Iδού έρχομαι ταχέως !!!
01
01-μερος πρώτο
Ο Θεός υπάρχει:
Η ύπαρξης Του είναι ένα γεγονός το οποίο προσδιορίζει η ιστορία. «χωρίς δε πίστεως αδύνατον είναι να ευαρεστήσει τις εις αυτόν διότι ο προσερχόμενος εις τον Θεόν πρέπει να πιστεύει ότι είναι και γίνεται μισθαποδότης εις τους ζητούντος αυτόν».
Εβραίους 11:6
6 χωρίς δε πίστεως αδύνατον είναι να ευαρεστήσει τις εις αυτόν· διότι ο προσερχόμενος εις τον Θεόν πρέπει να πιστεύει ότι είναι και γίνεται μισθαποδότης εις τους εκζητούντας αυτόν.
Αυτός ο συλλογισμός μας δίδει τον ορθό προσανατολισμό μας στην αναζήτηση του Προσώπου Του. Ο Θεός υπάρχει. Αυτό είναι το κέντρον της αληθείας. Α’ αυτό ακτινοβολούν οι βασικές αλήθειες όσον αφορά τη θεία φύσι ,τις ιδιότητες τους θείους σκοπούς όσον αφορά την προέλευση τη φύση και την τύχη του ανθρώπου όσον αφορά την καταγωγή κάθε ζωής.
O ΘΕΟΣ ΜΙΛΗΣΕ
Η θεία αποκάλυψης που έγινε όχι αναγκαιότητας έχει την προέλευση της στην κυρίαρχο χάρι του Θεού. Ο Ιεχωβά(η Γιαχβέ) έχει αποκαλύψει τον Εαυτό Του στη φύση.
Ψαλμός 19:
…Οι ουρανοί διηγούνται την δόξαν του Θεού, και το στερέωμα αναγγέλλει το έργον των χειρών αυτού.
>>>
Στις συνειδήσεις των ανθρώπων.
Ρωμαίους 2: 15
15 οίτινες δεικνύουσι το έργον του νόμου γεγραμμένον εν ταις καρδίαις αυτών, έχοντες συμμαρτυρούσαν την συνείδηση αυτών και τους λογισμούς κατηγορούντες ή και απολογουμένους μεταξύ αλλήλων,
>>>
Στον γραπτό Του Λόγο την Βίβλο -
Β΄Πέτρου1:21
21 διότι δεν ήλθε ποτέ προφητεία εκ θελήματος ανθρώπου, αλλ' υπό του Πνεύματος του Αγίου κινούμενοι ελάλησαν οι άγιοι άνθρωποι του Θεού.
>>>
Και πάνω απ’ όλα στον ενσαρκωθέντα Λόγο - τον Yιόν του Θεού τον Κύριο μας Ιησού Χριστό
…..
Εβραίους 1:1-2
1 Ο Θεός, αφού ελάλησε το πάλαι προς τους πατέρας ημών διά των προφητών πολλάκις και πολυτρόπως,
>>>
Όταν ο Θεός μίλησε δεν μίλησε ψελλίζοντας λέξεις ακαθορίστου σημασίας. Μίλησε με απλότητα νε ευθύτητα και συγκεκριμένα.
Η αποκάλυψης Του είναι πραγματική και τέλεια. Ας είναι λοιπόν η αδιάκοπη φράσης του στόματος μας: Ο Θεός μίλησε-«ω γη, γη, άκουε τον λόγον του Κυρίου».
Ιερεμίας 25:29
29 Ω γη, γη, γη, άκου τον λόγο τού Κυρίου.
…..
Ο λόγος του Κυρίου ακούγεται μέσα στην Βίβλο περισσότερο καθαρά από οπουδήποτε αλλού. Η γνώσης γύρω απ’ όλα τα γεγονότα που σχετίζονται με τη δημιουργία και τη λύτρωση. Αν θέλαμε να γνωρίσουμε τον νουν του Θεού για κάποια ορισμένη περίοδο σκέψεως της ζωής, θα πρέπει να χρησιμοποιήσουμε ως πρωτεύουσα πηγή γνώσεως τον Λόγο Του.
Τα πρώτα δε κεφάλαια του παρόντος βιβλίου αφιερώνονται στην μελέτη των ουσιωδών εκείνων θεμάτων που έχουν σχέση με την προέλευση το περιεχόμενο και την αποστολή της βίβλου.
01-κεφαλαιο
ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΒΙΒΛΟΣ
Η Βίβλος είναι το βιβλίο απ’ το οποίο πηγάζει η γνώσης του Θεού.
