24--12--2017--18--ΚΑΙ -19--- H ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΑ ΑΝΑΓΚΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ--ΣΠΥΡΟΥ ΖΩΔΙΑΤΗ-

Iδού έρχομαι ταχέως !!!

Iδού έρχομαι ταχέως !!! 



18--ΚΑΙ 19--ΜΑΖΙ
ΤΙ ΛΟΙΠΟΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗΣ;

Μερικοί νομίζουν πως είναι αλλαγή καρδιάς. Πουθενά όμως στη Γραφή δεν βρίσκουμε τέτοιο πράγμα. Όπου ο άνθρωπος αναγεννάτε
γίνεται κοινωνός της φύσεως του Θεού
 (Β΄ Πέτρου 1:4)
4 διαμέσου των οποίων δωρήθηκαν σε μας οι πιο μεγάλες και πολύτιμες υποσχέσεις, ώστε διαμέσου αυτών να γίνετε κοινωνοί θείας φύσης, έχοντας αποφύγει τη διαφθορά, που υπάρχει μέσα στον κόσμο, διαμέσου τής επιθυμίας.
 δεν απαλλάσσετε όμως των επιθυμιών της σαρκός. Η Θεία φύσις που ο αναγεννημένος έχει τον κάμνει να λέγει «Εις πάντα ταύτα υπερνικώμεν δια του αγαπήσαντος ημάς» (Ιησού Χριστού).

 (Ρωμαίους 8:37
37 Σε όλα αυτά, όμως, υπερνικούμε, διαμέσου εκείνου που μας αγάπησε.
Όταν γεννηθήκαμε κληρονομήσαμε την φύσιν των γονέων μας.
Όταν αναγεννιόμαστε  κληρονομούμε την θεία φύσι.
Το όμοιο γεννά όμοιο. Αυτός είναι ο βασικός νόμος. Το γεγενημένο εκ της σαρκός θα είναι πάντα σαρξ άσχετο πόσο πολιτισμένη κι εξευγενισμένη είναι.
Ο  αμαρτωλός διαρκώς διοικείται υπό της αμαρτωλής φύσεως ο αναγεννημένος όμως διοικείται υπό της εις αυτόν υπό του πνεύματος χορηγηθείσης φύσεως.
Αναγέννησης λοιπόν είναι η δημιουργία νέου ανθρώπου. Είναι θείο γέννημα.Είναι γέννημα του Πνεύματος
(Ιάκωβος 1:18).
18 Από τη δική του θέληση μας γέννησε διαμέσου τού λόγου τής αλήθειας, για να είμαστε εμείς κάποια απαρχή των κτισμάτων του.
«Εάν τις είναι εν Χριστώ είναι νέο κτίσμα τα αρχαία παρήλθον ιδού τα πάντα έγιναν νέα»

(Ιωάννης 3:6).
6 Εκείνο που έχει γεννηθεί από τη σάρκα είναι σάρκα· και εκείνο που έχει γεννηθεί από το Πνεύμα, είναι πνεύμα.
 (Β΄ Κορινθίους 5:17).
17 Γι' αυτό, αν κάποιος είναι εν Χριστώ, είναι καινούργιο κτίσμα· τα αρχαία πέρασαν, δέστε, τα πάντα έγιναν καινούργια.
Αναγέννησης σημαίνει την είσοδο μας  εις την οικογένεια του Θεού. ώστε κάθε αναγεννημένος έχει δύο φύσεις την της σαρκός και την του πνεύματος. Αύται αντίκεινται η μία προς την άλλη(πάει μία ενάντια στην άλλη)κι επομένως ο χριστιανός ευρίσκεται εις διαρκεί πόλεμο. Ο Παύλος γράφων προς τους Γαλάτας λέγει: «Περιπατείται κατά το πνεύμα και δεν θέλετε εκπληροί την επιθυμίαν της σαρκός».

