ με σύμφωνα με το έλεός σου.
160 Το σύνολο του λόγου σου είναι αλήθεια· και όλες οι κρίσεις τής δικαιοσύνης σου παραμένουν στον αιώνα.
162 Αγάλλομαι στον λόγο σου, σαν εκείνον που βρίσκει πολλά λάφυρα.
163 Μισώ και αηδιάζω το ψέμα· αγαπώ τον νόμο σου.
164 Επτά φορές την ημέρα σε αινώ, για τις κρίσεις τής δικαιοσύνης σου.
165 Πολλή ειρήνη έχουν εκείνοι που αγαπούν τον νόμο σου· και σ' αυτούς δεν υπάρχει πρόσκομμα.
167 Η ψυχή μου φύλαξε τα μαρτύριά σου· και τα αγάπησα σε υπερβολικό βαθμό.
168 Τήρησα τις εντολές σου, και τα μαρτύριά σου· επειδή, όλοι οι δρόμοι μου είναι μπροστά σου.
170 Ας έρθει η δέησή μου μπροστά σου· λύτρωσέ με σύμφωνα με τον λόγο σου.
171 Τα χείλη μου θα προφέρουν ύμνο, όταν με διδάξεις τα διατάγματά σου.
172 Η γλώσσα μου θα μιλάει τον λόγο σου· επειδή, όλα τα προστάγματά σου είναι δικαιοσύνη.
174 Επιθύμησα τη σωτηρία σου, Κύριε· και ο νόμος σου είναι τρυφή μου.
175 Ας ζήσει η ψυχή μου, και θα σε αινεί· και οι κρίσεις σου ας με βοηθούν.
176 Περιπλανήθηκα σαν χαμένο πρόβατο· ζήτησε τον δούλο σου· επειδή, δεν λησμόνησα τα προστάγματά σου.
ΣΤΗ θλίψη μου έκραξα στον Κύριο, και με εισάκουσε.
2 Κύριε, λύτρωσε την ψυχή μου από αναληθή χείλη, από δόλια γλώσσα.
3 Τι θα σου δώσει ή τι θα σου προσθέσει η δόλια γλώσσα;
4 Τα ακονισμένα βέλη τού δυνατού, με κάρβουνα από άρκευθο.
5 Αλλοίμονο σε μένα, επειδή παροικώ στη Μεσέχ, κατοικώ στις σκηνές τού Κηδάρ!
6 Πολύ καιρό κατοίκησε η ψυχή μου μαζί μ' εκείνους που μισούν την ειρήνη.
7 Εγώ αγαπώ την ειρήνη· αλλά, όταν μιλάω, αυτοί ετοιμάζονται για πόλεμο.
ΥΨΩΝΩ τα μάτια μου προς τα βουνά, από πού θάρθει η βοήθειά μου;
2 Η βοήθειά μου έρχεται από τον Κύριο, ο οποίος δημιούργησε τον ουρανό και τη γη.
3 Δεν θα αφήσει να κλονιστεί το πόδι σου· ούτε θα νυστάξει αυτός που σε φυλάττει.
4 Δες, δεν θα νυστάξει ούτε θα αποκοιμηθεί, αυτός που φυλάττει τον Ισραήλ.
5 Ο Κύριος είναι ο φύλακάς σου· ο Κύριος είναι η σκέπη σου από τα δεξιά σου.
6 Την ημέρα ο ήλιος δεν θα σε βλάψει ούτε το φεγγάρι τη νύχτα.
7 Ο Κύριος θα σε φυλάττει από κάθε κακό· θα φυλάττει την ψυχή σου.
8 Ο Κύριος θα φυλάττει την έξοδό σου και την είσοδό σου, από τώρα και μέχρι τον αιώνα.
1 Ωδή των Αναβαθμών, του Δαβίδ.
ΕΥΦΡΑΝΘΗΚΑ όταν μου είπαν: Ας πάμε στον οίκο τού Κυρίου.
2 Τα πόδια μας θα στέκονται στις πύλες σου, Ιερουσαλήμ·
3 Ιερουσαλήμ, που είσαι οικοδομημένη σαν πόλη συναρμοσμένη μαζί.
4 Εκεί ανεβαίνουν οι φυλές, οι φυλές τού Κυρίου, σύμφωνα με το διαταγμένο στον Ισραήλ, για να δοξολογήσουν το όνομα του Κυρίου.
5 Επειδή, εκεί τέθηκαν θρόνοι για κρίση, οι θρόνοι τής οικογένειας του Δαβίδ.
6 Ζητάτε την ειρήνη τής Ιερουσαλήμ· ας ευτυχούν εκείνοι που σε αγαπούν.