Είναι το εγχειρίδιο της θείας αληθείας, ο οδηγός προς την αιώνια ζωή. Η λέξεις «Βίβλος» έχει τη σημασία της συλλογής επισήμων εγγράφων. Το βιβλίο αυτό ονομάζεται και αι «Γραφαί»
…….
Α΄ Κορινθίους ιε: 3-4
3 Επειδή, εν πρώτοις, σας παρέδωσα εκείνο, το οποίο και παρέλαβα, ότι ο Χριστός πέθανε εξαιτίας των αμαρτιών μας σύμφωνα με τις γραφές·
4 και ότι θάφτηκε, και ότι την τρίτη ημέρα αναστήθηκε, σύμφωνα με τις γραφές·
>>>
Η «ο Λόγος του Θεού»
Εβραίους δ:12
12 Επειδή, ο λόγος τού Θεού είναι ζωντανός, και ενεργός, και κοφτερότερος περισσότερο από κάθε δίκοπη μάχαιρα, και εισχωρεί βαθιά, μέχρι διαίρεσης και της ψυχής και του πνεύματος, μέχρι τους συνδέσμους και τους μυελούς, και διερευνάει τούς συλλογισμούς και τις εννοεί
Α ΄ ΤΑ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ΣΤΗΝ ΒΙΒΛΟ
Η Βίβλος είναι μια συλλογή από εξήντα έξη βιβλία, τα οποία χωρίζονται σε δυο σειρές, στην Παλαιά και την Καινή Διαθήκη. Η λέξης «Διαθήκη» σημαίνει «συνθήκη» ή «συμφωνία»
Εβραίους η:6-15-
6 Τώρα, όμως, ο Χριστός έλαβε μια εξοχότερη υπηρεσία, καθόσον είναι και μεσίτης μιας ανώτερης διαθήκης, που νομοθετήθηκε με ανώτερες υποσχέσεις.
7 Επειδή, αν η πρώτη εκείνη σκηνή ήταν άμεμπτη, δεν θα υπήρχε ανάγκη να ζητηθεί τόπος για μια δεύτερη·
8 επειδή, καθώς τούς κατηγορεί, λέει: «Δέστε, έρχονται ημέρες, λέει ο Κύριος, και θα πραγματοποιήσω επάνω στον οίκο Ισραήλ κι επάνω στον οίκο Ιούδα μια καινούργια διαθήκη·
9 όχι σύμφωνα με τη διαθήκη που έκανα προς τους πατέρες τους, κατά την ημέρα που τους έπιασα από το χέρι, για να τους βγάλω έξω από τη γη τής Αιγύπτου· δεδομένου ότι, αυτοί δεν έμειναν στη διαθήκη μου, και εγώ τους παραμέλησα, λέει ο Κύριος.
10 Επειδή, αυτή είναι η διαθήκη που θα κάνω προς τον οίκο τού Ισραήλ ύστερα από τις ημέρες εκείνες, λέει ο Κύριος: Θα δώσω τους νόμους μου στη διάνοιά τους, και θα τους γράψω επάνω στην καρδιά τους, και θα είμαι σ' αυτούς Θεός, κι αυτοί θα είναι σε μένα λαός.
11 Και δεν θα διδάσκουν κάθε ένας τον πλησίον του, και κάθε ένας τον αδελφό του, λέγοντας: Γνώρισε τον Κύριο· για τον λόγο ότι, όλοι τους θα με γνωρίζουν, από μικρόν μέχρι μεγάλον.
12 Επειδή, θα είμαι ελεήμονας στις αδικίες τους, και τις αμαρτίες τους, και τις ανομίες τους δεν θα τις θυμάμαι πλέον».
13 Λέγοντας, όμως, «καινούργια», έκανε παλιά την πρώτη· αυτό δε που παλιώνει και γερνάει, είναι κοντά σε αφανισμό.
………
Η Παλαιά Διαθήκη εγράφη κατ’ αρχήν στην Εβραϊκή γλώσσα (αν και μερικά μέρη του Δανιήλ και Έσδρα εγράφησαν στην Αραμαϊκή.) Η Καινή Διαθήκη εγράφη
στην Ελληνική.
ΤΑ ΘΕΜΕΛΙΑ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ
02
1/. Η Παλαιά Διαθήκη αποτελείτε από τριάντα εννέα βιβλία. Τα παλαιά χρόνια οι εβραίοι τα ονόμαζαν:
«Ο Νόμος και οι Προφήτες και τα Άγια Γραπτά η ψαλμοί».
