Iδού έρχομαι ταχέως !!!
Ο Λάμπης Σιδηρόπουλος, γιος του Ιωάννη και της Παναΐλας γεννήθηκε στην Κατερίνη. Από την παιδική του ηλικία δέχτηκε τον Χριστό ως Σωτήρα του και από τότε αφιέρωσε τη ζωή του ολοκληρωτικά να υπηρετεί τον Κύριο με πιστότητα και ζήλο ως τώρα. ΄Εχει αναπτύξει πολύπλευρη ευαγγελιστική δραστηριότητα σε όλην την Ελλάδα. Είναι άνθρωπος με μεγάλη καρδιά, που αγκαλιάζει όλους τους συνανθρώπους του, χωρίς διακρίσεις. Εκτιμάται βαθύτατα από την κοινωνία της Καβάλας για την πολύτιμη ιατρική και πνευματική του προσφορά. Διακονεί τον Κύριο με έδρα την Καβάλα. Παράλληλα, είναι πρόεδρος της Συνόδου των Αποστολικών Εκκλησιών Πεντηκοστής και βαραίνει την καρδιά του «η μέριμνα πασών των εκκλησιών» (Β΄ Κορ. 11/28), Είναι παντρεμένος με τη Χαρά, που υπηρέτησε τον λαό του Ιράκ ως εθελόντρια για 2,5 χρόνια. ΄Εχουν μια κόρη, την Ιωάννα που συνεργάζεται με την μουσική διακονία της τοπικής εκκλησίας.
ΦτΕ
ΦτΕ
ΕΡΩΤ. Πώς και πότε άρχισες την πνευματική σου πορεία και τη
συνειδητή πίστη στον Ιησού Χριστό;
συνειδητή πίστη στον Ιησού Χριστό;
> Σε ηλικία 6 ετών ένιωσα ένα δυναμικό άγγιγμα από τον Θεό.΄Ηταν τότε που είχα μια σοβαρή πάθηση στον εγκέφαλο με παραλυσία των κάτω άκρων. Με απλότητα προσευχήθηκα στον Κύριο: «Χριστέ μου, θεράπευσέ με και θα Σου χαρίσω τη ζωή μου…» Τότε ένιωσα μια ιαματική δύναμη να με διαπερνά από το κεφάλι και σ’ όλο το μήκος της σπονδυλικής στήλης. Ο Θεός έκανε το θαύμα Του και με θεράπευσε…
Από τότε εμπιστεύτηκα τη ζωή μου στον Θεό. Όσο μεγάλωνα, πίστευα πιο συνειδητά στον Κύριο. Όταν ήμουν 13 χρόνων, κήρυξα το πρώτο κήρυγμά μου. Στα δεκατέσσερά μου ξεκίνησα μια μικρή διακονία, στην αρχή με τα παιδιά του Κυριακού Σχολείου και, όταν έγινα δεκαέξι, με τη Νεολαία της εκκλησίας στην Κατερίνη.
ΕΡΩΤ. Πώς ήταν τα φοιτητικά σου χρόνια στη Θεσσαλονίκη;
> Ως φοιτητής της Ιατρικής, ο Θεός άνοιξε πόρτες για διακονία. Βοηθούσα τις δύο εκκλησίες, καθώς και την Π.Α.Χ.Α. ως ομιλητής και μαέστρος χορωδιών.
Επίσης, οργάνωσα τη Φοιτητική Συντροφιά, με σκοπό να βοηθήσω τους φοιτητές -ιδιαίτερα από την επαρχία- να μην επηρεαστούν από τον κόσμο και τη μοναξιά.
Με την πάροδο του χρόνου αυξήθηκε ο αριθμός των φοιτητών και νοικιάσαμε ένα μεγάλο υπόγειο, όπου μαζευόμασταν 25 – 40 άτομα. Προσευχόμασταν στα γόνατα με ζήλο. Συζητούσαμε θέματα που αφορούν τη Νεολαία και διοργανώναμε εξορμήσεις σε πολλές πόλεις της Ελλάδας.
Επισκεπτόμασταν φυλακές, Γηροκομεία, Ορφανοτροφεία, Ψυχιατρεία, Άσυλα… προσφέροντας διάφορα δώρα και δίνοντας το μήνυμα της Σωτηρίας.
