109
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 28
Β΄ Η Έννοια Της Μετάνοιας
1/. Μετάνοια σημαίνει μεταβολή γνώμης και συνεπάγεται αλλαγή κατευθύνσεως. Ότι κάποιος έκανε μέχρι τώρα, αποφασίζει να μην το κάμει ποτέ ξανά. Αυτό σημαίνει αλλαγή κατευθύνσεως και συμπεριφοράς.
Σημείωσε τις παρακάτω παραστατικές εικόνες:
α) Η παραβολή των δύο υιών.
Ματθαίος 21:28—32
28 Αλλά, τι γνώμη έχετε; Ένας άνθρωπος είχε δύο γιους· και καθώς ήρθε στον πρώτο, είπε: Παιδί μου, πήγαινε σήμερα να δουλέψεις στον αμπελώνα μου.
29 Και εκείνος απαντώντας, είπε: Δεν θέλω· ύστερα, όμως, μετανιώνοντας, πήγε.
30 Και καθώς ήρθε στον δεύτερο, του μίλησε κατά παρόμοιο τρόπο. Και εκείνος απαντώντας, είπε: Εγώ, θα πάω, κύριε· και δεν πήγε.
31 Ποιος από τους δύο έκανε το θέλημα του πατέρα;
Του λένε: Ο πρώτος.
Λέει σ' αυτούς ο Ιησούς: Σας διαβεβαιώνω, ότι οι τελώνες και οι πόρνες πηγαίνουν πριν από σας στη βασιλεία τού Θεού·
32 επειδή, ήρθε σε σας ο Ιωάννης με δρόμο δικαιοσύνης, και δεν πιστέψατε σ' αυτόν· όμως, οι τελώνες και οι πόρνες πίστεψαν σ' αυτόν· εσείς, όμως, όταν το είδατε, δεν μεταμεληθήκατε κατόπιν, ώστε να πιστέψετε σ' αυτόν.
Ο υιός που είπε ότι δεν θα πήγαινε άλλαξε γνώμη και πήγε.
β) Η παραβολή του ασώτου.
Ο νεώτερος γιος πήρε το μέρος της περιουσίας που του ανήκε και το δαπάνησε σ’ έναν άσωτο βίο.
Λουκάς 15:
…16 Και επιθυμούσε να γεμίσει την κοιλιά του από τα ξυλοκέρατα που έτρωγαν τα γουρούνια· και κανένας δεν έδινε σ' αυτόν τίποτε.
17 Και αφού ήρθε στον εαυτό του, είπε: Πόσοι μισθωτοί τού πατέρα μου έχουν περίσσιο ψωμί, και εγώ χάνομαι από την πείνα!
18 Αφού σηκωθώ, θα πάω στον πατέρα μου, και θα του πω: Πατέρα, αμάρτησα στον ουρανό και μπροστά σου·
19 και δεν είμαι πια άξιος να ονομαστώ γιος σου· κάνε με σαν έναν από τους μισθωτούς σου.
20 Και αφού σηκώθηκε, ήρθε στον πατέρα του. Και ενώ ακόμα απείχε μακριά, ο πατέρας του τον είδε, και τον σπλαχνίστηκε· και τρέχοντας, έπεσε επάνω στον τράχηλό του και τον καταφίλησε.
21 Και ο γιος είπε σ' αυτόν: Πατέρα, αμάρτησα στον ουρανό και μπροστά σου, και δεν είμαι πια άξιος να ονομαστώ γιος σου…
Προφανώς μετανόησε άλλαξε γνώμη και ξεκίνησε το δρόμο της νέας του αποφάσεως.
γ) το πρώτο αποστολικό κήρυγμα.
Ο Πέτρος κήρυξε τον Χριστό στο συναθροισμένο πλήθος. Το ακροατήριο του πίστευε ότι ο Ιησούς ήταν ο προσδοκώμενος Μεσσίας. Όμως πριν ακόμα αυτός τελειώσει το κήρυγμα του, το Άγιο Πνεύμα είχε ήδη ελέγξει τις καρδιές που τον άκουγαν, και τότε ρώτησαν τον απόστολο τι θα έπρεπε να κάμουν. Κι αυτός τους απάντησε «Μετανοείτε…» τους είπε να αλλάξουν γνώμη και κατεύθυνση και να πιστέψουν ότι ο Ιησούς ήταν ο αναμενόμενος Μεσσίας. Πράγμα που και έκαμαν και δια της πίστεως αναγεννήθηκαν στη βασιλεία του Θεού.
2/. Η μετάνοια περικλείει μια βαθιά λύπη για την αμαρτία.Όταν ο άνθρωπος δει τον εαυτό του και τις αμαρτίες του τότε επακολουθεί συντριβεί και ταπείνωσης. Η Βίβλος διακηρύσσει πως η πραγματική συναίσθησης της αμαρτωλότητος του ανθρώπου ακολουθείται πάντοτε από δριμύ εσωτερικό έλεγχο και λύπη καρδιάς.
Ο Δαβίδ κάποτε φώναζε:
Ψαλμός 38:
18 Επειδή, εγώ θα αναγγέλλω την ανομία μου, και θα λυπάμαι για την αμαρτία μου.
