30--10--2017------15--Ο ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ( Υπό Ανδρέα Τσαγκαλίδη)

Iδού έρχομαι ταχέως !!!

Iδού έρχομαι ταχέως !!! 



                               ==ΣΤ==

ΤΟ ΣΚΑΝΔΑΛΟΝ  ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ

«Επειδή και οι Ιουδαίοι σημείον αιτούσι και οι Έλληνες σοφίαν ζητούσιν ημείς δε κηρύττομεν Χριστόν εσταυρωμένον εις μεν τους Ιουδαίους σκάνδαλον εις δε τους Έλληνας μωρίαν εις αυτούς όμως τους προσκεκλημένους Ιουδαίους τε και Έλληνας Χριστόν Θεού δύναμιν και Θεού σοφίαν»(Α΄ Κορινθίους α: 22—24).
«Ως προς εμέ» λέγει ο Απόστολος Παύλος γράφοντας στους Γαλάτας«εάν κηρύττω περιτομήν» --ως  μία προϋπόθεση της σωτηρίας για να ευχαριστήσω τους Ιουδαϊζοντες διδασκάλους- «διατί υποφέρω διωγμόν;»   Γιατί διώκομαι από εκείνους οι οποίοι διδάσκουν ότι πρέπει να φυλάττουμε ολόκληρο το Νόμο του Μωϋσέως εάν θέλουμε να σωθούμε; Εάν είναι έτσι άρα καταργήθηκε το σκάνδαλο του Σταυρού(Γαλάτας ε:11).
Το συμπέρασμα είναι πού καθαρό ότι εάν δεν είμαστε πιστοί στην αλήθεια του θεού που αποκαλύπτεται στο σταυρό του Χριστού θα αποτελεί πάντοτε ένα σκάνδαλο και πρόσκομμα σε εκείνους που προσπαθούν να σωθούν με τα έργα τους. ο Σταυρός διακηρύττει ελευθερία χωρίς τις πράξεις του Νόμου.
Ο Νόμος είναι ένα αφεντικό του οποίου η υπηρεσία είναι ο ζυγός και η δουλεία (Γαλάτας ε:1). Αλλά ο Σταυρός του Χριστού δεν μπορεί να είναι τίποτε άλλο παρά ένας λίθος προσκόμματος στο δρόμο εκείνων που απορρίπτουν την κατά χάριν σωτηρία. Θα γίνει μία φοβερά πτώσης στην κόλαση όταν θα προσκόψεις στο Σταυρό Του. Κοιτάζοντας στην όψη αυτή του Σταυρού θα προσπαθήσουμε να απαντήσουμε σε δυό ερωτήσεις.

Η μία είναι:
1/. Γιατί ο Σταυρός του Χριστού είναι ένα πρόσκομμα;
Δεν ήταν αυτός που θα αφαιρούσε το πρόσκομμα της  αμαρτίας
από το δρόμο μας; Γιατί ο Σταυρός τώρα θα γίνει ένα
πρόσκομμα;
Ο θάνατος πολύ σπανίως ελέχθη ότι ήταν ελκυστικός. Αλλά ο θάνατος του Σταυρού ήταν ο πιο αισχρός από όλους. Ότι  των ανθρώπων θα υπέφερε τον πιο επαίσχυντο (ντροπιαστικό) θάνατο είναι μία συγκλονιστική σκέψη σε κείνους που πιστεύουν σε ένα Κυβερνήτη του παντός και προνοητικό Προσωπικό Θεό. Ο Σταυρός ήταν το θανάσιμο πλήγμα για την ανθρώπινη υπερηφάνεια και κοσμική τιμή και δόξα. Και το να συναντηθείς με έναν με έναν ο οποίος υπέφερε πάνω στο Σταυρό ήταν να υποφέρεις τον χαμό.
Όταν το θείο μυστήριο του Σταυρού του Χριστού δεν γίνει πλήρως κατανοητό μας φαίνεται σαν αίσχος σαν ατύχημα ή ένα μαρτύριο—ένας που υπέφερε λόγω των αρχών του. είναι γεγονός ότι πολλοί μπορεί να είναι πολύ θρησκευτικοί χωρίς να βλέπουν τίποτα το ελκυστικό στο σταυρό του Κυρίου και Σωτήρος μας. Μάλλον τον αποφεύγουν διότι κάθε σκιά Του είναι σκανδαλώδης γι’ αυτούς επειδή δεν υπάρχει μέρος γι’ Αυτόν στις καρδιές τους και στη ζωή τους.

