ΤΟ ΣΚΙΣΙΜΟ ΤΟΥ ΚΑΤΑΠΕΤΑΣΜΑΤΟΣ
ΚΑΙ ΤΟ ΙΕΡΑΤΕΙΟ (*)
ΥΠΟ ΑΙΔ. ΣΠΥΡΟΥ ΖΩΔΙΑΤΗ Δ. Θ.
ΕΚΔΟΤΙΚΟΣ ΟΙΚΟΣ «Ο ΛΟΓΟΣ»
ΕΜΜ. ΜΠΕΝΑΚΗ ΑΘΗΝΑΙ
……………
09
οι Ιερείς Στέκονταν Όρθιοι Αλλ’ ο Χριστός Κάθισε
οι ιερείς των Εβραίων πρόσφεραν τις θυσίες τους πάντοτε ιστάμενοι. Δεν υπήρχε τόπος να καθίσει ο ιερέας μα ούτε και χρόνος καθόλου.
Μόλις τέλειωνε η μια προσφορά έπρεπε να ετοιμαστούν για την επόμενη προσφορά. Όταν όμως ο Χριστός, το Πάσχα ημών θυσιάστηκε και σκίστηκε το καταπέτασμα του ναού και επιτελέστηκε η αιώνια λύτρωση η δική μας, ο Χριστός μας έφερε στα άγια των αγίων.
Κι ύστερα τι έκανε;. μήπως έμεινε ιστάμενος έτοιμος να ξαναρχίσει τη θυσία Του; Όχι.
Κάθισε. Τέλειωσε. «Τετέλεσται»,φώναξε πάνω στο σταυρό. Το έργο Του τέλειωσε μια για πάντα και κάθισε στα δεξιά του Πατέρα. Το κάθισμα είναι ανάπαυσης είναι θέση δύναμης είναι θέση τιμής είναι θέση χάρης.
Περιμένει ο Κύριος μας εκεί που κάθεται την αποδοχή εκ μέρους μας του έργου που άρχισε και ολοκλήρωσε.
Η εξαφάνιση λοιπόν των σκιών και η παρουσία της πραγματικότητας, φαίνεται μπροστά μας στο θάνατο του Ιησού Χριστού.
Η Θυσία Του Χριστού Σήμαινε Την Αθέτηση Της Αμαρτίας
Όχι μόνο το τέλος των συμβολισμών μας παρουσιάζει το σκίσιμο του παραπετάσματος αλλά επίσης και το τέλος της δύναμης της αμαρτίας. Το παραπέτασμα σκίστηκε ταυτόχρονα με το θάνατο του Χριστού όταν παράδωσε το πνεύμα Του. Σκίστηκε από πάνω ως κάτω.
Ξανά στο :
Εβραίους 9:24-26—βάμβας
24 Διότι ο Χριστός δεν εισήλθεν εις χειροποίητα άγια, αντίτυπα των αληθινών, αλλ' εις αυτόν τον ουρανόν, διά να εμφανισθή τώρα ενώπιον του Θεού υπέρ ημών·
25 ουδέ διά να προσφέρη πολλάκις εαυτόν, καθώς ο αρχιερεύς εισέρχεται εις τα άγια κατ' ενιαυτόν με ξένον αίμα·
26 διότι έπρεπε τότε πολλάκις να πάθη από καταβολής κόσμου· τώρα δε άπαξ εις το τέλος των αιώνων εφανερώθη, διά να αθετήση την αμαρτίαν διά της θυσίας εαυτού.
Εβραίους 9:24-26—Σ. Φίλος
4 Επειδή, ο Χριστός δεν μπήκε μέσα σε χειροποίητα άγια, αντίτυπα των αληθινών, αλλά στον ίδιο τον ουρανό, για να εμφανιστεί τώρα μπροστά στον Θεό για χάρη μας·
25 ούτε για να προσφέρει πολλές φορές τον εαυτό του, όπως ο αρχιερέας μπαίνει μέσα στα άγια κάθε χρόνο με ξένο αίμα·
26 (επειδή, έπρεπε τότε, από τη δημιουργία τού κόσμου, να πάθει πολλές φορές)· τώρα, όμως, φανερώθηκε μια φορά, στο τέλος των αιώνων, για να αθετήσει την αμαρτία διαμέσου τής δικής του θυσίας.
Βλέπουμε ότι ο Χριστός δεν μπήκε σε χειροποίητα άγια αντίτυπα των αληθινών.
Που πέθανε ο Χριστός; όχι μέσα στο ναό. Όχι μέσα στα άγια των αγίων. Αυτά ήταν φτιαγμένα με χέρια ανθρώπινα.
Ο Χριστός πέθανε πάνω στο σταυρό, ανέβηκε στον ουρανό για να εμφανιστεί ενώπιον του Θεού υπέρ ημών.
Έγινε ο Μεσσίας. Έκανε το έργο Του στη γη και τώρα επιτελεί το έργο του μοναδικού Μεσίτη. Δεν υπάρχει άλλος μεσίτης μεταξύ θεού και ανθρώπων.
Ο Χριστός είναι ο μοναδικός μεσίτης γιατί ήταν ο μόνος
Αρχιερέας ο οποίος πλήρωσε για την αμαρτία μας.
Μας λένε ακόμα τα εδάφια αυτά ότι δεν μπήκε στον ουρανό για να προσφέρει πολλές φορές τον εαυτό Του υπέρ ημών όπως ο ιερέας μπαίνει στα άγια των αγίων κάθε χρόνο με ξένο αίμα .
Για τον Κύριο μας δεν ήταν ξένο το αίμα που έχυσε πάνω στο σταυρό αλλά ήταν το δικό Του το πολύτιμο και τίμιο αίμα. Γιατί αν η θυσία του Χριστού ήταν μια νέα αριθμητικώς θυσία, τότε έπρεπε πολλές φορές να πάθει απο την αρχή του κόσμου.
Τώρα όμως μια φορά στο τέλος των αιώνων φανερώθηκε για να αθετήσει την αμαρτία. Ποιος ήταν ο σκοπός της θυσίας του Χριστού; Η αθέτηση της αμαρτίας αυτό ήταν το δεύτερο αποτέλεσμα του σκισίματος του καταπετάσματος.
