21--4--2016------- 2004-ΤΥΧΙΚΟΣ------ Δοξάζουμε τον Θεό, που μας δίνει αυτή την ελπίδα εν Χριστώ και προσκαλούμε κάθε συνάνθρωπο σ’ εκείνο το λαμπρό Δείπνο. Η πρόσκληση του Θεού Πατέρα είναι σαφής: «Έλθετε εις τους γάμους» (Ματθ. 22/κβ/4). Γι’ αυτό κανείς ας μην περιφρονήσει τούτη την προσφορά.

Iδού έρχομαι ταχέως !!!

Iδού έρχομαι ταχέως !!! 

|


2004-ΤΥΧΙΚΟΣ-ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ-ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ

    Υπό τον ήλιον... Το Σύνταγμα της Ευρώπης

   Το Σύνταγμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης διαμορφώθηκε, τελικά, και έγινε αποδεκτό από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στις 19 Ιουνίου. Εκείνο που μένει τώρα είναι να εγκριθεί από τις χώρες μέλη, είτε με δημοψηφίσματα —εκεί όπου οι πολίτες έχουν λόγο— είτε από τα κοινοβούλια, στις χώρες που βρίσκονται υπό κηδεμονία όπως π.χ. η Ελλάδα μας.

     Χωρίς “χριστιανικές” ρίζες

    Παρά τις πιέσεις των εκκλησιών και ιδιαίτερα του Πάπα, στο τελικό κείμενο του νέου Συντάγματος δεν γίνεται μνεία στις "χριστιανικές ρίζες" της Ευρώπης.

    Κάποιοι θα το φέρουν βαρέως, καθώς έχουν ταυτίσει τη θρησκεία τους με τα γραφόμενα στα χαρτιά, είτε πρόκειται για δελτία ταυτότητας είτε για καταστατικά κείμενα. Δεν τους ενδιαφέρει όμως η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ, που συνήθως λέει πολλά περισσότερα από μια ή δυο λέξεις των επίσημων εγγράφων, όπως π.χ. το “Χ.Ο.” που γράφεται ακόμη σε κάποια κρατικά στοιχεία, και για τα οποία μέχρι και κυβερνητική κρίση κοντέψαμε να έχουμε – θυμηθείτε τις λαοσυνάξεις, τα "δημοψηφίσματα" και την "δεξιά του Κυρίου" που για κάποιους "επεμβαίνει" και στις εκλογές, όπως και στο ποδόσφαιρο...


    Είναι η Ευρώπη χριστιανική;

    Αλλά θα ήταν δίκαιο η σημερινή Ευρώπη να μιλάει για "χριστιανικές" ρίζες; Και ποιες μπορεί να είναι αυτές;

    Όποιος έχει πάει μερικές τάξεις στο σχολείο και πρόσεχε το μάθημα της Ιστορίας, σίγουρα θυμάται τις μεγάλες ωμότητες και βαρβαρότητες που έκαναν οι λαοί της Ευρώπης και αναμεταξύ τους και στις αποικίες που για αιώνες διατηρούσαν καταπιέζοντας και εκμεταλλευόμενοι τους λαούς των άλλων ηπείρων, όπως είχε γράψει προ καιρού και η εφημερίδα «Απογευματινή» (5-12-2003).
   Να ξεχάσουμε τις βαρβαρότητες των Γερμανών, που αιματοκύλισαν τον κόσμο με δύο παγκόσμιους πολέμους; Τα κατορθώματά τους, όπως το Ολοκαύτωμα, οι σφαγές στα Καλάβρυτα και το Δίστομο και άλλες ναζιστικές θηριωδίες απ’ άκρου εις άκρον της Ευρώπης; Αλλά είναι και οι Γάλλοι, που με τον Ναπολέοντα, τον τριακονταετή πόλεμο, τη Νύχτα του Αγ. Βαρθολομαίου και άλλα εγκλήματα και θηριωδίες ανήκουστες, έδωσαν δείγματα ευγένειας.
    Να μιλήσουμε για τους Ιταλούς, με τους πειρατές και τη θαλασσοκρατορία της Βενετίας και της Γένουας, με τις παπικές σταυροφορίες που βίασαν, σκότωσαν και σύλησαν όλη σχεδόν τη Μεσόγειο και στα χρόνια του Μουσολίνι πότισαν την Αβησσυνία με χημικά αέρια;


