7--12--2017----01----ΤΥΧΙΚΟΣ-ΙΟΥΛΙΟΣ-ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ—2000 Ο ΠΟΤΑΜΟΣ ΣΤΡΥΜΩΝΑΣ

Iδού έρχομαι ταχέως !!!

Iδού έρχομαι ταχέως !!! 





01

"Δος τον λογαριασμόν της οικονομίας σου...’’ 
Υπάρχει και το Χρηματιστήριο... (3)       

Στο προηγούμενο τεύχος ασχοληθήκαμε με τα πνευματικά κεφάλαια στα οποία καλείται να γίνει ``μέτοχος’’ ο πρώην αμαρτωλός άνθρωπος, με βάση τη χάρη του Χριστού και τη λύτρωση που χαρίζει η θυσία στο Γολγοθά. Όπως όμως και στο κοσμικό χρηματιστήριο, υπάρχουν διάφοροι παράμετροι που πρέπει να τους έχει υπόψη του ο φρόνιμος επενδυτής, έτσι και στη ζωή της πίστης ο άνθρωπος του Θεού πρέπει να προσέχει πώς μεταχειρίζεται τις πνευματικές αξίες για να έχει καλό αποτέλεσμα.Ο ΠΟΤΑΜΟΣ ΣΤΡΥΜΩΝΑΣ

(ΙΙΙ) ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ
1. Προθεσμίες
Κατά καιρούς στο Χρηματιστήριο γίνεται πρόσκληση νέων επενδυτών να συμμετέχουν σε κάποιο κεφάλαιο που προσφέρεται. Αυτές οι εγγραφές γίνονται πάντα μέσα σε ορισμένη προθεσμία. Πολλοί ανταποκρίνονται έγκαιρα. Άλλοι αμελούν και χάνουν την ευκαιρία.
Έτσι συμβαίνει και με το κήρυγμα του Ευαγγελίου. Πολλοί το ακούνε, αρκετοί ενδιαφέρονται, λένε πως θα ήθελαν ν’ ακολουθήσουν τον Χριστό, όμως ΑΜΕΛΛΟΥΝ, με αποτέλεσμα να περνάει ο καιρός και αυτοί να παραμένουν έξω από τη χάρη και τη σωτηρία. Εκτίμησαν τις υποσχέσεις του Θεού, όμως ήθελαν να ερωτοτροπούν με την αμαρτία. Ώσπου, για κάποιους από αυτούς -και αυτοί δεν είναι λίγοι- τελειώνει η «προθεσμία» αφού ο λόγος του Θεού προειδοποιεί: ``Ζητείτε τον Κύριον, ενόσω δύναται να ευρεθή^ επικαλείσθε αυτόν, ενόσω είναι πλησίον’’ (Ησ. 55/νε/6).Ο ΠΟΤΑΜΟΣ ΣΤΡΥΜΩΝΑΣ

2. Ανυπομονησία
Κάθε σωστή επένδυση χρειάζεται χρόνο "ωρίμανσης". Δεν είναι δυνατό τη μία ημέρα να επενδύσεις και την άλλη μέρα να εισπράξεις. Χρειάζεται κάποιο διάστημα ώστε το κεφάλαιο να φέρει την καρποφορία του, τα κέρδη του. Το ίδιο ισχύει και στα πνευματικά.
Δυστυχώς, όμως, πολλοί έρχονται στον Χριστό επειδή είναι άρρωστη η μάνα τους, υπάρχει κάποιο πρόβλημα με τη δουλειά τους κ.λπ. Έρχονται ΣΤΟΝ Χριστό, αλλά ΟΧΙ ΓΙΑ ΤΟΝ Χριστό. Η ποιότητα της πίστης τους δεν αφήνει περιθώρια να εμπιστευτούν και να περιμένουν πότε και πώς ο Κύριος θα διαλέξει να τους βοηθήσει, γι’ αυτό, αν δεν πάρουν αμέσως εκείνο που ζητούν, στρέφονται σε άλλη εκκλησία ή σε άλλους ανθρώπους, που δήθεν έχουν "καλύτερα χαρίσματα’’... είναι δε έτοιμοι -ακόμα και αν δεν το ομολογούν ξεκάθαρα- να πάνε και σε πηγές πέρα από τον Χριστό, (γκουρού, θεραπευτές, γιόγκα και διάφορους νεοφανείς «προφήτες»...), αρκεί να αποκτήσουν εκείνο που έβαλαν στόχο τους, που συνήθως είναι κάποια προσωρινή ωφέλεια.Ο ΠΟΤΑΜΟΣ ΣΤΡΥΜΩΝΑΣ

