4—4--2017—ΤΡΙΤΗ----52 Ο ΖΩΝ ΘΕΟΣ ---- 3-ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΔΟΞΟΛΟΓΙΑ ΣΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΜΑΣ- ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΑΓ. ΓΡΑΦΗΣ ΣΠΥΡΟΥ ΦΙΛΟΥ -



4—4--2017—ΤΡΙΤΗ
52
     Ο ΖΩΝ ΘΕΟΣ           ==22==

Πολλοί άνθρωποιεμποδίζονται να έλθουν στον Χριστό από τις μέριμνες του κόσμου. Υπάρχουν πολλά πράγματα από μόνα τους δεν είναι κακά αλλά γίνονται αμαρτωλά όταν η καρδιά στηρίζεται επάνω σ’ αυτά. Πολλοί έχουν την λανθασμένη γνώμη 
ότι θα ευτυχήσουν όταν συγκεντρώνουν πολλά από τα αγαθά του κόσμου αυτού. Τα πράγματα του κόσμου δεν μπορούν να ικανοποιήσουν ποτέ τις επιθυμίες της ανθρώπινης καρδιάς.
Ο βασιλιάς Σολομών ήταν ο σοφότερος άνθρωπος που έζησε ποτέ. Απόλαυσε όλες τις επιθυμίες της καρδιάς του. και όμως  ακούστε πως περιγράφει την πείρα του «Έκαμα πράγματα 
μεγάλα εις τον εαυτό μου οικοδόμησα οικίες  φύτευσα για τον εαυτό μου αμπελώνες. Έκαμα για τον εαυτό μου κήπους και παράδεισους και φύτευσα μέσα τους δένδρα που κάνουν κάθε καρπό. Έκαμα στον εαυτό μου δεξαμενές υδάτων δια να ποτίζω απ’ αυτές το άλσος το κατάφυτον από δένδρα. Απόκτησα δούλους και δούλες και είχα δούλους μέσα στην οικογένεια που γεννήθηκαν.

Απόκτησα ακόμα αγέλες και ποίμνια περισσότερα πάνω από κάθε άλλον που υπήρξαν πριν από μένα στην Ιερουσαλήμ.
Συνήθροισα(μάζεψα) στον εαυτό μου και αργύριο και χρυσό και εκλεκτά κειμήλια βασιλέων και τόπων. Απέκτησα στον εαυτό μου άδοντας και αδούσας(τραγουδιστές και τραγουδίστριες) και τα εντρυφήματα των υιών των ανθρώπων παν είδος παλλακίδων.
Και έγινα μεγάλος και αυξήθηκα πάνω από όλους που υπήρξαν πριν από μένα στην Ιερουσαλήμ και η σοφία μου έμεινε εν εμοί
(μαζί μου ή επάνω μου). Και ότι εζήτησαν οι οφθαλμοί μου δεν αρνήθηκα εις αυτούς δεν εμπόδισα την καρδιά μου από κάθε ευχαρίστηση διότι η καρδιά μου ευφραίνετο (ευχαριστιόταν) σε όλους τους μόχθους μου  και τούτο ήταν η μερίς μου (μερίδα μου) εκ παντός του μόχθου μου(από κάθε τι που μόχθησα)

όλους τους μόχθους μου  και τούτο ήταν η μερίς μου(μερίδα μου)εκ παντός του μόχθου μου(από κάθε τι που μόχθησα)
Και παρατήρησα εγώ εν πάση  τοις έργοις μου (σε όλα τα έργα μου)τα οποία έκαμαν τα χέρια μου και σε όλο τον μόχθο μου τον οποίο εμόχθησα και ιδού τα πάντα ματαιότης και θλίψης πνεύματος και ουδέν όφελος υπό τον ήλιον»
(Εκκλησιαστής α:4—11).

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

.............................