ΤΥΧΙΚΟΣ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ - ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2000
Τι
καταπληκτικός ο αποστολικός λόγος! Τι πολύτιμα μαργαριτάρια κρύβει μέσα του και
τι χαρά σού προξενεί όταν τα ανακαλύπτεις. Ένας άνεμος ελευθερίας σού δροσίζει
την καρδιά. Απολαμβάνεις την ευγένεια και τον σεβασμό και μαθαίνεις και συ να
φέρεσαι με την αρετή που αρμόζει στα αληθινά παιδιά του Θεού.
Ο
χριστιανισμός έχασε τη δύναμή του, όταν έχασε την ποιότητα και τον αυτοσεβασμό
του και κατάντησε ένα θλιβερό αντίγραφο των κοσμικών συστημάτων που υπηρετεί το
θεό αυτού του κόσμου και πρόκειται σύντομα να καταργηθεί μαζί του.
Ο
Κύριός μας είχε δείξει το δρόμο, αλλά είναι πάρα πολλοί εκείνοι που τον έχασαν:
"Εξεύρετε ότι οι άρχοντες των εθνών κατακυριεύουσιν αυτά, και οι μεγάλοι
κατεξουσιάζουσιν αυτά^ ούτως όμως δεν θέλει είσθαι εν υμίν^ αλλ' όστις θέλη να
γείνη μέγας εν υμίν, ας ήναι υπηρέτης υμών" (Ματθ. 20/κ/25-26).
Βρισκόμαστε
στις έσχατες μέρες. Και είναι φανερό αυτό από την εικόνα των χριστιανικών
εκκλησιών των ημερών μας, από το βιασμό της βασιλείας του Θεού για να έλθει στα
μέτρα τους. Από την καταπίεση και τον πειθαναγκασμό των πιστών τους, από την
περιχαράκωσή τους και τις φοβίες που τους δημιουργούν. Όμως ο Λόγος του Θεού
μάς αποκαλύπτει: "Η ισχυρογνωμοσύνη δεν προέρχεται από εκείνον που σας
καλεί" (Γαλ. 5/ε/8 Μετ. "Τ"). Ο Θεός δεν χρησιμοποιεί ποτέ
τέτοια μέσα.
Από
το περιοδικό "Λόγια Παρηγοριάς" Δεκέμβριος 1999, σελ. 8. να σπαταλάει
τα λόγια Του για χάρη γούστου. Τι άραγε ήθελε να πει; Ας δούμε όλη τη σκηνή από
την αρχή όμως.(...)
Είναι
σημαντικό να παρατηρήσουμε ότι ο Ιησούς, ο Αμνός του Θεού, που θα σήκωνε την
αμαρτία του κόσμου, πήγε -και δεν ήταν η μοναδική φορά- στη γιορτή που
συμβόλιζε τη δική Του σταυρική θυσία και μάλιστα μπήκε από την προβατική πύλη.
(...) Ήταν η πύλη από την οποία έβαζαν τα πρόβατα προκειμένου να τα πάνε στην
αγορά για τη θυσία της γιορτής του Πάσχα. Ο Ιησούς, λοιπόν, ο Αμνός του Θεού,
ανέβηκε στα Ιεροσόλυμα και μπήκε από την πύλη των προβάτων! ΤΟ ΚΑΛΥΜΜΑ ΚΕΦΑΛΗΣ
"Θέλουσι
προφητεύσει οι υιοί σας και αι θυγατέρες σας"
Για
τη γυναίκα - Ερμηνεία της περικοπής Α' Κορινθίους 11/ια/1-16
Σύμφωνα
με όσα εξετάσαμε στα προηγούμενα, το ζήτημα του καλύμματος της κεφαλής κατά την
δημόσια προσευχή, ούτε "άνευ σημασίας" είναι -όπως επιχειρούν να το
παρουσιάσουν κάποιοι- ούτε βέβαια άπτεται της σωτηρίας μας. Παρ’ όλα αυτά, το
γεγονός ότι ο Κύριος θέλησε να του δώσει τόση προβολή, μας ωθεί να επιμείνουμε
στην εξέτασή του, ώστε κατά το δυνατό να μην αφήσουμε έξω από τη μελέτη μας
κάποια πτυχή του. Για το λόγο αυτό κάνουμε τώρα μια παρέκβαση, για να
προσεγγίσουμε κατά το δυνατόν την κύρια περικοπή που αναφέρεται στο
συγκεκριμένο θέμα, δηλαδή τα πρώτα 16 χωρία από το 11/ια κεφάλαιο της Α'
Επιστολής προς Κορινθίους, χρησιμοποιώντας κάθε βοήθημα που είχαμε στη διάθεσή
μας. (Πριν από κάθε σχόλιο παρατίθεται μετάφραση του "Τ").