(πρόσεξε τη χρησιμοποίηση αυτών των λέξεων, επί παραδείγματι στο:
Λουκάς κδ:25-27 )
25 Και αυτός είπε προς αυτούς· Ω ανόητοι και βραδείς την καρδίαν εις το να πιστεύητε εις πάντα όσα ελάλησαν οι προφήται·
26 δεν έπρεπε να πάθη ταύτα ο Χριστός και να εισέλθη εις την δόξαν αυτού;
27 Και αρχίσας από Μωϋσέως και από πάντων των προφητών, διηρμήνευεν εις αυτούς τα περί εαυτού γεγραμμένα εν πάσαις ταις γραφαίς.
1/. Πέντε βιβλία του Νόμου, γνωστά ως την Πεντάτευχο:
Γένεσης ,Έξοδος, Λευιτικόν, αριθμοί, Δευτερονόμιον.
Τα έγραψε ο Μωϋσής και περιέχουν τη σειρά όλων των γεγονότων που περιλαμβάνονται απ’ την αρχή της Δημιουργίας μέχρι του θανάτου του Μωϋσέως.
2/. Δώδεκα ιστορικά βιβλία:
Ιησούς του Ναυή , Κριταί, Ρουθ, Α΄ Σαμουήλ και Β¨ Σαμουήλ., Α΄ Βασιλέων , και Β΄ Βασιλέων, Α΄ Χρονικών ,και Β΄ Χρονικών, Έσδρας Νεεμίας και Εσθήρ, τα οποία αφορούν τελείως την ιστορία του λαού Ισραήλ.
Τα γειτονικά έθνη αναφέρονται εις αυτά ,αλλά μόνο σε σχέση με τον «εκλεκτόν λαόν».
Τα βιβλία αυτά περιγράφουν την ιστορία των Εβραίων απ’ ις ημέρες Ιησού του Ναυή μέχρι την επιστροφή του λαού στην Παλαιστίνη απ’ την αιχμαλωσία της Βαβυλώνας.
3/.Πέντε Ποιητικά βιβλία:
Ιώβ, Ψαλμοί, Παροιμιαι, Εκκλησιαστής, Άσμα Ασμάτων. Τα ποιητικά αυτά έργα αντανακλούν την πνευματικότητα των Εβραίων Συγγραφέων τους. Κάθε ένα απ’ αυτά έχει και το δικό του ξεχωριστώ θέμα όσον αφορά το Θεό.
4/. Δώδεκα προφητικά βιβλία .
( τα μικρά προφητικά έργα):
Ωσηέ ,Ιωήλ, Αμώς, Αβδιού, Ιωνάς, Μιχαίας, Ναούμ, Αββακούμ, Σοφονίας, Αγγαίος, Ζαχαρίας, Μαλαχίας
5/. Πέντε προφητικά βιβλία: (τα μεγάλα προφητικά έργα):
Ησαϊας, Θρήνοι, Ιεζεκιήλ, Δανιήλ. Τα προφητικά βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης ανάγονται στον πέμπτο προ Χριστού αιώνα. Σημείωσε ότι οι αριθμοί 5και 12 εναλλάσσονται, αυτό θα σε βοηθήσει να θυμάσαι πάντοτε τον αριθμό των περιεχομένων βιβλίων στην Παλαιά Διαθήκη
02/. Η Καινή Διαθήκη αποτελείτε από είκοσι επτά βιβλία:
Ένας εύκολος τρόπος για να θυμόμαστε αυτόν τον αριθμό είναι εξής.: Η Παλαιά Διαθήκη έχει τριάντα εννέα βιβλία. Πολλαπλασίασε τώρα το τρία επί το εννέα και θα έχεις τον αριθμό των βιβλίων της καινής Διαθήκης.
ΤΑ ΘΕΜΕΛΙΑ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ
03
α/.Τέσσερα, Ευαγγέλια: Του Ματθαίου, του Μάρκου. Του Λουκά. Και του Ιωάννου. Η λέξης «ευαγγέλιο» παράγεται απ’ τις λέξεις εϋ -και αγγέλλω, και σημαίνει «καλή αγγελία».Τα τρία πρώτα είναι συνοπτικά ευαγγέλια τα οποία θεωρούν τα γεγονότα απ’ την ίδια σχεδόν άποψη και τα εξιστορούν κατά ένα σύντομο τρόπο. Το Ευαγγέλιο κατά Ιωάννη έχει μία τελείως ξεχωριστή σύνθεση και σκοπό.
(Ιωάννης κ:31)
31 Τούτα, όμως, γράφτηκαν, για να πιστέψετε ότι ο Ιησούς είναι ο Χριστός, ο Υιός τού Θεού, και πιστεύοντας να έχετε ζωή στο όνομά του.