Επίσης, οργάνωσα τη Φοιτητική Συντροφιά, με σκοπό να βοηθήσω τους φοιτητές -ιδιαίτερα από την επαρχία- να μην επηρεαστούν από τον κόσμο και τη μοναξιά.
Με την πάροδο του χρόνου αυξήθηκε ο αριθμός των φοιτητών και νοικιάσαμε ένα μεγάλο υπόγειο, όπου μαζευόμασταν 25 – 40 άτομα. Προσευχόμασταν στα γόνατα με ζήλο. Συζητούσαμε θέματα που αφορούν τη Νεολαία και διοργανώναμε εξορμήσεις σε πολλές πόλεις της Ελλάδας.
Επισκεπτόμασταν φυλακές, Γηροκομεία, Ορφανοτροφεία, Ψυχιατρεία, Άσυλα… προσφέροντας διάφορα δώρα και δίνοντας το μήνυμα της Σωτηρίας.
ΕΡΩΤ. Ως χριστιανός νέος πώς έζησες στον στρατό;
> Ως πεζοναύτης – γιατρός, ευχόμουνα να μην… απολυθώ! Κι αυτό, επειδή ο Θεός άνοιξε πόρτες για διακονία, στη Ρόδο, στην Αθήνα… για τη σωτηρία ψυχών. Το ιατρείο μου στο στρατό ήταν άσυλο των προβληματισμένων πεζοναυτών. Όπου πήγαινα, με τη βοήθεια του Θεού, προσπαθούσα να έχω καλή μαρτυρία ως γιατρός και άλλαζα την ατμόσφαιρα συμπεριφοράς...
ΕΡΩΤ. Γιατί επέλεξες την ειδικότητα του καρδιολόγου;
> Όταν ήμουν παιδί ζωγράφιζα πίνακες κι έκτιζα σπιτάκια στην αυλή μας … Έλεγα ότι θα γίνω αρχιτέκτονας για να κτίζω εκκλησίες. Στο Λύκειο ο γυμναστής με ενθάρρυνε να γίνω γυμναστής, επειδή ήμουν καλός αθλητής, και στο Ωδείο, οι καθηγητές με παρότρυναν να γίνω μουσικός. Τελικά, αποφάσισα να γίνω καρδιολόγος, γιατί σκέφτηκα ότι έτσι θα μπορούσα καλύτερα να βοηθήσω τον πλησίον μου. Εκείνη την εποχή ενίσχυσαν αυτήν την απόφασή μου και μερικές ιατρικές επιτυχίες στον τομέα της καρδιολογίας. Θυμάμαι ότι είχαν αναταχθεί κάποια άτομα από καρδιακή ανακοπή με απινίδωση και προσευχή…
ΕΡΩΤ. Ξέρουμε ότι, παράλληλα με το βιοποριστικό επάγγελμά σου έχεις διάφορες πνευματικές και ευαγγελιστικές δραστηριότητες. Θα θέλαμε να αναφέρεις μερικές από αυτές.
> Όταν μετακομίσαμε οικογενειακά από την Κατερίνη στην Καβάλα, άρχισα να κηρύττω στην Εκκλησία σ’ ένα ακροατήριο 2 – 3 ατόμων… Την περίοδο εκείνη είχαμε διωγμούς… Σιγά – σιγά ο Κύριος πρόσθεσε ψυχές. Σήμερα έχουμε 45 ενεργά μέλη. Με έδρα την Καβάλα ο Κύριος μάς χρησιμοποίησε για να ιδρυθούν εκκλησίες στη Ρόδο, στην Ξάνθη, στη Δράμα και στις Σέρρες. Παράλληλα στηρίξαμε, με τη Χάρη του Θεού, τις διακονίες στα Χανιά, στη Μελίτη Φλώρινας, στο Ν. Πετρίτσι, στα Θερμά, στη Θάσο… Αρκετές φορές με τη Νεολαία επισκεφτήκαμε πόλεις της Μακεδονίας και Θράκης, δίνοντας Ευαγγέλια και φυλλάδια. Πολλές φορές επισκεφτήκαμε τις Βαλκανικές χώρες, όπου προσφέραμε υλική και ιατρική βοήθεια, και κάναμε έργο ευαγγελισμού.
