Iδού έρχομαι ταχέως !!!
Η ΜΑΝΩΛΙΑ ΜΟΥ
06
Διά πολλών μαρτύρων...''
Ο ψευδεπίγραφος πόλεμος
Καταβάλλεται κάθε προσπάθεια ώστε να μην εισχωρεί στις σελίδες αυτές κανενός είδους φανατισμός. Για το λόγο αυτό αναδημοσιεύουμε από το περιοδικό "Πειραϊκή Εκκλησία" ένα ΣΟΒΑΡΟ άρθρο, που με σοφία και σαφήνεια μετατοπίζει την προσοχή από το ψευδοδίλημμα "ναι ή όχι στην αναγραφή του θρησκεύματος;" -στην παγίδα του οποίου παρασύρθηκαν και έπεσαν οι ιεράρχες- για να δείξει το αληθινό πρόβλημα με τις ηλεκτρονικές ταυτότητες, που επικεντρώνεται στο ότι κανείς πλην των κρατικών υπηρεσιών δε θα μπορεί να γνωρίζει ΤΙ ΘΑ ΠΕΡΙΕΧΕΤΑΙ ή τι θα μπορεί στη συνέχεια να προστεθεί, στη μαγνητική λωρίδα που θα διαθέτουν.
Πάρα πολλές φορές, σε σημείο υπερβολής, επαναλαμβάνει το βιβλίο της Αποκαλύψεως την φράση «και ο έχων ώτα...» ή «και ο έχων νουν...» κ.λπ., πράγμα το οποίο σημαίνει, ότι σε δύσκολους καιρούς, σαν τους σημερινούς, απαραίτητη προϋπόθεση - εφόδιο για την ερμηνεία των «σημείων» - γεγονότων αποτελεί η σκέψη, η σύνεση, η φρόνηση, και ο Φωτισμός θα συμπλήρωνε ο θεολόγος νους. Γνώμονας λοιπόν στην έρευνα και εξέταση ζητημάτων πρέπει να είναι η διερεύνηση της επιφάνειας, άλλά κυρίως του βάθους των πραγμάτων.
Μήπως λοιπόν στην προσπάθεια να εξωραϊστεί η χρήση των ηλεκτρονικών ταυτοτήτων προωθείται η δυνατότητα του κάθε ανεξέλεγκτου «αρμοδίου» ή μη, ακόμη και ηλεκτρονικού «πειρατή» από οποιοδήποτε μέρος της γης, να έχει στη διάθεσή του, μέσω της ηλεκτρονικής αποθήκευσης δεδομένων, ευαίσθητες προσωπικές πληροφορίες εκπληκτικής λεπτομερείας και σπουδαιότητας; Οποιοδήποτε καλόπιστο ή κακών διαθέσεων συλλογικό διευθυντήριο ή άνθρωπος, θα διαχειρίζεται στοιχεία και πληροφορίες που σχετίζονται και αφορούν από τις καταναλωτικές προτιμήσεις έως τις ασθένειες και τα «πιστεύω» καθενός, ο οποίος κατέχει ή μάλλον «κατέχεται» από ηλεκτρονική ταυτότητα.
Και ξεκινά ένας ψευδεπίγραφος «πόλεμος», και καλλιεργείται από τα Μ.Μ.Ε. πνεύμα συρράξεως μεταξύ του Κράτους και του πληρώματος της Εκκλησίας με θέμα το εάν χρειάζεται να περιέχεται στη νέα ταυτότητα το θρήσκευμα.
