ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ. ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΜΙΛΗΣΕ ΣΤΙΣ ΚΑΡΔΙΕΣ ΜΑΣ
30 …. Μήπως όλοι μιλούν γλώσσες….;
Μήπως την ημέρα της Πεντηκοστής οι τρεις
Πράξεις β: 41-42
χιλιάδες που επέστρεψαν στον Κύριο λάλησαν γλώσσες;
41 Εκείνοι, λοιπόν, αφού με χαρά δέχθηκαν τον λόγο του, βαπτίστηκαν· και προστέθηκαν εκείνη την ημέρα περίπου 3.000 ψυχές.
42 Και έμεναν σταθερά στη διδασκαλία των αποστόλων, και στην κοινωνία, και στην κοπή τού άρτου και στις προσευχές.
Και Πράξεις δ:4
4 Πολλοί, μάλιστα, από εκείνους που άκουσαν τον λόγο πίστεψαν· και ο αριθμός των ανδρών έγινε περίπου 5.000.
Ο ευνούχος της Κανδάκης μίλησε γλώσσες;
Πράξεις η:37-38-39
37 Και ο Φίλιππος είπε: Αν πιστεύεις με όλη σου την καρδιά, μπορείς. Και αποκρινόμενος είπε: Πιστεύω ότι ο Ιησούς Χριστός είναι ο Υιός τού Θεού.
38 Και πρόσταξε να σταθεί η άμαξα· και κατέβηκαν και οι δύο στο νερό, ο Φίλιππος και ο ευνούχος· και τον βάπτισε.
39 Και όταν ανέβηκαν από το νερό, το Πνεύμα τού Κυρίου άρπαξε τον Φίλιππο, και ο ευνούχος δεν τον είδε πλέον, αλλά πορευόταν τον δρόμο του χαίροντας.
Οι Σαμαρείτες όταν επέστρεψαν στο Χριστό μίλησαν γλώσσες;
Πράξεις η: 14-17
14 Και οι απόστολοι, που ήσαν στα Ιεροσόλυμα, όταν άκουσαν ότι η Σαμάρεια δέχθηκε τον λόγο τού Θεού, έστειλαν σ' αυτούς τον Πέτρο και τον Ιωάννη·
15 οι οποίοι, αφού κατέβηκαν, προσευχήθηκαν γι' αυτούς, για να λάβουν Πνεύμα Άγιο.
16 Επειδή, δεν είχε ακόμα επιπέσει σε κανέναν απ' αυτούς, αλλά ήσαν μονάχα βαπτισμένοι στο όνομα του Κυρίου Ιησού.
17 Τότε, έβαζαν επάνω τους τα χέρια, και έπαιρναν Πνεύμα Άγιο.
Μήπως ο Απόστολος Παύλος όταν επέστρεψε στο Χριστό μίλησε γλώσσα;
Πράξεις θ:17-20
Δεν απορρίπτουμε το χάρισμα των γλωσσών. Κάθε άλλο!! πάντως επ’ ουδενί λόγω δεχόμεθα ότι όποιοι δεν μιλούν γλώσσες δεν είναι βαπτισμένοι δι Αγίου Πνεύματος.
Μια απλή ανάγνωσης της: Α΄ Κορινθίους ιβ:11 μας πείθει ότι είμαστε εν δικαίω(έχουμε δίκιο) και στο εδάφιο βεβαιώνεται: ¨Πάν5α ταύτα ενεργεί εν και το αυτό Πνευμα διανέμον ιδία εις έκαστον καθώς θέλει».
Για να πεισθεί κάθε ένας ότι το Άγιο Πνεύμα ήλθε στον κόσμο για να μένει με τους ανθρώπους αναφέρομε εν αναλύσει τα εξής:
Όπως κατά την γέννηση του Ιησού Χριστού παρουσιάσθηκαν σημεία στον ουρανό και στην γη έτσι και κατά την έλευση του Αγίου Πνεύματος παρουσιάστηκαν φαινόμενα που μπορούν να πείσουν και τον πιο δύσπιστο άνθρωπο. Το Πνεύμα ήλθε σαν αέρας βιαίως φερόμενος σαν πύρινες γλώσσες κλπ.
Στην πρώτη Τα εκείνη περίπτωση που εμφανίσθηκε επεσκέφθη τους Αποστόλους και τους Ιουδαίους.
Κατόπιν επεσκέφθη τον Κορνήλιο και τούτο διότι ήθελε ο Θεός να πείσει τους Εθνικούς ότι δεν έγινε διότι προσωπολήπτης και έτσι όλοι οι άνθρωποι να βεβαιωθούν ότι ο Θεός τους ευνοεί εξ’ ίσου.
