ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΟΥ ΔΕΚΑΤΟΥ ΕΚΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ
25--ΤΟΠΡΟΦΗΤΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ
ΤΟΥ ΘΕΟΥ
Οι αυτοαποκαλούμενεςσυγχρονισμένες Εκκλησίες βρίσκονται μάλλον εις το στρατόπεδο του Σατανά. Προσπαθούν να κάμνουν το καλό αλλά δεν περιέχουν πνευματική βοήθεια. Δεν έχουν αναγεννηθεί σε ζωή αιώνιο.
Το αποκάλυψης γ:1 λέγει«Εξεύρω τα έργα σου ότι το όνομα
έχεις ότι ζεις και είσαι νεκρός». Ο Σατανάς παρουσιάζεται σε αυτές τις Εκκλησίες ως άγγελος φωτός και οι διάκονοι αυτού παρουσιάζονται ως διάκονοι δικαιοσύνης αλλ’ αγνοούν την πραγματικότητα την χάρι του Αγίου Πνεύματος.
Ο Σατανάς εφευρίσκει συνεχώς νέα θρησκευτικά συστήματα που στερούνται της βοηθείας του Αγίου Πνεύματος συστήματα που απευθύνονται εις την ξεπεσμένη ανθρώπινη φύσι και απορρίπτουν την αναγέννηση.
Τα κύρια χαρακτηριστικά των συστημάτων αυτών του Σατανά είναι η λατρεία ειδώλων και η εκμετάλλευσης πράγματα τα οποία μισεί ο Θεός.
Η Εκκλησία έχει ανάγκη να ιδεί τον Ιησού και να Τον γνωρίσει ως μόνο Σωτήρα της. Ο Χριστός πρέπει να παρουσιάζεται εις την ζωή και τις πράξεις των πιστών Χριστιανών.
Κάθε αναγεννημένοςάνθρωπος κατά την οικονομία αυτή της χάριτος είναι κάτοχος δύο φύσεων μιας την οποία κατέχει εκ γενετής και η οποία είναι εξ’ ολοκλήρου διεφθαρμένη και μιας άλλης της νέας φύσεως η οποία προέρχεται εκ του Θεού δια της αναγεννήσεως και είναι εξ’ ολοκλήρου αγαθή.
Ο καθηγητής Σκόφιλδ λέγει ότι εκείνοι που δεν έχουν αναγέννηση μπορεί να είναι μορφωμένοι ικανοί με καλή διάθεση γενναιόφρονες αξιαγάπητοι ακόμη και θρησκευτικοί άνθρωποι. Εν τούτοις όμως κανείς εξ’ αυτών δεν ζητεί να κατανοήσει το θέλημα του Θεού να υπακούσει εις Αυτόν να
αρέσκει εις Αυτόν και να έχει κοινωνία μετ’ Αυτού.
Οι άνθρωποι που δεν έχουν αναγεννηθεί στερούνται των ευλογιών που απορρέουν από την θυσία του Χριστού και απορρίπτουν τον λόγο Αυτού.
Συχνά παρουσιάζονται γεμάτοι από συμπάθεια προς τις συμφορές και προς όλους τους ανικανοποίητους πόθους της ανθρωπότητας αλλ’ η πραγματικότης είναι ότι από την καρδιά των ανθρώπων αυτών που δεν εγεννήθησαν «εξέρχονται οι διαλογισμοί οι κακοί πορνεία φόνοι κλοπαί πλεονεξία πονηρία δόλος ασέλγεια βλέμμα πονηρό βλασφημία υπερηφάνεια αφροσύνη. Πάντα ταύτα τα πονηρά έσωθεν εξέρχονται και μολύνουν τον άνθρωπο»(Μάρκος ζ:22—23).
« Ο φυσικός όμως άνθρωπος δεν δέχεται τα του Πνεύματος του Θεού διότι είναι μωρία εις αυτόν και δεν δύναται να γνωρίσει αυτά διότι πνευματικός ανακρίνονται»
(Α΄ Κορινθίους β:14).
« Διότι το φρόνημα της σαρκός είναι έχθρα προς τον Θεό επειδή εις το νόμο του Θεού δεν υποτάσσεται αλλ’ ουδέ δύναται όσοι δε είναι της σαρκός δεν δύνανται να αρέσωσιν εις τον Θεόν».(Ρωμαίους η:7—8).
Ο χριστιανός έχει δύο φύσεις. Δια της γεννήσεως λαμβάνει ανθρώπινη φύση. Ο πιστός εξακολουθεί να φέρει τον παλαιό άνθρωπο. Η αναγέννησης είναι μια νέα δημιουργία μας νέας φύσεως και όχι η αναμόρφωσης της παλαιάς. Ο Νικόδημος ήταν ηθικός και θρησκευτικός άνθρωπος αλλ’ ο Χριστός του είπε: «Εάν τις δεν γεννηθεί άνωθεν δεν δύναται να ίδει την βασιλείαν του Θεού».(Ιωάννης γ:3).
«Διότι πάντες είσθε υιοί Θεού δια της πίστεως της εν Χριστώ Ιηού» (Γαλάτας γ:26).
Εξ αντιθέτου εάν δεν έχετε πίστιν εις τον Ιησού Χριστό δεν είσθε τέκνα Θεού. Εάν κανείς δεν αναγεννηθεί και δεν εισέλθει εις την οικογένεια του Θεού δεν έχει το δικαίωμα να ονομάζει τον Θεό Πατέρα Του.