7 Ας είναι ειρήνη στα τείχη σου, αφθονία στα παλάτια σου.
8 Ένεκα των αδελφών μου, και των πλησίον μου, θα λέω τώρα: Ειρήνη σε σένα!
9 Ένεκα του οίκου τού Κυρίου τού Θεού μας, θα ζητάω το καλό σου.
ΥΨΩΣΑ τα μάτια μου σε σένα που κατοικείς στους ουρανούς.
2 Δέστε, καθώς τα μάτια των δούλων ατενίζουν στο χέρι των κυρίων τους, καθώς τα μάτια τής δούλης στο χέρι τής κυρίας της,
έτσι ατενίζουν τα μάτια μας προς τον Κύριο τον Θεό μας, μέχρις ότου μάς ελεήσει.
3 Ελέησέ μας, Κύριε, ελέησέ μας· επειδή, χορτάσαμε υπερβολικά από εξουθένωση.
4 Η ψυχή μας χόρτασε υπερβολικά από την ύβρη εκείνων που ζουν αμέριμνα, από την εξουθένωση των υπερήφανων.
\ΨΑΛΜΟΙ 124: 1 Ωδή των αναβαθμών, του Δαβίδ.
ΑΝ ο Κύριος δεν ήταν μαζί μας, ας πει τώρα ο Ισραήλ·
2 αν ο Κύριος δεν ήταν μαζί μας, όταν άνθρωποι σηκώθηκαν εναντίον μας,
3 ζωντανούς θα μας κατέπιναν τότε, ενώ ο θυμός τους φλεγόταν εναντίον μας·
4 τότε, τα νερά θα μας είχαν καταποντίσει, ο χείμαρρος θα είχε περάσει από πάνω από την ψυχή μας·
5 τότε, τα υψωμένα νερά θα είχαν περάσει από πάνω από την ψυχή μας.
6 Ευλογητός ο Κύριος, που δεν μας παρέδωσε ως θήραμα στα δόντια τους.
7 Η ψυχή μας λυτρώθηκε, σαν το πουλί από την παγίδα των κυνηγών· η παγίδα συντρίφτηκε, κι εμείς λυτρωθήκαμε.
8 Η βοήθειά μας είναι στο όνομα του Κυρίου, που δημιούργησε τον ουρανό και τη γη.
ΟΣΟΙ έχουν βάλει την πεποίθησή τους επάνω στον Κύριο, είναι όπως το βουνό Σιών, που δεν θα σαλευτεί· παραμένει στον αιώνα.
2 Όπως η Ιερουσαλήμ περικυκλώνεται από τα βουνά, έτσι ο Κύριος περικυκλώνει τον λαό του, από τώρα και μέχρι τον αιώνα.
3 Επειδή, η ράβδος τής ασέβειας δεν θα παραμένει επάνω στον κλήρο των δικαίων, για να μη εκτείνουν οι δίκαιοι τα χέρια τους στην ανομία.
4 Κύριε, να αγαθοποιήσεις τους αγαθούς, και τους ευθείς στην καρδιά.
5 Εκείνους, όμως, που ξεκλίνουν στους στρεβλούς δρόμους τους, ο Κύριος θα τους απαγάγει μαζί με εκείνους που εργάζονται την ανομία·
ειρήνη επάνω στον Ισραήλ.
ΟΤΑΝ ο Κύριος επανέφερε τους αιχμαλώτους τής Σιών, ήμασταν όπως οι ονειρευόμενοι.
2 Τότε, το στόμα μας γέμισε από γέλιο, και η γλώσσα μας από αγαλλίαση·
τότε, έλεγαν ανάμεσα στα έθνη: Μεγαλεία έκανε γι' αυτούς ο Κύριος.
3 Μεγαλεία έκανε ο Κύριος για μας· γεμίσαμε από χαρά.
4 Επίστρεψε, Κύριε, τους αιχμαλώτους μας, όπως τους χειμάρρους στον Νότο.
5 Εκείνοι που σπέρνουν με δάκρυα, θα θερίσουν με αγαλλίαση.
6 Όποιος βγαίνει, και κλαίει, βαστάζοντας πολύτιμο σπόρο,
αυτός, σίγουρα, θα επιστρέψει με αγαλλίαση, βαστάζοντας τα χειρόβολά του.
ΑΝ ο Κύριος δεν οικοδομήσει οίκο, μάταια κοπιάζουν αυτοί που τον οικοδομούν·
αν ο Κύριος δεν φυλάξει πόλη, μάταια αγρυπνεί αυτός που τη φυλάττει.