Πράξεις ι: 44-48
42 και παρήγγειλεν εις ημάς να κηρύξωμεν προς τον λαόν και να μαρτυρήσωμεν ότι αυτός είναι ο ωρισμένος υπό του Θεού κριτής ζώντων και νεκρών.
43 Εις τούτον πάντες οι προφήται μαρτυρούσιν, ότι διά του ονόματος αυτού θέλει λάβει άφεσιν αμαρτιών πας ο πιστεύων εις αυτόν.
44 Ενώ έτι ελάλει ο Πέτρος τους λόγους τούτους, επήλθε το Πνεύμα το Άγιον επί πάντας τους ακούοντας τον λόγον.
45 Και εξεπλάγησαν οι εκ περιτομής πιστοί, όσοι ήλθον μετά του Πέτρου, ότι η δωρεά του Αγίου Πνεύματος εξεχύθη και επί τα έθνη·
46 διότι ήκουον αυτούς λαλούντας γλώσσας και μεγαλύνοντας τον Θεόν. Τότε απεκρίθη ο Πέτρος·
47 Μήπως δύναταί τις να εμποδίση το ύδωρ, ώστε να μη βαπτισθώσιν ούτοι, οίτινες έλαβον το Πνεύμα το Άγιον καθώς και ημείς;
48 Και προσέταξεν αυτούς να βαπτισθώσιν εις το όνομα του Κυρίου. Τότε παρεκάλεσαν αυτόν να διαμείνη ημέρας τινάς.
Πράξεις ια:1-18
1 Ήκουσαν δε οι απόστολοι και οι αδελφοί οι όντες εν τη Ιουδαία ότι και τα έθνη εδέχθησαν τον λόγον του Θεού.
2 Και ότε ανέβη ο Πέτρος εις Ιεροσόλυμα, εφιλονείκουν μετ' αυτού οι εκ περιτομής,
3 λέγοντες ότι Εισήλθες προς ανθρώπους απεριτμήτους και συνέφαγες μετ' αυτών.
4 Ο δε Πέτρος ήρχισε και εξέθετε προς αυτούς τα γενόμενα κατά σειράν, λέγων·
5 Εγώ ήμην προσευχόμενος εν τη πόλει Ιόππη, και είδον όραμα εν εκστάσει, σκεύος τι καταβαίνον ως σινδόνα μεγάλην, ήτις δεδεμένη από των τεσσάρων άκρων κατεβιβάζετο εκ του ουρανού και ήλθε μέχρις εμού·
6 εις την οποίαν ατενίσας παρετήρουν και είδον τα τετράποδα της γης και τα θηρία και τα ερπετά και τα πετεινά του ουρανού.
7 Και ήκουσα φωνήν λέγουσαν προς εμέ· Σηκωθείς, Πέτρε, σφάξον και φάγε.
8 Και είπον· Μη γένοιτο, Κύριε, διότι ουδέν βέβηλον ή ακάθαρτον εισήλθε ποτέ εις το στόμα μου.
9 Και η φωνή μοι απεκρίθη εκ δευτέρου εκ του ουρανού· Όσα ο Θεός εκαθάρισε, συ μη λέγε βέβηλα.
10 Έγεινε δε τούτο τρίς, και πάλιν ανεσύρθησαν άπαντα εις τον ουρανόν.
11 Και ιδού, τη αυτή ώρα τρεις άνθρωποι έφθασαν εις την οικίαν, εν ή ήμην, απεσταλμένοι προς εμέ από Καισαρείας.
12 Είπε δε προς εμέ το Πνεύμα να υπάγω μετ' αυτών, μηδόλως διστάζων. Ήλθον δε μετ' εμού και οι εξ ούτοι αδελφοί, και εισήλθομεν εις τον οίκον του ανθρώπου,
13 και απήγγειλε προς ημάς πως είδε τον άγγελον εν τω οίκω αυτού, ότι εστάθη και είπε προς αυτόν· Απόστειλον ανθρώπους εις Ιόππην και προσκάλεσον τον Σίμωνα τον επονομαζόμενον Πέτρον,
14 όστις θέλει λαλήσει προς σε λόγους, δι' ων θέλεις σωθή συ και πας ο οίκός σου.
15 Και ενώ ήρχισα να λαλώ, το Πνεύμα το Άγιον επήλθεν επ' αυτούς καθώς και εφ' ημάς κατ' αρχάς.
16 Τότε ενεθυμήθην τον λόγον του Κυρίου, ότι έλεγεν· Ιωάννης μεν εβάπτισεν εν ύδατι, σεις όμως θέλετε βαπτισθή εν Πνεύματι Αγίω.
