ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΤΗΣ ΣΟΥΛΤΑΝΑΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΟΥ ► SULTANA . CHA: 4-11-2015---ΤΥΧΙΚΟΣ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ

4-11-2015---ΤΥΧΙΚΟΣ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ - ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2000

"... ορθοτομούντα τον λόγον της αληθείας..."

"Ευαγγελισμός ή Αφανισμός;"

Ομιλία με τον παραπάνω τίτλο δόθηκε στα τέλη Οκτωβρίου σε συνέλευση εκπροσώπων κάποιας ομάδας εκκλησιών της Ελλάδας, η οποία όμως ούτε μαγνητοφωνήθηκε ούτε και δημοσιεύθηκε. [Τους λόγους αυτής της επιλογής δεν τους γνωρίζουμε -ίσως και δεν θα έπρεπε να μας ενδιαφέρουν- η πράξη όμως είναι ενδεικτική της βαριάς πνευματικής αρρώστιας που μαστίζει το συγκεκριμένο χώρο]. Εν πάση περιπτώσει, εκείνο που ενδιαφέρει πρώτιστα εδώ είναι ότι, έτσι όπως τέθηκε ο τίτλος της εν λόγω ομιλίας, οδηγεί σε λάθος συμπεράσματα, και αυτό αποδεικνύει η μελέτη που ακολουθεί.

Είναι αναμφισβήτητο ότι ο ευαγγελισμός αποτελεί θεμελιακό χαρακτηριστικό της Εκκλησίας του Χριστού. Ο άγγελος που ανακοίνωσε στους ποιμένες της Βηθλεέμ τη γέννηση του Χριστού, είπε: "Μη φοβείσθε^ διότι ιδού, ευαγγελίζομαι εις εσάς χαράν μεγάλην, ήτις θέλει είσθαι εις πάντα τον λαόν" (Λουκ. 2/β/10).

Ο Κύριος Ιησούς διακήρυξε στη Συναγωγή της Ναζαρέτ ότι: ``Πνεύμα Κυρίου είναι επ’ εμέ^ διά τούτο με έχρισε^ με απέστειλε διά να ευαγγελίζωμαι προς τους πτωχούς, διά να ιατρεύσω τους συντετριμμένους την καρδίαν, να κηρύξω προς τους αιχμαλώτους ελευθερίαν, και προς τους τυφλούς ανάβλεψιν, να αποστείλω τους συντεθλασμένους εν ελευθερία, διά να κηρύξω ευπρόσδεκτον Κυρίου ενιαυτόν’’ (Λουκ. 4/δ/18-19).

Το ίδιο εξήγησε στους όχλους, που ήθελαν να Τον έχουν μόνιμα κοντά τους, ότι "και εις τας άλλας πόλεις πρέπει να ευαγγελίσω την βασιλείαν του Θεού^ επειδή εις τούτο είμαι απεσταλμένος. Και εκήρυττεν εν ταις συναγωγαίς της Γαλιλαίας" (Λουκ. 4/δ/43-44).

Όταν αργότερα ο Βαπτιστής Ιωάννης έστειλε ανθρώπους του ζητώντας πειστήρια για την ταυτότητα του Μεσσία, "αποκριθείς ο Ιησούς είπε προς αυτούς, Υπάγετε και απαγγείλατε προς τον Ιωάννην όσα είδετε και ηκούσατε, ότι τυφλοί αναβλέπουσι, χωλοί περιπατούσι, λεπροί καθαρίζονται, κωφοί ακούουσι, νεκροί εγείρονται, πτωχοί ευαγγελίζονται" (Λουκ. 7/ζ/22). Και πράγματι ο ευαγγελισμός ήταν το κυριότερο χαρακτηριστικό της διακονίας Του, επειδή "διήρχετο αυτός πάσαν πόλιν και κώμην, κηρύττων και ευαγγελιζόμενος την βασιλείαν του Θεού^ και οι δώδεκα ήσαν μετ’ αυτού" (Λουκ. 8/η/1).

