1—3--2017—ΤΕΤΑΡΤΗ
Ο ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ( Υπό Ανδρέα Τσαγκαλίδη
20
ΤΟ ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ
«Επειδή και οι Ιουδαίοι σημείον αιτούσι και οι Έλληνες σοφίαν ζητούσιν ημείς δε κηρύττομεν Χριστόν εσταυρωμένον εις μεν τους Ιουδαίους σκάνδαλον εις δε τους Έλληνας μωρίαν εις αυτούς όμως τους προσκεκλημένους Ιουδαίους τε και Έλληνας Χριστόν Θεού δύναμιν και Θεού σοφίαν»(Α΄ Κορινθίους α: 22—24).
 |
| Προσθήκη λεζάντας |
«Ως προς εμέ» λέγει ο Απόστολος Παύλος γράφοντας στους Γαλάτας«εάν κηρύττω περιτομήν» --ως μία προϋπόθεση της σωτηρίας για να ευχαριστήσω τους Ιουδαϊζοντες διδασκάλους- «διατί υποφέρω διωγμόν;» Γιατί διώκομαι από εκείνους οι οποίοι διδάσκουν ότι πρέπει να φυλάττουμε ολόκληρο το Νόμο του Μωϋσέως εάν θέλουμε να σωθούμε; Εάν είναι έτσι άρα καταργήθηκε το σκάνδαλο του Σταυρού(Γαλάτας ε:11).
Το συμπέρασμα είναι πού καθαρό ότι εάν δεν είμαστε πιστοί στην αλήθεια του θεού που αποκαλύπτεται στο σταυρό του Χριστού θα αποτελεί πάντοτε ένα σκάνδαλο και πρόσκομμα σε εκείνους που προσπαθούν να σωθούν με τα έργα τους.
ο Σταυρός διακηρύττει ελευθερία χωρίς τις πράξεις του Νόμου. Ο Νόμος είναι ένα αφεντικό του οποίου η υπηρεσία είναι ο ζυγός και η δουλεία (Γαλάτας ε:1). Αλλά ο Σταυρός του Χριστού δεν μπορεί να είναι τίποτε άλλο παρά ένας λίθος προσκόμματος στο δρόμο εκείνων που απορρίπτουν την κατά χάριν σωτηρία. Θα γίνει μία φοβερά πτώσης στην κόλαση όταν θα προσκόψεις στο Σταυρό Του. Κοιτάζοντας στην όψη αυτή του Σταυρού θα προσπαθήσουμε να απαντήσουμε σε δυό ερωτήσεις.
Η μία είναι:
1/. Γιατί ο Σταυρός του Χριστού είναι ένα πρόσκομμα;
Δεν ήταν αυτός που θα αφαιρούσε το πρόσκομμα της αμαρτίας
από το δρόμο μας; Γιατί ο Σταυρός τώρα θα γίνει ένα
πρόσκομμα;
Ο θάνατος πολύ σπανίως ελέχθη ότι ήταν ελκυστικός. Αλλά ο θάνατος του Σταυρού ήταν ο πιο αισχρός από όλους.
Ότι των ανθρώπων θα υπέφερε τον πιο επαίσχυντο (ντροπιαστικό) θάνατο είναι μία συγκλονιστική σκέψη σε κείνους που πιστεύουν σε ένα Κυβερνήτη του παντός και προνοητικό Προσωπικό Θεό. Ο Σταυρός ήταν το θανάσιμο πλήγμα για την ανθρώπινη υπερηφάνεια και κοσμική τιμή και δόξα. Και το να συναντηθείς με έναν με έναν ο οποίος υπέφερε πάνω στο Σταυρό ήταν να υποφέρεις τον χαμό.
Όταν το θείο μυστήριο του Σταυρού του Χριστού δεν γίνει πλήρως κατανοητό μας φαίνεται σαν αίσχος σαν ατύχημα ή ένα μαρτύριο—ένας που υπέφερε λόγω των αρχών του.
είναι γεγονός ότι πολλοί μπορεί να είναι πολύ θρησκευτικοί χωρίς να βλέπουν τίποτα το ελκυστικό στο σταυρό του Κυρίου και Σωτήρος μας. Μάλλον τον αποφεύγουν διότι κάθε σκιά Του είναι σκανδαλώδης γι’ αυτούς επειδή δεν υπάρχει μέρος γι’ Αυτόν στις καρδιές τους και στη ζωή τους.