17 Εάν λοιπόν ο Θεός έδωκεν εις αυτούς την ίσην δωρεάν ως και εις ημάς, διότι επίστευσαν εις τον Κύριον Ιησούν Χριστόν, εγώ τις ήμην ώστε να δυνηθώ να εμποδίσω τον Θεόν;
18 Ακούσαντες δε ταύτα ησύχασαν και εδόξαζον τον Θεόν, λέγοντες· Και εις τα έθνη λοιπόν έδωκεν ο Θεός την μετάνοιαν εις ζωήν.
Ο Απ. Παύλος αναφέρει τα σχετικά με τις γλώσσες κατά θαυμαστόν τρόπον στην α΄ Κορινθίους ιδ:
Και εδώ υπάρχουν όλα τα σχετικά με την ομιλία γλωσσών .
Πάντως δεν πρέπει να διαφεύγει της προσοχής κανενός ότι εκεί εργάζεται ο Θεός δια του Αγίου Πνεύματος εκεί παράλληλα και ανάλογα εργάζεται και ο διάβολος.
Δυστυχώς οι Κορίνθιοι έδωσαν τόπο στον διάβολο που με τις ενέργειες του έφερε σύγχυση και τους έκαμε να ξεχάσουν ότι ο λόγος του Θεού προτρέπει «Πάντα ας γίνονται ευσχημόνως και κατά την τάξιν»
Α΄ Κορινθίους ιδ:33-40
33 διότι ο Θεός δεν είναι ακαταστασίας, αλλ' ειρήνης. Καθώς εν πάσαις ταις εκκλησίαις των αγίων.
34 Αι γυναίκές σας ας σιωπώσιν εν ταις εκκλησίαις· διότι δεν είναι συγκεχωρημένον εις αυτάς να λαλώσιν, αλλά να υποτάσσωνται, καθώς και ο νόμος λέγει.
35 Αλλ' εάν θέλωσι να μάθωσι τι, ας ερωτώσιν εν τω οίκω τους άνδρας αυτών· διότι αισχρόν είναι εις γυναίκας να λαλώσιν εν εκκλησία.
36 Μήπως από σας εξήλθεν ο λόγος του Θεού, ή εις σας μόνους κατήντησεν;
37 Εάν τις νομίζει ότι είναι προφήτης ή πνευματικός, ας μάθη εκείνα τα οποία γράφω προς εσάς, ότι είναι εντολαί του Κυρίου.
38 αλλ' εάν τις αγνοεί, ας αγνοεί.
39 Ώστε, αδελφοί, ζητείτε μετά ζήλου το προφητεύειν, και το λαλιών γλώσσας μη εμποδίζετε·
40 πάντα ας γίνονται ευσχημόνως και κατά τάξιν.
>>.
Και αγόμενα στο συμπέρασμα ότι «το ομολείν γλώσσες καλόν είναι». Αλλά κατά τον Απ. Παύλον «μάλλον το καλύτερον είναι το να προφητεύαμε»
Α΄ Κορινθίους ιδ:3
3 ο δε προφητεύων λαλεί προς ανθρώπους εις οικοδομήν και προτροπή και παρηγορίαν.
Πρέπει να μελετήσουμε σχετικά χωρία από την Καινή διαθήκη ώστε να διακρίνουμε τα Αποστολικά χαρίσματα.
Στο πρώτο κεφάλαιο των Πράξεων διαβάζουμε ότι ο Απ. Πέτρος θεώρησε καλό κατ αναγκαίο να συμπληρωθεί ο αριθμός των αποστόλων για να γίνουν δώδεκα. Και οι πιστοί υπέδειξαν σαν υποψήφιους τους μαθητές Ιούστο και Ματθία μεταξύ των οποίων να εκλεγεί ο ένας για να πληρώσει την θέσιν του εκλιπόντος Ιούδα του Ισκαριώτη.
Αφού έγινε προσευχή ακολούθησε κλήρωσης και ευνοήθηκε ο Ματθίας.
Όμως η ενέργεια αυτή θεωρείται βεβιασμένη επειδή ο θεός είχε στο σχέδιο Του να καταλάβει την θέση του δωδέκατου αποστόλου ο Παύλος. Και αυτή είναι η δήλωσης του Παύλου: «Δεν είμαι απόστολος; Δεν είμαι ελεύθερος; Δεν είδα τον Ιησούν Χριστόν τον Κύριον ημών:» Α΄ Κορινθίους θ:1
1 Δεν είμαι απόστολος; δεν είμαι ελεύθερος; δεν είδον τον Ιησούν Χριστόν τον Κύριον ημών; δεν είσθε σεις το έργον μου εν Κυρίω;
Στην Αποκάλυψη κα:14 διαβάζουμε ότι τα τείχη της πόλεως είχαν 12θεμέλια και επάνω τους γραμμένα τα ονόματα των 12 αποστόλων. Καθ’ όλην την αιωνιότητα δώδεκα θα είναι τα αποστολικά ονόματα.