2 Μάταιο είναι σε σας να σηκώνεστε πρωί, να πλαγιάζετε αργά, τρώγοντας το ψωμί του κόπου σας· ο Κύριος, βέβαια, δίνει ύπνο στον αγαπητό του.
3 Δέστε, κληρονομιά από τον Κύριο είναι τα παιδιά· μισθός δικός του ο καρπός τής κοιλιάς.
4 Όπως τα βέλη στο χέρι τού δυνατού, έτσι και οι γιοι τής νιότης.
5 Μακάριος ο άνθρωπος, που γέμισε τη βελοθήκη του απ' αυτά· αυτοί δεν θα ντροπιαστούν, όταν μιλούν με τους εχθρούς τους στην πύλη.
ΜΑΚΑΡΙΟΣ καθένας που φοβάται τον Κύριο, που περπατάει στους δρόμους του.
2 Επειδή, θα τρως από τον κόπο των χεριών σου· μακάριος θα είσαι, και ευτυχία σε σένα.
3 Η γυναίκα σου θα είναι σαν εύκαρπη άμπελος, στα πλάγια του σπιτιού σου·
οι γιοι σου σαν νεόφυτα ελιόδεντρων, ολόγυρα στο τραπέζι σου.
4 Δέστε, έτσι θα ευλογηθεί ο άνθρωπος που φοβάται τον Κύριο.
5 Ο Κύριος θα σε ευλογήσει από τη Σιών, και θα δεις το καλό τής Ιερουσαλήμ όλες τις ημέρες τής ζωής σου·
6 και θα δεις γιους των γιων σου· ειρήνη επάνω στον Ισραήλ.
ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ με πολέμησαν από τη νιότη μου, ας πει τώρα ο Ισραήλ·
2 πολλές φορές με πολέμησαν από τη νιότη μου· αλλά, δεν υπερίσχυσαν εναντίον μου.
3 Οι γεωργοί αροτρίασαν επάνω στις πλάτες μου· έσυραν μακρινά τα αυλάκια τους.
4 Δίκαιος, όμως, είναι ο Κύριος· κατέκοψε τα σχοινιά των ασεβών.
5 Ας ντροπιαστούν, και ας στραφούν προς τα πίσω, όλοι εκείνοι που μισούν τη Σιών.
6 Ας γίνουν όπως το χορτάρι στις ταράτσες, που, πριν ξεριζωθεί, ξεραίνεται·
7 από το οποίο ο θεριστής δεν γεμίζει το χέρι του, ούτε αυτός που δένει τα χειρόβολα στον κόρφο του·
8 ώστε, οι διαβάτες δεν θα πουν: Ευλογία Κυρίου επάνω σας· σας ευλογούμε στο όνομα του Κυρίου.
ΑΠΟ τα βάθη μου έκραξα σε σένα, Κύριε.
2 Κύριε, εισάκουσε τη φωνή μου· ας είναι τα αυτιά σου προσεκτικά στη φωνή των δεήσεών μου.
3 Αν, Κύριε, παρατηρήσεις ανομίες, Κύριε, ποιος θα μπορέσει να σταθεί;
4 Κοντά σου, όμως, υπάρχει συγχώρηση, για να σε φοβούνται.
5 Πρόσμεινα τον Κύριο, η ψυχή μου πρόσμεινε, και έλπισα στον λόγο του.
6 Η ψυχή μου προσμένει τον Κύριο, περισσότερο από ό,τι εκείνοι που προσμένουν την αυγή, ναι, εκείνοι που προσμένουν την αυγή.
7 Ας ελπίζει ο Ισραήλ στον Κύριο· επειδή, κοντά στον Κύριο υπάρχει έλεος, και κοντά του υπάρχει πολλή λύτρωση·
8 κι αυτός θα λυτρώσει τον Ισραήλ από όλες τις ανομίες του.
ΨΑΛΜΟΙ 131:1 Ωδή των Αναβαθμών, του Δαβίδ.
Κύριε, δεν υπερηφανεύθηκε η καρδιά μου ούτε υψώθηκαν τα μάτια μου· ούτε περπατάω σε
Απράγματα μεγάλα και ψηλότερα από μένα.
2 Βέβαια, υπέταξα και καθησύχασα την ψυχή μου, σαν το απογαλακτισμένο παιδί κοντά στη μητέρα του· η ψυχή μου είναι μέσα μου σαν το απογαλακτισμένο παιδί.
3 Ο Ισραήλ ας ελπίζει στον Κύριο, από τώρα και μέχρι τον αιώνα. ΑΜΗΝ
...................................................................