>>>
Ως ένα βιβλίο και τα τέσσερα μαζί περιέχουν την αφήγηση της διδασκαλίας του έργου και των παθών του Χριστού.
β/. Ένα βιβλίο των Αποστόλων το οποίο Ιστορικό:
Οι Πράξεις, (το ποίο ενίοτε ονομάζεται και οι Πράξεις του Αγίου Πνεύματος). Ο Λουκάς είναι ο συγγραφεύς αυτού του βιβλίου. Αφηγείται την ιστορία της Εκκλησίας του πρώτου αιώνος απ’ την εποχή του Χριστού μέχρι την φυλάκιση του Απόστολου Παύλου,
Δηλαδή από το 29-μ.Χ. περίπου μέχρι το 64 μ. Χ. Οι Πράξεις είναι το βιβλίο που συνεχίζεται.
3/.Δεκατέσσερις επιστολές του Παύλου
γραμμένες από τον ίδιο τον Παύλο προς τις Εκκλησίες και προς ορισμένα άτομα. Η προς Ρωμαίους η Κορινθίους Α΄+ Β΄
η προς Γαλατας, η προς Εφεσίους, η προς Φιλιππησίους η προς Κολοσσαεις, και η Α΄+ Β΄ προς θεσσαλονικείς, και η προς Α΄ + Β΄ Τιμοθέου η προς Τίτο η προς Φιλημονα, πιθανόν δε και η προς εβραίους.
4/. Επτά Καθολικές Επιστολές απευθυνόμενες όχι προς ορισμένες ομάδες ανθρώπων:
του Ιακώβου, Α΄ + Β΄ Πέτρου, Α΄ Β΄ και Γ΄ του Ιωάννου και του Ιούδα. Οι Επιστολές αυτές διαφέρουν από έκλεινες του Παύλου κατά το ότι οι τίτλοι των προσδιορίζουν τους συγγραφείς των και όχι τους παραλήπτες των.
Οι εικοσιμία επιστολές περιέχουν τη θεία ερμηνεία του Ευαγγελίου.
5/. Ένα βιβλίο προφητικό: η Αποκάλυψης.
Αυτό είναι το βιβλίο που συμπληρώνει το όλο σχέδιο του Θεού
περί των αιώνων.
Β΄ ΤΟ ΚΕΝΤΡΙΚΟ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΒΙΒΛΟΥ
Η Βίβλος αναπτύσσει τους σκοπούς του Θεού για την σωτηρία
Ανθρώπου. Αποτελεί ένα απέραντο πανόραμα της αλήθειας περί φύσεως και των προθέσεων του Θεού, και περί του θείου σχεδίου για τους αιώνας.
Ένα κεντρικό θέμα κυριαρχεί σ’ όλο το ιστορικό μια μελωδία επικρατεί στη συμφωνία της λυτρώσεως που αναγγέλλει. Ένα υφάδι υφαίνεται αδιάκοπα στον αργαλειό της αποκαλύψεως της και τούτο είναι ο Χριστός.
Αυτό είναι το κλειδί της κατανοήσεως τόσο της Παλαιάς όσο και της Καινής Διαθήκης.
1/. Η Παλαιά Διαθήκη. Ο Νόμος αποκαλύπτει τη δύσι και το θέλημα του Θεού. Είναι όμως και «παιδαγωγός ημών εις τον Χριστόν»
Γαλάτας γ:24
24 Ώστε, ο νόμος έγινε παιδαγωγός μας στον Χριστό, για να ανακηρυχθούμε δίκαιοι διαμέσου τής πίστης·
Τα ιστορικά βιβλία είναι μεν μια σωρεία γεγονότων της ζωής του Ισραήλ, αλλά συγχρόνως προαναγγέλλουν και την Έλευση του Σωτήρως.
Τα ποιητικά βιβλία μας εμπνέουν με την υπέροχη μουσική τους αλλά πρωτίστως εξυμνούν την Έλευση του Λυτρωτού.
Τα προφητικά βιβλία αποτελούν ανοικτά παράθυρα που βλέπουν προς τα όρη της υπερφυσικής μεγαλειότητας του Θεού, της ανέκφραστης αγιότητας του της αξιοσέβαστης αξιοπρέπειας Του και προ τις πεδιάδες του ξεπεσμού του ανθρώπου και της μεγάλης ανάγκης του για να σωθεί.
Επί πλέον όμως προλεγουν τα παθήματα και τη δόξα του Ενός, ο Οποίος θα ανέσυρε τον άνθρωπο απ’ την αμαρτωλή του
ΤΑ ΘΕΜΕΛΙΑ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ
04
2/ η Καινή Διαθήκη.