Αυτοί μοιάζουν με τους μικροεπενδυτές που μαζεύονται έξω από το Χρηματιστήριο της οδού Σοφοκλέους και αλλάζουν συνεχώς τις μετοχές τους χωρίς καμιά υπομονή και χωρίς καμιά σιγουριά. Δε μπορούμε να πηγαίνουμε στον Χριστό με τόση επιπολαιότητα και προχειρότητα, που φανερώνει ότι δεν έχουμε καταλάβει τι θα πει να είναι ο Κύριος στη ζωή μας. Αν έχουμε την εμπιστοσύνη και την υπομονή που χρειάζεται, θα εργαστεί μέσα μας, πάνω μας και γύρω μας, για να κάνει το καλό Του έργο, που στην κατάλληλη ώρα θα φέρει σ’ εμάς το μεγαλύτερο κέρδος.
Χρονολογικό πρόγραμμα όριζε και του Ιησού την κάθε ενέργεια. Ήρθε στον κόσμο ``ότε ήλθε το πλήρωμα του χρόνου’’ και όταν ``ήλθεν η ώρα’’, εκπλήρωσε το έργο που είχε αναλάβει (Γαλ. 4/δ/4, Ιωάν. 2/β/4, 7/ζ/30, 8/η/20, Ιωάν. 12/ιβ/23, 13/ιγ/1). Εμείς, αντίθετα, συνήθως δεν έχουμε την υπομονή να περιμένουμε την ώρα του Θεού, γεγονός που μας κάνει να κλονιζόμαστε και να χάνουμε την πεποίθησή μας στον Κύριο.
Ο ΠΟΤΑΜΟΣ ΣΤΡΥΜΩΝΑΣ



04—ΤΥΧΙΚΟΣ-ΙΟΥΛΙΟΣ-ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ—2000
02

3. Διχασμένη καρδιά
Ποτέ οι άνθρωποι δε γίνονται μέτοχοι σε ανταγωνιστικές εταιρείες, όπου η μια προσπαθεί να κερδίσει την αγορά σε βάρος της άλλης, επειδή, αν κερδίσει η μία χάνει η άλλη και το ανάστροφο. Πολλοί όμως θέλουν να έχουν το ένα πόδι στον Χριστό και το άλλο στον κόσμο. Όπως το έγραψε ο Παύλος, θέλουν να είναι ``μέτοχοι της τραπέζης του Κυρίου και της τραπέζης των δαιμονίων’’ (Α' Κορ. 10/ι/21). (Η χρήση των λέξεων ``μέτοχος’’ και ``τράπεζα’’ προφανώς δεν είναι τυχαία).
Επενδύσεις έκανε ο Ιούδας ο Ισκαριώτης, που ήταν ειδικός στα οικονομικά. Του είχαν εμπιστευτεί το ταμείο των Αποστόλων, δηλαδή τα χρήματα με τα οποία κάλυπταν τις ανάγκες τους και βοηθούσαν τους φτωχούς, όμως ο Ιούδας φρόντιζε να χωρίζει κάποιο μέρος για λογαριασμό του. Ο Ιωάννης θα μαρτυρήσει ότι δεν ``έμελεν αυτόν περί των πτωχών’’, αλλά ήταν κλέφτης και από το ταμείο ``εβάσταζε τα βαλλόμενα εις αυτό’’ (Ιωάν. 12/ιβ/6). Ήταν ``μέτοχος’’ στην τράπεζα του Κυρίου, μαζί Του έτρωγε μέχρι και το τελευταίο δείπνο, αλλά είχε «μετοχές" και σε άλλες ``τράπεζες’’, όπως εκείνη των Αρχιερέων και Φαρισαίων στους οποίους πρόδωσε τον Κύριο, με αποτέλεσμα να τα χάσει όλα τελικά!..
Επενδύσεις έκαναν κι ο Ανανίας με τη γυναίκα του τη Σαπφείρα (Πράξ. 5/ε/1-10). Είπαν, «Θα δώσουμε στον Κύριο, για το έργο Του και για τους φτωχούς, αλλά ας κρατήσουμε και ένα μέρος για τα γεράματά μας!» Αγαπούσαν και τον Κύριο αλλά και τον εαυτό τους... Ο Χριστός όμως είχε πει ότι: ``Ουδείς δύναται δύο κυρίους να δουλεύη^ διότι ή τον ένα θέλει μισήσει, και τον άλλον θέλει αγαπήσει^ ή εις τον ένα θέλει προσκολληθή, και τον άλλον θέλει καταφρονήσει. Δεν δύνασθε να δουλεύητε Θεόν και Μαμμωνά’’ (Ματθ. 6/ς/24).Ο ΠΟΤΑΜΟΣ ΣΤΡΥΜΩΝΑΣ