Αυτονόητο είναι, ότι με το ερώτημα αυτό θεωρείται de facto η αποδοχή των νέων ηλεκτρονικών ταυτοτήτων, γι’ αυτό και καλλιεργείται πνεύμα αντιπαλότητας για μια λεπτομέρεια, βασική μεν σχετική δε, αυτήν της αναγραφής ή μη του θρησκεύματος. Διότι οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ γνωρίζουν ότι, εφόσον θεσπιστεί η ηλεκτρονική ταυτότητα, το θρήσκευμα του κατόχου θα αποτελεί ένα από τα εκατομμύρια διά γυμνού οφθαλμού αόρατα -ορατά όμως από τα ειδικά μηχανήματα- στοιχεία που θα εμπεριέχονται a priori στον πολυψήφιο οριζόντιο αριθμό, την λωρίδα η οποία θα διατρέχει όλη την ταυτότητα, προσωπικά στοιχεία με διαβαθμισμένη πρόσβαση, τα οποία δεν αποκαλύπτονται στον ενδιαφερόμενο, ώστε να μην του παρέχεται η δυνατότητα ελέγχου και αλλαγής ψευδών ή και χαλκευμένων στοιχείων.
Άρα ο θόρυβος είναι τεχνητός, για να μην τεθεί υπό αμφισβήτηση η ίδια η απόκτηση και θέσπιση της ταυτότητας. Όσοι αγωνίζονται, και δικαίως, για την αναγραφή τού θρησκεύματος του κατόχου στις νέες ταυτότητες, ήδη έχουν ενδώσει και είναι θετικοί στην απόκτησή της. Μήπως oι «κουτόφραγκοι» Βρετανοί και Δανοί, επί πλέον δε και οι καθ’ ημάς Κύπριοι, που αρνήθηκαν τις ηλεκτρονικές ταυτότητες είναι ανόητοι ή μήπως έχουν έλλειμμα δημοκρατικότητας ή ακόμη προωθούν την διεθνή τρομοκρατία;
Η ηλεκτρονική ταυτότητα δεν αποτελεί απλώς ένα κρατικό έγγραφο, όπως αβασάνιστα και ύποπτα πολλοί υποστηρίζουν. Δεσμεύει ανεξέλεγκτα και υποθηκεύει αβασάνιστα το μέλλον των κατόχων της καθιστώντας τους έκθετους σε κάθε νόμιμο αλλά και παράνομο συμφέρον και δύναμη.ΤΟ ΑΝΘΟΣ ΤΗΣ
Πρόκειται για τον θρίαμβο του ρατσισμού, της κατηγοριοποίησης και κατάταξης των ανθρώπων, έννοιες, τις οποίες έχει ανάγκη διότι αποτελούν μέρος της ουσίας του και με τις οποίες ερωτοτροπεί και εφαρμόζει σε κάθε έκφανση της ζωής, της τέχνης και του πολιτισμού του ο νεόκοπος Δυτικός πολιτισμός, ένας πολιτισμός, ο οποίος αγνοεί συστηματικά και θεωρεί ουτοπία το ότι ο άνθρωπος είναι τρεπτός, δηλ. «προς τι μεν καλός, προς τι δε κακός», αρχή, η οποία διέπει όλα τα εγκόσμια και σαν αστραπή διαπερνά διαχρονικά το ελληνικό και μετέπειτα το Πατρικό πνεύμα. Ο πολιτισμός μας, που δεν είναι χθεσινός, θα καταδίκαζε ως ύποπτη και δόλια την σπουδή της θέσπισης και απόκτησης ηλεκτρονικών ταυτοτήτων.
Ήδη η εφαρμογή του συστήματος ηλεκτρονικών ταυτοτήτων, του οποίου μέρος μόνον αποτελεί η ατομική ηλεκτρονική ταυτότητα, ξεκίνησε με την συλλογή προσωπικών στοιχείων των υπηρετούντων στη Δημόσια Τάξη, οι οποίοι λόγω της φύσεως της υπηρεσίας των δεν μπορούν να αρνηθούν.
Δεν είναι ακόμη αργά για να ξυπνήσουμε, και μαζί να ενεργοποιηθεί η Εκκλησία μας, ώστε να ξεφύγουμε από το δόλωμα (δέλεαρ) του ψευδοδιλήμματος «αναγραφή ή όχι του θρησκεύματος στις νέες ηλεκτρονικές ταυτότητες» επιστρέφοντας στο πραγματικά ζητούμενο που είναι: "καθιέρωση - αποδοχή ή συνολική απόρριψη αυτού του είδους των ηλεκτρονικών ταυτοτήτων;».