Οι αρχιερείς οι γραμματείς και οι πρεσβύτεροι της εποχής εκείνης έκραξαν: «Ας καταβή από του Σταυρού και θέλομεν πιστεύσει εις Αυτόν»(Ματθαίος κζ:42). Όπως πολλοί σήμερα έτσι και εκείνοι τότε ήθελαν να είχαν ένα Χριστό χωρίς Σταυρό. Αλλά ο σταυρός και ο Χριστός στον ένδοξο σκοπό του Θεού έχουν καρφωθεί για πάντα. Δεν υπάρχει τώρα άλλος Χριστός που σταυρώθηκε. Ακόμα και στον Ουρανό είναι γνωστός ως «το Αρνίον το εσφαγμένον».
Όταν ο Κύριος Ιησούς αντιμετώπισε το Σταυρό μερικοί από τους μαθητάς Του τον εγκατέλειψαν και έφυγαν. Ο Σταυρός του Χριστού είναι ένα πρόσκομμα σε κείνους που ικανοποιούνται με μια ξερή θρησκευτική ζωή διότι εάν θα τον ακολουθήσουμε πλήρως πρέπει πρόθυμα να σταυρωθούμε κι’ εμείς μ’ Αυτόν. Ω! αυτή είναι η Πέτρα του σκανδάλου! Δεν θέλουμε τα μικρά αυτοκυβέρνητα πλοιάρια μας να ναυαγήσουν και να συντρίβουνε στο σχισμένο Βράχο των αιώνων. Αλλά εκείνος που θα χάσει τη ζωή του εδώ θα την βρει.
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
……..
3-ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΔΟΞΟΛΟΓΙΑ ΣΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΜΑΣ-
ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΑΓ. ΓΡΑΦΗΣ ΣΠΥΡΟΥ ΦΙΛΟΥ
2—3--2017—ΠΕΜΠΤΗ
Ο ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ( Υπό Ανδρέα Τσαγκαλίδη
21
ΤΟ ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ
Η επόμενη ερώτησης είναι:
2/. Σε ποιους είναι ο σταυρός του Χριστού πρόσκομμα;
Ο Παύλος κήρυττε Χριστό εσταυρωμένο – « εις τους Ιουδαίους
σκάνδαλον και εις τους Έλληνας μωρία». Οι Ιουδαίοι και οι Έλληνες μπορούν να παρουσιαστούν ως τυπικές και αντιπροσωπευτικές τάξεις. Η πρώτη τάξης είναι θρησκευτικά έργα και η Δευτέρα τάξης είναι η ανθρώπινη σοφία. Στους μεν ο Σταυρός του Χριστού είναι σκάνδαλο στους δε κάτι το γελοίο. Ούτε ο υπερήφανος θρησκευόμενος ούτε ο κατά κόσμον σοφός—μπορούν να προσπεράσουν τον σταυρό χωρίς να επηρεασθούν κατά κάποιον τρόπο απ’ αυτόν.
α/. Ποιος είναι ο Ιουδαίος; Ποιόν αντιπροσωπεύει;
Είναι ο άνθρωπος που μεγάλωσε και ανετράφη θρησκευτικώς που μπορεί να λέγει προσευχές που παρακολουθεί τακτικά την δημόσια λατρεία που δίδει από τα υπάρχοντα του στην Εκκλησία που είναι αρκετά ορθός στην πίστη του δεν έχει σχέσεις με μέθυσους με χαρτοπαίκτες και φέρει ένα άμεμπτο όνομα μεταξύ των φίλων του είναι ένας πολύ δίκαιος και θρησκευτικώς άνθρωπος. Αλλά ο Σταυρός του Χριστού σ’ αυτόν δεν έχει καμιά σημασία. Ίσως ν’ ακούσει περί αυτού και να τον θαυμάζει αλλά δεν μπορεί να δει τίποτα το αναγκαίο γι’ αυτόν. Ο Σταυρός είναι μια αποκάλυψης του ελέους του Θεού αλλ’ αυτός δεν χρειάζεται έλεος. Είναι μία διακήρυξης της δικαιοσύνης του Θεού αλλ’ αυτός είναι δίκαιος και δεν έχει ανάγκη από την δικαιοσύνη του Θεού. είναι μια προσφορά του πλούτου του Θεού αλλ’ αυτός δεν έχει ανάγκη από τίποτα.
Όταν η σημασία του Σταυρού τεθεί επάνω του αυτός σκοντάφτει διότι ο Σταυρός κάνει την αυτοδικαίωση του σαν «ρυπαρόν ιμάτιον» και οι προσευχές του φαίνονται χωρίς αξία και σημασία. Γι’ αυτόν το να δεχθεί το Σταυρό θα σήμαινε την σταύρωση της αγαθότητας του. Δεν υπάρχει κανένα «Εγώ»που πεθαίνει τόσο σκληρά όσο το «Εγώ».