Με τη Νεολαία της εκκλησίας και με τους «Γιατρούς του Κόσμου», εδώ και 16 χρόνια, επισκεπτόμαστε τα Πομακοχώρια της Θράκης για ιατρική προσφορά… Για μερικά χρόνια λειτουργούσαμε ραδιοφωνικό Σταθμό στην Ξάνθη, όλο το 24ωρο, για ευαγγελισμό των Ελλήνων, Τούρκων και Πομάκων, αλλά μας τον διέκοψαν με τη βία… Μάλιστα, έχει γίνει μήνυση εναντίον μου για τη λειτουργία του σταθμού και με παράπεμψαν σε δίκη. Επίσης πραγματοποιήσαμε ευαγγελιστικές εκστρατείες σε πλατείες διαφόρων πόλεων στην Ελλάδα και σε πρωτεύουσες Ευρωπαϊκών κρατών.
Με τη Νεολαία της εκκλησίας και με τους «Γιατρούς του Κόσμου», εδώ και 16 χρόνια, επισκεπτόμαστε τα Πομακοχώρια της Θράκης για ιατρική προσφορά… Για μερικά χρόνια λειτουργούσαμε ραδιοφωνικό Σταθμό στην Ξάνθη, όλο το 24ωρο, για ευαγγελισμό των Ελλήνων, Τούρκων και Πομάκων, αλλά μας τον διέκοψαν με τη βία… Μάλιστα, έχει γίνει μήνυση εναντίον μου για τη λειτουργία του σταθμού και με παράπεμψαν σε δίκη. Επίσης πραγματοποιήσαμε ευαγγελιστικές εκστρατείες σε πλατείες διαφόρων πόλεων στην Ελλάδα και σε πρωτεύουσες Ευρωπαϊκών κρατών.
ΕΡΩΤ. Γιατί δεν υπάρχει ζήλος για το Έργο του Θεού γενικά και για τον ευαγγελισμό ιδιαίτερα;
Η εκκλησία της Λαοδίκειας αναβιώνει στις μέρες μας. Δεν υπάρχει αγάπη για τον Θεό και το «χαμένο πρόβατο»! Ο Ιησούς είπε στον Πέτρο… Αν με αγαπάς, βόσκε τα αρνία μου… (Ιωάν. 21:15). 2) Η «μέριμνα του βίου» και η καλοπέραση ατόνησαν τον ζήλο μας. 3)Υπάρχει αρκετή έλλειψη από παραδείγματα και πρότυπα «ηρώων της πίστης». 4) Δεν υπάρχει διωγμός. Όπου υπάρχει διωγμός, όπως πχ. στην Κίνα, η εκκλησία αυξάνεται και υπάρχει ζήλος για ευαγγελισμό. 5) Όλο και λιγότερο οι πιστοί εκζητούν τον Κύριο.
Η εκκλησία της Λαοδίκειας αναβιώνει στις μέρες μας. Δεν υπάρχει αγάπη για τον Θεό και το «χαμένο πρόβατο»! Ο Ιησούς είπε στον Πέτρο… Αν με αγαπάς, βόσκε τα αρνία μου… (Ιωάν. 21:15). 2) Η «μέριμνα του βίου» και η καλοπέραση ατόνησαν τον ζήλο μας. 3)Υπάρχει αρκετή έλλειψη από παραδείγματα και πρότυπα «ηρώων της πίστης». 4) Δεν υπάρχει διωγμός. Όπου υπάρχει διωγμός, όπως πχ. στην Κίνα, η εκκλησία αυξάνεται και υπάρχει ζήλος για ευαγγελισμό. 5) Όλο και λιγότερο οι πιστοί εκζητούν τον Κύριο.
