02
Η ΔΕΥΤΕΡΑ ΕΛΕΥΣΗΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ 1ον
Πως εγράφη η Αγία Γραφή
Πριν μελετήσουμε το θέμα περί ελεύσεως του Χριστούείναι ανάγκη να γνωρίζουμε πως εγράφη η Αγία Γραφή.
Πρέπει δηλαδή να έχουμε ορθή γνώσι περί αυτού του θέματος. Υπάρχουν βέβαια ιδέες που αντίκεινται (εναντιώνονται) προς αυτό. Βέβαια όλα αυτά δεν μπορεί να είναι ορθά
Εμείς θα προσπαθήσουμε να βρούμε την ακριβή ιδέα μελετώντας τον λόγον του Θεού. μεταξύ των θεολόγων υπάρχουν τρεις διαφορετικές γνώμες επ’ αυτού (επάνω σ’ αυτό)
Η πρώτη γνώμη είναι οι Προφήται και οι απόστολοι άνευ της εμπνεύσεως του Αγίου Πνεύματος έγραψαν τα διάφορα βιβλία τους με τη δική τους ικανότητα.
Ασφαλώς δεν μπορούμε να δεχθούμε την ιδέα αυτή και ούτε την μελετούμε καθόλου.
Δεν δεύτερη γνώμη είναι ότι το Πνεύμα το Άγιο ναι μεν ενέπνευσε τους Προφήτες και τους αποστόλους αλλά ούτοι (αυτοί) έγραφαν σύμφωνα με το δικό τους τρόπο τα λόγια δηλαδή δεν ήταν κατά λέξιν η Θεοπνευστία αλλά στην ουσία.
Δηλαδή οι Απόστολοι χρησιμοποίησαν λέξεις και προτάσεις σύμφωνα με την δική τους κρίσι ανάλογα με την μόρφωση που είχαν και τις συνθήκες υπό τις οποίες ζούσαν.
Η Τρίτη γνώμη είναι ότι το Πνεύμα το Άγιο εις τους προφήτες και τους Αποστόλους ενέπνευσε την Θείαν γνώση δια να εκφράσουν δε αυτήν την γνώσιν έδιδε εις αυτούς
Τώρα θα προσπαθήσουμε να αποδείξουμε ότι μόνον η τελευταία γνώμη είναι η μόνη ακριβής και ορθή γνώμη διότι μόνο αυτή είναι σύμφωνη με τον Λόγον του Θεού.
Σε συμβουλεύω να πάρεις την Γραφή σου στα χέρια και όπως οι Βερροιείς εφάνησαν ευγενέστεροι των Θεσσαλονικέων και ερευνούσαν με επιμέλεια τας Γραφάς έτσι να κάνεις κι εσύ.
(Πράξης 17:11)
11 Αυτοί, όμως, ήσαν ευγενέστεροι από εκείνους στη Θεσσαλονίκη, επειδή δέχθηκαν τον λόγο με κάθε προθυμία, εξετάζοντας καθημερινά τις γραφές, αν έτσι έχουν αυτά.
Ας προσέξουμε πρώτα την ομολογία των κάτωθι μαρτύρων.
Α/ Μωϋσής:
Έξοδος 4:10-20. Ο Θεός είπε στον Μωϋσή: « Ύπαγε λοιπόν τώρα και εγώ θέλω είσθαι μετά του στόματός σου και θέλω σε διδάξει ότι μέλλεις να λαλήσεις».
10 Και ο Μωυσής είπε στον Κύριο: Παρακαλώ, Κύριε· εγώ δεν είμαι άνθρωπος του λόγου ούτε από χθες ούτε από προχθές, ούτε από τη στιγμή που μίλησες στον δούλο σου· αλλά, είμαι βραδύστομος και βραδύγλωσσος.