Στον θρησκευτικό εγωιστή άνθρωπο ο Σταυρός του Χριστού είναι σκάνδαλο.
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
3-ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΔΟΞΟΛΟΓΙΑ ΣΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΜΑΣ-
ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΑΓ. ΓΡΑΦΗΣ ΣΠΥΡΟΥ ΦΙΛΟΥ
3—3--2017—ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ
Ο ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ( Υπό Ανδρέα Τσαγκαλίδη
22
ΤΟ ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ
β/. Ποιος είναι ο Έλληνας στον οποίο ο Σταυρός του Χριστού του είναι μωρία;
Ο Έλληνας αντιπροσωπεύει εκείνον ο οποίος επιδίδεται στην τέχνη στη φιλοσοφία και στις φυσικές επιστήμες. Όλα είναι καλά καθ’ αυτά αλλά όταν αυτά τα πράγματα γίνονται το αντικείμενο της ζωής και η ελπίδα για το μελλοντικό καλό ο Σταυρός του Χριστού γίνεται μωρία.
Στις ημέρες του Παύλου η Αθήνα ήταν «η πόλης των Σχολών και οι Ρωμαίοι νέοι που ήθελαν να διακριθούν έρχονταν στην Αθήνα για σπουδές. «Πάντες δε οι Αθηναίοι και οι επιδημούντες ξένοι εις ουδέν άλλο ηυκαίρουν παρά εις το να λέγωσι και να ακούωσι τι νεώτερον». (Πράξεις ιζ: 21). Αλλά όλη η ανθρώπινη εκπαίδευση και φιλοσοφία είναι εντελώς ανίκανες αφ’ εαυτών να εκτιμήσουν τον Σταυρό του Χριστού διότι δεν μπορεί η σάρκα να καυχηθεί στην παρουσία Του.
Κάθε παραγωγή και κατόρθωμα του ανθρώπου που είναι πνευματικός μαραίνεται και αποτυγχάνει με το πρώτο αντίκρισμα της δυνάμεως του Σταυρού. Σε όλους τους υλιστές και τους ορθολογιστές ο Σταυρός είναι μωρία διότι σ’ αυτούς είναι κάτι το ακατανόητο. Αλλά αυτό που είναι μωρία σ’ αυτούς είναι κάτι το ακατανόητο. Αλλά αυτό που είναι μωρία στα μάτια των κατά κόσμο σοφών που περπατούν στο φως του σπινθήρα του προσανάμματος τους είναι «εν έργο και αληθεία η Σοφία του Θεού». Το κήρυγμα του Εσταυρωμένου Χριστού είναι σε εκείνους που υπακούνε στην κλήση «Χριστός Θεού δύναμης και Θεού Σοφία». (Α΄ Κορινθίους α:24).
Σκέψου τώρα:
3/. Τι είναι πράγματι ο Σταυρός;
Όχι ο Σταυρός εκτός του Χριστού αλλά αντιπροσωπεύοντας αυτόν ο Οποίος εσταυρώθει.
α/. Είναι η δύναμης του Θεού.
Δεν είναι το κήρυγμα που είναι η δύναμης του Θεού αλλά ο «Σταυρωθείς Χριστός» που κηρύττεται. Ο σταυρός του Χριστού είναι η ενεργούμενη δύναμης του Θεού για τη σωτηρία του κόσμου. Όλη η δύναμης που ο Θεός μπορεί να φέρει δια της απολυτρώσεως των ανθρώπων από την αμαρτία και τον θάνατο είναι εδώ στο Σταυρό του Χριστού.
β/. Είναι το «υπερβάλλον μέγεθος της δυνάμεως Αυτού προς τους πιστεύοντας» (Εφεσίους α:19) Αυτός (ο Σταυρός) λαμβάνει την σώζουσα δύναμη του Θεού και αυτή η παντοδυναμία μπορεί να εργαστεί δια του θανάτου του Υιού Του.
Το να πιστεύεις στο θάνατο Του είναι σαν να τοποθετείς τον εαυτό
σου στο μέρος που θα μπορέσει να έλθει σε επαφή με τη δύναμη του Θεού που ελευθερώνει από όλη την ανομία και σώζει με μια αιώνια σωτηρία.
γ/. Είναι επίσης η σοφία του Θεού.
Μόνο μετά που θα πειραματισθούμε την σώζουσα δύναμη του Θεού δια του Σταυρού τότε θα δούμε πραγματικά να είναι «η σοφία του Θεού»--η αποκάλυψης της απείρου επιδεξιότητας. Το σχέδιο της ανθρώπινης απολυτρώσεως δια της δωρεάς του Υιού Του και του αίματος του Σταυρού Του ήταν μία αποκάλυψης της σοφίας και της αγάπης του Θεού.