Τα ευαγγέλια συγκεντρώνουν την προσοχή μας στην Έλευση ,τη ζωή και το έργο του Ιησού Χριστού. Οι πράξεις διδάσκουν ότι ο Χριστός είναι το μόνο Πρόσωπο του Οποίου το όνομα πρέπει να κηρυχθεί μέχρις εσχάτων της γης. Οι Επιστολές είναι γεμάτες από βαθιές πνευματικές σκέψεις κι εγράφησαν για να εξηγήσουν τη σωτηρία του Χριστού, τη φύση της τον ορίζοντα της και τα αποτελέσματα της.
Η Αποκάλυψης σκληρή στην περιγραφή της περί κρίσεων σκορπίζοντας τον δήθεν όλεθρο στην έκθεση της περί των συνεπειών της αμαρτίας ζωγραφίζει τον τελικό θρίαμβο του Χριστού.
Έτσι ο γραπτός Λόγος του Θεού και ο Ενσαρκωθείς Λόγος του Θεού - ο Κύριος Ιησούς Χριστός - είναι αδιασπάστως συνδεδεμένοι.
Γ/. Η προέλευσης της βίβλου
Οι Γραφές έχουν την προέλευση του στον νουν του Θεού. Αλλά εκείνο που έχει σημασία είναι ο τρόπος με τον οποίον Αυτός ενήργησε για να συνταχθούν και να συγγραφούν από ανθρώπους.
1/. Η Παλαιά Διαθήκη,
Σύμφωνα με την άποψη της παραδόσεως εγράφη περίπου κατά τον εξής τρόπο: Ο Μωϋσής έγραψε τα πέντε βιβλία του Νόμου και τα τοποθέτησε μέσα στην κιβωτό της Διαθήκης. Ο Ιησούς του Ναυή πρόσθεσε σ’ αυτά το δικό του χρονογράφημα
(Ιησούς του Ναυή δ:26)
26 και ο Ιησούς έγραψε αυτά τα λόγια στο βιβλίο τού νόμου τού Θεού· και παίρνοντας μια μεγάλη πέτρα, την έστησε εκεί, κάτω από τη βελανιδιά, κοντά στο αγιαστήριο του Κυρίου.
Ο δε Σαμουήλ εξακολούθησε τη συγγραφή της ιστορίας
(Α΄ Σαμουήλ 1:25)
25 Και ο Σαμουήλ είπε στον λαό τον τρόπο τής βασιλείας, και τον έγραψε σε βιβλίο, και το έβαλε μπροστά στον Κύριο. Και ο Σαμουήλ απέλυσε όλον τον λαό, καθέναν στο σπίτι του.
Μετά ταύτα αυτή η ολόκληρη βιβλιοθήκη χάθηκε. Όταν δε ξαναβρέθηκε και διαβάστηκε δημόσια προξένησε, μια αναζωπύρωση στο θρησκευτικό φρόνημα του λαού Ισραήλ.
Β΄ Βασιλέων 22:8
8 Και ο Χελκίας, ο μεγάλος ιερέας, είπε στον Σαφάν, τον γραμματέα: Βρήκα το βιβλίο τού νόμου μέσα στον οίκο τού Κυρίου. Και ο Χελκίας έδωσε το βιβλίο στον Σαφάν, και το διάβασε.
Τότε στη σειρά αυτή προστέθηκαν τα γραπτά των πρώτων προφητών - μια γραπτών των οποίων ήσαν ενήμεροι οι μεταγενέστεροι προφήτες
Ζαχαρίας 7:12
12 Ναι, αυτοί έκαναν τις καρδιές τους σαν το διαμάντι, ώστε να μη ακούσουν τον νόμο, και τα λόγια, που ο Κύριος των δυνάμεων έστειλε με το δικό του πνεύμα, διαμέσου των προηγούμενων προφητών· γι' αυτό, μεγάλη οργή ήρθε από τον Κύριο των δυνάμεων. - κι έτσι η συλλογή βαθμηδόν επλουτίζετο.
Η συναρμολόγησης των βιβλίων της Παλαιάς Διαθήκης εις ένα επίσημο Κανόνα, άρχισε αμέσως μετά την αιχμαλωσία(586 π.χ.) η λέξης «Κανών»σημαίνει σύνολο θρησκευτικών διατάξεων, ένα υποτυπώδες θα λέγαμε θρησκευτικό δίκαιο, που αποτελεί καταστατικό χάρτη πίστεως.