Στην παραβολή του Τελώνου και του Φαρισαίου, ο Ιησούς μας λέγει ότι ο φαρισαίος δεν δοκίμασε καμία αληθινή συντριβεί. Θεωρούσε τον εαυτό του δίκαιο. Ο Τελώνης όμως: Λουκάς 18:9—14
9 Είπε δε και σε μερικούς, που είχαν το θάρρος στον εαυτό τους ότι είναι δίκαιοι, και καταφρονούσαν τούς υπόλοιπους, τούτη την παραβολή:
10 Δύο άνθρωποι ανέβηκαν στο ιερό για να προσευχηθούν· ο ένας ήταν Φαρισαίος και ο άλλος τελώνης.
11 Ο Φαρισαίος, καθώς στάθηκε, προσευχόταν από μέσα του τα εξής: 28 Σε ευχαριστώ, Θεέ, ότι δεν είμαι όπως και οι λοιποί άνθρωποι, άρπαγες, άδικοι, μοιχοί ή και όπως αυτός ο τελώνης.
12 Νηστεύω δύο φορές την εβδομάδα, αποδεκατίζω όλα όσα έχω.
13 Και ο τελώνης, που στεκόταν από μακριά δεν ήθελε ούτε τα μάτια του να υψώσει στον ουρανό, αλλά χτυπούσε στο στήθος του, λέγοντας: Θεέ μου, σκέπασε με έλεος εμένα τον αμαρτωλό.
14 Σας λέω: Αυτός κατέβηκε στο σπίτι του δικαιωμένος, παρά εκείνος· επειδή, όποιος υψώνει τον εαυτό του, θα ταπεινωθεί· και εκείνος που ταπεινώνει τον εαυτό του, θα υψωθεί.
….
Ο Κύριος μας λέγει ότι ο Τελώνης κατέβηκε στο οίκον του δικαιωμένος …
Ο Σωτήρας μας προειδοποιεί για τις συνέπειες που έχει η έλλειψης μετανοίας.
Λουκάς 10:13—14
13 Αλλοίμονο σε σένα, Χοραζίν· αλλοίμονο σε σένα, Βηθσαϊδά· επειδή, αν τα θαύματα, που έγιναν ανάμεσά σας, γίνονταν στην Τύρο και στη Σιδώνα, πριν από πολύ καιρό θα μετανοούσαν, καθισμένες με σάκο και στάχτη.
14 Όμως, στην Τύρο και στη Σιδώνα ελαφρότερη θα είναι η τιμωρία στην κρίση, παρά σε σας.
….
Το να κάθεται κάποιος «εν σάκκω και σποδώ»
Ήταν μία εικόνα που έδειχνε την αληθινή λύπη της καρδιάς για την αμαρτία της. Η πραγματική μετάνοια πάντοτε συνοδεύεται από κατά«Θεόν»λύπη για την αμαρτία.
3/.Η μετάνοια περικλείει την εξομολόγησητης αμαρτίας εις τον Θεό κάποτε δε και στους ανθρώπους αν βέβαια οι περιστάσεις το απαιτούν.
Ο ψαλμωδός φώναξε:
Ψαλμός 38:18
18 Επειδή, εγώ θα αναγγέλλω την ανομία μου, και θα λυπάμαι για την αμαρτία μου.
Ο άσωτος ομολόγησε:
Λουκάς 15:18—19
18 Αφού σηκωθώ, θα πάω στον πατέρα μου, και θα του πω:Πατέρα, αμάρτησα στον ουρανό και μπροστά σου·
19 και δεν είμαι πια άξιος να ονομαστώ γιος σου· κάνε με σαν έναν από τους μισθωτούς σου.
Ο Τελώνης παρρησία ανεγνώρισε ότι είχε παραβεί το νόμο του Θεού.
Λουκάς 18:13
13 Και ο τελώνης, που στεκόταν από μακριά δεν ήθελε ούτε τα μάτια του να υψώσει στον ουρανό,αλλά χτυπούσε στο στήθος του, λέγοντας: Θεέ μου, σκέπασε με έλεος εμένα τον αμαρτωλό.
Θρησκευτικοί λειτουργοί ή άλλοι Χριστιανοί δεν έχουν το δικαίωμα ούτε την δύναμη να συγχωρούν αμαρτίες, παρ’ όλον που κάτω από ειδικές συνθήκες η εξομολόγηση σ’ αυτούς από βαίνει βοηθητική. Κάθε Χριστιανός όμως έχει την εξουσία να διαβεβαιώνει έναν μετανοούντα αμαρτωλό ότι οι αμαρτίες του έχουν συγχωρεθεί δια του έργου της χάρητος του χριστού.
4/.Η μετάνοια περικλείει απάρνηση της αμαρτίας.
Ο μετανοών αμαρτωλός υπακούει στην εντολή του Ιησού:
Ιωάννης 8:11
11 Και εκείνη είπε: Κανένας, Κύριε.
Και ο Ιησούς είπε σ' αυτήν: Ούτε εγώ σε καταδικάζω· πήγαινε, και στο εξής μη αμάρτανε.
Οι σχετικές προτροπές των Γραφών είναι γεμάτες με έμφαση:Παροιμίες 28:13
13 Αυτός που κρύβει τις αμαρτίες του, δεν θα ευοδωθεί· αλλ' αυτός, που τις εξομολογείται και τις εγκαταλείπει, θα ελεηθεί.
.......