    Να γράψουμε για τους Άγγλους, που έβαψαν με αίμα και έσπειραν μολύβι τις απέραντες αποικίες τους, πότιζαν με όπιο τον Κινέζικο λαό και αντιμετώπισαν την παθητική αντίσταση του Γκάντι στην Ινδία σφάζοντας χιλιάδες αόπλους; Να πούμε για το δουλεμπόριο με έδρα το Λονδίνο ή για τις σφαγές των Ινδιάνων στην Αμερική;

    Οι Ισπανοί κι οι Πορτογάλοι βαρύνονται με τα δικά τους αποικιοκρατικά εγκλήματα καθώς αφάνισαν λαούς στη Λατινική Αμερική και ισοπέδωσαν ολόκληρους πολιτισμούς. Η Αυστρία όχι μόνο συνεργάστηκε με τον Χίτλερ αλλά και έσκαβε το λάκκο για τους υπόδουλους λαούς της Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Οι Βέλγοι έσφαξαν κόσμο και κοσμάκη στις αποικίες που είχαν στην Αφρική.
    Είναι και η ομάδα των ευγενών Σκανδιναβικών χωρών, που είναι απόγονοι των αιμοσταγών Βίκινγκς, καθώς και όλα εκείνα τα φύλα των Πολωνών, Γότθων, Βυσιγότθων, Σλάβων κ.λπ. (οσονούπω εισέρχονται οι Βούλγαροι και οι Ρουμάνοι, ίσως δε και οι Τούρκοι) που όλοι συναγωνίστηκαν στην ιστορία ποιος θα κάνει τη μεγαλύτερη σφαγή και τη χειρότερη καταστροφή...

    Και οι Έλληνες...

    Είμαστε τέλος και εμείς οι Έλληνες! Αλλά εμείς “συμμετέχουμε εκτός συναγωνισμού”. Εμείς ήμασταν πάντα ελεύθεροι από όλες αυτές τις ταπεινές αδυναμίες... Εμείς βλέπετε είμαστε υποχρεωμένοι να διαβάζουμε τα "σχολικά εγχειρίδια" όπου ο λαός μας παρουσιάζεται μόνο ως "φορέας πολιτισμού, δημοκρατίας και πνευματικού διαφωτισμού". Έχουμε, επιπλέον, τον κ. Χριστόδουλο –σε ρόλο εθνάρχη– που φροντίζει να προστατέψει την καθαρότητα της Ευρώπης από τα "μιάσματα"–ξεχνώντας όμως όσα σημειώσαμε παραπάνω. Γι’ αυτό και διακηρύττει: «Δεν μπορούν οι βάρβαροι να έρθουν στην οικογένεια των Χριστιανών. Δεν μπορούμε να ζήσουμε μαζί».
    Εμείς ποτέ δεν είχαμε αποικίες, ποτέ δεν καταπατήσαμε λαούς, ποτέ δεν εκμεταλλευτήκαμε πηγές, ποτέ δεν κάναμε σφαγές και άλλα έκτροπα. Εμείς επιτέλους είμαστε Έλληνες!!! που μόνο σε ένα δε μπορούν, ίσως, να μας φτάσουν οι Ευρωπαίοι εταίροι μας, στην αδελφοκτονία και την προδοσία...