Γαλάτας στ:16
16 Και όσοι περπατήσουν σύμφωνα με τούτο τον κανόνα, ειρήνη επάνω σ' αυτούς και έλεος, κι επάνω στον Ισραήλ τού Θεού.
Όταν ο Αγγαίος και μερικοί άλλοι είχαν συμπληρώσει το έργο τους έγινε αισθητή η ανάγκη μιας τυπικής συλλογής των γραπτών τα οποία ο λαός ήδη θεωρούσε ως γραπτά θείας προελεύσεως. Σύμφωνα δε με την επικρατέστερα παράδοση, Ο Έσδρας κι ‘ ο Νεεμίας και μετά απ’ αυτούς μία ομάδα γραμματέων συμπληρώσαν την τακτοποίηση της συλλογής των βιβλίων της Παλαιάς Διαθήκης.
2/. Η συναρμολόγηση της Καινής Διαθήκης έγινε ως εξής:
Όταν ενεφανιζοντο τα διάφορα βιβλία της - των οποίων τα περισσότερα απευθύνονταν σε ορισμένες εκκλησίες αντιγράφονταν και τα αντίγραφα των εστέλοντο και σε άλλες εκκλησιαστικές συναθροίσεις. Επίσης εγένετο μεταξύ των εκκλησιών ανταλλαγές των βιβλίων αυτών και εγράφοντο κατάλογοι των. (περί τον τέταρτον αιώνα δημοσιεύτηκαν περίπου δεκαπέντε τέτοιοι κατάλογοι). Συν το χρόνο όχι δια ψήφου κάποιου ορισμένου εκκλησιαστικού συμβουλίου αλλά με την συγκατάθεση «της παγκοσμίου εκκλησιαστικής συνειδήσεως» ότι αυτά τα βιβλία και μόνον αυτά ήσαν ο εμπνευσμένος Λόγος του Θεού, έγινε η συναρμολόγησης της Καινής Διαθήκης όπως ακριβώς την έχουμε σήμερα.
Τούτο αποτελεί μια θαυμάσια απόδειξη της δυνάμεως την οποία έχει το Πνεύμα το Άγιον να διατηρεί και να διαφυλάττει
ΤΑ ΘΕΜΕΛΙΑ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ
05
Η ΘΕΟΠΝΕΥΣΤΙΑ ΤΗΣ ΒΙΒΛΟΥ
κεφάλαιο02--
Ο συγγραφέας της Βίβλου είναι το Άγιον Πνεύμα του Θεού. Οι σελίδες της είναι η αυθεντική γραπτή αποκάλυψης της θείας φύσεως και των θείων σχεδίων.
Α΄ Η ΑΥΣΤΗΡΩΣ ΘΕΙΑ ΕΜΠΝΕΥΣΗΣ ΤΗΣ
Τον σοβαρό, δυστυχώς δε και πλέον διαφιλονίκητο θέμα γύρω από την Βίβλο είναι το αν πράγματι αυτή έχει εμπνευστή ολόκληρη η εν μέρη απ’ τον Θεό. στους πρώτους αιώνας μετά Χριστόν το ζήτημα που απορρόφησε το ενδιαφέρον της εκκλησίας αφορούσε τα πρόσωπα της Τριαδικής Θεότητος. Στον δέκατο έκτο αιώνα το επίμαχο πρόβλημα ήταν η υπέρτατη εξουσία ανήκε στον Θεό ή στον Παπισμό. Στον εικοστό όμως αιώνα το θέμα της θεοπνευστίας της Βίβλου και είναι το συγκεκριμένο και οριστικό πια σημείο του αγώνος.
Η άποψης της Θεοπνευστίας ολοκλήρου της Βίβλου την οποία σύσσωμος στο παρελθόν η εκκλησία υπεστήριζε, έχει σήμερα σε μεγάλη κλίμακα εγκαταλειφθεί. Οι άνθρωποι την υποκατέστησαν με μια αμυδρά ακρωτηριασμένη και ασθενική άποψη ότι η Βίβλος απλώς περιέχει Λόγον Θεού.
Με τον ισχυρισμό αυτό ότι δηλαδή η Βίβλος απλώς περιέχει Λόγον Θεού, ουσιώδη δόγματα της χριστιανικής πίστεως έχουν παραμερισθή όπως π.χ. η άσπορος σύλληψης του Χριστού , η Θεότης Του, τα θαύματα Του, η δι αντικαταστάσεως τιμωρία του αμαρτωλού, η σωματική του Κυρίου ανάστασης. Η κάμηλος της απιστίας στεγάστηκε κάτω από μια σκηνή στην οποία οδηγήθηκε δια της οδού της αρνήσεως της θεοπνευστίας της Βίβλου. Σε πόσους στ’ αλήθεια θρησκευτικούς κύκλους σήμερα υπάρχει μόνο η κατοχή της σκηνής που βλέπει την περί Χριστού αλήθεια κι’ εκθέτει σε κίνδυνο τις πολύτιμες ψυχές!