11 Και ο Κύριος του είπε: Ποιος έδωσε στόμα στον άνθρωπο; Ή, ποιος έκανε τον άλαλο ή τον κουφό ή εκείνον που βλέπει ή τον τυφλό; Όχι εγώ ο Κύριος;…
.. 14 Και ο θυμός τού Κυρίου άναψε ενάντια στον Μωυσή· και είπε: Δεν υπάρχει ο Ααρών ο αδελφός σου ο Λευίτης; Ξέρω ότι αυτός μπορεί να μιλάει καλά· και μάλιστα, δες, βγαίνει σε συνάντησή σου, και όταν σε δει, θα χαρεί στην καρδιά του·
15 εσύ, λοιπόν, θα μιλάς σ' αυτόν, και θα βάζεις τα λόγια στο στόμα του· κι εγώ θα είμαι μαζί με το στόμα σου, και με το στόμα εκείνου, και θα σας διδάξω ό,τι πρέπει να κάνετε:
16 Κι αυτός θα μιλάει στον λαό αντί για σένα· κι αυτός θα είναι σε σένα αντί για στόμα, ενώ εσύ θα είσαι σ' αυτόν αντί για Θεός·
17 πάρε, όμως, στο χέρι σου αυτή τη ράβδο, με την οποία θα κάνεις τα σημεία…
…19 Και ο Κύριος είπε στον Μωυσή στη Μαδιάμ: Πήγαινε, επίστρεψε στην Αίγυπτο· επειδή, πέθαναν όλοι οι άνθρωποι εκείνοι που ζητούσαν την ψυχή σου.
20 Τότε, παίρνοντας ο Μωυσής τη γυναίκα του, και τα παιδιά του, και αφού τα κάθισε επάνω σε γαϊδούρια, επέστρεψε στη γη της Αιγύπτου· και ο Μωυσής πήρε τη ράβδο τού Θεού στο χέρι του.
Επίσης έξοδος στο κεφάλαιο 34:27 έξοδος διαβάζουμε:
«Και είπε Κύριος προς τον Μωϋσήν. Γράψον εις σεαυτόν τους λόγους τούτους διότι κατά τους λόγους τούτουςέκαμα διαθήκην προς σε και προς τον Ισραήλ».
27 ΚΑΙ ο Κύριος είπε στον Μωυσή: Γράψε για τον εαυτό σου αυτά τα λόγια· επειδή, σύμφωνα με τα λόγια αυτά έκανα διαθήκη σε σένα, και στον Ισραήλ.
Β/ Δαβίδ: Β΄ Σαμουήλ 23:2. «Πνεύμα Κυρίου ελάλησε δι’ εμού και ο Λόγος αυτού ήλθεν επί της γλώσσης μου».
2 Το Πνεύμα τού Κυρίου μίλησε μέσα από μένα, και ο λόγος του ήρθε επάνω στη γλώσσα μου.
Γ/ Σολομών: Παροιμίες 30:5-6 «Πας ο λόγος του Θεού είναι δεδοκιμασμένος είναι ασπίς εις τους πεποιθότας επ’ αυτόν. Μη προσθέσης εις λόγους αυτού. Μήποτε σε ελέγξει και ευρεθείς ψεύτης».
5 Κάθε λόγος τού Θεού είναι δοκιμασμένος· είναι ασπίδα σ' εκείνους που εμπιστεύονται σ' αυτόν.
6 Μη προσθέσεις στα λόγια του· μήπως σε ελέγξει, και βρεθείς ψεύτης.
ΙΔΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ ΕΠΙ ΝΕΦΕΛΑΙΣ
(υπό αιδεσιμότ.Χαράλαμπου Μποσταντζόγλου)
«Μακάριος ο αναγιγνώσκων και οι
ακούοντες τους λόγους της προφητείας και
φυλάττοντες τα γεγραμμένα εν αυτή διότι
ο καιρός είναι πλησίον».
(Αποκάλυψης 1: 3).
3 Μακάριος ο αναγινώσκων και οι ακούοντες τους λόγους της προφητείας και φυλάττοντες τα γεγραμμένα εν αυτή· διότι ο καιρός είναι πλησίον.
«»»»»»»»»»»»»»»»»
Εξεδόθη το 1909==Μετάφρασης εκ της Τουρκικής.
Συμβουλή του αντιγράφων να επιβεβαιώνεται τα εδάφια διότι αρκετά τα δίνει το βιβλίο λάθος ίσως να είναι τυπογραφικά λάθη. Πάντως όσα μπόρεσα τα διόρθωσα. Και άλλα τα προσπέρασα.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΜΠΟΣΤΑΝΤΖΟΓΛΟΥ
ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΣ
Η καρδιά μου είναι πλήρης χαράς διότι η Μελέτη περί της δευτέρας Ελεύσεως του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού βρήκε απήχηση στις καρδιές των πιστών.