4. Υπάρχει τάξη
Οι μέτοχοι μιας εταιρείας τις πιο πολλές φορές δεν έχουν όλες τις ειδικές γνώσεις που χρειάζονται για να λειτουργήσει, ούτε είναι τα κατάλληλα πρόσωπα για να τη διευθύνουν. Υπάρχουν άλλοι αρμόδιοι γι’ αυτές τις δουλειές (καθένας ανάλογα με την ειδικότητά του), και οι μέτοχοι απολαμβάνουν το μερίδιο από τα κέρδη που τους αναλογεί.
Κάτι αντίστοιχο ισχύει και στη ζωή με τον Κύριο. Δεν μας καλεί ο Χριστός για να γίνουμε διευθυντές στις υποθέσεις Του. Αντίθετα θέλει να έχουμε εμπιστοσύνη, ότι Εκείνος και ξέρει και μπορεί να κάνει ό,τι πρέπει, και θα το κάνει στην κατάλληλη στιγμή. Ο Παύλος βεβαιώνει ότι ``πας ο πιστεύων επ’ αυτόν δεν θέλει καταισχυνθή’’ (Ρωμ. 9/θ/33). Αλλά οι χριστιανοί συνήθως θέλουν να κάνουν «κουμάντο» και να είναι εκείνοι που θα δίνουν οδηγίες στον Χριστό πώς να απαντήσει στις προσευχές και να λύσει τα προβλήματά τους. Όχι μόνο δεν Τον εμπιστεύονται αλλά, επιπλέον, είναι έτοιμοι να ζητήσουν ευθύνες, αν κάτι δεν γίνει σύμφωνα με τις δικές τους επιλογές. Αυτή η πρακτική δεν φέρνει καμία ευλογία και ακολουθείται από πνευματική φτώχεια. Γι’ αυτό όμως είναι υπόλογος ο άνθρωπος και όχι ο Κύριος!Ο ΠΟΤΑΜΟΣ ΣΤΡΥΜΩΝΑΣ

5. Ψεύτικες υποσχέσεις
Στα γήινα χρηματιστήρια κυκλοφορούν κάποιοι που τους λένε "παπαγαλάκια". Αυτοί διαδίδουν φήμες και "πληροφορίες" για μετοχές που δήθεν υπόσχονται πολλά κέρδη. Όσοι δεν έχουν αρκετή ενημέρωση, παρασύρονται και επενδύουν τα χρήματά τους σε "χαρτιά χωρίς αξία", για να δουν ύστερα από λίγες ημέρες ότι έχασαν και εκείνα που είχαν.
Παρόμοια "παπαγαλάκια" δεν λείπουν και από τον πνευματικό χώρο. Είναι άνθρωποι που γυρίζουν ανάμεσα στους πιστούς και διαδίδουν ψεύτικες διδασκαλίες και πλάνες (π.χ. ότι ο χριστιανός δεν αρρωσταίνει ποτέ, ότι μπορεί να αποκτήσει όλα τα αγαθά σ’ αυτή τη ζωή, ότι ο Θεός έχει δεσμευτεί να μας χαρίζει οτιδήποτε ζητήσουμε κ.ά.). Τον τελευταίο καιρό όλο και περισσότερα τέτοια «παπαγαλάκια» παρουσιάζονται στους άμβωνες των εκκλησιών και τα θρησκευτικά έντυπα, και κηρύττουν ότι η ικανοποίηση των αναγκών μας δεν εξαρτάται από συνεπή και άγια χριστιανική ζωή, αλλά απο τη "δύναμη" που βρίσκεται στα λόγια που εμείς πρέπει να λέμε στην προσευχή μας... Αν δεν έχουμε πολλά υλικά αγαθά, λένε, φταίει που δεν λέμε τα κατάλληλα λόγια...
[*] Ένας εκατόνταρχος ζήτησε από τον Χριστο ``ειπέ λόγον, και θέλει ιατρευθή ο δούλος μου’’, και αυτό έγινε, όμως ήταν ο Κύριος που είπε τον "λόγο" και όχι ο άνθρωπος... (Ματθ. 8/η/8).

