Iδού έρχομαι ταχέως !!!
Ο ΟΛΥΛΥΜΠΟΣ Η ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΘΕΡΜΑΙΚΟΣ( ΚΟΛΠΟΣ)
-4/. Ότι είναι σε έσχατη ανάγκη. Δεν είχε πολύ χρόνο στη διάθεσή του. σε λίγο θα ερχόταν ο Ρωμαίος στρατιώτης και εάν δεν είχε στο μεταξύ πεθάνει θα του έδιδε την χαριστική βολή με το σπάσιμο των σκελών. Το λίγο όμως αυτό διάστημα ήταν αρκετό για τον Χριστό να τον σώσει. Ο άνθρωπος αυτός πίστευσε στον Χριστό. αλλιώς δεν θα έκανε ότι έκαμε. «Κύριε θυμήσου με όταν έλθεις στη βασιλεία σου». Στην προσευχή αυτή την τόσο σύντομη διακρίνουμε την πίστη αυτού του ανθρώπου. «Κύριε» τον ονομάζει. Βλέπει ότι Αυτός και πάνω στο Σταυρό δεν είναι ένας κοινός θνητός.
Είναι Κύριος. Είναι ο Κύριος που έχει βασιλεία μια βασιλεία. Τώρα μπορεί να υποφέρει σαν τους δύο κακούργους. Αλλά μετά ταύτα θα έχει την δόξα Του. Διακρίνουμε την ταπείνωση του. Θυμήσου εμένα λέει. Όπως ο Ιωσήφ μέσα στη φυλακή του είπε στον συγκρατούμενο του «Θυμήσου και μένα»
(Γένεσης 40:--- Βάμβας
14 πλην ενθυμήθητί με, όταν γείνη εις σε το καλόν· και κάμε, παρακαλώ, έλεος προς εμέ και ανάφερε περί εμού προς τον Φαραώ και εξάγαγέ με εκ του οίκου τούτου·
Γένεσης 40:--- Σ. Φίλος
ΚΑΜΠΟΣ ΣΕΡΡΩΝ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΝΟΙΚΙΟ ΟΡΟΣ
14 αλλά, θυμήσου με, όταν σου γίνει το καλό· και κάνε, παρακαλώ, έλεος σε μένα, και ανέφερε για μένα στον Φαραώ, και βγάλεμε από τούτο το οίκημα·
έτσι και ο ληστής αυτός. Και αν μετάνοια πραγματική δεν προηγηθεί και δεν ακολουθήσει ακράδαντη Σωτηρία αληθινή δεν μπορεί να γίνει. Αλλ’ ακριβώς γιατί προϋπήρξαν αυτές οι προϋποθέσεις στον ληστή το θαύμα της σωτηρίας του δια του Χριστού έλαβε πραγματικά χώρα.
Αυτό εκφράζουν τα λόγια του Χριστού: «Αληθώς -αληθώς σοι λέγω σήμερον μετ’ εμού θέλεις είσθαι εν τω παραδείσω».
Κι’ ενώ ο Χριστός σιωπά στις ύβρεις και στους εμπαιγμούς του όχλου απαντά στην προσευχή αυτού του ληστού. Τα λόγια του αυτά παρουσιάζουν όλο το βάθος της λυτρώσεως. Η οποία είναι:
SYNEXIZETAI
ΚΑΜΠΟΣ ΣΕΡΡΩΝ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΝΟΙΚΙΟ ΜΟΛΙΣ ΦΑΙΝΕΤΕ
...........................................................