Περί της σπουδαιότητας της αλήθειας της μελέτης τούτης αν και αναφέρεται εις το παρόν βιβλίο εν τούτοις θέλω να πω ολίγα τινά δηλαδή πως επέδρασε η αλήθεια αυτή στην ατομική μου ζωή.
Προ πέντε ετών περίπου στο έτος 1905 άρχισα τη μελέτη της αλήθειας του Χριστού.
Όταν προχωρούσα στη μελέτηαυτή απόλαυσα ευλογίες τις οποίες είναι αδύνατο να περιγράψω. Το νου μου την διάνοια μου την καρδιά μου και τα αισθήματά μου ανεβίβασεν η μελέτη αυτή εις ανώτερα επίπεδα.
Η Γραφή την οποία μελετούσα δεν ήταν πλέον για μένα κάτι το κρυμμένο αλλά με αποκαλύφθηκε – όπως προσεύχεται ο Παύλος δια τους Εφεσίους.
(Εφεσίους 1:17-18)
17 διά να σας δώση ο Θεός του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, ο Πατήρ της δόξης, πνεύμα σοφίας και αποκαλύψεως εις επίγνωσιν αυτού,
18 ώστε να φωτισθώσιν οι οφθαλμοί του νοός σας, εις το να γνωρίσητε ποία είναι η ελπίς της προσκλήσεως αυτού, και τις ο πλούτος της δόξης της κληρονομίας αυτού εις τους αγίους,
Με μεγάλην συγκίνηση άφησα την Βίβλο την οποία κρατούσα στα χέρια μου και μελετούσα και με κατάνυξην είπα «Τι θαυμαστόν Βιβλίο είναι τούτο»!
Μετά την αναγέννηση μου η συστηματική μελέτη της αλήθειας του βιβλίου τούτου «Περί της Δευτέρας ελεύσεως του Σωτήρα»τέτοια πνευματική πρόοδο μου έφερε ώστε η γνώσης μου περίσσευσε με θεία δύναμη με περιέβαλε. Η αλήθεια ότι ο Σωτήρ μου θα παρουσιασθεί αιφνιδίως δια την σωτηρίαν αθανάτων ψυχών με ωθούσε με περισσότερον ζήλον εις προσευχήν εις αφιέρωση και εις δράσι.
Πολλάκις σκεπτόμουν ότι όταν ο Χριστός έλθη που και πως θα με εύρη. Η σκέψης αυτή με υποχρέωσε να μένω άγρυπνος και έβαζε βάρος στην καρδιά μου δια τους αμαρτωλούς.
Όπου και αν κήρυξα περί του θέματος τούτου η ενέργεια του Αγίου πνεύματος ήταν μεγάλη για την αφύπνιση (ξύπνημα)των πιστών ώστε να οπλιστούν με την πανοπλία του Θεού.
Το γεγονός τούτο με ώθησε να γράψω τις αλήθειες τούτες σε βιβλίο για να φθάσει σε χέρια πολλών ανθρώπων.
Με την πεποίθηση ότι το βιβλίο τούτο θα γίνει ευλογία σε πολλές ψυχές άρχισα στην Ταρσό της Κιλικίας την 10ην Ιουλίου 1908 να το γράφω.
Ένα χρόνο περίπου διήρκεσε η συγγραφή του διότι κατά το διάστημα αυτό επισκεπτόμουν διάφορες Εκκλησίες και συναθροίσεις και έτσι γίνονταν συμμελέτη επί των αληθειών αυτών με μεγαλύτερη επιμέλεια.
Τέλος την 1ην Αυγούστου 1909 βρέθηκα εις Κωνσταντινούπολη όταν τελείωσα το έργον και τυπώθηκε σε βιβλίο.
Αφιερώνεται το βιβλίο τούτο με προσευχή και την πεποίθηση ότι όποιος μελετήσει προσοχή το περιεχόμενο του θα ευλογηθεί
(Ρωμαίους 8: 18)
18 Επειδή, θεωρώ ότι τα παθήματα του παρόντα καιρού δεν είναι άξια να συγκριθούν με τη δόξα που πρόκειται να αποκαλυφθεί σε μας.
Χαράλαμπος Μποσταντζόγλου.
«»»»»»»»»»»»»»»»»