Για να επανακτήσει λοιπόν ο Χριστιανικός κόσμος την αξιοπρέπεια του πρέπει η εκκλησία να επιστρέψει στην πίστη ότι ο Θεός μίλησε καθαρά στον Λόγο Του, και ότι ο άνθρωπος
μακριά απ’ την αποκάλυψη Του αυτή στερημένος πάσης ελπίδος.
...............
5--11--2017----4--5--KAI-- 6--MAZI-----ΤΑ ΘΕΜΕΛΙΑ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ
Η ΘΕΟΠΝΕΥΣΤΙΑ ΤΗΣ ΒΙΒΛΟΥ
04--
Β΄ Ο ΣΚΟΠΟΣ ΤΗΣ ΘΕΟΠΝΕΥΣΤΙΑΣ
Αυτός είναι να δώσει στον άνθρωπο έναν αλάνθαστο κανόνα πίστεως και πρακτικής ζωής. Η Βίβλος είναι θεόσταλτη. Επομένως είναι μια ουράνια πηγή πληροφοριών ένα αξιόπιστο φως στο ανθρώπινο σκοτάδι, μια αξιόπιστη φωνή απ’ τον ουρανό.
1/. Ο Ουράνιος Πατέρας μας ήθελε να γνωρίζουν τα παιδιά Του πέραν πάσης αμφιβολίας, ποιος είναι Αυτός και τι έκαμε Αυτός στέλνοντας τον Υιό Του, γι αυτό και μίλησε σαφώς στον Λόγο Του.
2/. Ήθελε να εκθέσει το σχέδιο της σωτηρίας τόσο καθαρά ώστε ο άνθρωπος να είναι αναπολόγητος αν αρνηθεί τον Σωτήρα. Η Βίβλος είναι σαφείς. Ο καθένας μπορεί να καταλάβει τη θεόπνευστη διδασκαλία της που λέγει, ότι ο άνθρωπος είναι ένας αμαρτωλός, ότι ο Ιησούς Χριστός απέθανε για τις αμαρτίες του κι ότι ο δρόμος προς τον ουρανό είναι η σώζουσα πίστις σ’ Αυτόν.
3/. Ήθελε να δώσει στα τέκνα Του μια σειρά εντολών που θα τα οδηγούσε στη ζωή της υπακοής στο θέλημα Του.
4/. Ήθελε όλοι οι άνθρωποι παντού όπου και αν βρίσκονται να μπορούν να έχουν αυθεντικές πληροφορίες γύρω από κάθε θέμα ηθικής διανοητικής και πνευματικής ζωής.
……………………………….
ΤΑ ΘΕΜΕΛΙΑ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ
05
«Εμπνέω» έχει να πει «πνέω εντός τινός « (κάποιου). Η Βίβλος είναι θεόπνευστος έχει να πει, η Βίβλος έχει μέσα της την πνοή της γνώσεως του Θεού.
Η ιερά οσμή του ουρανού είναι επάνω της. Την έγραψαν άνθρωποι ευθυνόμενοι από θείαν έμπνευση και πλήρεις της γνώσεως του Θεού .
1) Η λε4ξης «θεοπνευστία» δεν είναι ισοδύναμος με την λέξη «αποκάλυψης». Και οι δύο αναφέρονται στις Γραφές αλλά δεν είναι ταυτόσημες. Αποκάλυψης είναι η απ’ ευθείας μετάδοσης ,προηγουμένως αγνώστων στον συγγραφέα αληθειών. Παραδείγματος χάριν, ο Θεός έδειξε στον Δανιήλ
Λεπτομέρειες του μέλλοντος, δι αποκαλύψεως.
Δανιήλ 7: και 9:
Δανιήλ 7
1 ΚΑΤΑ τον πρώτο χρόνο τού Βαλτάσαρ, του βασιλιά τής Βαβυλώνας, ο Δανιήλ είδε όνειρο, και οράσεις τού κεφαλιού του επάνω στο κρεβάτι του· τότε, έγραψε το ενύπνιο, και διηγήθηκε το σύνολο των λόγων.
2 Ο Δανιήλ μίλησε και είπε: Εγώ θωρούσα στο όραμά μου τη νύχτα, και ξάφνου, οι τέσσερις άνεμοι του ουρανού όρμησαν μαζί επάνω στη Μεγάλη Θάλασσα.