SYENXIZETAI

ΤΥΧΙΚΟΣ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ - ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2000

Το ίδιο έργο συνέχισε και μετά τον αποκεφαλισμό του Ιωάννη, είπε δε στους ακροατές Του: "Ο νόμος και οι προφήται έως Ιωάννου υπήρχον^ από τότε η βασιλεία του Θεού ευαγγελίζεται, και πας τις βιάζεται να εισέλθη εις αυτήν" (Λουκ. 16/ις/16).

Το παράδειγμα του Κυρίου τους ακολούθησαν πιστά οι Απόστολοι, οι οποίοι "πάσαν ημέραν εν τω ιερώ και κατ’ οίκον δεν έπαυον διδάσκοντες και ευαγγελιζόμενοι τον Ιησούν Χριστόν" (Πράξ. 5/ε/42).

Την ίδια πρακτική συνέχισαν και οι υπόλοιποι πιστοί, ιδιαίτερα δε μετά το διωγμό του Στέφανου, αφού "διασπαρέντες διήλθον, ευαγγελιζόμενοι τον λόγον" (Πράξ. 8/η/4) όχι μόνο προς τους κατοίκους της Παλαιστίνης αλλά και στους διάσπαρτους Ιουδαίους. Όπως διηγείται σχετικά ο Λουκάς, "εισελθόντες εις Αντιόχειαν, ελάλουν προς τους Ελληνιστάς, ευαγγελιζόμενοι τον Κύριον Ιησούν. Και ήτο χειρ Κυρίου μετ’ αυτών^ και πολύ πλήθος πιστεύσαντες επέστρεψαν εις τον Κύριον" (Πράξ. 11/ια/20-21).

Μιλώντας στη Συναγωγή της Αντιόχειας της Πισιδίας ο Παύλος εξήγησε στους Ιουδαίους της περιοχής ότι, "ημείς ευαγγελιζόμεθα προς εσάς την γενομένην εις τους Πατέρας επαγγελίαν, ότι ταύτην ο Θεός εξεπλήρωσεν εις ημάς τα τέκνα αυτών, αναστήσας τον Ιησούν" (Πράξ. 13/ιγ/32).

Ο ίδιος Απόστολος είχε ως τη μεγαλύτερη καύχησή του ότι, "Εις εμέ τον πλέον ελάχιστον πάντων των αγίων εδόθη η χάρις αύτη, να ευαγγελίσω μεταξύ των εθνών τον ανεξιχνίαστον πλούτον του Χριστού" (Εφεσ. 3/γ/8).

Επίσης εξήγησε στους πιστούς της Εφέσου ότι για την οικοδομή της εκκλησίας Του ο Χριστός "έδωκεν άλλους μεν αποστόλους, άλλους δε προφήτας, άλλους δε ευαγγελιστάς, άλλους δε ποιμένας και διδασκάλους" (Εφεσ. 4/δ/11), όπου βλέπουμε το λειτούργημα του ευαγγελιστή να καταγράφεται αμέσως μετά τους απόστολους και προφήτες.

Τη σημασία αυτού του λειτουργήματος ο Παύλος την τονίζει ιδιαίτερα στον Τιμόθεο, τον οποίο προτρέπει: "Συ δε αγρύπνει εις πάντα, κακοπάθησον, εργάσθητι έργον ευαγγελιστού, την διακονίαν σου κάμε πλήρη" (Β' Τιμ. 4/δ/5).

Το περιεχόμενο αυτού του ευαγγελισμού στην Καινή Διαθήκη περιγράφεται με διάφορες φράσεις, που έχουν υπογραμμιστεί στα χωρία που παραθέσαμε, όπως "η Βασιλεία του Θεού", "ο Ιησούς Χριστός", "ο λόγος", "ο Κύριος Ιησούς", "η γενομένη εις τους Πατέρας επαγγελία", "ο ανεξιχνίαστος πλούτος του Χριστού". Όλα αυτά δεν ήταν διαφορετικά μεταξύ τους αλλά πτυχές του ενός και μοναδικού ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ, που αναφέρεται στην αγάπη του Πατέρα Θεού όπως εκδηλώθηκε στο πρόσωπο και το έργο του Χριστού. Αυτός ήταν και εξακολουθεί να είναι "ο λόγος ο ευαγγελισθείς εις εσάς" (Α' Πέτρ. 1/α/25).

