14--4--2016-----Αφού «απογυμνώσας τας αρχάς και τας εξουσίας παρεδειγμάτισε παρρησία θριαμβεύσας κατ’ αυτών επ’ αυτού». (Κολοσσαείς β:15) εδίψασε ο Νικητής. Να λοιπόν σε Ποιόν να εμπιστευθούμε για την πραγμάτωση της τόσο μεγάλης σωτηρίας μας. Σε Κείνον που με το θάνατον Του έγινε του άρχοντος του θανάτου τουτέστι του διαβόλου.

Iδού έρχομαι ταχέως !!!

Iδού έρχομαι ταχέως !!! 



Η ΤΕΛΕΙΑ  ΛΥΤΡΩΣΗΣ
ΤΕΛΕΙΑ ΛΥΤΡΩΣΗ
 (Του Κώστα Κουνάδη=1988
24


Αφού «απογυμνώσας τας αρχάς και τας εξουσίας παρεδειγμάτισε παρρησία θριαμβεύσας κατ’ αυτών επ’ αυτού». (Κολοσσαείς  β:15) εδίψασε ο Νικητής. Να λοιπόν σε Ποιόν να εμπιστευθούμε για την πραγμάτωση της τόσο μεγάλης σωτηρίας μας. Σε Κείνον που με το θάνατον Του έγινε του άρχοντος του θανάτου τουτέστι  του διαβόλου.
(Εβραίους β:14—15).
-Γ/.— Η κραυγή του Κυρίου.
-Αν και το πάθος Του τελείωσε όμως τα λόγια Του αυτά ακόμη παραμένουν. Από το θρόνο Του τώρα στα δεξιά του Πατέρα τον ακούμε πάλι να λέει «Διψώ»

-α/.— Διψά για να σώσει ανθρώπους. Γι’ αυτό άλλωστε ήλθε. Όχι για να υπηρετηθεί αλλά για να υπηρετήσει και να βάλει την ψυχή Του λύτρον αντί πολλών. Ήλθε να ζητήσει να βρει και να σώσει το απολωλός.
-β/.— Διψά ακόμη για την αγάπη του λαού Του. Αυτός ότι ήταν δυνατόν να κάνει για τη σωτηρία μας το έκαμε. Και  περιμένει από τους δικούς Του που λύτρωσε με το αίμα Του να φέρουν καρπό αλλά δυστυχώς παραμένουν άκαρποι. Κι’ όπως τότε όταν δίψασε του έδωσαν να πιει χολή αντί νερού έτσι και τώρα οι άνθρωποι Του προσφέρουν λύπην και πικρία αντί χαράς. Διψά ο Χριστός για ανθρώπους που χάριν αυτού θα αγαπούν αληθινά τους αδελφούς Του τους ελάχιστους. Γιατί «Διψασμένος ήμουν και με ποτίσατε». Έτσι εκεί που υπάρχουν καρδιές διψασμένες ιδίως για το ζωντανό νερό εκεί μας περιμένει ο Χριστός να Τον ξεδιψάσουμε.

Η ΤΕΛΕΙΑ  ΛΥΤΡΩΣΗΣ
ΤΕΛΕΙΑ ΛΥΤΡΩΣΗ
 (Του Κώστα Κουνάδη=1988
25

-γ/.— Διψά ακόμη για μια στενή κοινωνία με τους δικούς Του.
-Γι’ αυτό στέκει «εις την θύραν και κρούει εάν τις ακούσει της φωνής μου και ανοίξει την θύραν θέλω εισέλθει προς αυτόν και θέλω δειπνήσει μετ’ αυτού και αυτός μετ’ εμού» (Αποκ.γ:20).
Δ΄/.— Είναι η κραυγή του πιστού. Αν Αυτός πήρε τελείως την θέση μας τώρα εμείς που έχουμε δεχθεί Αυτόν ως Σωτήρα και Λυτρωτή είναι ανάγκη το ίδιο να κάνουμε και μείς γι’ Αυτόν.
-α/.— Θα έχουμε μια βαθειά λαχτάρα γι’ Αυτόν.
Δεν θα μπορούμε να ησυχάσουμε μέχρις ότου ο Χριστός είναι τα πάντα εν πάσι μέσα μας.

-β/.— Όπως Εκείνος διψά για τη σωτηρία τουκάθε αμαρτωλού ανθρώπου έτσι θα πονούμε και εμείς.
-Κι’ αν έτσι διψάμε Εκείνος πραγματικά θα μας χρησιμοποιήσει για τη δόξα Του και θα ικανοποιήσει πλήρως αυτή την ιερή δίψα της καρδιάς μας.
-γ/.— Κι αν ο Κύριος μας διψά τόσο πολύ για να ιδεί μια αγία κατά πάντα διαγωγή σε μας που λύτρωσε με το τίμιο αίμα Του πόσο πιο πολύ θα πρέπει να έχουμε εμείς αυτήν την δίψα για την προσωπική μας τελειοποίηση; Όπως ο Απ. Παύλος έκαμε όταν δάμαζε το σώμα του και το δουλαγωγούσε μήπως εις άλλους κηρύξας αυτός θα έμενε αδόκιμος
(Α΄ Κορινθίους 9:27) έτσι θα κάνουμε κι’ εμείς.

-Υπάρχει αυτή η εσωτερική δόξα σε σένα φίλε αναγνώστα για μια τέτοια εσωτερική πνευματικά τελείωση; Μακάριος τότε είσαι. Γιατί εκείνος που είναι η πηγή των ζώντων υδάτων θα σε βοηθήσει ώστε η λαχτάρα σου αυτή να ικανοποιηθεί πλήρως. Κι’ αυτό στο εύχομαι ολοψύχως.