Στη γλώσσα της Βίβλου τέτοιοι κήρυκες ονομάζονται``ψευδοπροφήτες, ψευδοδιδάσκαλοι, λύκοι με ενδύματα προβάτων’’ κ.λπ., άνθρωποι που μεταφέρουν άλλα``ευαγγέλια’’ διαφορετικά από το ΓΝΗΣΙΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ! Απέναντι σ’ αυτό τον κίνδυνο ο απόστολος Παύλος προειδοποιεί τους πιστούς που είναι επιρρεπείς να παρασυρθούν από τέτοιες ψεύτικες υποσχέσεις, να προσέχουν: ``Μηδείς ας μη σας απατά με ματαίους λόγους^ επειδή διά ταύτα έρχεται η οργή του Θεού επί τους υιούς της απειθείας’’, και συνεχίζει την προτροπή του: ``Μη γίνεσθε λοιπόν συμμέτοχοι αυτών’’ (Εφεσ. 5/ε/6-7).
Μόνο ο πιστός που είναι εδραιωμένος στο λόγο του Θεού και οι ρίζες της μελέτης του έχουν βαθύνει στα αιώνια λόγια, δεν κινδυνεύει από αυτούς, επειδή ``του Θεού, η οδός αυτού είναι άμμωμος^ ο λόγος του Κυρίου είναι δεδοκιμασμένος^ είναι ασπίς πάντων των ελπιζόντων επ’ αυτόν’’ (Ψαλμ. 18/ιη/30-32).
……

Ποιος, λοιπόν, είναι ο έξυπνος επενδυτής; Όχι εκείνος που επενδύει σωστά στο γήινο χρηματιστήριο, αλλά εκείνος που επενδύει καθημερινά τη ζωή του στα χέρια του Θεού. Όχι εκείνος που διαβάζει με προσοχή τις εφημερίδες με τις πορτοκαλί σελίδες αλλά εκείνος που ``εν τω νόμω του Κυρίου είναι το θέλημα αυτού, και εν τω νόμω αυτού μελετά ημέραν και νύκτα’’ (Ψαλμ. 1/α/2).
7. Σιγουριά
Εκείνο που θέλουν με κάθε τρόπο οι επενδυτές, είναι η ασφάλεια των επενδύσεών τους. Κατά πόσον ο φορέας στον οποίο θα τοποθετήσουν τα κεφάλαιά τους είναι φερέγγυος και θα αποδώσει κέρδη. Αλλά στις πνευματικές επενδύσεις πόσοι φροντίζουν να ενημερωθούν; Μάλλον πρέπει να ομολογήσουμε ότι ελάχιστοι πιστοί είναι αληθινά ενήμεροι για την πίστη τους και για τα κέρδη που τους περιμένουν.

Ο μεγάλος θησαυρός στον οποίο ο Θεός μάς καλεί να γίνουμε μέτοχοι και να απολαμβάνουμε κέρδος δεν ανήκει σ’ αυτή τη γη. Ο Χριστός σοφά δίδαξε: ``Μη θησαυρίζετε εις εαυτούς θησαυρούς επί της γης, όπου σκώληξ και σκωρία αφανίζει, και όπου κλέπται διατρυπούσι και κλέπτουσιν’’, αλλά, ``θησαυρίζετε εις εαυτούς θησαυρούς εν ουρανώ, όπου ούτε σκώληξ ούτε σκωρία αφανίζει, και όπου κλέπται δεν διατρυπούσιν ουδέ κλέπτουσιν’’ (Ματθ. 6/ς/19-20).
Όταν υπάρχει απροθυμία για μελέτη του λόγου του Θεού, αδιαφορία για τη διδαχή της εκκλησίας και ψυχρότητα στις σχέσεις με τον Θεό και τους αδελφούς, όλα αυτά έχουν την εξήγησή τους, επειδή ``όπου είναι ο θησαυρός σας, εκεί θέλει είσθαι και η καρδία σας’’, είπε ξεκάθαρα ο Χριστός! (Ματθ. 6/ς/19-21).