==========================================================

ΣΥΣΤΗΝΟΥΜΕ ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ "ΤΥΧΙΚΟΣ" -- WWW.TYXIKOS.GR READ OUR MAGAZINE

ΚΑΙ ΤΟ BLOG "ΝΕΑ ΚΑΙ ΠΑΛΑΙΑ" -- HTTP://NEAKAIPALAIA.BLOGSPOT.COM READ OUR BLOG

SYNEXIZETAI

ΤΥΧΙΚΟΣ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ - ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2000

Ο Κύριος πρώτα κάνει άγιους τους δικούς Του

και ύστερα τους στέλνει για ευαγγελισμό

Μέσα στους αιώνες η μια και αληθινή Εκκλησία ενδιαφερόταν πάντα να "ευαγγελίσει" τον κόσμο με τα μέσα που είχε στη διάθεσή της, ακολουθώντας το αποστολικό πρότυπο και την εντολή του Χριστού, "Πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τα έθνη" (Ματθ. 28/κη/19), είναι δε καταπληκτικό ότι όχι μόνο το Ευαγγέλιο έφτασε σε όλο το γνωστό τότε κόσμο -μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα- αλλά και ότι αυτό έγινε με τρόπο τόσο δυναμικό, ώστε οι Απόστολοι να χαρακτηρίζονται ως "οι αναστατώσαντες την οικουμένην" (Πράξ. 17/ιζ/6), και τόσο αποτελεσματικό ώστε ο Παύλος καλούσε τους Κολοσσαείς να μείνουν πιστοί στην ελπίδα του Ευαγγελίου, "του κηρυχθέντος εις πάσαν την κτίσιν την υπό τον ουρανόν" (Κολ. 1/α/23).

Όποια κι αν ήταν η εξέλιξη της εκκλησίας στους επόμενους αιώνες, και παρά τα σχίσματα και την απόκλισή της από την αποστολική απλότητα, γεγονός είναι ότι δράση για διάδοση του κηρύγματος υπήρξε πάντοτε, αν και πλέον το κίνητρο δεν ήταν ούτε η υπακοή στον Θεό ούτε η αγάπη για τους ανθρώπους αλλά μάλλον η διάθεση επιβολής από καθένα του δικού του "ευαγγελίου", που τις περισσότερες φορές συνδεόταν με προσωπικές, πολιτικές και άλλες σκοπιμότητες. Θα μπορούσαμε ωστόσο να επαναλάβουμε εδώ το λόγο του Παύλου: "Τι λοιπόν; πλην κατά πάντα τρόπον, είτε επί προφάσει είτε τη αληθεία, ο Χριστός κηρύττεται^ και εις τούτο χαίρω αλλά και θέλω χαίρει" (Φιλιπ. 1/α/18).

Ανάλογες προσπάθειες στο έργο του ευαγγελισμού εκδηλώνουν και οι σημερινές εκκλησίες, χρησιμοποιώντας κάθε προσφερόμενο τρόπο και μέσο, είτε μιμούμενες τα βιβλικά πρότυπα είτε εκμεταλλευόμενες συστήματα και μεθόδους που προσφέρει η σύγχρονη τεχνολογία (έντυπα και ηλεκτρονικά μέσα, μουσική, θέατρο κ.λπ.).

