01--ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ-ΤΥΧΙΚΟΣ ΙΟΥΛΙΟΣ-ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ—2003
01
ΕΠΙΛΟΓΕΣ
Αμαρτωλοί κατέλαβαν
τον Παράδεισο
Εκαναν
μεγάλους σταυρούς. Βαθιές μετάνοιες. Ατέλειωτες προσευχές. Κόβονταν για τα
ράσα, τα γένια και τα μαλλιά. ~Eκριναν τους πάντες και τα πάντα. Τα ήξεραν όλα.
Νόμισαν, ότι είχαν την “εξ αποκαλύψεως αλήθεια”... Ήσαν καλύτεροι άπ’ όλους.
Χτύπησε την πόρτα τους ο θάνατος. Άνοιξε η πόρτα για την άλλη ζωή.
Έτρεχαν βιαστικοί να
μπουν στον Παράδεισο.
Αλίμονο!!!
«Ουκ ην τόπος εν τω καταλύματι». Είχαν καταλάβει τον Παράδεισο οι αμαρτωλοί.
Τους
τα είχε ειπεί ο Χριστός. Μα δεν Τον άκουσαν. «Oι τελώναι και αι πόρνοι
προάγουσιν υμάς εις την Βασιλείαν του Θεού», οι τελώνες και οι πόρνες θα μπουν
πριν από σας στην Βασιλείαν τού Θεού (Ματθ. 21/κα/31).
Παράδοξο!
Απαράδεκτο! Πώς είναι δυνατό αυτό; φωνάζουν. Πώς μπορεί να είναι οι αμαρτωλοί
μέσα στον Παράδεισο κι εμείς απ’ έξω;
Πέρασαν
όλη τους τη ζωή με προσευχές και κομποσχοίνια και θαυμάζοντας τους εαυτούς
τους. Ξέχασαν όμως βασικά πράγματα. Ξέχασαν την μετάνοια. Το ίδιο δεν έκαμε κι
ο Φαρισαίος; Ξέχασαν το «Μη κρίνετε ίνα μη κριθήτε». Ξέχασαν να διορθώσουν τις
αδικίες, όπως σωστά έκανε ό Ζακχαίος. Ξέχασαν το «Ουδείς αναμάρτητος». (...)
Ακούστε
Χριστιανοί. Στον Παράδεισο έκτός από τον Χριστό κανείς άλλος αναμάρτητος δεν
μπήκε.
Ο
Παράδεισος είναι γεμάτος από αμαρτωλούς πού μετανόησαν. Και η πιο μεγάλη
αμαρτία δεν μπορεί να κρατήσει τον άνθρωπο έξω από τον Παράδεισο. Το κλειδί της
κάθε ψυχής για να ανοίξει τον Παράδεισο είναι η μετάνοια. Το μόνο που κρατεί
τον άνθρωπο έξω από τον Παράδεισο είναι η αμετανοησία του. (...)
Εσύ
κι εγώ χριστιανέ μου τι θα κάνομε; Θα παραμείνομε στην υποκρισία; Στον
ναρκισσισμό μας; Στην κρίση, την κατάκριση, την καταδίκη του αδελφού μας; Μη
γένοιτο! (...)
Να
μετανοήσομε για τις αμαρτίες μας «Ίνα μη μείνομε έξω του νυμφώνος Χριστού». Για
να μη μείνομε έξω απ’ τον Παράδεισο. Στον Παράδεισο υπάρχει χώρος για όλους
τους μετανοήσαντες. Δεν υπάρχει χώρος για κανένα αμετανόητο. (...)
Μητροπολίτου
Τορόντο (Καναδά) κ. Σωτηρίου.
(Αποσπάσματα)
Περιοδικό
«Εκκλησιαστική Διακονία και Μαρτυρία» Μάρτ.-Απρ. 2003.