Οι αρχιερείς οι γραμματείς και οι πρεσβύτεροι της εποχής εκείνης έκραξαν: «Ας καταβή από του Σταυρού και θέλομεν πιστεύσει εις Αυτόν» (Ματθαίος κζ:42).Όπως πολλοί σήμερα έτσι και εκείνοι τότε ήθελαν να είχαν ένα Χριστό χωρίς Σταυρό. Αλλά ο σταυρός και ο Χριστός στον ένδοξο σκοπό του Θεού έχουν καρφωθεί για πάντα. Δεν υπάρχει τώρα άλλος Χριστός που σταυρώθηκε. Ακόμα και στον Ουρανό είναι γνωστός ως «το Αρνίον το εσφαγμένον».
Όταν ο Κύριος Ιησούς αντιμετώπισε το Σταυρό μερικοί από τους μαθητάς Του τον εγκατέλειψαν και έφυγαν. Ο Σταυρός του Χριστού είναι ένα πρόσκομμα σε κείνους που ικανοποιούνται με μια ξερή θρησκευτική ζωή διότι εάν θα τον ακολουθήσουμε πλήρως πρέπει πρόθυμα να σταυρωθούμε κι’ εμείς μ’ Αυτόν. Ω! αυτή είναι η Πέτρα του σκανδάλου! Δεν θέλουμε τα μικρά αυτοκυβέρνητα πλοιάρια μας να ναυαγήσουν και να συντρίβουνε στο σχισμένο Βράχο των αιώνων. Αλλά εκείνος που θα χάσει τη ζωή του εδώ θα την βρει.
Η επόμενη ερώτησης είναι:

2/. Σε ποιους είναι ο σταυρός του Χριστού πρόσκομμα;
Ο Παύλος κήρυττε Χριστό εσταυρωμένο – « εις τους Ιουδαίους
σκάνδαλον και εις τους Έλληνας μωρία». Οι Ιουδαίοι και οι Έλληνες μπορούν να παρουσιαστούν ως τυπικές και αντιπροσωπευτικές τάξεις. Η πρώτη τάξης είναι θρησκευτικά έργα και η Δευτέρα τάξης είναι η ανθρώπινη σοφία. Στους μεν ο Σταυρός του Χριστού είναι σκάνδαλο στους δε κάτι το γελοίο. Ούτε ο υπερήφανος θρησκευόμενος ούτε ο κατά κόσμον σοφός—μπορούν να προσπεράσουν τον σταυρό χωρίς να επηρεασθούν κατά κάποιον τρόπο απ’ αυτόν.
α/. Ποιος είναι  ο Ιουδαίος; Ποιόν αντιπροσωπεύει;
Είναι ο άνθρωπος που μεγάλωσε και ανετράφη θρησκευτικώς που μπορεί να λέγει προσευχές που παρακολουθεί τακτικά την δημόσια λατρεία που δίδει από τα υπάρχοντα του στην Εκκλησία που είναι αρκετά ορθός στην πίστη του δεν έχει  σχέσεις με μέθυσους με χαρτοπαίκτες και φέρει ένα άμεμπτο όνομα μεταξύ των φίλων του είναι ένας πολύ δίκαιος και θρησκευτικώς  άνθρωπος. Αλλά ο Σταυρός του Χριστού σ’ αυτόν δεν έχει καμιά σημασία. Ίσως ν’ ακούσει περί αυτού και να τον θαυμάζει αλλά δεν μπορεί να δει τίποτα το αναγκαίο γι’ αυτόν. Ο Σταυρός  είναι μια αποκάλυψης του ελέους του Θεού αλλ’ αυτός δεν χρειάζεται έλεος. Είναι μία διακήρυξης της δικαιοσύνης του Θεού αλλ’ αυτός είναι δίκαιος και δεν έχει ανάγκη από την δικαιοσύνη του Θεού.
είναι μια προσφορά του πλούτου του Θεού αλλ’ αυτός δεν έχει ανάγκη από τίποτα. Όταν η σημασία του Σταυρού τεθεί επάνω του αυτός σκοντάφτει διότι ο Σταυρός κάνει την αυτοδικαίωση του σαν «ρυπαρόν ιμάτιον» και οι προσευχές του φαίνονται χωρίς αξία και σημασία. Γι’ αυτόν το να δεχθεί το Σταυρό θα σήμαινε την σταύρωση της αγαθότητας του. Δεν υπάρχει κανένα «Εγώ»που πεθαίνει τόσο σκληρά όσο το «Εγώ».

Στον θρησκευτικό εγωιστή άνθρωπο ο Σταυρός του Χριστού είναι σκάνδαλο.

...............