Κατά τη διανομή των χαρισμάτων πρώτο έρχεται το αποστολικό χάρισμα ώστε ο αριθμός δώδεκα δεν πρόκειται ποτέ να μετατραπεί.
Εκατομμύρια ανθρώπων διαλέχτηκαν και διακονούν στον αμπελώνα του Κυρίου. κανένας όμως από τη στρατιά των εκλεκτών δεν μπορεί να διεκδικήσει τίτλο αποστόλου.
Οι απόστολοι ήταν άνθρωποι που διακρίνονταν για τα ειδικά χαρίσματα με τα οποία είχαν προικιστεί.
Β΄ Κορινθίους ιβ:12
12 Τα μεν σημεία του αποστόλου ενηργήθησαν μεταξύ σας εν πάση υπομονή, διά θαυμάτων και τεραστίων και δυνάμεων.
Πράξεις ιθ: όλο το κεφάλαιο διάβασμα και:
Πράξεις ια:12
12 Είπε δε προς εμέ το Πνεύμα να υπάγω μετ' αυτών, μηδόλως διστάζων. Ήλθον δε μετ' εμού και οι εξ ούτοι αδελφοί, και εισήλθομεν εις τον οίκον του ανθρώπου,
Ρωμαίους ιε: 19
19 με δύναμιν σημείων και τεράτων, με δύναμιν του Πνεύματος του Θεού, ώστε από Ιερουσαλήμ και κύκλω μέχρι της Ιλλυρίας ξεπλήρωσα το κήρυγμα του ευαγγελίου του Χριστού,
Κανένας δεν μπορεί να αντιποιηθεί τα αποστολικά χαρίσματα. Αδιάβλητο γραφικό επιχείρημα είναι το Πράξεις ιθ:13-16
13 Και τινές από των περιερχομένων εξορκιστών Ιουδαίων επεχείρησαν να προφέρωσιν επί τους έχοντας τα πνεύματα τα πονηρά το όνομα του Κυρίου Ιησού, λέγοντες· Σας ορκίζομεν εις τον Ιησούν, τον οποίον ο Παύλος κηρύττει.
14 Και οι πράττοντες τούτο ήσαν επτά τινές υιοί Ιουδαίου αρχιερέως ονομαζομένου Σκευά.
15 Αποκριθέν δε το πνεύμα το πονηρόν, είπε· Τον Ιησούν γνωρίζω και τον Παύλον εξεύρω· σεις δε τίνες είσθε;
16 Και πηδήσας επ' αυτούς ο άνθρωπος, εις τον οποίον ήτο το πνεύμα το πονηρόν, και νικήσας αυτούς, ίσχυσε κατ' αυτών, ώστε γυμνοί και τραυματισμένοι έφυγαν εκ του οίκου εκείνου.
Επίσης οι Απόστολοι είναι εκείνοι που συνέγραψαν την Αγία Γραφή οδηγηθέντες υπό του Αγίου Πνεύματος. Και αυτός ήταν και θα είναι ο λόγος για τον οποίο το Άγιο Τούτο βιβλίο είναι αδιάβλητο.
Β΄ Πέτρου α: 20-21
20 τούτο πρώτον εξεύροντες, ότι ουδεμία προφητεία της γραφής γίνεται εξ ιδίας του προφητεύοντος διασαφήσεως·
21 διότι δεν ήλθε ποτέ προφητεία εκ θελήματος ανθρώπου, αλλ' υπό του Πνεύματος του Αγίου κινούμενοι ελάλησαν οι άγιοι άνθρωποι του Θεού.
Και τέλος οι Απόστολοι ήταν οι μοναδικοί άνθρωποι που κατά θείαν οικονομία είχαν το προνόμιο να έχουν εξουσία πάνω στην εκκλησία του Χριστού.
Β΄ Κορινθίους ι:8
8 Διότι εάν και περισσότερο τι καυχηθώ διά την εξουσίαν ημών, την οποίαν έδωκεν εις ημάς ο Κύριος εις οικοδομήν και ουχί εις καθαίρεση σας, δεν θέλω αισχυνθεί,
Β΄ κορινθίους ιγ: 10
10 Διά τούτο ταύτα γράφω απών, διά να μη φερθώ αποτόμως παρών κατά την εξουσίαν, την οποίαν μοι έδωκεν ο Κύριος προς οικοδομήν και ουχί προς καθαίρεσιν.
ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ
ΑΜΗΝ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΝΑ ΑΠΟΔΩΣΕΙ ΜΕΣΑ ΜΑΣ ΔΙΑ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΑΓΙΟΥ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ
