Iδού έρχομαι ταχέως !!!
09—ΤΟ ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ
Εκδόσεις (Ο Λόγος Αθήναι 1976)
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ Μποσταντζόγλου (1885—1916)
Η ενότης και η συνεργασίας των τριών προσώπων είναι τέτοιες ώστε ξεχωριστά κανένα Πρόσωπο δεν κάνει τίποτα. Και τούτο είναι το μεγάλο και το πιο θαυμαστό μυστήριο και δεν είμαστε ικανοί να το κατανοήσουμε διότι ξεπερνά τη λογική δυνατότητα του ανθρώπου.
Κάθε ενέργεια προς εκπλήρωση του περί σωτηρίας σχεδίου του Θεού γίνεται μέσα σε απόλυτη συνεννόηση των τριών Προσώπων. Η Αγία Γραφή απλώς αναφέρει το μυστήριο χωρίς κα να το ερμηνεύει. Διαβάζουμε στο (Δευτερονόμιο κθ:29) «Τα κρυπτά ανήκουν εις τον Θεόν τα δε φανερά και αποκεκαλυμμένα εις ημάς και τα τέκνα ημών». Ας ευχαριστούμε το Θεό για όσα μας αποκάλυψε καθώς και για όσα μας απέκρυψε και ας μη προσπαθούμε να ερευνούμε για να ξεσκεπάσουμε τα μυστήρια επειδή μπλεκόμαστε σε αιρέσεις και πλάνες.
Όπως σκοπός του Ιησού Χριστού όσο καιρό ήταν στη γη ήταν να εκτελεί το θέλημα του Πατέρα Του και να τον δοξάζει(Ιωάννης δ: 34)έτσι σκοπός του Αγίου Πνεύματος είναι να δοξάζει τον Χριστό και το έργο Του οδηγώντας τους ανθρώπους στο Σωτήρα της ψυχής τους(Ιωάννης ις:14) Στο Κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο διακηρύττεται αυτή η αλήθεια.
Στον Πατέρα δίδεται δόξα από τον Υιό και στον Υιό δίδεται δόξα από το Άγιο Πνεύμα.
Γράφει ο Απόστολος Παύλος στην(Κολοσσαείς α:24). «Χαίρω εις τα παθήματα μου δια σας και ανταναπληρώ τα υστερήματα των παθημάτων του Χριστού εν τη σαρκί μου υπέρ του σώματος αυτού». Μη γένοιτο να σκεφτεί κάποιος ότι ο Παύλος ήθελε να πει ότι ο ίδιος με τις δικές του δυνάμεις μπορούσε να συμπληρώσει τις θλίψεις και τα παθήματα του Χριστού (ότι δηλαδή να συμπληρώσει το έργο του Κυρίου).
Εννοούσε ο Παύλος ότι το Άγιο Πνεύμα που τον κατείχε ολοκληρωτικά ήταν Εκείνος που αναπληροί τα υστερήματα των θλίψεων του Χριστού δια μέσου του Παύλου.
Δεν ισχυρίσθηκε ποτέ ο Απ. Παύλος ότι όλοι οι λόγοι του και όλες οι πράξεις του ήταν δια της ενεργείας του Πνεύματος π.χ. (Α΄ Κορινθίους β:4 και Ρωμαίους ιε:18). Αυτό ισχύει και για την προσευχή μας επειδή το τι να προσευχηθώμεν δεν εξεύρωμεν» (Ρωμαίους η:26) όμως το Άγιο Πνεύμα ενεργεί υπέρ ημών «Συμπροσεύχεται δια στεναγμών αλάλητων υπέρ ημών».
Η συνεργασία των τριών Προσώπων της Θεότητος δια την εκτέλεση του έργου της σωτηρίας ήταν αναγκαία και εξακολουθεί να είναι.
Ο Πατήρ δεν μπορούσε να συγχωρεί αμαρτίες χωρίς να χυθεί του αίμα του Χριστού. Και δεν είναι δυνατόν να δεχθεί προσευχές χωρίς την ενέργεια και τη μεσολάβηση του Αγίου Πνεύματος.
Ο Πατήρ δεν είναι δυνατόν να δεχθεί κανέναν σαν παιδί Του Χωρίς την αναγέννηση που ενεργεί το Άγιο Πνεύμα. Και όλο το έργο του Χριστού που έγινε στο Γολγοθά καθώς και οι ευλογίες που απορρέουν από αυτό γίνονται δικές μας δια του Αγίου Πνεύματος (Ιωάννης ς: 8—και γ: 8). Το Άγιο Πνεύμα ελέγχει τον αμαρτωλό και τον οδηγεί μετανοούντα στο Χριστό.
Συνεπώς Είναι σπουδαία η μελέτη της περί της Τριάδος αληθείας καθώς και του έργου της Τριάδος για τη σωτηρία του ανθρώπου.
Η γνώσις η αποκάλυψις της θαυμαστής σοφίας μας προσφέρεται. Και όταν εισχωρούν στο βάθος της σοφίας τότε γεμάτοι θαυμασμό και έκπληξη ανακράζουμε μαζί με τον απόστολο Παύλο: «Ω! βάθος πλούτου και σοφίας και γνώσεως Θεού!». (Ρωμαίους ια:33—36)
Αγαπητοί μου δεν ασχολούμαστε με μικρά και ευτελή πράγματα αλλά με τη θαυμαστή σοφία και δραστηριότητα της Τριαδικής Θεότητος. Γι’ αυτό πρέπει να μελετούμε την Αγία Γραφή με προσευχή και ο Θεός θα μας αποκαλύπτει όσο πρέπει τα θαυμαστά Του μυστήρια.
Πολύ σωστά διακηρύσσεται ότι ο Θεός είναι αγάπη
(Α΄ Ιωάννου δ:8) επειδή τα τρία Πρόσωπα της Θεότητος έχουν προς άλληλα(το ένα προς το άλλο)αγάπη και σεβασμό. Έτσι και οι πιστοί σαν αναγεννηθέντες εκ του Θεού οφείλομεν να έχομε μεταξύ μας αγάπη και συνεργασία (Ιωάννης ιζ:21—22)
Είθε όλοι μας να αναγνωρίσουμε ότι πρέπει να μένουμε στο επίπεδο της συνεργασίας της ενότητας και της αγάπης που ζητά από μας ο Τριαδικός Θεός.
Με αυτή την αγάπη ας κινούμεθα όλοι οι πιστοί. Αγάπη προς τον Θεό και προς τους συνανθρώπους μας. Και ας δίνομε πλήρη ελευθερία δράσεως εις το Πνεύμα το Άγιο ώστε να εργάζεται και να ολοκληρώνει μέσα στην καρδιά μας και τη ζωή μας το έργο του Ιησού Χριστού. (Γαλάτας δ:19)
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΕΤΑΡΤΟ
ΔΙΑΦΟΡΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ
Τα ονόματα έχουν σπουδαία θέση στην Αγία Γραφή.
Ο Θεός μετέτρεψε το όνομα του Άβραμ εις Αβραάμ επειδή θα το καθιστούσε «Πατέρα πλήθους Εθνών» (Γένεσης ιζ:5)
Επίσης μετέτρεψε το όνομα της Σάρας εις Σάρραν επειδή θα την καθιστούσε «Μητέρα Εθνών « Γένεσης ιζ:15—16). Το όνομα του Ιακώβ μετέτρεψε εις Ισραήλ διότι στην πάλη του με τον άγγελο του Θεού ίσχυσε και ενίκησε.(Γένεσης λβ:27-28 και Ωσηέ ιβ:4)
Διέταξε τον Προφήτη Ησαϊα να ονομάσει το παιδί που θα εγεννάτο από την Προφήτισσα: «Μαχέρ—σαλάλ—χαζ—βαζ διότι σύμφωνα με τη σημασία εκείνου του ονόματος θα εξεπληρώνετο μία μεγάλη προφητεία.
Τα ονόματα όλων των Προφητών είχαν σχέση με τη διακονία τους πχ Ησαϊας σήμαινε «Σωτηρία Θεού» Ιερεμίας σήμαινε « ο δοξολογών τον Θεόν» Ιεζεκιήλ « Δύναμις Θεού» Δανιήλ «Κρίσις Θεού» Ωσηέ «Σωτηρία Θεού» ιωήλ «Κριτής» Αμώς «Μακροθυμία» Αβδιού «Δούλος Θεού» Ιωνάς «Περιστερά» Μιχαίας Πτωχός και Ταπεινός» Ναούμ σήμαινε «Παρηγορία» Αββακούμ «Ο Ευαγγελίζων» Σοφονίας «Τα κρυπτά του Θεού» Αγγαίος «Επίσημο Συμπόσιο» Ζαχαρίας «Ανάμνησης Κυρίου» Και Μαλαχίας σήμαινε «Αγγελιοφόρος».
Ο Κύριος τους κάλεσε και τους ονόμασε αναλόγως της διακονίας που θα εκτελούσαν. Έτσι και ο Ιησούς Χριστός μετέτρεψε το όνομα του μαθητού Του Σίμωνα εις Κηφάν δηλαδή Πέτρο. Και υπήρχε μεγάλη σημασία στην αλλαγή του ονόματος του(Ιωάννης α:43)
Ο Απ. Παύλος έφερε το όνομα Σαύλος πριν από την επιστροφή του στο Χριστό. Αλλά το Άγιο Πνεύμα τον μετονόμασε Παύλον. (Πράξεις ιγ:9)
Ακόμη και τα πονηρά Πνεύματα(ενώ είναι εχθροί του Θεού) έχουν διάφορα ονόματα). Ο Πρώτος από αυτά ονομαζόταν Σατάν και ως Αρχηγός έχει κάτω από την εξουσία του τα άλλα πονηρά πνεύματα ώστε δεν υπάρχει μαρτυρία γραφική από την οποία να προκύπτει ότι υπάρχουν πολλοί σατανάδες (διάβολοι) αλλά ένας και μόνος εξουσιάζει πάνω σε απειράριθμα ακάθαρτα πνεύματα.
Αλλά και αυτά έχουν ιδιαίτερα ονόματα πχ ο βασιλεύς της Αβύσσου ονομάζεται «Απολλύων»Αποκάλυψης θ:11 Ένα άλλο πνεύμα υποταγμένο στο Σατανά ονομάζεται Βεελζεβούλ και σημαίνει «Άρχων δαιμονίων»(Ματθαίος ιβ:24).
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
