114
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 30
Αναγέννησης
Τα δύο μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο άνθρωπος είναι:
1/. Το πρόβλημα του θανάτου.
Όλη η ανθρωπότητα είναι φύση νεκρά
Εφεσίους 2:1
1 Κι εσάς, που ήσασταν νεκροί, εξαιτίας των παραβάσεων και των αμαρτιών, σας ζωοποίησε·
Α΄ Κορινθίους 15:22
22 Επειδή, όπως όλοι πεθαίνουν λόγω συγγένειας με τον Αδάμ, έτσι και όλοι θα ζωοποιηθούν, ερχόμενοι σε συγγένεια με τον Χριστό·
…..
1/. Το πρόβλημα αυτό λύεται δια της μεταδόσεως ή εμφυτεύσεως μέσα στον άνθρωπο θείας φύσεως, γνωστής με το όνομααναγέννησηςπου σημαίνει πνευματική άνωθεν γέννησης.
2/. Το πρόβλημα της ενοχής. Όλο το ανθρώπινο γένος είναι φύση και ζωή αμαρτωλό. Ο άνθρωπος έχει παραβεί το νόμο του Θεού και έχει κηρυχθεί ένοχος ενώπιον του Δημιουργού Του.
Ρωμαίους 3:10
10 Όπως είναι γραμμένο, ότι: «Δεν υπάρχει δίκαιος ούτε ένας·
………..
Η λύσης τουπροβλήματος είναι ή όχι εξ έργων νόμου αλλά η δια πίστεως δικαίωσης του αμαρτωλού.
Το κεφάλαιοαυτό και το επόμενο ασχολούνται με αυτά τα δύο αξιόλογα θέματα. Προσπάθησε να καταλάβεις και ια δεις τότε πόσο θα χαρείς βλέποντας την τέλεια πρόνοια που ο Θεός έχει λάβει για τις πνευματικές σου ανάγκες.
Ο κοινός άνθρωπος πιστεύει ότι η αιώνια ζωή (αν βέβαια ενδιαφέρεται γι’ αυτήν)αποκτάται δια του τίμιου χαρακτήρα του και δια των καλών πράξεων. Χρησιμοποιώντας για ξυλεία το περιεχόμενο του χαρακτήρα του και για καρφιά τις καλές του αποφάσεις προσπαθεί να κατασκευάσει μια σκάλα με την οποία να φτάσει στις πύλες της δόξας.
Η αιώνια ζωή όμως, πηγάζει απ΄ την γεμάτη αγάπη καρδιά του Θεού και διοχετεύεται μέσα στον άνθρωπο δια της αναγεννήσεως, κι’ όχι δι’ αναμορφώσεως. Αυτή χαρίζεται, δεν κερδίζεται. Χωρίς αυτήν κάθε άνθρωπος ανεξαρτήτως, του, αν είναι ευγενής ,ή συμπαθητικός ή ευπαρουσίαστος, είναι νεκρός, τελείως στερημένος της ζωής του Θεού. Βρίσκεται στην ύπαρξη, αλλά δεν έχει διόλου πνευματική ζωή. Όταν όμως αυτός αναγεννηθεί, τότε αρχίζει οπωσδήποτε να ζει. Τότε γνωρίζει ότι είναι ένα παιδί του Θεού, ότι θα ζει αιωνίως στην παρουσία Του και θα βρίσκεται ακόμα κάτω στη γη θα μπορεί να ζει αδάπανα μία άφθονη ζωή.
Α΄ Η ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΕΩΣ
1/. Από τηςπτώσεως του Γενάρχη και εδώθε κάθε άνθρωπος γεννιέται μέσα στην αμαρτωλή οικογένεια της ανθρωπότητας.
Για να εισέλθει λοιπόν μέσα στην αμαρτωλή οικογένεια του Θεού, πρέπει «ν’ αναγεννηθεί άνωθεν(από πάνω)». Ο Κύριος μας κατηγορούσε τους εχθρού Του, λέγοντας:
Ιωάννης 8:
44 Εσείς είστε από τον πατέρα τον διάβολο, και θέλετε να κάνετε τις επιθυμίες τού πατέρα σας. Εκείνος ήταν εξαρχής ανθρωποκτόνος, και δεν μένει στην αλήθεια· επειδή, αλήθεια δεν υπάρχει σ' αυτόν. Όταν μιλάει το ψέμα, μιλάει από τα δικά του· επειδή, είναι ψεύτης, και ο πατέρας τού ίδιου τού ψεύδους.
Αυτή είναι μια σοβαρή αλήθεια και όχι ένα σχήμα λόγου.
Κανείς από εκείνους που αρνούνται τον Χριστό δεν μπορεί να ομολογήσει τον Θεό Πατέρα.
2/. Μίααρκετά διαδεδομένη αντίληψη είναι εκείνη που υποστηρίζει ότι ο κάθε άνθρωπος είναι και ένα τέκνο του Θεού. Αυτό όμως δεν είναι αληθές. Ο Θεός είναι Δημιουργός όλων των ανθρώπων και μόνο υπό την έννοια αυτήν μπορεί να λεχθεί ότι Αυτός είναι «Πατέρας» τους.
Πράξεις 17:28
28 για τον λόγο ότι, μέσα σ' αυτόν ζούμε και κινούμαστε και υπάρχομε· όπως και μερικοί από τους ποιητές σας είπαν: «Επειδή, και δικό του γένος είμαστε».
……….
Μόνο δια της αναγεννήσεως μπορεί να γίνει κάποιος ένας κληρονόμος του Θεού.
Πρόσεξε την ελκυστική μεν αλλά επικίνδυνη θεωρεία που είναι γνωστή κάτω από το όνομα«Παγκόσμια πατρότης του Θεού και αδελφότης του ανθρώπου».
Αν ο Θεός είναι ήδη Πατέρας όλων των ανθρώπων γιατί τότε Αυτός τόσο έντονα ενδιαφέρεται να κηρυχθεί το ευαγγέλιο; Στην πραγματικότητα η ανθρωπότητα χωρίζεται σε δύο παρατάξεις: εκείνους που έχουν στην οικογένεια του Θεού και σ’ εκείνους που μένουν ακόμα έξω απ΄ αυτήν. Η σφοδρή επιθυμία όλων των πιστών πρέπει να είναι το να κερδίσουν όσους βρίσκονται ακόμα έξω από του Χριστού στις ευλογίες
Που προσφέρει η οικογένεια και το σπίτι του Θεού.
..