ΕΡΩΤ. Τελευταία, είχες μια σοβαρή δοκιμασία με την υγεία σου. Πώς την αντιμετώπισες; Τι συμβουλή θα έδινες σε ομοιοπαθείς;
Πριν από 17 μήνες νοσηλεύτηκα στην ευλογημένη Κλινική «Άγιος Λουκάς». Η πρώτη εγχείρηση διήρκεσε δέκα ώρες, αλλά οι χειρουργοί δεν αφαίρεσαν τον κακοήθη όγκο του παγκρέατος. Θα τον αφαιρούσαν στη δεύτερη εγχείρηση. Όμως, στη συνέχεια φοβήθηκαν και απέφευγαν να με χειρουργήσουν. Μου υπογράμμισαν ότι η δεύτερη εγχείρηση είναι υψηλού κινδύνου. Οι πιθανότητες για να επιζήσω στο χειρουργείο ήταν λίγες… Εγώ, καλυμμένος από χιλιάδες προσευχές των αδελφών και των πελατών μου, ενθάρρυνα τους χειρουργούς να με χειρουργήσουν. Τελικά, έγινε η εγχείρηση και οι γιατροί ομολόγησαν: «Έγινε ένα θαύμα!» Από τότε πέρασαν αρκετοί μήνες και οι εξετάσεις είναι φυσιολογικές.
Η δοκιμασία της υγείας μου με έφερε πιο κοντά στον Θεό και αύξησε τον ζήλο μου για το Έργο. Αρχές Οκτωβρίου, με άλλα 49 άτομα, κυρίως νέους, πήγαμε και βοηθήσαμε τους πρόσφυγες στην Ειδομένη. Μοιράσαμε τρόφιμα και νερό. Καθαρίσαμε μια μεγάλη περιοχή από τα σκουπίδια. Μια ομάδα χριστιανών γιατρών μας πρόσφερε ιατρική βοήθεια σε πρόσφυγες. Πρόσφατα που ξαναπήγα στην Ειδομένη μερικοί ξαφνιάστηκαν και χάρηκαν όταν με είδαν στην τηλεόραση να εξετάζω στα σύνορα πρόσφυγες με τους «Γιατρούς του Κόσμου» γιατί νόμιζαν ότι είχα… πεθάνει!
Γενικά κατά τη δοκιμασία της υγείας μου για μήνες απόλαυσα τις ευλογίες του «μακαρίζομεν τους υπομένοντας» (Ιακ. 5:11).
Η παραπάνω Γραφική πρόταση είναι το σύνθημα μου στο Έργο…
Η συμβουλή μου στους ομοιοπαθείς που αγαπάνε τον Θεό είναι: «Όλα συνεργούν προς το αγαθό» (Ρωμ. 8: 28). Αν κι εσύ θεραπεύτηκες, μην ξεχνάς: Έχεις δρόμο για υπηρεσία. Αν δεν θεραπεύτηκες, προσευχήσου στον Θεό να σου δίνει υπομονή και ευκαιρίες να Τον ομολογείς και από το κρεβάτι της αρρώστιας. Και μην ξεχνάς ότι, ο δρόμος της υπηρεσίας σου τελείωσε, είναι κέρδος η μετάθεσή σου στον ουρανό!
Η δοκιμασία της υγείας μου με έφερε πιο κοντά στον Θεό και αύξησε τον ζήλο μου για το Έργο. Αρχές Οκτωβρίου, με άλλα 49 άτομα, κυρίως νέους, πήγαμε και βοηθήσαμε τους πρόσφυγες στην Ειδομένη. Μοιράσαμε τρόφιμα και νερό. Καθαρίσαμε μια μεγάλη περιοχή από τα σκουπίδια. Μια ομάδα χριστιανών γιατρών μας πρόσφερε ιατρική βοήθεια σε πρόσφυγες. Πρόσφατα που ξαναπήγα στην Ειδομένη μερικοί ξαφνιάστηκαν και χάρηκαν όταν με είδαν στην τηλεόραση να εξετάζω στα σύνορα πρόσφυγες με τους «Γιατρούς του Κόσμου» γιατί νόμιζαν ότι είχα… πεθάνει!
Γενικά κατά τη δοκιμασία της υγείας μου για μήνες απόλαυσα τις ευλογίες του «μακαρίζομεν τους υπομένοντας» (Ιακ. 5:11).