(Γαλάτας 5: 16—17).
16 Λέω, λοιπόν: Περπατάτε σύμφωνα με το Πνεύμα, και δεν θα εκπληρώνετε την επιθυμία τής σάρκας.
17 Επειδή, η σάρκα επιθυμεί ενάντια στο Πνεύμα, και το Πνεύμα ενάντια στη σάρκα· αυτά, μάλιστα, αντιμάχονται το ένα προς το άλλο, ώστε εκείνα που θέλετε, να μη τα πράττετε.
………
 Μόνον δια της χάρητος του Θεού μπορούμε να νικούμε την σάρκα και μόνο ο Λόγος του Θεού μπορεί να θρέψει την νέα μας Θεία φύσιν. Φίλε άραγε έχεις αναγεννηθεί; «Μη θαυμάσεις ότι σοι είπον πρέπει να γεννηθείτε άνωθεν»
(Ιωάννης 3:7).
7 Μη θαυμάσεις ότι σου είπα: Πρέπει να γεννηθείτε από επάνω.
«»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»
ΣΠΥΡΟΥ ΖΩΔΙΑΤΗ
H ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΑ ΑΝΑΓΚΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
19
ΘΑ ΑΝΑΖΗΣΟΥΝ ΟΙ ΝΕΚΡΟΙ;
Ο Ιώβ βουτηγμένος μέσα στην θλίψι στον πόνο και την απόγνωση βλέπων μπροστά του ζωγραφισμένο ζωηρά τον θάνατο ερωτά κάτι που απασχόλησε κάθε γενεά και κάθε ανθρώπινο νου.  «Εάν αποθάνει ο άνθρωπος θέλει ξαναζήσει;»

 (Ιώβ 14:14).
14 Αν ο άνθρωπος πεθάνει, θα ξαναζήσει; Όλες τις ημέρες τής εκστρατείας μου θα περιμένω, μέχρις ότου έρθει η μεταλλαγή μου.
15 Θα καλέσεις, κι εγώ θα σου απαντήσω· θα επιβλέψεις επάνω στο έργο των χεριών σου.

………………..
Η ανθρώπινη σοφία αδυνατεί να απαντήσει σε ένα τόσο σπουδαίο ερώτημα. Υπερβαίνει τα όρια του φυσικού και ορατού κόσμου. Αυτή η ερώτησης μας κάμνει να υποθέσουμε ότι εις τον νουν του ανθρώπου θα υπάρχει έμφυτη γνώσης του υπερπέραν. Το ζήτημα εξετάσθει και από τον Εκκλησιαστήν πίσω από τον οποίο κρύβονται πολλοί που δεν πιστεύουν εις την μετά θάνατον ζωήν όπως «Οι μάρτυρες του Ιεχωβά». Ας μη λησμονηθεί όμως ότι το
βιβλίον του Εκκλησιαστού δεν αναφέρεται η φράσης! «Τάδε λέγει Κύριος» μάλλον αρχίζει με τα εξής λόγια: «Λόγοι του Εκκλησιαστού Υιού του Δαβίδ βασιλέως εν Ιερουσαλήμ. (Εκκλησιαστής 1: 3).
3 Ποια είναι η ωφέλεια στον άνθρωπο από κάθε μόχθο του, που μοχθεί κάτω από τον ήλιο;

 Εκκλησιαστής 3:
21 Ποιος γνωρίζει το πνεύμα των γιων των ανθρώπων, αν αυτό ανεβαίνει προς τα επάνω, και το πνεύμα τού κτήνους, αν αυτό κατεβαίνει κάτω στη γη;
Εις το βιβλίο τούτο δεν διατείνεται ότι μας λέγει την προς αυτόν αποκάλυψις του Θεού αλλά μας πληροφορεί περί των σκέψεων και πράξεων του «υπό τον ήλιον» ανθρώπου. Με άλλα λόγια βγαίνει να ερευνήσει και να δει πως σκέπτεται ο κοινός άνθρωπος. Όταν φθάσει στο ζήτημα του πνεύματος του ανθρώπου σταματά προς στιγμήν κι ερωτά. «Τις γνωρίζει το πνεύμα των υιών των ανθρώπων αν αυτό αναβαίνει εις τα άνω και το πνεύμα του κτήνους αν αυτό κατεβαίνει κάτω εις την γην»;  Δεν μπορεί ο Εκκλησιαστής άνθρωπος όπως είναι να τον πληροφορήσει για τις μεταφυσικές του απορίες. Είναι αναγκαία η θεία αποκάλυψης ο υπό τον ήλιον άνθρωπος δεν μπορεί να δη πέραν του τάφου κι επομένως τα θεωρεί όλα ως τελειώνοντας εκεί «χωρίς ο άνθρωπος να δύναται να εξιχνιάσει απ’ αρχής μέχρι τέλους το έργον το οποίον ο Θεός έκαμεν»


,,,,,,,,,,,,