8—3--2017—ΤΕΤΑΡΤΗ
03-Ο ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ( Υπό Ανδρέα Τσαγκαλίδη
25
Η ΚΟΙΝΩΝΊΑ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ
«Μετά του Χριστού συνεσταυρώθην ζω δε ουχί πλέον εγώ αλλ’ ο Χριστός ζει εν εμοί καθ’ ο δε τώρα ζω εν σαρκί ζω εν τη πίστει του Υιού του θεού όστις με ηγάπησε και παρέδωκεν εαυτόν υπέρ εμού» (Γαλάτας β:20).
«Μετά του Χριστού συνεσταυρώθην» η σταύρωση του Χριστού του δεύτερου Αδάμ ήταν κατά κάποιον τρόπο η σταύρωση ολοκλήρου της ανθρωπότητας. Όλοι αντιπροσωπεύονται σ’ Αυτόν.
Είναι μεγάλη ανακάλυψη να γνωρίζω ότι έχω σταυρωθεί και εγώ για τις αμαρτίες μου πάνω στο Σταυρό του Χριστού. Την ανακάλυψη αυτή την κάνει η πίστη όταν το Ευαγγέλιο του
Χριστού γίνει πιστευτό. Το είδες εσύ αυτό και το δέχθηκες ότι ο Θεός εδέχθη το θάνατο του Μονογενούς Υιού Του ως δικό σου θάνατο για τις αμαρτίες σου για να μη ζήσης εσύ πλέον στην αμαρτία αλλά σε μια νέα ζωή που είναι δική σου ζωή μέσα σ’ Αυτόν; Ο Κύριος σταυρώθηκε περίπου δώδεκα μήνες πριν της μεταστροφής του Παύλου αλλά λέγει: «Μετά του Χριστού συνεσταυρώθην».
Ο Απόστολος δεν ομιλεί περί της δικής του σταυρώσεως σαν να την έκανε αυτός. Αυτοσταύρωσις είναι αδύνατη. Κανένας δεν μπορεί να βάλει τα καρφιά στα χέρια του στα πόδια του. προσταζόμεθα να σταυρώσουμε την σάρκα ομού (μαζί) και τα πάθη και τις επιθυμίες αλλά ποιος θα σταυρώσει το πνεύμα εκείνο που σηκώνεται εναντίον του Θεού και το σαρκικό εκείνο φρόνημα που είναι έχθρα στο Θεό; «Ταλαίπωρος άνθρωπος εγώ τις θέλει με ελευθερώσει εκ του σώματος του θανάτου τούτου; Ευχαριστώ τον Θεόν δια του Κυρίου Ιησού Χριστού». (Ρωμαίους ζ:24—25).
Δια του θανάτου που ο Χριστός απέθανε αυτός έγινε μια για πάντα θάνατος εν σχέσει με την αμαρτία.
(Ρωμαίους ς:10—11). Όχι μόνον οι αμαρτίες μας αλλά και ο αμαρτωλός εαυτός μας ήσαν μέσα στο μεγάλο απολυτρωτικό σχέδιο του θεού και καρφώθηκαν στο Σταυρό Του. και τώρα όχι εγώ «αλλ’ ο Χριστός ζει εν εμοί».
Μετά του Χριστού συνεσταυρώθην και έτσι πρέπει να λογαριάζω την αμαρτωλή μου φύση ως κεκρυμμένη υπό του Θεού στο Μονογενή Του Υιό πάνω στο καταραμένο ξύλο και ως θανατωμένη. Είμεθα νεκροί και η ζωή μας είναι τώρα κεκρυμμένη μετά του Χριστού εν τω Θεώ. Ευλογημένη παραδοξολογία –νεκροί και ήδη ζώντες!
Θαυμάσιο μυστήριο –ο Χριστός να ζει εντός μας. Όλοι όσοι πιστεύουν στον Ιησού Χριστό ως εξιλαστική τους θυσία ενώπιον του Θεού έχουν δια του αγίου Πνεύματος βαπτισθεί στο θάνατο Του και έγιναν μέτοχοι της αναστάσεως Του.
(Ρωμαίους σ: 3—5).
Δεν υπάρχει καμιά πιθανότης να γνωρίσουμε την δύναμη της αναστάσεως Του στις ψυχές μας εάν πρώτα δεν γίνομε μέτοχοι του Θανάτου Του. (Φιλιππισίους γ:10)
Όταν η μητέρα του Ιησού είδε τον Υιό της να πεθαίνει πάνω στο Σταυρό και όταν ο στρατιώτης «εκέντησε με λόγχην την πλευράν αυτού» τότε εκπληρώθηκαν τα προφητικά λόγια του γέρου Συμεών προς την Μαρία: «Και σου δε αυτής την ψυχήν ρομφαία θέλει διαπεράσει» (Λουκάς β:35). Αυτή επίσης είχε διαπεραστεί με ρομφαία επί του Σταυρού του Χριστού. Αλλά η ρομφαία που διαπέρασε την καρδιά της Μαρίας ήταν εντελώς διαφορετική ρομφαία που διαπέρασε την καρδιά του Χριστού.
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
......................................