8. Χρειάζεται ολοκληρωτική αφοσίωση
Όπως συμβαίνει και στις χρηματαγορές, το πώς κάποις θα επενδύσει είναι προσωπική του επιλογή αλλά και ευθύνη. Ο Παύλος θα γράψει με πνευματική σοφία: ``Ο σπείρων με φειδωλίαν, και με φειδωλίαν θέλει θερίσει^ και ο σπείρων με αφθονίαν, και με αφθονίαν θέλει θερίσει’’. Και τα κέρδη και οι ζημιές εξαρτώνται από εμάς, ``επειδή ότι αν σπείρη ο άνθρωπος, τούτο και θέλει θερίσει’’. Εξάλλου, ποιος χριστιανός δεν γνωρίζει ``ο σπείρων εις την σάρκα εαυτού θέλει θερίσει εκ της σαρκός φθοράν, αλλ’ ο σπείρων εις το Πνεύμα θέλει θερίσει εκ του Πνεύματος ζωήν αιώνιον’’; (Β' Κορ. 9/θ/6, Γαλ. 6/ς/7-9).

9. Οι περιεργαζόμενοι
Αξίζει να γραφτούν δύο λόγια και για κάποιους που συζητούν συνεχώς για επενδύσεις και παρουσιάζονται ως «ειδικοί σύμβουλοι», όμως οι ίδιοι τους ποτέ δεν αγόρασαν ούτε μία μετοχή. Είναι εκείνοι που «γνώριζαν τι θα κέρδιζαν» αν έκαναν επενδύσεις, όμως ποτέ δεν τόλμησαν ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΜΕΤΟΧΟΙ.
Έτσι υπάρχουν και πολλοί μέσα στις εκκλησίες, που γνωρίζουν τις Γραφές και είναι έτοιμοι να εκφράσουν γνώμη για όλα τα ζητήματα, όμως η γνώση τους αυτή ποτέ δεν πέρασε στην καρδιά και τη ζωή τους. Είναι άνθρωποι της θεωρίας μόνο και όχι της πράξης. Όπως εκείνοι που καυτηριάζονται από τον Ιάκωβο, μιλούν για την ``πίστιν’’ τους όμως δεν έχουν ``έργα’’ αποδεικτικά γι’ αυτήν.
Και στο σημείο αυτό ο αψευδής λόγος του Θεού έχει να δώσει το φως του. Οι πιστοί είμαστε τέκνα του Θεού, ``εάν δε τέκνα, και κληρονόμοι^ κληρονόμοι μεν Θεού, συγκληρονόμοι δε Χριστού^ εάν συμπάσχωμεν, διά να γείνωμεν και συμμέτοχοι της δόξης αυτού‘’ (Ρωμ. 8/η/17). Καλές είναι οι γνώσεις και οι ελπίδες, όμως τα δικαιώματα στη δόξα έρχονται ``εάν συμπάσχωμεν’’! 
Επιτέλους δεν πρέπει να λησμονήσει ποτέ ο άνθρωπος ότι, κάθε τι που υπόσχεται και χαρίζει ο Θεός, είναι ταυτισμένο με το πρόσωπο και το έργο του Χριστού και την υπόθεση του Ευαγγελίου. Σε όλο το μήνυμα και το έργο του Ευαγγελίου υπάρχει πάντα ένα ΣΥΝ, δηλαδή μαζί με τον Χριστό. Μαζί με τον Χριστό στη ζωή, στη σταύρωση, το θάνατο και την ταφή του εαυτού μας (Ρωμ. 6/4,6, Β' Κορ. 7/3, Γαλ. 2/20, Εφεσ. 2/6, Κολ. 2/12, Β' Τιμ. 2/12 κ.λπ.). Αν αυτή η συνταύτησή μας με τον Χριστό υπάρχει σ’ αυτή τη ζωή, τότε ναι και αμήν, μπορούμε να ελπίζουμε ότι θα γίνουμε ``συμμέτοχοι της δόξης αυτού‘’. Διαφορετικά, κοροϊδεύουμε τους εαυτούς μας, παίζοντας εν ου παικτοίς, όπως θα έλεγαν και οι αρχαίοι ημών πρόγονοι...

ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ ΑΡΘΡΑ:
<Α> 1- ΚΑΙ-  <Α>   2





>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>