Δύο περίοδοι ξεχώρισαν στην εκκλησιαστική ιστορία που το ευαγγελιστικό έργο δραστηριοποιήθηκε ιδιαίτερα. Η πρώτη ήταν στους δύο-τρεις πρώτους αιώνες, όταν -παρά τις τεράστιες δυσκολίες και τα ελάχιστα μέσα που πρόσφερε ο τότε πολιτισμός- το ευαγγέλιο έφτασε από την Βρετανία ως την Κίνα. Η δεύτερη περίοδος ήταν στους αιώνες μετά τις μεγάλες ανακαλύψεις, όταν ο ευαγγελισμός ξεπέρασε κάθε προηγούμενο φέρνοντας το Ευαγγέλιο σε όλη την Αφρική, την Ασία, την Βόρεια και Νότια Αμερική, την Αυστραλία κ.λπ., με μοναδικό ιεραποστολικό ζήλο όμοιος του οποίου κανείς δε γνωρίζει αν θα υπάρξει ξανά.

Ξεχωριστή περίπτωση εντούτοις αποτέλεσε ο 20ος αιώνας, καθώς η εποχή μας διαθέτει όχι μόνο τα ισχυρότερα μέσα μαζικής ενημέρωσης αλλά και ιεραποστολικές οργανώσεις με τεράστια κονδύλια και πολυάριθμο ανθρώπινο δυναμικό στη διάθεσή τους.

Όμως, παρ’ όλες τις προσπάθειες που γίνονται σήμερα και τα τεράστια ποσά που δαπανώνται για τον ευαγγελισμό του κόσμου, τα πράγματα δεν είναι διόλου ανθηρά, σύμφωνα δε με το γράφημά μας και ύστερα από 1960 χρόνια ιεραποστολών, οι χριστιανοί στο σύνολό τους (γνήσιοι και κατ’ όνομα) αποτελούν μόλις το 33%, δηλαδή μόνον ένας σε κάθε τρεις κατοίκους της γης.

Ο αριθμός αυτός, βέβαια, δεν έχει καμία σχέση με την ποιότητα της πίστης όλων των ονομαζόμενων "χριστιανών", η οποία, όπως είπε ο αναλυτής σφυγμομετρήσεων George Gallup Jr., "είναι ένα χιλιόμετρο σε μήκος αλλά μόνο ένα εκατοστό σε βάθος"(δηλαδή πολλά λόγια αλλά ελάχιστη ουσία...)! Επίσης, σύμφωνα με τον ίδιο αναλυτή και τα στοιχεία που υπάρχουν στην εταιρεία του για τα τελευταία 70 χρόνια, οι Αμερικανοί, που γενικά προβάλλονται ως ο πιο θρησκευόμενος λαός, "έχουν μεγάλη άγνοια για το περιεχόμενο της θρησκείας τους και στερούνται εμπιστοσύνη στον Θεό". Σαν αποτέλεσμα συστείνει: "Οι εκκλησίες να ενδιαφερθούν να ευαγγελίσουν εκείνους που ήδη πηγαίνουν στις εκκλησίες και να τους βοηθήσουν ν’ αναπτυχθούν βαθύτερα στην πίστη".

ΣΥΣΤΗΝΟΥΜΕ ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ "ΤΥΧΙΚΟΣ" -- WWW.TYXIKOS.GR READ OUR MAGAZINE

ΚΑΙ ΤΟ BLOG "ΝΕΑ ΚΑΙ ΠΑΛΑΙΑ" -- HTTP://NEAKAIPALAIA.BLOGSPOT.COM READ OUR BLOG

SYNEXIZETAI

ΤΥΧΙΚΟΣ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ - ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2000

ΠΑΓΜΟΣΜΙΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΙΩΝ ΤΟ 2.000 μ.Χ.

Πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι η μεγάλη αριθμητική αύξηση που παρατηρείται σε διάφορες περιοχές που προηγούμενα δεν χαρακτηρίζονταν ως χριστιανικές δεν σημαίνει οπωσδήποτε αληθινή αύξηση της Εκκλησίας. Δυστυχώς είμαστε υποχρεωμένοι να παραδεχτούμε ότι πολλοί στις αναπτυσσόμενες χώρες καταγράφονται χριστιανοί σαν ένα είδος "μόδας", ενώ πολλά εκατομμύρια καταγράφτηκαν αυτόματα ως "χριστιανοί" ύστερα από την πτώση του κομμουνισμού στην Ανατολική Ευρώπη και τη Ρωσία. Αυτό όμως δεν μαρτυρεί κατ’ ανάγκη και τη γνησιότητα της πίστης τους. Ενδεικτικά αναφέρεται ότι στην Τσεχία, παρ’ όλο που η χώρα αυτή κατατάσσεται πλέον στις "χριστιανικές", σύμφωνα με έρευνα που έγινε πριν λίγο καιρό, το 55% του πληθυσμού δηλώνει ότι δεν πιστεύει σε κανέναν Θεό. Με άλλα λόγια είναι "χριστιανοί" αλλά άθεοι(!)

Μεγάλη αμφιβολία υπάρχει και για τις μαζικές "μεταστροφές" εκείνων που παρακολουθούν ευαγγελιστικές σταυροφορίες (π.χ. Billy Graham, Louis Pallau κ.ά.). Κάποιος είπε σκωπτικά: "Αν προσθέταμε τους αριθμούς `μεταστροφών’ που αναφέρονται κάθε φορά, θα έπρεπε να ήταν χριστιανοί όλοι οι κάτοικοι της γης..."

Η θρησκευτική οργάνωση που κάνει το μεγαλύτερο "ευαγγελιστικό" έργο παγκόσμια, αναμφίβολα είναι η Εταιρεία "Σκοπιά". Αν και διαφωνούμε με πλείστες από τις διδασκαλίες και τις πρακτικές τους, είναι αλήθεια εντούτοις ότι οι οπαδοί της Εταιρείας "Σκοπιά" διεξάγουν ένα απαράμιλλο έργο διάδοσης της πίστης τους. Σύμφωνα με τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία (περιοδικό "Σκοπιά" τεύχος της 1-1-2000, σελ. 17-20), τη χρονιά που πέρασε ("Υπηρεσιακό Έτος 1999"), από τους "Μάρτυρες" της Σκοπιάς διατέθηκαν:

Ε λ λ ά δ α...

Δ Ι Α Τ Ε Θ Η Κ Α Ν

...Π α γ κ ό σ μ ι α

27.327

Ευαγγελιζόμενοι

5.912.492

2.986

Σκαπανείς

738.343

4.971.495

Ώρες

1.144.566.849

9.430

Γραφικές Μελέτες

4.433.884

425

Εκκλησίες

89.985

Από όλη αυτή την αξιοσημείωτη δραστηριότητα προέκυψε ένας αριθμός 566 για την Ελλάδα και 323.439 παγκόσμια νέων βαπτίσεων. Για να πετύχουν αυτό τον "καρπό" χρειάστηκε ο κόπος 48,2 ευαγγελιζόμενων και 8.783,5 ώρες για κάθε νέο οπαδό στην Ελλάδα, ενώ από αυτούς αντιστοιχεί μόλις 1,3 για κάθε εκκλησία. Οι αριθμοί αυτοί γίνονται ακόμη πιο μεγάλοι αν υπολογιστεί ότι σημαντικό ποσοστό από τους "νέους" οπαδούς προέρχεται από παιδιά των "Μαρτύρων" που γεννημένα σ’ αυτό το θρησκευτικό χώρο και κλίμα, ήταν αναμενόμενο ν’ ακολουθήσουν τη θρησκεία των γονέων τους (με σοβαρή πιθανότητα ν’ αποσκιρτήσουν σε μεγαλύτερη ηλικία).

SYNEXIZETAI

ΤΥΧΙΚΟΣ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ - ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2000

Από τα παραπάνω γίνεται φανερό ότι ακόμη και το πιο άρτια οργανωμένο "ευαγγελιστικό" πρόγραμμα δε μπορεί να φέρει σημαντικά αποτελέσματα από μόνο του.

