32
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΕΚΑΤΟΝ ΕΝΑΤΟΝ
Η ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΘΛΙΨΕΩΣ
«Διότι τότε θέλει είσθαι θλίψις μεγάλη οποία δεν έγινεν απ’ αρχής κόσμου έως του νυν ουδέ θέλει γίνει. Και αν δεν συνετέμνοντο αι ημέραι εκείνοι δεν ήθελε σωθή ουδεμία σαρξ δια τους εκλεκτούς θέλουσι συντμηθεί αι ημέραι εκείναι». (Ματθαίος κδ:21—22).
Η περίοδος της θλίψεως περιλαμβάνει επτά έτη και ακολουθεί ευθύς μετά την αρπαγή της Εκκλησίας και την ανάκληση του Αγίου Πνεύματος από τη γη. Δηλαδή εκτείνεται από της αρπαγής της Εκκλησίας μέχρι της επιφανείας του Χριστού
(Ιερεμίας λ:3—7) και ταυτίζεται με την εβδομηκοστή εβδομάδα του Δανιήλ (Δανιήλ θ:27) και την ημέρα του Αντιχρίστου. Ο Αντίχριστος θα αποκαλυφθεί μετά την αρπαγή και θα αποβεί ο απόλυτος δικτάτωρ του κόσμου. Η περίοδος αυτή υποβάλει σε μεγάλη δοκιμασία τόσο τους Ιουδαίους όσο και τους εθνικούς οι οποίοι δεν σώθηκαν δια του Χριστού. Εκείνα που θα συμβούν κατά την περίοδο αυτή περιγράφονται εις την
(Αποκάλυψη κεφ.ς:1και ιθ:21).
Η αναχώρησης εκ της γης όλων των αληθινών Χριστιανών θα προκαλέσει μεγάλο φόβο και σύγχυση επ’ αυτής. Τα επτά έτη της περιόδου μεγάλης θλίψεως διαιρούνται εις δύο ίσα χρονικά διαστήματα εκ τριών και ημίσεως ετών εκάστου. Στην αρχή της περιόδου κατά την οποία ανοίγονται οι σφραγίδες
(Αποκάλυψης ς:1) θα αποκαλυφθεί ο Αντίχριστος ο οποίος θα συνάψει μια συνθήκη με τον Ιουδαϊκό λαό την οποία εν τούτοις θα καταργήσει εις το τέλος του πρώτου ημίσεως της περιόδου.
Ο Σατανάς ο οποίος ονομάζεται πάντοτε μέγας δράκων θα καταρριφθεί τότε εκ του ουρανού μετά των αγγέλων αυτού. Αυτός αντιτάχθηκε πάντοτε εις το έργον του Θεού και κάμνει παν ότι είναι δυνατόν για να αντιταχθεί και εις τον εκλεκτό λαό του Θεού. Με αυτόν τον τρόπο θα κατευθύνει όλη την οργή του ειδικώς κατά των Ιουδαίων διότι εκ της φυλής τούτων γεννήθηκε ο Χριστός και υπερυψώθηκε με δύναμη. Ο Αντίχριστος θα περιβληθεί την δύναμη του Διαβόλου. Η μεγάλη θλίψις θα περιλαμβάνει κυρίως τα τελευταία 3 ½ έτη της όλης περιόδου των επτά ετών και ονομάζεται «καιρός της στενοχωρίας του Ιακώβ».
Τότε ένα άλλο θηρίο αναβαίνει εκ της γης το οποίο ονομάζεται ψευδοπροφήτης. Βλασφημεί τον Θεό και αναγκάζει τους ανθρώπους να λατρεύουν το πρώτο θηρίο. Επίσης υποχρεώνει όλους τους πάντας λάβουν το «χάραγμα» επί της χειρός τους της δεξιάς ή επί των μετώπων τους και εκδίδει πρόσταγμα να μη δύναται κανείς να αγοράσει ή να πωλήση εάν δεν φέρει το χάραγμα αυτό. Ο Αντίχριστος τότε αναγνωρίζεται ως Παγκόσμιος Κυβερνήτης και λατρεύεται ως Θεός.
Το πιστό υπόλοιπο του εκλεκτού λαού του Ισραήλ θα ελευθερωθεί τότε από όλη την οργή και θα καταφύγει σε τόπο παρασκευασμένο δι’ αυτό όπου θα κρυφθεί επί 3 ½ χρόνια. Ο χρόνος αυτός θέλει συντμηθεί κατά τον λόγον του Χριστού προς χάριν των εκλεκτών του Θεού.
Η περίοδος όμως αυτή θα είναι περίοδος σωτηρίας. Ένα σύνολο από 144.000ανθρώπων εκ του Ισραήλ παρουσιάζεται σφραγισμένων. Ένα άλλο πλήθος «οίτινες έπλυναν τας στολάς αυτών και ελεύκαναν αυτάς εν τω αίματι του Αρνίου» σώζονται κατά την περίοδο της μεγάλης θλίψεως.
Δεν αποτελούν αυτοί την Εκκλησία αλλ’ εδέχθησαν τον Σωτήρα μετά την αρπαγή της Εκκλησίας. Όλοι αυτοί είναι άγιοι μάρτυρες της αιματηρής περιόδου της μεγάλης θλίψεως. Οι ψυχές αυτών μετά το θάνατο τους εμφανίζονται κάτω του θυσιαστηρίου όπως αναφέρει ο Ιωάννης. Οι μάρτυρες αυτοί είναι εκείνοι που θα κηρύξουν το «Ευαγγέλιο της Βασιλείας» και θα διωχτούν μέχρι θανάτου. Θα είναι το σταχυολόγημα εκ του θερισμού και θα αναστηθούν και αυτοί για να συμμετάσχουν στις στρατιές του ουρανού.