>>>
Δανιήλ 9
19 Κύριε, εισάκουσε· Κύριε, συγχώρεσε· Κύριε, ακροάσου, και πράξε· μη καθυστερήσεις, για χάρη σου, Θεέ μου· επειδή, το όνομά σου επικλήθηκε επάνω στην πόλη σου, κι επάνω στον λαό σου.
20 Και ενώ εγώ μιλούσα ακόμα, και προσευχόμουν, και εξομολογιόμουν την αμαρτία μου, και την αμαρτία τού λαού μου Ισραήλ, και πρόσφερα την ικεσία μου μπροστά στον Κύριο τον Θεό μου για το άγιο βουνό τού Θεού μου,
21 και ενώ εγώ μιλούσα ακόμα στην προσευχή μου, ο άνδρας Γαβριήλ, που είχα δει στην όραση αρχικά, πετών
>>>
Αλλά το Άγιο Πνεύμα έκαμε κάτι περισσότερο απ’ αυτό. Ενέπνευσε τους Βιβλικούς συγγραφείς τους έδιδε βέβαια όταν
Χρειαζόταν κάποια ειδική αποκάλυψη όμως κατά βάση τους κατεύθυνε στην εκλογή γνωστού ιστορικού υλικού. Πάντα δε Αυτός επόπτευε στην πορεία της αποκτήσεως, συλλογής και συνθέσεως του υλικού αυτού. Έτσι το προϊόν όλων αυτών των ενεργειών του Πνεύματος είναι αλάνθαστο και άξιο να χαρακτηρισθεί ως ο Λόγος του Θεού.
ΤΑ ΘΕΜΕΛΙΑ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ
06
2)Θεοπνευστία δεν είναι απλός ένας φωτισμός. Το Άγιον Πνεύμα φωτίζει μια ψυχή πριν αυτή καταλάβει κάποια αλήθεια.
Α΄ Κορινθίους β:10-12
10 Σε μας, όμως, ο Θεός τα αποκάλυψε διαμέσου τού Πνεύματός του· δεδομένου ότι, το Πνεύμα ερευνάει τα πάντα, και τα βάθη τού Θεού.
11 Επειδή, ποιος από τους ανθρώπους γνωρίζει αυτά που είναι μέσα στον άνθρωπο, παρά μονάχα το πνεύμα τού ανθρώπου που είναι μέσα του; Έτσι, και εκείνα που είναι μέσα στον Θεό δεν τα γνωρίζει κανένας, παρά μονάχα το Πνεύμα τού Θεού.
12 Εμείς, όμως, δεν λάβαμε το πνεύμα τού κόσμου, αλλά το Πνεύμα που προέρχεται από τον Θεό, για να γνωρίσουμε εκείνα που χαρίστηκαν σε μας από τον Θεό.
>>>
Αλλά όταν μιλάμε περί Θεοπνευστίας της Βίβλου διόλου δεν εννοούμε αυτό το είδος της πνευματικής κατανοήσεως. Δεν εννοούμε δηλαδή ότι απλώς οι διανοητικές ικανότητες των συγγραφέων ζωογονήθηκαν ή ότι καθαρίσθηκαν τα πνευματικά του μάτια. Η Θεοπνευστία τους ήταν κάτι πολύ διαφορετικό, όχι μόνο σε βαθμό αλλά και σε είδος, από τις διανοητικές δυνάμεις των συνήθων ανθρώπων ή ακόμα από την πνευματική οξυδέρκεια άλλων. Η Θεοπνευστία των συγγραφέων της Βίβλου ήταν κάτι το μοναδικό ήταν ειδική άμεσος αξιόπιστος φέρουσα ζωή και εμπνέουσα τον εσωτερικό άνθρωπο.
3)«Θεοπνευστία» δεν είναι «υπαγόρευση». Πολλές περικοπές της Βίβλου υπαγορεύθηκαν κατά γράμμα απ’ τον Θεό. Τότε ο Θεός έθετε τα λόγια Του στο στόμα των συγγραφέων οι οποίοι τα πρόφεραν ακριβώς όπως Εκείνος τα
Έβαζε στα χείλη τους. Οι δέκα εντολές επί παραδείγματι ,εγράφησαν «με τον δάκτυλο του Θεού»
Έξοδος λα:18
18 ΚΑΙ έδωσε στον Μωυσή, αφού τελείωσε να μιλάει σ' αυτόν επάνω στο βουνό Σινά, δύο πλάκες τού μαρτυρίου, πέτρινες πλάκες, γραμμένες με το δάχτυλο του Θεού.
.....