2--6--2017-------ΤΥΧΙΚΟΣ -ΜΑΪΟΣ - ΙΟΥΝΙΟΣ 1999 --



«Ο Θεός είναι εκδικητής διά πάντα ταύτα»

Θεός Εκδικητής

Είναι πολλά τα ονόματα που η Βίβλος δίνει στον Θεό, με τα οποία εκφράζονται ιδιότητες του χαρακτήρα Του. Ανάμεσα στους τίτλους αυτούς, όμως, υπάρχει και ένας, που δύσκολα εμείς θα τολμούσαμε να Του αποδώσουμε - είναι ο τίτλος του ΕΚΔΙΚΗΤΗ.

Γράφοντας την Α' προς Θεσσαλονικείς Επιστολή ο Παύλος μεταξύ άλλων σημειώνει: «Ο Θεός είναι εκδικητής διά πάντα ταύτα, καθώς και σας προείπομεν και διά μαρτυριών εβεβαιώσαμεν» (Α' Θεσ. 4/δ/6-7).

Αυτός ο προσδιορισμός για τον Θεό ακούγεται εντελώς ξένος και περίεργος, ιδιαίτερα επειδή εμείς γνωρίζουμε και συνήθως επικαλούμαστε τους άλλους τίτλους Του, όπως Αγαθός, Μακρόθυμος, Πολυέλεος, Εύσπλαχνος κ.λπ.

Αν και την εκδίκηση οι άνθρωποι "την έχουμε στο αίμα μας", ωστόσο για τον Θεό προτιμούμε τις άλλες ιδιότητες. Ίσως επειδή συνήθως εμείς είμαστε άδικοι και η εκδίκησή μας δεν γίνεται σε σωστό μέτρο αλλά με περίσσεια κακίας. Αλλά υπάρχει και ένας άλλος λόγος που η λέξη αυτή ακούγεται τόσο άσχημα, επειδή σήμερα όταν λέμε ΕΚΔΙΚΗΤΗΣ, φέρνουμε στο μυαλό μας κάποιον που θέλει ν’ ανταποδώσει μεγαλύτερο κακό.

Ωστόσο στην κυριολεξία, και φυσικά στη γλώσσα της Βίβλου, ΕΚΔΙΚΗΤΗΣ είναι εκείνος που θέλει ν’ αποκαταστήσει τη δικαιοσύνη. Έτσι δεν είναι καθόλου παράξενο που ο Θεός έρχεται να μας πει μέσα στις Γραφές, ότι αναγκάζεται κάποιες φορές

ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΕΚΔΙΚΗΣΗ Ο ΙΔΙΟΣ.

Στην Επιστολή προς Ρωμαίους (12/ιβ/19) ο Παύλος προτρέπει τους χριστιανούς, «Μη εκδικήτε εαυτούς, αγαπητοί^ αλλά δότε τόπον τη οργή^ διότι είναι γεγραμμένον, "Εις εμέ ανήκει η εκδίκησις^ εγώ θέλω κάμει ανταπόδοσιν", λέγει Κύριος». Με τα λόγια αυτά -που ας σημειωθεί οι άνθρωποι της Παλαιάς Διαθήκης γνώριζαν πολύ καλά και υπάρχουν αρκετές αναφορές στα ιερά κείμενα- η Γραφή διδάσκει δύο σοβαρές αλήθειες:

(1) Αποθαρρύνει εμάς τους ανθρώπους από του να πάρουμε τη δικαιοσύνη στα χέρια μας και να επιβάλουμε οι ίδιοι το δίκιο μας.

(2) Βεβαιώνει τους αδικημένους ότι η υπόθεσή τους όχι μόνο δεν πρόκειται να περάσει απαρατήρητη, αλλά ο Θεός υπόσχεται ότι την εκδίκηση θα την κάνει ο Ίδιος.

Δυστυχώς, υπάρχουν ορισμένοι ηθικοδιδάσκαλοι που προσπαθούν να περάσουν στους πιστούς ένα πνεύμα ηττοπάθειας και μοιρολατρίας, που δεν έχει καμιά βιβλική επικύρωση. Ούτε λίγο ούτε πολύ θέλουν να πείσουν τους μαθητές τους "να καταπίνουν" το άδικο και να αποδέχονται καταστάσεις ολοφάνερης αδικίας. Με τον τρόπο αυτό, όμως, αφενός δημιουργούν ανθρώπους με καταπιεσμένη συνείδηση, άτομα που τις περισσότερες φορές γίνονται συστηματικοί υποκριτές, δείχνοντας προς τα έξω ότι "ξεπερνούν" το πρόβλημα αλλά στο βάθος της καρδιάς τους φιλοξενούν πίκρα και παράπονο, αφετέρου δε οδηγούν στον ψυχίατρο εκείνους που δεν μπορούν εύκολα να υποκριθούν, επειδή δεν είναι δυνατό στον άνθρωπο να αντιβαίνει στη λογική που του χάρισε ο Θεός.

Επιτέλους, ήταν ο Δημιουργός μας, ο Δίκαιος Κριτής, που έβαλε μέσα στον άνθρωπο το αίσθημα της δικαιοσύνης, και ποτέ δε θα μπορούσε να παραβλέπει την αδικία, από όπου και όποιον αν γίνεται, ούτε και να ζητεί από το πλάσμα Του ν’ αρνείται την αλήθεια και την πραγματικότητα. Έτσι, λοιπόν, ο Κύριος όχι μόνον διαβεβαιώνει με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο τους δικούς Του, ότι σ’ Αυτόν "ανήκει η εκδίκησις" αλλά και ότι κάνει "ανταπόδοσιν".Ύστερα από τούτη την κατηγορηματική διαβεβαίωση του Θεού, θα ήταν χρήσιμο να παρακολουθήσουμε μέσα στις Γραφές, πώς ο Κύριος εργάζεται τη δική Του εκδίκηση.  SYNEXIZETAI