Ο σκόφηλδ λέγει ότι το αναρίθμητο πλήθος εκ των εθνών όπως αναφέρεται στηνΑποκάλυψη ζ:9 περί των οποίων λέγεται έρχονται εκ της μεγάλης θλίψεως δεν είναι η Εκκλησία αλλά κατέχουν μία θέση παρόμοια με εκείνη των Λευιτών απέναντι των ιερέων όπως βλέπουμε στον Μωσαϊκό Νόμο.
(Αποκάλυψης ζ:15)
Εις την Αποκάλυψη (κεφ. ιζ ) αναφέρεται γυνή ενδεδυμένη πορφύρα και κόκκινο και καθισμένη επί θηρίου κόκκινο γεμάτο ονόματα βλασφημίας έχοντας κεφαλές επτά και κέρατα δέκα. Αυτή θα είναι η αποστάτης εκκλησία των ημερών εκείνων η οποία βραδύτερον θα καταστραφεί (αργότερα).
Οι Ιουδαίοι τότε θα αναγνωρίσουν ότι ο Χριστός είναι ο Μεσσίας των και ότι το Πνεύμα του Θεού έχει ξεχυθεί επάνω σ’ αυτούς.
Συγχρόνως αποστέλλονται τρεις άγγελοι για να κηρύξουν προς τον κόσμο. Ο ένας κηρύττει «το αιώνιο Ευαγγέλιο» της κρίσεως ο δεύτερος αναγγέλλει την πτώση της Βαβυλώνας και ο τρίτος αναφέρει λόγους κρίσεως κθ’ όλων εκείνων που κάμπτονται στο να λατρεύουν το θηρίο.
Η περίοδος αυτή θα τερματιστεί με την μάχη του Αρμαγεδώνα εις την πεδιάδα Μεγιδδώ. Ο Χριστός θα επιστρέψει αιφνιδίως μέσα σε δόξα και με όλες τις δυνάμεις των ουρανών και θα θέσει τέρμα εις τους «καιρούς των Εθνών και την περίοδο της θλίψεως. Θα έλθει για να κρίνει τα Έθνη και να εγκαταστήσει την Βασιλεία Του επάνω στη γη.
Επί του Διαγράμματος αναφέρονται οι σφραγίδες οι σάλπιγγες οι φιάλες ο Σατανάς και οι δυνάμεις του που ρίχνονται εκ των ουρανών ο Αντίχριστος ο ψευδοπροφήτης η εικόνα του θηρίου
Η ενδεδυμένη κόκκινο η γυναίκα το θυσιαστήριο ο λίθος ο οποίος απεκόπη άνευ χειρός ο Αρμαγεδών η Επιφάνεια και το όρος των ελαιών
Η βασιλεία του Αντίχριστου που θα εγκαθιδρυθεί επί της γης κατά την περίοδο της Μ. θλίψεως θα είναι μία ψευδείς και παραποιημένη βασιλεία. Η τριάς της βασιλείας αυτής θα είναι Σατανάς ή Δράκων αντιποιούμενος τον Θεό και Πατέρα το πρώτο θηρίο ή αντίχριστος αντιποιούμενος τον Υιόν και το δεύτερο θηρίο ή ψευδοπροφήτης αντιποιούμενος το Άγιον Πνεύμα. Όταν οι μαθηταί του Χριστού προσεύχονταν όπως τους δίδαξε Εκείνος λέγοντας «Ελθέτω η βασιλεία Σου»απέβλεπαν εις την πραγματική βασιλεία του Χριστού η οποία θα ακολουθήσει την περίοδο της Μ. Θλίψεως και της επιφανείας του Χριστού.
Εις το τέλος της Μ. Θλίψεως ο Χριστός θα εγκαταστήσει τη βασιλεία Του και οι Ιουδαίοι θα δεχθούν Αυτόν ως βασιλέα τους. ο Σατανάς θα συλληφθεί θα δεθεί και θα ριφθεί εις την άβυσσο όπου θα μείνει μέχρι να πληρωθούν χίλια έτη.
Ο Αντίχριστος και ο ψευδοπροφήτης θα ριφθούν εις την «λίμνη του πυρός». Ο Χριστός τότε θα κρίνει τα έθνη και ο Θεός θα δοκιμάσει τον άνθρωπο ακόμη μιαν φορά κατά την περίοδο αυτή.
Ο Σατανάς θα λυθεί μετά χίλια έτη για να πλανήσει τα έθνη οπότε θα δοθεί τέρμα εις την προαιώνια σύγκρουση μεταξύ Θεού και Σατανά ο οποίος θα ριφθεί τελικά εις την λίμνη του πυρός όπου είναι το θηρίο και ο ψευδοπροφήτης και εκεί θα βασανίζονται ημέρα και νύκτα εις τους αιώνες των αιώνων.
Αυτός που μελετά την Αποκάλυψη βρίσκει εκεί τις λεπτομέρειες περί της δράσεως των αγγέλων με τις σφραγίδες και τις φιάλες(Αποκάλυψης ς: και η:). Ο Σατανάς γνωρίζει ότι κάμνει τον τελευταίο κύκλο της προαιωνίου συγκρούσεως του με τον Χριστό και ότι τον χάνει.
Κατά την ταραγμένη αυτή εποχή η «χάρις του Θεού» αποκαλύπτεται και πάλι: «πας όστις υπακούσει εις τον Θεό
Ας θυμηθούμε την υπόσχεση του Θεού. «Ο υπομείνας εως τέλους ούτως θέλει σωθεί». ¨Γίνου πιστός μέχρι θανάτου και θέλω δώσει τον στέφανον της ζωής».(Αποκάλυψη β:10).
………………………