Το βέβαιο είναι ότι ο "ευαγγελισμός" ως αυτοσκοπός ΔΕΝ ΒΟΗΘΑΕΙ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ. Επιτέλους, και αν υπολογίσουμε ως "πιστούς" το 1.000.000.000 των καταγραμμένων Ρωμαιοκαθολικών, τα 700.000.000 καταγραμμένων Διαμαρτυρόμενων και τα 300.000.000 των καταγραμμένων Ορθόδοξων, τι σημαίνει αυτό στην πραγματικότητα; Μήπως όλοι αυτοί έχουν κάποια ουσιαστική σχέση με την εκκλησία τους και η ζωή τους διαφέρει σε σύγκριση με τον υπόλοιπο κόσμο; Δυστυχώς όχι! Ο λόγος του Χριστού: "Το όνομα έχεις ότι ζης, και είσαι νεκρός" (Αποκ. 3/γ/1), βρίσκει απόλυτη εφαρμογή στο προκείμενο.

Με άλλα λόγια το σύνθημα -ή το δίλημμα- "Ευαγγελισμός ή Αφανισμός;" που τέθηκε στην εκκλησιαστική συνέλευση που μνημονεύεται στην αρχή αυτού του άρθρου, δεν έχει καμία ουσία και καμία αξία για την Εκκλησία του Χριστού.

Οι "μισθωτοί ποιμένες", που φοβούνται

μήπως χάσουν το μισθό ή τη θέση τους,

καλύτερα θα κάνουν να ψάξουν

για άλλο "επάγγελμα"...

Προκειμένου να είμαστε ορθότεροι, θα έπρεπε να πούμε ότι ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΛΗΘΙΝΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΧΩΡΙΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟ, επειδή μια εκκλησία που έχασε τον ευαγγελιστικό της ζήλο ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΛΕΟΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ!

Για να καταντήσει όμως μια εκκλησία σ’ αυτή την αδράνεια, το βέβαιο είναι ότι προηγούμενα έχει χάσει τον ΑΓΙΑΣΜΟ ΤΗΣ, έχει χάσει την κοινωνία με τον Θεό και την οδηγία του Αγίου Πνεύματος. Από κει και πέρα δεν συζητούμε για εκκλησίες αλλά για διάφορες θρησκευτικές ομάδες που ενδιαφέρονται για τη δογματική τους διδασκαλία, για την ευημερία των μελών τους, για την οικοδόμηση μεγάλων ναών, για κοινωνικές ή οικονομικές δραστηριότητες. Οτιδήποτε άλλο, δηλαδή, εκτός από Εκκλησίες του Χριστού, αδιάφορο ποιο είναι το όνομα που έχουν διαλέξει για τον εαυτό τους και τα μέλη τους.

Ο "ευαγγελισμός", όμως, που γίνεται από κάθε άλλη ομάδα έξω από την αληθινή εκκλησία, δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ, που υπακούει σε όλες τις προϋποθέσεις και χρησιμοποιεί όλες τις τεχνικές της πολιτικής ή εμπορικής διαφήμισης και τις μεθόδους διαμόρφωσης της κοινής γνώμης, χωρίς όμως καμιά ουσιαστική αλλαγή στο χαρακτήρα, πολύ δε περισσότερο στην καρδιά του ατόμου.

Κάθε αλλαγή στην προτίμηση κάποιου, που συντελείται ύστερα από την εφαρμογή των παραπάνω τεχνικών, σε τίποτα δε μπορεί να βοηθήσει την εκκλησιαστική ομάδα που τη χρησιμοποιεί και η οποία ούτως ή άλλως οδηγείται σε ΑΦΑΝΙΣΜΟ. Αυτό δε σημαίνει ότι θα αφανιστεί η ομάδα -αν και αυτό έχει συμβεί αρκετές φορές στο παρελθόν- αλλά οπωσδήποτε θα αφανιστεί το γνήσιο Ευαγγέλιο, για να πάρει τη θέση του κάποιο ΑΛΛΟ από τα πολλά που προσφέρονται σήμερα ή εκείνα που έχει στη φαρέτρα του ο Διάβολος για το μέλλον.