Οι Ολυμπιακοί Αγώνες
είναι ειδωλολατρικοί olympia00
Για
την ειδωλολατρική και μη χριστιανική ταυτότητα των Ολυμπιακών Αγώνων δεν έπαψε
ο «Τ» να κάνει λόγο με κάθε ευκαιρία. Επίσης καταδίκασε την ευκολία με την
οποία ο Αρχιεπίσκοπος κ. Χριστόδουλος έσπευσε να προσφέρει "χείρα
βοηθείας" στην Οργανωτική Επιτροπή, αναλαμβάνοντας μάλιστα να υποστηρίξει
τη διεξαγωγή των Αγώνων με πολλούς "εθελοντές" από τους κόλπους της
Ορθόδοξης Νεολαίας.
Αν και αρκετά καθυστερημένα, επιτέλους
ακούστηκε και μια φωνή από μέρους της ελλάδικης εκκλησίας, μέσα από το πόρισμα
του Επιστημονικού Συνεδρίου με θέμα: «Φαινόμενα Νεοειδωλολατρίας -
Δωδεκαθεϊσμός - Υποτίμηση Παλαιάς Διαθήκης - Ολυμπιακοί Αγώνες», που
διοργανώθηκε σε χώρους του Παν/μίου Θεσσαλονίκης στις 25-27 Μαρτίου τ.έ.
Από τα πορίσματα του εν λόγω Συνεδρίου,
ξεχωρίσαμε και παρουσιάζουμε εδώ τα σχετικά με τους Ολυμπιακούς Αγώνες, ενόψει
μάλιστα της επικειμένης τέλεσής τους στη χώρα μας το επόμενος έτος. [Ολόκληρο
το κείμενο του Πορίσματος δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Πειραϊκή Εκκλησία»
Ιουλ.-Αυγ. 2003, σελ. 48-50).
«ΟΙ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ
7. Οι ολυμπιακοί Αγώνες
είναι καρπός της αγάπης του Ελληνισμού για την άθληση του σώματος, παράλληλα με
την καλλιέργεια του πνεύματος. Ενώ όμως είχαν αποκτήσει μεγάλη δόξα,
προοδευτικά παρήκμασαν, διότι οι "στεφανίται" αθληταί κατήντησαν
"χρηματίται" και έτσι έφθασαν σε πλήρη ανυποληψία κατά τους
ελληνιστικούς χρόνους, ώστε η κατάργησή τους το 393 μ.Χ. να είναι η μεγαλύτερη
προς αυτούς ευεργεσία. Η αναβίωσή τους στη Γαλλία το 18ο αιώνα συνδέθηκε με την
αναβίωση και της ειδωλολατρίας. Ειδωλολατρική είναι εξ άλλου η καθιερωθείσα από
το ναζιστικό καθεστώς της Γερμανίας (1936) τελετή της αφής της ολυμπιακής
φλόγας, η οποία δυστυχώς σώζεται με το ίδιο τυπικό ως σήμερα.
8. Η εμπορευματοποίηση
και τα οικονομικά κίνητρα κρατών και αθλητών τραυματίζουν και σήμερα το γνήσιο
αρχαιοελληνικό τους χαρακτήρα. Μελανό επίσης σημείο που απαξιώνει περισσότερο
τους Ολυμπιακούς Αγώνες είναι ότι η επίτευξη του σκοπού της νίκης επιδιώκεται
με εξουθενωτικά και καταστροφικά για τη σωματική και ψυχική υγεία των αθλητών
μέσα. Γίνεται ευρεία χρήση φαρμάκων ή ουσιών (Dopping) και απαγορευμένων από
την ιατρική δεοντολογία σωματικών ή ψυχολογικών μεθόδων για την επιτυχία
υψηλότερων επιδόσεων. Οι μέχρι σήμερα προσπάθειες καταπολεμήσεως αυτής της
τακτικής έχουν αποτύχει. (...)
SYNEXIZETAI
...................................