ΑΡΧΑΙΟ
ΚΕΙΜΕΝΟ
1
Μιμηταί μου γίνεσθε, καθώς καγώ Χριστού.
2
Επαινώ δε υμάς ότι πάντα μου μέμνησθε και καθώς παρέδωκα υμίν τας παραδόσεις
κατέχετε.
3
Θέλω δε υμάς ειδέναι ότι παντός ανδρός η κεφαλή ο Χριστός εστίν, κεφαλή δε
γυναικός ο ανήρ, κεφαλή δε του Χριστού ο Θεός.
4
Πας ανήρ προσευχόμενος ή προφητεύων κατά κεφαλής έχων καταισχύνει την κεφαλήν
αυτού^
5
Πάσα δε γυνή προσευχομένη ή προφητεύουσα ακατακαλύπτω τη κεφαλή καταισχύνει την
κεφαλήν αυτής^ εν γαρ εστιν και το αυτό τη εξυρημένη.
6
Ει γαρ ου κατακαλύπτεται γυνή, και κειράσθω^ ει δε αισχρόν γυναικί το κείρασθαι
ή ξυράσθαι, κατακαλυπτέσθω.
7
ανήρ μεν γαρ ουκ οφείλει κατακαλύπτεσθαι την κεφαλήν, εικών και δόξα Θεού
υπάρχων^
8
ου γαρ εστιν ανήρ εκ γυναικός, αλλά γυνή εξ ανδρός^
9
και γαρ ουκ εκτίσθη ανήρ διά την γυναίκα, αλλά γυνή διά τον άνδρα.
10
διά τούτο οφείλει η γυνή εξουσίαν έχειν επί της κεφαλής αυτής διά τους
αγγέλους.
11
πλην ούτε γυνή χωρίς ανδρός ούτε ανήρ χωρίς γυναικός εν Κυρίω^
12
ώσπερ γαρ η γυνή εκ του ανδρός, ούτως και ο ανήρ διά της γυναικός^ τα δε πάντα
εκ του Θεού.
13
εν υμίν αυτοίς κρίνατε^ πρέπον εστίν γυναίκα ακατακάλυπτον τω θεώ προσεύχεσθαι;
14
ουδέ η φύσις αυτή διδάσκει υμάς ότι ανήρ μεν εάν κομά ατιμία αυτώ εστιν,
15
γυνή δε εάν κομά δόξα αυτή εστιν; ότι η κόμη αντί περιβολαίου δέδοται [αυτή].
16
Ει δε τις δοκεί φιλόνεικος είναι, ημείς τοιαύτην συνήθειαν ουκ έχομεν, ουδέ αι
εκκλησίαι του Θεού.
ΤΥΧΙΚΟΣ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ -
ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2000
08
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ
1
Να με μιμείστε όπως και εγώ (μιμούμαι) τον Χριστό.
2
Σας επαινώ λοιπόν επειδή σε όλα με θυμάστε και κρατάτε τις παραδόσεις όπως σας
τις παρέδωσα.
3
Θέλω λοιπόν να ξέρετε ότι η εξουσία πάνω σε κάθε άντρα είναι ο Χριστός, και
εξουσία πάνω σε κάθε (παντρεμένη) γυναίκα είναι ο άντρας (της), και εξουσία
πάνω στον Χριστό είναι ο Θεός.
4
Κάθε άντρας που προσεύχεται ή προφητεύει, αν έχει καλυμμένο το κεφάλι του,
ντροπιάζει την εξουσία που έχει πάνω του.
5
Και κάθε γυναίκα που προσεύχεται ή προφητεύει με ακάλυπτο το κεφάλι (της),
ντροπιάζει την εξουσία που έχει πάνω της^ επειδή είναι το ίδιο με εκείνη που
είναι ξυρισμένη.
6
Επειδή αν η γυναίκα δεν σκεπάζει (το κεφάλι της), τότε ας κόψει και τα μαλλιά
της^ αν όμως είναι ντροπή σε γυναίκα το να κόψει ή να ξυρίσει τα μαλλιά της,
τότε να σκεπάζεται.
7
Διότι ο μεν άντρας δεν έχει υποχρέωση να σκεπάζει το κεφάλι του, επειδή είναι
εικόνα και δόξα του Θεού^ (η γυναίκα όμως είναι δόξα του άντρα της).
8
Διότι δεν είναι ο άντρας από τη γυναίκα, αλλά η γυναίκα από τον άντρα^
9
Και διότι δεν δημιουργήθηκε ο άντρας για την γυναίκα, αλλά η γυναίκα για τον
άντρα.
10
Γι’ αυτό η γυναίκα έχει υποχρέωση να βάζει στο κεφάλι της το σύμβολο της
εξουσίας της, (κι αυτό) για τους αγγέλους.