SYNEXIZETAI

ΤΥΧΙΚΟΣ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ - ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2000

Συμπεραίνουμε, λοιπόν, ότι το πρόβλημα δεν έγκειται στον "ευαγγελισμό" αλλά στον ΑΓΙΑΣΜΟ. Όχι στην απουσία ζήλου για το έργο, αλλά στην απουσία υποταγής στον Κύριο. Όχι στην έλλειψη μέσων και χρημάτων -επειδή αυτά πάντοτε βρίσκονται- αλλά στην έλλειψη γνήσιας αγάπης για τον Θεό και τον πλησίον. Όχι στην άγνοια των μεθόδων διαμόρφωσης της γνώμης των ανθρώπων, αλλά άγνοια της αληθινής καθοδήγησης από το Πνεύμα του Θεού. Όχι στην απουσία εθελοντών αλλά στην απουσία ηγετών με πνευματικό οραματισμό, που θα είναι άσχετος από μισθούς και αξιώματα, από μάνατζμεντ, προϋπολογισμούς και τα παρόμοια.

Επιτέλους, ο Χριστός βεβαίωσε για την Εκκλησία Του, ότι "πύλαι άδου δεν θέλουσιν ισχύσει κατ' αυτής" (Ματθ. 16/ις/18). Γι’ αυτό ας μην ανησυχούν όσοι μιλούν για "αφανισμό", επειδή, έτσι κι αλλιώς, η Νύμφη του Αρνίου δεν αποβλέπει σε ανθρώπινες και κοσμικές "επιτυχίες". Αντίθετα αναπαύεται στην υπόσχεση του Αρχιποιμένα Χριστού που είπε: "Μη φοβού, μικρόν ποίμνιον^ διότι ο Πατήρ σας ευδόκησε να σας δώση την βασιλείαν" (Λουκ. 12/ιβ/32).

"Ουχί διότι έχομεν εξουσίαν επί της πίστεώς σας,

αλλ' είμεθα συνεργοί της χαράς σας"

Εξουσία

Ετυχε ποτέ να δείτε το άνθος του κάκτου; Είναι να απορεί κανείς πώς μέσα από ένα τέτοιο αγκαθωτό στεγνό φυτό μπορεί να προέλθει ένα τόσο λεπτό άρωμα, μια τόση ποικιλία και αρμονία χρωμάτων, μια πανέμορφη παρουσία.

Πόσο μου θυμίζει το λουλούδι αυτό το Λόγο του Θεού. Πόση ομορφιά, πόση ανακούφιση, πόση ευγένεια κρύβει μέσα του! Σκορπά πλούσια το λεπτό άρωμά του πάνω στις θλιμένες ανθρώπινες καρδιές, ακριβώς όπως το λουλούδι του κάκτου.

Δεν είναι λίγες οι φορές που μέσα στις θλίψεις, στην πίεση, στις αγωνίες και τους φόβους αυτής της ζωής, ο Λόγος του Θεού αποτέλεσε στο παρελθόν αλλά και τώρα το στοιχείο εκείνο που προσέφερε ισορροπία, ανάπαυση, γαλήνη.

Φυλλομετρώντας τη Γραφή μου, μερικές μέρες πριν, τα μάτια μου σταμάτησαν στο τελευταίο εδάφιο του πρώτου κεφαλαίου της Β' Επιστολής του απ. Παύλου στους Κορινθίους αδελφούς, "Ουχί διότι έχομεν εξουσίαν επί της πίστεώς σας, αλλ' είμεθα συνεργοί της χαράς σας...". Όχι εξουσιαστές, αλλά συν-εργάτες, όχι αφεντικά αλλά υπηρέτες, όχι πρώτοι αλλά τελευταίοι.

ΣΥΣΤΗΝΟΥΜΕ ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ "ΤΥΧΙΚΟΣ" -- WWW.TYXIKOS.GR READ OUR MAGAZINE

ΚΑΙ ΤΟ BLOG "ΝΕΑ ΚΑΙ ΠΑΛΑΙΑ" -- HTTP://NEAKAIPALAIA.BLOGSPOT.COM READ

OUR BLOG

.................................................................