Ο Θεός δεν είναι Πατήρ όλων των ανθρώπων ούτε όλοι οι άνθρωποι είναι αδελφοί προς αλλήλους από πνευματικής πλευράς. «Διότι κατά χάριν είσθε σεσωσμένοι δια της πίστεως και τούτο δεν είναι από σας Θεού το δώρον» (Εφεσίους β:8 και Γαλάτας γ:6και ς:15).
Όλα τα μέλη της Εκκλησίας του Ιησού Χριστού είναι αναγεννημένα είναι αδελφοί εν Χριστώ και ο Θεός είναι πατέρας αυτών. (Α΄ Πέτρου β:9—12).
Η ιδιότητα του Θεού ως Πατέρας αποκαλύπτεται μόνο εις την Εκκλησία του Ιησού Χριστού. Οπότε εάν ένας είναι στον Χριστό είναι νέο κτίσμα τα παλιά παρήλθαν και ιδού τα πάντα έγιναν νέα. (Β΄ Κορινθίους ε:17).
«Μετά του Χριστού συνεσταυρώθην. Ζω δε ουχί εγώ αλλ’ ο Χριστός ζει εν εμοί καθ’ ο δε τώρα ζω εν σαρκί ζω εν τη πίστη του Υιού του Θεού όστις με ηγάπησε και παρέδωκεν εαυτόν υπέρ εμού» (Γαλάτας β:20).
«Διότι απεθάνετε και η ζωή σας είναι κεκρυμμένη μετά του Χριστού εν τω Θεώ. Όταν ο Χριστός η ζωή ημών φανερωθεί τότε και σεις μετ’ αυτού θέλετε φανερωθεί εν δόξη».
(Κολοσσαείς γ:3—4).
«Όστις έχει τον υιόν έχει την ζωήν όστις δεν έχει τον Υιόν του Θεού την ζωήν δεν έχει». (Α΄ Ιωάννου ε:12)
Εν τούτοις οι δύο φύσεις η παλαιά και η νέα την οποία αποκτά κάποιος δια της αναγεννήσεως συνυπάρχουν εις τον πιστό. Μεταξύ των δύο αυτών φύσεων υφίσταται σύγκρουσης όπως και δια μέσου των αιώνων υφίσταται μεταξύ του Θεού και του Διαβόλου δια την απόκτηση των ανθρώπινων ψυχών. Η σαρξ και το πνεύμα αντιμάχονται το ένα προς το άλλο.
Ο μόλις επιστρέψας εις τον Χριστόν όπως και ο προ πολλού τοιούτος ο οποίος έχει το θάρρος εις την δύναμη της θελήσεως του δοκιμάζουν δυσκολία να εισέλθουν εις το νόημα εις το νόημα της ζωής εξ’ αιτία αυτής της συγκρούσεως.
Μόνο η δύναμης του Πνεύματος του Αγίου μπορεί να διαλύσει αυτήν την σύγχυση. «Περιπατείτε κατά το Πνεύμα και δεν θέλετε εκπληροί την επιθυμία της σαρκός» (Γαλάτας ε:16).
Η οικονομία της Χάριτος είναι και οικονομία της Εκκλησίας.
Η Εκκλησία του Ιησού Χριστού έχει ζωή αιώνιο. Ο θείος αυτός οργανισμός υπήρχε στα σχέδια του Θεού που προ καταβολής κόσμου αλλ’ έλαβε υπόσταση μετά την ανάληψη
του Χριστού. Επί του διαγράμματος και εις την θέση της οικονομίας της Χάριτος σημειούται η Εκκλησία ως ιδρυθείσα κατά την επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος και εξακολουθούσα να υπάρχει επί της γης μέχρι της αρπαγής.
Η Εκκλησία του Χριστού δεν είναι εκ της γης αλλ’ εκ του ουρανού (Εφεσίους α:3). Τα μέλη της είναι ξένοι και παρεπίδημοι εις τον κόσμο αυτό.
Επί του διαγράμματος αναφέρονται τα ονόματα των επτά Εκκλησιών της Ασίας ως περιγράφονται εις το βιβλίο της Αποκαλύψεως κεφάλαια 2—και 3.
Ένα βιβλίο του L.S.Harrison υπό του τίτλου «Τα θαυμάσια της Μεγάλης Αποκαλύψεως» δίδει μία σαφή εικόνα των επτά τούτων εκκλησιών. Οι επτά επιστολές προς τις Εκκλησίες αυτές δίδουν την χρονολογική και προφητική εικόνα των επτά περιόδων της οικονομίας της Εκκλησίας ως και μία επταπλή αγγελία προς την Εκκλησία.
Οι επτά αστέρες που σημειούνται επί του διαγράμματος και άνω των Εκκλησιών αντιπροσωπεύουν τους αγγέλους των Εκκλησιών τούτων (Αποκάλυψης α:12—16). Ο Ιωάννης είδε τον ευλογητό του Κύριο ημών ιστάμενο εν τω μέσω των Εκκλησιών και ενδεδυμένο ως μέγας Αρχιερεύς. Οι οφθαλμοί Αυτού ήσαν ως «Φλοξ πυρός» και «οι πόδες αυτού όμοιοι με χαλκολίβανον». Και οι δύο αυτές εκφράσεις είναι συμβολικές της κρίσεως. Επτά αστέρες ήσαν εν τη δεξιά αυτού αντιπροσωπεύοντας τις αγγελίες προς τις Εκκλησίες. «Και εκ του στόματος αυτού εξήρχετο ρομφαία δίστομος οξεία» σύμβολον του δικαιώματος όπως κάμνει χρήσιν.