Η παραπάνω Γραφική πρόταση είναι το σύνθημα μου στο Έργο…
Η συμβουλή μου στους ομοιοπαθείς που αγαπάνε τον Θεό είναι: «Όλα συνεργούν προς το αγαθό» (Ρωμ. 8: 28). Αν κι εσύ θεραπεύτηκες, μην ξεχνάς: Έχεις δρόμο για υπηρεσία. Αν δεν θεραπεύτηκες, προσευχήσου στον Θεό να σου δίνει υπομονή και ευκαιρίες να Τον ομολογείς και από το κρεβάτι της αρρώστιας. Και μην ξεχνάς ότι, ο δρόμος της υπηρεσίας σου τελείωσε, είναι κέρδος η μετάθεσή σου στον ουρανό!
ΕΡΩΤ. Τι συμβουλή θα έδινες στους χριστιανούς και ιδιαίτερα στη Νεολαία;
Αδελφέ μου, είσαι προνομιούχος, που ο Κύριος «άνοιξε τον νου σου… την καρδιά σου» (Λουκάς 24:45 – Πράξ. 16:14) και Τον δέχτηκες ως Σωτήρα σου. Πόσοι «καλοί» άνθρωποι δεν αναγεννήθηκαν, παρότι ασχολούνται με τα θρησκευτικά, είναι χωρίς ελπίδα… Μην ξεχνάς ότι «έλαβες χάρη και αποστολή…» Η νύχτα προχώρησε… Ο θερισμός είναι πολύς και περιμένει εργάτες, που είναι λίγοι… Ο Κύριος έρχεται!
Νέε μου, ο λαός μας λέει: «Να ’ταν τα νιάτα δυο φορές, τα γερατειά καμία». Δυστυχώς, όμως, μια φορά θα ζήσεις τα νιάτα. Πρόσεξε καλά τα λόγια του Ιώβ: «Οι μέρες μου τρέχουν πιο γρήγορα κι απ' τη σαΐτα του αργαλειού» ... « κι από δρομέα γοργότερα» (7:6, 9:25)
Τώρα που είσαι στο άνθος της νιότης, εργάσου για τον Κύριο «όσο είναι ακόμα ημέρα. Έρχεται νύχτα, οπότε κανένας δεν μπορεί να εργάζεται» (Ιωάν. 9:4) Κάνε κάτι τώρα για τον Κύριο και για τον συνάνθρωπό σου. Μετά τα σαράντα σου θ’ αρχίσουν οι πόνοι, οι αδυναμίες, τα βάσανα… Τώρα που είσαι ένα τριανταφυλλένιο μπουμπούκι, σκόρπισε την ευωδιά του Χριστού παντού.
Αδελφέ μου, είσαι προνομιούχος, που ο Κύριος «άνοιξε τον νου σου… την καρδιά σου» (Λουκάς 24:45 – Πράξ. 16:14) και Τον δέχτηκες ως Σωτήρα σου. Πόσοι «καλοί» άνθρωποι δεν αναγεννήθηκαν, παρότι ασχολούνται με τα θρησκευτικά, είναι χωρίς ελπίδα… Μην ξεχνάς ότι «έλαβες χάρη και αποστολή…» Η νύχτα προχώρησε… Ο θερισμός είναι πολύς και περιμένει εργάτες, που είναι λίγοι… Ο Κύριος έρχεται!
Νέε μου, ο λαός μας λέει: «Να ’ταν τα νιάτα δυο φορές, τα γερατειά καμία». Δυστυχώς, όμως, μια φορά θα ζήσεις τα νιάτα. Πρόσεξε καλά τα λόγια του Ιώβ: «Οι μέρες μου τρέχουν πιο γρήγορα κι απ' τη σαΐτα του αργαλειού» ... « κι από δρομέα γοργότερα» (7:6, 9:25)
Τώρα που είσαι στο άνθος της νιότης, εργάσου για τον Κύριο «όσο είναι ακόμα ημέρα. Έρχεται νύχτα, οπότε κανένας δεν μπορεί να εργάζεται» (Ιωάν. 9:4) Κάνε κάτι τώρα για τον Κύριο και για τον συνάνθρωπό σου. Μετά τα σαράντα σου θ’ αρχίσουν οι πόνοι, οι αδυναμίες, τα βάσανα… Τώρα που είσαι ένα τριανταφυλλένιο μπουμπούκι, σκόρπισε την ευωδιά του Χριστού παντού.