    Σόδομα και Γόμμορα

    Μα η σύγχρονη Ευρώπη έχει και άλλα “χριστιανικά” χαρακτηριστικά, τα οποία κατά καιρούς διαλαλούν τα κοσμικά μέσα ενημέρωσης, όπως η αναγνώριση των ομοφυλόφιλων, η αποδοχή της μοιχείας κ.λπ. Έτσι στη Γερμανία, μετά τους Σοσιαλδημοκράτες, τους Συντηρητικούς και τους Πράσινους, και οι Φιλελεύθεροι απέκτησαν έναν δηλωμένο ομοφυλόφιλο στην ηγεσία τους. Ο 42χρονος Γκίντο Βεστερβέλε, πρόεδρος του κεντροδεξιού FDP συνοδεύεται πλέον φανερά σε κοσμικά γεγονότα από τον σύντροφό του... ακολουθώντας το παράδειγμα άλλων Γερμανών πολιτικών, όπως ο Σοσιαλδημοκράτης δήμαρχος του Βερολίνου Κλάους Βοβεράιτ, ο Πράσινος Φόλκερ Μπεκ ή ο Χριστιανοδημοκράτης δήμαρχος του Αμβούργου Όλε φον Μπόιστ.
     Λεπτομέρεια: Αν οι Χριστιανοδημοκράτες και το κόμμα των Φιλελευθέρων κερδίσουν τις εκλογές του 2006, ο αρχηγός των τελευταίων έχει πολλές πιθανότητες να γίνει ο επόμενος υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας.

     Είχαμε αρχικά το “αδελφάτο” των Εγγλέζων^ τώρα ακολουθούν οι Γερμανοί κι ο χορός καλά κρατεί. Όσο για τη στάση του κόσμου; 8 στους 10 Γερμανούς δεν ενοχλήθηκαν διόλου.
     Αλλά και το ζήτημα της αποποινικοποίησης ή νομιμοποίησης της μοιχείας, ήρθε πάλι στη δημοσιότητα με αφορμή τον νέο ποινικό κώδικα της Τουρκίας. Οι Ευρωπαίοι απήλησαν να κλείσουν την πόρτα της ένταξης στην ΕΕ αν η ανατολική χώρα δεν επέτρεπε ελεύθερα τη μοιχεία.


    Όλα αυτά τα “άκρως χριστιανικά” είναι στοιχεία που δεν μπορούσαν να παραθεωρηθούν, γι’ αυτό και οι θρησκευτικοί αρχηγοί διαμαρτύρονται πού ένα τόσο “χριστιανικό” κοινωνικό σώμα, όπως η ΕΕ, δεν καυχάται για τις “χριστιανικές της ρίζες”...

    Το σκοτεινό μέλλον

    Ετσι ή αλλιώς, πολλά όνειρα γίνονται για την ΕΕ και τους λαούς της. Κάποιοι ελπίζουν και κάποιοι περιμένουν το καλύτερο, αλλά δεν γνωρίζουμε αν έχει μπροστά της πολλά χρόνια ζωής. Δεν είμαστε εσχατολόγοι ούτε προφητείες θα τολμήσουμε. Το μόνο για το οποίο είμαστε βέβαιοι, εντούτοις, είναι πως —αν αργήσει η Βασιλεία του Θεού—, και αυτό το συνονθύλευμα των λαών θα διασπαστεί κάποια στιγμή, όπως έγονε και με κάθε άλλη παρόμοια σύμπτυξη εθνών και λαών (αρχαίες αυτοκρατορίες και προσφάτως η Σοβιετική Ένωση) και αλίμονο σ’ αυτούς που θα ζουν εκείνη την εποχή.

     Όλα τα ανθρώπινα σχήματα, είτε ολιγόβια είτε μακρόβια, έρχονται και παρέρχονται. Ώσπου το τελευταίο ανθρώπινο καθεστώς να δώσει τη θέση του στην Βασιλεία του Θεού. Αυτή είναι η χαραυγή που περιμένουμε οι πιστοί του Χριστού, γι’ αυτό και κλείνουμε με την ευχή «Μακάριος όστις φάγη άρτον εν τη βασιλεία του Θεού» (Λουκ. 14/ιδ/15).


    Δοξάζουμε τον Θεό, που μας δίνει αυτή την ελπίδα εν Χριστώ και προσκαλούμε κάθε συνάνθρωπο σ’ εκείνο το λαμπρό Δείπνο. Η πρόσκληση του Θεού Πατέρα είναι σαφής: «Έλθετε εις τους γάμους» (Ματθ. 22/κβ/4). Γι’ αυτό κανείς ας μην περιφρονήσει τούτη την προσφορά. |




..............................................................