Όταν λάβουμε έναν αληθινό οραματισμό του Εσταυρωμένου θα αναγκασθούμε να κράξουμε: «Ω! βάθος πλούτου και σοφίας και γνώσεως Θεού»! Το να καταφύγεις στο Σταυρό αυτόν είναι να θέσης τον αβοήθητο και αδύνατο εαυτό σου στη δύναμη Του –και την μωρία σου και άγνοια στη σοφία του. Τότε θα είσαι δυνατός και σοφός και ασφαλής εν Χριστώ Ιησού τω Κυρίω ημών.»Εις εμέ δε μη γένοιτο να καυχώμαι ειμή εις τον Σταυρόν του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού»(Γαλάτας ς:14).
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
03-ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΔΟΞΟΛΟΓΙΑ ΣΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΜΑΣ-
ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΑΓ. ΓΡΑΦΗΣ ΣΠΥΡΟΥ ΦΙΛΟΥ
4—3--2017—ΣΑΒΒΑΤΟ
21
03--Ο ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ
( Υπό Ανδρέα Τσαγκαλίδη)
==Ζ=
ΟΙ ΕΧΘΡΟΙ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ
Ο Παύλος είχε τέτοια καθαρή όραση της χάρητος και της δόξης του Σταυρού του Χριστού και μια τέτοια καθαρή άποψη της ενοχής και του κινδύνου εκείνων που ήταν εχθροί του Σταυρού ώστε δεν μπορούσε να μιλήσει γι’ αυτούς χωρίς ν’ αρχίσουν να τρέχουν τα δάκρυα από τα μάτια του. είναι φοβερό και τρομερό
Πράγμα να είσαι εχθρός της μεγαλύτερης από όλες τις αποκαλύψεις της αγάπης και της σοφία του Θεού.
Το να είσαι εχθρός του Σταυρού του Χριστού είναι σαν να είσαι εχθρός είναι σαν να είσαι εχθρός του Θεού ένας απειθής εναντίον του ελεήμονος θελήματος Του στο να σώσει τους ανθρώπους από τις αμαρτίες τους δια του θανάτου του Υιού Του.
Είναι πολλοί που τιμούν τον Κύριο ως βρέφος στη φάτνη αλλά
Τον αρνούνται στο Σταυρό.
Αγαπούν τους ύμνους της γεννήσεως αλλά δεν ενδιαφέρονται για τους ύμνους της απολυτρώσεως. Ίσως δεν είναι φανεροί εχθροί του Σταυρού αλλά τον αισχύνονται (ντρέπονται).
Αλλά μπορεί ένας να είναι εχθρός του θανάτου του Χριστού εφ’ όσον δεν είναι εχθρός της γεννήσεως Του;
Ο Χριστός γεννήθηκε για να πεθάνει. Ήρθε ακριβώς γι΄ αυτό το σκοπό. Να δώσει τον εαυτό Του ως θυσία για την αμαρτία. Οι εχθροί στους οποίους ο Απόστολος αναφέρεται εδώ ήταν στους Φιλιππισίους και είχαν περιέλθει κάτω από την επιρροή της αντινομιακής αιρέσεως. Έλεγαν δηλαδή ότι πίστευαν στο Χριστό αλλά ζούσαν μια ζωή μέσα στην αμαρτία και ακαθαρσία. Αγαπούσαν την αμαρτία και έτσι αποδεικνύονταν εχθροί του Σταυρού διότι ο σταυρός του Χριστού είναι εχθρός της αμαρτίας.
Το να αγαπάς την αμαρτία είναι σαν να προσκυνάς τη ρομφαία που διαπέρασε την ψυχή του Ιησού.
-Αν πίστευα πως το αίμα του Χριστού απομακρύνει από την αμαρτία είπε κάποιος τότε εγώ θα γέμιζα με αμαρτία.
Και συνομιλητής του απάντησε:
-Πόση αμαρτία χρειάζεται να γεμισθεί ο Χριστιανός;
Αλήθεια πόσο θα χρειαζόταν να ικανοποιήσει ένα άνθρωπο που το μισεί;
Θα κοιτάξουμε τώρα από πιο κοντά το αντικείμενο της έχθρας αυτής. Αυτοί είναι οι εχθροί του Σταυρού του Χριστού. Τι ο Σταυρός του Χριστού σημαίνει και πως μπορούν αυτοί να είναι εχθροί Του;
...........................