11
Όμως, σύμφωνα με όσα όρισε ο Κύριος (εν Κυρίω), ούτε ο άντρας υπάρχει χωρίς τη
γυναίκα ούτε η γυναίκα χωρίς τον άντρα.
12
Διότι όπως η γυναίκα προήλθε από τον άντρα, έτσι και ο άντρας (γεννιέται) μέσω
της γυναίκας, όλα όμως (προέρχονται) από τον Θεό.
13
Βγάλτε συμπέρασμα μόνοι σας^ ταιριάζει σε γυναίκα να προσεύχεται στον Θεό χωρίς
κάλυμμα;
14
Ούτε η ίδια η φύση δεν σας διδάσκει ότι είναι ατιμία για τον άντρα αν έχει
μακριά μαλλιά;
15
Αν όμως η γυναίκα έχει μακριά μαλλιά, αυτό είναι προς τιμή της^ επειδή τα
μακριά μαλλιά τής δόθηκαν σαν ένα είδος σεμνού πέπλου (αντί περιβολαίου).
16
Αν όμως κάποιος θέλει να είναι φιλόνικος, εμείς δεν έχουμε τέτοια συνήθεια,
ούτε οι εκκλησίες του Θεού.
ΑΝΑΛΥΣΗ - ΕΡΜΗΝΕΙΑ
1
Μιμηταί μου γίνεσθε, καθώς καγώ Χριστού. 2 Επαινώ δε υμάς ότι πάντα μου
μέμνησθε και καθώς παρέδωκα υμίν τας παραδόσεις κατέχετε. 1 Να με μιμείστε όπως και εγώ (μιμούμαι) τον
Χριστό. 2 Σας επαινώ λοιπόν επειδή σε όλα με θυμάστε και κρατάτε τις παραδόσεις
όπως σας τις παρέδωσα.
Αν
και υπάρχει διχογνωμία κατά πόσον τα χωρία αυτά ορθά έχουν καταχωρηθεί σαν
πρώτα του κεφαλαίου 11/ια ή θα έπρεπε να είναι τα τελευταία του προηγουμένου
κεφαλαίου, εντούτοις, όποιο από τα δύο κι αν δεχτούμε, διόλου δεν επηρεάζει τα
θέματα που αναπτύσσονται στο κεφάλαιο 11/ια, δηλαδή (α) του καλύμματος κεφαλής
και (β) του αναμνηστικού Δείπνου του Κυρίου. Αντίθετα, με το να τα περιλαμβάνει
ο Παύλος μέσα στην ίδια μεγάλη περικοπή όπου ζητάει από τους αναγνώστες του να
γίνουν μιμητές του, μαρτυρεί ότι και τα δύο είναι θέματα εξίσου σημαντικά και
σοβαρά, τα οποία επιπλέον συγκαταλέγει στις "παραδόσεις" που ο ίδιος
τους είχε παραδώσει, και τις οποίες -όπως γράφει και γι’ αυτό τους επαινεί- οι
Κορίνθιοι κρατούσαν στη μνήμη τους και συνήθως εφάρμοζαν με πιστότητα.
3
Θέλω δε υμάς ειδέναι ότι παντός ανδρός η κεφαλή ο Χριστός εστίν, κεφαλή δε
γυναικός ο ανήρ, κεφαλή δε του Χριστού ο Θεός. 3
Θέλω λοιπόν να ξέρετε ότι η εξουσία πάνω σε κάθε άντρα είναι ο Χριστός, και
εξουσία πάνω σε κάθε (παντρεμένη) γυναίκα είναι ο άντρας (της), και εξουσία
πάνω στον Χριστό είναι ο Θεός.
Καθώς
ο Απόστολος εισηγείται το θέμα του καλύμματος κεφαλής κατά τη δημόσια προσευχή,
κρίνει κατάλληλο να το συνδυάσει με τις σχέσεις που υπάρχουν (α) ανάμεσα στον
Θεό και τον Χριστό (μόνο θεία), (β) ανάμεσα στον Χριστό και τον άντρα (θεία και
ανθρώπινη), και (γ) ανάμεσα στον άντρα και τη γυναίκα του (μόνο ανθρώπινη)! Αντίθετα
όμως σήμερα υπάρχει τάση σε πολλούς εκκλησιαστικούς κύκλους, να θεωρούν το
ζήτημα αυτό όχι μόνο ως "δευτερεύον", "επουσιώδες" και
"προαιρετικό" αλλά και "ανάξιο λόγου".
Η
λέξη "κεφαλή" που υπάρχει στο αρχαίο κείμενο εδώ, αναφέρεται στην
αρχή, την εξουσία που ισχύει πάνω από κάθε κλιμάκιο ιεραρχίας, ξεκινώντας από
την κορυφή, που είναι ο Θεός, μέχρι και το χαμηλότερο ανθρώπινο κλιμάκιο, που
είναι τα τέκνα (Κολ. 3/γ/20)
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