Ο θόρυβος είναι τεχνητός, για να μην τεθεί υπό αμφισβήτηση η ίδια η απόκτηση και θέσπιση της ταυτότητας... Όσοι αγωνίζονται για την αναγραφή τού θρησκεύματος του κατόχου στις νέες ταυτότητες, ήδη έχουν ενδώσει και είναι θετικοί στην απόκτησή της.
Και το θέμα αυτό φέρει τόσες καίριες παραμέτρους και έχει τόσο σημαντικές διαστάσεις για την επιβίωση του πολιτισμού μας και της ιστορικής μας διάρκειας, ώστε να καταφύγουμε καλόπιστα, όπως ακριβώς και σε άλλες Ευρωπαϊκές χώρες, στην άμεση λαϊκή ετυμηγορία, σε δημοψήφισμα. (*)
(*) Άρθρο του θεολόγου κ. Π. Φραγκάκου στο Περιοδικό "Πειραϊκή Εκκλησία" (Ιούν. 2000, σελ. 22). Τίτλος στο πρωτότυπο "Ηλεκτρονικές ταυτότητες: Ναι ή Όχι;"
Ότι διαφωνούμε με την αναγραφή του θρησκεύματος στις ταυτότητες είναι σαφές και από την υπόλοιπη ύλη του τεύχους. Ότι, εντούτοις, υπάρχει πρακτικός κίνδυνος για την ελευθερία των πολιτών με την επιβολή των ηλεκτρονικών ταυτοτήτων, λίγοι το έχουν κατανοήσει και ελάχιστοι είναι εκείνοι που μιλούν γι' αυτόν. Αν το θέμα έμπαινε από την αρχή σ' αυτή τη βάση -και όχι στο ζήτημα της αναγραφής του θρησκεύματος- ο Αρχιεπίσκοπος θα είχε πολύ περισσότερους υποστηρικτές. Όπως όμως ενεργεί σήμερα, δικαιολογημένα κάποιοι αναρωτιούνται μήπως το όλο ζήτημα δεν είναι παρά μια συμπαιγνία που στοχεύει να παρασύρει τελικά το λαό στην αποδοχή των νέων ταυτοτήτων "με το θρήσκευμα" αλλά ...και όλα μαζί τα άλλα "μυστικά" του.
Πίσω από τις ταυτότητες
``Είναι αλήθεια ότι η κυβέρνηση είναι εκείνη που -εντελώς άστοχα- προκάλεσε τη συζήτηση των ταυτοτήτων. Η ηγεσία της Εκκλησίας, όμως, την εξέθρεψε και τη διόγκωσε. Έτσι, φωτίστηκε άλλη μια φορά μια πολύ απογοητευτική αδυναμία της Αυτοκέφαλης Εκκλησίας της Ελλάδος: αντί να επιμένει σε ένα στείρο, τυπικό και φορμαλιστικό, πολλές φορές ηθικά και δικαιικά αθέμιτο, εναγκαλισμό με το κράτος, οφείλει να ασχοληθεί με τα ουσιώδη θέματα των σχέσεών της με την ελληνική κοινωνία και την ελληνική πολιτεία^ οφείλει να αναπτύξει τις δικές της δυνάμεις πνευματικού και κοινωνικού κύρους και τη δική της οικονομική και οργανωτική οντότητα^ οφείλει να δραστηριοποιηθεί στο ευρύτερο πεδίο των ομόδοξων και ετερόδοξων Εκκλησιών. Οφείλει γενικά να αναπτύξει τη δραστηριότητα εκείνη που θα την καταστήσει ουσιαστικά αυτοκέφαλη και πραγματικά ανεξάρτητη οντότητα απέναντι στο κράτος, θα την απαλλάξει από αναχρονιστικές στρεβλώσεις και αγκυλώσεις και θα την ανυψώσει σε πηγή δύναμης για την Ορθοδοξία στον αγώνα επιβίωσης των πολιτισμών.''
Γ. Κασιμάτης, ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών
Εφημερίδα "ΤΟ ΒΗΜΑ" 30-6-2000
>>>>>>>>>>>>
